หัวข้อ: H E A R T L E S S อยากจีบ จีบได้ ..แต่ไม่รัก ♥

[wawa_piya]

โอย เรื่องนี้อ่านแล้วจุกมาก แบบมันแน่นเต็มอกเลยอ่ะ
โดยเฉพาะตอนหลังๆที่ปมเริ่มคลายออกมา
ปวดจิตมากเลยค่ะไรท์ แต่ก็สนุกดี เป็นแนวที่ไม่เคยอ่านเลยอ่ะ

[mahmeow]

สงสารน้องเพชร...ชอบคิดอะไรกับตัวเองในแง่ลบอยู่เรื่อยเลย
อยากให้คุณป๋าอยู่กับน้องเพชรก่อน...T_T
แต่ยังโชคดีที่มีพี่อิน..ดีใจที่น้องยอมรักพี่อินด้วยอีกคน..^ ^

[mild-dy]

เพชรน่าสงสารมากเลยอ่ะ 

[evil_kun]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

อ่านแล้วบอกตรงๆเรากลัวน้องเพชรจริงๆ ตอนแรกคิดว่าพี่อินจะดูจิตๆกว่านี้ แต่กลายเป็นว่าน้องเพชรจิตกว่า
คิดว่าต่อไปพี่อินห้ามคลาดสายตาจากน้องเพชรเด็ดขาดเลยค่ะ เป็นบุคคลอันตรายจริงๆ ไม่ใข่ต่อคนอื่นนะ น้องเพชรอันตรายต่อตัวเองสุด ทั้งต่อร่างกายและจิตใจเลยทีเดียว

เราว่าสิ่งที่น้องเพชรต้องการคืออะไรซักอย่างที่เป็นของตัวเองอย่างแท้จริงเพียงคนเดียว เป็นคนที่ต้องการความรักอย่างมากมายจริงๆ
เราว่าคนแบบนี้น่ากลัวนะ เพราะถ้ารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้รับความรัก คนพวกนี้พร้อมที่จะคิดและทำเรื่องอันตรายได้เลยโดยไม่รู้สึกอะไร
ในเรื่องนี้น้องเพชรถือว่าโชคดีที่มีพี่อิน และครอบครัวพี่อินก็ไม่ได้รังเกียจน้องเพชร ถ้าเป็นชีวิตจริงไม่มีทางเป็นแบบนี้หรอก

จริงๆอยากคอมเม้นถึงพี่อินมากกว่านี้ แต่จากที่อ่านมาเรารู้สึกว่าเรารู้จักพี่อินน้อยมาก (อาจเพราะคนเล่าเรื่องเป็นน้องเพชร ทำให้เราเห็นพี่แกแค่จากมุมเดียว)
ถ้ามีโอกาสได้ซื้อรวมเล่มเรื่องนี้ เราคงได้ทำความรู้จักพี่อืนมากกว่านี้นะคะ ^_^

**เป็นคอมเม้นที่ยาสที่สุดตั้งแต่อ่านนิยายในนี้มาเลยทีเดียว**

[PARK_BOM1991]

คุณป๋าไม่น่าจากน้องเพชรไปเลย
ยังดีที่น้องเพชรมีพี่อินอยู่ข้างๆ
เรื่องนี้สนุกมากๆเลย

[litlittledragon]

นึกถึงบทสนทนากับพ้องเพื่อน ที่ว่าทุกอย่างถูกสร้างขึ้น ไม่มีอะไรที่เป็นความจริงล้วนอย่างแท้จริง
เพราะประสาทสัมผัสของมนุษย์ล้วนผ่านการกลั่นกรองจากจิตใต้สำนึกก่อนจะรับรู้อยู่แล้ว จึงไม่มี
ความจริงใดหรอกที่เป็นความจริง

แต่สงสัยอินทัชมากกว่า เพราะคุณป๋าชอบพูดว่าอินทัชมีอะไรสักอย่างที่ปิดบัง ยึดติดกับตัวเล็กมาก
เกินไป ตอนแรกนึกว่าจะเป็นบทปิดโดยอินทัชซะแล้ว

[AgotoZ]

อืม... จบแบบนี้เลยเหรอ   

อยากอ่านต่อ เรื่องของอิน      ได้ไม๊ๆๆๆๆๆ

.
.
.

อ่านจบ ทำให้อยากกลับไปอ่าน hello sunshine อีกรอบแฮะ (เพราะแอบลืมไปแล้ว  )

.
.
.
.
.
.
.

พอได้แอบไปอ่านเรื่องใหม่ ได้ 2 ตอน ทำให้ตัดสินใจได้ว่า ต้องกลับไปอ่าน hello sunshine ใหม่อีกรอบจริงๆๆซะแล้ว 

[envylover]

อ่านจบแล้ว ขอบอกว่าชอบมาก ทั้งหลักจิตวิทยา อารมณ์ การเล่า และคาแรกเตอร์ตัวละคร

แต่งเก่งมากอะ แต่ยังอยากรู้เรื่องของอินอยู่ดี อยากรู้มากกก >< เพราะคิดว่าคงไม่มีใครปกติหรอก อยากช๊อคอะ ลงให้อ่านหน่อยสิคะ

เดาๆ อินน่าจะเป็นคนที่น่ากลัวที่สุดจริงๆแหละ อยู่กันสองคนจะพากับล่มรึเปล่าเนี่ย สยอง แต่ก็อยากอ่าน อิอิ

[patloom]

สั้นๆนะคะ
ชอบค่ะ ตอนแรกมันเป็น รักหวานแหวว--> ดราม่า --> โคตรดราม่า
ซึ่งปกติแล้วไม่ค่อยชอบนะคะ เพราะชื่อเรื่องหลอกลวง 555 ขัดใจแค่เรื่องนั่น แต่เคยอ่าน sunshine มาแล้ว และเรื่องนั้นคนเขียนก็แต่งคล้ายๆกัน
คือชื่อเรื่อง ถูกต้องก็จริง แต่เนื้อเรื่องจริงๆออกทะเลมาก ไม่ได้หมายความว่าไม่สนุกนะคะ
แต่จะบอกว่ามันหลอกลวง คนใจร้ายยยยยยยยยยยยยย


เรื่องนี้แต่งดีมากค่ะ ชอบฉากจบมา ถงแม่จะปวดจิตก็ตาม อยากอ่านพาทของอินแล้ว

รู้สึกแปลกๆว่าอินต้องเป็นคนพาสองแม่ลูกขึ้นมาจากน้ำแน่ๆ (เหมือนตอนนั้นไม่น่ามีคนไปช่วยนี่นา)

คงต้องซื้อหนังสือซะล่ะ เอาก๊ก sunshine มาเบรกอารมณ์มากๆอ่ะ รู้สึกสดใสมานิดๆ อ่านตอนจบเลยพอนอนหลับลง 55

[geegee2703]

;_______________________; เราอ่านจบแล้ว โคตรจะเครียดเลยด้วย ฮือ
ช่วงพาร์ทหลังๆเรากลัวมากเลยว่าน้องเพชรจะฆ่าพี่อินทิ้งมั้ยเนี่ย 555+
เพราะรู้สึกว่าเรื่องยิ่งดำเนินไปเรื่อยๆ ดีกรีความดาร์คของเพชรเริ่มทวีคุณจนน่ากลัวเลยอะ T T
อย่างตอนที่น้องเพชรหาไส้เดือนให้แม่สับเล่น รู้สึกเลยว่านี่มันครอบครัวโรคจิตป่าวว้า 555+
สงสารน้องเพชรที่เอาแต่โทษตัวเอง สงสารคุณป๋า สงสารพี่นท T T แมร่งโคดดราม่า
ตอนแรกก้ไม่เข้าใจว่าพี่อินเกี่ยวไรด้วย พอมาอ่านคอมเม้นและกระจ่างเลย
พี่อินต้องเป็นคนทำแหงมๆ - - ถึงจะรักน้องเพชรก้เหอะนะ -3-
มันจิงอย่างที่คุนคนเชียนบอกจิงอะ ที่ว่า"ทุกคนล้วนเป็นคนธรรมดา แต่ไม่มีใครปกติ"
เดาไม่ออกจิงๆ ข้างในใจคนเนี่ย (แอบช็อคพี่อินเบาๆ)
เราชอบเรื่องนี้มากๆอะ ชอบโคดๆ เราว่าคุนคนเขียนแต่งได้ดีมากๆเลย
ไม่เคยอ่านนิยายทางอินเตอร์เน็ตแล้วรู้สึกว่าเป็นงานคุณภาพอย่างนี้มาก่อนเลยค่ะ (^^)b
นับถือจิงๆ

ขอบคุนที่แต่งมาให้อ่านนะคะ คราวหน้าเอาดาร์คๆอีกนะคะ เราชอบ 555555+

 

[l2_in*]

โอ๊ะโอ้ เรื่องนี้คนละแนวกับอีก 2 เรื่องเลยแหะ
ชอบอีกแล้วววว ไม่เคยผิดหวังกับนักเขียนคนนี้ 555
เดี๋ยวเค้าตามไปอ่าน My sunshine ก่อนนะ ><
 

[heyguy]

โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยย กว่าจะอ่านจบค่ะ

บีบหัวใจเจียนตายแล้วค่ะ โถ่..!! จะดราม่าไปไหนค่ะ
ปวดหัวเลยดูสิค่ะเนี่ย

เรือ่งหน้าไม่เอาแบบนี้แหละนะค่ะ ขอร้อง   

[bluebird]

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
ชอบมากๆ ตอนท้ายขมวดเกลียวจนเริ่มจะเครียดตามเลย
ชอบความไซโคและขาวเทาดำของตัวละครทุกตัวมาก

ประทับใจตอนคริสมาสต์สีแดงที่เล่าแบบย้อนความไปเรื่อยๆมากเลยค่ะ
เป็นฟอร์มการเล่าที่เข้ากับสภาวะเนื้อเรื่องในตอนนี้สุดๆ
อ่านแล้วเกร็งตามลุ้นตามยิ่งกว่าเดิมหลายเท่าเลย

เดี๋ยวจะต้องตามไปอ่านเรื่องอื่นๆต่ออย่างแน่นอนเลยค่ะ ( :

[Rhapsodies21]

พึ่งเคยเม้นนิยายในเล้าเป็นครั้งแรก ปกติทำแค่แจกเป็ด อยากบอกว่าไม่คิดว่าจะได้มาอ่านอะไรแนวจิตวิทยาจากนิยายเกย์เลยค่ะ
แต่อ่านแล้วชอบมากๆ เพราะสนใจเรื่องแนวจิตใจมนุษย์อยู่แล้ว ชอบมากค่ะ ชอบทั้งเรื่องของซอลฟา ซันนี่ด้วย เรื่องของคุณปู่ก็ด้วย คุณแต่งนิยายได้หลากหลายดีจังจะคอยติดตามผลงานนะคะ

[Magis]

อ่านเรื่องนี้แล้วแอบหลอนๆไงก็ไม่รู้แฮะ น่ากล้วอะ

[na_near]

ได้รับหนังสือแล้วววว   
ขอบอกเลยว่าพออ่านแล้วชื่นชมพี่อินจากใจอ่ะ
ใจพี่หล่อมากจิงๆ  หล่อไม่แพ้หน้าตาเลย  ดีใจแทนน้องเพชรด้วยจิงๆ
ได้คนดูแลที่แสนดีอย่างนี้  อยู่กันไปอย่างนี้นานๆนะพี่อิน
รักน้องมากๆนะ   

[mommee]

มีโอกาสได้อ่านตั้งแต่แรกจนจบในคืนเดียว  ตาค้างกันเลย

แต่ต้องขอชื่นชมเพราะเราไม่สามารถละสายตาไปได้เลย เที่ยงคืนก็แล้ว ตีหนึ่งก็แล้ว ตีสามก็แล้ว อยากเลิกอ่าน อยากนอน ทั้งที่วันรุ่งขึ้นต้องตื่นไปทำงาน

แต่ไม่สามารถทำได้ เพราะอยากรู้บทสรุปของน้องเพชร เด็กน้อยผู้หน้าสงสารจะเป็นแบบไหน???

ฝืนอ่านจนจบจนได้ เพื่อจะพบว่าฉันนอนหลับได้สนิทละ ไม่ค้างคาละ 555


แล้วบทสรุปก็เป็นอะไรที่น่าพอใจจริงๆค่ะ  ในสายตาของคนที่อ่านนิยายแนวนี้บ่อยๆ เป็นการจบที่สมบูรณ์แบบสำหรับเราแล้ว ไม่เยิ่นเย้อเกินไป ไม่ต้องแจ้งแถลงไขแบบละเอียดยิบเพื่อให้เนื้อเรื่องเปิดเผยมากไปจนหมดความหลอน หมดความสงสัย หมดความเป็นนิยายแนวลึกลับซับซ้อน หมดความเป็นเนื้อหาที่เล่นเกี่ยวกับจิตใจของมนุษย์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ซับซ้อนที่สุดในโลก

แม้ว่าคุณหมอจะพยายามบอกคนอ่านอย่างเรา หรือบอกน้องเพชรว่า น้องไม่ผิด น้องหลอกตัวเอง  น้องสร้างกำแพง(อิฐแดง)ขึ้นมา ให้พยายามล้มกำแพงนั้น

ในมุมมองของแพทย์คงอยากให้คนไข้หลุดพ้นกับสภาวะที่คนไข้ต้องเผชิญ ซึ่งเป็นปกติของมนุษย์ทั่วไป

แต่ในมุมของคนไข้ (อันนี้เราเดาล้วนๆ นะ เดาจากความเป็นจริงรอบๆ ตัว คนเราถ้าเราไม่ตั้งการ์ดขึ้นมา หลายคนเลยแหละที่คงไม่สามารถใช้ชีวิตได้อย่างเป็นปกติสุขในชีวิต แต่การ์ดของหลายคนคงเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างการสร้างความมั่นใจให้ตัวเอง ปกป้องความเหงาของตัวเอง เสริมสร้างความเข้มแข็งให้ตัวเอง เป็นเรื่องเล็กน้อยที่สร้างขวัญและกำลังใจให้ตัวเองไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่โตเหมือนที่น้องเพชรสร้างกำแพงอิฐแดงขึ้นมา)

หมออาจจะบอกว่าให้น้องยอมรับ บอกให้น้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน

แต่หมอพิณก็น่าจะรู้ว่าน้องเป็นเด็กที่อ่อนแอและเปราะบางแค่ไหน หัวใจน้องมีเลือดเนื้อไม่ได้แข็งแรงเหมือนชื่อของตัวเอง

เราว่าน้องรู้ตัวเอง ว่าน้องไม่มีทางอยู่ได้ด้วยความจริงในชีวิต การสร้างกำแพงขึ้นมาไม่ใช่ป้องกันตัวเองจากใคร

แต่สร้างมันขึ้นมาเพื่อหัวใจที่เปราะบางของตัวเอง เพื่อชีวิตที่อยากจะก้าวเดินต่อไป...ไม่อยากตาย (นึกถึงที่น้องตะโกนบอกเลย อยากตายก็ตายไปเองสิ...แต่น้องไม่อยากตาย น้องอยากมีชีวิตอยู่)

น้องเป็นเด็กน้อยที่แม่ไม่รัก แม่เป็นบ้า โดนแม่เลี้ยงล่วงเกิน โดนแม่เลี้ยงพยายามฆ่า เกลียดแม่เลี้ยงแต่ไม่สามารถแสดงออกได้เพราะความกลัว อยากครอบครองคุณพ่อเอาไว้แต่ไม่สามารถทำได้เพราะความรัก ไม่อยากทำร้ายคุณพ่อ รักแรกโดนแยกจากแต่ไม่สามารถเอาคืนกลับมาได้แม้มันจะมากองอยู่ตรงหน้า

คือหลายๆอย่างประดังเข้ามาในชีวิตของเด็กคนหนึ่ง เด็กซึ่งชีวิตครอบครัวไม่สมบูรณ์แบบ เด็กที่สภาพจิตใจไม่สมบูรณ์  คือลำพังคนคนหนึ่งเจอเรื่องราวข้างบนที่กล่าวมาแค่อย่างเดียว ชีวิตก็เกิดรอยด่างพร้อย ยากต่อการจะใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุขละ แล้วนี่เพชรเจอมาแม่มทุกอย่าง ถ้ารับมือได้โดยไม่จิตแข็งแบบที่เป็นอยู่เราว่าคนแรกที่จะตายคือน้อง น้องคงฆ่าตัวตายไปตั้งแต่แรกแล้ว

แต่น้องไม่อยากตายไง  แม้ปากจะถามป๋าว่าทำไมคนเราถึงไม่อยากตาย แต่เราเชื่อว่าน้องมีคำตอบในหัวใจตัวเองอยู่แล้ว

น้องอยากมีชีวิตอยู่ น้องอยากได้ความรัก น้องอยากใช้ชีวิตด้วยความรักจากคนที่น้องรัก  เป็นเด็กที่ใฝ่หาแต่รัก แต่ไม่มีใครสักคนที่จะให้ความรักกับน้องได้อย่างบริสุทธิ์ใจ



 พ่อรักไปตามหน้าที่ เราเข้าใจประเด็นที่คุณไวท์เห็นมาจากข่าว ว่าแม้น้องจะรู้ว่าป๋ารักแต่น้องก็รู้ถึงความลำบากของป๋าเหมือน มันเหมือนกับว่าเป็นหน้าที่ของป๋าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะป๋าเป็นพ่อ เป็นสามีของแม่ น้องเองก็คงเคยเกิดคำถามว่าป๋าทนอยู่แบบนี้เพราะอะไร จะใช่ความรักอย่างเดียวไหม เหนื่อยไหม เราว่าน้องสงสัยในความรักของป๋าเหมือนที่ป๋าสงสัยในความรักของพี่อิน...ยึดติด เพราะอะไร?? เพราะหน้าที่?  มันยังไม่ใช่ความรักในแบบที่ทำให้น้องวางใจได้ ถ้าป๋าต้องรักน้องเพราะหน้าที่ ก็คงไม่แปลกอะไรที่น้องจะคิดว่าป๋าเหนื่อยและโทษว่าตัวเองทำให้ป๋าเป็นแบบนั้น


พี่นท คนที่เข้าใจ คนที่รัก แต่พี่นทก็ไม่ได้รักหรือเข้าใจน้องไปเสียหมด อย่างน้อยน้องก็กลัวว่าสิ่งที่บอกพี่นทไปพี่นทจะคิดว่าตัวเองอคติ พี่นทรักน้อง แต่ยังไม่พร้อมจะเชื่อน้องทุกอย่าง นี่ก็ยังไม่ใช่รักแบบที่น้องต้องการ

ยิ่งแม่เลี้ยงไม่ต้องพูดถึง น้องเกลียดแม่ แม่ก็เกลียดน้อง แต่การที่แม่ทำกับน้องแบบนั้นก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ที่แน่ๆ น้องไม่สามารถรักผู้หญิงคนนี้และรับความรักของผู้หญิงคนนี้ได้ แล้วมันก็จะวนมาจุดเดิม คือจุดที่เกี่ยวข้องกับป๋า แม่จะฆ่าตัวเอง แต่แม่คือคนที่ป๋ารัก จะโกรธแม่ก็เกรงใจป๋า รู้สึกผิดกับป๋า แต่ก็เกลียดแม่มาก มันค้างคามาก พอแม่กับป๋าตายไปเราว่าน้องก็หลุดพ้นนะ ตัวเองได้สมใจที่ไม่ต้องเกี่ยวข้องกับคนคนนี้แล้ว ไม่ต้องหวาดระแวงว่าจะมีใครมาทำร้าย และป๋าก็ยังจะได้อยู่กับคนที่ตัวเองรัก และตัวเองก็ทำให้ป๋าไม่ต้องเหนื่อยต่อไป ถ้าคนจิตๆ คิดหน่อยก็คิดว่า ถ้าฆ่าป๋ากับแม่ก็จบเรื่องละ เดินหน้าต่อไปได้ แต่ความจริงจะฆ่าใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายไง 

ถ้าทั้งชีวิตต้องเผชิญกับเรื่องแบบนี้ ความกดดันแบบนี้  เราว่าเป็นเราก็คงสร้างกำแพงขึ้นมาเหมือนกัน

เพราะไม่งั้นก็คงไ่ม่รู้ว่าตัวเองจะมีแรงเดินมาได้ไกลแค่ไหน อาจจะไปก่อนคนแรกเลยมั้ง

แต่เพราะความหวังที่ยังเหลืออยู่ ยังไม่อยากตาย ยังกลัวที่จะตาย สิ่งสุดท้ายที่ทำได้คือต้องอยู่ต่อไป แม้ว่าหนทางที่เดินจะเต็มไปด้วยอันตราย นั่นคือจุดที่น้องน่าจะสร้างกำแพงขึ้นมา ว่าน้องเป็นผู้ร้าย ไม่มีใครทำร้ายน้องแต่น้องจะทำร้ายคนอื่น

เรื่องเล่าทั้งหมดที่น้องเพชรบอกกับเราและคุณหมอพิณ นั้นก็บ่งบอกได้แล้วว่า ไม่ว่าเรื่องจะดำเนินอย่างไร ใครจะอยู่ใครจะตาย สรุปสุดท้ายเด็กน้อยก็คงไม่มีความกระจ่างอะไรให้กับเราหรอก

สงสารน้องมาก เราไม่กลัวน้องเลยนะ แต่เราเป็นห่วงน้อง ใจนึงก็อยากให้น้องล้มกำแพงเพื่อจะได้รักพี่อิน แต่ใจนึงก็อยากให้น้องสร้างกำแพงดีกว่า เพื่อเวลาผิดหวังน้องจะไม่เจ็บมาก และไม่ทำให้อาการของน้องแย่ลง ให้น้องหลอกตัวเองในความทรงจำที่น้องสร้างว่าน้องเป็นผู้กระทำคนอื่นดีกว่าให้ความจริงทำร้ายน้องเพราะคนอื่นกระทำกับน้อง


เพราะงั้นถึงบอกว่าจบแบบนี้ก็ดี.....แต่ว่า


รอยรั่วอีกอย่างที่เรายังไม่เข้าใจและติดค้างคือ...พี่อิน... คนเขียนปูทางให้น่าสงสัย คือถ้าป๋าสงสัยคนเดียวเราไม่เอะใจ เราว่าป๋าคงมองเห็นตัวเองในพี่อิน และสงสัยว่าพี่อินจะยึดติดกับน้องเหมือนที่ตัวเองยึดติดกับคุณนาฏและน้องเพชร เลยเกิดความกังวลใจว่าเรื่องรวมันจะมาจบแบบที่คุณป๋ากำลังเผชิญอยู่ไหม


แต่เพราะน้องเพชรเองก็สงสัยด้วยน่ะสิ เราเลยยังค้างคา เพราะปูทางมาแบบนั้นแล้ว จะบอกว่าเพชรสงสัยก็ไม่แปลกเพราะเพชรก็ปิดกั้นตัวเองอยู่แล้ว แต่น้องแทบจะเรียกว่าไม่ปิดกับพี่เลยนะ ให้ทุกอย่างโดยที่ตัวเองไม่รู้ตัว แต่ก็ยังสงสัยพี่ อ่านพี่ไม่ออก หรือจริงๆแล้วเพชรสร้างตัวพี่อินในหัวตัวเองให้เป็นคนไม่น่าไว้ใจเพื่อจะได้อยู่ร่วมกับพี่อินได้ เพราะถ้าคิดว่าพี่อินไม่น่าสงสัย น้องคงรักพี่อินหมดใจหรือเปล่า เลยต้องสร้างความลังเลขึ้นมาเอง แต่จริงๆแล้วพี่อินไม่น่าสงสัยอะไรเลย

คือแบบเพราะเพชรเป็นคนเล่าเรื่อง เรื่องทั้งหมดที่บอกหมอ บอกเราคนอ่านน้องแม่งสร้างคาแรกเตอร์คนรอบข้างใหม่หมดเพื่อที่จะปกป้องตัวเอง เราเลยเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งในสิ่งที่น้องพูด 5555

เอาเป็นว่าชอบค่ะ  เดี๋ยวจะไปตามอ่านเรื่องอื่นๆ ฝากตัวเป็นแฟนคลับด้วยคนนะ


ป.ล. ขอโทษที่เมนต์ยาวเป็นนิยายเลย แต่เพราะเป็นคนที่ไล่อ่านนิยายที่จบแล้วเลยไม่ค่อยได้อ่านไปเมนต์ไปก็เลยต้องเมนต์รวบยอดยาวขนาดนี้ อิอิ

[kinly]

ขอบคุณครับ อ่านมาทั้งเรื่องสนุกดีครับแต่จะมาสับสนเอาตอนท้ายๆนะครับ

[candyon]

ชอบเรื่องนี้มาก กรีสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส 2 วันแน่กว่าจะอ่านจบ ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[pp_song]

อ่านแล้วมันบีบหัวใจมากๆ 

ไม่ค่อยจะเข้าใจความคิดของเพชรซักเท่าไหร่

แอบมึนๆงงบ้าง อะไรบ้าง

สุดท้ายนี้ก้อขอบคุณนะค่ะ 

[rainystreet22]

ตอนแรกๆหวานๆใสใส ไหงตอนท้ายทำเอาหลอนขนาดนี้
ชอบตอนที่พี่อินจีบเพชรใหม่ๆ บุคลิกเพชรน่าสนใจดี
เพชรอ้อนแล้วน่ารัก

[Ningg.Destiny]

ตามอ่านจนจบแล้ว หน่วงจริงๆ
แต่ไม่มีเรื่องของพี่อินอธิบายหน่อยหรอ?
คืองง..

[Amber_Ampere]

นิยาย"อินดี้"  นักเขียน abstract art สุดๆ

[BankkunG23]

เป็นนิยายเรื่องแรกเลย ที่อ่านแล้ว เก็บไปเครียด เก็บไปเป็นอารมณ์ของตัวเอง
คิดว่าตัวเอง เป็น เพชร เก็บไปฝัน จนละเมอ  สุดๆอ่ะ เรื่องนี้
(แฟนสั่งห้ามอ่านแนวนี้อีกเลย คิดดู อินเมจิ้นสูงมากกกก)

[black-egoistic]

มาตามเม้นเรื่องที่เคยอ่านตั้งแต่ยังไม่ได้เป็นสมาชิก

เรื่องนี้สนุกมากเลย
เราเองก็ซื้อหนังสือมาไว้ในครอบครองหนึ่งเล่ม
คุ้มค่ามากๆ
คู่ของตะนอยกับต๊อกแต๊กน่ารักมากมาย
ชอบจนอ่านซ้ำไปซ้ำมา
น้องเพชรเองก็น่าจะมีความสุขได้สักที
ทรมานมาพอแล้ว
พี่อินรักน้องขนาดนั้นยังไงก็ต้องดูแลเป็นอย่างดีอยู่แล้วเนอะ

สรุปคือ
ชอบนิยายเรื่องนี้มากเลยจ้า
 

[maybe-yy]

ใครเป็นพระเอกกันน้อ รู้สึกว่าหนูเพรชเราจะเสน่แรงเหลือหลายจริงๆ

[pemiko2012]

ตอนแรกเข้ามาอ่านเพราะคิดว่าเรื่องนี้ใสๆ ฮ่าๆๆ
อ่านไปแล้วไม่ใช่เลยค่ะ ดาร์กมากกกกกกกก
แต่เราชอบนะ มันดูจิตๆดู จิตใจมนุษย์ยากแท้หยั่งถึงจริงๆ
จนถึงตอนจบกก็ยังไม่รู้เลยว่าจริงๆแล้วน้องเพชรคิดอะไร
แล้วก็อยากรู้อีกอย่างนึงว่าทำไมอินถึงรักน้องได้ขนาดนั้น

แล้วเราก็รู้สึกว่าตัวเองบ้ามากเลย
คือเราอ่านแล้วเราร้องไห้อ่ะ เกือบทุกตอน
ไม่รู้ว่าทำไม สงสัยจะอิน

ชอบเรื่องนี้อ่า ดาร์กแบบมืดมนที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาเลย

[Fish129]

ตามมาอ่านจากเรื่องอื่นๆๆๆ

[ทั่วหล้า]

ให้ความรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังอ่านไดอารี่ของผู้ป่วยทางจิตอยู่อย่างนั้นแหล่ะ เนื้อหาความคิดของเพชรค่อนข้างวกวนและซับซ้อน บางทีเหมือนว่าจะเข้าใจความคิดเพชร แต่เอาเข้าจริงมันก็ไม่เข้าใจทั้งๆที่ก็เข้าใจอยู่!?   อ่านยากจริงๆเรื่องนี้ อ่านยากมาก! แต่ชอบนะ(มากด้วย) คุณไวท์เขี่ย..เอ๊ย!..เขียนได้เยี่ยมครับ ไม่ต่างจากวรรณกรรมโรคจิตเลยครับ 

[fongbeer37]

มึนนนนนนจ้าาา แต่ชอบนะมันรู้สึกกอธิบายไม่ถูกอ่ะ อ่านๆไปน้ำตาไหล ทั้งที่มันก็ไม่ได้เศร้าอะไรมากอ่ะ ชอบๆๆๆๆ