ตอนที่278
ลืมอัพ เมื่อคืนเมื่อคืนไอ่ธีร์มันโหลดบิตไว้มั้ง
เน็ตกากมากเลย
คิดว่าตื่นเช้าค่อยอัพ เเต่ลืม เพิ่งคิดได้เลย
ขอโทษคับบบบบบบบบบบบบบบบบบ
ผมตื่นตั้งแต่ตี5กว่า เพราะ ควันตอนแรกผมยังไม่รู้ว่าควันมาจากไหน
งัวเงียสักพัก พลิกตัวไปดูคนข้างๆ แต่มันหาย
เลยลงไปข้างล่าง
เจอยายกำลังสุมไฟเลย ต้นเหตุของควันนั่นเอง
“ยายทำอะไรเนี่ยตั้งแต่มืดๆเนี่ย”ผมถาม
“หุงข้าวไง ไม่กินข้วกันหรอ”
“อ้าว แล้วหม้อข้าวละ”
“นั่นไงว่าอยู่ ตาเอ็งบ่บอดหรอ”หมายถึงตาเอ็งบอดหรอชอบเล่นมุกแปลกๆ
“หมายถึงหม้อหุงข้าวไฟฟ้าอะ มันเสียหรอ ถึงก่อไฟ”
“ไม่เสียหรอก แต่มันกินไม่อร่อย”
“อ้าว มีงี้ด้วย มันก็ข้าวเหมือนกันอะไร”
“เอ็งไม่รู้หรอก”
“เอาเถอะ ตามใจยายละกัน” ปกติ แถวบ้านผมส่วนใหญ่ 60%เลย จะใช้เตาถ่านอยู่ น้อยมากที่จะใช้เตาแก๊ส หรือ พวกอุปกรณ์ไฟฟ้า ถามว่ามีทุกบ้านอุปกรณ์ไฟฟ้ามีกันทุกบ้านอะ แต่ไม่ใช้
“เห็นไอ่นัดไมยาย”ผมล้างหน้าเสร็จ ก็ออกมาถาม
“โน้นอยู่หน้าบ้าน ตื่นมาตั้งแต่ตี4 ยายคิดว่าขโมยขึ้นบ้าน”ผมเลยออกไปดูมันหน้าบ้าน
“โห (มันสะดุ้งเลย) เมิงตื่นมา เมิงก็อยู่กับมอไซเลยเนอะ ไม่เอามันขึ้นไปกอดบนบ้านเลยละ”“ตกใจหมด ตื่นมาทำไมแต่เช้าเนี่ย”
“แล้วเมิงละ”
“ก็ดูรถไง”
“หึหึ ขยันนอะเมิง”
“ก็นะ”
“หลบดิ เมิงยืนบังอะไรอยู่”ผมเห็นมันยืนอยู่ไม่นิ่ง ท่าทางมีพิรุธ ลุกลี้ลุกลน ยิ่งน่าสงสัย
“ป่าว ไม่มีอะไรนิ”
“หลบ”
“............. ถ้าหลบให้ดู อย่าเพิ่งด่านะ เช้าค่อยด่าเกรงใจคนอื่นเค้านอนอยู่”
“หลบ”
ผมเห็นกล่องหนาประมาณ2นิ้วแพ็คคู่กันด้วยเทปกาว เลยยกมาดู
มีที่อยู่ผู้รับ คือไอ่น้อย ผู้ส่งคือมัน แถมส่งแบบEMSด้วย
ผมรู้เลยว่าข้างในกล่องมันคืออะไร ล้อ ยี่ห้อ D I D ขอบ17 ของญี่ปุ่นซะด้วย
ผมมองหน้ามัน
“อย่าเพิ่งด่า รอเช้าก่อนค่อยด่า”ผมยังไม่ได้อ้าปากเลย
“เอาตังมากจากไหน”
“เก็บเงินซื้อ”
“แน่ใจ??? เก็บตังตอนไหน”ผมมองหน้าแบบจับผิดเต็มที่เลย
“แน่ดิ ทำงานเก็บตั้งนาน”
“ทำอะไร ก็ทำเถอะ ขี้เกียจพูด เหนื่อย”
“เอ้า ไม่ด่าแล้วหรอ”
“เอ้า ก็เมิงบอกรอให้เช้าก่อนไง”
“แง๋ว”
“แล้วเมิงไปเอาซี่ลวดมากจากไหน”
“สั่งมา”
“ถามจิงๆ อย่าโกหก”
“ทั้งหมดที่กองอยู่นี่เท่าไร” ทั้งล้อ ทั้งซี่ลวด แค่ล้อคู่นึง ก็ประมาณ3000 กว่าละ ซี่ลวดกล่องนึงก็เกือบพันละ ยางนอก ยางในอีก
“4500 ยังไม่รวมค่าส่งมานี่นะ”
“หึหึ ลงทุนเยอะเนอะ กลับไป กรูจะให้เมิงกินแต่มาม่า เมิงเตรียมตัวไว้เลย”
“อะไรๆๆๆ ซื้อนานแล้วเหอะ”
“ซื้อนานแล้วทำไมกรูไม่เคยเห็น”
“ก็ซื้อปุ๊บ วิ่งเข้าไปรษณีย์เลย”
“กรูว่าละ”
ผมขึ้นไปบนเอาผ้าเช็ดตัว จะอาบน้ำ เพราะจะเช้าละ
“อยากกินอะไรกัน”
“อยากกินน้ำพริกปลาทูอะยาย”
“น้องละ”หมายถึงไอ่นัด
“ช่างมัน ให้มันกินล้อรถไป”
จิงๆรถผมอะ ผมชอบแบบเดิมที่ผมทำไว้ตั้งแต่ตอนแรกมากกว่า ไม่ต้องอะไรมากเปลี่ยนล้อ ปาดเบาะ โหลดลงต่ำหน่อยๆ เปลี่ยนดุมแก้ว เปลี่ยนสายเบรก เกียร์โยง เปลี่ยนน็อตสีทั้งคัน เปลี่ยนหม้อกรองอากาศ(ตัวเก่าผมซื้อมา5000กว่าแน๊ะ แต่โดนขโมย) เปลี่ยนเป็นไฟซีนอน เปลี่ยนท่อ อื่นๆอีก เมื่อก่อนสมัย ม ปลายนะ เลิกเรียน หรือเสาร์อาทิตย์ ก็ขลุกอยู่แต่กับ มอไซ ไม่ก็ร้านทำรถมอไซ ผมยอม ไม่กินขนม อดข้าวเที่ยงบ้าง เพื่อเก็บตังทำรถ ตอนนั้นยังหาเงินเองไม่ได้
รถผมติดTOP 10 รถสวยในโรงเรียนด้วย ไม่อยากจะคุย
น้อยคนที่จะได้จับมอไซผม หวงและห่วงมาก
แต่ตอนนี้สิ ขับได้ก็ดีใจละ
เข้าเรื่องต่อ
“ยาย ยาย”ผมอาบน้ำเสร็จ ก็เรียกหายาย
“จะเรียกทำไมซะดัง โน้น อยู่หลังบ้าน”ตาผมบอก
ผมเลยเดินไปดู
“โหหห ปลูกผักเยอะขนาดนี้เลยหรอยาย”เมื่อก่อนนิดเดียวเอง
“ก็ว่าง ไม่มีไรทำ”
“ไม่ขายละยาย”
“โอ้ย เดี๋ยวรวย ใครอยากกินก็มาเก็บเอาเถอะ”
“อ้าว ทำอะไรของเมิงนิ รถเมิงเสร็จละหรอ”ไอ่นัดแบกจอบมา
“ไม่มีอุปกรณ์ รอสายๆรอพี่รุตเปิดร้านก่อน จะไปยืมเค้า”
“แล้วเมิงจะทำอะไร”
“พรวนดินไงเค้าจะปลูกผักบุ้ง ยายบอกว่ามีเมล็ดอยู่”
“อย่าเมิงเนี่ยนะปลูกผัก ดูท่าจับจอบก็ไม่ผ่านละ ”
“เงียบไปเลยไปแต่งตัวไป”
“หึหึ ยายเดี๋ยวหนูมาเก็บเอง”
“หึหึ ยายเดี๋ยวหนูมาเก็บเอง”ไอ่นัดมันทำเสียงล้อเลียนผม ผมก็ลืมตัว อยู่ต่อหน้ามันไม่ค่อยจะแทนตัวเองว่าหนูหรอก เขิน
ผมขี้เกียจเถียง ขึ้นไปใส่เสื้อลงมาเก็บผัก
“เก็บเยอะๆ เดี๋ยวยายไปตำพริกรอ”ยายผมบอกก่อนจะยื่นกะละมังให้
“จะกินหมดหรอยาย”
“เดี๋ยวไปใส่บาตร เจ้านัดก็รีบปลูก จะได้ไปอาบน้ำไปวัดกัน”
“คราบ”
มีคนเคยบอกว่าเราทำบุญใส่ยังไงก็ได้ยังอย่างงั้น
ผมเลยเก็บถั่วพู ชะอม มะเขือ บวบ
“ช้าอะตัวเอง เค้าเสร็จละ”
“รดน้ำ ใส่ปุ๋ยยัง”
“รีบร้อยแล้ว”
“งั้นมาปีนดอกแคให้หน่อยดิ อาบน้ำแล้วไม่อยากเปื้อน”
“โห ได้ทีใช้เลยนะ”
“อย่าหือ เมิงยังมีความผิดอยู่นะ”
“จ้าๆ ก็ได้ เมียสั่ง ทำหมดอะ”
“ไอ่นัด เดี๋ยวคนอื่นมาได้ยิน”
“จ้าๆปืนแล้ว”ผมก็เก็บมะเขือพวงต่อ จะเก็บถั่วฝักยาวด้วย แต่มันยังไม่โต
พอได้ตามต้องการ ก็ไล่ไอ่นัดไปอาบน้ำ
ผมก็ไปช่วยยาย
พอกลับจากวัด ไอ่นัดก็ขอแวะไปบ้านพี่รุต
“ตัวเองไปก่อนนะ เดี๋ยวตามไป”
“ไปไหนอีกอะ”
“ไปหาพี่รุต แปปเดียว เดี๋ยวตามไป”
“ไวไวนะเมิง หิวข้าว” ตั้งแต่เมื่อคืนวานยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย นอกจากกระเพาะปลา กับเหล้า
“นาน เค้ารอกินข้าวอยู่เนี่ย”
“ขอโทษๆ มาแล้วๆ”มันรีบวางอุปกรณ์ แล้วไปล้างมือเลย
ผมซัดข้าวไป2จานครึ่ง ไอ่นัดจานครึ่ง
กินเสร็จมันก็ไปขลุกอยู่กับรถเลย มีไอ่น้อยมาสมทบเป็นลูกมือด้วย
“นัด เดี๋ยวกรูไปบ้านเพื่อนนะ เมิงก็บ้านแล้วกัน”ผมบอกมันเมื่อคุยกับเพื่อนเสร็จ
“เพื่อนที่ไหน ไปยังไง กลับตอนไหน ไปทำอะไร เมื่อไร ทำยังไง”
“ถามเพราะอยากรู้ หรือเพราะกวนทีน”เล่นมาเป็นชุดเลย
“ทั้งสองอย่าง”
“งั้นดูปากกรูดีๆนะ”
“อืม ว่ามา”
“เสือกกกกกกกกกกก”มันโยนกล่องใส่ผม แต่ผมหลบทัน
ผมไปนั่งเล่นบ้านเพื่อน เที่ยงก็กลับ เพราะกลัวไอ่นัดไม่อยู่บ้าน
แต่ผิดคาดเพราะมันกำลังขัดรถอยู่หน้าบ้าน
“อ้าว เสร็จละหรอ”
“อะแน่นอน เก่งปะละ”
“หึหึ ดี เดี๋ยวเย็นๆจะขับไปดูข้าวที่นา”
“อ้าว อะไรอะ เพิ่งล้าง เลยนะเนี่ย ที่สำคัญเพิ่งขัด”
“แล้วเมิงรู้ว่าต้องใช้งาน เมิงจะอะไรกับมันมากมายวะ ถ้างั้นก็ทำหิ้งให้มันอยู่แล้วไหว้มันทุกวันเลยไม”
“ก็ดีนะ”
ผมโมโหนะเวลาพูดอะไรไปแล้วมันไม่รู้สึกรู้สา แถมด้วยท่าทางกวนทีนกลับแบบนี้อะ
ผมเก้าอี้เซเว่นที่แม่แลกมา เอาไปนอนใต้ต้นไม้เลย เบื่อหน้ามัน
กำลังจะเคลิ้มๆหลับ มันก็สตาสรถแล้วเบิ้ลๆๆๆๆเสียงดัง ใครจะไปหลับลง
กำลังจะลุกไปด่า มันก็ขับออกไปพอดี เลยได้นอนจิงๆ
ผมหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ แต่รู้สึกเหมือนมีอะไรมายุกยิ๊กที่หู ผมก็ปัด คิดว่าเป็นแมลงวันแน่ๆ สักพักมาที่จมูก ผมก็ปัด แล้วไปที่คอ ผมก็ปัดอีก ผมรู้ว่าไม่ใช่แมลงวันแล้วละ คนแน่ ผมหงุดหงิดนะเวลามีคนมาแกล้งเวลานอนอะ ผมเลยปัดแขนไปอย่างแรงแต่บัญเอิญโดน
“โอ้ยย อู้ยยยยๆๆ” ผมเลยตื่นเห็นไอ้นัดมันลูบคออยู่สงสัยที่ผมปัดโดน
“สมน้ำหน้า”
“ขอโทษสักคำก็ไม่มี”
“เมิงแกล้งกรูเองนิ”
“มีคนมาหา”
“ใคร”
“ไม่รู้ไปดูดิ”
ผมเลยเดินไปดู
มีรถบรรทุกจอดอยู่
“มาหาใครคับ”ผมถาม
“เอาปุ๋ยมาส่งคับ”
“บ้านนี่หรอ”ผมชี้ไปที่บ้าตัวเอง
“ใช่มั้งคับ”
“อ้าว”
“แล้วบ้านเลขที่ตรงกับใบเสร็จป่าวคับ”เค้ายื่นใบเสร็จมาให้ผมดู
“ใช่คับ”
“ให้ยกไว้ตรงไหนคับ”เอาแล้วไง ตายายก็ไม่มีใครอยู่
“หน้าบ้านเนี่ยละคับ”ผมชี้ไป
เค้าก็เดินไปบอกคนในรถ
“นัดเข้าไปเอาน้ำออกมาให้เค้ากินหน่อยดิ”
มันก็เดินเข้าไปเอานะ
“พี่เดี๋ยว ถ้าไม่ใช่ของบ้านผมละ”
“เดี๋ยวพี่มายกกลับคืนเองไอ่น้อง”
“คับๆ”
“มีแต่โค้กอะตัวเอง ในตู้เย็นไม่มีน้ำเลย”
“อ้าวหรอ โค้กก็ได้ มีน้ำแข็งปะ”
“ไม่มี”
“ไปซื้อให้หน่อยดิ”
“เอาเท่าไรอะ”
“ถุงเดียวก็พอละ”
“อืม”
เหนื่อยใจกับมันจิงๆ เดินไปไม่ถึง50เมตร มันก็ไม่เดิน กระโดดขึ้นรถอย่างเดียว
บอกให้ซื้อน้ำแข็งถุงเดียวมันกลับมาพร้อมน้ำแข็งถุงเดียวจิงๆแต่แถมโค้กมาด้วย5ขวด
“เมิงซื้อมาทำไมมมมมมมม เยอะแยะนัด”
“เผื่อกินเองไง”
พี่เค้าก็ให้ผมตรวจดูที่ข้างกระสอบว่าสูตรปุ๋ยตรงกับที่สั่งไม
ระหว่างนั้นเค้าก็ดื่มน้ำรอกัน
“ถูกคับพี่”
“เซ็นต์ชื่อให้ด้วยนะคับ”
“คับ”
“งั้นพี่ไปส่งบ้านอื่นต่อละ”
“ขอบคุณคับ”
“ตากับยายไปไหนอะ”ผมถามน้องผม ที่เพิ่งจะกลับมา
“ไม่รู้ดิ”
“ไปไหน ไปด้วยๆๆ”ไอ่นัดได้ยินเสียงแล้วหูตังเลย เหมือนโมโม่เลย (เสียดาย มันตายละ)
“เฮ้ย เดี๋ยวบุหรี่จิ้มกรู เอาออกไปห่างๆ”
“มาๆเค้าขับเอง อะตัวเองดูดต่อให้หมด”มันกระโดดมาแทรกด้านหน้าผม พร้อมส่งบุหรี่ให้ผมดูดต่อ
“ไปนา”
“จัดไป กอดดีๆนะ”
“เออ”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”มันร้องอย่างดัง เมื่อรถเหยียบโคลน
“เมิงจะร้องทำไมซะดัง แค่รถเหยียบโคลน”
“เพิ่งซื้อมาใหม่นะ ที่สำคัญเพิ่งล้างด้วย”
“เดี๋ยวๆ เมิงเลี้ยวกลับทำไม”
“กลับไปเอาถัง กับน้ำยาล้างจาน”
มันเอาไปล้างรถ
ผมก็เดินดูข้าวที่กำลังสูงประมาณหน้าแข้ง
ผมมองเห็นอะไรแวบๆบนคันนาข้างหน้าผม ห่างไปนิดเดียว
ผมจึงหยุดเดินแล้วยืนจ้องพงหญ้านั้น ชัดเลย
“งู!!!!!!!” ผมหันหลังจะวิ่ง แต่ไอ่นัดอยู่ห่างไม่ถึงคืบ เลยชนมันล้มเลย ตัวผมกลิ้งตกคันนา กางเกงเปียกไปครึ่งตัวเลย ถามว่าผมสนไม ไม่เลย ผมลุกขึ้นแล้ววิ่งต่อ
“โอ้ยย”ไอ่นัดร้อง ผมน่าจะเหยียบโดนอะไรมันสักอย่าง แต่ผมไม่สนวิ่งขึ้นไปบนถนนให้ได้ก่อนค่อยว่ากัน
พอไปถึงถนนผมนั่งหอบเลย
มองไปเห็นไอ่นัดกำลังเดินมา แต่อยู่ไกลพอสมควร
“อะรองเท้า”พอมันเดินมาถึงก็ทิ้งรองเท้าลงพื้นให้ผมใส่
“กรูมาขาเปล่าหรอ”
“เออดิ ดีนะไม่เหยียบอะไรเข้าอะ กลัวอะไรไม่กลัว กลัวงู”
“เมิงไม่กลัวก็พูดได้นิ”
“ดูดิ แดงเลย”มันถอดเสื้อให้ผมดูรอยแดง เป็นรอยส้นเท้าผมเลย (แค่ตรงส้นนะ)
“แฮๆ ขอโทษ”
“เหยียบมาได้ อีกนิดเดียวก็โดนหน้าละ”
“ขอโทษ”
ตอนกลางคืนผมนอนสะดุ้งเลย ฝันว่างูไล่ ไม่ใช่ไล่ตัวเดียวนะ เป็น10ตัวเลย
“ปะกลับเหอะ ค่อยมาดูวันหลัง”
“อืม” มันเคืองผมอยู่แน่ๆ
ใครจะไม่เคืองละ โดนเหยียบซะขนาดนั้น
ผมพามันไปล้างรถ ตรงฝ่ายน้ำล้น
ผมเห็นเด็กๆแถวบ้านมันน้ำอยู่
“เฮ้ย มาเล่นอะไรกันแถวนี้วะ เดี๋ยวผีหลอกหรอก”ผมอำมันเล่น
“ไม่กลัวหรอก”
“เออ คอยดู น้ำลึกไม”
“ไม่ลึก”
“แค่ไหน”เด็กมันก็มุดน้ำแล้วชูแขนให้ผมดู
ผมเลยถอดเสื้อผ้า
ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!โดดเลย
น้ำเท่าหน้าอกผมเอง ถ้าลึกกว่านี้ผมไม่โดดหรอก เพราะว่ายน้ำไม่เป็น คริๆ
ไอ่นัดก็ล้างรถไป
“นัด สอนว่ายน้ำหน่อยดิ”ผมเห็นมันล้างรถเสร็จแล้ว
“เคยได้ยินไม ไม้อ่อนดัดง่าย ไม้แก่ดัดยาก” ผมก็งงๆ มันเกี่ยวอะไรกับที่กรูบอกให้เมิงสอนกรูวะ
สักพัก ผมก็คิดได้
“ไอ่เลว ชั่ว สาส เมิงนอนนอกบ้านเลยนะเมิง”
“โอ๋ๆแซวเล่น”
มันก็แก้ผ้ากระโดดลงมา(ไม่ได้แก้หมดนะเหลือบ๊อคเซอร์คนละตัว)
มันก็บอกว่าทำยังไง
ผมก็ลองทำดู ตามที่มันบอก แต่ก็ไม่ได้สักที จนค่ำ
“โอ้ย ไม่เป็นก็ให้กรูจบน้ำตายๆไปซะ”เป็นผมเองที่ไม่มีความพยายาม แต่ผมให้มันสอนมาจะ
2ชั่วโมงละ ยังไม่เป็นเลย
“งั้นเรามาทำอย่างอื่นกันไมลองในน้ำดูมั้ง”
“อย่าจังไรไอ่นัด”
“ทำไม เด็กๆมันกลับหมดแล้ว แถวนี้ค่ำๆแบบนี้ไม่มีใครมาหรอก”
“อายผีสางเทวดามั้งดิ”
“จับดูดิ มันแข็งแล้ว”มือนึง มันชูกางเกงขึ้นมา อีกมือก็จับมือผมลงไปจับของมัน
ผมว่ามันเริ่มจะโรคจิตเข้าไปทุกวันละ
“อยากหรอ”
“อืม”มันพยายามจะจับมือผมรูดให้มัน
“ได้”
“โอ้ยยยยยยยยย”ผมดึงขนมันเลย แล้วขึ้นจากน้ำเลย
“จะกลับไมบ้านหรือจะนอนอยู่นี่”ผมสตาสรถรอมัน
มันใส่บ็อคเซอร์แล้วเดินเป้าโด่ขึ้นมาจากน้ำ
“เมิงซ้อนเดี๋ยวกรูขับเอง”
“ไม่เอา”
“ไอ่เชี่ย เป้าเมิงโด่งขึ้นมาขนาดนั้น จะขับยังไง คนก็มองดิ”
“ก็ได้”
มันเอาเสื้อผ้าทั้งของผมและของมันใส่ถังแล้วเอาวางบนตักมัน
“หนาว ขับช้าๆ”มันบอกผม
“รีบไปอาบน้ำ จะได้ไม่หนาวไง”
“ยิ่งหนาวมันก็ยิ่งแข็งดิ”
“หึหึ”
กลับถึงบ้าน มันเดินอ้อมไปเข้าประตูหลังบ้านเข้าห้องน้ำไปเลย
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3024116 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก