33
/////////////////////////////////////////
ดึก
แม่อุ้ม ยกนมอุ่นมาให้มิวระหว่างอ่านหนังสือ
“ แม่ฮะ..มิวได้ทุนการศึกษา มีคนใจดีให้มิวฮะ”
“ หรอลูก ดี แล้ว เขามีพระคุณกับเรามาก สำนึกบุญคุณเขาไว้นะลูก”
“ แต่ เอ่อ ..มิวไม่อยากได้ฮะ”
“ ทำไม ละ ”
“ แม่รู้จักคุณ ศรัณยู อดีต รัฐมนตรี และเป็นเจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ติดอันดับในประเทศ ไหมครับ ”
“อะไร นะ มิวรู้จักเขาได้ไง ”
“ ก็เขาเป็นเจ้าของทุน นี้อะครับ ”
“ ........... ” แม่อุ้ม อึ้งไปสักพัก
“ แม่รุ้จักเขาไหมครับ แม่รู้ไหมว่าหน้าตาเขาเหมือนกับ กับ พ่อในรูป ที่แม่เอาให้มิวเลย ”มิวถามเพื่อความแน่ใจ
“เอ่อ..คิดมากนาลูก..อาจจะแค่คนหน้าเหมือนก็ได้ ..พ่อเราเขา จากเราไปแล้วนะ....อื้มมม.... ดึกแล้ว มิวนอนเหอะลูก พรุ่งนี้ไปสัมภาษณ์ ทุน อีกไม่ใช่หรอ ”
“ แต่ แม่ฮะ...”
“ มิวแม่บอกนอนได้แล้วนะ... ” แม่อุ้มพูดเสร็จ จึงเดินไปปิดไฟ ให้ลูกชาย
มิวนอน คิดไม่ตกว่าจะทำอย่างไรดี
////////////////////////////////////////////////////////////
มิวนั่งกุมมือ ในห้องที่เครื่องปรับอากาศเย็นจัด หญิงสาวแต่งตัวตามสมัยนิยมเดินเข้ามา ด้วยท่าทางปราดเปรียว
“ นี่นะหรอ นศ.เรียนดี ประจำคณะ ”หญิงสาวมองเหยียดมิวตั้งแต่หัวจรดเท้าราวกับเป็นไส้เดือนกิ้งกือ
“ ครับ คุณมา ”
“ ยังจำชั้นได้หรอ แล้วจำได้ไหมว่านายทำอะไรกับชั้น ”
“ คุณมา เรื่องวันนั้น มันเอ่อ...”
“ หุบปาก...หน้าด้าน ... ” มิวสะอึกกับคำๆนี้
“ คุณมา ”มิวชักใจคอไม่ดี พยายามเก็บอาการให้มากที่สุด
“ แย่งแฟนชั้นไป ยังหน้าด้านมาขอทุน จากพ่อชั้นอีก แกมันหน้าด้านจริงๆ ”
“ คุณมา ผมป่าวนะครับ ”
“ อยากจะได้นักหรอ ห๊ะ...แต่ก็เอาเหอะนะ ชั้น จะถือซะว่าทำทาน ”
“ผมไม่นึกเลยนะว่าคุณจะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ”
“ ความเจ็บปวดที่พวแกสองคนทรยศหักหลังชั้น มันทำให้ชั้นเข้มแข็งต่าง
หาก ”
“ ถ้าทำให้คุณลำบากใจขอ สละสิทธิ์ ” ในที่สุดมิวก็ทนไม่ได้ยอมถอยดีกว่าจะให้โดนดูถูกมากขนาดนี้
“ แน่ใจหรอ ชั้นจะบอกให้ว่าชั้นจะไม่มีวันปล่อยให้แกมีความสุขด้วยกันอีกเป็นอันขาด จำไว้ ชั้นเกลียดแก ชั้นเกลียดแก ได้ยินไหม !!!!!!!!! ” มาลินี ตะโกนใส่หน้ามิวอย่างโกรธแค้น
/////////////////////////////////////////////////
“ ไม่ ไม่ ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กรี้ดดดดดดดดดด ”
“มิวๆ มิว ตื่นลูกเป็นไร หรอออออ ” แม่อุ้ม วิ่งเข้ามาในห้องลูกชาย ที่แผดเสียงร้องออกไป
“ เอ่อ ...อืม ฝันไปหรือนี่.. ”
“ ฝันร้ายหรอลูก ”
“ ครับ มิวคง คิดมากเลยเก็บไปฝัน นี่ ยังไม่ เช้าหรอฮะ ขอโทษที่ทำให้แม่ตื่นมากลางดึกฮะ ”
“ เฮ่อ..ไม่เป็นไรก็ดี...นี้จะอำอะไรแม่อีกห๊ะ.. นี้มันจะแปดโมงแล้ว หนูไม่มีเรียนหรอลูกไหนว่าจะไปสัมภาษณ์ทุนไง ”
“ อะไรนะ ” มิวกรอกสายตาไปมา ทำไมเข้ามาเห็นทุกอย่างเป็นสีดำไปหมด ไม่จริง ใช่ไหม ....
“ หื้ม เป็นไร ป่าวลูกไม่สบายหรอ ”
“ เอ่อ แม่ครับ มิวขอตัวนะฮะ แม่ออกไปก่อนได้ไหมม ”
“ เอ่อ..ได้จ๊ะ อาบน้ำเสร็จลงไปทานข้าวนะ แม่ทำไว้รอ ” แม่อุ้มเดินลงไปข้างล่าง พร้อมกับ มิวที่กำลังสับสนอย่างหนัก
หน้าบ้าน
“ หวัดดีครับแม่ ”
“ อ้าวพ่อหนุ่ม มาหา มิวหรอลูก ”
“ ครับ น้องตื่นยังฮะ ”
“ ตื่นแล้ว กำลังอาบน้ำอยู่วันนี้เห็นเขาบอกว่ามีสัมภาษณ์ทุนการศึกษาน่ะเข้ามารอข้างในสิ้ .. ”
“ ขอบคุณครับ ”
มิวรู้สึกชิน กับอาการของดวงตาที่เป็นๆหายๆ เมื่อเขานั่งหลับตาสักพัก ลืมตาขึ้นก็พอมองเห็น เขาคิดว่าจะต้องได้เวลาไปหาหมอจริงๆเสียแล้ว
“ อรุณสวัสดิ์ฮะ ยาย จุฟ ”มิว เดินเข้ามาหอมแก้มยายตนเอง หินมองเหตุการณ์นั้นด้วยแววตาอบอุ่น อยากให้มิว ตื่นเช้ามาทำกับเขาเช่นนี้คงจะดีไม่น้อย
“ แหม๊ อ้อนยายแต่เช้าเลย นะ ”
“ อิอิ... ”
“ อ้าวว นี่คุณ ....มาทำไม ”
“ อ้าวมิว เสียมารยาท พูดดีกับพี่เขาหน่อย ”
“ ผ ผมเป็นลูกคนเดียวไม่ได้มีพี่สักหน่อย ” คำว่าพี่ มิวสะอึกกับฝันร้ายเมื่อคืนอีกแล้ว เขากลัวว่าวันนี้ไปสัมภาษณ์ทุนไม่รู้จะออกหัว หรือออกก้อย
“ ไม่เป็นไร ครับ ผมไม่ถือ ”
“ กลับไปได้แล้ว .. ”
“ไม่ได้ ก็สัญญากับแม่นายแล้วว่าตอไปนี้ชั้นจะไปรับไปส่งนายทุกวัน ”
“ ไม่ต้อง ผมมีปัญญาไปเองได้..แล้วผมก็ไม่ได้เป็นไรกับคุณไม่ต้อง ไม่ต้องมายุ่ง ”
“ หรอ แน่ ใจหรอ..เดี่ยวบอกให้ รู้ดีไหม ”หินย่างสามขุมหามิว มิวกลัวว่าความลับจะแตกรีบถอยห่างทันที
“มิว ลูก แม่ว่า เพิ่งเปิดเทอม พวกช่างกลมันตีกันทุกวันไปกับพี่เขาแหละปลอดภัย อย่างน้อย เขาก็รับปากแม่แล้วนะลูก ” ปลอดภัยหรอ อันตรายละสิไม่ว่าคุณแม่คร๊าบ
“ ค .......ครับ นี่เห็นแก่แม่นะ ”
“งั้นก็เชิญครับคุณ ชายน้อย ฮึฮึ ” หินผายมือยออกไป
“ บ้า...รู้ไว้ซะด้วย ถ้าแม่ผมไม่บังคับ ผมจะไม่มีวันมากับคุณ ” มิวรีบเดินออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว
ในอีกมุม นึง มีชายหนุ่มจ้องมองเหตุการณ์นั้นด้วยความ คับแค้นใจ
ระหว่างขับรถ
“ แม่บอกว่านายจะไปสัมภาษณ์ทุนหรอ ”
“ อืม... ”
“ ของใคร ”
“ คุณ มา ลิ ณี คู่หมั้นคุณไง ”
“ อ อะไรนะ ” หินหน้าเจื่อนเล็กน้อย
“ หึ ทำไมหรอ ..โลกมันกลมจังเลยนะ ”
“ ป่าวครับ ”
“ ว่าแต่คุณไปพูดอะไร กับแม่ผม ทำไม แม่ผม ถึงไว้ใจจให้คุณเข้ามาในบ้าน ”
“ อยากรู้หรอ ว่าทำไม... ” หินมองหน้ามิวอย่างเจ้าเล่ห์
“ ระวังสายตาคุณด้วยนะครับ อย่ามองผมด้วยสายตาแบบนี้ ผมไม่ชอบ ”
“ สายตาแบบนี้ไว้มองคนพิเศษ คนเดียว คือนายต่างหากมิว ”
“นี่คุณ... ”
“ก็ชั้นบอกแม่นายสิ้ว่าเราเป็นอะไรกันถึงขั้นไหนๆ จนคบกันเป็นแฟน ”
“ อะไรนะ....นี่คุณ ทำอย่างนี้ได้ไง ผมเสียหายนะ แล้ว แม่กับยายผมจะว่าไง ”
“ ก็ไม่เห็นต้องว่าอะไรเลยนี่ ก็เราสองคนรักกัน ”
“ หยุดพูดเลยนะ เราสองคนไม่ได้รักกัน เราไม่เคยเป็นอะไรกัน ที่ผ่านมามันเป็นเพียฝันร้าย ”เหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ มิวรู้สึกเจ็บปวดอีกแล้วที่เขามีสภาพแบบนี้ก็เพราะหินคนเดียว
“ มิว..เอ่อ.ชั้นขอโทษ...ชั้นเสียใจกับเหตุการณ์ ที... ”หินก็รู้สึกผิดไม่ต่างกัน เขาไม่รู้จะทำอย่างไรนอกจากทำดี พูดดีกับคนตัวเล็ก เพื่อหวังว่าสักวันคนตัวเล็กจะให้อภัยเขา
“ จอด ....จอดตรงนี้ ”
“ ยังไม่ถึงสักหน่อย ”
“ หน้ามหาลัยนี่แหละ ผมอายคนเดี่ยวจะเป็นขี้ปากชาวบ้าน ” หินเจ็บจิ้ด อายหรอทำไม มากับเขามันน่าอายมากนักหรือไง
.........
“ นายศรัณย์ มาพอดี คุณมาลินีกำลังจะมาแล้วนะ เตรียมตัวไว้พูดอะไรให้น่าสงสารน่าเห็นใจเข้าไว้นะ ครูเอาใจช่วย ”
“ ขอบคุณครับอาจารย์ ”
มิวนั่งกุมมือ ในห้องที่เครื่องปรับอากาศเย็นจัด
เวลาผ่านไปไม่นานนัก
หญิงสาวแต่งตัวตามสมัยนิยมเดินเข้ามา ด้วยท่าทางปราดเปรียว
“ นี่นะหรอ นศ.เรียนดี ประจำคณะ คะอาจารย์ ”
“ค่ะ ”
“ ค ครับ คุณมา ”
“ อ้าว ... มิว หรอกหรอ ”
“ ค ครับ ”
“ ทำไม ต้องสั่นขนาดนั้นด้วย หื้มม ....ดีใจจังที่เป็นเธอ ” มาลินีนั่งลงพร้อมกับยิ้มหวานให้อย่างเคย
“คุณมา เอ่อ เรื่องวันนั้น ”
“ ช่างเหอะ ชั้นลืมไปแล้ว ”
“ ผมขอโทษ ”
“ มันไม่ใช่ความผิดเธอหรอก..ชั้นขอโทษด้วยนะที่ทำร้ายเธอวันนั้น”
“ คุณมาไม่โกรธ ผมหรอคครับ ”
“ ฮึ..ไม่หรอก จ๊ะ ...เธอเป็นเหยื่อนี่ ได้ข่าวว่า ที่ไร่มีปัญหา แล้วเป้นไงมั้ง ”
“ ก็ดีขึ้นแล้วมั้งครับ ผมก็กลับกรุงเทพเลย ”
“ หรอ...อื้มม มิวเคยบอกว่าแม่เปิดร้านข้าวแกงและทำอาหารอร่อย วันนี้พาชั้นไปทานหน่อยนะ ”
“ เอ่อ..จะดีหรอครับ ”
“ ดี สิ้ เดี่ยว ชั้นจะชวน พ่อไปด้วย ชั้นกับพ่อเป็นประเภทชอบหาอะไร อร่อยๆทานน่ะ ”
“ เอ่อ..ครับ ” มิวก้มหน้าลง คิดไม่ตกเหมือนกันว่า ถ้าพ่อณคุณมาเจอกับแม่ จะเกิดอะไรขึ้น
“ อื้ม งั้น เย็นนี้เลยไหม ..โทรไปบอกให้แม่เธอเหลือกับข้าวให้หน่อยนะ วันนี้จะไปอุดหนุนเหมาหมด ”
“ ครับ ครับ แล้วเอ่อ เรื่องทุนละครับคุณมาไม่สัมภาษณ์หรอกหรือครับ ”
“ โอ้ย อย่าไปซีเรียสๆ...พอรู้ว่าเป็นเธอ ชั้นก็อนุมัติทันที ปะๆ ใกล้เที่ยงละไปหาอะไรอร่อยๆทาน เดี่ยวชั้นจะเลี้ยง ”
“ครับ ครับ ” มิวพยักหน้าน้อยๆเบาๆ ในใจรู้สึกโล่ง ใจอย่างบอกไม่ถูก
ติดตามตอนต่อไปครับ
เม้น เยอะๆหน่อยนะคร๊าบบบ
หัวข้อ: // แ ค้ น เ ส น่ ห า // Drama [03/12/2555] P.59 จากนี้จนนิรันตร์...จบแล้วนะ :) (อ่าน 513790 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก