หัวข้อ: [กระซิบ] + [บอก] จบในตัว

[MiSS-U]

อยากให้นายมะยมเก็บผู้ชายรอบตัวให้เรียบไปเลย 

บวกเป็ด

[Sye.B]

เดี๋ยวเค้าจะจับนายพี่ศรกับนายน้องกัสขังคู่อยู่ในห้อง !
แล้วก็จะให้คุณหัวหน้าจัดทริปไปเซี่ยงไฮ้คราวนี้เป็นทริปฮันนีมูน!!!!
ช่าง.....เพอร์เฟ็ค
ส่วนเพื่อนชั้นห้า กับนายป๋อง จะมอมยาสลบไม่ให้มีบทบาท
ฮ่าาาาๆๆๆๆ ~~ ฝันกลางวัน zzzZzzzZ

จุ๊บ~

เค้าเชียร์นายภักดีสุดพลังเจ้าค่า!

ปล. มีความสุขกับขวดขาวขวดดำ คิคิ

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.


เด็กชายกางเกงน้ำเงินผิวขาวผมฟูหยักศกเดินก้าวเข้ามาในตัวตึก เด็กชายกำลังรอลิฟท์ เสียงหนึ่งก็ทักเขา

“อ้าว กัส มาทำไมอ่ะ พี่มะยมไปเซี่ยงไฮ้นะ” ผู้ชายที่สวมเสื้อเชิ้ตกางเกงสแล็คบอกเขา

“อ๋อ รู้แล้วครับพี่ป๋อง แต่วันนี้มาเรียนกับเพื่อนพี่มะยมน่ะครับ” น้องกัสบอก

อันที่จริงเขาบอกพี่มะยมแล้วว่า ไม่ต้องไปรบกวนเพื่อน แค่ไม่กี่วันเอง กัสฝึกที่บ้านเองได้ แต่พี่มะยมบอกว่า เพื่อนพี่มะยมพูดคนละสำเนียง ถึงไม่เรียนตอนนี้ พี่มะยมก็จะให้สลับมาสอนให้อยู่แล้ว มาตอนนี้หรือตอนไหนก็เหมือนกัน

เมื่อพี่มะยมยืนยันแบบนั้น กัสจึงเถียงไม่ออก และจำใจมาเรียนกับใครก็ไม่รู้----ที่ไม่เคยรู้จัก

“เพื่อนเหรอ? ใครอ่ะ?” พี่ป๋องถาม

“ไม่รู้ครับ เห็นพี่เค้าบอกว่าอยู่แผนกเดียวกัน” กัสบอกและก้าวเข้าไปในลิฟท์พร้อมกับพี่ป๋อง

คนที่พักในหอพักเดินเข้ามาด้วยอีกห้าคน...ลิฟท์จึงแคบลงไปถนัดตา

“อ๋ออออ....พี่ศรแหง๋เลย” ป๋องนึกออกแล้ว
 
กัสเงยหน้ามองหน้าพี่ป๋องทันควัน----ใจกัสกระตุกวูบ...กับชื่อนั้น

......

.....

....

...

..

.

ระหว่างที่อึ้งอยู่ และยังไม่ทันจะถามให้หายสงสัย จู่ๆ พี่ป๋องก็บอกว่า “ไปนะกัส บายครับ” พูดจบปุ๊บ พี่ป๋องก็เดินออกจากลิฟท์ไปปั๊บ

“พี่ป๋อง!” กัสเรียกแล้ว แต่ประตูกลับปิดเสียก่อน

กัสหน้าเหวออยู่ในลิฟท์ จนมันเลื่อนขึ้นมาถึงชั้นบนสุด..... กัสจึงก้าวออกไป

......

.....

....

...

..

.

กัสมองที่ประตูห้องพี่มะยม มือหนึ่งล้วงเข้าไปในกางเกงของตัวเองและกำกุญแจที่ได้มาจากพี่มะยมไว้แน่น

......

.....

....

...

..

.

เข้าไป / ไม่เข้าไป

......

.....

....

...

..

.

กัสตัดสินใจไม่ได้

......

.....

....

...

..

.

คนที่ชื่อศรมีกี่ร้อยกี่พันคนในประเทศนี้

......

.....

....

...

..

.

แต่กัสรู้ดีว่าตัวเองยังไม่พร้อมเผชิญกับความเสี่ยงที่เขาอาจเจอแจ๊คพ๊อตหนึ่งในล้าน กัสจึงหันกลับหลังและเดินห่างออกมาจากประตูห้องของพี่มะยม

......

.....

....

...

..

.

ทันทีที่กัสเลี้ยวจะลงบันได... เขาก็ชนกับคนที่เดินสวนมา

......

.....

....

...

..

.


กัสเสียหลักจะลื่นตกลงไปจากบันได คนที่ชนกับกัสคว้าตัวกัสไว้ได้ในเส้นยาแดงผ่าแปด

......

.....

....

...

..

.

นักเรียนเตรียมสอบ-----มีแต่คนบอกให้ระวัง เพราะในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต มักเกิดเหตุไม่คาดฝันได้เสมอ

......

.....

....

...

..

.

กัสกอดคนที่รับตัวเองไว้ได้ทันอย่างแน่นหนา จิตใต้สำนึกบอกกัสว่าให้เกาะไว้ดีๆ ไม่งั้นได้ตกลงไป

ทว่า ทันทีที่เสียงหนึ่งเอ่ยถาม กัสแทบอยากจะปล่อยมือตัวเอง และยอมให้ตัวเองตกบันได----เอาให้สลบไปเลยก็ได้

แต่มือเจ้ากรรมมันดันไม่ยอมเชื่อฟังนี่สิ!!!

......

.....

....

...

..

.

“ไม่เป็นไรแล้วครับ น้องโอเคมั้ย?” เสียงทุ้มเข้มบอกเด็กชาย

......

.....

....

...

..

.

มีใครเคยบอกคนนี้ไหมว่า เสียงเขาดุ

......

.....

....

...

..

.

กัสเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ถามเขา

......

.....

....

...

..

.

มีใครเคยบอกคนนี้ไหมว่า หน้าเขาดุ

......

.....

....

...

..

.

กัสกลัวคนที่ช่วยตัวเอง-----จับใจ

......

.....

....

...

..

.

กัสกลัวว่าจะเผลอทำความในใจตัวเอง...หลุดลอยไปให้คนคนนี้รู้

......

.....

....

...

..

.

กัสกลัวความลับที่เก็บไว้มานานจะถูกคนคนนี้พบ

......

.....

....

...

..

.

แค่เพื่อนของน้องชาย.....

แค่เพื่อนที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกัน

แค่เพื่อนที่เรียนอยู่ระดับชั้นเดียวกัน

แค่เพื่อนที่เรียนอยู่ในห้องเดียวกัน

..... เพื่อนคนละกลุ่มกัน

เพียงแค่นี้ คนคนนี้จะจำกัสได้ไหม?------กัสยังสงสัย

......

.....

....

...

..

.

“ขอบคุณครับ” กัสเรียกสติอันน้อยนิดของตัวเองคืนมาและกล่าวของคุณเขา

“ครับ น้องโอเคมั้ยครับ?” ถามย้ำอีกครั้ง

“ครับ โอเคครับ” กัสคลายมือออกจากการเกาะรั้งตัวเขาคนนั้น และคิดว่าจะเดินลงไปด้านล่างเพื่อขึ้นลิฟท์

“อ้าว ไม่ติวเหรอครับ?” เสียงนั้นถามไล่หลังกัสมา กัสหันขวับทันที

......

.....

....

...

..

.

“พี่....เพื่อนพี่มะยม” กัสย้ำเพื่อความแน่ใจ

“ครับ พี่เอง โทษที พอดีพี่นั่งรถเข้าบ้าน ไปเปลี่ยนเสื้อก่อนออกมาอีกที เลยมาเลทไปหน่อย ขึ้นมาสิครับ กัส” นายศรบอกเสร็จก็เดินลิ่วไปที่หน้าห้อง

กัสรีบวิ่งขึ้นไปและล้วงเอากุญแจให้กับคนคนนั้น

เมื่อกัสก้มมองมือตัวเองจึงพบว่าพี่ศรเองก็มีกุญแจในมือด้วยเหมือนกัน

......

.....

....

...

..

.

การเรียนจบลง

กัสจะคืนกุญแจให้พี่ศร แต่พี่ศรบอกว่าพี่มะยมเป็นคนให้กัส ก็ให้กัสคืนที่พี่มะยมเอง

พี่ศรเดินลงมาส่งกัส และรอจนกัสเรียกมอไซด์รับจ้างได้... กัสลาอีกครั้งและก้าวคร่อมขึ้นรถมอไซด์

......

.....

....

...

..

.


รถสองล้อพากัสวิ่งลึกเข้ามาในซอย...กัสบอกให้พี่วินชะลอลงหน่อย แต่ไม่ได้ให้จอด

......

.....

....

...

..

.

บ้านสองชั้นที่มีแปลงผักหนึ่งคือเป้าหมายของกัส

......

.....

....

...

..

.

เมื่อรอวิ่งเลยบ้านหลังนั้นมาแล้ว กัสจึงบอกให้พี่วินขี่ต่อไปได้ตามเดิม

......

.....

....

...

..

.

กัสลงจากรถจ่ายค่ารถให้พี่วินโดยเพิ่มเงินให้อีกสิบบาท....กัสทำเช่นนั้นทุกครั้งมาหลายเดือนแล้ว

......

.....

....

...

..

.


แค่ได้เห็นหลังคาบ้านคนที่รัก-----แค่นั้นกัสก็พอใจแล้ว

......

.....

....

...

..

.


กัสเดินเอื่อยขึ้นบันไดสะพานลอย

......

.....

....

...

..

.


จนไปถึงด้านบน กัสจำเป็นต้องหยุดเดิน-----กัสมองไม่เห็นทาง มันฝ้าไปหมด กัสไม่มั่นใจว่าจะเดินไปให้ถึงอีกฝากของสะพานลอยนี้ได้ยังไง

กัสจึงหยุดเดิน และยืนนิ่งอยู่กับที่

......

.....

....

...

..

.

น้ำจากดวงตาตัวเองหล่นลงมากี่เม็ด-----กัสไม่ได้นับ

เนื่องจากเพียงเสี้ยวนาทีผ่านไป มันหลั่งออกมาเป็นสาย

......

.....

....

...

..

.

พี่ของศิลป์.... พี่ศร

แรกเห็นก็นึกชอบ

ทีแรกมองพี่ศรแค่ว่าพี่ศรเท่

หน้าพี่ศรดุ เสียงก็เข้ม

แต่จริงๆ แล้วพี่ศรใจดีมาก

......

.....

....

...

..

.

กัสรู้จัก....รสนิยมที่ชอบเพศเดียวกัน

แต่กัสไม่ใช่เกย์----หรือจะเป็น....?

......

.....

....

...

..

.


ไม่ว่าเป็นหรือไม่... มันไม่สำคัญ..อีกต่อไป

......

.....

....

...

..

.

ศิลป์เป็นเพื่อนร่วมชั้นกันมาแต่ ม.ต้น ศิลป์มาอยู่หอพักในโรงเรียนตั้งแต่ขึ้น ม. ปลายเพราะแม่ของศิลป์ต้องย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัด พี่ศรไปทำงานทุกวัน ครอบครัวจึงตกลงให้ศิลป์เข้ามาอยู่ในหอ ไม่ใช่ว่าไม่มีคนดูแล แตา่เพราะน้องชายกับพี่ชายบ้านนี้ไม่กินเส้นกัน ไม่รู้เพราะอะไร?

อาทิตย์หนึ่งกัสได้ข่าวจากศิลป์ว่า พี่ศรจะมารับกลับบ้าน

วันศุกร์ต่อมา กัสทำทีว่าเอาขนมของฝากจากต่างจังหวัดไปให้พี่ศร พี่ศรรับไป

...

..

.

ในนั้นมีจดหมายฉบับหนึ่งที่กัสเขียนไว้นานแล้ว แต่ไม่รู้จะให้พี่ศรยังไง.... กัสใส่มันลงไปในกล่องขนมซึ่งเป็นของฝากลวงโลก

......

.....

....

...

..

.

ทุกวันนี้กัสกลับมานั่งเสียใจว่า เขาไม่ควรให้จดหมายฉบับนั้นกับพี่ศร

......

.....

....

...

..

.

ไม่ใช่ว่าจดหมายไปถึงผิดคน ไม่ใช่ว่าศิลป์รู้เรื่องแล้วเอามาล้อ

......

.....

....

...

..

.

วันจันทร์ต่อมาจากวันนั้น กัสได้ขนมตอบแทนมาจากศิลป์

......

.....

....

...

..

.

กัสรีบเอามันไปแอบเปิด กัสค้นมันไปทั่วกล่อง-----จดหมาย-----ไม่มี

มีแค่กระดาษแผ่นหนึ่ง แค่กระดาษที่ฉีกออกมาจากสมุดฉีกเล่มหนึ่ง.... มันดูไม่มีค่า ทว่า ข้อความด้านนั้นราวกับอัญมณี----ในความคิดของกัส

แต่แล้ว อัญมณีก็กลายเป็นกรวดในทันทีที่กัสอ่านข้อความนั้น

......

.....

....

...

..

.

ขอบคุณสำหรับความรู้สึกของน้อง แต่พี่คงรับมันไม่ได้... ขอรับแค่ขนมนะครับ

......

.....

....

...

..

.

ไม่ต้องลงชื่อ... กำกับกัสก็รู้ว่ามันมาจากใคร

ก็เขาเขียนถึงใครล่ะ

......

.....

....

...

..

.

เสียใจน่ะมันมีตั้งแต่วันนั้น...และอีกนานกว่ามันจะหยุดลงได้

......

.....

....

...

..

.

แต่แล้ว.... วันนี้กลับตอกย้ำหัวใจดวงน้อยของกัสว่า....เขายังคงชอบพี่ศร

......

.....

....

...

..

.

ไม่ใช่สิ! เจ็บขนาดนี้น่ะต้องเรียกว่า---หลงรักเขา...มากกว่า

......

.....

....

...

..

.

เจ็บชะมัดที่รู้ว่า รักเขา....แถมยังรู้เลยว่าเขาไม่มีวันรักตัวเอง.... แต่ก็ยังไม่วายรักเขาอยู่นั่นแหละ

......

.....

....

...

..

.

กัสไม่รู้จะทำยังไง.... จะเดินไปให้สุดปลายสะพานนั้นได้ยังไง ทั้งที่ตัวเองยังร้องไห้ไม่เลิก

กัสจะกลับบ้านได้ยังไง...ในสภาพแบบนี้

......

.....

....

...

..

.

แล้วจะทำยังไงดีกับวันมะรืนนี้

......

.....

....

...

..

.

เจ็บจากการที่เขาไม่สามารถรักตัวเองได้ยังไม่พอ กัสกลับต้องเจ็บซ้ำจากการที่พี่ศรจำกัสไม่ได้เลยแม้แต่น้อย.....อีกอย่างหนึ่ง

......

.....

....

...

..

.

กัสปล่อยน้ำตาให้ไหล....เสียงสะอื้นดังลอดออกมาจากจากปากที่ถูกฟันกัดเอาไว้....บ้าง จากในบางครั้งที่ก้อนสะอื้นนั้นใหญ่เกินไปกว่าที่จะกักเก็บมันไว้ได้

กัสเริ่มก้าวต่อไปทั้งที่ยังมีม่านน้ำตาบัดบัง


......

.....

....

...

..

.

กัสก้าวไปถึงปลายสะพาน....และก้าวลงบันไดไปทีละขึ้นด้วยความระมัดระวัง

......

.....

....

...

..

.

ไม่จำเป็นต้องใช้บริการของพี่วิน... กัสอยากเดินเข้าไปในบ้านตัวเอง

......

.....

....

...

..

.

ถึงมันกินเวลาเกือบชั่วโมง...แต่เวลาขนาดนั้น อาจช่วยให้น้ำตาของกัสลดปริมาณลงไปได้บ้าง


......

.....

....

...

..

.

กัสหวังเช่นนั้น


......

.....

....

...

..

.




















































ต่อ...reply #169


หนีงานมาหน้าไมค์ 

[Rafael]

เฮ่ยยย เอาแล้วไง
พลิกโผอย่างรุนแรงงงง
สงสัยสรุปกัสได้คู่พี่ศร ???
มันมาแนวๆนี้ เพราะจากที่ดูอาจจะเหมือนศรชอบมะยม
แต่จริงๆแล้วที่มอง ที่พูดแบบนั้น อาจจะเป็นห่วงกัสมากกว่า
มันมาเป็นฉาก 5555
รอลุ้นต่อไป ส่วนพ่อมึง ไปลัลล้ากับนายมะยมที่เซี่ยงไฮ้ละ ฮิ้ววววว

[Salome]

   อะไรกันนี่ เป็นศรกัสเหรอเนี่ย
พลิกล๊อคกันมากมาย ถล่มทลาย
เดาทางไม่ถูกแล้ว โอยมึน โคนันยังยอมแพ้อ่ะ
กลับไปเชียร์พ่อมึงต่อไป

[Sye.B]

หุ ....................... หุ ........................... หุหุหุหุหุหุหุ
ชอบบบบบ แค่ก็สงสารน้องกัส
จีบก่อนเลย ด้านได้อายอดนะหนู ((ทำเป็นพูดดีสอนเค้า....ตัวเองก็อาย เหอะ!))
วันมะรืนหนูก็ล็อคห้องขังตัวเองกับพี่ศรเลยนะ ฮ่าๆๆ
รักน้องกัส

จุ๊บบบบ~

[MiSS-U]

 

เดาไม่ถูกเลย  ออกมาแบบนี้ได้ไง

กัสศรเหรอ  ส่วนมะยมกับพ่อมึง  ป่ะ

เฮ้อ!  คาดการณ์ใดๆไม่ได้  รอลุ้นต่อไป

บวกเป็ด

[posh]

ว่าแล้วเชียว กัสกับศร งี้มะยมกับคุณหัวหน้าอะดิ

[yakkaru]

ในที่สุดก็อ่านทันแล้ววว!!

ตามมาจากเรื่อง [กระดาษ] ค่ะ ซึ่งเรื่องนั้นคุณแต่งได้สนุกมาก อยากลองอ่านเรื่องอื่นของคุณดู ก็เลยได้รู้จักกับ [กระซิบ] เรื่องนี้

------

ก่อนอื่น ออกตัวว่าเป็นแฟนคลับ'พ่อมึง'ค่ะ ชอบจังเลยเว้ยเห้ย ผู้ชายแบบนี้  โบกธงเชียร์

------

เรื่องนี้เดายาก เพราะมันเดาได้หลายทาง แต่ละทางที่ชวนให้คิดมีความเป็นไปได้ แต่สนุกดีค่ะ ดูดีๆ มันก็มีเงื่อนงำที่คุณคนเขียนปล่อยออกมาบ้างแล้ว เช่นเรื่องศรกับน้องกัส ตอนที่อ่านช่วงแรกเริ่มจะรู้สึกแนวๆว่า เฮ้ย.. ตอนท้าย ศรต้องได้น้องกัสไปแน่เลยอ่ะ พอต่อมา เอิ่มมม ศรมันไม่ซื่อ คิดเกินเพื่อนหรือเปล่าวะ? (แต่เราชอบนะ แลว่าเขาจะห่วงเพื่อนมากๆเลยล่ะ) พอมาตอนนี้ /ตบเข่าฉาด นั่นไง!

ส่วนมะยม ลุ้นต่อไปเถอะพ่อคุณ ตามหาเสียงกระซิบให้เจอนะ

------

กางเต้นท์รอค่ะ

[sukie_moo]

เรื่องนี้มันซับซ้อนซ่อนเงื่อนจริงๆ

น้องกัสน่าสงสารโพดๆเลย

[malula]

แม้จะยังต้องลุ้นว่าจะลงเอยยังไง แต่ดูเหมือนจะถูกฝาถูกตัวแล้วเนาะ

[koikoi]

ตอนนี้สงสารน้องกัสจังเลยแล้วถ้านายมะยมรู้จะว่าไงล่ะทีนี้แต่อยากให้รู้นะเพราะนายมะยมจะได้ตัดใจจากน้องกัสเค้าเชียคุณภักดีนะถึงแม้จะยังไม่เคลียเรื่องลูกเมียก็เถอะ

[obab]

แต่พ่อมึงมีลูกเมียแล้วนะ....

[BaoBao]

เรียนท่านผู้มีอุปการะคุณทุกท่าน

เพลานี้ผู้เขียน เร่งงานหลวงอยู่ อีกนิด แต่ไหงไม่หมดสักทีหว่า...ยังมะได้กินข้าวเลย
เลยมาแจ้งว่าวันนี้จะมาลงดึกมากทีเดียว....

ท่านที่รอ หากไม่สะดวกสามารถไปนอนแล้วค่อยตื่นมาอ่านก็ได้นะคะ

ส่วนท่านที่ว่างและจะรอ ก็ดึกค่ะ.....

ปล. มันยาวมว๊าก ไม่จบในวันนี้แน่นอน คาใจกันต่อไป


ขอบคุณทุกแรงใจ

[Rafael]

55555
ให้กำลังใจนะคะ
อย่าลืมรักษาสุขภาพด้วย ทานข้าวด้วยนะคะ
เดี๋ยวโรคกระเพาะถามหา
ด้วยรักและห่วงใย อิอิ

[Sye.B]

สู้ๆนะคะ
งานหลวงของเราก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จซักที แต่เราก็ดอดมาเฝ้าตลอด คิคิ
พักก่อนนะคะแล้วค่อยทำงานต่อ ทานข้าวตามด้วยน้ำเย็นๆ
สุโคร่ย~~~!!!!! แค่คิดก็หายเหนื่อยแล้ว .. หิวแทน ^^

รักคุณ จุ๊บ~~~

[Salome]

รักษาตัวด้วยนะคะ เราก็อยากอ่านนะ แต่ก็อยากให้คนเขียนมีสุขภาพที่ดีทั้งกายและใจ
ถ้าวันไหนเหนื่อยมากๆ พักก่อนก็ได้นะ เรารอกันได้
เอาไปหนึ่งกอดนะ 
สู้ๆจ้า

[FanJKi]

    และ  เอาใจช่วยค่ะ 

[panari]

 รอได้เสมอ ^_^

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.


ความสงบเงียบในห้องพักหนึ่งถูกทำลายด้วยเสียงของ-----นาฬิกาปลุก

คนที่คลุมโปงอยู่ในผ้าห่มยื่นแค่มือมาคลำหา---ต้นเสียง

นิ้วชี้ของเขาคลำเจอปุ่ม....เขากดลงไปทันที

......

.....

....

...

..

.

5 นาทีต่อมาเสียงเดิมที่ดังขึ้นอีก

คนที่นอนคลุมโปงผุดลุกขึ้น เขาเอาฝ่ามือตะปบปุ่มนั้นให้มันหยุดแผดเสียง...เขาบ่นพึมและลากตัวเองที่ลืมตาเพียงครึ่งเข้าไปในห้องน้ำ----ล้างหน้า แปรงฟัน...เดินกลับมาที่ตู้เสื้อผ้า ถอดกางเกงขาสั้นที่สวมติดต่อออกไป นำกางเกงชั้นในมาสวม และเอากางเกงขาสั้นขาบานตัวเดิมกลับมาใส่อีกครั้ง...

เขาเดินมาที่หน้าประคูห้อง หยิบถุงเท้าที่อยู่ในกล่องพลาสติกเหนือตู้รองเท้าออกมาสวม... เสร็จแล้วจึงสวมรองเท้าผ้าไป หยิบลูกกุญแจใส่กระเป๋ากางเกง... เดินสะลึมสะลือออกไปจากห้องนอนของตัวเอง...เขาเดินไปถึงหน้าลิฟท์ และกดปุ่มเรียกลิฟท์ให้ขึ้นมา

ขณะที่ยืนโงกเงกอยู่นั้น-----เขาเกิดนึกอะไรบางอย่างออก เขาเดินกลับไปที่ห้อง และเดินเข้าที่ระเบียงห้อง...หยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาพาดบ่า

จากนั้นก็เดินออกมาจากห้องอีกครั้ง

......

.....

....

...

..

.


ตอนที่เขากำลังเดินลงบันไดมา ประตูลิฟท์เปิดและกำลังจะปิด

“เฮ้ย!” เขาร้องอุทาน....

......

.....

....

...

..

.

ประตูลิฟท์เปิดค้าง เขารีบเดินลงไปและมองเข้าไปด้านใน

......

.....

....

...

..

.

เพื่อนวิ่งของเขาอยู่ด้านใน เขาจึงก้าวเข้าไปในลิฟท์พร้อมกล่าวขอบคุณ

......

.....

....

...

..

.

ลิฟท์ถูกดึงลงมาอย่างรวดเร็ว... ไม่นานนักมันก็มาถึงชั้นหนึ่ง

......

.....

....

...

..

.

เพื่อนชุดวอร์มออกวิ่งตั้งแต่หน้าลิฟท์----เหมือนเดิม

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมเดินหาววอดออกไปอย่างขี้เกียจ.....อันที่จริงเครื่องถึงกรุงเทพตอนสามทุ่มสิบห้า.... กว่าจะถึงห้อง *0* ......นี่ขนาดไม่เก็บกระเป๋า วางมันแหมะไว้ เดินไปอาบน้ำ ทุ่มตัวลงเตียง----- ตอนนี้เขายังรู้สึกว่านอนไม่เต็มอิ่มอยู่เลย

นายมะยมเดินหาวไม่รู้ครั้งที่เท่าไหร่เข้ามาในสวมหย่อม เขาวอร์มร่างกายอย่างช้าๆ ตาหลับบ้างตาเปิดบ้าง....เพื่อนวิ่งนำหน้าเขาไปกี่รอบแล้ว วันนี้นายมะยมไม่สนใจ

นายมะยมกะว่า วันนี้จะเอาแค่ 30 นาทีก็พอ

......

.....

....

...

..

.






ต่อ...reply #179














 ขอภัยด้วย หากผู้ใดอ่านตอนต่อไปจากนี้เมื่อคืนแล้วมัน...หายไปแหละ

คือเหมือนอารมณ์มันยังไม่ใช่

ผู้เขียนขอตามใจตัวเองสักนิด

ขอลบทิ้ง และถอนคืนมาก่อนนะคะ

ขออภัยด้วยจากใจ

27/4/2012 ป.ล. ขอลาหยุด 1 อาทิตย์นะคะ ไปธุระด่วนไกลปืนเที่ยง...ไม่มีสัญญาณเน็ท
ขออภัยมา ณ ที่นี้

[MiSS-U]

 

อ่านตอนนี้ฮามาอ่ะ  ตอนที่ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร

ทายไว้ในใจก็ใช่จริงๆด้วย  เพราะอยู่ๆก็นึกภาพข่าว

จากจีนเมื่อนานมาแล้วที่มีป้าแก่นั่งขายดิลโด้ข้างถนน

แถมมันใส่ถ่านและแกว่งไปมาเหมือนที่ปัดแมลงวันบ้านเราอ่ะ

เห็นข่าววันนั้นฮามาก  ขำน้ำตาเล็ด  ไม่น่าเชื่อว่าคนเขียนจะเอา

เรื่องนี้มามิคพอดี

ปล.แอบสงสารพ่อมึงเนอะ  คงอายน่าดู  แต่นายมะยมไม่มีอายเลยน้า

แร๊งงงง

บวกเป็ด

[Sye.B]

เออออออออะ! อายแทนพ่อมึง (ซุ่มอ่านในมือถือตั้งแต่เมื่อคืน)
555555555
ชอบจังเลยค่า
อีกหนึ่งอาทิตย์เจอกันนะคะ

กอด~

[Rafael]

มาช้าเลยอดอ่าน TT
แต่ไม่เป็นไรค่ะ รอได้
เดินทางปลอดภัย รักษาสุขภาพด้วยค่าา

[CarToonMiZa]

 

บวกเป็ด

[yakkaru]

ง่าาา  ไปไหนแล้ว.. จะรอนะคะ

[sukie_moo]

อ้าว อดอ่านเลย

[yeyong]

ใครจะได้คู่กับมะยมน๊า  มีชายให้เลือกเยอะจริง
ว่าแต่สุดท้ายมะยมคงไม่แห้วนะ

[นอนกินแรง]

คนรักคนหลงมะยมอย่างเยอะเลย...อ๊าก เสียดายที่อ่านอันเก่าไม่ทัน

จะรอจนครบอาทิตย์นึงนะจ๊ะ ชอบมากมาย จุ๊บ!

[ทิวลิปสีส้ม]

ไม่ทันอ่านช่วงที่โดนถอนคืน ว้า เสียดาย ว่าแต่ น้องกัสกับนายศร - -?
ไม่นะ ม่ายยยยย ไม่เคยคิดถึงคู่นี้เลย แหงอยู่แล้ว! ก็มันพึ่งโผล่!
แบบนี้มันจะยังไงละเนี่ย
ค้างคา!... T_T ฮือ ถึงอย่างนั้นเราก็ยังเชียร์นายศรอยู่นะ
แม้ว่าคอมเม้นส่วนใหญ่เขาจะเชียร์พ่อมึงกัน กร๊าก
อิฉันขอเป็นขบถต่อประตูหลังของนายมะยมเพื่อเชียร์นายศรต่อไป๊ ฮ่าๆๆ ฮ้า

เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะคะ รอ ร๊อ รอ น้า~

[BaoBao]

......

.....

....

...

..

.

มาเซี่ยงไฮ้คราวนี้....เหมือนไปเที่ยวชัดๆ แต่ละที่ที่ไกด์พาไป สุดยอด!

ทั้งทะเลสาบซีหู เจดีย์บนเกาะกลางน้ำ บ้านของดอกเตอร์ซุนยัดเซ็น .... ได้ไปหังโจวด้วยนะ อยู่ตรงนั้นทั้งวันเลย.... ของน่ากินเต็มไปหม๊ด ไปก๊ะผู้ใหญ่ท้องนายมะยมเปรมกันเลยทีเดียว ผู้ใหญ่อยากชิม ท่านซื้อ นายมะยมเลียจานให้-----ฮา

วันหนึ่งไปเมืองเก่าที่นึง..จำไม่ได้ว่าชื่ออะไร แต่ขนมจีบอร่อยดี แปลกๆ อันเท่ากำปั้น.... นึกอยากชิมหลายไส้เลยขอแชร์กับหัวหน้า และนับแต่นั้นมานายมะยมขออเมริกันแชร์กับหัวหน้าตลอดทริป ก็เซี่ยงไฮ้----อะไรมันก็ยั่วน้ำลายไปหม๊ด

พอเข้ามาในตัวเมืองเซี่ยงไฮ้ ตอนกลางคืนผู้ใหญ่ปล่อยให้ไปเดินเล่นกันเองได้ ส่วนคนแก่เหนื่อยแล้วและจะนั่งจิบชากันที่ร้าน้ำชาข้างโรงแรม เขาจึงไปเดินตลาดกลางคืนกับหัวหน้าและคนหนุ่มสาวอีกสี่คนซึ่งร่วมทริปมาด้วยกัน

เดินไปๆ เจอแผงขายหนังโป้ หัวหน้าเดินหนีไปเลย... นายมะยมขำคิก งวดนี้เพื่อนไอ้ไม้ไม่ฝากซื้อแผ่น เพราะพวกนั้นนิยมสาวญี่ปุ่นมากกว่าสาวจีน แต่พอเดินลึกเข้าไป นายมะยมก็เห็นคนหนุ่มๆ ไปมุงอะไรกันสักอย่าง นายมะยมจึงชวนหัวหน้าไปมุงด้วย แต่โชคร้ายที่นายมะยมเข้าผิดทางเลยเดินเข้าไปไม่ถึงด้านในสักที

หัวหน้าเดินถึงแล้ว... แต่หน้าไม่ดีเลย นายมะยมก็งงว่าทำไม--- อีร้านแบกะดินนี่ขายอะไร หัวหน้าถึงทำหน้าเครียดแบบนั้น!!

......

.....

....

...

..

.

พอคนหนึ่งที่ยืนบังนายมะยมขอตัวออกไปเพราะซื้อเสร็จแล้ว นายมะยมจึงเริ่มมองเห็นสินค้าที่วางโชว์กับผ้าสีแดงแจ๋

......

.....

....

...

..

.

นายมะยมฮากิ๊ก ------ เขาเจอของฝากให้ไอ้ต้นไม้กับไอ้กันแล้ว รับรองพวกมันต้องกระโดดจูบเขาแน่ๆ

“หัวหน้า! เอาอันนั้นอ่ะ แถวที่สาม สีน้ำเงินกับสีดำนั่นอ่ะ หยิบให้หน่อยครับ....จ่ายตังต์เลย!” นายมะยมร้องแข่งกับเสียงชาวจีนที่เม้งกันครื้นเครง

“ไม่!” เสียงปฏิเสธห้วน และหันหลังกลับทันที

“เร็วสิครับ! เดี๋ยวไอ้หนวดนั้นเอาไป หยิบสองอันน่ะ จ่ายตังค์เลย ผมเข้าไม่ถึง!” นายมะยมร้องสั่งง

“........” ไม่มีเสียงตอบรับ และคนที่นายมะยมร้องสั่งก็แหวกฝูงชนชาวจีนออกมาทันทีโดยไม่แยแส

“โหย...ไม่มีน้ำใจกันเล๊ย!” นายมะยมมองตามหัวหน้าตัวเอง เขาเกาหัวแกรกกราก พลางหันกลับมามองมาที่-----แผงแบกะดิน

นายมะยมหมดปัญญาแหวกเข้าไป เพราะคนที่เข้าไปแล้วและกำลังจ้องจะเข้าไปมีอัตตาการแย่งชิงกันรุนแรง นายมะยมจึงลองเอาการซื้อขายแบบในสำเพ็งมาใช้ที่เซี่ยงไฮ้

นายมะยมตะโกนบอกพ่อค้า “เก้อเกอะ! ฉิ่งหว่อน่าเกอะ เฮยเซ่อ เหอ หลันเซ่อ.... ตัวเซ่าอ่ะ?” (พี่ชาย! ขออันนั้นให้ผมหน่อย สีดำกับสีน้ำเงิน....เท่าไหร่อ่ะ?)

พ่อค้าตะโกนถาม “เย้าจี่ชุ่น?.... ซาน ซื่อ อู่ ลิ่ว ชี” (เอากี่นิ้ว?... สาม สี่ ห้า หก เจ็ด)

นายมะยมหน้าเหวอ----- ไอ้เหี้ย! แม่งเจ๋งว่ะ! มีไซด์ดิลโด้ให้กูเลือกด้วยวุ้ย*0*

นายมะยมชี้ไปที่เป้าหมายซึ่งวางอยู่บนผ้าแดง “น่าเกอะอ่ะ จี่ชุ่น?” (อันนั้นอ่ะ กี่นิ้ว?)

“ซานอ่ะ” (สาม) พ่อค้าชูสีดำขึ้นมาและบอกเบอร์ของมัน จากนั้นก็หยิบสีชมพูอันข้างๆ ขึ้นมาแล้วบอกว่า “เจ้อเกอะ ชีอ่ะ” (อันนี้ เจ็ด)

อันสีชมพูมันเบ้งมาก *0*นายมะยมเริ่ม------เลือกไม่ถูก

พ่อค้าตัวแสบร้องบอกนายมะยมทันทีว่า อันเจ็ดนิ้วเหลืออันเดียว ไม่มีอีกแล้ว!

นายมะยมเบ้ปาก-----เชื่อแม่งก็บ้า!

......

.....

....

...

..

.
 
นายมะยมร้องบอกพ่อค้า “หว่อเย้า! เกอะเกอะ ซานต้าวชี เหม่ยอีเกอะ! หน่าเซ่อจิ้วโอ้เคล่ะ”  (ผมเอา! พี่ชาย 3-7 เอาอย่างละหนึ่ง! สีไหนก็โอเค).............

......

.....

....

...

..

.
 
นายมะยมแหวกฝูงชนออกมาพร้อมถุงใบใหญ่พอดีมือ.... เขาเดินไปเรื่อย พร้อมมองหาผู้ร่วมเดินทางของตัวเองที่เมื่อกี้....ทิ้งกันไป

......

.....

....

...

..

.
 

นายมะยมเดินมองของกินน้ำลายสอ เขาแวะเข้าไปซื้อ กะว่าจะเอาไปแบ่งกันกินกับหัวหน้า

......

.....

....

...

..

.
 
นายมะยมรักเซี่ยงไฮ้.... หากมีโอกาสจะพาไอ้ต้นไม้ ไอ้กัน ไอ้ศร อ้อ เพื่อนเขยด้วย...มาเที่ยวด้วยกัน!

......

.....

....

...

..

.




















































ต่อ...reply #180
หนีงานมาหน้าไมค์

อารัมเล็กน้อย: แปลกมาก ในสถานที่ที่ไม่น่าจะพิมพ์อะไรแบบนี้ออก...เออ มันนึกออกได้เฉยเลย

ด้วยรักจากผู้เขียน

ปล. ไม่ต้องเฝ้านะจ๊ะ ไม่รู้จะหนีงานมาได้อีกตอนไหน