เอ่อ ... สงสัย เค้กชาเขียวมันใช้เวลาทำนานไปหน่อย
หายจ้อยไปเลยนะพ่อคุณ ...
แอบไปอ่านไดอารี่ ที่เด็กดีมาด้วยนะ ...
เลยเข้าใจความรู้สึกว่า ไม่สามารถมาต่อ ตอนที่ยังแฮปปี้อยู่ได้ ... เพราะมันเป็นส่วนนึงของอดีตไปแล้ว ใช่ป่ะ
ก็.... คง ..... ยังหลงเหลือร่องรอย ...... ที่เจ็บปวดอยู่
ยังไงก็จะรอ ให้เต้ยกลับมาเล่าต่อ ถึงตอนปัจจุบันนี้นะคะ
ใน ไดอารี่ ใช้คำพูดตรงๆ โดนๆ แรงๆ กินใจมากมายเลยนะ
โดยเฉพาะหน้า ที่ขอบคุณป๋าทุกๆเรื่อง ... ทิ้งท้ายด้วย คำว่าตอนจบที่ไม่สวยงาม
และถึงแม้ เรื่องนี้ จะไม่ได้จบด้วยรอยยิ้ม ... ก็ยังอยากอ่าน , รออ่าน และเป็นกำลังใจให้นะ 