หัวข้อ: นิรันดร์..รักนี้บันดาลผ่านฟ้า byTRomance ตอน อวสาน P.47 แจ้งเลขพัสดุค่ะ P.50

[skynotebook]

มาอ่านอีกเรื่องแล้วคร๊าบบ
ธารนี้ก็ดื้อสุดๆไปเลยนะเนี่ย แบบนี้พี่ใต้ฟ้าจะจัดการเด็กดื้นยังไงเนี่ย

[Key Mine]

มาเป็นกำลังใจให้คุณคนเขียน น้องธาร พี่ใต้ฟ้า นะคะ

ถึงจะอัพช้าไปซักนี็้ดดด

แต่ยังไงก็จะรอนะคะ

ติดเรื่องนี้มาก สนุกแบบไทยๆดีค่ะ  

[ladyzakura]

อยู่ใกล้กันแท้ๆ แต่ไม่ได้เรื่องเลยทั้งคู่ -*-

[mild-dy]

รอจ้ารอๆ

[greentea2598]

นานมากแล้วน๊าาาา ยังไม่ต่ออีกเหรอค๊าาาา ><
ชอบพี่ใต้ฟ้ามากกกกกกกกกกกกกก คนแบบนี้จะมีอยุ่จริงไหมน๊าาา หึหึ 

[ลู่เคอOlive♥]

สงสารธาร
โดดเดี่ยวมาก เหมือนไม่มีใครใส่ใจ
โดนใต้ฟ้าเข้าใจผิดอีกแล้ว

[loverken]

 

สงสารฟ้าอะ

[myapril]

คุณเซกิคะ คุณตูนมาววววไปแล้วเหรอ  555++

แว่วๆว่าจะเสิร์ฟน้องธาร รึเปล่าน๊าาา

[Seiki]

นิรันดร์..รักนี้บันดาลผ่านฟ้า

ตอนที่ 13

คนสูงวัยเปิดปากหัวเราะดังลั่นไปทั้งห้องนั่งเล่นไม่ห่วงสมบัติผู้ดีที่ติดตัวมาเลยสักนิด เมียสาวรุ่นราวคราวลูกเสียด้วยซ้ำที่ต้องเบือนหน้าไปอีกทางเพื่อเบ้หน้าเหมือนรับกับสภาพของสามีแก่ตัวเองไม่ได้

“หลานไม่ได้แต่งนิทานหลอกปู่ใช่มั้ยใต้ฟ้า ไอ้ตัวแสบน่ะนะลดตัวลงไปจับจอบขุดดิน เห็นทีงานเกษตรจังหวัดประจำปีนี้หลานคงต้องพ่วงโชว์พิเศษนอกเหนือจากผลผลิตชั้นยอดของหลานแล้วล่ะ ฮ่าๆ”

“ครับ ผมก็แปลกใจที่ธารทำอย่างนั้น ขุดดินกลางฝนนับว่าเป็นเรื่องแปลกแล้ว แต่ธารยังแข็งแรงไม่มีทีท่าว่าจะล้มป่วยนี่น่าอัศจรรย์ใจมากครับปู่”

“ฮ่าๆ ปู่บอกแล้วว่าไอ้ธารมันถึกจะตาย ไอ้ที่เราเห็นว่ามันไม่เอาไหนนั้นเพราะไอ้ธารมันเจ้าเล่ห์มารยาต่างหากล่ะ ปู่เตือนแล้วแต่ใต้ฟ้านั่นแหละที่ไม่เชื่อปู่”

หากปู่พนาไม่ใช่ญาติผู้ใหญ่เพียงหนึ่งเดียวที่ใต้ฟ้าให้ความเคารพแล้ว เจ้าของไร่หนุ่มคงได้ถอนหงอกคนแก่กันก็คราวนี้แหละ การที่ธาราธารต้องมาอยู่ที่นี่ ความคิดแรกมาจากปู่พนาเองไม่ใช่หรือไง มาวันนี้ปู่พูดเหมือนใต้ฟ้าหาเรื่องใส่ตัวเอาธาราธารมาอยู่ด้วยซะอย่างนั้น ถึงแม้ลึกๆแล้วใต้ฟ้าเองก็มองหาแผนการณ์ที่จะดึงตัวธาราธารกลับมาดูแลก็เถอะ แต่การที่ปู่จะรู้จักและเข้าอกเข้าใจหลานในสายเลือดดีขนาดนั้น ทำไมปู่ถึงไม่รู้นะว่าการที่ปู่เอาเมียใหม่รุ่นแม่เข้ามาอยู่ที่บ้านคือสิ่งที่ธาราธารไม่ชอบอย่างมาก และการที่ทั้งพ่อและปู่มักมากในความรักเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ธาราธารต่อต้านการเลี้ยงดูจากครอบครัวตัวเอง เพราะเด็กหนุ่มไม่คิดว่าใครจะเป็นแบบอย่างที่ดีได้ และการที่ทุกคนทำอะไรตามอำเภอใจแบบนี้ ธาราธารเลยคิดที่จะทำตามใจตัวเองบ้าง แต่ต้องเป็นการเอาแต่ใจที่ได้รับความสนใจเท่านั้นนะ การที่เจ้าของไร่หนุ่มจะคิดถึงมุมน่ารักน่าเอ็นดูของธาราธารนั้น เป็นความผิดมหันต์เมื่อสติที่ล่องลอยกลับคืนมาแล้วเพราะปลายสายกำลังตะโกนเรียกชื่อเขาอยู่ 

ลืมไปได้ยังไงกันล่ะใต้ฟ้า ธาราธารทำให้นายโกรธเสียใจอยู่นะ ถึงหมอนั่นจะทำอะไรเหนือความคาดหมายให้น่าดีใจ แต่ภาพตำตาภาพนั้นก็ทำให้ใจปวดปร่าไปเหมือนกันไม่ใช่เหรอ ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนภูเขาไฟละเบิดออกมาเป็นลาวา เหมือนฟ้าถล่มทลายลงมาก็ไม่ปาน เพราะฉะนั้นจะต้องไม่ยกโทษให้กันง่ายๆสิ

“แฮะ แฮ่ม ใต้ฟ้า สายหลุดหรือยังไง ปู่เรียกจนเจ็บคอแล้วนะ”
“อ๊ะ โทษทีครับปู่ ผมคิดอะไรเพลินไปหน่อย ปู่ว่ายังไงต่อนะครับ”
“ยังเครียดเรื่องไร่อยู่เหรอ”
“ก็นิดหน่อยครับ”
“ไม่นิดละมั้ง บอกปู่มาเถอะน่า เห็นปู่เป็นอย่างนี้น่ะก็ไม่ได้หมายความว่าจะแก่ไปวันๆเพื่อรอวันตายหรอกนะ  ปู่ยังปึ๋งปั๋งแข็งแรง สมองยังแล่นอยู่หลานเอ้ย แค่กๆ”
“ผมยังนึกไม่ออกน่ะครับว่าใครที่จะคิดร้ายต่อไร่ผมได้ขนาดนี้ สารเคมีพวกนี้ ถ้าไม่พลิกหน้าติดแล้วอัดน้ำล้างหน้าดินเข้าไปมันก็คือยาฆ่าหญ้าเข้มข้นดีๆนี่เองนะครับปู่ ถ้าลองซึมลงไปจนถึงรากแล้วล่ะก็ ผลไม้พวกนั้นคงจะยืนต้นตายทั้งไร่แน่ๆครับ”
“ทำไมมันถึงได้เลวระยำกันขนาดนี้ หลานคิดดูดีๆนะว่าใครที่รู้ความเคลื่อนไหวของหลานมากที่สุด ใครที่รู้ว่าหลานกำลังทำอะไรอยู่ แล้วสิ่งที่หลานทำอยู่นั้นมีผลอะไรบ้าง”
“ผมได้รับเทียบเชิญจากอธิการบดีของมหาลัยในจังหวัดให้เป็นอาจารย์บรรยายพิเศษคณะเกษตรน่ะครับ”
“แค่นี้ก็ไม่น่าจะแกล้งกันให้ล่มจมขนาดนี้เลยนี่นา มันต้องเป็นเรื่องที่ใหญ่กว่านี้สิ เรื่องที่ทำแล้วมีชื่อเสียง มีคนนับหน้าถือตาอะไรประมาณนี้น่ะไม่มีเหรอ”
“เรื่องที่ทำให้มีชื่อเสียง มีคนนับหน้าถือตาเหรอครับ หรือว่าจะเป็นเรื่องที่ผมกำลังจะได้รับรางวัลเกษตรกรยุคใหม่ที่ประสบความสำเร็จและสร้างชื่อเสียงให้กับผลผลิตทางการเกษตรของจังหวัด ที่สำคัญคือผมเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในขณะที่ใช้เวลาไม่นาน”
“บิงโกแล้วไงล่ะ แค่กๆ แฮะ แฮ่ม แฮ่กๆ”
“คุณปู่เป็นอะไรครับ”
“ออกอาการมากไปหน่อยเลยเหนื่อยจนหอบน่ะ ไม่มีไรหรอก”

