หัวข้อ: Unbelievable Love [END]

[Windyne]

สงสารน้องปริ๊นซ์จัง

[fuku]

แย่กว่าที่คิดอีก....
แบบนี้ต่อให้อยากจะเชื่อคนอื่นมากแค่ไหนก็ทำไม่ได้หรอก

ที่รับปากลูกไว้ก็ไม่ทำ แถมยังให้ลูกโกหก
ผู้หญิงแบบนี้ไม่ควรเป็นแม่เลย

[NannY]

หนักกว่าที่คิดนะเนี่ยน้องปริ๊นซ์เอ้ย

[~ณิมมานรฎี~]

ถ้า เด็ก จะเห็นอะไรที่เลวร้ายขนาดนี้อ่ะนะ   

ดีแค่ไหนที่ไม่เตลิดไปไกล ? 

เป็นแม่ที่ .................  ดีมากกกกกกกกกกกกกกกกก  (ประชดสุดๆ)  ไม่เคยทำตามสัญญา  แถมยังเอาเปรียบลูกทุกทางงงง ชิส!! 

[พลอยสวย]

     หน่วงมากกกกกกก  เหมือนอ่านน้องอิงตอนฆ่าตัวตายแฮะ

[malula]

กอดน้องปริ๊นซ์เด็กน้อยของป้า
น้องไม่ได้มีปัญหา แต่น้องกำลังแบกปัญหาของผู้ใหญ่ไว้บนบ่าเล็ก ๆ

[indy❣zaka]

เราว่าไม่เกี่ยวกับลูกคนที่เท่าไหร่หรอก   แต่เพราะคนเป็นแม่ล้วนๆเลย 
อย่ามาอ้างความเหงาเลย    คนเต็มบ้าน ลูกสามคนเนี่ย   คือ  ยังมีเวลาว่างให้เหงาอีกหรอ

ถ้ายังไม่พร้อมเลี้ยงลูก ก็อย่ามีลูก     ถ้ายังไม่พร้อมที่จะมีแค่สามีตัวเองแบบนี้   ก็อย่าแต่งงานตั้งแต่ต้นเลยดีกว่า


เฮ้อ  ผู้หญิงคนนี้    สงสารเด็กจริงๆเลยวุ้ย 



ปล.คุณเรนโบว์  มีแพลนทำเรื่องน้องปรินซ์เป็นเรื่องยาวรึป่าวคะ   ไปๆมาๆอยากอ่านมากกกกกกกก  แต่ไม่เอาคู่กับพันน๊าาาา 

[PEENAT1972]

กรรม! ไม่มีแบเลย เฮ้อ!

[Ball]

เป็นผญทีี่เห็นแก่ตัวและไม่สมควรจะได้รับการเรียกขานว่าแม่เลยจริงๆ
สงสารน้องปริ๊นซ์ บาดแผลนี้มันลึกและยาวนานเกินไป 

[BeeRY]

เหอะๆ แม่แบบนี้... ไม้รู้จะพูดยังไงดี สมเพชจัง แล้วก็สงสารปริ๊นซ์ที่ต้องมารับรู้อะไรแบบนี้

[railay]

 

[ChiOln]

เป็นลูกที่ถูกลืมมาโดยตลอด ยังต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้อีก

คุณแม่นี้แบบไม่รู้จะพูดยังไงดี =..=

[ormn]

  โอ้ยยิ่งอ่านก็ยิ่งสงสารปริ๊นซ์อะ

[wews]

 

[Minnie~Moo]

แล้วนู๋ปริ๊นไม่ถามแม่ล่ะว่า แม่รักพ่อแล้วทำไมทำกับพ่อแบบนี้

แมร่งแม่แบบนี้เลวโคตร ตั้งกะรักลูกไม่เท่ากันแล้ว 

[sukie_moo]

เฮ้อ!!! ดีแค่ไหน ที่ปริ้นซ์ไม่เสียผู้เสียคน

ใครหนอจะเป็นคนที่เป็นทั้งเพื่อนทั้งคนรักของปริ้นซ์ได้

[puppyluv]

เมื่อวานสร้างให้เรามาถึงวันนี้
เข้มแข็งไว้
กดบวกและเป็ดเป็นกำลังใจให้ปริ๊นซ์

[didi]

ผัวไม่อยู่ก็หาคนใหม่เหตุผลเพราะความเหงา :a5:น่าสงสารปรินซ์ที่ต้องมาเห็นตัวอย่างแบบนี้.
นี่ทำไมปรินซ์ถึงดูเฉยชาเก็บตัวและดูจะไม่เชื่อในความรัก เพราะมีตัวอย่างอยู่ใกล้ๆตัวนี่เอง.
 

[Grey Twilight]

เดี๋ยวขอชี้แจงก่อนนิดนึง เดิมทั้งหมดที่ผมคอมเมนท์มาก่อนหน้านี้ เราถือเป็น Scientific Explanation นะครับ ไม่ใช่ Personal Opinion (ถ้าจะมีความเห็นส่วนตัว ก็อาจจะตรงที่ผมสนับสนุนให้ใครคู่ใคร ประมาณนั้นน่ะครับ แต่สำหรับการวิเคราะห์นิสัยและ basic instict ของตัวละคร ผมแค่ใช้ทฤษฏีและตีแผ่มันออกมาให้ได้ทราบโดยทั่วกันเฉยๆ) เพราะฉะนั้นมันถือเป็นทฤษฏีที่เป็น Fact

โอเค ทีนี้ต่อกันที่เนื้อเรื่อง

สำหรับปรินซ์ ....เป็น Wednesday Child ที่ค่อนข้าง...น่าสงสารนะครับ

ต้องขออธิบายคร่าวๆให้ทุกท่านทราบนิดหนึ่ง Wednesday Child มีแนวโน้มการเติบโตขึ้นมาได้ 2 แบบครับ ขึ้นอยู่กับวิธีการเลี้ยง

1) Strong and Compassion Personality : เป็นแบบที่ไม่ค่อยมีปัญหาครับ เด็กที่โตมาแบบนี้ จะรู้อยากปกป้องน้องๆที่เกิดมาทีหลัง ขณะเดียวกัน ก็พร้อมจะเป็นที่ปรึกษาหรือหลักพยุงให้พี่ๆที่เกิดมาก่อน พร้อมจะตามพี่ๆได้อย่างไม่มีเงื่อนไข ซึ่งเป็นรูปแบบที่ดีครับ เด็กจะไม่มีปัญหา จะรู้สึกว่าตัวเองต้องเป็นผู้นำที่ดี และต้องพร้อมจะเป็นผู้ตามที่ดี

2) Depression and Non-existence Personality : เป็นรูปแบบที่เห็นเยอะในสังคมที่สนใจแค่ลูกโตกับลูกคนเล็กครับ รูปแบบนี้คือ เด็กที่เป็นลูกคนกลางจะถูกละเลย เขาจะไม่ได้คุยกับพี่ และน้องก็ไม่ได้เห็นเขาเป็นแบบอย่าง มันเหมือนคุณอยู่ใน void ว่างๆที่ไม่มีใครสนใจ สภาพจินตนาการแบบนี้จะทำให้เด็กกลายเป็นคนเก็บตัวครับ เงียบ ไม่ค่อยอยากคุยกับคนอื่น เพราะคิดว่าคงไม่มีใครเห็นค่าเรามากพอ (แม้คนอื่นจะไม่ได้คิดแบบนั้น)

***ปฏิกิริยาที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ข้อที่ 1 : เด็กจะขวนขวายหาสิ่งที่เติมเต็มการดำรงอยู่ของเขา หาสิ่งที่บอกถึงเจตนาในการดำรงอยู่ของเขา หาสิ่งที่ทำให้ตัวเค้ารู้สึกว่า นี่คือตัวตนของฉัน นี่คือการดำรงอยู่ของฉัน ฉันมีตัวตนนะ ไม่ใช่ธาตุอากาศ***

เด็กที่เป็นลูกคนกลางมีข้อดีเยอะนะครับถ้าเลี้ยงถูกวิธี แต่มีข้อเสียมหาศาลเหมือนกันถ้าปล่อยปละละเลย

แต่สำหรับปรินซ์ อันนี้ต้องขออภัยล่วงหน้าด้วยนะครับ แต่ผมสังเกตถึง Emotional Conflict (ในสายตานักจิตวิทยานะครับ) จากที่ผู้ประพันธ์วางโครงเรื่องไว้ เรื่องแรกคือ ฮัลเลย์กับปรินซ์ นิสัยไม่มีทางเหมือนกันแน่นอน เด็กที่ถูก dump กับ wednesday child นี่เป็นคนละเคสที่อาจจะมีบางอุปนิสัยเหมือนกัน แต่พื้นฐานต่างกันโดยสิ้นเชิงนะครับ

ประเด็นที่เขาเหมือน : ผมเข้าใจว่าทั้งสองคนคงจะมีหลุมในใจเหมือนๆกัน รู้สึกเหมือนๆกันว่าตัวเองไม่มีคนที่มารัก กดความรู้สึกนั่นไว้ แล้วทำเหมือนเราไม่สะทกสะท้าน ทุกอย่างธรรมดา ไม่ได้ทำร้ายเขาสักนิด

แต่งานของจิตแพทย์คือหาความต่างครับ ความต่างของสองคนนี้คือ เด็กที่ถูกทิ้ง จะไม่เชื่อในความรัก อย่างเด็ดขาด ลึกๆแล้วเขาจะไม่มีความศรัทธาในความรัก (แต่พอดีว่าได้ครอบครัวดี ฮัลเลย์เลยถมตรงจุดนี้ได้) [ซึ่งตอนแรกผมคิดว่าปรินซ์เป็นกรณีนี้ แต่พอดีว่าไม่ใช่ เพราะฉะนั้น บทวิเคราะห์อันก่อน จะใช้ไม่ได้สำหรับปรินซ์ตอนนี้ แต่จะใช้ได้กับเด็กที่เป็น depression syndrome หรือ เด็กที่ถูก dump แล้วอยู่ในระยะฟื้นตัว นะครับ]

แต่เด็กที่เป็น Wednesday Child จะต่างออกไปครับ เขาต้องการอะไรที่มาเติมเต็มสภาพการดำรงอยู่ของเขา และเด็กประเภทนี้อ่อนไหวกับและจับจุดความรู้สึกคนได้ไว เขาจะหยุดเปิดใจตัวเองทันทีที่เห็นว่าคนตรงหน้าเขาไม่ได้ต่างออกไปจากคนอื่น ซึ่งนี่ก็สนับสนุนกับที่ผู้ประพันธ์บอกว่าปรินซ์ยังมีศรัทธาในคำว่า 'เพื่อน' 'ความรัก' 'สิ่งที่ดีงาม' แต่ไม่คิดว่าตัวเองจะได้รับมัน เนื่องจากเค้าไม่เคยได้รับ จึงคิดว่าตัวเองไม่มีทางดีพอ

ย้ำอีกครั้ง : เด็กถูกทิ้ง จะรังเกียจความรัก ดูถูกความรัก เพราะตัวเองไม่เคยได้รับ แต่สำหรับลูกคนกลาง จะโหยหาความรัก แต่คิดว่าตัวเองไม่มีค่าพอ

เด็กที่เป็น Wednesday Child แบบที่สอง เขาจะค่อนข้างโหยหาความรักมาก และจะทุ่มเทให้กับครอบครัวของตัวเองอย่างลืมตายเลยทีเดียว (ยกตัวอย่าง ภีม จาก Sleep with me; เรื่องนั้นบอกชัดเลยครับถึงสภาพตัวตนของ Wednesday Child ที่โตมาแบบ non-existence)

สำหรับปรินซ์ แม้เค้าจะพยายามไม่แสดงออก พยายามให้เห็นว่าเขารู้สึกเฉยชา ชาชินกับความเจ็บปวด นั่นเพราะเขามองโลกเป็นสีเทา และมองตัวเองเป็นสีดำ ซึ่งมันก็โอเคถ้าคุณอยากยอมรับตัวเองอยากนั้น If that is your choice, how can I blame you?

แต่ถามว่า ถ้าปล่อยมันดำเนินต่อไปเรื่อยๆ และปรินซ์ยังสาดสีดำใส่ตัวเองไปเรื่อยๆโดยที่ไม่รู้ตัว อนาคตจะนำเขาไปสู่ depression syndrome แน่นอนครับ การโหยหาความรักไปเรื่อยๆแล้วคิดว่าตัวเองไม่มีค่าไปเรื่อยๆ จะนำไปสู่การสิ้นหวังในความรัก และเมื่อสิ้นหวัง คนเราจะแปรความสิ้นหวังเป็นความเกลียดชัง ความดูถูก {ยิ่งมีเรื่องชู้สาวของคนที่เคารพอย่างแม่ ยิ่งสนับสนุนปัจจัยนี้} เพื่อปกปิดความผิดพลาดของตัวเอง (เมื่อถึงตอนนั้น บทวิเคราะห์หน้า 90 ของผม จะเป็นจริง)

มาถึงวิธีแก้.....เรียนตรงๆว่าไม่ยากครับ ง่ายกว่าเด็กที่จิตหดหู่เยอะ Wednesday Child มีโลกส่วนตัวสูง เขาแค่ต้องการใครที่จริงจัง จริงใจ เชื่อว่าเขาเป็นสีขาวอย่างบริสุทธิ์ใจ ต่อให้เขาทำสีดำ คนที่มองว่าตัวตนของเขายังเป็นสีขาวอยู่ (แม้จะยอมรับว่าสิ่งที่ทำน่ะเป็นสีดำ) คนแบบนั้นแหละครับที่จะฉุด Wednesday Child ขึ้นมาจากหลุมที่เขาตกไปได้ ซึ่งคนประเภทนี้ก็คือ White Demon แหละครับ

อาจจะต้องอธิบายละเอียดหน่อย White Demon ไม่ใช่คนที่พร่ำพูดพร่ำด่านะครับ เขาจะเฉยๆ ยืนมองคุณตะเกียกตะกายเหมือนปีศาจที่เฝ้ามองมนุษย์หาทางหลุดพ้น ซึ่งแท้จริง เขา "เชื่อ" จริงๆว่าคุณจะสามารถหลุดพ้นได้ "เชื่อ" จริงๆว่าตัวตนของคุณบริสุทธิ์และมีแสงแห่งความหวัง แต่เขาก็จะเฉย เมื่อคุณร้องขอความช่วยเหลือ เขาจะด่าคุณกลับมาด้วยซ้ำ ว่าทำไมไม่มองไปรอบๆหาสิ่งที่จะช่วยได้ เขาจะพูดความจริงตรงๆกับคุณ ซึ่งสิ่งที่ดีที่สุดของมนุษย์คือการยอมรับความจริงครับ เขาจะกระตุ้นให้แสงที่อยู่ภายในตัวคุณ outshine ความมืดที่เกาะกุมอยู่ แนวคิดของเขาจะประมาณว่า 'อยากคิดว่าตัวเองมืดก็แล้วแต่คุณ แต่ถ้าฉันทำให้ตัวคุณเปล่งแสงออกได้ เมื่อนั้นคุณก็จะยอมรับตัวเองเอง'

Wednesday Child ที่ยังมีปัญหา เป็นเด็กที่ไม่สมควรมีความรักแบบหนุ่มสาวเด็ดขาด แม้ในบางกรณีจะเสพติดเซ็กซ์เพื่อใช้จุดสุดยอดเป็นการระบุอัตลักษณ์ความมีตัวตนของตนเอง แต่ถ้าแนวคิดยังเป็นว่าตัวเองคือสีดำ ก็ไม่สมควรจะมีความรักแบบหนุ่มสาว เพราะความรักแบบนั้นมีกิเลสง่าย ทัศนคติที่เลวร้ายอาจจะแพร่ออกไปทำให้คนอื่นติดเชื้อทางความคิดไปด้วย ต้องปรับทัศนคติเค้าซะก่อน บางรายอาจต้องบำบัดทั้งตัวผู้ป่วยและแฟนเค้าด้วย (ยกเว้นกรณีที่แฟนเค้าเข้าใจได้อย่างถ่องแท้ว่าแฟนตัวเองเป็นอะไร หรือมีแสงที่มั่นคงเป็นหลักยึดทำให้ไม่เขว)

บนนั้นที่ผมพูดมาทั้งหมด ใช้แค่หลักที่ว่า ปรินซ์เป็น Wednesday Child ที่ไม่ได้รับความรัก เท่านั้นนะครับ [ใช้ได้กับเด็กที่เป็น Wednesday Child แบบธรรมดา] ยังไม่ได้รวมปัจจัยเสริมที่ว่า แม่มีชู้สาวเพื่อแก้เหงา

Emotional Conflict เรื่องที่สองคือนี่แหละครับ ไอ้ปัจจัยเสริมนี่ มันฉีกคนละกรอบกับแนวของ Wednesday Child เลยนะครับ คือถ้าเป็นแฟนมีเรื่องชู้สาวนี่อาจจะทำให้เรื่องไปในโทนเดียวกัน เพราะว่าเป็นการทรยศหักหลังซ้ำสอง ทำให้เค้าตีค่าตัวเองเป็นสีดำเข้าไปอีก Logic จะถูก ว่าสำหรับเขา เขาไม่ค่าพอจะได้รับความรักเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต ถือว่าซวยซ้ำซวยซ้อน แต่นี่เป็นเรื่องของแม่ เป็นความรักของบุคคลที่เคารพ มันเลยทำให้ผมบอกว่า ปรินซ์เกิด Emotional Conflict

เพราะว่าถ้าปรินซ์ยังมีศรัทธาในความรัก โหยหาความรัก แต่ว่าพอมาเจอเรื่องที่มันทำให้ภาพลักษณ์อุดมคติของความรักเสียหาย ทำไมถึงยังเชื่อ ตามลอจิกแล้วเด็กน่าจะเกลียดชังและดูถูกความรักไปแล้ว ศรัทธาของคำว่าความรัก และเพื่อน ในสายตาเขาควรหายไปแล้ว ซึ่งถ้าเหตุการณ์เป็นแบบนี้จริง ปรินซ์จะเป็นเด็กที่น่าสงสารสุดๆ ทั้งโหยหา ทั้งชิงชัง ความรู้สึก 2 ด้านมันจะตีกันมั่ว ทั้งสิ้นหวัง สิ้นศรัทธา แล้วคนที่ช่วยได้มันจะยิ่งลดขอบเขตลงไปอีก คราวนี้แหละ ต่อให้เอาเกียร์ เอาฮัลเลย์ เอาใครมาก็หยุดไม่อยู่ทั้งนั้น ต่อให้เป็น Arch Angel มาพูด ก็อาจจะไม่ฟังด้วยซ้ำ

วิธีแก้ตามตำรามีวิธีเดียวเท่านั้นครับ ต้องใช้คนแบบเกียร์และไวท์ดีมอน (ต้องมีทั้งคู่ด้วยนะ ไวท์ดีมอนคนนึงเพื่อรักษาความชิงชัง อีกคนเพื่อเติมเต็มความโหยหา) และใช้ยาควบคู่ไปด้วย ต้องพาเข้าโรงพยาบาลหรือเรียกมาบำบัดอย่างน้อยอาทิตย์ละครั้ง ถ้าเจอระดับนี้ก็ต้องใช้ยาช่วยเท่านั้นครับ ไม่งั้นกระบวนการคิดของเขาจะมีกำแพงที่ทะลวงเข้าไปไม่ได้เลย

[ka[ze]na]

^
^
^

ขอบคุณค่ะพี่....ยังดีที่ได้รู้ว่ายังไม่หนักมาก.. และรักษาให้หายได้

เฮ้อ...ชีวิตรันทดจริง อะไรจริง

[TIKA_n]

ไม่รู้จะใช้คำไหนมาเรียกผู้หญิงคนนี้ดีเลยจริง ๆ นะ คน ๆ นี้ไม่สมควรมีชีวิตครอบครัวเลยจริง ๆ เธอบกพร่องทุกอย่างทั้งในฐานะแม่ และ ภรรยา ในขณะที่พ่อปริ๊นซ์ต้องไปทำงานหาเลี้ยงครอบครัว แต่ผู้หญิงคนนี้กลับเล่นชู้ในบ้านตัวเองทั้ง ๆ ที่ลูกก็อยู่เต็มบ้านเนี่ยนะ  พอเห็นปริ๊นซ์แล้วตามมาอธิบาย แต่ที่ทำไม่ใช่ว่าห่วงความรู้สึกของลูกเลย ห่วงแค่ว่ากลัวปริ๊นซ์จะเอาเรื่องนี้ไปบอกคนอื่นแค่นั้น แถมยังเอาเรื่องพ่อปริ๊นซ์มาเหมือนข่มขู่ไม่ให้ปริ๊นซ์บอกพ่ออีก คิดได้แค่นี้เองเหรอ แล้วจิตใจของลูกล่ะ ดีที่ปริ้นซ์มีจิตสำนึกที่ดี เด็กที่เจอแบบนี้มีสิทธิ์เสียคนได้ง่าย ๆ เลยนะ แต่ปริ๊นซ์ก็ยังพยายามรับมือกับมัน น่านับถือจริง ๆ
ขอบคุณคอมเม้นท์ของคุณ Grey Twilight มากเลยค่ะ ได้รับความรู้เพิ่มขึ้นเยอะมากเลย ชอบอ่านคอมเม้นท์ของคุณจริง ๆ นะคะ   
ขอบคุณคุณเรนโบว์ด้วยที่ถ่ายทอดเรื่องที่มีจริงในสังคมผ่านตัวละครอย่างปริ๊นซ์ได้ดีจนเราอินน้ำตาซึมทีเีดียว ขอบคุณค่ะ 

[CarToonMiZa]

 
+1และเป็ด

[nokkaling]

ปรินซ์น่าสงสาร หาแฟนให้ปรินซ์สักคนนะ 

แต่ไม่เอาพันนะ พันต้องคู่กับข้าวเท่านั้น 

[B_Story]

อ่านตอนของน้องปริ้นซ์แล้วมันเจ็บจี้ดๆที่ในอกเลยทีเดียวค่ะ

คงเพราะความที่เป็นเด็กทำอะไรไม่ได้ ผู้ใหญ่ทำยังไงเด็กก็ต้องซึมซับเข้าไปอย่างนั้น
อยากให้ปริ้นซ์หลุดออกจากความอึมครึมนี้บ้างอะไรบ้าง
เหมือนที่วรรณกรรมเยาชนหลายๆเรื่องที่เขียนให้เด็กที่มีปมเรื่องครอบครัว
แต่กลับมีพรสวรรค์พิเศษอะไรบางอย่างที่ทำให้เค้ามีทางออกจากเรื่องในครอบครัว(ที่อยุติธรรมกับเค้า)

คุณเรนโบว์ที่น่ารักเขียนได้ดีมากๆจริงๆค่ะ ฟินดราม่าเลย   

[เกเร]

คงไม่แรงไปนะสำหรับคำนี้ แม่ปริ้น ร่านผู้ชาย 

[~ณิมมานรฎี~]

ขอบคุณ คุณ  Grey Twilight  ที่ให้ความรู้เพิ่มเติม
ตอนนี้เราเรียน จิตวิทยา พื้นฐานอยู่ค่ะ เป็นการพัฒนาการตามทฤษฎี และกำลังศึกษาหาเคสเพื่อทำรายงาน
พอมาอ่านเจอตรงนี้แล้วก็อยากบอกว่า ขอบคุณมากๆค่ะ หลายๆครั้งกันเลยย 
การอธิบายที่ดูชัดเจนและเข้าใจง่ายมากเลยค่ะ หุหุหุ
ปริ๊นเป็นตัวอย่างการพัฒนาการทางด้านจิตใจและประสบการณ์ที่ผ่านมา และจะส่งผลในการสร้างเป็นตัวตนในอนาคต
เป็นการพัฒนาที่อาจมองเห็นถึงอนาคตที่อาจเป็นตามทฤษฎี หรือไม่ก็ได้  เพราะอาจมีเหตุการณ์บางอย่างมาหักล้าง....
แล้วเราก็หวังว่าปริ๊นคงไม่ถึงขั้นต้องบำบัดล่ะนะ  เหอๆๆ

[little_nok]

ขอบคุณคนที่มาอธิบายตามหลักจิตวิทยา
แต่ขออ่านนิยายเพื่อบันเทิงแล้วกันนะคะ
อ่านวิชาการแล้วไปนึกตามเนื้อเรื่อง ปวดหมองนิดๆ

[Kelvin Degree]

ยิ่งอ่าน ยิ่งสงสารปริ้นซ์

เหตุการณ์วัยเด็กช่างรุนแรงเหลือเกิน!!

[wews]

สงสารน้องปริ๊นซ์ ร้องไห้ไม่ได้ในเวลาที่ควรจะร้อง น่าเศร้ามากๆ

[Kelvin Degree]

ปริ้นซ์น่าสงสารมาก

ต้องหาคนมาดูแลด่วน!!

เป็นกำลังใจให้ปริ้นครับ