เต้ยหนีหายไปเที่ยวตากมาคับ^^ happyมากมาย นึกว่าจะเย็นร้อนสะ
มาต่อกะไอ้น้องชายของผม ที่เมื่อตอนที่แล้วเริ่มมีคนเกลียด...
ไอ้ขี้อ้อนน้องยู
ทุกวันนี้เติบโตมาได้ด้วยขนม99.99%
ตอนที่ 24
"พี่เต้ยๆมาสอนยูหน่อยสิคับ"ยูอ้อนๆผม
"ก็ทำให้แล้วไง"
"ก็พี่เต้ยเก่งกว่านะนะขอยูอีกรอบนะ"
"ก็ยูไม่ลองทำเองแล้วเมื่อไรจะได้เล่า"...อย่าดิวะกรูแพ้ลูกอ้อน
...
"นะนะนะนะนะน้าาาาาาาพี่เต้ย"
"รอบเดียวนะ"...ใจอ่อนอีกแล้วกรู...
"เมื่อไรพวกมรึงกะเลิกพูดกำกวมซะทีวะกรูไม่มีสมาธิทำงาน!!!"ไอ้ต้องหันมามองมาเคืองๆ
"ก็มรึงนั้นหล่ะยูมันเล่นผิดนิดๆมรึงก็แต่งเสียงไปดิวะ"ผมตอบมันกลับเหนื่อยๆ
"มรึงจะบ้าเรอะ
"มันหันกลับไปทำอะไรต่อสักอย่าง
"เร็วววๆดิพี่เต้ยสอนตรงนี้หน่อยดิพี่ต้องหาว่ายูเล่นผิด"ไอ้น้องยูยังอ้อนไม่เลิก
"ครับผมส่งเบสมาให้ผมสิคับคุณน้องชาย"เป็นโรคแพ้เด็กปะเนี่ยกรูกลุ้มเว้ย
ตั้งแต่วันที่ไปมีเรื่องกะน้องยูวันนั้นกลายเป็นมันมาติดผมแทนไอ้ต้องเรียบร้อย
ส่วนเรื่องไอ้ต้องมันก็มาขอโทดผมเรียบร้อย(น่ารักนะมรึง
)
แถมมันมาขอเป็นน้องชายผมคับผมก็งงๆ มันก็บอกว่า
'ก็เหมือนพี่เจี๊ยบกะพี่เต้ยไงยูอยากมีพี่ชาย' 'เอาดิตามสบาย'
...ไม่รู้กรูจะเสียดีใจดีวะเนี่ยหน้าออกตี๋มีน้องชายเป็นลูกครึ่งเวนกำ
ผมเลยไอ้น้องยูนี่มาเป็นน้องชายคนแรกพอยูได้เป็นทีนี้มาอีกเป็นพรวนเลย
น้องชาย=เบ้ดีๆนี่เองยกเว้ยไอ้ยูกรรมสิทธิ์พิเศษ
เอากันไอ้พี่ยุทแซวเลย"มรึงเป็นไอ้เจี๊ยบNo.2เหรอวะเด็กเต็มเลยนะมรึง555"
เหมือนจริงๆละคับผมเพิ่งรู้ว่าแต่ก่อนพี่เจี๊ยบแกเล่นเบสมาก่อนเหมือนกัน
แล้วถูกถีบไปเล่นกีตาร์หลังๆแกเลยเซ็งจิต'กรูไม่เล่นแมร่งสักอย่างละจะแหกปากอย่างเดียว'
กลายเป็นร้องนำเยี่ยมจริงๆพี่กรูตอนหลังมันดันชอบคับ เหตุผลคือ'ร้องนำนะสาวมองเยอะสุดเว้ย555'
ส่วนเรื่องแต่งตัวนี่ใกล้ๆจะเหมือนกันละเหลือแต่ทรงผมของผมยังไม่เละเทะแบบพี่แก
(คิดแล้วเซ็งเหมือนตัวเองเป็นโคลนนิ่ง
)
ส่วนวันนี้ยูมาแก้เพลงที่อัดไปเมื่อหลายวันก่อนเพราะมานั่งเช็คดูดีๆยูแมร่งเล่นผิดเพียบ มันดำน้ำเก่งคับไอ้นี่
ดูสักพักผมเริ่มเบื่อเลยไปนอนเล่นชั้นบนกลายเป็นว่าหลับเลยซะงั้น
(บนสุดสตูเป็นห้องพักคับ ผมชอบแอบไปนอน ZzzzZzzZzzzz)
"พี่เต้ยไปกินข้าวกัน"ยูขึ้นมาปลุกผมพร้อมลูกอ้อนเหมือนเดิม
"อ้าวแล้วต้องอะ?"
"พี่ต้องยังแก้เพลงไม่เสร็จอะไปกันเถอะยูหิวข้าว"
"ยูก็ไปกับเพื่อนก่อนดิเดี๋ยวพี่นั่งรอต้องเอง"(กูง่วงแล้วขอนอนก่อนเถอะ
)
"ไม่เอายูไปกับเพื่อนเบื่อแล้วอยากไปกับพี่เต้ยอะนะคับไปกับน้องชายหน่อยดิ"
"..."...ตอนกรูอายุเท่ามรึงเป็นแบบมรึงปะเนี่ยสงสารพี่เจี๊ยบย้อนหลังวะ ...
"นะนะพี่ชายไปกินกัน"
"เออปะๆ"สุดท้ายผมก็ต้องแหกขี้ตาไปะมัน
มาถึงยูมาเดินเข้าร้านไอติมซะงั้น
"ไหงบอกหิวข้าวไงเรา"ผมถามยูตอนได้ที่นั่งแล้ว
"ก็เห็นพี่เต้ยบ่นๆว่าอยากกิน"
"เอาใจกันแบบนี้อยากได้อะไรคับไอ้น้องชาย"
ปกติยูมันก็ไม่ค่อยได้กินข้าวอยู่แล้วคับวันๆกินแต่ขนม
ส่วนผมนี่ข้าวเช้าไม่กินเพราะจะปวดท้อง(แอบเรื่องมาก)
เที่ยงกินถ้าหิว เย็นๆกินไอ้ที่มันแกล้มเหล้านะแหละเหอๆ
ไอ้ต้องนี่ไม่ค้องพูดถึงกินยังกะห่าลงแต่ไม่ยักอ้วนอิจฉาเว้ย
"คนมันทำดีไม่หวังผลตอบแทนอะพี่เต้ยไม่รู้อะไรเลยนะเนี่ย"
ผมก็ยิ้มๆไม่ได้ว่าอะไรมันคับก็สั่งๆมากินกัน กินไม่ได้ครึงถ้วยสปีดผมเริ่มตกแล้วคับอิ่ม
"พี่เต้ยกะพี่ต้องเป็นแฟนกันหรอ"
"เปล่าเหมือนไหมละ"
"เหมือนอะดิแต่...อืม...ถ้ายูเป็นพี่ต้องนะผมจะเขี่ยพี่ฝนไปไกลๆเลย"
"จะบ้าเรอะ...คนเรามันมีหลายเหตุผลรู้ไหมยู"ผมขยี้หัวยูเล่น
"อืมๆแต่ยูเป็นคนไร้เหตุผลอะนะ อยากรู้จังพี่ต้องคิดไรอยู่"
"คำว่าแฟนสำหรับยูสำคัญไหม"ผมถามมันดื้อๆ
"ไม่หรอกมั้งแค่ยูกะคนนั้นมีความสุขก็พอ"มันก้มลงกินต่อ
"ก็เป็นคนมีเหตุผลดีนิ"ผมยิ้มให้ มันก็ยิ้มๆแล้วกินต่อหน้าแดงเลยกินแก้อายเรอะมรึง
จิงๆเกิดมาผมไม่เคยคิดเลยว่าอยากมีน้องแต่เวลาผมมองยูเหมือนมองตัวเองแต่ก่อน
เพราะแบบนี้มันผมเลยยอมรับมันเป็นน้องแถมตามใจมันเป็นพิเศษอีก
(ทุกวันนี้ที่มันนิสัยเสียเป็นความผิดผมเองไม่ต้องโทดคนอื่น
)
อาจจะเหมือนพี่เจี๊ยบตอนมองผมสมัยก่อนก็ได้มั้ง...แต่ก็ไม่เลวคับเหมือนมีลูกแมวอยู่ใกล้ๆ
"เมื่อไรเปิดเรียนเนี่ย"ผมถามมันหลังจากกินเสร็จ
"ไม่รู้ดิเปิดเมื่อไรเพื่อนก็โทรมาตามยูเองละพี่เต้ยอยู่ม.ไรอะ"(เหมือนผมไหมละหึๆ
)
"ปีนี้ขึ้นม.5"
"น่าอิจฉาอะอีก2ปีก็จบละยูต้องเรียบอีกตั้ง4ปีโอ๊ยยยยยพี่เต้ยยูอยากไว้ผมยาวอยากเจาะหูอยาก..."ยูบ่นยาว
"นี่ไม่ได้เจาะหูรึไง"(ยูมันเจาะไปแล้ว3รูมันจะเจาะเพิ่มแต่ผมห้ามเองละให้จบเรียนก่อนหึๆ)
"อยากได้แบบพี่เต้ยอะคนไรวะหูก็เจาะผมก็ไม่ยอมตัดเด็กเส้นปะเนี่ยพี่เต้ย"
"อ้าวเพิ่งรู้หรอคับน้อง"
"ขี้โกงงงงงงงงงงงงงงงงงง"ยูทำหน้างอลๆ
"พ่อดีนะคับน้อง"
"ขี้โกงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง"
"ไม่ต้องโวยวายเลยกลับกันได้แล้วเด๋วต้องมันก็คงทำงานเสร็จ"
ผมดูเวลามันก็ดึกแล้วรีบๆไปส่งยูแล้วกลับสตูดีกว่าขี้เกียจมานั่งฟังไอ้ต้องบ่น
ก่อนเข้าไปก็ซื้อหมี่เกี๊ยวให้มันหน่อยเข้าไปมันก็ฟังไรอยู่ไม่รู้หน้าเป็นตูดเลย
"ฟังไรคับคุณต้อง"ผมเดินเข้าไปหามันแล้วถอดหูฟังมันออก
"ไอ้ยู..."
"ยูทำไม!?"...น้องกรูทำไมอีก
...
"มันเล่นผิดอีกแล้ว"
"55555กรูเล่นแทนไหมsoundกรูกะยูก็คล้ายๆกัน"
"คงต้องเป็นงั้น...ว่าแต่คุณเต้ยคับ"มันดึงถุงบะหมี่ไปวางบนโต๊ะแล้วดึงตัวผมมานั่งตักมัน
"คุณเต้ยทิ้งกรูไปไหนมาคับ"
"ใครทิ้งมรึงคับคุณต้องกรูแค่ไปกินข้าวกะยูเอง"...อดีตพ่อมรึงอยู่กองสอบสวนรึไง...
"ไม่น่าเชื่อถือเลยนะคับคุณเต้ย"
มันเข้ามาจูบผมนานอยู่กว่ามันจะถอนปากออก มันก็เลียริมฝีปากแล้วนั่งนิ่งๆมองหน้าผม
"ไหงมองหน้ากันแบบนั้นวะ"...กรูทำอะไรผิดอีกรึไง...
"มรึงโกหกกรู"
"ห๊ะ"
"ไปแดกไอติมมาใช่ไหม"
"..."พูดไรไม่ออกคับที่มรึงเงียบเมื่อกี้มรึงนั่งวิเคราะห์รสชาติรึไงไอ้เวน
Ps.ไปตากอย่าลืมไปน้ำตกคับมันดีน้ำตกชื่อ...จำไม่ได้แล้วโรคปลาทองกำเริบ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
