ดี ดี น้องเต้ย.....

ชอบเต้ยว่ะ....(ย้ำคำเดิมที่ไปเม้นท์ไว้ในบล็อก) เรื่องของเต้ยทำให้เจ้ ยิ้ม ลุ้น แอบเคือง ค้าง เลือดหมดตัว ซึมเศร้า ฮาแตก...มีครบทุกรสชาติ...

คนเขียนชอบอนาถ หลายรี อนาถ..ขอเจ้มาอนาถด้วยคน อ่านเรื่องนี้สามวันติด...อู้งานได้แบบเนียนๆๆ ..... ตรู งานกองเต็มโต๊ะ....
จากหน้าแรกจนหน้านี้....ยังชอบเต้ยว่ะ...ฮ่าฮ่า....
เป็นความทรงจำที่ดีจัง.............ระหว่างเต้ยกะป๋าเนี่ย....

ปล. ชีวาสบลูอร่อยจริงเหรอ? เห็นชอบจัง ( บลู กรีน แบล็ค เรด??)...แล้วโครงการณ์เสื้อที่หาย....เป็นไงบ้าง หุหุ...รึจะทำอย่างอื่น??
สู้ๆๆ น้องเต้ย

(เหมือนส่งน้องไปรบ??)