สวัสดีค่า สงกรานต์นี้ใครไปเล่นน้ำที่ไหนมาบ้างคะ ป้าจุเล่นน้ำสนุกสนานมากมาย
เป็นจ่าฝูงให้ละอ่อนน้อยตลอดสามวัน อดเหล่หนุ่มอีกตามเคย
ป.ล. เห็นแว้บๆว่าอาจารย์สีฟ้าเคยบอกว่าฮักละอ่อนแม่ริม ป้าจุก่อละอ่อนแม่ริมเหมือนกันนา
ป.ล.2 สำหรับตอนอันคัตเคยให้น้องลงลิ้งค์ให้แต่เจ้สองบอกว่าผิดกฎบอร์ดเลยต้องเอาออกค่ะ ใครอยากอ่าน
ก็หาลิงค์ได้ในโปรไฟล์ของป้าจุ skysonata เลยนะคะ
.... ว่าแต่บอกแบบนี้จะผิดกฎบอร์ดอีกรึเปล่าหว่า
------------------------------
ตอนพิเศษ วันสงกรานต์
“เจี้ยเป้ นี่จะไปเล่นสงกรานต์หรือจะไปฮันนีมูนมรึงเลือกเอาสักอย่างได้มะ”
ไอ้คุณนิคของเพื่อนๆใส่เสื้อลายดอก ทาแป้งลายพร้อยเต็มหน้า สองมือมีทั้งขันทั้งปืนฉีดน้ำครบซ้ายขวา ไม่บอกก็รู้ว่ามันเห่อเทศกาลขนาดไหน ส่วนไอ้เป้คู่กรณีของมันก็กำลังบังคับให้สุดที่รักทาครีมกันแดดป้องกันรังสียูวีต้นเหตุของมะเร็งผิวหนัง ไม่พอมันยังบังคับให้ไอ้คินใส่หมวกปิดบังหน้าตาน่ารัก ป้องกันรังสีหื่นจากพวกฉวยโอกาส พร้อมเปิดอบรมยาวเหยียดว่าให้ระวังตัว ให้อยู่ใกล้ๆไอ้เป้ไว้ตลอด ให้....... อีกยาวเหยียด ก็เข้าใจนะว่ามีแฟนหน้าตาดีต้องห่วงกันเป็นธรรมดา แต่ถ้าเมิงห่วงกันขนาดนั้นทำไมไม่เอาเก็บใส่ตู้ไว้ในบ้านเฉยๆวะ
“เอ๊า ก็กุรักของกุ มรึงเกี่ยวไรด้วย”
ไอ้เป้ว่าแล้วก็หันไปกระหนุงกระหนิงกันต่อ ปล่อยให้คุณชายนิคยืนหน้าเอือมอยู่กับเชฟแม็ค รายนี้ก็ไม่เสียทีเชฟมือทอง พอขนกระติกน้ำแข็งพร้อมเครื่องดื่มครบชุดขึ้นหลังกระบะรถแล้วมันก็หอบเอากล่องใส่กับแกล้มตามออกมาอีก
ใช่แล้ว วันนี้เป็นวันสงกรานต์ปีใหม่ไทย 13 เมษายน บรรดาหนุ่มๆสาวๆชาวข้างบ้านฯเขาเลยยกขโยงขึ้นเหนือไปถล่มบ้านไอ้แซ็คที่เชียงใหม่กัน พ่อไอ้แช็คนั้นสุดแสนจะใจดีให้ยืมรถกระบะคันใหม่เอี่ยมเอาไปร่วมทำสงครามน้ำกันแถวคูเมืองได้ตามสบายประสาวัยรุ่น ส่วนไอ้ตี๋ต่อก็กำลังกระดี๊กระด๊าหัดคำเมืองอยู่กับญาติสาวคนงามของไอ้แซ็คเผื่อเอาไปหม้อสาวเหนือเวลาเล่นน้ำ
“น้องออยกินข้าวแลงกับหยังกาครับ” ถอดความได้ว่า มื้อเย็นน้องออยทานข้าวกับอะไรเหรอครับ
“ออยมันกินหยังบ่ฮู้ แต่กุฮู้ว่ามรึงจะได้กินตรีนกุแน่ถ้ามรึงยังบ่ยั้งหม้อน้องกุ”
อันนี้ก็เสียงไอ้แซ็คตะโกนด่าเพื่อนถอดความได้อีกว่า ออยมันกินอะไรไม่รู้ แต่กุรู้ว่ามรึงจะได้กินอวัยวะเบื้องล่างของกุถ้ามรึงยังไม่หยุดหม้อน้องกุ พอละ ขี้เกียจแปล สรุปคือ ไอ้ตี๋ต่อก็อดไปตามระเบียบ ก็น้องออยเขามีแฟนหนุ่มมารับไปเที่ยวพอดีน่ะสิ
นอกจากจะอภินันทนาการรถกระบะให้ไปเล่นน้ำกันแล้ว คุณพ่อผู้แสนใจดีของไอ้แซ็คยังเอื้ออำนวยคนขับมาให้อีกคน ทีนี้เลยมันกันใหญ่ นาฬิกาบอกเวลาสิบโมงเช้าปุ๊บ ขบวนชายฉกรรจ์เจ็ดคนบวกหญิงสาวอีกสองชีวิตพร้อมอาวุธครบมือก็พากันขึ้นรถออกจากบ้านมุ่งตรงเข้าสู่ตัวเมืองซึ่งใช้เวลาไม่นานทุกคนก็เปียกมะล่อกมะแล่กเป็นน้องหมาตกน้ำกันหมด รถค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าสู่ถนนเส้นทางคูเมืองเชียงใหม่ในระดับความเร็ว 1 เซนติเมตรต่อชั่วโมง ทากป่วยมันยังคลานเร็วกว่าเลย คิดดู
ปรึกษาสุมหัวกันไม่นาน เลยตกลงได้มติออกมาว่า จะเอารถไปจอดไว้แล้วลงเดินวนรอบเส้นทางคูเมืองแทนจะสะดวกกว่า
“เชนคร้าบบบบ ตักน้ำให้หน่อยยยย”
ไอ้นิคเริ่มเมา แค่เบียร์ช้างสามกระป๋องมันก็ไปแล้ว ความจริงก็ไม่ได้คออ่อนอะไรขนาดนั้นแต่เพราะกินเป็นกระป๋องใส่หลอดดูดปรื้ดๆ เนี่ยแหละ มันเลยเมาเร็วสุดๆเด็กดีอย่าเลียนแบบ
ไอ้เชนเห็นแฟนหน้าแดงๆเสียงยานๆแบบนี้ ขืนให้ไปตักเองคงได้มีเหนื่อยลงไปช่วยกันงมหาในคูน้ำแน่ ไส้เดือนคณะเลยลงไปตักน้ำมาเติมให้ไอ้ขี้เมานิคแบบไม่มีขัดใจ
“ขอบใจมากที่ร๊ากกกกก เมิงนี่น่ารักจริงๆ มาๆเดี๋ยวกุให้รางวัล”
เป็นสัจธรรมของโลกไปแล้วว่า แอลกอฮอล์ทำให้ระดับยางอายในหนังหน้ามนุษย์ลดต่ำลงอย่างน่าใจหาย ไอ้คุณนิคหัวเราะเอิ้กอ้าก ทำตาฉ่ำ ยิ้มหวานจ๋อยให้แบบนานๆจะได้เห็นสักทีหนึ่ง ก่อนจะคว้าคอไอ้เชนลงมาจุ๊บแก้มแรงๆ แบบไม่ให้อีกฝ่ายทันตั้งตัว
ทีนี้เสียงฮือฮากรีดร้องและเสียงอีกหลายแบบที่ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกได้ก็ดังขึ้นรอบๆ
“ทำไมวันนี้มันคอแป๊บวะ แป๊บเดียวจอดเลยเนี่ย นิคจ๋า กินนี่มั้ย อร่อยน๊า”
ไอ้ปิ่นเห็นเพื่อนเมาแล้วเลยนึกสนุก ลูกชิ้นทอดร้อนๆที่ซื้อจากข้างทางถูกจิ้มส่งเข้าปากไอ้คุณนิคโดยฝีมือดาวสาขาคอม
“อ๊ะๆๆ ได้ไงๆ กินแล้วชักดาบเหรอวะ มานี่เลย”
ไอ้ปิ่นเรียกไว้ ไอ้คุณนิคก็แสนจะเชื่อฟังคว้าตัวเพื่อนสาวไปกอดขอบคุณแถมยังเอาแก้มมาถูๆกับต้นแขนอ้อนๆ เพื่อขอของกินต่อ เสียงฮือฮาเลยดังขึ้นอีกรอบ
จุดประสงค์ของไอ้นางงามกินเด็กก็ไม่มีอะไรมาก แค่หญิงสาวเห็นว่าพอไอ้นิคเมาแล้วหน้าหนาจูบแก้มสุดที่รักโชว์แบบไม่อายใคร รังสีเหนือม่วงรอบข้างก็แผ่ซ่านออกมาทันทีก็กลุ่มนี้มันชายหนุ่มหน้าตาดีกันทั้งนั้นทั้งสาวแท้สาวเทียมเลยจ้องกันตาเป็นมัน พอไอ้คุณนิคลวนลามไอ้เชนให้เห็นกันจะๆ ทีนี้เลยโดนล็อคเป้าหมายทันที รายแรกคือหนุ่มฝรั่งตัวสูงหน้าตาก็ไม่น่าจะเกินยี่สิบแต่ก็อย่างว่า พวกฝรั่งมันโตเร็ว เข้ามาทำตีซี้กับไอ้เชนสปีคอิงลิชกันยกใหญ่ โห เสียดายว่ะ ผู้ชายหมดไปจากโลกแล้วอีกคนหนึ่ง ส่วนไอ้คุณนิคก็โดนรุมประแป้งจากสาวเทียมที่งามอย่างกับน้องปอยมาเอง งานนี้ไอ้ปิ่นเลยต้องรับหน้าที่กู้ชาติใช้แผนเรียกไอ้คุณนิคมากินลูกชิ้นอย่างที่เห็น
“เฮ้ๆ ยู ฮาโล่ๆ มรึงนั่นแหละหัวทอง ไอ้เชนมัน ฮี อิส มาย ดาหลิ่ง เข้าใจ้ ? นอทฟรี ไม่ว่างแล้ว นี่แฟนกุ อันเดอร์สแต้นด์ ??? แอม ไฟน์ แต้งกิ้ว แอนด์ ยู้”
พอลูกชิ้นหมด ไอ้ขี้เมานิคก็เลยผละจากไอ้ปิ่นไปสปีคอิงลิชกะเข้าบ้างแต่ด้วยความที่ได้ด๊อกวิชาภาษาปะกิตมานอนกอดหลายตัวแล้วบทสนทนามันเลยออกมาในสภาพนี้
“เขาพูดไทยได้นิค”
เชนหัวเราะเบาๆ ก้มลงกระซิบข้างหูคนเมาแล้วหันไปกล่าวตัดบทหนุ่มผมทองนัยน์ตาฟ้า มือก็กอดเอว ไม่สิ น่าจะเรียกว่าล๊อคเอวไว้มากกว่า เพราะถ้าขืนไม่จับไว้เดี๋ยวไอ้คุณนิคจะได้โกอินเตอร์ต่อยกับฝรั่งแน่ๆ
“ขอโทษนะครับ แฟนผมเมามาก เราคงต้องกลับกันแล้ว”
“ใครเมา กุแค่มึนๆ ไปๆ ไปได้แล้ว เผลอเป็นไม่ได้ หล่อลากไส้นะมรึง”
ขอบใจที่ชม เชนอมยิ้มเมื่อโดนไอ้คนขี้เมาออกอาการหึง จับแขนจูงมือเขาฝ่าวงล้อมออกมาโดยมีไอ้ปิ่นช่วยด้วยอีกแรง สงกรานต์เชียงใหม่คนเยอะ สาดกันเหมือนจะวิดน้ำออกจากคูให้แห้ง เล่นน้ำกันทั้งวันจนปากสั่นมือเหี่ยว เช็คเรตติ้งแล้วพบว่าแต่ละคนยังคลื่นดีไม่มีตก ไอ้เป้ก็เนื้อหอมน่าดูเพราะผมทรงเดรดร๊อคกับหุ่นสูงๆเท่ๆของมันโดนใจใครหลายคน แต่เพราะมัวแต่หวงไอ้คินคอยกันมือมืดไม่ให้มาลวนลามคนน่ารักของมัน สาวๆเลยเปลี่ยนเป้าหมายไปหาคนอื่นแทน
ส่วนไอ้ปิ่นที่มีตำแหน่งดาวสาขาฯ การันตี กับไอ้เจี๊ยบสาวหมวยน่ารักก็โดนหนุ่มๆเล็งไว้เช่นกัน เดือดร้อนเชฟแม็คสุภาพบุรุษสุดแสนกับไอ้ตะวันต้องคอยดูแล อดเหล่สาวไปเลยพวกมัน
แต่พวกที่ดูแฮปปี้ที่สุดก็หนีไม่พ้นไอ้โก้ ตี๋ต่อ กับไอ้แซ็ค เพราะไปที่ไหนสาวๆ ก็กรี๊ดกร๊าดรุมสาดน้ำใส่อย่างกับเป็นดารา ก็เล่นใส่เสื้อลายดอกบางๆ ที่พอโดนน้ำก็โชว์กล้ามแมนๆให้เห็นนิ เสียดายที่ปิงปองกับไอ้บูมกลับกรุงเทพฯ ไม่อย่างนั้นบอยแบนด์คงครบเซ็ทเรียกเรตติ้งได้กระจายกว่านี้แน่ๆ
“หนาวแสรดดดด”
เมื่อเริ่มค่ำ ก็เริ่มหิวท้องร้อง เลยชวนกันกลับบ้านไปสังสรรค์ต่อ ไอ้นิคหายเมาแล้วแต่เปียกน้ำทั้งวันเลยหมดพลังงานไปเยอะได้แต่นั่งตัวเปียก หนาวจนฟันกระทบกันกึกๆอยู่หลังรถ หมดแรงออกลิงออกค่าง
“ไปนั่งหน้ามั้ย”
ไอ้เชนบอกให้ย้ายสำมะโนไปนั่งกับคนขับ แต่มันก็พอกันละวะ นั่งในรถพี่เขาก็เปิดแอร์เย็นฉ่ำอยู่ดี
“ไม่อาววว กุจะนั่งกับมรึง” ว่าแล้วก็ขอซบมันหน่อย
เชนก้มลงมองหน้าอีกฝ่ายนิดๆด้วยความแปลกใจ เออแฮะ วันนี้ไอ้ตัวแสบมันมาแปลก ปกติอยู่ต่อหน้าคนอื่นมันไม่ค่อยจะอ้อนเขาเท่าไหร่ แต่วันนี้ถึงกับจูบแก้มเขาท่ามกลางสายตาประชาชนไม่รู้กี่ร้อยคู่สงสัยต้องซื้อเบียร์ยี่ห้อนี้ให้กินอีกบ่อยๆ
เชนยิ้มๆแล้วลากเอวไอ้คุณนิคเข้ามากอด นึกถึงวันแรกที่ย้ายมาอยู่ข้างบ้าน จำได้ว่าวันนั้น ไอ้คุณชายตัวแสบของเพื่อนๆตีแบทอยู่บนถนนหน้าบ้าน แต่พลังบ้ามีมากไปหน่อยเลยฟาดเอาลูกขนไก่ลอยไปติดต้นไม้ของบ้านตรงข้าม ซึ่งเป็นบ้านเล็กของอาเสี่ยเจ้าของกิจการส่งออกอะไรสักอย่าง นานๆทีถึงจะมาแวะมาหาอีหนูในสังกัด พร้อมลูกน้องหน้าตาโหดๆอีกสองสามคนดูแล้วอย่างกับหนังเจ้าพ่อ ทีนี้ไอ้ลูกขนไก่ขนเป็ดเจ้ากรรมก็ดันไปติดอยู่บนต้นลีลาวดีข้างรั้ว ไอ้คุณนิคเหลียวซ้ายแลขวาด้อมๆมองๆแล้วเห็นไม่มีใครอยู่บ้านเลยวิ่งข้ามถนนไปปีนกำแพงแล้วใช้ไม้แบทนั่นแหละ เขี่ยๆให้ลูกมันตกลงมา แต่คงเพราะเจ้าตัวความอดทนสั้น เขี่ยยังไงลูกขนไก่มันก็ไม่ยอมหลุดไอ้คุณนิคเลยโมโหฟาดอาวุธในมือป๊าบไปที่กิ่งลีลาวดี ผลก็คือ ลูกขนไก่หลุดออกมาได้แต่ต้นไม้ราคาแพงของอาเสี่ยหน้าโหด กิ่งหักห้อยร่องแร่งเป็นต้นไม้พิการ ส่วนคนต้นเหตุพอเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นก็รีบคว้าลูกขนไก่แล้วโดดรั้วชิ่งหนีทันที เชนยังจำหน้าตาซีดๆ ท่าทางเหมือนเด็กกลัวความผิดของไอ้ตัวแสบไม่ลืม คิดอยู่ว่ามันน่ารักดี ที่ไหนได้ต่อมาอีกไม่กี่วันก็ถึงคิวซวยของบ้านเขาบ้าง แรงบ้ามันเยอะจริงๆ เล่นเอามึนหัวเพราะลูกซัลโวลของมันไปหลายวัน แล้วพอได้มาเจอกันจังๆ ที่ตึกกองกิจฯ ไอ้นิคมันก็ยังซ่าไม่เลิก กวนตรีนเป็นที่หนึ่ง เห็นแล้วก็นึกถึงวันที่ไอ้คนเก่งมันทำหน้าซีดตอนทำกิ่งต้นลีลาวดีของอาเสี่ยบ้านตรงข้ามหักไม่ได้ ว่าแต่ทำไมเขาไม่เอาความลับนี้ไปแบล็คเมล์ไอ้ตัวแสบตั้งแต่แรกนะ จะได้ว่าง่ายๆหน่อย แล้ววันนั้นพี่ป้องก็ชวนไปกินเหล้าที่บ้านมันอีก เชนเลยได้โอกาสเอาคืนนิดๆหน่อยๆ
“พี่แคลร์รอผมอยู่นี่นะครับ เดี๋ยวมา”
ไอ้คุณนิคได้ยินเสียงเหมือนอะไรบางอย่างตกพื้นเลยหยุดกิจกรรมแลกจูบกับแฟนสาวแล้วเดินเซๆขึ้นไปบนห้อง โดยไม่รู้ว่าไอ้ตัวต้นเสียงเป็นเขาเอง พอเห็นพี่แคลร์เดินออกไปนั่งรอที่โต๊ะ เชนเลยถือโอกาสแอบตามเจ้าของบ้านขึ้นไปบนห้อง ก็วันนั้นไอ้ตัวแสบมันทำสวรรค์ของเขาล่มด้วยฝีเท้าแรงวัวแรงควาย วันนี้เชนเลยกะจะเอาคืนซักหน่อย
“ไปหอพี่แคลร์ดีกว่านะครับ แถวนี้ไอ้เพื่อนผมมันเยอะ เดี๋ยวมันจะขึ้นมากวน”
เชนยิ้มในหน้า รู้สึกถึงอาการตอบรับเมื่อล้วงมือเข้าไปใต้เสื้อยืดของอีกฝ่าย และไม่รอให้ไอ้ตัวแสบมันรู้ตัวว่าเขาไม่ใช่พี่แคลร์ เชนก็ก้มลงกดจูบร้อนๆที่ต้นคอ กลิ่นแชมพูผสมกับกลิ่นเหงื่อบางๆทำเอาเขาลืมตัว ประกบจูบแรงๆ จนลืมไปว่า แค่จะขึ้นมาแกล้งมันเล่นๆ
“ไอ้เชน มรึงทำเชี้ยไรของมรึงเนี่ย” เสียงไอ้นิคตัวแสบโวยลั่นเมื่อรู้ตัวว่าอีกฝ่ายเป็นไอ้ไส้เดือนคณะ
“ 555 แมร่ง ทำหน้าควายงงเลยนะมรึง เป็นไงล่ะปากเสียอย่างมรึงมันต้องอย่างนี้แหละ”
ว่าแล้วก็โถมเข้าไปกอดมันอีกที ผู้ชายอะไรวะ น่ากอดน่าฟัดชะมัด
“ควายงงบ้านบิดามรึงซี้”
ไอ้นิคฟันศอก มันด่าต่ออีกยาวเหยียดทำนองว่า เมาแล้วไปทำหื่นกับมัน นี่คงคิดว่าเขาเมาเลยหน้ามืดตามัวทำมิดีมิร้ายมันล่ะสิ เชนแอบยิ้มเมื่อโดนแจกบาทาจนหัวทิ่มลงเตียง ไอ้นิคมันเชื่อสนิทใจเลยว่าเป็นเพราะเขาเมาเลยลวนลามมัน 555 กุทำเนียนมรึงไม่รุ้เหรอไงไอ้ตัวแสบ แต่กลิ่นหอมๆจากตัวมันทำเอาเคลิ้มไปเหมือนกันนะเนี่ย หรือกุติดใจผู้ชายด้วยกันแล้ววะเนี่ย เชนยิ้มๆ ได้ยินเสียงฝีเท้าไอ้คุณนิคเดินออกจากห้องไปแล้วเพราะเจ้าตัวต้องรีบไปส่งหวานใจ ปล่อยให้ไส้เดือนคณะนอนวางแผนเนียนขั้นสองต่อ
คิดเรื่องเก่าเพลินๆต้องสะดุ้งเมื่อจู่ๆรถก็เบรกแรงๆ ทำเอาคนข้างๆสัปหงกหัวโขกขอบกระบะรถดังโป๊กใหญ่ พร้อมกับเสียงก่นด่าของพี่คนขับเพราะมีมอเตอร์ไซค์ขี้เหล้าเมาแล้วขับปาดหน้าแบบไม่กลัวตาย
“อูย เจ็บชิบหาย สมองเสื่อมหรือป่าววะ” ไอ้นิคตาสว่าง คลำหัวโนป้อยๆ
“ไหนดูซิ” เชนนิ่วหน้าเมื่อเห็นรอยแดงๆตรงหน้าผาก
“เดี๋ยวกลับบ้านไปจะหายาทาให้ เจ็บมากมั้ย”
คนเจ็บพยักหน้าเบาๆ เอนตัวซบไหล่ของเชนเพื่อหลับต่อ ส่วนคนตัวสูงก็ก้มลงจูบเบาๆที่แผล
เหมือนจะปลอบใจ ผลก็คือโดนเสียงโห่ของเพื่อนไม่ได้หลับได้นอนไปตลอดทางจนถึงบ้าน
“วันนี้ไอ้เป้ถึงขั้นยอมแพ้เลยว่ะ หวานไม่เกรงใจใครเลยเว้ย”
ไอ้เชฟหัวเราะเสียงดัง เดินนำขึ้นบ้านไปก่อน
“เห็นมะ แล้วทำมากัดกุว่ามาฮันนีมูน ใครกันแน่วะ” ไอ้เป้หัวเราะสะใจอยู่กับไอ้แซ็ค
“พอๆๆ พวกมรึงล้อมาก เดี๋ยวคืนนี้กุก็อดกันพอดี”
เชนรีบกระซิบเพื่อนๆ แต่กลับกลายเป็นว่าเพิ่มเสียงโห่ฮาให้ดังขึ้นอีกเป็นเท่าตัว นี่ดีนะ ที่บ้านไอ้แซ็คทำกิจการรีสอร์ทเลยมีบ้านพักอยู่ในเขาในป่า ให้ได้ส่งเสียงดังแบบไม่ต้องกลัวเพื่อนบ้านจะเขวี้ยงหม้อเขวี้ยงไหมาให้เป็นของฝาก
“เฮ้ยๆ สุมหัววางแผนไรกัน เดี๋ยวเถอะมรึง”
ไอ้นิคหอบหิ้วปืนฉีดเดินเข้าบ้าน เริ่มค่ำอากาศเริ่มเย็น แถมทั้งหิวทั้งหนาว เลยด่าไอ้พวกเพื่อนๆได้แค่นี้ ขอตัวไปอาบน้ำทาแป้งก่อนแล้วค่อยมาฟาดปากกับพวกมันต่อ
“ฮ้าดดด ชิ้ว !!”
อาบน้ำเสร็จก็มานั่งจามอยู่บนเตียง เวง นานทีปีหนกุเคยป่วยซะที่ไหน ไอ้นิคนั่งหน้าเซ็ง สูดน้ำมูกเป็นจังหวะสามช่า ไม่ใช่อะไร เดี๋ยวไอ้โย่งมันรู้จะมาห้ามไม่ให้สังสรรค์อีก คืนนี้อุตส่าห์ได้ไวน์มะขามป้อมมาจากพ่อไอ้แซ็ค กะจะจิบไวน์เคล้าแสงจันทร์เสียหน่อย
“เอายังมรึง ปลาสุกแล้วนะ”
ถามอย่างกับจะเล่นซ่อนหา ไอ้นิคเดินหน้ามึนไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ไอ้เชฟกำลังทำปลาเผาเกลือมีไอ้เจี๊ยบเป็นลูกมือ เพราะถ้าให้ไอ้ปิ่นช่วยคงจะได้กินปลาไหม้แทนแน่
เดินไปหาพวกไอ้แซ็คที่นั่งล้อมวงกันบนแคร่ไม้ไผ่ ลมเย็นๆนั่งจิบไวน์ มีเสียงกีตาร์บรรเลงเบาๆอีก บรรยากาศสุนทรีจริงๆ เห็นมั้ย มันใช่เวลามาป่วยที่ไหน
“สักแก้วซิมรึง” ว่าแล้วก็คลานๆไปนั่งข้างไอ้แซ็ค
“ไม่ได้ๆ ตอบคำถามกุมาก่อน ไวน์แดงไว้กินกับเนื้อ ไวน์ขาวไว้กินกับปลา แล้วถ้าเป็นไวน์มะขามป้อมต้องกินกับอะไรคร้าบบบ”
“กิบกับปลาไหลต้มเปรตมั้ง แมร่ง อย่ามาลีลาขอร้องๆ”
หมดแรงครับ ด่ามันเสียงอ่อยๆแล้วสูดน้ำมูกอีกหนึ่งปรื้ดยาวๆ
“เป็นหวัดรึเปล่านิค” นั่นไง กุว่าแล้วเชียว ไอ้นิคหันไปฉีกยิ้มแล้วสั่นหน้าด๊อกแด๊กปฏิเสธหนักแน่น
“แพ้น้ำนิดหน่อยไม่เป็นไร ได้ไวน์แล้วก็หายเอง”
หัวเราะกลบเกลื่อน แต่ไอ้เชนไม่เชื่อ มันตบที่ว่างๆข้างเหมือนจะบอกให้ไปนั่งด้วย ไอ้นี่ กุไม่ใช่ไอ้หมาน้อยของมรึงนะ นึกในใจแต่ก็คลานกระดึ๊บๆเลื้อยไปนั่งข้างๆแต่โดยดี แถมยังเอนตัวนั่งพิงไอ้โย่งมันอีกต่างหากเหอๆ อย่างนี้ก็สบายไปอีกแบบ
เสียงกีตาร์หยุดไปแล้ว ปลาเผา กับแกล้มก็เหลือแต่ซาก ตอนนี้ไอ้ตัวแสบนอนหนุนตักหลับไม่รู้เรื่องไปแล้ว สงสัยจะเพลียจัด แถมยังเนื้อตัวรุมๆอีก ไล่ให้เข้าไปนอนในบ้านก็ไม่ไป บอกจะกินไวน์ท่าเดียว เขาเลยให้แค่แก้วเดียวเพราะต้องบังคับให้กินยาอีก คุณชายของเพื่อนๆเลยมีโกรธ งอนจนหลับไปแล้ว
“นิค ไปนอนในบ้านดีกว่านะ”
เขย่าตัวคนป่วยเบาๆแต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ เชนเลยอุ้มอีกฝ่ายขึ้นเหมือนอุ้มเด็ก แต่นี่มันเด็กโข่ง แถมยังเป็นหวัดเพราะเล่นสงกรานต์อีก ไม่รู้จะขำหรือจะสงสารดี ไอ้คุณชายของเพื่อนๆทำเสียงงึมงำกอดคอเขาไว้เมื่อเชนเอื้อมมือไปเปิดประตูห้อง
“หัวเราะอะไร” คนที่ซบหน้าอยู่กับซอกคอถามเสียงขุ่นบอกว่ายังไม่หายโกรธ
“นี่แกล้งให้อุ้มใช่มั้ยเนี่ย” เชนวางไอ้ตัวแสบของเขาลงบนเตียง แล้วลุกไปค้นกระเป๋าหายาลดไข้มาให้
“ก็สบายดีไง ไม่ต้องเดินเอง” ยักไหล่เบาๆแล้วลงไปนอนกลิ้งไปบนเตียงสบายอารมณ์
“ไม่ต้องเลย ลุกขึ้นมากินยาก่อน”
“ไม่เอา”
“งั้นถ้าพรุ่งนี้ป่วยก็เตรียมตัวเฝ้าบ้านแล้วกัน ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนนะ เขาจะไปล่องแพกันหมด”
“กุจะแช่งให้แพมันล่ม” แล้วไอ้คุณนิคก็พลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้ งอนอีกแล้ว
“งั้นไปนั่งช้าง”
“กุก็จะแช่งให้ช้างตกมัน” ยังไม่ยอมแพ้
“งั้นไปเที่ยวสวนพฤกษฯก็ได้ ไปดูต้นไม้แล้วก็เล่นน้ำตก”
“งั้นกุก็จะแช่งให้ต้นไม้มันเหี่ยว ให้น้ำหลาก” ยังไม่จนมุมง่ายๆเว้ย
“งั้นอยู่บ้านกับคนขี้งอนแถวๆนี้ก็ได้”
“กุจะแช่งให้บ้านถล่ม ให้..... ห๊า อะไรนะ ไอ้บ้า มรึงแกล้งกุ”
ไอ้นิคหน้าหงิกเมื่อรู้ว่าเจอแกล้ง ทีนี้เลยโมโหลุกขึ้นมาคว้ายาจากมือไอ้โย่งใส่ปากทำหน้าขมๆแล้วรีบดื่มน้ำตาม
“ว่าง่ายๆอย่างนี้น่ารักขึ้นอีกเยอะเลย”
“ถามจริง ถ้ากุป่วย มรึงจะทิ้งกุไปเที่ยวจริงๆเหรอ”
“ป่วยแล้วงอแงนะเรา แต่ใครจะไปทิ้งคนป่วยได้ลงคอครับ แถมคนป่วยที่ว่ายังเป็นแฟนผมอีก”
“ใครงอแง มรึงจะใช้คำน่ารักเกินไปละ ว่าแต่....จูบหน่อยดิ ขมปากว่ะ เหมือนรสยายังติดอยู่เลย”
“แค่จูบอย่างเดียวเหรอ” ถามแล้วลูบๆไปตามแผ่นหลัง
“คิดอะไรของมรึงไอ้หื่น กุป่วยอยู่นะเนี่ย”
“แล้วทีนี้ทำยอมรับว่าป่วย ก็ได้ๆ แค่จูบก็ได้ครับที่รัก”
เชนหัวเราะเมื่อคนในอ้อมกอดขัดจังหวะหวานด้วยการทำเสียงแหวะ แล้วบอกว่าเขาพูดจาน้ำเน่า
จนต้องก้มลงจูบปิดปากคนป่วยเพื่อให้หยุดประโยคขัดความหวานนั่น และยังช่วยไล่รสขมของยาที่ยังหลงเหลือในปากให้ไอ้ตัวแสบตามคำขออีกด้วย
กลิ่นหอมจางๆจากผิวกายของคนป่วยทำให้อดไม่ได้ต้องก้มลงจูบแก้มเป็นการส่งเข้านอนอีกฟอดใหญ่ ได้นอนกอดไอ้ตัวแสบอย่างนี้สงสัยคืนนี้จะฝันดีแน่ๆ เชนยิ้มๆ กระชับอ้อมแขนเมื่ออีกฝ่ายซบหน้ากับไหล่ของเขาหลังจากบอกราตรีสวัสดิ์เบาๆด้วยสีหน้าเขินๆ
-- ไม่มีเอ็นซี ใครหวังอะไรไว้ เสียใจด้วย
--
รักคนอ่านมากมายค่า
ป้าจุใจ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
