หัวข้อ: ลูกแกะสีขาวตัวสุดท้าย [Invisibile]

[hikikomori]

อยากอ่านต่อแล้วอ่า  เหลือฟรอส์ทปิดท้ายเลย หุหุ
รอดูลูกหมาในกำมือ

[akichan]

รอติดตามอยู่ มาต่อเร็วๆนะคะ ^ ^

[Maewjunsu]

สนุกมากเลยค่ะ รอตอนต่อไปของลูกหมาในกำมือ

[phoenixa]

เพิ่งจะได้เข้ามาอ่านค่ะ
สนุกและน่าติดตามทุกเรื่อง ทุกตอนของหมาๆทุกตัวเลย
รอคู่สุดท้าย~

[phasau]

โอ๊ย คุณนักเขียน
มายั่วให้อยากแล้วจากไป ชิ!

[TAYJae1108]

พึ่งเข้ามาอ่าน แบบว่า สนุกมากค่าาาาา หมาป่าแต่ละตัวนี้น่ารักดีนะคะ เหมือนจะมีอะไรๆกับดิวทุกคนเลย 55

หนูดิวน่ารักไปไหมลูกกกก โอ้ยยยจะตายกับความน่ารัก 

[Final_love]

ช่างเป็นลูกแกะน้อยที่ขาวสะอาดจริงลูกเอ้ยยยย!!!

[ratnalin]

เราโคตรรักอาม่าอ่ะ 5555 ชอบเวลามีเนื้อมาอยู่ตรงหน้าแต่ล่อไม่ได้นี่แหละ สงสารอาน้าาาาา กร๊ากกกกกกก 
รอลูกหมาตอนต่อไป รูปน่าอ่ะ! ><

[Lisnary]

รอเจ้านายมาให้อาหาร(ตอนต่อไป)เจ้าค่ะ

[RoseBullet]

เห็นเรื่องผ่านหูผ่านตาไปหลายครั้งหลายครา
แต่เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่าน จากการไปวนเวียนแถวกระทู้แนะนำ
โอ๊ยตาย สนุกโพดดดด อ่านแล้วเหมือนมีอะไรเต็มหัว แต่บรรยายออกมาไม่ถูก
รู้แต่ว่ารู้สึกตื่นเต้นแบบไต่ระดับทุกตอนที่ได้อ่าน
แต่ละคนก็คาแรคเตอร์แตกต่างกันไป เลวกันไปคนละประเภท ฮ่าาา
ชอบนะตีคู่มากับก้อง วิทย์นี่ไว้ท้ายหน่อย แต่อาม่านี่ชอบแบบขึ้นแท่นเจ้าค่ะ!
เหลือก็แต่ฟรอส์ทหมาตัวสุดท้ายที่เล่นโผล่มาโชว์เหนือตั้งแต่ตอนแรก แต่กลับมีเรื่องเป็นของตัวเองคนสุดท้าย

[theWinDy]

รักดิว 

[akeins]

ดิวลูกแกะน้อยในฝูงหมาป่าที่หิวกระหาย

[Narcissus]

เชียร์ 5p ด้วยอีกคนนนนนนนนนน
เรื่องนี้เรารักทุกคนเลย เราไม่อยากใ้ห้ใครผิดหวังจากดิว เลยขอให้สมหวังทุกคนเลย ><
นักเขียนจัดมา!

[k_roro]

พระเจ้าาาา อยากอ่านต่อมาก โปรดมาอัพไวๆนะคะ พลีสสส

[punchnaja]

รอตอนต่อจ้า สปอยแบบยั่วให้อยากแล้วจากไป กร๊ากกกกกกกกก

[tremor]

สนุกมากกกกก
อ่านกี่รอบๆ ก็ไม่เบื่อ
น่าจะแต่งเป็นเรื่องยาว
หรือไม่ก็แต่งเรื่องสั้นเยอะๆ
ไม่น่ารีบจบ
อยากอ่านเรื่องนี้อีกเยอะๆ

[Inthefathername]

เหมือนรอบนี้คุณคนเขียนจะหายไปนานกว่าปกติ (รึเปล่าอ่ะคะ?)
ความรู้สึกตอนนี้ ใกล้จะลงแดงตายแล้วอ่ะค่ะ
เข้ามาส่องทุกวัน ว่าเมื่อไหร่จะมาต่อสักทีน๊า
ไอ้ครั้นสาวกน้องดิวอย่างเราจะเม้นท์ทวงบ่อยๆ ก็เกรงใจ (นี่ขนาดแกเกรงใจนะ -__-")

มาสปอล์ยให้อยากแล้วจากไปแบบนี้ ใจร้ายเป็นที่สุด!!! 

มาต่อสักทีเถอะนะคะ ได้โปรดดดด 

[Zitraphat]

คำชี้แจงของจำเลยข้อหา 'นานไปนิด'...


ถึง FC. ลูกแกะ และหมาป่า คนเขียนขอพักนิดนึง สมองตื้อไปหมดเพราะงานช่วงนี้เยอะมาก เอกสารราชการออกไม่ทัน...ลงทะเบียนรับก็ต้องรื้อระบบใหม่ ...
ย้ำอีกครั้งว่า...

...งานเยอะมาก...

ในขณะที่สมองเริ่มจะฝ่อเพราะไม่รู้ว่าจะทำอะไรก่อน
.
.
.

คนเขียนไม่เคยคิดจะเล่นตัว FC. ที่ติดตามจะรู้ดี ว่า ถ้าสมองแล่นจริงๆ วันหนึ่ง 3 ตอนก็เคยลง...แต่ตอนนี้สมองฝ่อมากเรียบเรียงอะไรไม่ถูกเลย ทั้งๆที่เรื่องมันก็อยู่ในหัวนี่ล่ะ...แต่วิธีการนำเสนอบอกตรงๆว่าถ้ามันไม่ได้อย่างที่ต้องการก็ไม่อยากลง...เพราะเรื่องไม่อยากเผางาน ตอนของอานะ เลยเรียกได้ว่ายาวที่สุดของ หมาทั้งหมด ...ส่วนของฟรอส์ท ...
.
.
.

สปอยให้ก่อนเลยว่า มีอีกหลายเรื่องของดิวที่ ฟรอส์ท รู้... อีกด้านของดิวที่พวกหมาตัวอื่น ไม่ค่อยได้เห็น ...
.
.
.
ขอศรัทธา จงสถิตอยู่กับ FC. ทุกท่าน ...
.
.
.
และจำไว้ว่า ....ดิว ยังไงก็คือดิว  บัวบังคม ชื่อนี้ไม่ได้ มีดีแค่ชื่อ...


**ปลากลม พบกันเร็วๆนี้ หลังจากลงทะเบียนหนังสือและจัดการเอกสารในกองงานเสร็จนะ ซิกๆๆๆ  TT______TT

[NewYearzz]

ขอศรัทธา จงสถิตอยู่กับ FC. ทุกท่าน ...

ท่านอื่นไม่รู้ แต่ท่านนี้รอเสมอครับ เหนื่อยมากก็พักบ้างนะครับ สู้ๆ

[Inthefathername]

เอร๊ยยย..รู้สึกผิดอ่ะ
มาทวงถามหาน้องดิวตอนคุณคนเขียนงานรัดตัว
เค้าขอโทษ 

เอาเป็นว่าจะรอนะคะ ไว้ว่างจากงาน สมองโลดแล่นเมื่อไหร่ค่อยจัดมานะคะ ^^
จะเป็น FC ที่เหนียวแน่นของน้องดิวต่อไปอย่างไม่ลดละ (แลดูโรคจิตเนอะ 55)

ปล.รักษาสุขภาพบ้างเน้อ ช่วงนี้อากาศแปรปรวนบ่อย

[Zitraphat]

เอร๊ยยย..รู้สึกผิดอ่ะ  มาทวงถามหาน้องดิวตอนคุณคนเขียนงานรัดตัว
เค้าขอโทษ  เอาเป็นว่าจะรอนะคะ ไว้ว่างจากงาน สมองโลดแล่นเมื่อไหร่ค่อยจัดมานะคะ ^^
จะเป็น FC ที่เหนียวแน่นของน้องดิวต่อไปอย่างไม่ลดละ (แลดูโรคจิตเนอะ 55) ปล.รักษาสุขภาพบ้างเน้อ ช่วงนี้อากาศแปรปรวนบ่อย

V
V
V
ทวงได้เน้อ ชอบบบบบบบบบบบ  เหมือนว่ายังมีคนรอไม่ลืมกัน รักษาสุขภาพเช่นกันเน้อ รักเธอเสมอ กอดๆๆๆ 

[PEAK]

 

[automaton]

เอางานหลักให้เรียบร้อยก่อน นานยังไงก็จะรอ ก็หลงรักลูกแกะไปแล้ว

เข้าใจที่ว่างานเยอะไม่รู้จะเริ่มอย่างไหนก่อนดี พี่เจอมาแล้วแต่มันก็ผ่านไปได้  เชื่อซิ
แต่ตอนนี้เป็นเจ้านายตัวเองแล้ว นอนตีพุงรอลูกแกะอย่างสบายใจ 

[k_roro]

ใช่ค่ะ ยังไงก้จะรอต่อไป
เปนกำลังใจให้นะค้าา 

[funland]

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย อ๊ายยยยยยยยยยยย

กรี้สสสสสสสสสสสสสสส วี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ม่ะมี ไร หรอก แค่ เค้า อยากบอกว่า เค้า เข้ามา รอ อ่ะ (พร้อมเสียงเชียร์ให้กำลังใจ !!! )

[Re-ya]

  เอ่อแบบว่าเค้าก็ไม่อยากทวงมากน่ะ .............. แต่รอไม่ไหวแล้วอ่ะ

  อยากอ่านน่ะ

[GF_pp]

รอๆๆๆๆ   

[Zitraphat]

ลูกหมาในกำมือ 



ลูกหมาในกำมือ.... [ดิวกับฟรอส์ท]



#1 ...กอด...






"กูรักมึงนะ..ดิว...."


ประโยคนั้นมักจะมาพร้อมกอดแน่นๆแรงๆ และก็เหมือนกับทุกครั้งที่ได้ยิน ผมยิ้มตอบ กอดมันกลับแล้วเอ่ยประโยคเดิมที่เหมือนเป็นปฏิกิริยาอัตโนมัติ ...

"รู้แล้ว...กูก็รักมึง เหี้ย ไปร์ท "
.
.
.





***




ไม่ว่าเข้มแข็งขนาดไหน ...มันก็ต้องการมีที่ไหนสักที่....
..
.
.
ที่อยากให้เป็นที่หลบภัย .....
..
.
.
บางทียังคิด...ไหล่ของใคร ?....
..
.
.
ที่จะกว้างพอรับสิ่งที่เราแบกไว้ .....
.
.
.
หมาตัวที่ดุที่สุด...ช่วงเวลาไหนที่มันตัดสินใจที่จะมีเจ้านาย ?
.
.
.
จะบีบก็ตาย...จะคลายก็รอด.....
.
.
.
ถึงจะดุแค่ไหน ...สำหรับเจ้านาย...




 



.มันก็แค่ลูกหมาในกำมือ....


***


พ่อตั้งชื่อผมว่า 'ฟรอส์ท' และผมเองก็ฟรอส์ท สมชื่อ...
...ไม่รู้เป็นเพราะว่านายแม่ เลี้ยงแบบตามใจมากเกินไป จนสวนทางกับพ่อที่เลี้ยงแบบลูกนายทหารหรือเปล่า.. ผมถึงหาสมดุลให้ชีวิตตัวเองไม่ได้ จนสุดท้าย นิสัยผมเลยออกมาแบบสุดโต่ง....
..
.
..มันเรียกว่าความสามารถพิเศษหรือเปล่านะ ? ที่ผมสามารถฟิวส์ขาดจนเตะคนปางตายได้โดยไม่ต้องกระพริบหรือแสดงอะไรออกมาทางสีหน้าด้วยซ้ำ...
.
.
.
ผมว่าผมพิเศษกว่าคนอื่น เก็บอารมณ์ได้ดีกว่าคนอื่น...แต่สุดท้ายผมก็หลุด...จุดเริ่มต้นของอาการรวนของสมองผม....มันเริ่มมาจากคืนนั้น...
.
.
.
คืนที่ผมเริ่มจะกล้าเถียงกับพ่อ....
.
.
.
ผลลัพธ์....ไม่ต้องเดา...
.
.
.
ผมกลับมาหอในสภาพยับเยินที่สุด ถูกกระทืบจนช้ำไปทั้งตัว นั่นยังไม่เจ็บจนน่าจดจำเท่าโดนด้ามปืนตบที่แก้ม...ไม่สิ..แรงแบบที่พ่อลงกับผม น่าจะเรียกฟาดมากกว่าตบ!



ผมเคยคิดว่าช่วงเวลาที่เราอ่อนแอที่สุด...
บางทีคนเราก็แค่ต้องการนอนพักเฉยๆ นอนนึกอะไรไปเรื่อยเปื่อย ...รอคอยให้แผลมันค่อยๆสมาน... แผลที่เราสร้างมันขึ้นมาเอง มันเกิดขึ้นมาได้ ...เดี๋ยวมันก็หายไปเอง...
ใช่แค่คิดอะไรไปเรื่อย...
คิดเรื่อง พ่อ...
เบื่อกับพ่อที่ชอบพูดว่า ผมคอยแต่เกาะแม่จนไม่รู้จักโต ...
คิดเรื่อง แม่...
เบื่อกับแม่ที่โอ๋ผมซะจนผมคิดว่าตัวเองยิ่งกว่าเด็ก 5 ขวบ ...

ตีสามกว่าๆ...
.
.
ที่ผมออกมายืนที่ระเบียงเพื่อรับลมเย็นๆของหน้าหนาวที่มีระยะเวลาสั้นๆ
ถนนด้านล่างโล่งไปหมด เงียบสงบสุดๆ ...ผมหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดก่อนจะอัดสูบมะเร็งเข้าปอดแล้วค่อยๆบรรจงพ่นควันขาวๆออกมา ....
.
.
.
ยืนเท้าราวระเบียงคิดอะไรไปเรื่อย ...รู้สึกตัวอีกที มองลงไปข้างล่างก็เห็นรถมอไซต์คันใหญ่จอดอยู่หน้าหอ ...ไม่ใช่รถไอ้ก้องหรือไอ้นะ แต่เป็นรถแต่งคันใหญ่ที่ผมไม่เคยเห็น และไม่คุ้นหน้าคนขับ...แต่สำหรับคนซ้อน ผมว่าผมจำมันได้เป็นอย่างดี ...
...

"กูรักมึงนะ..ดิว...."

เสียงมันออกมาจากปากไอ้คนขับ ...ผมพยายามหรี่ตามองลงไปด้านล่าง ...ผู้ชายตัวใหญ่ ผิวเข้มตัดสกินเฮด  กอดไอ้ดิวแล้วพูดบอกมันอย่างนั้น ผมทิ้งบุหรี่ที่ยังสูบไม่หมดลงแล้วใช้ปลายเท้าขยี้ทิ้งทันทีที่ ได้ยินเสียงไอ้ดิว ...

"รู้แล้ว...กูก็รักมึง เหี้ย ไปร์ท "
.
.
.


***


"ใครมาส่ง วะดิว??"

ดูมันสะดุ้งเล็กนิดนึง ที่เปิดห้องมาแล้วเจอผมนั่งอยู่หน้าคอมฯ  ไม่ได้เล่นเกมอะไร แต่เปิดไปอย่างนั้น ...ไอ้ดิวมันเปิดไฟ เก็บข้าวของ ผมไม่ได้หันไปมอง แต่ก็ได้ยินเสียงมันเปิดน้ำในห้องน้ำ ....กับเดินไปหยิบอะไรกุกกักในชั้นวางของ ...
.
.
.
ไอ้ดิวเป็นเพื่อนของเพื่อน ...เป็นเพื่อนไอ้ก้อง...เป็นเพื่อนไอ้นะ....  เป็นเพื่อนไอ้วิทย์.....
.
.
นั่งคลิกเม้าส์ไปเรื่อยๆ ....

จนผมสะดุ้งเฮือกตอนที่มือเย็นๆของไอ้ดิวมันจับที่หน้า ... ผมไม่ได้ขอแต่ผ้าเช็ดหน้าชุบน้ำผืนเล็กๆก็เช็ดไปตามรอยช้ำกับคราบเลือดที่เป็นสะเก็ดติดอยู่ข้างริมฝีปากและโหนกคิ้ว... เจ็บอยู่บ้างเพราะครั้งที่สองที่เช็ดเข้ามาเป็นสำลีชุบแอลกอฮอล์ ...ผมเงียบมองหน้ามัน ส่วนมันก็มองแต่แผลกับรอยช้ำบนหน้าผม แล้วค่อยๆเช็ดกับทำแผลให้...
.
.
..มือเบายิ่งกว่าไอ้เฟรินท์ น้องสาวผมเสียอีก..
.
.
"ใครมาส่ง วะดิว??"

ผมยึดมือเย็นๆของมันที่กำลังทาเบตาดีนให้ผมไว้แล้วถามอีกครั้ง....

"เพื่อน...."

ดิวมันยิ้มจนตาหยีแล้วตอบกลับมา....ผมปล่อยมือมันให้ทำแผลบนหน้าผมต่อ ...ถึงหน้าผมจะไม่แสดงอาการอะไร แต่ข้างในอกมันเหมือนมีกองไฟปะทุเล็กๆ...

"...ที่มึงว่าเพื่อน ....เพื่อนแบบไอ้ก้อง ไอ้วิทย์ หรือเพื่อนแบบกู??"

.
.
.

[Re-ya]

  อ๊ากกกกกกกกกก .....สั้นไปไม่ค่ะ

[seraty]

โอโว๊ะ...คำถามมาแบบนิ่มเเต่ฟังแล้วเจ็บว่ะ"เพื่อนแบบไหน?"