เห็นแบบนี้คงมีเพื่อนแล้วละคุณSE7EN_AKIRA ผมอ่านไปบ้างละแต่มันไม่เข้าหัวเลย
ถ้าสอบเรื่องในบอร์ดนี้ผมอาจจะติดtop5ของประเทศเอาง่ายๆ(รึเปล่า!?)
ใกล้ถึงแล้วคับศุกร์นี้อาจจะเห็นเด็กpunkนอนตายคากระดาษข้อสอบกันน่ะได้
มาเรียกเลือดกันต่อดีว่า
ตอนที่ 11
ตอนแรกผมนึกว่ามันจะพาไปร้านเดิมมองไปตามทางมันคุ้นๆ...ไม่ใช่คุ้นกรูรู้จักเลยว่ะ...
"เฮ้ยๆมรึงพากรูมาบ้านมรึงทำไม"ผมถามมันก่อนจะลงจากมอไซ
"เบื่ออาหารที่ร้านแล้วลงมาดิจะทำให้กิน"มันหันมายิ้มให้แล้วจูงมือผมตามมันเข้าบ้าน
(น่าจะใช้คำว่าลากมากกว่า
)
พอเข้าบ้านมันก็รวบตัวผมเข้าไปกอดผมจะหันหน้าไปว่ามันแต่มันดันเอาปากมันมาประกบผมก่อน
........มาบ้านมันเพื่อกินข้าวกลับไปเรื่องเดิมกันดีกว่า
มันลากผมมาถึงผ่านห้องโล่งๆที่ส่วนใหญ่พวกผมมานั่งกินเหล้ากันผ่านห้องนั่งเล่นห้องกินข้าว
...ไหงบ้านมรึงใหญ่งี้ว่ะ...ผมเคยมาครั้งแรกที่มันซื้อผมมาก็ไม่ค่อยได้สังเกตุ
แถมมาตอนกินเหล้านี่ไม่ต้องพูดไม่เคยมีสติเคยครบอยู่แล้ว
มันมาหยุดที่ห้องครัวคับหยิบนั้นหยิบนี่ท่าทางอารมณ์ดีสุดๆ
ผมบอกว่าช่วยไหมมันก็บอกไม่ต้องจะทำให้กิน...ตามใจมรึง
...
"บ้านมรึงนี่ใหญ่ว่ะ"ผมไม่รู้จะทำไรก็เลยไปนั่งเคาเตอร์ครัวมัน
"ก็แบบนี้แหละพ่อตายแล้วทิ้งเงินไว้ให้เยอะ"
"ตายแล้วเหรอโทดที"ผมรู้สึกผิดหน่อยเหะ
"ตายนานแล้วแต่ก็...ไม่สำคัญอะไร"มันตอบเสียงเรียบๆ
ผมสงสัยกับประโยคนั้นของมันเลยถามต่อมันเลยเล่าให้ฟังว่า
พ่อมันเก็บเงินแล้วออกจากกรุงเทพมาเปิดผับแถวนี้
แล้วมาเจอมาแม่มันที่นี่แม่มันก็เป็นผู้หญิงขายแบบนั้นแหละก็รักกันดีไม่มีไร
แต่สักพักก็เลิกกันเพราะอะไรมันก็ไม่รู้พ่อมันไปมีเรื่องกับเจ้าถิ่นก็เลยตายไป
แม่มันก็หายไปไหนมันก็ไม่รู้อีกญาติพ่อแม่มันก็ไม่ค่อยรู้จักมันก็เลยขายผับพ่อ
รวบรวมเงินในบัญชีทั้งหมดก็ได้มากอยู่เลยมีกินมีใช้อยู่อย่างที่เห็น
ฟังดูเหมือนชีวิตมันรันทดแต่ตอนมันเล่าหน้าละลื่นเหมือนนิทานเลย
ไอ้ความรู้สึกสงสารของผมมันเลยกระจายหายไปหมดเลย
"เหมือนรวมเด็กมีปัญหาเลยเพื่อนพี่เจี๊ยบเนี่ย"ผมพูดลอยออกมา
"หมายถึงรวมมรึงด้วยใช่ไหม"
"จะบ้าเหรอมรึงกรูออกดูเป็นคุณชาย"...ตรงไหนเนี่ยกรู!?
