หากไม่มีผู้อ่าน แป้งจี่ฯ ก็คงเขียนจนจบไม่ได้
ใครบางคนอาจบอกว่าทำไมจบกะทันหันเช่นนี้ แต่แป้งจี่ฯ เห็นว่าเรื่องราวของเด็มกับทีและผองเพื่อนได้ให้ความสุขขณะอ่านกับเพื่อนๆ ได้อย่างเต็มที่แล้ว และจะขออยู่ในใจหลายๆ คนเท่าที่ความหวานของทั้งสองจะอำนวย.
ความจริงแป้งจี่ฯ เป็นคนประหยัดคำพูด, เอียงอาย, ขวยเขิน, ประหม่า, แต่หน้าตาอาจเรียกว่าเข้าขั้นดี, ดังนั้นแม้ไม่ได้เอ่ยชื่อเพื่อนๆ ที่ตามอ่านงานมาโดยตลอด ก็อยากให้รู้ว่าทุกคนอยู่ในใจของแป้งจี่ฯ เสมอ. มิได้หลงลืมไปเลยแม้แต่นิดเดียว. และอยากจะขอเอ่ยคำขอบคุณอย่างสุดซึ้งที่ได้มาอ่านเรื่องราวที่ตั้งใจเขียนขึ้นมานี้ แม้เมื่อละเว้นไว้มิได้มาต่อไว้นานเหลือเกินก็ยังกลับมาอ่านกันอีก แป้งจี่ฯ ซาบซึ้งมากค่ะ.
ก็คงไม่มีคำขอบคุณอันใดจะดีไปกว่าความสุขที่เพื่อนๆ ได้รับจากนิยายเรื่องนี้แล้ว และคงจะไม่เป็นการบังอาจเกินไปหากจะขอกล่าวคำต่อไปนี้
ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ องค์มหาเทพ มหาเทวี และปวงเทพ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลก จงบันดาลให้เพื่อนๆ ทุกคนมีแต่ความสุขความเจริญ คิดหวังสิ่งใดก็ขอให้ได้สมดั่งหวังนั้น ความเจ็บที่ได้ไข้ ความป่วยใดใดที่ได้มี ก็ขอให้สายลมแห่งคุณพระศาสนาได้ปัดเป่าให้พ้นไปด้วยเทอญ.
แล้วพบกันกับนิยายเรื่องใหม่ๆ หรือเรื่องเก่าๆ ที่กำลังเน่าอยู่ในไหดอง
ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: *Ain't He Sweet?* [ตอนพิเศษ คืนนั้น P.26] 01-08-2561 (อ่าน 318502 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก