โทดทีคับลงช้าไปช่วยไอ้ต้องแก้เพลง
เป็นความผิดมันนะ
ต่อๆ
ถึงบ้านผมก็พยายามจะชวนมันคุย
"เอ่อ...พี่ต้องคับ"...พูดดีๆเข้าไว้เพื่อมุขนี้ได้ผล...
"..."มันไม่ตอบผมคับแต่หันมามองหน้า
"เปล่าไม่มีอะไรผมขึ้นข้างบนก่อนนะง่วงแล้ว"
ผมเสร็จหนีขึ้นข้างบนเลยคับเรื่องหนีขอให้บอกไวเหมือนแมงสาป
ขึ้นห้องผมถอดสูทก่อนอย่างแรกเป็นอะไรที่อึดอัดมากชาตินี้เลือกได้จะไม่ใส่อีกแล้ว
ผมนั่งเซ็งอารมณ์สูบบุหรี่อยู่บนเตียงมันไม่ใช่ความผิดผมนิ
ใช่ว่าผมไปยืนอ่อยให้เบอร์สักหน่อยคิดไปก็ยิ่งเบื่อ
กำลังจะหยิบอีกตัวมาต่อผมก็หยิบไฟแช็คมาจุดแก๊ก!!!...ไฟไม่ติด
แก็สหมดถูกเวลามากเด๋วกรูเขวี้ยงzippoทิ้งกลับไปใช้ไม้ขีดตราพญานาคเลยเวน!
ผมก็ลุกเดินไปอาบน้ำด้วยอารมณ์นอยสุดๆไอ้ต้องก็เข้ามาพอดีคับ
ผมหันไปมองหน้ามันแปปนึงไม่รู้จะพูดอะไรก็เลยจะหยิบผ้าเช็ดตัวไปอาบน้ำละรีบๆอาบรีบๆนอน
มันก็เดินมากระชากเหวี่ยงตัวผมเข้ากับมุมห้องแถมเอาแขนกันผมไว้อีก
"มรึงชอบนักใช่ไหมมีคนเดินมาหาถึงที่"ผมยื่นหน้ามาพูดกับผม
"อะไรของมรึงว่ะ!?"ผมผลักแขนมันออกจะเดินหนีมันก็หันมาล็อคแขนผมไว้แทนอีก
"ถ้ามรึงอยากนักไม่บอกละกรูซื้อมรึงอะ...."
ป๊าปปปปปป!!!ผมสะบัดมือมันที่ล็อคผมไว้แล้วตบมันไปทีนึง
ถ้ามันแค่หึงผมไม่โมโหหรอกแต่ถ้าคิดแบบนี้มันดูถูกกันชัดๆ
"ใครบอกกรูขายวะไอ้สัด"ผมตะโกนด่ามันทั้งน้ำตาแบบนั้นแหละ
"แล้วที่เจอกันครั้งแรกมรึงทำอะไรนั่งชมวิวหรือไง"
"เออถ้าใช่แล้วไงวะ"(ก็กรูนั่งชมวิวจริงๆ
)
"ตลกละมรึงถ้าอยากนักมรึงก็ไปเลย"
"อยากให้ไปกรูก็ไม่หน้าด่านอยู่หรอก"ผมเดินไปที่ประตูมันก็มาคว้ามือผมไว้อีก
"ใครให้มรึงไป"ไอ้ต้องมันพูดเสียงยังโมโหอยู่...ได้ข่าวว่ามรึงไล่กรูเมื่อกี้
...
"มรึงจะเอาอะไรกับกรูอีกว่ะ"ตอนแรกเสียใจอยู่หรอกแต่ตอนนี้โมโหอีกคนเรียบร้อย
มันกระชากมือผมแล้วเขวี้ยงผมลงผมเตียง
"มรึงต้องเอาเงินเท่าไรถึงจะพอ"มันเขวี้ยงเงินในกระเป๋ามันใส่ผม
"นึกว่ากรูอยากได้นักรึไง"ผมเดินไปต่อยมันทีนึงไอ้ต้องถึงกับเซลงไปกับพื้น
ผมได้ทีก็เดินหนีสิคับแต่มันดันคว้าข้อเท้าผมได้ทำเอาหัวผมโขกประตูเลย
"เหรี่ยเอ้ย!"ผมเอามือไปถูหัวเฮ้ยไหงมันเฉะๆวะเลือดกรู
"มรึงจะหนีกรูไปเหมือน1ปีก่อนอีกรึไง"มันเดินไปดึงตัวผมขึ้นมาผลักผมลงบนเตียงอีกครั้ง
ผมจะลุกหนีมันก็ทับผมไว้ไอ้ต้องมันเกะโซ่ที่กางเกงมันออก
แล้วมาล็อคไว้กับปลอดคอผมแทนปลายโซ่อีกข้างมันก็ถือไว้เอง
"มรึงเล่นหร่าไรวะ"...อย่ามาซาดิสตอนนี้กรูไม่อยากตายคาเตียง
...
"ดูสิมรึงจะหนีกรูไปไหน"มันพูดข้างหูผม ใช้มืออีกข้างกระชากเสื้อบางๆของผมเสร็จสับ
"หร่าเสื้อกรูตัวนี้มันเหมือนของวิเวียนต้องนะเว้ย"เหมือนของวิเวียนแปลว่าไม่ใช่ของแท้นั้นเอง
มันกระตุกโซ่แล้วดึงมาจูบลิ้นๆมันดุนเข้ามาจนผมเจ็บหน่อยผมก็พยายามจะผลักมันออก
แต่แป๊ปเดียว...อื้มมมมมมมม...มือผมโอบคอมันเรียบร้อย...กรูดันไปมีอารมณ์ร่วมอีก
นานๆอยู่เหมือนกันมันก็ถอนปากออกย้ำรอยที่คอผมอีกครั้งเรื่อยไปใช้ปากขบตรงหูผม
แล้ววนมาย้ำรอยที่คอใหม่มันเริ่มลากปลายจมูกๆผ่านลงยอดอกผมแล้วขบเบาๆ
"มรึง..อะ...หยุดดิวะ"ผมท้วงก่อนที่ผมจะเตลิดไปมากกว่านี้
มันมองผมตาเยิ้มสุดๆหอมแก้มผมแล้วถอดเสื้อตัวเองออกแล้วกลับมาคว้าโซ่ไว้เหมือนเดิม
...หร่ากรูนึกว่ามรึงจะลืมไอ้ซาดิส
...มันจูบผมใหม่มือก็เริ่มถอดกางเกงผมออก
มือผมก็ดันไปเกี่ยวขอบกางเกงมันประมาณว่าให้มันถอดออกอีกมันอีกร่างกายทรยศไอ้ไม่รักดี
ไอ้ต้องมันให้ปากมันจัดการกับน้องชายผมผมเสียวจนให้มือจับหัวมันกดลงไปอีก
มันทำจนผมแตกคาปากมันทำเอาผมหน้าแดงเลยแถมแมร่งกลืนลงไปอีก
ผมมองหน้ามันมันก็จ้องกลับแล้วเหมือนจะยิ้มแต่หุบก่อน
"กรูไม่ได้รังเกียจสะหน่อยมองแบบนั้นทำไม"
"..."พูดไรไม่ออกคับ
"ทำให้บ้างดิวะ"มันคว้าโซ่กระตุกคอผมทำเอาน้องชายมันอยู่ตรงหน้าผมพอดีอีก
ผมวนอยู่แถวหัวใช้มือช่วยรูดขึ้นลงเบาๆสักพักมันก็กระตุกโซ่ขึ้นบอกกรูก็ได้ขยันกระตุกจังไอ้หร่า
"พอแล้ว"
"ห๊ะ!?"
มันผลักผมลงแล้วขึ้นทับแทนหยิบเจลมาใช้แล้วเอาน้องชายมันที่พร้อมเต็มที่เข้ามาในตัวผม
ช่วงนั้นมันไม่ได้มีอะไรกันสักพักละเข้าไปได้ไม่ถึงครั้งก็น้ำตาแถบเล็ดแถบมันยังดันเข้ามาเรื่อยๆอีก
"มรึง..อ๊ะ..เจ็บ.."ผมพยายามห้ามมันแต่ไอ้เวนนี่ไม่ฟังเลย
"อย่าเกร็งจะเบานะ"มันพูดเสียงกระเส่ากับผมแล้วจูบผมเบาๆ
...มรึงดันมาจนสุดแล้วเพิ่งมาปลอบกรูไอ้หร่าต้องเบาๆของมรึงทีไรเอากันเตียงโยกนะไอ้หร่า
...
มันโยกเข้าออกช้าๆมือนึงก็ดึงโซ่ที่ติดกับปลอกคอผมให้ตึง
อีกมือนึงก็รูดน้องชายผมไปด้วยช่วยได้เยอะมือผมจิกผ้าปูแน่นเลย
เบาของมันเป็นดังผมคาดสักพักแมร่งเร่งสปีดเต็มที่
อยู่มันก็ปล่อยมือที่ถือโซ่ออกแล้วดึงปลอกคอผมรัดติดคอจนผมเริ่มหายใจไม่ออก
"ต้อง...อะ....กรูหายใจ...ไม่ออก"ผมเอื้อมมือไปเกะมือมันก็ไม่ออกอีก...มรึงจะฆ่ากรูรึไง
...
"ไม่ถึงตายหรอก"มันพูดกับผมแล้วเร่งเครื่องขึ้นไปอีกแมร่งใส่มาเต็มที่เนี่ยนะเบาๆ
"อะ...เต้ย...จะสุดแล้ว...พร้อมกันนะ"
"อืมมม"สักพักมันก็ปล่อยลูกๆมันเข้ามาในตัวผมเอาน้องชายมันออกจากผม
แล้วถอดปลอกคอผมออก ผมก็เลยสนองคืนเลอะตรงหน้าท้องมันเลย
มันทิ้งตัวนอนทับผม รู้ไหมว่ามันหนักตัวไม่ใช่เล็กๆนะเว้ย
"ลงไปเลยไอ้เหรี่ยมรึงจะฆ่ากรูรึไงไม่ใช่sidกับnancyนะเว้ย"ผมผลักมันออกไปนอนข้าง
"เปล่าแต่ถ้ากรูเผลอฆ่ามรึง"มันดึงผมเข้ากอดแล้วก็เงียบ
"...แล้วไง"ผมถึงกับหอบเมื่อกี้หายใจเกือบไม่ออก..กรูจะให้มรึงห่างจากโซ่และปลอกคอเด็ดขาด
"กรูจะตายตามมรึงเหมือนsidอย่าไปไหนนะมรึง"มันร้องไห้ทำเอาผมอึ้งเลย
"จะให้ไปไหนได้วะอย่าพี้ยาตายก่อนกรูละกัน"ผมปาดน้ำตามันแล้วซุกลงอ้อมกอดมัน
"พี่ก็เลิกอยู่นี่ไงคับน้องเต้ย"มันยิ้มให้ผม
"เออมรึง...กรูไม่ได้ขายจริงๆนะคือกรู..."ผมพยายามจะหาคำอธิบายให้มัน
"รู้แล้ว...ขอโทดนะ"
"หืม!?"งงอะไรมันจะเชื่อง่ายขนาดนั้น
"จริงๆกรูถามเจี๊ยบมาแล้ว"มันหลบตาผม
"เวนแล้วมรึงโมโหทำเพื่อ"
"ก็...เห็นมรึงไปทำแบบนั้นแล้วอารมณ์มันไปก่อนความคิดพี่ขอโทดนะ"มันเอาหน้ามาไซร้อ้อนผม
...เวนกรูรักคนโรคจิตรึไงเนี่ยเหมือนกรูปกติ
...
"..."เงียบกรูโกรธมรึง
"ก็คนมันหึงนิเผลอแปปเดียวน้องเต้ยก็ไปหาคนอื่นแล้ว"มันความพยายามสูงคับง้อผมอยู่นานเหมือนกัน
ผมเลยจูบปากมันเบาๆไปทีนึง
"วันหลังพี่ต้องฟังเต้ยอธิบายบ้างดิ"...อีกแล้วกรูไม่เคยโกรธเกินชม. ...
"อืมคับน้องเต้ยน่ารักที่สุดเลย"
"เฮ้ยๆมรึงจับตรงไหนนะ"
"ขออีกนะยังไม่อื่มเลย^^"
"อย่าดิวะเฮ้ยยย..อะ..."มันประจบปากมันเข้ามาปิดเสียงผมแล้วก็...
Ps.จะเช้าแล้วได้เวลานอนละ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