...
"มรึงคุณชายกรูก็เจ้าชายรัชทายาทล่ะ"มันหันมายักคิ้วกวนๆให้ผม
"555หรอๆแล้วนี่ทำไรแน่ใจน่ะว่ากินได้"ผมเห็นมันเทขวดนั้นขวดนี้
"กินได้ดิกรูทำกินเองประจำชายโสดก็งี้"
"โสดเหรอ?"ผมมองมันตาขวาง
"ก็อยากโสดตอนที่อยู่กับมรึง"มันเข้ามาหอมแก้มผมฟอดนึง
"ไม่ต้องมาหวานเลยมรึงคดีเก่ามันยังเขียวอยู่ที่หน้ากรูเลย"
ผมทำเสียงดุๆใส่มันทำเอาไอ้ต้องมันยิ้มเจือนๆ
"โทดทีคับผม"มันก็หันไปทำไม่รู้ว่านานเท่าไรหรอกผมก็นั่งเล่นคุยกันมันไปเรื่อยๆ
อย่านึกว่าพวกผมจะโรแมนติกดินเนอร์ใต้แสงเทียนจกแมร่งจากในกระทะนั้นแหละ
"ไหงทำสเต็กกะสปาเก็ตตี้อ่ะ?"ผมถามทั้งที่ยืนกินอยู่นั้นแหละ
"ก็เห็นบอกว่าเด็กแถวนี้กินเผ็ดก็ไม่ได้ผักก็ไม่กินก็เลยทำแบบนี้ง่ายดี"
"จริงๆเด็กแถวนี้ไม่ชอบอาหารฝรั่งด้วย"
"ห๊ะ!"ได้ผมคับมันหน้าเหวอเลย
"ล้อเล่นอร่อยดี"ผมยิ้มแล้วก็ป้อนให้มันก็ผลัดกันป้อนไปป้อนมาไม่ได้อยู่ที่ร้านอาหารนี่จะอายอะไร
กินเสร็จผมจะช่วยมันล้างมันก็บอกไม่ต้องอีกสบายสุดๆวันนี้ ผมก็นั่งข้างๆที่ล้างจานน่ะแหละ
ไม่ได้ช่วยแล้วมันแปลกๆนั่งอยู่เป็นเพื่อนแทนละกันพอมันล้างเสร็จก็ทำท่าเหมือนจะนึกอะไรออก
"เกือบลืบ"มันพูดออกมาลอยๆ
"เรื่องไร!?"ผมหันไปมองหน้ามัน
อยู่มันก็คว้ามีดมาเชือดแขนตัวเองซะงั้น
"เหรี่ยทำห่าไรน่ะ"ผมจะเข้าไปห้ามมันแต่โดนมันผลักออกมา
"กรูเห็นตั้งแต่เมื่อเช้าละ3แผลใช่ไหม"มันจัดการอีก2รอยเสร็จสับ
ผมพยายามเข้าไปห้ามมันอีกแต่ก็ไม่สำเร็จอยู่ดี
"ดูแผลนี้ดีๆน่ะมรึงจะได้ไม่ต้องทำอีก"
มันฝากรอยที่แขนเป็นครั้งที่4ก่อนนะโยนมีดลงอ่างเห็นหน้ามันก็รู้แล้วว่าเจ็บแน่ๆ
"มรึงทำแบบนี้ทำไม"ผมถามมัน
"บอกแล้วใช่ไหมว่าถ้ามรึงทำอีกกรูก็จะทำด้วย"มันซุดลงไปนั่งกับพื้น
"อย่าทำแบบนี้อีกขอร้อง"ผมเข้าไปกอดมันไว้ไม่รู้ทำไมแต่เหมือนน้ำตาผมจะไหลออกมา
...ผมไม่รู้ว่ามันจะพูดจริง ไม่นึกว่ากับคนที่ผมเพิ่งเจอไม่ถึงเดือนจะยอมทำร้ายตัวเอง
เพียงแค่ให้ผมรู้จักรักตัวเองบ้าง ผมแคร์คนๆนี้มากกว่าที่ผมคิดไว้
ผมเพิ่งเข้าใจที่พี่เจี๊ยบกับคนอื่นเตือนผมว่าอย่าทำแบบนี้
เพราะไม่นึกว่าการที่เห็นคนที่ตัวเองรักทำร้ายร่างกายตัวเองมันรู้สึกแบบนี้...
"งั้นเต้ยก็อย่าทำอย่าให้แผลสุดท้ายพี่เสียเปล่าสัญญาน่ะคับพี่รักเต้ยน่ะ""มันกอดผมกลับ
"อืมผมรู้แล้วผมรู้แล้วผมสัญญาขอโทดอย่าทำแบบนี้อีกน่ะ"ผมซบมันปล่อยน้ำตาผมไหลออกมา
สุดท้ายมันก็ต้องมานั่งปลอบผมคับ พอผมหยุดร้องมันก็กลับมาละลื่นเหมือนเดิม
แต่ผมยังไม่ละลื่นลากมันมาทำแผลก่อนเพราะเมื่อกี้เเขนมันเปียกน้ำอยู่พอเลือดไหล
ออกมามันเลยดูเยอะมาก ไม่รู้ต้องไปโรงบาลรึเปล่า ไอ้ต้องมันบอกไม่ไปให้ผมทำแผลให้ก็พอ
ผมก็บอกให้ไปเถอะ มันก็เถียงกลับตามใจคนเจ็บดิ...ตามใจมันมรึงคนอุตส่าเป็นห่วง
...
ผมทำแผลให้มันเสร็จมันก็บอกจะไปอาบน้ำ...แล้วมรึงจะให้กรูทำแผลเพื่อในมรึงจะอาบ...
มันลากผมมาห้องมันด้วยตอนนั้นยังไม่ได้คิดไรพอมาถึงห้องนอนมันภาพคืนแรกที่ผมมามัน
ก็ย้อนคืนมาเป็นฉากๆ ผมพยายามทำเหมือนไม่คิดอะไรแต่หน้านี่คงแดงไปแล้ว
ไอ้คนที่ลากผมมาดูเหมือนจะรู้ทันเลยหันมายิ้มทะเล้นให้
"อาบด้วยกันไหม?"มันพูดพลางถอดเสื้อออก
"เรื่องดิ"ผมเดินนั่งเล่นที่เตียงหันกลับไปมองมันอีกมีมันก็ถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้ว
"ไหงมองงั้นคับน้องเต้ยมีอารมณ์แล้วหรอ"มันหันมาทำหน้าหื่น
"จะบ้าหรอคิดจะยั่วกรูรึไง"
"เปล่านี่"มันหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปผมก็นอนเล่นไปไม่รู้ทำไร
โอ๊ยยย!เสียงไอ้ต้องรอดมาจากห้องน้ำ
ผมลุกจะรีบเปิดประตูเข้าไปดูกลัวแผลมันจะฉีก
แต่มันเปิดประตูมาฉุดผมเข้าไปก่อนแถมเอาตัวมันกันไม่ให้ผมหนีออก
"พี่กำลังคิดว่าแผลเพิ่งทำมันเปียกน้ำจะไม่ดีน่ะ"
"พี่ต้องก็...ระวังๆหน่อยสิคับตอนอาบ"ผมพยายามมองหาช่องทางหลบหนีแต่ตัวมันนี่บังเต็มๆ
"พี่ก็เลยว่าให้เต้ยมาอาบให้ดีกว่าหรืออาบด้วยกันเลยดี"
Ps. ช่วงนี้ผมอาจไม่ได้มาลงน่ะติดเอ็นสะท้านนนนนนนนนน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
