เช้าวันรุ่งขึ้น ผมรู้สึกตัวตื่นเพราะมีใครบางคนขยับตัวในอ้อมกอด เมื่อมองลงไปก็เห็นไอ้เตี้ยเรานอนซุกอยู่ในอกผม ตาบวมหมดคงเพราะเมื่อคืนร้องไห้หนักไป มองหน้าไอ้เตี้ยผมแล้วก็รู้สึกสงสารขขึ้นมาจับใจ แล้วยิ่งตอนมันพลิกตัวแล้วทำหน้าเจ็บปวด สงสางโคตรเลย คงจะเจ็บมากสิเนี่ย (ลองมั้งมั้ยล่ะ เล่นซะกูตูดฉีกเลย ฟายเอ๊ย!)
ผมกอดมิกกี้เข้ามาแน่นๆ แล้วก็หลับไปอีกทีก็ตอน ผมลงไปนอนกลิ้งบนพื้นห้องแล้ว
พอเงยหน้าขึ้นมามองก็เจอสายตาวาววับของคนโมโหอยู่
“ว้า ผีผลักเหรอเนี่ย”
“บ้านกูเรียกถีบโว้ย” มันว่างอนๆ
“มิกกี้เค้าขอโทษค้าบ ยังไม่หายโกรธโต๋อีกเหรอ”
“ไม่!!”
ผมทำหน้าสำนึกผิด หน้าเจียมเจี๊ยมสุดฤทธิ์ แต่ในใจดีใจโคตร แค่ไอ้เตี้ยยอมพูดด้วยก็ดีแล้วระดับหนึ่ง แล้วอีกหน่อยจะง้อให้หายงอนเลย
“โต๋ขอโทษ”
“ไปไกลๆเลย”
“อูยยย”
มือเล็กๆบิดเข้าที่ชายโคลงผมแรงๆ แถมมีบมาอีกดอก เท้าหนักเป็นบ้า
“นะ เตี้ยนะ อภัยให้เค้าเถอะ โต๋สำนึกผิดแล้ว โต๋ทำให้เตี้ยเจ็บตัวโต๋มันบ้าโต๋มันเลวเพราะใจร้อน ขี้หึง แต่ที่หึงเพราะเค้ารักเตี้ยนะ”
มิกกี้หลุบตาลงต่ำไม่ยอมมองหน้าผม สีหน้าครายลงกว่าเมื่อกี้ แต่ยังปั้นปึ่งใส่อยู่
“สาบานเลยนะ คราวหน้าถ้าโต๋หึงจะทำเบาๆ” ผมยกมือสาบาน
โครมมมมมม ............................
“โอ้ย...................”
“ไอ้เชี่ยยยยยยยยกูไม่น้าเกือบใจอ่อนเลย”
“แค่เกือบเองเหรอ” ผมพูดเสียงอ่อย มือก็คลำปอยๆที่ก้น
แล้วไอ้เตี้ยผมก็ลงไปนอนครางหงิงๆอยู่บนเตียง เพราออกแรงถีบผมมากเกินไป มือไม้ก็คลำเอว คลำก้นสำรวจความเสียหาย พอผมขยับเข้าไปจะช่วยดู ก็โดนสายตาสุดโหดส่งมาให้
“จะอยู่คนเดียว”
“แต่มิกกี้เจ็บอยู่จะทำยังไง”
“เรื่องของกู”
งั้นโต๋ช่วย” ผมรับอาสา
“เรื่องของมึง”
“เอ่อ...........ไปอาบน้ำมั้ย หรือไปกินข้าวก่อน”
“เรื่อง/ของ/กู” มิกกี้เน้น เสียงเย็นชา สายตามองแบบ กูไม่รู้จักมึง โฮๆๆๆ ผมจะทำยังไง
หมาหงอยสิครับ หดหู่สุดๆ โดนพูดด้วยอย่างเย็นชาแบบนี้ไอ้โต๋ก็ เดินเป็นหมาติดจั่น
ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน คนผิดก็ผมเอง จะขอโทษ มิกมันคงไม่ยอมง่ายๆแน่เลย โกรธมากๆด้วย
มิกกี้นอนลงหันหลังให้อีก ดูสิหน้าผมิกกี้ยังไม่มองเลย อยากตาย ไอ แอม แซดดดดด โฮๆๆๆ
แย่จังไอ้โต๋ ทำไงดีเนี่ยมึงเอ๊ย! ผมตบหัวตัวเองเบาๆ ไปนั่งที่เตียง แต่มิกกี้ดึงผ้าห่มมาห่ม
พันตัวเอง เหมือนแหนมห่อลายหมีพู่ บวก สไปร์เดอร์แมน แล้วก็ยู่ในนั้นทั้งวัน
หมดสิทธิ์พูดเลยกู
ผมลงมาข้างล่าง ช่วยแม่ทำกับข้าวกะว่าจะทำอะไรอร่อยๆ ไปให้มิกกี้กิน (มิกกี้มักแพ้ของกินจากผมเสมอฮ่าๆๆๆๆ) /// กูไม่ได้เห็นแก่กินเฟร้ย!! ก็ของมันอร่อยเอง แว่ๆๆๆๆ
พอแม่ถามว่าไอ้เล็กตื่นยัง จะตอบว่าไงดีเนี่ย ช่วยผมคิดหน่อย
จะบอกว่าโดนผมข่มขืนจนนอนซมหมกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอยู่เลยครับ หรือว่า งอนผมที่ผมหึงไอ้เล็กก็เลยจำศีลตัวเอง เลือกข้อไหนดีหว่า
ตกลงที่ตอบไปคือ “มันไม่สบายนิดหน่อยคับแม่”
ยิ่งตอนนี้พี่ไอ้เตี้ยอยู่ด้วยยิ่งไปกันใหญ่ ซ่วยแน่ถ้าพี่แม็ครู้ว่าไอ้เตี้ยเป็นไรไป ไอ้โต้งก็มองผมเหมือนรู้ว่า
“กูรู้นะว่าพวกมึงทำไรกัน” แล้วก็หัวเราะไม่ออกเสียง 2-3 ที เครียดเลยกู
ตอนกินข้าวกินแบบไม่มีความสุข ทำท่าจะลุกอยู่ตลอด เพราะพี่แม็คบอกว่าจะขึ้นไปดูมิกกี้สักหน่อย พอพี่แม็คยกแก้วน้ำ เท่านั้นแหละ
“ผมอิ่มแล้วครับ” รีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องทันที
“เตี้ยๆๆๆๆๆ พี่แม็คจะขึ้นมาแล้วนะ”
“ห๊ะ!”
มิกกี้โผล่ออกมาจากผ้าห่มสีหน้าตกใจ พอดีกับพี่แม็คเปิดประตูเข้ามา
“ไอ้เล็กทำไมไม่ลงไปกินข้าวหือ” พี่แม็คมานั่งลงข้างเตียง
“ไม่หิวอ่ะพี่แม็ค พี่แม็คจะไปตนนนี้เลยเหรอ” ดูจากการแต่งตัวน่าจะเป็นตอนนี้นะครับ ไอ้โต้งก็เหมือนกัน ดี
จะได้ไม่มีก้างขวางคอ ฮ่าๆๆๆ
“หน้าตาแดงๆ ไม่สบายป่าวเราอ่ะ”
พี่แม็คเอามือไปอังที่หน้าผากมิกกี้ดู แล้วลูบหัว แทน
“หูยยยยยย สบายมากก”
“พี่ไปแล้วนะ อยู่บ้านเบื่อแล้วก็ไปหาพี่ที่ชลนะ เดี๋ยวพี่พาเที่ยว”
“ได้เลยคร้าบ ไปแน่ๆ”
“งั้นพี่ปก่อนนะไอ้เล็ก”
“ค้าบ บ๊าย บาย”
“ใจคอเราจะนอนส่งพี่รึไง ไปส่งพี่ข้างล่างหน่อยดิ”
“ม่ายเอา เดี๋ยวอยากไปด้วย” พี่แม็คทำหน้างอน พอไอ้เตี้ยส่ายหน้าไม่ยอมไปส่ง
“เอออๆๆ งั้นไปล่ะคร้าบ ไอ้เตี้ยหมาตื่นนนนนนนน”
ผมเดินลงไปข้างล่างตามพี่แม็ค เพราะพี่แม็คจะไปกับไอ้โต้ง พี่ผม เหตผลเพราะ
พี่ผมชวนให้พี่แม็คไปด้วยกัน จะได้มีเพื่อนคุย หรือว่มันคิดการใหญ่กว่านั้นก็ไม่ทราบแน่ พ่อแม่
พี่แม็คก็เห็นดีเห็นงาม ส่งลูกชายเข้าปากเลือ (ผมล้อเล่นนะครับ) พี่แม็คฮึดฮัดเล็กน้อย ไม่พอใจ
นิดหน่อย แต่ก็ยอมตกลงไป เหตุผล เพราะเป็นห่วงว่าพี่ผมขับรถคนเดียว อาจเกิดอุบัติเหตุได้ ก็โอเค ไปด้วยกัน สองคนอย่าทะเลาะกันล่ะ
ผมเองก็จะง้อมิกกี้เหมือนกัน แต่วันนี้ทั้งวันมิกกี้ไม่ยอมพูดกับผมเลย ไม่มองหน้า
ด้วยซ้ำ แถมข้าวปลาก็ไม่ยอมกิน เอาแต่นอนเงียบอยู่ในห้อง พอโทรไปปรึกษาพวกไอ้เปรมไอ้บอล ก็โดนมันสมน้ำหน้ากะลาหัวเจาะ มาอีก โซแซดดดด
บายครับ วันนี้ขอทำใจนอนกอดหมอนสักคืนก่อน เครียดดดดดดด
PS..................................... เนี่ยไอ้เตี้ยพิมพ์นะเนี่ย แอบ สอดไส้ด่าผมรึป่าวว่ะ
เอ้า ให้รางวัลลลลลลลลลล
ปล. ไอ้เตี้ยเอง คือวันหลังพิมพ์เอาเลยนะ เออเรอบ่อยแบบนี้ ชิส์
หัวข้อ: โดนเพื่อนหักหลังฯ ตอนพิเศษ เมื่อพี่แม็คมีเค้าจะ.. จบ25/11/54 หน้า 167. (อ่าน 1074067 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก