ถามว่าพวกผมเครียดไม
ผมตอบเลยว่า ถ้าคิดถึงเรื่องนั่น มันจะจี๊ด ตุ๊บๆที่หัวใจ แต่ถ้าไม่คิดก็เฉยๆนะ
ส่วนไอ่นัด เฉยไม่เคยรู้สึกร้อน หนาวกับเชี่ยไรเลย
งั้นนิวก็คิดได้แล้วส่วนหนึ่งว่า ความทุกข์ที่นิวเป็นเพียงสิ่งชั่วคราว
ความทุกข์มันจะอยู่ยืนยาวเกาะกินในใจเราก็ต่อเมื่อเรามัวเมาคิดถึงมัน
เราอ่านตอนนี้เราก็รู้สึกดีใจนะ ที่นิวมั่นคงกับการตัดสินใจว่าจะอยู่คู่กับนัด
เราหวังว่า 'นิวกับนัดจะดูแลกันและกัน'
ด้วยความที่นิวเป็นพี่ นิวคงจะคิดถึงอนาคตมากกว่า
ว่าจะเป็นยังไง ต่อไปจะเอายังไง จะดูแลนัดได้ดีไหม อันนี้ก็ค่อยๆคิดนะนิว
แต่อย่าให้มันกวนใจมากเกินไปนัก
นิวกับนัดเป็นคนรักกัน ไม่ใช่คนอื่นคนไกล
มีเรื่องอะไรก็ปรึกษาดีๆนะ บางทีนัดมันอาจจะบ่นว่านิวคิดมากไป (หรือคนอ่านหว่าที่คิดมาก
)
แต่ก็เพราะนิวอยากให้นัดมีอนาคตที่ดีใช่ไหม
สถานการณ์เป็นอย่างนี้แล้ว นิวคงต้องมีจิตใจที่มั่นคงเข้มแข็ง และมีสติมากกว่าเดิม
บางทีอาจจะมีเรื่องต่างๆประดังเข้ามามากขึ้น เรื่องเงิน การเรียนของนัด
เวลาที่มีให้กัน(เพราะด้วยนัดมันต้องทำงานไปด้วยใช่ไหม) ความสัมพันธ์
บางทีอาจจะมีเรื่องทะเลาะเบาะแว้งในเรื่องที่เราๆอาจจะคิดว่าไม่เป็นเรื่อง
แต่นิวก็ต้อง"เข้าใจนัด"มันด้วยนะ และไม่ใช่เข้าใจแค่นัดแต่"จงทำความเข้าใจกับตัวเองด้วย"
อันนี้เราพูดงงไหม ??
เราเคยถามนิวกับนัดไปแล้ว (ไม่รู้ว่านัดมันจะได้อ่านป่าว ถ้ามันอ่านหลายๆเม้น อาจจะได้แนวคิดมากขึ้น)
ว่า นัดกับนิวมี'ภาพของอนาคตที่มีกันและกัน'ไหม
บางทีอาจจะคิดว่า แค่วันนี้กับพรุ่งนี้รักกันให้มากที่สุดก็พอแล้ว อนาคตเป็นสิ่งที่ไม่มีใครรู้
อันนี้ไม่เถียง เพราะมันขึ้นกับความคิดคนจริงๆนะ
= อนาคตนั้น หากเราคิดว่ามันถูกกำหนดไว้แล้วมันก็คงเป็นอย่างนั้น หากเราคิดว่ามันยังไม่ถูกกำหนดก็เป็นอย่างนั้นเช่นกัน =
นิวเคยได้ยินประโยคนี้ไหม (เดาว่าคงไม่เคยได้ยิน = =!)
คำพูดทั้งสนับสนุนและขัดแย้งในแง่ของพรหมลิขิต
"อะไรเป็นของเราก็ต้องเป็นของเรา ถ้ามันไม่ใช่ยังไงก็ไม่ใช่"
แต่คำพูดนี้เป็นเพียงคำพูดที่อธิบายเกี่ยวกับโชคชะตาได้เพียงส่วนหนึ่ง
'สิ่งที่เป็นของเรา เราสามารถเลือกที่จะทิ้งขว้างหรือทำลายได้' =>
แต่เมื่อสิ่งนั้นถูกทำให้หมดค่าลง คนเรามักจะคิดไปว่ามันไม่ใช่ของเราเพื่อปกป้องจิตใจตัวเอง
แต่ถ้าเราเลือกที่จะรักษามันไว้มันก็จะคงอยู่กับเรา
สำหรับแต่ละคนพรหมลิขิตถูกเขียนมาไม่เท่ากันในทั้งความสำคัญและความจำเป็น
(อันนี้ขึ้นกับว่าจะคิดแบบไหนนะ เราไม่ได้บังคับให้คิดตามเราหมด ทุกคนมีจิตวิญญาณเป็นของตัวเอง
เพราะเคยบอกไปแล้ว 'โลกของเรานั้นเล็กมาก'เพราะ'โลกของเรา'มันก็เป็นเพียงแค่สิ่งที่เราสามารถสัมผัสได้)
เคยมีคนบอกเราไว้ว่า "พรหมลิขิตสำหรับเขาคือการได้มาพบเจอกัน"
"แต่สิ่งที่จะทำให้เราผูกพันธ์กันคือสิ่งที่เราจะทำและหัวใจที่รู้สึกต่อกัน"
ดังนั้นสิ่งที่จะทำให้นิวกับนัดจะอยู่ด้วยกันได้มันก็คงขึ้นกับตัวทั้งคู่
รู้สึกตัวเองจะเพ้อไปเยอะแล้ว
เราอยากให้นิวกับนัดช่วยกันสร้างอนาคตของตัวเอง
ไม่ว่ามันจะเป็นยังไง จงสร้างอนาคตที่พวกคุณจะไม่เสียใจในภายหลัง
ไม่ต้องสร้างอนาคตที่เพอร์เฟ็ค จงสร้างอนาคตที่พวกคุณมีความสุข
เราว่าคนเป็นพ่อเป็นแม่ บางคนไม่ใช่ไม่เข้าใจกับเรื่องแบบนี้ แต่บางทีพวกท่านแค่อายต่อคนอื่นต่างหาก
ท่านยังแคร์และกลัวสังคมที่อาจจะปฏิบัติต่อท่านเปลี่ยนไป
บางทีนิวกับนัดหรือใครๆ อาจจะต้องทำให้ท่านยอมรับได้เร็วๆ
(เราไม่ค่อยอยากเสนอวิธี เพราะเราไม่รู้รายละเอียดมากเท่าไหร่)
คนในบอร์ดได้แต่ให้กำลังใจ ช่วยกันแชร์ความคิด บางคนก็เพ้อ(อย่างเรา)
เราไม่ใช่คนอื่นคนไกลเลยนะนิว "เราห่างกันแค่หน้าจอคอมพ์เอง"
เรายังอยากให้รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร นิวก็ยังมีกำลังใจเสมอ
และทุกคนก็พร้อมจะฝากกำลังใจไปถึงนัด ถึงบางทีอาจมีโมเมนต์อยากตบหัวมันก็เถอะ ฮ่าฮ่าฮ่า
ปอลิง: 1.เม้นมีมาจากอารมณ์ตอนที่แล้วยังไม่จบวะฮ่าฮ่า
2. นิวมาดึก คนอ่านมาดึกกว่า เม้นไปง่วงไปเลยเพ้อยังงี้แหละ (ทนอ่านหน่อย)
3. ด้วยความง่วง บางประโยคอาจอ่านไม่เข้าใจ อาจจะพูดไม่ถูกหู เอ๊ะ รึพิมพ์ไม่ถูกตา ยังไงก็ขออภัยด้วย =/\=
4. อยากให้นิวลองเลือกเม้นที่ตัวเองคิดว่ามันใช่ไปพูดให้นัดฟังหรือก๊อบไปให้อ่านมั่ง ขอเยอะไปมั้ยเนี่ย ฮ่าฮ่าฮ่า
5. อยากให้นิวกับนัดอ่านจังว่ามี FC คนหนึ่งมันอ่านเรื่องแล้วเพ้อได้ถึงเพียงนี้ ฮ่าฮ่า
จะโดนขึ้นบัญชีหนังหมา ว่าเป็นแฟนคลับขี้เพ้อป่ะเนี่ย
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3028160 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก