[กระซิบ] + [บอก] จบในตัว
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [กระซิบ] + [บอก] จบในตัว  (อ่าน 220859 ครั้ง)

ออฟไลน์ choijiin

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2082
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +445/-5
แง้ๆๆๆๆ
 :sad4:
อุตส่าห์ไม่ยอมอ่านเรื่องโน้น
ยังตามมาแกล้งเราเรื่องนี้อีก
กระซิกๆ
 :impress3:

ออฟไลน์ BitterSweet~

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 788
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-0
พูดไม่ออกอ่ะ  :m15:

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

ก่อนกลับ นายมะยมบังคับให้คุณเชษบ์ไปบอกกับคุณวี...ให้รู้ตัวไว้

นายมะยมกับนายเชษฐเถียงกันเล็กน้อย แต่แล้วอีกฝ่ายก็ยอมนายมะยมและเดินไปกระซิบบอกในสิ่งที่ตนเองเห็น...ให้เขารู้

......

.....

....

...

..

.

รู้แล้วจะเกิดอะไรขึ้น นายมะยมไม่ได้ตามต่อ...

หากแต่อะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ก็ให้สุดแล้วแต่กรรมของพวกเขาสองคนที่ทำมา

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมขอลงที่หอ ไม่เข้าไปบ้านของนายศร...เขามีหลายสิ่งให้ต้องคิด

......

.....

....

...

..

.

เขาเข้าไปเอาเอกสารจากในห้องและเดินลงมาที่ชั้นล่าง...เดินไปขึ้นรถ BMW คันสีดำ และขับมันออกไป

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมมาถึงสถานที่หนึ่งในยามหัวค่ำ...เขาเอาของที่แวะซื้อระหว่างทางออกมาจากหลังรถ และเดินลิ่วเข้าไปในบ้านไม้หลังหนึ่ง

เสียงโหวกเหวกร้องถามว่าเขาเป็นใคร พอเขาตอบว่าตัวเองเป็นใคร คนที่อยู่ด้านในก็เฮโลกันออกมา

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมอยู่ให้พวกเขาต้อนรับและพูดคุยกันจนหายคิดถึงแล้ว จึงขอพูดธุระของตัวเองอย่างรวบรัด

ประเด็นเล็กน้อยแต่...เป็นนานกว่าที่คนที่นี่จะให้คำตอบเขาได้

......

.....

....

...

..

.

เมื่อนายมะยมได้คำตอบที่เขาต้องการแล้ว เขาจึงกราบลาผู้ใหญ่ที่กรุณาเขามาตั้งแต่อ้อนแต่ออก ลาญาติผู้พี่ของตัวเอง แล้วขอตัวกลับไปก่อน โดยให้สัญญาว่าจะกลับมาอีกในเร็ววันนี้

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมขับรถมาอย่างเงียบๆ ...ตลอดทาง

เมื่อเขาขับออกมาพ้นตัวอำเภอ มือถือของเขาก็ดังขึ้นมา เขาจอดรถที่ข้างทางและรับสาย “มาถึงแล้วเหรอครับ?”

“คุณอยู่ไหน? เอาเฉาก๊วยไปด้วยใช่ไหมครับ?” ปลายสายถามเขา

“พี่ห่วงเฉาก๊วยหรือห่วงผมล่ะครับ?” นายมะยมต่อปากต่อคำ

“ก็ห่วงทั้งสองนั่นล่ะครับ อยู่ไหนแล้วครับ ผมเข้าห้องมาแล้วนะ” ปลายสายถามย้ำกับเขา

“อีกชั่วโมงคงถึงครับ เบื่อๆ เลยออกมาขับรถเล่น” นายมะยมบอก

“เอาเฉาก๊วยไปรับส่ง ‘เด็ก’ รึเปล่าครับ” ปลายสายถามเขา

“เบื่อเด็กแหละ กระดูกเปราะ กัดแล้วติดฟัน” นายมะยมบอก

“หึหึหึ กลับเร็วๆ นะครับ ถ้ามาดึกผมนอนก่อนนะครับ” ปลายสายบอก

“นี่เหยียบมาร้อยแล้วนะ พูดแบบนี้เดี๋ยวเหยียบสักสองร้อยเลยเป็นไงครับ” นายมะยมบอก

“หยุดเลยนะครับ! อันตราย เอาพอดีๆ นะคุณ” ปลายสายเสียงร้อนรนมากขึ้น

“งั้นก็รอผมนะ อย่าเพิ่งหลับ...นะครับ” นายมะยมออดอ้อน

“......หึหึหึ....คุณนี่ เจ้าเล่ห์นะ” ปลายสายพูดด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ

“รอน๊า...นะคร๊าบ น๊า..” นายมะยมอ้อนต่อ

“ครับ จะรอ...คุณค่อยๆ ขับนะครับ ไม่ต้องรีบ” ปลายสายรับปากพร้อมกำชับอีกครั้ง

“ครับ เดี๋ยวเจอกัน” นายมะยมพูดจบก็วางสายทันที...

......

.....

....

...

..

.

รถ BMW สีดำ ขับเคลื่อนสู่ถนนราดยางอีกครั้ง...ด้วยความเร็วเกินร้อย

นายมะยมมองนาฬิกาแล้วก็รู้ตัวว่าตนเองต้องรีบทำเวลาหน่อย...ถนนในยามค่ำคืนของต่างจังหวัดค่อนข้างโล่ง...เขาต้องฉวยใช้ความเร็วตอนนี้ให้เป็นประโยชน์

ก่อนจะต้องไต่ไปถนนอย่างช้าๆ เมื่อถึงเมืองหลวงของประเทศไทย

......

.....

....

...

..

.




ออฟไลน์ -~iK@iZ_KunG~-

  • Tomorrow Never Die!!!
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2231
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-2
อ่านแล้วเศร้า T^T

ออฟไลน์ MiSS-U

  • {^o^} {^3^}
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4168
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2800/-11
เศร้ามากเลย  และอยากรู้เรื่องวีต่อจัง  :เฮ้อ:

นายมะยมเหยียบเบาๆหน่อยอย่ารีบช่วยดูแลหัวใจคุณภักนิดน้า

 :laugh:


kenshinkenchu

  • บุคคลทั่วไป
เรื่องคุณวีกับแฟนตายนี่จะเชื่อมมีนัยสำคัญกับเนื้อเรื่องของมะยมไหมคะ
แบบว่าอ่านแล้วเราต้องขอติหน่อย ถ้าเรื่องไม่มาเชื่อมแบบจุดสำคัญ เช่น ความตายที่เห็นไปหาจุดอะไรสักอย่าง
เราว่าใส่มามันทำให้เรื่องงงจัง เราอ่านรอบแรกนี่แบบอะไร เราอ่านข้ามอะไรไป 
อ่านรอบสองถึงเข้าใจว่าตัวเรื่องกำลังคุยกันถึงเรื่องอะไรลำดับเรื่องเป็นยังไง
แต่เราก็ว่ามันก็ไม่เข้าพวกอยู่ดีอ่ะจ้ะ มันไม่เหมือนคู่ศร คู่นายกัน คู่คุณเจ้าของร้านกาแฟ
อันนั้นมันเชื่อมกับเรื่องหลักแบบสมูท
แต่อันนี้แบบอยู่ดีๆก็มา  มีอีกคู่ที่ไม่ค่อยสมูทคือคู่ของคุณโต เราก็พอรู้เนื้อเรื่องอีกเรื่อง
แต่เราว่ามันอยู่ดีๆก็ไปให้ความสำคัญกับตัวประกอบมากไปแบบแป๊บๆ แบบอยากให้มารวมกันก็มา
เราว่าเขียนให้เชื่อมหลายๆคู่จากเรื่องหลักเรื่องอื่นมากเกินเอามารวมๆในเรื่องเดียวมันไม่ค่อยสมูท เยอะไป เรื่องไม่รวมศูนย์
เราชอบเรื่องนี้มากนะคะ แต่ก็อยากให้ความเห็นตามความรู้สึกจ้ะ
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 23-05-2012 22:55:22 โดย kenshinkenchu »

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
อ่านตอนนี้ทำให้get อีกเรื่องมากขึ้น

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
อ้อ เขาเกี่ยวโยงกันแบบนี้เอง

ออฟไลน์ minchy

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +173/-0
เรื่องคุณวีกับแฟนตายนี่จะเชื่อมมีนัยสำคัญกับเนื้อเรื่องของมะยมไหมคะ
แบบว่าอ่านแล้วเราต้องขอติหน่อย ถ้าเรื่องไม่มาเชื่อมแบบจุดสำคัญ เช่น ความตายที่เห็นไปหาจุดอะไรสักอย่าง
เราว่าใส่มามันทำให้เรื่องงงจัง เราอ่านรอบแรกนี่แบบอะไร เราอ่านข้ามอะไรไป 
อ่านรอบสองถึงเข้าใจว่าตัวเรื่องกำลังคุยกันถึงเรื่องอะไรลำดับเรื่องเป็นยังไง
แต่เราก็ว่ามันก็ไม่เข้าพวกอยู่ดีอ่ะจ้ะ มันไม่เหมือนคู่ศร คู่นายกัน คู่คุณเจ้าของร้านกาแฟ
อันนั้นมันเชื่อมกับเรื่องหลักแบบสมูท
แต่อันนี้แบบอยู่ดีๆก็มา  มีอีกคู่ที่ไม่ค่อยสมูทคือคู่ของคุณโต เราก็พอรู้เนื้อเรื่องอีกเรื่อง
แต่เราว่ามันอยู่ดีๆก็ไปให้ความสำคัญกับตัวประกอบมากไปแบบแป๊บๆ แบบอยากให้มารวมกันก็มา
เราว่าเขียนให้เชื่อมหลายๆคู่จากเรื่องหลักเรื่องอื่นมากเกินเอามารวมๆในเรื่องเดียวมันไม่ค่อยสมูท เยอะไป เรื่องไม่รวมศูนย์
เราชอบเรื่องนี้มากนะคะ แต่ก็อยากให้ความเห็นตามความรู้สึกจ้ะ

เห็นด้วยค่ะ   อ่านตอนล่าสุดแล้วยังงง ว่าคนตายมาอยู่ด้วยไม่ไปไหน หรืออะไร
ตอนแรกนึกว่าพ่อมาแต่ไม่ลงจากรถ  อ้าวสรุปว่าเป็นผีหรือเนี้ย แล้วคู่นี้เกี่ยวอะไรด้วย

ออฟไลน์ TiiTa

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 754
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-0
เรื่องคุณวีกับแฟนตายนี่จะเชื่อมมีนัยสำคัญกับเนื้อเรื่องของมะยมไหมคะ
แบบว่าอ่านแล้วเราต้องขอติหน่อย ถ้าเรื่องไม่มาเชื่อมแบบจุดสำคัญ เช่น ความตายที่เห็นไปหาจุดอะไรสักอย่าง
เราว่าใส่มามันทำให้เรื่องงงจัง เราอ่านรอบแรกนี่แบบอะไร เราอ่านข้ามอะไรไป 
อ่านรอบสองถึงเข้าใจว่าตัวเรื่องกำลังคุยกันถึงเรื่องอะไรลำดับเรื่องเป็นยังไง
แต่เราก็ว่ามันก็ไม่เข้าพวกอยู่ดีอ่ะจ้ะ มันไม่เหมือนคู่ศร คู่นายกัน คู่คุณเจ้าของร้านกาแฟ
อันนั้นมันเชื่อมกับเรื่องหลักแบบสมูท
แต่อันนี้แบบอยู่ดีๆก็มา  มีอีกคู่ที่ไม่ค่อยสมูทคือคู่ของคุณโต เราก็พอรู้เนื้อเรื่องอีกเรื่อง
แต่เราว่ามันอยู่ดีๆก็ไปให้ความสำคัญกับตัวประกอบมากไปแบบแป๊บๆ แบบอยากให้มารวมกันก็มา
เราว่าเขียนให้เชื่อมหลายๆคู่จากเรื่องหลักเรื่องอื่นมากเกินเอามารวมๆในเรื่องเดียวมันไม่ค่อยสมูท เยอะไป เรื่องไม่รวมศูนย์
เราชอบเรื่องนี้มากนะคะ แต่ก็อยากให้ความเห็นตามความรู้สึกจ้ะ
เห็นด้วยค่ะ   อ่านตอนล่าสุดแล้วยังงง ว่าคนตายมาอยู่ด้วยไม่ไปไหน หรืออะไร
ตอนแรกนึกว่าพ่อมาแต่ไม่ลงจากรถ  อ้าวสรุปว่าเป็นผีหรือเนี้ย แล้วคู่นี้เกี่ยวอะไรด้วย

เท่าที่อ่านๆเรื่องของคุณนักเขียนคนนี้มา เหมือนกับว่าเค้าจะเขียนทิ้งเงื่อนงำให้สงสัยไว้เรื่องนึง แล้วก็มักจะไปเฉลยให้เข้าใจอีกเรื่องนึง ซึ่งเราก็ชอบนะมันน่าลุ้นดี ไม่แน่ใจว่าเข้าใจถูกหรือเปล่า

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ CarToonMiZa

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6338
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +820/-41

armmyrine

  • บุคคลทั่วไป
  :เฮ้อ:     หน่วงง่ะ.   เอิ่มมมม. คุุณbao bao.  คะโดยส่วนตัวไม่ชอบเซอไพรส์นะจ๊ะ.  แบบหนูมะยมขับรถมาดีๆ.  แล้วรถชนงี้ไม่เอานะคะ. ไม่ดีๆ :z4:[มันมีขู่ด้วยเว้ยเฮ้ยยย]

ออฟไลน์ Salome

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 343
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-1
รักไม่มีวันตาย  :impress3: แม้ร่างกายจะจากไป แต่ในหัวใจไม่มีวันลืม
หวังว่าจากเรื่องของคุณวี น้องมะยมของพี่กับคุณภัก จะพยายามทำให้ครอบครัวยอมรับความรักของทั้งสองคนมากขึ้น
มันเศร้านะ ที่แม้แต่ งานศพลูกตัวเองก็ยังไม่มา คนเรามักจะรักคนอื่น เวลาเขาเป็นอย่างที่เราอยากให้เป็นเท่านั้น
ตอนนี้เม้นต์ไม่ค่อยออก มันเศร้า แต่ที่แน่ๆ คือต้องไปอ่านเรื่องคุณวีน่ะจิ อุตส่าห์หลบไม่อ่านมาตั้งนาน นายแน่จริวคุณBao Bao

ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
นายมะยมเจ้าเล่ห์นัก
เรื่องของคุณวีก็เศร้านัก เฮ้อ แต่ก็นะ ความจริงก็เป็นแบบนี้

ออฟไลน์ $VAN$

  • Moderator
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-6
มะยมกับเชษฐ์เห็นของดี(?)เข้าซะแล้ว  :sad3:
มะยมยังเห็นแค่ประตู แต่คุณเชษฐ์เห็นเป็นตัวๆเลยเหรอ(มีซิกซ์เซนซ์รึพ่อคุ๊ณ)

เชื่อว่า เรื่องนี้คุณเบาๆโยงมา มีเหตุผลแน่
ที่ชัดๆเลย คือเป็นอุทาหรณ์ ทำให้มะยมนำมาคิด และตัดสินใจทำบางสิ่ง
เพื่อให้เรื่องราวไม่จบเศร้าเหมือนอย่างคู่คุณวี
สู้ๆ มะยม :a2:

ออฟไลน์ หมวยลำเค็ญ

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 863
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +137/-1
 o22 เราเป็นผู้อ่านที่ไม่ค่อยนิยม มาม่า ดังนั้นเลยไม่รู้เรื่องของคุณวี

กลัวอ่านแล้วหน่วง ปวดจิต ทำใจไม่ได้ค่ะ ถึงอ่านตอนนี้จะหน่วงหน่อยๆ

นายมะยมยังพอบิ้วอารมณ์ให้ดีขึ้นมาได้นิดหน่อย  รอมะยมมอบรางวัลให้คุณพ่อนะคะ :oo1:

หวังว่าไม่มีเซอร์ไพรส์ ก่อนเจอคุณพ่อน้าาาาา o18

ออฟไลน์ Noo_Patchy

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1055
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +123/-4
มารอหนูมะยมจ้า  :L2: :L2: :L2:

ออฟไลน์ kabung

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 468
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-3
มารอ ฮรี่ๆๆ

ออฟไลน์ TONG

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2535
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-4
ไปอ่าน รู้แล้ว ให้บีบหัวใจเล่นเพื่อจะต่อเรื่องนี้ได้สนิท

รอชมต่อตอนไปค่ะ

ออฟไลน์ nokkaling

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 941
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-4

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2



......

.....

....

...

..

.

รถ BMW สีดำเคลื่อนผ่านหน้าตึกสูงหกชั้นและเลยไปจอดอยู่หน้าสวนหย่อม...ซึ่งเป็นที่เกือบประจำของมัน

ประตูฝั่งคนขับถูกเปิด ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากรถและเดินไปเปิดท้ายกระโปรงเพื่อเอาถุงใบใหญ่ใบหนึ่งออกมา

เขาเดินกลับมาปิดประตูรถและล็อคมัน...จนแน่ใจดีแล้วว่าทุกอย่างเรียบร้อย เขาจึงค่อยเดินห่างออกมาจากรถคนนั้นเพื่อเข้าไปยัง...หอพักของตนเอง

......

.....

....

...

..

.

ชายหนุ่มก้าวขึ้นบันไดไป...

สี่ทุ่มแล้ว ยามสองนายมานั่งประจำที่อยู่หน้าประตูทางเข้าเหมือนเช่นปกติ

ชายหนุ่มทักทายยามสองนายอย่างสนิทชิดเชื้อและแบ่งของกินในถุงใบใหญ่ให้กับยามประจำหอพัก

ชายหนุ่มทาบการ์ด เมื่อเสียงสัญญาณดังขึ้น เขาผลักประตูและเดินก้าวไปด้านใน

ภายในตึกก่อนถึงลิฟท์ มีโซฟาที่ทางหอพักจัดไว้ให้นั่งเล่น ที่ตรงนั้น...ชายหนุ่มมองเห็นคนคนหนึ่งนั่งอยู่ ชายที่สวมแว่นตากรอบหนาใส่ชุดนอนแบบปาจามาพร้อมหนังสือเล่มหนาอยู่บนตักกำลังมองตรงมายังเขา

ชายหนุ่มแปลกใจ...และเดินตรงเข้าไปหาคนคนนั้น

“ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะครับ” นายมะยมถาม

“ก็มันเกินชั่วโมงนึงมาแล้วนี่ครับ” นายภักดีตอบคำถามเพียงแค่นั้นและลุกขึ้นมายืน

“ไม่เอานะครับ วันหลังรอที่ห้องก็ได้ ป๊ะ...” นายมะยมพูดพลางแตะหลังช่วงเอวของอีกฝ่าย...เพื่อแทนการบอกว่าให้ขึ้นไปบนห้องกันดีกว่า

......

.....

....

...

..

.

นายภักดีเดินนำนายมะยมมาที่หน้าประตูห้อง เขาไขกุญแจห้องและผลักประตูเปิด...

นายมะยมเดินตามหลังเข้ามา เขาถอดรองเท้าใส่ตู้แล้วจึงเดินเอาถุงใบใหญ่ไปวางบนโต๊ะกินข้าว

“อะไรน่ะครับ?” นายภักดีถาม

“ของกินครับ ฝากเก็บด้วยนะพี่ ผมขออาบน้ำก่อน” นายมะยมพูดพลางเดินไปหยิบผ้าขนหนู แล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ

นายภักดีลองไปดูสิ่งที่อยู่ในถุง...เขาหยิบมันออกมาเรียงและจับเข้าตู้เย็นตามความเหมาะสมของสิ่งนั้น

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมอาบน้ำเสร็จ ก็เดินออกมาสวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้น...และนอนแผ่ลงไปบนเตียง ในที่ประจำของตนเอง “เฮ้อ----- เมื่อยชะมัดเล๊ย!”

นายภักดีปิดหนังสือแล้วเอามันขึ้นไปวางบนหัวนอนพร้อมแว่นตา... “ขับทางไกลมาสินะครับ”

“ครับ ว่างอ่ะ ไม่มีอะไรทำ เลยกลับไปเยี่ยมญาติที่บ้านเกิดมาน่ะครับ พวกของในถุงก็ของในสวนทั้งนั้น” นายมะยมเลื่อนหัวไปหนุนที่หน้าขาของนายภักดีที่มีผ้านวมผืนหนาห่มคลุมไว้

นายภักดีเอามือข้างหนึ่งไปลูบหัวที่มีทรงผมสั้นแหลม...ที่เหมือนลูกเจี๊ยบตัวเล็กๆ พร้อมกับส่งยิ้มบางๆ ให้

นายมะยมคว้ามืออีกข้างของคนที่ลูบหัวตัวเองมาเล่นนิ้ว...“ผมเอาเอกสารไปยื่นที่ธนาคารแล้วนะครับ เค้าว่าไม่น่าจะมีปัญหา เพราะผมขอกู้น้อยกว่าวงเงินที่สามารถกู้ได้”

“ค่าตกแต่งผมออกเองนะครับ จะได้ไม่เป็นภาระคุณมากไป” นายภักดีบอก

“ฮื๊อ----- ไม่เอาอ่ะครับ” นายมะยมส่ายหน้ายิกยิก

“......ตามใจครับ” นายภักดีไม่เซ้าซี้อีกฝ่ายและเปลี่ยนเรื่องคุยแทน “ขนมที่ทำให้คุณวาเป็นไงบ้างครับ”

“พวกลูกมือบอกว่าพอแหลกร่ายครับ” นายมะยมตอบ

“หึหึหึ...มีลูกมือด้วย” นายภักดีเลิกคิ้ว

“สามคนแน่ะ เจ๋งป๊ะล่ะครับ” นายมะยมชูนิ้วขึ้นมาบอกจำนวนด้วย

“ไม่กล้าทำคนเดียวล่ะสิ” นายภักดีย้อนให้

“ดูถูก!” นายมะยมผุดลุกขึ้นมา...เล่นมวยปล้ำกับอีกคน

......

.....

....

...

..

.

เมื่อแหย่อีกฝ่ายเล่นจนหนำใจแล้ว นายมะยมจึงเลื่อนตัวไปนอนที่ของตัวเอง และรวบเอาอีกคนมากอดไว้ในท่าเตรียมพร้อม...นอนหลับ

เมื่อมือที่มีสีผิวขาวกว่าและเย็นนิดๆ สัมผัสลำคอของเขา นายมะยมเอ่ยถามด้วยเสียงแผ่ว “แผลหายดีรึยังครับ?”

“ก็ดีขึ้น...แต่ยังไม่ได้นะครับ” นายภักดีบอก

“ผมไม่ได้จะอะไรอย่างนั้น....ดีขึ้นก็ดีแล้วครับ” นายมะยมหอมที่หน้าผากของอีกฝ่าย....แรงๆ สองสามที แล้วจึงหลับตาของตนเองลง

นายภักดียิ้มอยู่ในความมืดก่อนที่จะหลับตาของตัวเอง...บ้าง

......

.....

....

...

..

.

เมื่อได้ยินเสียงลมหายใจดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ...นายภักดีจึงลืมตาขึ้นมาในความมืด

เขารู้สึกถึงสิ่งผิดปกติจากอีกฝ่าย...เหมือนดอกหญ้าที่ตั้งตรงแต่เฉาลงเล็กน้อย

......

.....

....

...

..

.

นายภักดีซุกหน้าไปที่หน้าอกของอีกฝ่าย...มากกว่าทุกวัน

......

.....

....

...

..

.


เมื่ออีกฝ่ายกอดกระชับตัวของเขามากขึ้น...นายภักดีจึงหลับตาลง....ได้ในที่สุด

......

.....

....

...

..

.


ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2

มีอะไรอยากพูดมากมาย...แต่ไม่พิมพ์ดีกว่า

ตามที่แจ้งทุกท่านไว้แต่กลางเรื่อง
...อย่าคาดหวังใดๆ กับเรื่องนี้ เพราะเรื่องนี้อาจทำให้ใครหลายคนผิดหวัง...

นายภักดีและนายมะยม...มีเส้นทางที่ผู้เขียนเตรียมให้เขาเดินแล้ว
นับแต่เริ่มลง [บอก] ตอน คำขอ

สิ่งสุดท้ายที่อยากบอกกับท่านผู้มีอุปการะคุณทุกๆ ท่านคือ ขอบคุณ และ ขอโทษ
 :n1:

ออฟไลน์ N.T.❁

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1780
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
ใจไม่ดีเลย คุณเบาเบาจะทำอะไรหรือคะ?
จากคำพูดฟังแล้วมีเค้าลางว่าคู่นี้จะไม่แฮปปี้ยังไงชอบกล TT
ถ้าจะแบ๊ดเอนรบกวนเตือนก่อนได้ไหมคะ? เราจะได้ทำใจล่วงหน้าอะค่ะ จะได้ไม่ตามติดจนเกินไป พอมีเค้าจะได้รีบถอยฉาด
(เราเป็นคนอ่านเห็นแก่ตัว เรากลัวความเจ็บปวดน่ะค่ะ ขอโทษเช่นกัน) แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณเบาเบาต่อไปนะคะ
แต่ถ้าเราเข้าใจผิดไปเองก็ถือว่าไม่ได้อ่านข้างบนนั้นนะคะ 55555

สู้ๆค่ะ ^ ^

armmyrine

  • บุคคลทั่วไป
 :L2:เป็นกำลังใจให้ค่ะ ต้องบอกว่าอย่างน้อยก็มีอาร์ม1เสียงที่ไม่ผิดหวัง. เราไม่อาจทำให้คน100%ชอบเราทั้งหมดได้แต่ก็มีถึง99%ที่ชอบผลงานคุณBAO. BAO.  แต่อยากเป็นกำลังใจให้เขียนผลงานดีๆออกมาให้ผู้อ่านที่ติดตามผลงานได้อ่านอีก ต่างคนต่างความคิดต่างที่มา ยอมรับเปิดกว้าง. เพื่อที่เราเองจะได้สบายใจนะคะ o13
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 25-05-2012 15:46:25 โดย armmyrine »

alekung103

  • บุคคลทั่วไป
สู้ๆ ค่ะ ไม่ว่าจะจบแแบบไหนก็ตามอ่านเช่นเคยค่ะ

^^

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

วันจันทร์นี้เป็นวันที่แปลก

นานปีดีดักถึงจะมีวันหยุดที่ผ่ากลางอาทิตย์มาให้เหล่าพนักงานกินเงินเดือนได้ชุ่มชื้นหัวใจ.... ทำงานแค่จันทร์และจะได้หยุดอีกสองวัน ก่อนจะกลับมาทำงานอีกสองวันและได้หยุดเสาร์-อาทิยต์อีกที----แล้วใครบ้างล่ะที่จะไม่ยิ้ม

“มึงไปทะเลด้วยกันกับพวกกูมั้ย?” นายศรหันหน้ามาถามกันเบาๆ...ขณะที่ว่างจากงานและรอเวลาให้ถึงช่วงพักกลางวัน

“นึกยังไงจะไปทะเล” นายมะยมสงสัย

“ก็ไอ้ศิลป์มันอยากไป เพื่อนมันก็เลยจะเช่ารถตู้ไปกัน แบบวันที่ไปเขาใหญ่น่ะ งวดนี้ไอ้กันกับที่รักมันก็ไปด้วย วันหยุดทั้งที...ไปพักผ่อนบ้างก็ดีนะมึง”

“.........ขอกูดูก่อนนะ ยังไงก็ต้องถามความสะดวกใจของพ่อกูด้วยว่ะ” นายมะยมดูลังเลเล็กน้อยก่อนจะตอบเพื่อนสนิท

นายศรวางมือที่หน้าขาของเพื่อน ก่อนบอกว่า “เรื่องของคนอื่น ฟังได้...เป็นอุทาหรณ์ อย่าเสือกอินจนจมไปกับมันนะเว้ย”

“ฮึฮึฮึ...กูรู้น่า แต่เรื่องคุณวีมันกระตุ้นต่อมกูว่ะ ยิ่งจะได้บ้านมามันก็ยิ่งชวนให้ต้องคิด ไม่รู้สิมึง... มันสำคัญจริงมั้ยกูก็ไม่รู้...แต่กูก็ดันเสือกเริ่มมันไปแล้วว่ะ” นายมะยมพูดเหมือนคุยกับตัวเอง

“เหี้ย! กูฟังไม่เข้าใจว่ะ มึงทำเหี้ยอะไร?” นายศรย้ายมือขึ้นมาเบิ๊ดหลังหัวเกรียนๆ ของเพื่อนตัวเอง

“เมื่อวานหลังจากกลับมาที่หอ กูไปส่งเอกสารที่ธนาคารแล้ว วงเงินกูยังเหลือ กูเลยกู้เงินตกแต่งมาด้วยเลย กูบอกพ่อกูแล้วว่ากูจะออกเองทั้งหมด” นายมะยมบอกเพื่อน...เพราะหลังจากที่ส่งเอกสารแล้ว ตนเองก็ขับรถเลยออกไปต่างจังหวัดทันที

“แล้ว.....” นายศรรู้ว่านี่แค่การเกริ่นนำ

“ทีแรกพ่อกูก็เหมือนไม่ยอม แต่ก็โอเคแหละ ไม่มีปัญหา...ส่วนชื่อเจ้าบ้านกูอยากให้เป็นชื่อพ่อกูว่ะ” นายมะยมบอกเพื่อน

“อืม...กู้คนนึง แต่ชื่อเจ้าของบ้านเป็นอีกคน มันจะยุ่งมั๊ง...ที่สำคัญ พ่อมึงเค้าจะรับเรอะ” นายศรเกาคางพลางคิด “

“นั่นแหละ เฮ้อ....” นายมะยมถอนลมหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน

“ถึงบ้านมันไม่ใช่รถ แต่ยังไงมันก็เป็นทรัพย์สิน มึงลองคุยกับพ่อมึงดีๆ ก่อน คุยกันแล้วเค้าอาจรับก็ได้ อย่าเพิ่งคิดมาก.... หากเค้าไม่รับมึงก็จดชื่อเป็นเจ้าของบ้านร่วมกันไปเลย” นายศรเสนอทางเลือกเพิ่มให้อีกทาง

“เออ กูก็เผื่อทางเลือกไว้แบบนั้นแล้วล่ะ...แต่บ้านไม่ใช่ประเด็นหลักเว้ย กูอยากขออีกอย่างจากพ่อกูมากกว่าว่ะ” นายมะยมยังทำหน้าเครียดไม่หาย

“เหี้ยไรอีกวะ?” นายศรขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมเดินตรงไปที่รถยนต์ BMW สีดำ....ในสถานที่เดิมซึ่งจอดไว้ตั้งแต่เช้า

เขาเปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งที่นั่งข้างคนขับ...ทันที เพราะเห็นคนขับประจำที่อยู่แล้ว...คนขับกำลังคุยโทรศัพท์อยู่

“ครับพ่อ...” คนขับพูดกลับปลายสาย

นายมะยมหันควับไปมองอีกฝ่าย

“อาจไม่ได้กลับครับ” คนขับคุยกับปลายต่อ

นายมะยมหันหน้ากลับมามอง...ข้างหน้าต่างทางฝั่งตัวเอง พลางฟังคำที่คนขับพูดไปเรื่อยๆ----ตลอดจบการสนทนาฟังดูก็เหมือนกับถามสารทุกข์สุกดิบกันทั่วไป....

......

.....

....

...

..

.

เมื่อรถเคลื่อนเข้ามาสู่ถนนใหญ่ นายมะยมจึงตัดใจถามอีกฝ่าย “เมื่อกี้พี่คุยกับพ่อพี่เหรอครับ?”

“ครับ....” นายภักดีเว้นไปสักพักจึงเอ่ยถามบ้าง “ทำไมเหรอครับ?”

“คราวก่อนพี่บอกว่า....พ่อพี่....” นายมะยมไม่รู้จะใช้คำไหนดี

“อ้อ...ที่ผมบอกว่าท่านไม่ชอบที่ผมเป็นแบบนี้ใช่มั้ยครับ?” นายภักดีเหมือนนึกออกแล้ว

“ครับ...แต่ก็ยังคุยได้เหรอครับ?” นายมะยมพูดพลางหันหน้าไปมองทางฝั่งคนขับตลอดเวลา

“ครับ...อันที่จริง พ่อผมเค้าไม่ชอบเห็นหรือรู้เรื่องคนที่ผมคบด้วยน่ะครับ  แต่ยังไงผมก็ยังเป็นลูกชายคนนึง เราก็คุยกันได้ปกติครับ เสียแต่ว่าอย่าพูดเรื่องแวดวงเรากับพ่อผม ท่านก็จะอารมณ์เป็นปกติ” นายภักดีบอกกล่าวแก่อีกฝ่าย

“แล้วพี่ได้ไปเยี่ยมพ่อพี่บ้างไหมครับ?” นายมะยมยังอยากรู้ต่อ

“ไปบ้างครับ แต่นานๆ ที ทำงานแล้วก็เหนื่อยครับ ขับไปๆ มาๆ ทุกอาทิตย์ไม่ไหว ก่อนหน้าที่จะคบกับคุณ ผมก็กลับไปช่วง วันหยุดยาวๆ น่ะครับ” นายภักดีบอก

“อ้าว...งี้ตั้งแต่คบกับผมพี่ก็ไม่เคยกลับบ้านเลยน่ะสิ?” นายมะยมเร่งเสียงดังขึ้น...เขาจำได้ว่า ตั้งแต่คบกันเป็นแฟนมานี้ ไม่มีครั้งไหนเลยที่อีกฝ่ายจะบอกกับเขาว่า กลับไปเยี่ยมพ่อแม่ที่บ้าน

“ครับ...” นายภักดีพูดเหมือนไม่ใช่ปัญหาใหญ่

“แล้วเมื่อกี้ พ่อพี่ถามว่าวันหยุดสองวันนี้พี่จะกลับบ้านมั้ยใช่รึเปล่า?” นายมะยมถามด้วยน้ำเสียงร้อนใจ

“ครับ...” นายภักดียังคงพูดเหมือนไม่ใช่ปัญหาใหญ่..เช่นเดิม

“กลับไปเลย!” นายมะยมไล่ส่ง

“หึหึหึ....พี่รักเค้ากลับไปอยู่ครับ แทนกันได้ครับคุณ” นายภักดีพูดด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะ

“มันเหมือนกันที่ไหนเล่า พ่อพี่เค้ามีลูกชายฝาแฝดนะ ไม่ใช่มีลูกชายคนเดียว!” นายมะยมบอกเสียงเข้ม

“ก็บอกไปแล้วนี่ครับว่าไม่กลับ ผมว่าจะกลับไปตอนปีใหม่ทีเดียว” นายภักดีแจงให้นายมะยมทราบ

“อยุธยาใกล้แค่นี้เอง พี่ไปกลับก็ได้ ค้างสักคืนก็ไม่เหนื่อยมาก ถ้าไม่อยากขับเอง ให้ผมขับไปส่งไปรับก็ได้ แต่พรุ่งนี้พี่กลับไปเลยนะ!” นายมะยมยังยืนยันเสียงแข็ง

“........” อีกฝ่ายไม่ตอบรับและไม่ตอบปฏิเสธ

นายภักดีใช้ความเฉยของตัวเองสู้กับนายมะยม...ไปตลอดทาง....และตลอดคืน

......

.....

....

...

..

.





ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
เห็นทอล์คของคุรเบาๆแล้วแอบกลัว
แต่ก็นะคะ เราต้องยินดีรับกับทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้น
ทุกคนมีเส้นทางเป็นของตัวเอง
ไม่มีใครที่จะสุขสมหวังไปตลอดชีวิต
ไม่งั้น ชีวิต มันจะเป็น ชีวิต เหรอ อิอิ
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ

ออฟไลน์ BaoBao

  • Moderator
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1509
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +485/-2


......

.....

....

...

..

.

ร่างของคนสองคนวิ่งเหยาะเคียงกันอยู่ในสวนหย่อมแห่งหนึ่งในยามที่ฟ้าค่อยๆ สว่างขึ้น แต่ยังไม่มีแสงแดดส่องแสง....

อากาศเย็นชื้นบ้าง เพราะเมื่อคืนมีฝนพรำลงมาทั้งคืน

ภาพเดิมๆ ที่เหมือนฉายซ้ำไม่รู้จบของใครหลายคนในบริเวณนั้น.... คนสวมชุดวอร์มทั้งชุดแถมยกฮู๊ดขึ้นมาคลุมหัวกับชายร่างบึกกว่าแต่อีกฝ่ายสวมแค่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้น

ในสายตาของคนหลายคู่ที่ผ่านมาเห็น....ฉีกยิ้มนิดๆ กับภาพนั้น

แรกเริ่มคนที่สวมเสื้อยืดวิ่งไม่ทันกับคนที่สวมชุดวอร์ม....ทว่าไม่นานนัก หรือว่านานก็ไม่รู้ ทุกสายตาไม่ได้ใส่ใจ...แต่เมื่อรู้สึกทั้งสองคนนั้นก็วิ่งทันกันแล้ว

มันเป็นภาพที่ธรรมดาสามัญ แต่ผู้ที่เฝ้ามองมาตลอดต่างอมยิ้มทุกครั้งที่เห็นคนสองคนนั้นวิ่งเหยาะ เคียงกันไป----ยิ้มเพราะนึกไปถึงวันที่...วิ่งตามไม่ทัน แล้วคนที่สวมเสื้อยืดยืดหอบหักอยู่กับที่

......

.....

....

...

..

.

“ครบแล้ว!” นายมะยมร้องบอก ก่อนจะค่อยๆ เปลี่ยนจากวิ่งมาเดิน.... ไม่ควรหยุดในทีเดียว เพราะเราจะเหนื่อยมาก

นายภักดีผ่อนจังหวะฝีเท้ามาเป็นก้าวเดินไปเรื่อยๆ ตามเส้นทางที่วนไปวนมาในสวนหย่อม...เคียงข้างกับนายมะยม

“สรุปไปเหอะนะ นะ นะ” นายมะยมเปิดฉากไล่อีกฝ่ายต่อ หลังจากที่พักฉากแล้วนอนไปเมื่อคืน

“.....” นายภักดียังคงเงียบ

“เฮ้อ..........ดื้อ!” นายมะยมว่าเข้าให้ด้วยความสุดกลั้น

“คุณต่างหากล่ะที่ดื้อ!” นายภักดีย้อนให้

“งั้นไปทะเลกัน!” นายมะยมตัดใจแล้วที่จะไล่ให้อีกฝ่ายกลับบ้านไปเยี่ยมพ่อแม่

“ไป...ยังไง?” นายภักดีหันหน้างุนงงไปมองอีกฝ่าย

“ไอ้ศรมันชวนไว้ตั้งแต่เมื่อวานครับ มันจะพาน้องเพื่อนน้องมันเช่ารถตู้ไปกัน เหมือนคราวนั้นที่ผมเล่าให้ฟังไง ที่เช่ารถไปเที่ยวเขาใหญ่อ่ะ” นายมะยมบอก

“มีใครไปมั่งครับ?” นายภักดีถาม...สนใจนิดๆ

“มีไอ้ศร ไอ้ศิลป์น้องไอ้ศร เพื่อนไอ้ศิลป์อีกห้าคนพวกแก๊งค์เต้นของมันอ่ะพี่ แล้วก็ไอ้กันกับแฟนมัน เท่านี้แหละ” นายมะยมไล่นิ้วให้ฟังจนครบ

“ฟังดูเหมือนว่ามันเต็มรถแล้วนะครับ” นายภักดีแย้ง

“ยังได้สิพี่ รถมันนั่งได้สิบสองคนรวมคนขับด้วย” นายมะยมบอก

“.....คุณอยากไป?” นายภักดีถามด้วยเสียงลังเล

“เฉยๆ ครับ แล้วแต่พี่” นายมะยมส่งยิ้มมาให้

“นั่งเบียดหน่อยผมก็เฉยๆ แต่ผมไม่ชอบไปกับคนที่ไม่รู้จักคราวละเยอะๆ มัน...ทำตัวไม่ถูกน่ะครับ” นายภักดีบอกอีกฝ่ายไปตรงๆ

“ก็ว่าแหละ เลยไม่รับปากมัน” นายมะยมพยักหน้ารับรู้...และเข้าใจ

“ถ้าคุณอยากไปเราไปกันเองก็ได้นะครับ” นายภักดีพูด...อย่างเอาใจ

“อืม.....มันก็ว่างเนอะ” นายมะยมลากเสียงยาวในลำคอ

“ไปกันมั้ยล่ะครับ? กินข้าวแล้วค่อยไปก็ยังทัน” นายภักดีเสริม

“งั้น....ให้ผมขับเฉาก๊วยพาพี่ไปเที่ยวได้ป๊ะล่ะ?” นายมะยมหันมาถาม

“ทะเล? เกาะ?” นายภักดีถาม

“ไม่บอก...ว่าแต่จะไปมั้ยล่ะครับ?” นายมะยมทำอุบอิบ

“หึหึหึ....” นายภักดีหัวเราะในลำคอ

“ไม่ปฏิเสธ...งั้นป๊ะ กินต้มเลือดหมูเสร็จแล้ว อาบน้ำไปกันเลยเนอะ” นายมะยมไม่เดินต่อแล้ว เขาคว้ามือของอีกฝ่ายมากุมและเดินจูงมือกันออกไปจากสวนหย่อม

......

.....

....

...

..

.




ออฟไลน์ Rafael

  • เพราะคนเราเกิดมาเพื่อแตกต่าง
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-7
เฉาก๊วยย อืมมตอนแรกเห็นชื่อนี้คิดว่าอะไร
ที่แท้ก็บีเอ็มของพ่อมึงนี่เอง 5555
เค้าจะไปทะเลกันแล้วววว

ออฟไลน์ sukie_moo

  • ปัจจุบัน คือ อดีตของอนาคต
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3488
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +457/-15
เห็น talk ของคุณ BaoBao แล้วใจคอไม่ดี คู่นี้เป็นคู่ที่น่ารักมากๆ อยากให้ได้ใช้ชีวิตร่วมกันเหมือนที่วาดไว้   

แต่ถ้ามีทางที่จะเป็นไป ก็น้อมรับ

แต่ขอถอนหายใจดังๆซัก 100 ที  เฮ้อ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด