หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555

[Kelvin Degree]

ดีใจ และสบายใจที่นิวสบายดี

ดีใจสุดๆที่จะมาต่อ

รอนิวมาต่อนะครับ

[snowboxs]

ดีใจจังที่นิวจะมาอัพเดทอะไรให้รู้บ้าง
ถ้ายังไม่พร้อมเล่าเรื่องที่ทำให้นิวเจ็บ
จะเว้นไปก่อนก็ได้ แค่มาบอกว่าสบายดี
ไม่เงียบหายไปเลย แค่นี้ก็ดีใจแล้วค่ะ

[black-egoistic]

รอพรุ่งนี้นะนิว
ดีใจที่จะมาเล่าต่อ
สู้ๆ น้า

 

[maytarapat]

แค่พี่นิวส่งข่าวคราวมาบ้าง
ก็หายเป็นห่วงแล้ว
เป็นกำลังใจให้พี่นิวเสมอค่ะ

[A GE]

  มัวแต่คิดเรื่องจิตใจของนิว  แต่พอย้อนกลับไปอ่านอีกรอบ พี่ว่าน้องนัดน่าห่วงมากกว่านะครับ 

ไม่ได้ดราม่าแต่อย่างใด  แต่ถ้าน้องนัดโดนลักหลับ  คนที่ทำเค้าปลอดโรคแค่ไหน??   แล้วเค้าป้องกันให้น้องนัดรึเปล่า

อย่าพึ่งคิดเรื่องอื่นใดนะครับ  ต้องรีบพาไปตรวจโรคด่วน  ขอแนะนำที่คลินิคนิรนาม  ในปัจจุบันนี้การแพทย์พัฒนาไปอีกขั้น  สามารถยับยั้งโรคร้ายได้นะครับ  อย่ามัวแต่โกรธแล้วไม่ใส่ใจ  ของอย่างนี้แก้ไขเมื่อสายไปก็ไร้ประโยชน์นะครับ

 

[yuuri]

ไม่อยากให้เลิกกันหรอกนะ
เข้าใจนิวนะ แต่อยากให้เคลียร์กันก่อน
อยากให้ฟังนัดก่อนว่าเรื่องอะไรยังไง
ที่นิวทำไม่ใช่เรียกว่าตัดขาดแต่เรียกว่า หนี
นิวอาจจะคิดว่าตัวเองจบ ตัด เลิก
แต่นิวนึกถึงนัดบ้างหรือเปล่า นึกถึงคนที่ครั้งหนึ่งเคยสร้างความทรงจำดีๆร่วมกันมา
คนที่เคยทำอะไรดีๆให้ก็หลายอย่าง คนที่เคยมีความสุขด้วยกัน
เขาจะตามหานิวอยู่หรือเปล่า กินได้ นอนได้ เป็นห่วงนิวอยู่มั้ย
ไปเคลียร์ให้จบๆเถอะ ลองฟังคำแก้ตัวหรือ คำอธิบายดูสักหน่อย
จะเชื่อหรือไม่ อภัยหรือไม่อภัย มันก็สิทธิ์ของนิว
จะเลิกหรือจะทิ้งก็สิทธิ์ของนิวเหมือนกัน
แต่สิทธิ์ที่นิวเลือกนัดควรได้รับรู้ด้วย
ไม่ใช่หนีมาแล้วทิ้งปัญหาไว้ข้างหลังแบบนี้นะคะ

[wkman]

ไม่อยากให้เลิกกันหรอกนะ
เข้าใจนิวนะ แต่อยากให้เคลียร์กันก่อน
อยากให้ฟังนัดก่อนว่าเรื่องอะไรยังไง
ที่นิวทำไม่ใช่เรียกว่าตัดขาดแต่เรียกว่า หนี
นิวอาจจะคิดว่าตัวเองจบ ตัด เลิก
แต่นิวนึกถึงนัดบ้างหรือเปล่า นึกถึงคนที่ครั้งหนึ่งเคยสร้างความทรงจำดีๆร่วมกันมา
คนที่เคยทำอะไรดีๆให้ก็หลายอย่าง คนที่เคยมีความสุขด้วยกัน
เขาจะตามหานิวอยู่หรือเปล่า กินได้ นอนได้ เป็นห่วงนิวอยู่มั้ย
ไปเคลียร์ให้จบๆเถอะ ลองฟังคำแก้ตัวหรือ คำอธิบายดูสักหน่อย
จะเชื่อหรือไม่ อภัยหรือไม่อภัย มันก็สิทธิ์ของนิว
จะเลิกหรือจะทิ้งก็สิทธิ์ของนิวเหมือนกัน
แต่สิทธิ์ที่นิวเลือกนัดควรได้รับรู้ด้วย
ไม่ใช่หนีมาแล้วทิ้งปัญหาไว้ข้างหลังแบบนี้นะคะ

เห็นด้วยครับ  ปัญหาทุกอย่างมีไว้เพื่อพุ่งชน  การหนี ไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้น  ด้วยวุฒิภาวะของน้องนิวเอง  เราต้องชนกับปัญหาครับ  จับเข่านั่งคุย เคลียประเด็นที่มันค้างคาใจ ดีที่สุด แล้วค่อยสรุปผลทีหลัง

[Zarch krub]

จะรอนะครับนิว

[G-Pi]

มารอนิวด้วยคน 

[Also]

นี้แหละนะชีวิต ไม่ว่าจะสุข เศร้า เหงา ยังไง เราก้อยังคงต้องก้าวเดินต่อไป
ดีใจที่นิวสบายดี จะรอนิวมาอัพเดตชีวิตนะคะ สู้ๆนะคะ

[8X]

ดีใจที่นิวมาส่งข่าวคราวนะคะ เมื่อมีเรื่องทุกข์ใจอยากระบาย สุขใจอยากบอกเล่า
ขอให้นิวเข้ามา ณ ที่แห่งนี้ ที่นี่มีทั้งพี่ เพื่อน น้อง ที่นี่มีแต่ความรักความหวังดีให้นิวเสมอ

[bosslovely]

ขอบคุณท่านผู้อ่านที่น่ารักทุกท่านนะคับ เดี๋ยพรุ่งนี้ผมจะมาต่อนะคับ

ตอนนี้อ่านในโทรสับ พิมไม่สะดวกจิงๆ

เอาเป็นว่าผมสบายดีนะคับ ไม่ต้องกังวลหรอกคับ

นิว

ดีใจมากถึงมากที่สุดที่เห็นนิวเข้ามา

นิวครับอย่าทิ้งคนในนี้เลยนะครับ สงสารกันบ้าง.

เป็นกำลังใจให้เสมอ รอนิวนะครับ อิอิ

[mumics]

ผมรอพี่นิวเสมครับ
ขออย่าให้หายไปเลยครับ
ผมติดตามเรื่องนี้มานานมาก
ผูกพันธ์ เหมือนกับเป็นไฝของพี่นิวเลย(เอ๊ะ ยังไง?)
ผมอยากให้ทั้งสองคนดีกันนานๆนะครับT^T
อย่าทิ้งกันไปเลย การจากลามันไม่ใช่เรื่องดีเลย มันน่าเศร้าออก T^T
อยากให้ทั้งสองคน คอยช่วยกันแก้ปัญหา แล้วปรับความเข้าใจในปัญหาที่เกิดขึ้นให้เข้าใจกัน
อยากให้ให้อภัยกัน ><
ณ ตรงนี้ ผมเป็นผู้อ่านที่รักและติดตามพี่นิวมาตลอด (และใจหายตลอดเวลาพี่นิวบอกว่าจะจบเรื่อง555) ผมก็ขอให้พี่นิวอยู่กับเราไปนานๆนะครับ^^

[runma]

เห็นนิวเข้ามาส่งข่าวแล้วน้ำตาจิไหล

มีอะไรก็ระบายมาได้นะครับ พวกเราในนี้อยู่รับรู้ในช่วงที่นิวมีความสุขด้วยกัน
ถึงเวลานิวทุกข์เราก็พร้อมรับฟัง อาจจะช่วยแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นจากคนสองคนไม่ได้
แต่เราก็มีกำลังใจและคำแนะนำดีๆ ให้นิวได้รับรู้ว่ายังมีเพื่อนอยู่ตรงนี้

เป็นกำลังใจให้ทั้งนิวและนัดนะครับ มานั่งรอเรื่องราวตอนต่อไป

 

[npsp2555]

  เป็นกำลังใจให้นะคะทั้งสองคน สู้สู้คะ

[wkman]

เข้ามาปูเสื่อ  รอ ครับ

[new10]

ก่อนอื่นเลยต้องขอบคุณทุกคนมากที่เป็นห่วง  ผมนั่งอ่านทุกคอมเม้นเเล้ว   ทั้งหน้าบอร์ดเเละก็หลังบอร์ด
ผมตอบไม่ไวจิงๆ ต้องขอโทรด้วย เพราะมันเยอะมาก 

ผมรู้สึกที่มาก ที่ทุกคนเป็นกำลังใจให้ผม คอยปลอบ ให้คำปรึกษาที่ดี

เพราะในชีวิตจิงของผม  มันไม่สามารถเอาไประบายให้ใครฟังเลยได้ เเม้กระทั้งคนใกล้ตัว

ถ้าผมมีเวลาว่าง ผมจะเข้ามาต่อบ่อยๆนะคับ 
เเต่ถ้าผมมีเวลาว่านิดๆหน่อยๆผมก็จะเข้ามาอ่านคอมเม้น (อยู่ที่ความเเรงของ3G)ด้วย ว่ามันโหลดไวหรือป่าว


ขอบคุณนะคับ




ความเดิมตอนที่แล้ว

มันไปส่งผมหน้าปากซอยแล้วผมก็นั่งวินเข้าไปเอง

“โหพี่กว่าจะกลับ  รอจนง่วงแล้วเนี้ย”
“เอ้า”เวรแล้วไง ลืมคืนเตารีด
“ขอโทษๆ พอดีงานเยอะอะ  จะเอาเตารีดหรอ”
“อืมม  ขี้เกียจลุกมารีดตอนเช้า”
“okๆรอแปป”มันเดินตามผมเข้ามาในห้องเฉยเลย
“แล้วพี่รีดยัง”
“ยัง”
“งั้นพี่รีดก่อนเถอะแล้วเอาไปให้ผมที่ห้องนะ”
“อืมๆได้”

ผมรีบรีดเสื้อผ้า แล้วเอาไปคืนมัน
...........................................................................

ตอนที่250

ต่อจากตอนที่เเล้ว

คืนเสร็จผมก็ลงไปร้านของชำข้างล่างซื้อของนิดหน่อย

“ไปไหนมาอีกอะพี่  ผมมาเคาะประตู2รอบละ”
“ลงไปข้างล่าง มีไรวะ” ลืมตัว ไปวะ กับมันเฉยเลย
“มี “วะ” ด้วย  อารมณ์ไม่ดีหรอพี่”
“นิดหน่อย  ว่าแต่มีอะไร”
“เมื่อคืนพี่นอนยังไง”
“ก็นอนในห้องไง”
“แล้วพี่ไม่มีหมอน ไม่มีผ้าปูหรอ”
“ไม่มีอะ ยังไม่ไปซื้อ” 
“แล้วพี่นอนยังไง ผ้าห่ม หมอน ผ้าปูก็ไม่มี”
“ก็หาซื้อไม่ทันนิ ลืมด้วยแหละ ตื่นมาก็ไปทำงาน กลับมาก็เหนื่อยแล้ว ทนๆนอนไปก่อน รอวันหยุด ” คือผมโทรยืมตังแม่ห้าพัน มาเริ่มต้นชีวิตใหม่  แต่แม่ก็บอก ไม่มี ส่งกลับบ้านหมดแล้ว แม่บอกมีแต่บัตรเครดิต  ผมก็ไม่อยากได้หรอก เดี๋ยวจะติดเป็นนิสัย

สรุปคือแม่โทรไปยืมน้าให้

“งั้นเอาของผมไปใช้ก่อนดิ”
“ไม่เป็นไรหรอก พี่นอนได้”
“อืม หน่า”แล้วมันก็กลับห้องมันไป แล้วก็มาอีก  พร้อมชุดที่นอน อีกมือก็มีหมอน  เมื่อคืนผมเอาเสื้อมาหนุน แทนหมอน  ดีที่ไม่หนาว เพราะผมไม่ได้เปิดประตู หลังห้องไว้
“เอามาทำไมเนี้ยบอกว่าเดี๋ยวพี่ก็ซื้อแล้ว”
“เออ ผมมีน้ำใจกับข้างห้องผมผิดมากหรอพี่ ทำไมใครๆถึง.........”มันทำหน้าจิงจังมาก เหมือนมีปมวะ ผมดูไปแล้ว  ไม่ได้ว่านะ แต่เด็กนี่มันเหมือนมีอะไรสักอย่าง

“เอออ  เอออ  เอามาๆขอบใจมากๆ  หือ อันใหม่เลยหรอ  ชื่ออะไรอะ เราอะ ”
“ใช่ ผมยังไม่เคยใช้เลยนะเนี้ย ชื่อธีร์ คับ พี่ละ” ที ธี ทีร์  ธีร์   น่าจะเขียนว่าธีร์ แหละ เพราะที่หน้าอกมันเป็น ธ ธง
“ชื่อนิว งั้นเดี๋ยวพี่ซื้ออันใหม่คืนเลยนะ”
“ยินดีที่ได้รู้จักคับ พี่มีอะไรให้ผมช่วย บอกผมได้นะ  อ้อ ไม่ต้องซื้อก็ได้พี่ เอาไปเลย ผมมีหลายอันอยู่”
“อืม”หยุดพูดให้รู้สึกดี   แต่ผมได้ยินคำนี้ผมรู้สึกดีขึ้นมาจิงๆนะ ในเวลาแบบนี้ 

“ปูเลยดิ พี่ เดี๋ยวผมช่วย”
“ไม่ต้องหรอก พี่ทำเองเป็น  รีดผ้ายังอะ เราอะ”
“รีดแล้ว เสร็จก็มาหาพี่ไง  ผมถามจิงๆ นะพี่นิว”
“ว่า”
“พี่อกหักหรอ”
“หือออออออออออออ  อะไร บ้าป่าว”
“อย่าเลยพี่ ผม โตพอที่จะรู้อะไรมากพอสมควรละ”
“ทำไมถึงคิดว่าพี่อกหักละ”
“สายตาพี่มันเศร้าๆ ผมพูดกับพี่บางทีพี่ก็ไม่ได้ยิน  บางทีก็ตอบช้า  ถ้าอยู่ห่างกันจะไม่ว่าเลยนะ อันนี้อยู่ตรงหน้ากันเลยนะเนี้ย”
“เหอะๆ”
“เอาหน่าพี่ ผู้หญิงมีเป็นร้อยๆ ใช้ส้อยประหยัดๆนะพี่ 5555”
“หึหึ  ไม่นอนไง พรุ่งนี้ไม่ไปเรียนหรอ”
“ไปดิ”
“งั้นก็ไปอาบน้ำนอนดิ”
“อืม คับๆ ปูผ้าเป็นนะพี่”
“เออ”
“งั้นไปละ มีไรไปเคาะประตูได้นะพี่  อกหักอะ เรื่องปกติ มีสมหวังก็มีผิดหวัง แค่อย่าคิดทำร้ายตัวเองก็พอ เปิดโอกาสให้คนใหม่ๆดีกว่าใช้ชีวิตใหม่ให้คุ้ม  อย่าคิดสั้นนะพี่ เพราะห้องนี้ ก็.........นะ”แล้วมันก็ปิดประตูไป   ไอ้เด็กเล็บขบ

ผมก็คิดตามที่มันพูด อยากจะร้องไห้วะ
แล้วผมก็แกะผ้าปูออกมา
“หืออออออออออออ  มีน่าละมันถึงให้ ถามกรูไม ว่ามันเค้ากับหน้ากูไม”ผมบ่นคนเดียว แต่ก็ดีกว่าไม่มีใช้  เพราะมันเป็นสีชมพู ลายหมีพู

ปูผ้าไป น้ำตาไหลไป ผมยอมรับว่าผมคิดถึงมัน ผมเหงา ปกติ จะได้ยินเสียงมันตลอดเวลา แต่วันนี้ไม่ได้ยิน  ผมอาจยังไม่ชินมั้ง
“ร้องไห้หรอพี่”
“เห้ยยย  เข้ามาได้ไง”เสียงพูดนิ่งๆด้านหลัง เป็นใครก็ตกใจ
“ประตูไม่ได้ล็อค  ผมรู้ว่าพี่ต้องร้องไห้แน่ เลยแอบมาดู”
“เคาะประตูบ้างก็ได้มั้ง  ถ้าพี่แก้ผ้าอยู่จะทำไงวะ”
“ถามว่าผมอายไม”
“แล้ว มรึ..... ธีร์คิดว่าพี่อายไม”
“พี่เป็นตัวของตัวเองอะดีแล้ว พี่อยากเรียกผมว่าไงผมไม่ซีเรียสหรอก”
“อืมมม ไปอาบน้ำนอนไป”
“นอนไม่หลับวะพี่  ที่นอนสวยดีนะพี่”
“หึหึ  เออ  ไปอาบน้ำไปพี่จะอาบน้ำละ”
“อืม  อยากร้องพี่ก็ร้องให้พอนะ แล้วพรุ้งนี้ไม่ต้องร้องอีกนะ okปะ”
“อืม”แล้วมันก็ไปจิงๆ  ผมเดินไปล็อคลูกบิด ลงกลอนด้วย  เดี๋ยวมันเข้ามาอีก  ไม่ใช่รำคานหรอกแต่อยากอยู่คนเดียว 

ผมร้องไห้ด้วย อาบน้ำด้วย นานมาก

ผมนอนก็นอนไม่หลับ  เปิดคอม ก็ง่วง  พอปิดคอมหายง่วง  เล่นโทรศัพท์ก็ง่วง  พอวางก็หายง่วง 

ผมเลยไปเคาะประตูไอ่ธีร์
“ไงพี่”มันเปิดประตูออกมาถาม
“ไปนอนกับพี่ได้ปะ”
“555 กลัวผีหรอ”
“ป่าววะ ไม่เคยกลัวผี”
“อืม ไปก็ได้”แล้วมันก็เดินไปหยิบหมอน หยิบกุญแจ ออกมา  ห้องมันก็ไม่ถือว่ารกมาก แต่ก็รกนะ

“พี่นอนฝั่งไหน”
“ฝั่งไหนก็ได้”
“งั้นผมนอนฝั่งนี้นะ ผมไม่ชอบนอนติดผนัง”
“อืม” แล้วก็ปิดไฟนอน

ไม่ถึง3นาที เสียงมันหายใจก็สม่ำ เสมอ (แล้วก็จะชวนเมิงมาทำไมวะ)

“นอนไม่หลับหรอพี่”ผมนอนหันหลังให้มันเอาผ้าคลุมแล้วอ่านคอมเม้นในบอร์ด
“อืมม”
“เล่าให้ผมฟังได้นะ ดีกว่าเก็บไว้คนเดียว”
“หุหุ ไม่ดีม๊าง”
“งั้นพี่ถามผมดิ ถามอะไรก็ได้”
“ไม่มีบ้านหรอ ทำไมมาอยู่หอ”เป็นไงละ คำถามกรู
“ก็มีนะ แต่ที่บ้านผมเป็นทาวน์เฮาส์  คนเยอะ เต็มบ้านเลย ผมเลยขอพ่อแม่ออกมาอยู่หอดีกว่า”
“อ้ออ  นึกว่าหนีออกจากบ้าน”
“บ้า ถ้าผมหนีออกจากบ้าน จะเอาตังไหนใช้ละ”
“ก็ไม่รู้สินะ”
“ดูเดี่ยว10 กี่รอบอะพี่”
“เกิน10ละ 5555”
“ผมดู2-3รอบเอง”
“พี่ว่าเค้าพูดดีวะ เอาเรื่องจิงในสังคมที่เป็นอยู่มาพูด”
“ก็ใช่อะ  เค้าเก่งเนอะ”
“อืม  อยู่คนเดียวไม่เซ็งไง”
“ก็มีบ้างอะพี่  แต่บางทีเพื่อนก็มานอนด้วย  มากินเหล้าบ้าง   ถ้าไม่มี ผมก็ไปนั่งคุยกับพี่ๆในหอ ข้างล่างอะ  มันจะมีม้านั่ง  นั่นแหละ แหล่งมั่วสุมเลย 555”
“มั่วสุม ทำอะไรวะ”
“ก็เล่นกีต้าร์ ร้องเพลง แซวหญิง  หญิงนี่ แซวตั้งแต่เด็กอนุบาล ยัน รุ่นทวดเลยละ  แต่คนถูกแซวรู้บ้างไม่รู้บ้าง”
“บาปนะเนี้ย”
“55555  ถ้าพี่เหงา เดี๋ยวผมพาไปรู้จักเอาปะละ  พวกเค้าเป็นคนดีนะพี่  แต่ปากดีมากกว่า”
“ซะงั้น”
“ก็วัยรุ่นอะพี่พวกพี่เค้าเลิกเรียนมา ก็มานั่งเล่น ช่วงค่ำๆ”
“อ้อออ  เรียนอยู่ ม อะไรแล้ว”
“ม 5แล้วพี่”ตัวเมิงโตเกิน ม 6ละ
“อีกปีก็จบแล้วนิ”
“ใช่ ยังไม่รู้เลยว่าจะเรียนต่อทางไหนดี”
“ค่อยๆคิด ลองคิดดู ว่าเราชอบวิชาอะไรมากที่สุด  อย่าเรียนตามเพื่อนหรือตามครอบครัวบังคับ พี่บอกได้เลยว่ามันไม่มีความสุขในการเรียนหรือทำงานหรอก”
“อืมมม ก็ว่างั้นแหละ แต่ที่บ้านเค้าก็ไม่เคยบังคับนะ”
“ดีแล้ว นอนเหอะ ง่วงแล้ว”
“อืม”
กว่าผมจะหลับได้ก็นานพอสมควร

ผมตื่นมา เพราะได้ยินเสียงเคาะประตู
มองหาไอ่ธีร์ มันก็หายไปละ
“พี่ไปเรียนแล้วนะ”
“อืม แล้วเคาะทำไมวะ”
“ก็มาปลุก  กลัวพี่ไม่ตื่นไปทำงาน”
“อืมๆ ขอบใจ” พอมันไป ผมก็ออกไปดูดบุหรี่  นอกระเบียง กดโทรศัพท์ ดู ไอ่ไมค์ lineมาแต่เช้าเลย

ผมว่าไอ่นัดใช้ให้มาถามแน่  เพราะไอ่กิจ  หรือใครๆโทรมาผมก็ไม่รับ  find my iphone ผมก็เปลี่ยน Apple ID ใหม่


“เป็นไงพี่ ดีขึ้นไม”ไอ่ต้าถาม
“ก็ดีวะ”
“เฮ้ออ หน้าพี่ทรยศมากเลยนะรู้ป่าว”
“ยังไงวะ”
“พี่ร่าเริงตลอดนะ แต่เดี๋ยวนี้ พี่ร่าเริง แต่สายตาพี่มันไม่เป็นอย่างงั้นอะ  แต่ก็นะ เดี๋ยวก็ทำใจได้ ผมเอาใจช่วย”
“อืมม  จะไปไหนอะ”
“ลงไปซื้อกาแฟ เอาปะ”
“ไม่อะ เดี่ยวลงไปเองดีกว่า”
“ok”
 ผมเปิดคอม  ระหว่างที่รอคอม  ไปยิ้มให้ตัวเองในห้องน้ำ ก่อน เหมือนบ้าเนอะ


แล้วก็ลงไปซื้อแฟมั้ง

“ตัวเอง” ตกใจหมด
“เอ้า มันกี่โมงแล้ว เมิงไม่ไปเรียนหรอ  ทำไมทำตัวอย่างงี้วะ”
“เค้าอยากคุยกับตัวเองวะ  ขอเค้าคุยด้วยหน่อยได้ไม  เค้าจะพูดความจิงทุกอย่าง  แล้วตัวเองค่อยตัดสินใจว่าตัวเองจะเอายัง แล้วเค้าจะไม่รบกวนตัวเองอีกเลย”
“กรูยังไม่พร้อมวะนัด กูขอเวลาแปบนึงนะ กรูไม่ไปไหนหรอก กูก็ทำงานที่นี่ เดี๋ยวกูพร้อมเมื่อไร เดี๋ยวกรูโทรไปบอกนะ”
“ตอนนี้ตัวเองอยู่ไหน ลำบากอะไรไม”
“สบายดี แต่ไม่ขอบอกนะ ว่าอยู่ไหน แล้วไม่ต้องแอบตามด้วย ขอร้องละ ก่อนที่ความรู้สึกดีๆจะหมดไป ทำตามที่กรูบอกนะ”
“อืม  ตัวเองอย่าบล็อกเบอร์เค้าได้ไม”
“อืม  ไปเรียนเถอะนะ”
“อืม”  ผมหันหน้าเดินเข้าร้านกาแฟ  ผมสั่งกาแฟ ระหว่างที่รอกาแฟ ผมหันไปมองมัน  มันก็ยังยืนอยู่ที่เดิมกลางแดด

ผมจำต้องออกไปบอกมันใหม่
“กรูบอกให้ไปเรียนไงนัด  ฟังไม่รู้เรื่องหรอ”
“เค้าเจ็บวะ ที่ตัวเองเป็นแบบนี้”
“แล้วเมิงว่ากูไม่เจ็บหรอ ที่เมิงทำแบบนี้ กลับไปซะ  ไม่อย่างงั้นเมิงก็จะไม่ได้เห็นหน้ากรูอีกตลอดไป”
“อืมมม”  ผมก็เดินเข้าไปเอากาแฟ
“ใจร้ายวะแมร่ง”มันตะโกนตามหลังผมมา  พอผมหันไป มันเดินไปที่มอไซแล้วขับไปเลย

น้ำตาผมไหลเลย  ผมสงสารมัน  แต่ผมรับไม่ได้ ที่มันทำกับผมแบบนี้ ผมให้ใจมันไปเต็มที่  แต่ดูมันทำกับผมสิ  หลายคนบอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลย ให้อภัยได้  แต่สำหรับ ผม “ไม่วะ” ผมเกลียดมาก  ยิ่งผมเห็นรอยดูดที่คอมมัน ผมแทบไม่กล้ามองหน้ามันเลย  ผมไม่อยากเจ็บไม่อยากร้องไห้ ให้มันเห็น





ตอนเย็น ผมเลิกงานไว  ไม่รู้จะไปไหน
“วันนี้ไปไหนดีพี่”ไอ่ต้าถาม
“ไม่รู้ดิ”
“ไปกินเบียร์กันป่าว”
“อยากนอนวะ”
“ok อยู่คนเดียวได้นะพี่”
“อืม ได้ ไม่ต้องห่วงหรอก”
“มีอะไรโทรมาหาผมนะ ผมเป็นห่วงพี่เหมือนกันนะเนี้ย เห็นพี่เป็นแบบนี้”
“แบบไหนวะ”
“ก็เวลางานพี่ร่างเริง พอหมดเวลางานพี่ก็มีโลกส่วนตัว”
“555 ก็ว่าไป  ไม่เป็นไรหรอก กลับไปก่อนไป”
“อืม ให้ผมไปส่งป่าวละ”
“ไม่เป็นไร พี่อยากอยู่คนเดียว”
“อืม  ผมเคารพพี่ แต่มีอะไรบอกผมได้นะ ผมไม่บอกคนอื่นหรอก”
“อืม ขอบใจวะต้า”
“คับ ผมไปก่อนนะพี่ ถ้าไม่ให้ไปส่ง”
“อืม ขับรถดีๆละ”

 ขอเข้าวัดดีกว่า ผมไปวัดอรุณช่วงค่ำ  ไปให้อาหารปลา ยืนมองเรือ มองปลา มองน้ำ มองฝรั่ง  เค้ามีความสุขกันจังนะ  อยากรู้จัง เค้าจะมีทุกข์เหมือนผมบ้างไมน๊า

แล้วผมก็ข้ามเรือไปนั่งเล่นสวนฝั่งตรงข้ามวัดอรุณ(ท่าเตียนมั้ง)

ก่อนเข้าสวนหาอะไรกินก่อน โดนซื้อ BiG Gulp ในเซเว่น  แก้ว32 oz  เบียร์3ขวด ใส่กระเป๋า เดินออกมาก็เทโค้กทิ้ง ใส่เบียร์เข้าไปแทนที่ แล้วไปนั่งในสวน(แต่ต้องแอบเทนะ เดี๋ยวโดนจับ) แต่ในก็มืดแล้วด้วยแหละ เลยไม่ลำบากเท่าไร  ผมนั่งที่ม้านั่งติดแม่น้ำ ลองปลดบล็อกเบอร์ไอ่นัดดีกว่า   ประมาณ30นาทีต่อมา  มันก็โทรมา

ตอนแรกว่าจะไม่รับแล้ว เพราะกำลังเทเบียร์ใส่แก้วอยู่  ฟองมันเยอะเลย เสียเวลานิดนึง
“ว่าไงนัด”
“กว่าจะโทรติดนะ”
“อืม”
“ตัวเองอยู่ไหนอะ เค้าไปหาได้ไม  เค้าอยากเคลียร์กับตัวเองวะ”
“อืม มาดิ”
“อยู่ไหน”
“สวนตรงข้ามวัดอรุณอะ”
“อ้อ  ok เดี๋ยวไปเลย”
“อืม”

ระหว่างที่นั่งรอมัน ผมก็นั่งกินหมดไปขวดที่2ละ เทขวดที่3แล้วแอบเอาขวดไปทิ้งถังขยะ เดี๋ยวถ้า รปภ สวนเห็นจะด่าเอา ดีไม่ดี เข้าคุกอีก

“เดินหาตั้งนานอยู่ดีเอง”ผมรู้เลยว่าใคร
“มีอะไร พูดมาเลยดิ”ผมไม่ได้มองหน้ามันเลย
“วันนั้น(แค่มันพูดว่าวันนั้น ผมคิดไปน้ำตาผมก็จะไหลละ) เค้ายอมรับว่าเค้าผิดจิงๆ เค้ายังไม่ค่อยเมาหรอก แต่.................”
“พอเถอะนัด แค่นี้กูก็รู้แล้ว ว่าอะไรเป็นอะไร”
“เค้าไม่อยากแก้ตัวอะไรหรอก  แต่เค้าผิดจิงๆ”
“เมิงก็รู้ว่ามันผิด  แล้วเมิงทำ ทำไม”ผมพูดเสียงแบบเรียบเฉยมาก
“ก็.......... มือมันอยู่ไม่นิ่งอะ เลย.............”
“นัด คนเราอะ   ถ้าเป็นกูนะ กูรู้ว่ากรูมีคนรักรออยู่บ้าน  มันก็ไม่สมควรทำหรอก นอกจากเมิงไม่รักเค้า เมิงถึงทำไง”
“นี่เมาปะเนี้ย” มันกระชากแก้วผมไปเปิดดู แล้วมันก็ปาทิ้งลงน้ำ
“เมิงทำบ้าอะไรเนี้ย”
“กินทำไม”
“ก็เผื่อกูเมา กูจะได้หาคนไปเอาบ้างไง”
“อย่าประชดได้ไม ขอร้องละ”
“อืม  มีแค่นี้ใช่ไม”
“ยัง เค้าไม่ได้มีอะไรกับมันนะ”
“เหอะๆ เอาเถอะ อยากพูดอะไรก็พูดเลย”
“สาบานต่อหลวงพ่อวัดโพธิ์ วัดแจ้งเลยก็ได้”
“อย่าเลยนัด หลักฐานมันเต็มตัวเมิงขนาดนี้ นี่ถ้ามันไม่ทำรอยไว้ แล้วก็ไม่ไปตามเมิง กรูคงเป็นควาย1ตัวดีๆนี่เอง  แต่ก็ไม่อยากเอาตัวกูไปเรียบกับควายหรอก เพราะควายมันฉลาดกว่ากรูเยอะ บอกให้เลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวา มันก็ทำตาม”
“พอเถอะตัวเอง เมาแล้ว พูดไม่รู้เรื่องวะ”
“ตัวกรูนิ จะทำอะไรก็เรื่องของกู เมิงกลับไปซะ  ต่างคนต่างอยู่นะต่อไปนี้ เราเป็นพี่น้องกันดีกว่า ถึงมันจะอยาก แต่เดี๋ยวก็จะชินไปเอง”
“ไม่วะตัวเอง เค้าไม่ต้องการแบบนั้น”
“แต่กรูต้องการ  แล้วเมิงก็บอกเองว่าอยู่ที่กรูจะตัดสินใจ นี่ไงกูตัดสันใจแล้ว”
“งั้น พี่น้องก็ต้องอยู่ด้วยกันสิ”
“ไม่มีทางวะ เผื่อเมิง หรือกรูจะมีคนใหม่ หรือมาใครไปนอนด้วย มันจะได้ไม่อึดอัดใจไง”
“เฮ้อออ  คิดได้แค่นี้หรอ”
“ ใช่กูคิดได้แค่นี้ แล้ว คิดดีแล้วด้วย  กลับไปเถอะนัด  เอาตามนี้ เป็นพี่น้องกัน เราสามารถ โทรหา  ปรึกษา พูดคุยกันได้ เมิงจะรักใคร คบใคร กูก็จะแสดงว่ายินดีด้วย  ยินดีให้คำปรึกษา”
“หึหึ ไว้คุยพรุ่งนี้เหอะ ตัวเองเมาแล้ว อยู่แถวไหนเดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่ เมิงกลับไปเถอะ”ผมพยายามไม่พูดเสียงดังให้เป็นที่จับตามองของคนทั่วไป
“นะ เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่  เมิงกลับไปก่อนนะ กูขอละ  ถ้าเมิงไม่ไปกูโดดน้ำนะนัด”มันรู้ว่าผมว่ายน้ำไม่เป็น
“ก็เป็นซะแบบนี้ไง ถึงอยากไปส่ง   ขอร้องอย่าทำอะไรบ้าๆนะ”
“อืม กลับไปซะ กรูอยากอยู่คนเดียว นะถือว่ากรูขอร้องละ”
“อืม ก็ได้  อย่าคิดอะไรบ้าๆนะ เดี๋ยวเค้าโทรหานะ รับด้วย”
“อืม ขับรถดีๆละ”
“อืม”


 ผมนั่งอยู่ในสวนนั้น จน รปภ มาไล่อะถึงกลับ  ไอ่นัดโทรมา แต่ผมก็ไม่รับ  มันส่งข้อความมา แต่ผมก็ไม่ได้อ่านดูหรอก ลบเลย
ผมโบกแทคซี่  กลับบ้าน

ออกจากสวนได้สักพัก ผมมีลางบอกว่ามีคนถามผมอยู่  จิงๆด้วย
“พี่จอดรถแปปนึงคับ”เค้าก็จอด  ผมลงไปหามัน มันคงเบรกไม่ทันละมั้งเลยมาซะชิดเลย
“เมิงตามมาทำไม กูบอกว่าไง”
“ดูตัวเองดิ เดินยังไม่ตรงเลย  เค้าเป็นห่วงนะ”
“ไม่ต้องหรอก เก็บไว้ใช้กับคนของเมิงเถอะนะ”
“เดี๋ยวเค้าไปส่งนะ”
“ไม่กรูกลับเอง”
“ตัวเองเมาอะ”
“ไม่ กรูขอร้องละ อย่ายุ่งกับกูเลย”ผมก้มลงไปกราบมันเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมเมาจิงๆมั้ง ถึงกล้า
“ตัวเอง  ทำอะไรเนี้ย ทำไม ต้องทำอะไรขนาดนี้วะ ลุก”มันรีบลงจากมอไซเลย
“ขอร้อง อย่าตามกูเลยนะ”
“โน้น แทคซี่ไปแล้ว” สงสัยมันขี้เกียจรอ แต่ช่างแมร่ง มิตเตอร์ยังไม่ขยับเลย
“ช่างมัน  เมิงทำตามที่กรูขอได้ไม”
“ให้กรูก้มลงกราบอีก ก็ได้นะ”มันน้ำตาปริ่มเลย ส่วนผม ไหลไปนานละ
“ok ก็ได้ เดี๋ยวไปส่งก็ได้นะ  ถือว่าน้องคนนี้ทำเพื่อพี่ชายสักครั้งนึง”ฟังไม่รู้เรื่องหรือไงวะ
“ไม่ เมิงกลับไปก่อนเถอะ เดี๋ยวโบกรถไปเองนะ”
“อืม ก็ได้ ถึงบ้านแล้วโทรมาบอกด้วยนะ”
“อืม”
“ยืนไหวนะ”
“ไหว”แค่3ขวดเอง

ที่ผมให้มันไปก่อน  มันจะได้ตามผมไม่ได้ไง

พอมันไป ผมก็บอกคันใหม่



อยากบอกว่า ขับรถได้เชี่ยมาก  เล่นเอาซะผมจะอวกเลย
ไปถึงหน้าหอ
“พี่ไม่ต้องทอนนะ”ผมให้ไป150  เพราะผมจะลงไปอวก กว่าจะทอน เสียเวลาอวกมาก

แต่ผมเปิดประตูไป ผมคิดว่าขาผมถึงพื้นแล้ว  แต่จิงๆมันยังไม่ถึง  คางผมไถล ไปกับพื้นคอนกรีดเลย
 พี่แทคซี่ ก็มีน้ำใจ ลงมาช่วยยกให้ผมลุก แต่เค้น่าจะวิเคราะห์ได้นะว่าเค้าขับรถยังไง ให้ผู้โดยสารอวก

“ไปไหนมาเนี้ยพี่ ดึกขนาดนี้เพิ่งกลับ” ผมไม่ตอบแต่วิ่งเข้าหาถังขยะ
“เมามาเลยวะ เฮ้ออออ” ผมก็อ้วกต่อ

“พี่ เอาน้ำมาให้ผมหน่อย”มันตะโกนบอกใครไม่รู้ ผมไม่สนหรอก ผมสนถังขยะอย่างเดียว
“อะพี่ ดื่มน้ำก่อน”
“ใครวะธีร์”
“อ้อ พี่ข้างห้องผมเอง อะ เพิ่งย้ายมาได้2วันละ”
“อ้อ เมิงพาเค้าขึ้นห้องก่อนไป”
“อืม เดินไหวไมพี่นิว”
“ไหว ไม่ต้องไป พี่ไปเองได้”
“ผมเงยหน้า ตั้งสติ แล้วเดินกำลังเดินขึ้นห้อง  มองไปที่ม้านั้ง  พวกมันนั่งมองผมเงียบ ทำตาปริบๆเ เลย ผมอายมาก

แต่ที่ผมอายกว่านั้นคือ ผมเดินชนประตู เพราะปกติประตูกระจกนี้นะ เปิดไว้ แต่ผมไม่มองให้ดีๆเลยชน
“เฮ้อ  เมาแล้วเป็นงี้ อย่าเมาเลยนะพี่”ไอ่ธีร์เดินตามหลังมา
“ไม่ต้องมายุ่งกับกูวะ อยากอยู่คนเดียว”
“เฮ้อออ  ขึ้นห้องก่อน เดี๋ยวผมไปส่ง”
“ไม่ กูขึ้นเอง”ผมเดินขึ้นบันได้นะ ขี้เกียจรอลิฟท์  ไอ่ธีร์ก็เดินตาม


“กุญแจอยู่ไหนพี่ เดี๋ยวไขประตูให้”
“ไม่เป็นไร ไหว เมานิดๆเอง”
“หรอออ”
“อาบน้ำไปนะ เอากุญแจมา เดี๋ยวผมมานอนเป็นเพื่อน”
“ไม่ต้องก็ได้”แต่มันก็เอากุญแจ ไป  ถามว่าผมอาบน้ำไม   ไม่   ปิดไฟนอนเลย ถุงเท้าก็ไม่ถอด  พอดึกๆร้อนเลยถอด

ตื่นมาฉี่ตอนตี3 มันก็นอนอยู่ข้างๆผม  ผมก็นอนต่อ  จนเช้า มันก็หายไปเหมือนเดิม

ตอนเช้ามันมาขอเบอร์ผม บอกเป็นห่วงกลัวผมตาย  แต่ผมก็ให้นะ เพราะอยู่ห้องติดๆกัน

ผมไม่ได้คิดอะไรกับมันหรอก มันก็ไม่คิดหรอก  แค่อยากมีเพื่อนเท่านั้น

[BlueAngel]

มาเป็นกำลังใจให้นิวนะ สู้ๆ

 

[anukul]

สู้ๆๆครับ

[fc_fic]

  
   ดีกันเร็วๆ นะ ....

[tomnub]

นัดคับ .......ง้อพี่นิวให้สำเร็จนะคับ.....พี่นิวให้อภัยนัดเถอะนะ... เป็นกำลังใจให้ทั้งสองคนนะ...สู้ๆๆ

[badcow]

ฟังนัดให้จบนะนิว ถึงแม้ฟังเเล้วใจเราเองจะไม่เชื่อก็ตาม
จากนั้นชีวิตมันก็คือความเสี่ยง เสี่ยงที่จะกลับไปแล้วอาจมีความสุข หรืออาจจะเจ็บอีกซ้ำๆ ก็ได้
หรือ เจ็บที่จะตัดใจจากมา เเต่จะหายเจ็บเมื่อไหร่มันก็ขึ้นอยู่กับนิว
ทุกอย่างมันก็อยู่ที่นิวเลือก

แต่นัด พี่เดาได้เลยว่า คงไม่ยอม และก็เสียใจไม่น้อยไปกว่านิวแน่ๆ อย่างน้อยให้โอกาสให้นัดได้บอกทุกอย่างออกมาจากใจจริงๆของนัด

เป็นกำลังใจให้ทั้งคู่นะ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆในเล้ารับฟังนิวเสมอ

[tonvoon]

ให้กำลังใจนิว สู้ๆๆ ทำใจให้เข้มแข็งเร็วๆแล้วมาสู้กับความจริง


ยังไงก็ยังเชียร์ เหมือนเดิม รักเธอน่ะ นิวนัดFC  
ไม่รู้นัดจะย่องมาอ่านของ นิวบ้างรึเปล่าาา
สู้ๆๆ

[nokkaling]

 

ฟังคำอธิบายของนัดแล้ว   

นิว สู้ สู้ นะ อย่ากินเลยเหล้าน่ะมันไม่ใช่ทางแก้ปัญหาเลยนะ   

[Damon]

แซดเลย บอกว่าให้เป็นพี่น้องกัน เราจะได้เห็นว่านัดรักนิวแค่ไหนก็ตอนนี้ล่ะ! จะง้อไปได้สักกี่น้ำวะนั่น

[StillLoveThem]

...ตอนนี้รู้ความจริงแล้วว่านัด ไม่เมามากแล้วนัดก็รู้ตัวด้วยว่าทำอะไรลงไป มันเหมือนการนอกใจโดยเจตนาเลยละ
...ทำเพราะอดกลั้นต่อสิ่งยั่วเย้าไม่ได้ ทั้งๆที่เคยบอกว่ารักนักรักหนาและรักคนเดียว
...ตอนนี้ยุติธรรมทั้งสองฝ่ายแล้ว แล้วแต่นิวตัดสินใจเลย เพราะที่อ่านๆมามันหลายครั้งแล้ว และทำให้นิวไม่มีความสุข
...ถ้าตัดสินใจแล้ว ก็ต้องตัดให้ขาด เพื่อความสุขของตัวเอง อย่ากินเหล้าเพื่อให้ลืม หรือเพื่อแก้กลุ้ม
...นอกจากจะเป็นผลเสียกับตัวเองในหลายๆเรื่องแล้ว มันทำให้ขาดสติ ขาดการยับยั้งชั่งใจ เลิกได้ก็เลิกเถอะ สู้ๆนะนิว

[mumics]

รีก่อน เดี๋ยวไปอ่าน 555

[rmlab]

หน่วงไปกับพี่นิวจริง ๆ

เป็นห่วงนะพี่นิว

[╰Äρρłәßәѓѓÿ╮]

สรุปว่าตั้งใจ..... 
ตอนแรกคิดว่าเมา อ่านแล้วเครียดแทนพี่นิว นี้ขนานเราอยู่หน้าคอมยังรู็สึกเสียใจเลย แล้วนี้พี่นิวเจอเองจะขนานไหนยังไงก็สู้ๆนะพี่ คนดีๆยังมีอีกเยอะ เกลียดคนแบบนี้รู้แล้วยังทำ แต่ยังดีที่กล้าพูดความจริง ไม่แถ เหตุการณ์แบบนี้มันเกิดขึ้นกับเกือบทุกคู่รักมันแล้วแต่ว่าเราจะแก้ปัญหานั้นยังไง
ชาวเล้าเป็ดรักพี่นิวเสมอ.... 
ปล.ถ้าคนเรามันเกิดมาคู่กันจริงๆยังไงก็คู่กันแล้วไม่แคล้วกัน

[wkman]

ค่อยใช้สติครับ  เข้าใจความรู้สึก  ความเมาอาจช่วยปัญหาให้เราลืมได้ชั่วขณะ

น้องนิว ลอง ฟัง น้องนัด ว่า จะบอกอะไร  ถ้าไม่ได้มีอะไรกัน นี่ ยังงัย ???? (คนอ่านก็สงสัย)


ยังอยากให้ประคับประคองกันอีกครั้งครับ    ถ้าเกิดขึ้นอีกคร้้งหลังจากนี้
การตัดสินใจของนิวถือเป็นเด็ดขาดครับ 


ส่วนตัว อยากให้ประคับประคองกันอีกคร้ั้งครับ น้องนิว