ตอนที่114 ทริป บางเเสน2
พอเราแยกย้ายกันไปทำธุระส่วนตัวเสร็จก็ไปกินข้าวกัน
กินเสร็จก็ประชุม ชี้แจงรายละเอียดว่าวันนี้เราต้องไปทำอะไรที่ไหน ยังไงบ้าง
สรุปคือ ช่วงเช้าเก็บขยะ บนหาด ผมว่าบางทีมันก็ไกลไปนะ ผมกับไอ้นัดถือถุงใบนึงแล้วเดินเก็บกันเป็นคู่ๆไป นักท่องเที่ยวเห็นก็ช่วยเก็บบ้าง แต่ผมก็ว่ามันสนุกดีนะ ไอ้เวรนัด ก็เป็นที่สนใจของคนทั่วไป
เหมือนผมเอาลิงมาเดินชายหาดมากกว่า เพราะมีแต่คนสนใจมัน เหมือนมันเป็นตัวประหลาดเลย แต่มันก็ได้สนใจสายตาใครเลย มันยังเป็นตัวของมันอยู่อย่างงั้น
“นัด คนมองเมิงทั้งหาดเลยอะ ไม่อายหรอ”
“ไม่อะ เท่ส์ดี ตัวเองน่าจะทำบ้างนะ จะได้เป็นคู่กัน”
“เมิงฆ่ากรูง่ายกว่าไม”
“555555ฆ่าไป แล้วเค้าจะอยู่กับใครอะ”
“หาใหม่ไงนัด”
“ยากอะ แบบตัวเองเค้าว่ามีคนเดียวในโลกแน่ๆ”
“ทำไมวะ”
“ใครมันจะมารับเค้าได้”
“รับ?????หมายความว่าไง”
“ก็รับที่เค้าเป็นเค้าไง คิดอะไรรึป่าวเนี่ย(มันถ้าหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ผม) เค้ารู้ว่าเค้าไม่เหมือนบ้านสักเท่าไร”
“รู้ตัวนี่”
“รู้ เข้าใจ แต่ทำไม่ได้”
“ถุย งั้นก็อย่าพูดเลยนัด ถ้าเมิงเลิกเกรียนได้ครึ่งหนึ่งของปัจจุบัน ก็จะดีมาก กรูจะไม่ขออะไรเลย”
“ทำไมอะ เค้าเลวขนาดนั้นเลยหรอ”
“เออ พอใจยัง แน๊ะๆอย่ามาทำหน้าเหมือนหมาน้อยใจเลยนัด”
“ตัวเองจำไม่ได้หรอ ถึง..........”
“ถึงจะชั่ว แต่ก็ผัวเธอ ใช่ไม”ผมชิงพูดก่อน
“รู้ทันอีกแล้ว”
“นัด เมิงอยากให้กรูลองเป็นผัวเมิงบ้างไม เราจะได้เท่าเทียมกันไง เมิงจะได้ไม่ต้องพูดมากอีก”
“หึ เค้ายังไม่อยากเสียตัวอะ”
“แล้วที่เมิงทำกับกรูทุกวันนี้ ถามกรูไม ว่ากรูอยากโดนไม กรูยอมเสียเชิงชายให้เมิง นี่ดีแค่ไหนแล้ว”
“อุ๊!!!ซึ้งวะ”
“ยังๆๆ ยังไม่สำนึกอีก”
“55555”
“ไป เก็บขยะไป พูดมากเดี๋ยวกรูจะยัดเมิงลงถุงขยะ เอาไม”
“ไม่ๆๆๆกลัวแล้ว เมียจ๋า”
“เมิงพูดดังจังวะ รีบๆเก็บ เริ่มร้อนแล้ว”
“แฮๆๆ”
“Excuse me! Do you mind if I take your picture?” ชาวต่างชาติ4คน เดินเข้ามาหาผมกับไอ้นัด
ไอนัดงงแดรกเลย มองหน้าผมเลิ๊กลั๊กเลย
“ok we can do”
“thank you very much”
“นัด เค้าขอถ่ายรูปกับเมิงอะ”
“เฮ้ย ไม่เอา”มันรีบปฏิเสธ
“ได้ไง กรูบอกว่าได้แล้ว เร็วๆ”
“โห” แต่มันก็เดินมา ผมก็อาสาถ่ายให้
ถ่ายกันได้3-4รูป สงสัยจะชอบความแปลกของไอ้นัด
“thank you very much”ยิ้มน่ารักดีนะพวกเมิงเนี่ย อิอิ
“where are you from ?”ผมถามเค้า
I'm from England.
“wow Do you speak Thai?”
“ซาหวาดี คราบ”เค้ายกมือไหว้ผม
“สวัสดีคับ”ผมตอบไป ไอ้ยืนงงแดรกเลย
“Excuse me, what's your name?”
“I’m new and nut. What's yours?”
“I’m jame, david, tom”แล้วชื่ออะไรไม่รู้ อีกคน จำไม่ได้ นานแล้ว แต่รู้ว่าหน้าตาดีทุกคน แต่ผมไม่นิยมของนอกวะ
“Nice to meet you”
“ok.i love thailand ”ผมยิ้มให้เค้า แล้วพวกเค้าก็ยื่นมือมาจับกับผมและไอ้นัด
“good bey”
ช่วงเวลานั้นไอ้นัดเหมือนเป็นอากาศไปช่วงขณะ
“ตัวเอง คุยกับพวกมันรู้เรื่องหรอ”
“อ้าวไม เมิงถามแมวๆอะนัด”
“อ้าว”
“ถ้าคุยไม่รู้เรื่องกรูจะตอบเค้าได้ไมละ”
“หรอ”
“แล้วเมิง พูดไม่ได้บ้างหรอ”
“ได้ดิ I yes you ok” มันทะลึงป่าววะ
“ถุย ไปคุยกับปลวกไปนัด”
“นั่นไงๆ”
“อะไร”
“ชอบของนอกหรอก”
“หืออออ”
“อะไรของเมิงนัดปัญญาอ่อนวะ”
“เห็นจ้องตากันมันส์เลยนะ”
“นัด”
“นิว”
“ไอ้นัด”
“ไอ้นิว”
“ได้ งั้นกรูไปหาเค้าก็ได้”ผมทิ้งถุงขยะลงพื้นแล้วกำลังจะเดินหันหลังกลับ
“โอ๋ๆๆๆเค้าหยอกเล่น”มันวิ่งมาดักหน้าผม
“หึหึ สนุกป่าวนัด เมิงเล่นกับความรู้สึกอยู่นะ”มันหุบยิ้ม มองหน้าผม
“เฮ้ย เค้าแหย่เล่นจริงๆ”
“........................”
“ก็เค้าเห็นตัวเองจับมือกับพวกมันแล้ว...”
“มันเป็นวัฒนธรรมของเค้านะนัด อีกอย่าง เมิงก็จับนะ แต่กรูก็ไม่เห็นเป็นอะไร กรูแยกแยะออกว่าอะไรเป็นอะไร”
“เค้าขอโทษ นะนะนะ จะให้เค้าทำไงก็ได้ เค้ายอม”
“ไม่ต้องทำอะไรหรอก”มันยืนนิ่ง แล้วผมก็หันหลังไปหยิงถุงขยะ แล้วเดินต่อไป
“เค้าขอโทษ เค้าผิดไปแล้ว”ผมหันควับไปทางต้นเสียงทันที
“เมิงตะโกนหาพ่องเมิงหรอ ไอ้เชี่ย เมิงเห็นไม เค้ามองเมิงทั้งหาดแล้วไอ้นัด”ผมกระชิบมัน ก็มันเล่นตะโกนซะลั่น คนก็มองทั้งหาด รวมทั้งกลุ่มผมด้วย
คิดดูว่ามันจะเด่นแค่ไหน
ผมโมโหมัน เดินหนีมันเลยคับ อายคนอื่นด้วย เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะสงสัยกันหมดพอดี
พอประมาณเกือบเที่ยง ก็ขึ้นไปกินข้าวกัน
ผมกับมันนั่งกินกันเงียบๆฟังคนอื่นเค้าคุยกัน ผมไม่มองหน้ามันหรอก ฟังคุยอื่นคุยกันไป ถามเค้าบ้าง ตอบเค้าบ้าง
แต่ไอ้นัดสิ หน้าเป็นหมาหง่อยเลย
“กินข้าวเสร็จก็เดินเล่นกันได้นะ เดี๋ยวประมาณบ่าย2เรามาเจอกันอีกที ตอนบ่ายเราจะไปปลูกต้นไม้กัน”พี่เค้าบอก
เท่านั้นแหละ รังแตกเลย แยกย้ายกันไปหมดเลย เหลือแต่ผมกับไอ้นัดนั่งอยู่
“ไป เล่น น้ำ กัน ไม”มันพูดกับผม ผมรู้ว่ามันไม่กล้าพูดกับผม
“ไม่”
“..........................”
“...........................”
“ไปเดินเล่นกันป่าว”
“ไม่ เมิงก็ไปดิ”
“ไปด้วยกันดิ”
“ไม่ไง”
“งั้นเค้าก็ไม่ไป”
“เรื่องของเมิง”
“อ้าว”
“ตัวเองยังไม่หายงอนเค้าหรอ”งอนพ่องเมิง กรูโกรธเว้ย
“แล้วเมิงทำ เมิงไม่อายคนอื่นรึไง ไม่กลัวเค้ารู้กันหรอ”
“ไม่อะ”มันตอบซื้อๆ
ผมก็ไม่รู้ว่าจะด่ามันไงดี
“เค้าขอโทษนะ”
“เออ รู้แล้ว กี่รอบแล้วเนี่ย กรูไม่ได้หูหนวกนะ”
“งั้นยิ้มดิ”
“ยิ้มทำไม”
“เค้าจะได้รู้ไงว่าตัวเองหายโกรธเค้าแล้วอะ” ผมก็ฉีกยิ้ม แบบประชดมันไป3วิ
“น่ารัก”มันพูดแล้วยิ้ม ครวย
“ตัวเองกินหมึกปิ้งป่าว”
“กิน”
“เดี๋ยวเค้าไปซื้อมาให้นะ”
“เออ”ชอบเอาของกินมาล่ออยู่เรื่อยเลย
“มาแล้วๆ”ผมนั่งมองคนเล่นน้ำอยู่ ไอ้นัดก็มาพอดี
“โหนัด เมิงจะแดรกหมดหรอ เพิ่งกินข้าวได้ยังไม่ถึง ชั่วโมงเลยนะ”
“หมดดิ”
มันเล่นซื้อหมึกย่าง กุ้งย่าง ลูกชิ้น เยอะแยะเลย
“เออ จะคอยดู”
ผมกับมันก็นั่งกินกันเรื่อยๆรอเวลา
แต่ไปๆมาๆก็หมดจริงด้วยเว้ย
“อิ่มเว้ย”มันบ่น ไม่รู้อะไรของมัน อิ่มก็บ่น หิวก็บ่น
พอได้เวลาก็ขับมอไซไปปลูกป่ากัน
เละมากๆๆๆๆๆ
เสื้ผ้าต้องทิ้งไว้นั่นเลย ไม่เอาไปด้วยแล้ว
กลางคืนก็เหมือนเดิม เมา แต่ไม่มีเรื่องอย่างว่าอีกนะ
เช้ามาก็เก็บของกลับกัน
จบทริป
โพลล์
หัวข้อ: ก่อนอื่น ผมต้องขอโทษ ทุกคนด้วย ที่หายไป หลายปีเลย55555555555555 (อ่าน 3021521 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก