ตอนที่234 เข้าเมืองอีกรอบ
พอครบกำหนดไปเอาเสื้อ
ผมกับพี่แก้วแล้ว เค้าบอกให้ผมรับผิดชอบเรื่องเสื้อเลย(ถามกรูยัง กรูว่างไม) ผมก็เลยได้รับหน้าที่ ท้งไปสั่ง ทั้งไปเอา
แต่ตอนไปเอามันต้องใช้รถกระบะไปขน แต่ผมไม่มี
เลยถามพี่แก้ว ว่าจะเอายังไง พี่แก้วก็ไม่มี มีแต่รถเก๋ง เค้าก็เลย ให้รถมา
“นัดพรุ่งนี้ เมิงไปเอาเสื้อคนเดียวนะ ไปเอารถพี่แก้วไป เค้าบอกไว้แล้ว”ผมบอกก่อนนอน
“อ้าวทำไมอะ ตัวเองไม่ไปหรอ”
“กรูมีสอน”
“เลิกสอนก็ไปได้นิ”
“โหเมิงอะ”
“เดี๋ยวตอนเที่ยงเค้าไปรับ นะนะ”
“เออๆ ก็ได้”
ตื่นตั้งแต่6โมง เพราะยายผมปลุกเหมือนสมัยเรียนมัธยมเลย
ส่วนนายช่างยังไม่ตื่น มันทำงานแปดโมง มันตื่นเองได้เลย ไม่รบกวนมัน
ไปถึง เพลงชาติดังพอดี คริๆ สายเลย เค้าเข้าแถวกันหมดแล้ว
เลยดับเครื่องเข็นเอา เพราะรถผมเสียงท่อมันก็ดังพอสำควร
พอกิจกรรมกรหน้าเสาธงเสร็จ ก็ปล่อยนักเรียนเข้าห้องเรียน อาจารย์เค้าก็เรียกพวกผมไปถามว่าเป็นยังไงบ้าง พอไหวไม ใครจะถอนตัวไม แต่พวกผมสู้ไม่ถอย (แต่เข้าห้องพักครูทีไร บ่นกันทุกคน) สรุปทุกคนยังสู้อยู่ เลยปล่อยให้ไปสอนได้ (กินเวลาสอนไป15นาทีแล้ว)
ผมก็ขับรถไปหน้าตึกเรียน
“ทำไมยังไม่พากันขึ้นห้องคับ”
“รอจารย์ไง โหจารย์รถสวยอะ หมดเท่าไรเนี้ย”มันเรียกพวกผมว่าจารย์ ทั้งๆที่บอกว่ายังไม่ใช่นะ แต่ก็ปล่อยเลยตามเลย
“ขึ้นห้องเลย ให้เวลา1นาที”
“ล้อเท่ส์อะ สีนี้ผมอยากได้ เปลี่ยนกันปะคับ”ไม่ฟังหรอ กรูบอกให้ขึ้นห้อง
“ของแฟนพี่ ไปถามมันเอง”
“หือ แฟนพี่แต่งรถเป็นด้วยหรอ”
“เอ้ยยย ขึ้นห้องๆ”
“โห ผู้หญิงแต่งรถ เพิ่งเลยได้ยิน” พวกมันไม่เลิกคุยเรื่องรถ
“เออ เรื่องของมันเถอะ ใครขึ้นหลังพี่ เช็คขาดนะ ถ้าใครโดด –10คะแนน เอาดิ”ผมยืนพดบนบันได
“คับๆ”มันพากันวิ่งขึ้นบันไดแทรกตัวผมไป เอาซะผมเกือบตกบันได เลย
พอผมเข้าห้องไป(ลืมบอกผมสอน ม 5)
“เอาๆๆปิดเฟสได้แล้วคับ เปิด notpad ขึ้นมา”
“โหจารย์ ผมยังไม่หายเหนื่อยเลย”
“ใครใช้ให้วิ่งขึ้นมาละ”
“ก็จารย์จะหักคะแนนอะ”
“แล้วพี่ใช้ให้นั่งอยู่ข้างล่างไมละ”
“ก็...................”
“เถียง -10 คะแนน”
“...........................”เงียบกริบ
“หัวหน้าไม่มีหรอห้องนี้อะ”
“นักเรียน เคารพ”
“สวัสดีคับ / สวัสดีคะ”
“สวัสดีคับ นั่งลงได้คับ เปิดคอมเลย วันนี้ รีบสอน รีบปล่อย พี่มีธุระ”
“เย้ๆ”เหมือนลิงเลย
“แต่ ใครงานไม่เสร็จในคาบ ไม่ต้องออกไปกินข้าวนะ”
“โหยยยยยยยยยยยยยยย จารย์โหด”
“งั้นให้งาน2เท่านะ ถ้ายังบ่นกันอีก”
“...................................”เงียบกริบ
“มีใครเรียน HTML มาบ้างไม”
“......................................”พวกเมิงยั่วกรูใช่ไม
“ลลิตา”น้องเค้าสะดุ้งเลย
“คะ”
“เคยเรียน HTML มาไมคับ”
“ไม่เคยนะ”ห๊า
“อีกโรงเรียนละ เคยไม”
“ไม่เคยเหมือนกันคับ”
“งั้นเรามาเริ่มปูพื้นฐานกันเลยดีกว่า”
ท่านใดสนใจ อยากรู้ว่าเป็นไงก็>>>>>>
http://www.w3schools.com/html/default.asp ขอบคุณเจ้าของเว็บมานะที่นี้ด้วยนะคับ(แอบเอามา) ผมทำอะไรไม่เป็นก็เว็บนี้ละ ขอบคุณมากๆคับ
ผมก็อธิบายๆว่าอะไร มีหน้าที่ยังไง ใส่สียังไง ขนาดตัวอักษรทำยัง (เพราะมันไม่เหมือน Microsoft word นะคับ ที่ได้ได้สีก็คลิกๆ อยากได้ขนาดใหญ่ก็คลิกๆ อันนี้ต้องใช้คำสั่งล้วนๆ ผิดแม้แต่ตัวเดียวก็ Run ไม่ขี้นเลย) ถ้าถามว่าทำไมไม่ใช่ dreamweaver หรือ โปรแกรมอื่นละ ง่ายกว่าเยอะ ตอบเลยว่ามันง่ายเกินไปอยากให้รู้พื้นฐานจิงๆก่อนค่อยให้ใช้พวกนั้น
พอผมสวนทฤษฏีเสร็จก็ให้ปฎิบัติ
“พอเข้าใจแล้วนะคับ ต่อไปดูบนกระดาน ให้ นักเรียน นะคับ เขียนประวัติตัวเอง มา 6-7 บรรทัด โดย แต่ละบรรทัด สีต้องไม่ซ้ำกัน ขนาดก็ต้องมีเล็กใหญ่ผสมกันมาในหน้าเดียว ดูบนกระดาน ใครไม่เข้าใจถามได้คับ เดี๋ยวให้เวลาไปเข้าห้องน้ำ ดื่มน้ำ 5 นาที ใครไม่ไปเริ่มทำได้ ใครไปก็รีบขึ้นมา 12.00 ต้องส่ง ใครเสร็จก่อนส่งก่อนพักก่อน ไม่เข้าใจถามเดี๋ยวพี่ดูให้” พูดมากก็เหนื่อยนะ และงงพวกมัน อยู่ ม 5 ยังไม่เรียนอีกหรอ ผมเรียนตั้งแต่อยู่ ม3แล้วนะ(แต่ไม่รู้เรื่องเลยตอนนั้น)
พวกมันบางคนไปเข้าห้องน้ำ 10นที ถึงกลับมา ผมบอกว่าให้เวลา 5นาทีนะ
“ใครดูดกรองทิพย์มา”
“โหจารย์ จมูกดีอะ บอกยี่ห้อได้เลย”
“คราวหลังรบกวน กำจัดกลิ่นก่อนเข้าห้องด้วยนะคับ ไม่ใช่นั้น พี่ส่งฝ่ายปกครองแน่ นี่แค่เตือนนะคับ ถ้าอยากรู้ว่าพี่เอาจิงไม รอดูคราวหน้าละกัน เริ่มทำงานได้แล้ว เหลือเวลา 50นาที”
“คับๆจารย์”ไอ้นี่เงียบไป
“จารย์คับ ผมถามไรหน่อยได้ปะคับ”ไอ้นั่นเงียบไอ้นี่ต่อ
“ได้คับ”
“จารย์ดุแบบนี้ เมีย เอ้ย แฟนอาจารย์ไม่กลัวแย่หรอคับ”ปากดีนะเมิง เดี๋ยวเที่ยงมันมา ก็ถามมันเองดิ
“ถ้าไม่ใช่เรื่องเรียน ไม่ตอบนะคับ”กรูเหนือยกับการทำหน้าขรึมใส่พวกมรึงวะ
“พี่คะ ตรงนี้ต้องใส่อะไรเข้าไปคะ มันไม่เป็นสีอะ ”เย้ๆๆๆๆๆมีคนถามเรื่องมีสาระแล้ว
“อะน้องๆทุกคนหยุดทำก่อนนะ เงยหน้ามองกระดาน”ผมดึงจอน้องเค้าขึ้นจอโปรเจคเตอร์ฉายขึ้น
“ถ้าน้องๆอยากใส่สีเข้าไป พี่ลืมบอกว่า ต้องไปหารหัสสีมาก่อน ถ้าเป็น 000000 6 ตัว จะเป็นสีดำ สีอื่นๆ ไปดูได้ ในเว็บนะมีบอก ใช้เน็ตให้เป็นประโยชน์ ไม่ใช่เล่นแต่เฟส ”ผมคืนจอให้น้องเค้า
“โหพี่พิมพ์ไปเกือบร้อยบรรทัด รันออกมา ได้แค่เนี้ย ทำไมไม่ใช้ word เลยละพี่ อยากได้อะไรพิมพ์ๆเอาจบ ง่ายกว่า”เมิงๆๆๆๆๆๆๆๆๆนั่งเงียบๆได้ไม
“มันไม่เหมือนกันคับ เพราะword เราใช้แค่พิมงานธรรมมา แต่ ตัวนี้ เราใช้ทำงานบนเว็บ มันต่างกันคับ เดี่ยวเรียนไปเรื่อยๆก็เข้าใจเอง”
“ใครเสร็จแล้วส่งได้นะคับจะได้รีบไปทานข้าว”
“จารย์ มีคนบอกว่าไวไวหน่อยหิวแล้ว สอนอะไรนักหนา”ผมควันออกหูเลย
“ใคร ออกมาหน้าห้อง”
“.................................”เงียบ
“ถามอีกครั้ง ใคร ออกมาหน้าห้อง”
“เฮ้ย นายอะตัวต้นเหตุ ออกไปเลย”มันพูดกะใครนอกประตูหลังห้องวะ
“เค้าเอง”ไอ้นัดคับ
“.............................................”เป็นผมเองที่เงียบแทน เวรกรรมจิงๆ
“หิวข้าวแล้วเลิกสอนได้แล้ว”ไอ้นัดพูด
“ใช่ๆ ปล่อยเลยจารย์ น้องอาจารย์หิวแล้ว”
“ไม่ ใครงานไม่เสร็จ ก็ไม่ต้องไปกิน พี่ก็ไม่ไปเหมือนกัน ทำงานกันไป เหลือเวลาอีก20กว่านาที”
ผมออกไปคุยกับไอ้นัดแปป
“เมิงมาทำไมไวจัง ทำไมไม่กินข้าวมาก่อนอะ”
“ก็เค้าอยากกินข้าวเที่ยงกับตัวเองอะ เราไม่ได้กินข้าวเที่ยงด้วยกันนานแล้วนะ”
“เมิงบ้าป่าว เมื่อเย็น เพิ่งกินกันเอง”
“นั่นมันมมื้อเย็นไม่นับ เอาข้าวเที่ยงดิ”มีงี้ด้วย
“เออๆรอแปป เอารถมาปะเนี้ย”
“เอามาจอดอยู่ข้างล่าง”
“ถ้าหิวไปกินโรงอาหารก่อนก็ได้นะ”
“ไม่อะ จะรอ”
“นานนะ”
“นานแค่ไหนก็รอได้ อะ”
“อะไร”มันยื่นถุงให้ผม ผมว่าจะถามแล้วว่ามันถือถุงอะไร
“ดูดิ”
ผมเอามาเปิดถุงดู M150 3ขวดคับ แดรก2ขวดก็หัวใจเต้นแล้ว
“ซื้อมาทำไมเยอะๆ”
“รู้ว่าตัวเองเหนื่อยไง เดี๋ยวคืนนี้ไม่มีแรง เค้าจะอดอีก”
“เบาๆพูดอะไรของเมิงเนี้ย นั่งรออยู่หน้าห้องเนี้ยแหละ เดี๋ยวตรวจงานก่อน”
“คับๆ”
“เอ้าๆเสียงดังนี้เสร็จกันแล้วหรอ ใครเสร็จแล้วยกมือเดี๋ยวพี่ไปตรวจ”ยกมือกันทั้งห้องเลยคับ แสดงว่ามันต้องลอกกันแน่ๆ ผมก็เคยคริๆ copy ส่งให้เพื่อนในแชตเฟสบุ๊ค
“ผมก่อนๆจารย์ หิวข้าวมากเลย”
“ได้ๆ เอ้อ ลืมบอก นะคับ เดี่ยวพี่จะถามทุกคน2คำถาม ใครอธิบายได้ว่ามันคืออะไร ทำงานยังไง แสดงว่าทำเอง ใครตอบไม่ได้ –2คะแนน เปลี่ยนคำถาม-1คะแนน หรืออาจจะให้เปลี่ยน ข้อความก็แล้วแต่พี่จะสะดวก” เมิงตายแน่ไอ้พวกไม่ได้ทำเอง
“โหยยยยยยยยยยยย จารย์โหดอะ”
“ก็จะได้รู้ไง ใครเก่ง หรือลอกคนอื่นมา”
ผมตรวจไปถามไป คนที่ทำเองจะตอบได้ ถึงจะตะกุก ตะกัก ก็ให้เต็ม แสดงว่าทำเอง บางคนมันเรียบเรียงคำพูดไม่ถูก ผมก็ลุ้นอยู่ว่ามันจะรอดไม
“ใครเสร็จแล้วปิดคอม ชิดเก้าอี้แล้วไปทานข้าวได้”
มันตอบได้ทุกคนเลยอะ จะมีพรายกระซิบบ้างก็เถอะ
“จารย์ น้องจารย์หล่ออะคะ ฝากบอกด้วยนะ เพื่อนหนูชอบ”เด็กผู้หญิงจะโกนมาจากประตูหน้าห้อง ไอ้นัดมันนั่งอยู่ตรงนั้นคิดหรอ ว่ามันจะไม่ได้ยินอะ แต่ผมไม่รู้หรอกว่ามันทำหน้ายังไง เพราะผนังมันบัง น้องมันตะโกนเสร็จก็วิ่งไป ผมก็งงๆ แต่ก็ตรวจงานต่อ
“จารย์ๆ ถามไรหน่อยดิคับ”เมิงพูดขนาดนี้ไม่ต้องมีคับถามหลังก็ได้มั้ง
“คับ ว่าไง”
“น้องชายจิงอะ”
“อืม ทำไม”
“หน้าตามันกวนทีนอะ ถ้าไม่ใช่น้องจารย์โดนพวก ม6เล่นแล้ว”
“อ้าว ทำไมอะ”
“หน้ามันกวนอะ ดูทรงผมมันดิ”มันตัดสกินเฮด ตรงกลางแหลมๆนิดนึง คล้ายๆลิงอะ
“รุ่นพี่พวกเธอนะนั้น จบ ม6แล้ว”
“ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร แค่ถามๆดู”
“อย่าคิดไปแหย่มันนะ ถ้าไม่อยากไส้ไหลอะ โดนแทงมาหลายคนแล้ว”
“จิงหรอจารย์”
“ออกไปถามมันดิบอกพี่ให้มาถาม”หึหึ เมิงไม่รู้จักไอ้นัด ซะแล้ว
ผมตรวจงานเสร็จก็เก็บของใส่กระเป๋า
“ปะ นัดไปกินข้าวกัน”
“ปะ หิวมากเลย”
“ไปกินโรงอาหารนะ เพื่อนๆกรูรออยู่”
“อืม ก็ได้”
“เมิงขับรถใหญ่ไปรออยู่นั่นก่อนเดี๋ยวไปตามเพื่อนๆก่อน”
“ได้”
ผมไปตามเพื่อนแล้วขับมอไซตามมันไปที่โรงอาหาร จะเดินก็ได้นะ แต่ร้อน เดี๋ยวข้าวหมดก่อนอีก เพราะเคย มัวแต่ตรวจงาน ไปถึงเหลือแต่ข้าวเปล่า ดีร้านข้างๆยังมีเกาเหลา แม่ค้าสงสารเลยให้กินฟรี มีกระดูกให้แทะด้วย (ผมชอบอิอิ)
ผมขับมอไซไปจอดข้างไอ้นัด
“ปะนัด”
“เฮ้ยใครวะ”ผู้หญิงคนเดียวของกลุ่มถามผม
“น้องชาย”
“ไมหน้าไม่เหมือนกันเลยอะ”เคยได้ยินไม พี่น้องท้องชนกันอะ
“คนละพ่อแม่”ไอ้นัดก็เดินตามเงียบๆ
“ขอนะ”มันพูดทีเล่นทีจิง
“เอาไปดิ”ผมพูดทีเล่นทีจิงเหมือนกัน
“ตัวเธอๆๆ ชื่ออะไรอะ”แก้วถามไอ้นัด(อย่า งงนะ มีพี่เเก้ว ผู้ชาย กับแก้ว ผู้หญิง)
“ ช ช ชื่อนัดคับ”
“มีแฟนยังคะตัวเอง”โห เมิงแรดวะ เพื่อนที่เหลือ แซวไอ้แก้ว
“ยังคับ มีแต่เมียคับ”แก้วแมร่งหน้าเสียเลย
“สมอีแก้ว 555”เพื่อนๆปลอบใจมัน
“ห๊า เดี๋ยวนะ อายุเท่าไรเนี้ย”
“18คับ”
“มีเมียแล้วหรอ”
“มีตั้งแต่ขบ ม3แล้วคับ” เมิงอย่าพาดพิงถึงกรูนะ
พวหเราเดินไปด้วย คุยกันไปด้วย
ไอ้นัด คนมองเด็มเลย เพราะมันหน้าแปลก แถมใส่เสื้อสีชมพูลายการ์ตูน ซึ่งคนปกติจะไม่ใส่กันแน่ๆ
“เอาอะไรนัด เดี๋ยวไปซื้อให้”
“ไปด้วย เค้าอาย ไม่กล้านั่งคนเดียว” สรุปได้ข้าวราดแกงคนละจาน ของหวานคนละถ้ววย
พวกผมจะนั่งที่ครูนั่งกัน แต่วันนี้ไอ้นัดมาด้วยเลยปลีกตัวไปนั่งปนกับฝูงนักเรียนดีกว่า
ไม่อยากให้คนเค้าว่าพาเด็กมานั่งโต๊ะครู
“ตัวเอง เค้าอายวะ แมร่งมีแต่คนมองตั้งแต่เข้ามาแระ”
“ก็ใครใช้ให้เมิงแต่งตัวแปลกชาวบ้านละ”
“แปลกตรงไหน ออกจะหล่อ”
“จ้า พ่อคนหล่อ”
“น้องๆ พี่หล่อปะ”มันหันไปถามเด็ก ม ต้นผู้ชายข้างๆมัน”
“หล่อคับ”น้องมันตอบประมาณว่าเมิงเป็นใคร มาถามกรูทำไม
“เห็นไม น้องยังบอกว่าเขาหล่อเลย”
“เออ กินๆ กันเหอะจะได้รีบไป”
พอกินเสร็จก็เอากุญแจมอไซฝากเพื่อน ให้เอาไปจอดร้านซ่อมรถ พี่รุตให้หน่อย (ใครๆก็รู้จักเพราะ วัยรุ่นชอบมาแต่งรถกันเยอะ)
“จารย์ไปไหนอะ”
“เข้าเมือง มีธุระ”
“ฝากซื้อหนมด้วยดีคับ”
“เอาตังมาดิ ฝากแต่ไม่ให้ตังไม่ซื้อนะ”
“งั้นซื้อมาฝากก็ได้”
“ใช่เรื่องไม ห๊ะ”เอาแล้วไง หมาข้างๆเริ่มเห่าแล้ว
“ได้ๆเดี๋ยวซื้อมาฝาก”พวกมันมองหน้ากันอย่างกับจะกระโดดงับกันเลย
“ไปได้แล้วนัด เดี๋ยวค่ำ”
เดินมาแล้วนะ แต่ตายังมองพวกมันอยู่อีก อยากรู้เมิงจะไปสู้อะไรมันได้ เมิงตัวคนเดียวมันเป็นฝูง
ปึก!!!!
“เบาๆก็ได้นัด ประตูรถเค้าจะพัง”
“แมร่งกวนทีน”
“มันก็แซวเล่นของพวกมันทุกวัน”
“เค้าไม่ชอบวะ เดี๋ยวเหอะเมิง”
“นัดไปได้แล้ว”
มองไป ไอ้พวกนัดก็เอาเรื่องเหมือนกัน ขนาดพวกผมถอยรถออกมาแล้ว มันยังมองตามอีกไอ้นัดก็มองกระจกมองหลังเหมือนกัน
“ดูมันดิ กวนทีนชิบ”
“นัด ไม่ใช่บ้านเมิง นะ”
“แล้วไง”
“เฮ้อ พูดกระพวกชอบใช้กำลังแล้วปวดหัววะ นอนดีกว่า”
“เออ ใช่ดิ ใครจะพูดรู้เรื่อง มีการศึกษาเหมือนไอ้พวกห่านั้นละ”อ้าวไอ้นี่
“อย่าพาลนัด ไม่นารักเลยนะ”
“หรือไม่จิงละ”
“กลับบ้านไป เดี๋ยวไปส่ง กรูไปคนเดียวก็ได้”
“นั่งเงียบๆไปเลย ถ้าไม่อยากโดนปล่อยกลางทาง”อ้าวกรูพูดก็ผิด ไม่พูดก็ผิด อะไรของเมิงวเนี้ย
ผมก็เลยได้แต่นั่งหลับตา กลัวโดนถีบลงจากรถ
นั่งไปนั่งมาแอร์เย็นๆ หลับจิงๆ
รู้สึกตัวอีกทีตอนมีคนเอาถุงอย่างใหญ่อะ มายัดบนตักข้างถุงเขียนว่า “กางเกงกีฬา”
แล้วมันก็ปิดประตูใส่ผมดัง ปึก!!!!!
ผมมองตามงงๆ แต่ก็มองได้แปปเดี๋ยวสะดุดตากับถุงหลังรถ ที่แน่นเอี๊ยดอยู่ มันยกมาตอนไหนวะ
แล้วมันก็เดินอ้อมไปฝั่งคนขับ
“พวกน้ำมันมวยละ ยานวดละ”
“กระโปรงรถ”
“ทำไมไม่ปลุกวะ”
“ปลุกทำไม ไม่อยากให้เข้าไปด้วยอยู่แล้ว”
“เดี๋ยวก็ไม่อ่อยเค้าไปทั่ว”
“อ่อยอะไรวะ”
“ยิ้มให้เค้าไปทั่ว”
“หือ กรูยิ้มให้ใคร”
“วันนั้นอย่าคิดว่าไม่เห็นนะ”ที่ผมรู้ว่ามันโกรธ เพราะงี้แหละ ที่ผมยิ้มให้คนเปิดประตู
“ไม่ใช่คน ไม่มีอัธยาศัยนะ จะได้หน้าบึ้งตลอดอะ”
“คับๆ ไอ้คนมีมานยาท”
“เอ้ยย กรูไม่พูดอะไรละ เบื่อเมิงชอบด่ากรูวะ ทำอะไรก็ผิด”
“เงียบปากไปดิ”
“คับพี่นัด จะไปไหนต่อ”
“อยากกินหมูกระทะ”
“กรูไม่ให้ตัง เมิงจะเอาที่ไหนกินละ”ที่กรูจะกินKFCเมิงยังขัดขวางกรูเลย
“ทำไมละ กระเป๋าตังอยู่กับเค้า”มันเอากระเป๋าตังผมขึ้นมาโชว์ ผมก็ยังโง่คลำหาอยู่
“เอามานี่ เมิงเอาไปตอนไหน”
“ไม่บอก”
“เอามา”ผมก็แย่งมัน
“ไม่ให้ เฮ้ย อย่าเล่นดิ เดี๋ยวรถ ก็ชนคนหรอก”เออลืมว่าเมิงขับรถอยู่ ผมเลยหยุด มองมันตาขวางเลย
“ซื้อไปกินบ้านนะ เอาชุดใหญ่4ชุด”
“เอาไปไมเยอะแยะ”
“ฝากข้างบ้าน”
“อืมๆ” มันลงไปผมไม่นั่งนะ เพราะถุงอยู่บนตัก เกะกะ
กว่าจะหา ที่ยัด หมูกระทะ4ชุด เข้ารถได้ ผมต้องนั่งขัดสมาธิ บนเบาะจนถึงบ้านอะ อะ เพราะเอาขาลงไม่ได้ หมูกระทะ วางอยู่ ทุลักทุเลมาก กว่าจะถึงบ้านเล่นเอาเหน็บกินขาเลย
ถึงบ้าน ผมเอาลง เอาของเข้าบ้าน ให้ไอ้นัด ขนเสื้อไปให้พี่แก้ว เพราะหมดหน้าที่แล้ว
ผมเอาหมูกระทะไปให้ข้างบ้าน ไอ้นัดมาพอดี มันมพร้อมเบียร์ลังนึง ผมได้แต่กัดฟันกรอดๆ เพราะทำอะไรไม่ได้ กระเป๋าตังอยู่กับมัน
ข้างบ้านก็ยกหม้อ ยกเตาออกมากิน หน้าบ้านผม เพราะเค้าบอกกินหลายๆคนจะอร่อยกว่าเพราะแย้งกันกิน
หวานปากไอ้นัดเลย เพราะมีเพื่อนกิน ก็เด็กบ้านถัดๆไปนั่นแหละ อายุเท่าไอ้นัดแหละ แต่มันจบแค่ ม 3 (ขี้เกียจเรียน)แต่มันขยันทำงานมาก หนักเอา เบาสู้ พ่อแม่มันก็เลยไม่ว่าอะไร ดูไปเหมือนเด็กเรียบร้อยๆติ๋มๆ เหล้ายาไม่กิน แต่ถ้าเทศกาล หรือนานๆทีก็มีบ้าง ปกติเจอกันก็คุยกัน2-3คำอะ เพราะมันคุยไม่เก่ง ขี้อาย ได้พ่อมันเลย
พอเริ่มดึก เค้าก็ไปนอนกันหมด เหลือพวกมันนั่งกินเบียร์อยู่ 3-4คน(วัยรุ่นแถวๆบ้านนั่นแหละ) แต่มันมีเบียร์มาอีกลังครึ่ง (เอามาจากไหนวะ กระเป๋าตัง ผมก็แอบเอามาแล้ว)สงสัยพวกนั้นซื้อมั้ง ผมก็ง่วงแล้ว อาบน้ำนอน เพราะต้องไปสอนเช้าอีก
ผมอาบน้ำเช็ดหัวอยู่ในบ้าน
ได้ยินพวกมันคุยเรื่องXXกัน
“อยู่กรุงเทพ เอ็งมีแฟนยังวะ”
“มีแล้ว”เสียงไอ้นัด
“เฮ้ยจิง สวยไม”
“สวยดิ”
“ไม่พามาละ”
“พามาดิ”ไอ้นัด อย่าพูดอะไรบ้าๆนะ ยิ่งเมาๆอยู่
“มีลูกยัง”
“ยังอะ”
“เฮ้ย ได้กันยังนิ”
“โถ่ ฟันตั้งแต่3เดือนแรกแล้ว”ไอ้เลว ไอ้ชั่ว
“โหนานวะ”
“ก็เค้าไม่ยอมอะ กรูจะเอาตั้งแต่วันแรกแล้ว แต่เค้าไม่ยอม”
“แล้วทนได้ไงวะ”
“แรกก็ว่าวเอา”
“โห สุดยอดวะ ทนได้ไงวะ เป็นกรูนะ หาใหม่แล้ว ไม่ก็ต่อยท้องอะ จับกดเลย”เอออ พวหเชี้ยนี่ สอนมันเข้าไป
“ทนดิ จับกดก็โดนกระทีบดิ โหดจะตาย แต่ผมรักเค้าไปแล้วนิ เคยได้ยินไม รักแรกพบ”มันก็บอกว่าเจอกันได้ไง อะไรยังไง ผมยืนฟังฉี่แทบราด กลัวมันจะหลุดออกมา
“แล้วรักกันมานานยัง”
“นานแล้ว 4ปีละมั้ง”
“แล้วทำไมไม่มีลูกวะ”
“ไม่รู้ดิ ไม่มีมดลูกไม่มีมั้ง”
“ผู้หญิงห่าไรไม่มีหมดลูก”
“มดลูกไม่ดี”
“แล้วจะมีลูกได้ไมนิ”
“ไม่มีมั้ง รอดูก่อนอนาคตอาจจะท้องได้มั้ง รอดูอยู่ แต่ยังก็รักไปแล้ว และจะรักไปอย่างงี้แหละ ไม่มรุ้ดิ คนนี้คบนานที่สุด คนอื่น2-3เดือนก็เลิกแล้ว ”สัสหมา กรูไม่ใช่ใส้เดือนนะ
เขินวะ ขึ้นนอนดีกว่า
ผมไม่ฟังอีกเลย กลัวมันหลุดอะไรออกมา
ตื่นมานอนตี5 ไอ้นัด เอาคิงคองตัวใหญ่ลงไปนอนกับพื้นข้างเตียงคับ ตัวนึงหนุนหัว กึ่งนั่งกึ่งนอน อีกตัววางด้านข้าง
“เฮ้ย ตื่นมานอนบนเตียงดีๆดิเว้ย”
“อืมๆๆนอนี่แหละ สบาย”
“ตามใจ”
ผมอาบน้ำ ขึ้นมามันก็นอนอยู่ท่าเดิม ที่เดิม กินข้าวแล้วขึ้นมาดูอีกทีก็อยู่ท่าเดิม
จนผมไปสอน บอกให้ยายปลุกมันไปทำงานด้วย
สายๆมันโทรหา บอกปวดหัว ลางาน ก็สมควรอะ
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3023422 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก