บทที่ 28 How to pay. อย่าถามว่า เท่าไหร่ จ่ายมาเลยดีกว่า
“สวยยังอะตรอม...”
..ผมหันไปถามคุณยักษ์ที่ได้แต่ยืนก้มหน้านิ่ง...อันแน่....แอบอมยิ้มด้วย เขินอะดิ เกือบลืมตอนนี้จะมาพงผมไม่ได้...งานนี้ต้องสวมวิญญาณสาวน้อย ชิชิชิ เรื่องสวยนานๆที 'ฉัน' จัดเต็มอยู่แล้ว แต่บอกตามตรงว่าเกินความคาดหมายพอแต่งแล้ว ตรินทร์ สวยมาก สวยจนฉันเองยังตะลึง...ยิ่งใส่เสื้อสาวเมดกับกระโปรงลายลูกไม้แอบเซ็กซี่ยิ่งน่ารักโฮก...ยิ่งแต่งยิ่งหยุดตัวเองไม่ได้ ปากอิ่มพอทาอุทัยทิพย์ลงไปยิ่งน่าร๊าก! ถามว่าทำไมต้องอุทัยทิพย์อะหรอ? เพราะมันหอมและหวานไงแถมยังดูเป็นธรรมชาติสุดๆ เผื่อไว้ได้หอมแก้มสาวๆในงานก็ยังได้ยังไงก็ต้องมี สาวๆมาขอถ่ายรูปอยู่แล้ว เนียนหอมแก้มอะงานถนัด เพราะมันไม่ติดหรอเลอะเหมือนลิปติก แค่คิดก็.....
..............
............................
...
..ส้นสูง 2 นิ้ว ชิ... ชิวๆ 4 นิ้วฉันก็เคยผ่านมาแล้ว...
งานนี้รับทรัพย์เต็มๆแน่ เหอๆๆยายเอมยังแอบมองเลย นี่ถ้าน้องก้อยไม่อยู่มีหวังฉันโดนยายเอมจีบไม่รู้ ฤทธิ์แม่ซะแล้ว....เรื่องอ่อยอะ เรื่องจิ๊บๆ ในร้านที่ถูกเซ็ตขึ้นมาบรรยากาศน่ารักมาก น่าถ่ายรูปสุดๆ สาวๆมาขอถ่ายรูปกับ Candy Boy ก็เยอะยายเอมเลยคิดค่าบริการรูปละ 20 โห่.... กล้าหว่ะประธานคณะ....แต่ก็ไม่ได้มีผม เอ้ย! ฉันคนเดียวหรอกนะ ยังมีเด็กบริหาร อีก 8-9 คนที่โดนจับแต่งหญิงเหมือนกัน สวยๆก็มีอับปรีย์ก็เยอะ ....แต่ทำไมชุดมันไม่เหมือนกันอะ ฉันได้ชุดเมดมา แล้วไหงไอ้พวกนั้นมัน นางฟ้า แม่มด องค์หญิง พริตตี้ ฯอะทำไมสวยๆอย่างฉันถึงได้ราคาตกอย่างนี้อะแกล้งกันเปล่าคะน้องเอม
“น้องสาวกาแฟแก้วเท่าไหร่คร๊าพ”
เสียงกวนโสตดังเข้ามา พวกไอ้เรด! แม่งมาแซวฉันหรอ? ไม่รู้ฤทธิ์แม่ซะแล้ว เดี๋ยวเจอแม่ตายในหน้าที่ ค่อยดู !
...ฉันหันไปยิ้มหวานให้ไอ้กร้า แล้วเมินไอ้เรดที่ทำท่าจะมากวนแบบเต็มสตรีม ซุ้มฉันขายโอวัลติน เฟ้ย!
“กาแฟ ไม่แนะนำ...แต่โอวัลติน คนชง อร่อยมาก... สักถ้วยไหมคะ?”
พูดไปแล้วอดฮาตัวเองไม่ได้"" ตอนนี้มารยามีเท่าไหร่ฉันรีดออกมาหมด เสียงนี้แทบไม่ต้องแอ๊บมันออกมาจากจิตวิญญาณล้วนๆ555+ ไอ้กร้านิ่งไปตั้งแต่โดนช้อนคางแล้วกระซิบข้างๆหู เรื่องโอวัลตินแล้ว... แต่มีอีกเรื่องที่ฉันไม่ได้บอก มันแก้วละ 200 ว๊ะไอ้กร้า!
...แล้วก็โดนกันครบทีมครับ...
..ขาดแต่ไอ้บัพ มันยังไม่กลับมาจากบ้านใหญ่ แต่มันไม่มาก็ดีเหมือนกัน กลัวมันอาละวาดเรื่องเอา ตรินทร์ มาแต่งหญิง ส่วนอะตรอม ไม่ต้องพูดถึง มันโดนไป 3 แก้วแล้ว แต่ฉันก็ยังชิวๆนะเพราะ โอวัลตินมัน 20/80 รับทรัพย์เห็นๆ นี่ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้ให้ อะตรอม กับพวกไอ้กร้ารู้นะ แถมพวกมันยังไม่สงสัยอีกว่าฉันถือเครื่องคิดเลขมาทำไมไม่บอกดีกว่าให้พวกมันคิดว่าอุปกรณ์ประกอบฉากดีที่สุด
..
ในร้านเพลงก็โอเค บรรยากาศก็ใช้ได้ ทรัพย์ก็เข้ากระเป๋าแบบสายน้ำหลาก สุดยอด ยายเอมฉันรักแกจัง....อะมีน้องมาขอถ่ายรูปอีก 10/90 ถึงจะน้อยแต่เน้นปริมาณ โอ๊ย!ทรัพย์กระจายมีความสุขจัง
..............แล้วก็นรก.........มาเยือน..........
.................................................................แก็งส์ไอ้เหี้ยมเดินเข้ามาในร้านโซนอิฉันค้า............
ซุ้มกูไม่มีเหล้า ไม่ขายกาแฟ! สัดเอ้ย!
อย่าเข้ามาเหยียบร้านกูนะมึง.................. สาดเอ้ย!
เดินเข้ามา เล่นซุ้มกูหมองเลยนะ ทางซ้ายก็พวดไอ้เรด ทางขวาก็พวกไอ้เหี้ยม แถมยังมีอะตรอม เป็นแบ็คกราว .....จบ
.
.
.
....ต่อให้กูสวยสุดในสามโลกสาวๆก็ไม่กล้าฝ่าพวกมึงเข้ามาหรอก...
แล้วงานนี้เงินจะถึงมือกูไหมอะ?...มีเพื่อนเป็นมาร มีมารเป็นเพื่อนจริงๆ....
เอ๊ะ!รู้สึกจะหลุดซะแล้ว ....จูนๆๆ ถึงจะมีนรกมาเยือน ก็ต้องสวย สวย สวย สวยใสไร้สติเข้าไว้....เพื่อหน้าที่ๆ
“เฮ้ย! ขายอะไรอะ...?”
ลูกค้าจากนรกถาม....
พวกมึงไม่ได้อ่านป้ายหรอสาด! ตาบอดหรอมึง..... ?
“โอวัลติน....คะ...”
คิดด่ามันมากมาย... แต่ที่แสดงออกไปได้...แค่.....ยิ้มหวานสุดตีน... กู...สเต็ปกูขั้นเทพแล้วเรื่องแอ๊ปกับลูกค้าอะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืนเอ้ย!
“พี่คะ ขอถ่ายรูปพี่กับพี่คิงส์ได้ไหมคะ?”
อ้าวเวรแล้ว....น้องเพื่อนพี่ก็มีตั้งเยอะ ไอ้เรดก็หล่อไม่น้อยกว่าไอ้เหี้ยมนั้นหรอก
“น้องขา...พี่ว่าพี่ถ่ายกับพี่เรดได้ไหมคะ....พี่หล่อๆคนนั้นอะค่ะ”
น้องน่ารักหันไปมองไอ้เรดแล้วหน้าแดง แน่ล่ะเพื่อนกูเทพทุกตัว แล้วทำไมต้องกูต้องถ่ายกับนรกด้วย?
“น้องคะ...ถ้าถ่ายกับพี่คนนั้น พี่แถมอ๊อฟชั่นเสริมให้”
..เหมือนขายของเลย ผมรีบเดินไปหาไอ้เรดเลยครับ ชั่วโมงนี้ต้องเข้าวิชาบังคับเลือกนิดนึง... เดี๋ยวถ้าน้องเขาอยากได้รูปไอ้คิงส์กับผมอีก ผมก็ยังมี อะตรอม เป็นด่านต่อไป ฮา....
ผมไม่ได้อ่อยนะ...แต่ช้อย ผมมีเยอะ กับไอ้เรดเล่นไปหลายแอ็คครับ จนสุดท้ายมาจบที่แอ็คหอมแก้มมัน เรียกเสียงกรี๊ดได้เป็นกอบเป็นกำ 20 แอ็ค 400 ว่าน้องแมร่งคงพอแล้วมั้ง....แต่คิดผิดไม่น่าดูถูกสาวกสาววายเลยกู
“พี่คะ....อีก 5 รูปหนูขอถ่ายพี่กับพี่คิงส์นะคะ...”
น้องจะเอาให้ครบ 500 เลยหรอครับ แหม.... ชอบไอ้นรกกันจัง แต่คิดหรอ พี่จะพลาด
“พี่ขอถ่ายกับแฟนพี่ได้ไหมอะคะ...พี่สูงๆคนนั้นอะ....พี่ไม่อยากกวนพี่คิงส์เขา นะคะ”
..
ผมชี้ไปทางอะตรอมที่ยืนนิ่ง ตั้งแต่เห็นผมถ่ายรูปคู่กับไอ้เรดแบบลืมตายแล้วครับ ตอนนี้เลยเอาใจมันหน่อย... แถมไอ้ประโยคที่ว่าเป็นแฟนมันก็กระตุ้นต่อมวายได้เป็นอย่างดี สาวๆก็กรี๊ดสิครับ เหอๆๆ ทางถนัด ...
ผมเดินไปดึงมืออะตรอมมา แล้วโน้มคอหอมแก้มครับ แค่นั้น สาวๆก็ลืม ไอ้คิงส์กันหมดแล้ว อะตรอมเองก็หน้าแดง ....น่าแกล้งอ่ะ..
แอ็คสุดท้ายนี้ขอจูบจริงเลยได้ไหม? ไม่คิดอะไรแล้วครับ อะตรอมมันน่ารักอะจูบจริงเลยแล้วกัน…
...ริมฝีปากนิ่ม แต่ร้อน...
คิดว่าแค่ว่าเล่นๆแต่ทำไมหัวใจมันเต้นแรงจัง... เสียงกรี๊ดดังได้อีก แต่ริมฝีปากตรงหน้า...มันน่าสนใจกว่าเสียงกรี๊ดนี่น่า...ขออีกนิดแล้วกัน ขอหอมแก้มอีกทีนะ....อะตรอม....
..............
............................
..ชั่วโมงนี้ไม่ได้สนใจสาวๆหรือไอ้คิงส์แล้วครับ... สนใจไอ้คนตรงหน้ามากกว่า ไม่รู้ว่าจูบนานขนาดไหน...รู้ตัวอีกยายเอมก็มาดึงออกจากอะตรอมแล้ว เอ่อ....คนถ่ายรูปเยอะนะ เก็บตังค์เข้าคณะได้เยอะนะแก... ยายเอม...
..............
............................
...
“ถ้าไอ้ 500 จูบได้ เราให้ 1,000 นึง ได้อะไรบ้าง?”
...เสียงไอ้คิงส์ครับ มันพูดพร้อมกับโบกแบ็งค์สีเทา... ยายเอมได้แต่ทำหน้าเหวอ ส่วนผมอะเหวอกว่าเอมอีก ส่วนอะตรอมตอนนี้ช็อคนิ่งไปแล้วครับ...ไอ้เรดกับพวกก็นิ่งไปเหมือนกัน พวกมันคงไม่คิดว่าผมจะจูบอะตรอมจริงๆพลาดแล้วกู ทีนี้จะให้ใครช่วยล่ะ?
.
.
.
“เอม...ให้คนอื่นรับลูกค้าไปก่อน...เราไม่ถูกกับมัน”
...ผมกระซิบเอมแล้วเดินเลี่ยงออกมา กะว่าจะเดินหลบเข้าห้องน้ำ แต่ไอ้มือแข็งๆนั้นมาดึงไว้ก่อนไอ้เหี้ยมมันดึงผมไว้...ขยะแขยง...อย่าคิดว่ากูลืมนะไอ้มือคู่นี้ที่เคยจะฆ่ากู..
“ปล่อยกู...”
พอคิดถึงเรื่องที่ชะอำก็ฟิวส์หลุดแล้วครับ บอกตามตรงว่าสำหรับไอ้คิงส์....ความรู้สึกเดียวที่มีให้มัน
‘เกลียด! กูเกลียดจนไม่รู้จะอธิบายยังไง!’
ไอ้แป้นได้สติก่อนเพื่อนครับมันเข้ามาขวางไอ้เหี้ยมไว้แต่ก็โดนไอ้โล้นนั่นกั้นไว้เหมือนกัน มือไอ้เหี้ยมยังจับข้อมือผมแน่นจนเจ็บ สัด!เสือกจับข้อมือซ้ายกูอีก มันเจ็บเฟ้ย!
“ปล่อยกู....”
ผมหลุดไปอย่างสมบูรณ์แล้วครับตอนนี้...แต่ที่ไม่สะบัดข้อมือมันออกเพราะกลัวข้อมือจะหัก กำไลมันกดรอยกรีดที่ข้อมืออยู่...มีผ้าพันไว้เลยไม่มีใครสังเกตแต่ผมก็รู้สึก มันเจ็บ...
“...เอามันออกไป”
...เหมือนละเมอ ผมไม่รู้ตัวเลยนะว่าผมพูดประโยคนั้น น้ำเสียงผมเย็นได้ขนาดนี้เลยเหรอ? แต่พอคำพูดมันหลุดออกมา อะตรอมก็ดึงผมออกมาจาก ไอ้คิงส์แล้ว มันเร็วมากจนไม่ทันรู้ตัว ฝั่งไอ้คิงส์มี ไอ้โล้น (ไอ้หน้าโหดตัดสกิลเฮด) ไอ้จิว (มันเจาะจิวที่จมูกเลยเรียกมันว่าไอ้จิวไม่รู้ชื่อมันหรอก) ฝั่งผมก็มีอะตรอม กร้า แป้น เรด เทพทุกตัวแถมมากกว่าเห็นๆ ยายเอมแม่งานก็พวกผม เอาดิถ้ามันจะมีเรื่อง มันก็ไม่พินาศที่ฝั่งกูแน่...
..............
............................
“พอแล้วพี่ภินทร์ จะปิดงานแล้ว...ไปเวทีประมูลดีกว่าสุดท้ายแล้ว ”
น้องก้อยโผล่มาตัดบท ส่วนเอมเองก็ดันผมกับอะตรอมให้เดินไปยังเวทีที่จัดไว้เป็นไฮไลท์ของงาน ผมไม่ได้หันไปมองพวกไอ้เหี้ยมหรอก เสียสายตา...
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
