จริงๆมันเหลือไม่กี่ตอนแล้วหล่ะครับ ถ้าให้ผมเขียนจริงๆ ผมคงเขียนจบได้ในตอนเดียวเลยแหละครับ
(ขนาดตอนสอบเค้าเว้นให้ตอบคำถามหน้านึง ผมคิดจนหัวจะระเบิด ก็ตอบได้แค่ 2 บรรทัด เพื่อนผมตอบกันไปสองสามหน้า แต่ได้คะแนนเท่าผม
) เนื่องจากมีจิตวิญญาณของวิศวกรเถื่อนๆเต็มตัวทำให้เขียนอะไรยาวๆไม่ได้ คอยจะสรุปเป็นบทคัดย่ออยู่เรื่อย มันเลยทำให้เวลาที่ใช้ในการเขียน นานนนกว่าไอ้บิ๊กมากๆอ่ะครับ (บิ๊กมันตรงข้ามกะผมเลย มันชอบอธิบาย ยกแม่น้ำทั้ง 108 สาย '5 สายมันน้อยไป') รอผมเขียนหน่อยน่ะครับ พยายามจะขยายความให้อ่านกันง่ายๆอ่ะครับ เพราะผมลองเอาให้เพื่อนอ่านแล้วมันบอกว่า
"มึงเขียนเรื่องย่อน่าสนใจดีนี่ เขียนเนื่อเรื่องจริงเสร็จยังว่ะ!!!" กำของกรู!! อยากจะบอกมันว่า "นั่นแหละเนื้อเรื่อง
"
เข้ามาคุยเล่นครับ เขียนๆไปมันตันอ่ะ นึกไม่ออก
(หมายถึงส่วนขยายอ่ะครับ)
เหตุผลที่ผมไม่ได้เขียนต่อ แล้วทิ้งเวลาล่วงเลยมาเป็นปีก็เพราะ เรียนหนักข้อนึงละครับ อีกข้อนึงคือมันรู้สึกผิดครับ คิดถึงเรื่องนี้ทีไรอยากจะร้องไห้ทุกที เวลาสั้นๆช่วงฝึกงาน 30วัน เกิดอะไรๆขึ้นมากมาย และสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงเวลานั้น จนถึงทุกวันนี้ผลของการกระทำนั้นก็ยังคงอยู่ แต่มันเป็นผลดีหรือเสียผมก็บอกไม่ได้เหมือนกันครับ ยังไงถ้าลงเรื่องจบแล้วก็บอกผมด้วยนะครับ ว่ามันดีหรือไม่ดี