ปู่พนาเอามาจับหน้าอกตัวเองแล้วเคล้นคลึงเบาๆ ค่อยๆสูดหายใจเบาแต่ลากลมหายใจยาวเพื่อดึงอากาศเข้าปอดให้ได้มากที่สุด เมียสาวที่นั่งขัดเครื่องประดับอยู่ข้างๆได้แต่ชักสีหน้าแล้วถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่ายก่อนจะหยิบสร้อยที่สั่งทำด้วยมรกตน้ำงามทั้งเส้นเอามาส่องดูกับแสงเพื่อชื่นชมความงามแล้วเอาผ้าเช็ดในมรกตแต่ละเม็ดสวยสุกใสมากขึ้น

คนที่อยู่ใกล้กลับไม่ใส่ใจ ส่วนคนที่อยู่ไกลกลับขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความกังวลและห่วงใยอาการของปู่พนา

“มันชัดเจนมากนะเรื่องนี้ หลานต้องหาแล้วล่ะว่าตัวอิจฉาคือใคร”
“อิจฉาผมจนต้องทำขนาดนี้เลยเหรอครับปู่ มันดูร้ายแรงยังไงก็ไม่รู้ครับ ทั้งๆที่ผมก็รู้สึกว่าคนที่นี่ใจดีแล้วก็จริงใจแท้ๆเชียว”
“อิจฉาน่ะไม่เท่าไหร่หรอกหลานเอ้ย ผลพลอยได้ที่พ่วงมากับรางวัลล่ะ หลังจากนั้นแล้วไร่หลานคงเป็นที่รู้จักข้ามจังหวัด ผู้คนให้
ความสนใจ ใครๆก็อยากมาซื้อผลผลิตจากไร่ของหลาน เกษตรจังหวัดอื่นก็คงอยากได้หลานไปให้ความรู้ ตอนนั้นหลานคงรวยไม่ลืมหูลืมตาเชียวล่ะใต้ฟ้า”
“ผมไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้นเลยนะครับ รางวัลที่ได้มาผมคิดว่าเขาคงเห็นจากผลงาน ส่วนเรื่องไปสอนที่มหาลัยนั้น ถ้าหากมีรุ่นน้องเข้ามาช่วยกันกระจายความรู้อีกทาง เกษตรกรของเราก็คงจะพัฒนาขึ้น ถ้าเกษตรกรเรามีความรู้ที่ถูกต้องเหมาะสม ผลผลิตทางการเกษตรก็มีคุณภาพมากขึ้น อะไรที่ไม่เคยปลูกได้เรามาพัฒนาให้มันปลูกได้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมว่ามานี้มันก็เป็นแรงขับเคลื่อนหนึ่งของประเทศในฐานะที่เราเป็นประเทศค้าขายผลิตผลทางการเกษตรเป็นอันดับแรกนะครับ”
“หลานคิดอย่างนี้ แต่คนอื่นล่ะ เราไม่รู้ความคิดของคนอื่น หลานมองการณ์ไกล มองเพื่อนร่วมอาชีพว่าจะต้องก้าวไปด้วยกัน แต่คนอื่นบางคนเขามองแค่ว่านี่คือธุรกิจ และหลานก็คือคู่แข่งทางธุรกิจของเขาก็เท่านั้น”
“ในจังหวัดนี้มีเจ้าของไร่ใหญ่ๆแค่ไม่กี่คนหรอกครับ นอกจากผมแล้วก็มีกำนันเปรื่องอีกคนที่เคยเป็นรายใหญ่ที่สุดของที่นี่ แต่ลูกสาวของแกที่ชื่อว่านน้ำเป็นเพื่อนสนิทของผมนะครับ เธอแวะเวียนมาหาผมที่ไร่เสมอ”
“หลงเสน่ห์หนุ่มชาวไร่เมืองกรุงสินะ แหม ใครว่าสาวเมืองหลวงที่ร้าย สาวต่างจังหวัดก็ใช่ย่อยนะใต้ฟ้า”
“ผมไม่ได้สนใจเธอแบบนั้นหรอกครับปู่ รู้สึกต่อเธอเหมือนเพื่อนเท่านั้นแหละครับ”
“แล้วเขาแค่นั้นกับหลานหรือเปล่า ถ้าเขาดองกับหลานได้มันคือช้างชนช้าง แต่ถ้าพลาดละก็นะ มันอาจจะกายเป็นเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ใครจะไปรู้ถูกมั้ยหลาน”
“ถึงยังไงผมก็ต้องหาคนก่อเรื่องนี้ขึ้นมาให้ได้ครับปู่ อย่างน้อยผมก็จะต้องรู้ว่าใครที่ไม่หวังดีกับเรา”
“เวลามีศึกสงคราม แม่ทัพตายเพราะสตรีก็มีมาเยอะนะใต้ฟ้า ปู่ไม่ได้ต้องการให้หลานระแวง แต่เราก็ต้องระวังตัวเองบ้าง”
“ครับปู่”
“สุดท้ายปู่ก็พาหลานเข้ามาเรื่องเครียดๆจนได้นะ ทั้งๆที่เราคุยกันด้วยเรื่องไอ้แสบแท้ๆ”

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

“ไม่มีทางซะล่ะ เรื่องอะไรเอาน้ำหญ้ามาให้กินอย่างนี้ ผมไม่ได้ป่วย ผมแข็งแรงดี ตาบอดกันรึไง”
“อะไรกันน่ะ ใครสอนให้ก้าวร้าวอย่างนั้นห๊ะธาร ถึงป้าพรจะเป็นแม่ครัวของที่นี่ แต่ป้าพรก็แก่คราวปู่เราแล้วนะ พูดแบบนี้กับผู้ใหญ่ได้ยังไง ธารไม่ใช่เด็กไร้การศึกษานะ ไปเรียนถึงเมืองนอกเมืองนาก็น่าจะรู้อะไรบ้าง”

ตั้งแต่เกิดเรื่องในห้องหนังสือวันนั้น ต่อให้ธาราธารทำดีแค่ไหนหรือพยายามยังไงก็คงจะไร้ค่าสินะ ถ้ามีโอกาส ใต้ฟ้าต่อว่าและสั่งสอนไปในคราวเดียวแบบจัดหนักเสมอ เด็กหนุ่มพยายามข่มใจอดทน แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่รู้สึกน้อยใจการกระทำของใต้ฟ้า

หากใต้ฟ้าต้องการคำอธิบายเรื่องวันนั้น หากต้องการคำขอโทษจากปาก ธาราธารก็พร้อมที่จะทำแต่ดูเหมือนใต้ฟ้าไม่ได้ใส่ใจเรื่องนั้นอีก ปัญหาในไร่คงสำคัญกว่าเรื่องของเกย์ใจแตกอย่างธาราธารมาก บางทีในเร็ววันนี้ตัวเขาอาจจะต้องถูกส่งตัวกลับบ้านเพราะความโกรธเกลียดของเจ้าของไร่หนุ่มซะละมั้ง

ลืมไปได้เลยน้องที่เคยเป็นที่รักน่ะ ลืมไปได้เลยไอ้ธารไอ้เด็กวิปริตผิดเพศ หยุดคิดที่จะยัดเยียดตัวเองให้ใต้ฟ้าสักที เพราะผู้ชายก็คือผู้ชาย เขาไม่มีวันจะหันกลับมามองเพศเดียวกันอย่างคนรักหรอก ไม่มีวัน

เด็กหนุ่มสงบลงแต่ไม่ยอมอธิบายว่าโวยวายเรื่องอะไรจนป้าแม่ครัวต้องยื่นแก้วดินเผาสีน้ำตาลไหม้มาให้ดู ใต้ฟ้าถึงรู้ว่าเป็นสมุนไพรภูมิปัญญาชาวบ้านที่คั้นเอาน้ำจากใบสดๆมากินเพื่อเรียกพลกำลังให้กลับมาดังเดิม ตอนที่เขารู้จักกับน้ำทรงพลังนี้ใหม่ๆ ใต้ฟ้าก็รับไม่ได้กับกลิ่นเหม็นเหมือนหญ้าที่ถูกตัดใหม่ๆเป็นบริเวณกว้าง มันเหม็นเขียวและหืนจนสุดจะทน โดยเฉพาะรสชาติที่สุดจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้แล้วยิ่งหนัก แต่ยอมรับว่าหลังจากกินน้ำของสมุนไพรชนิดนี้แล้วรู้สึกสดชื่น กระปรี้กระเปร่าและตัวเบาขึ้นมาก เหมือนได้พักผ่อนเต็มอิ่ม เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่ทำให้เรามีแรงทำงานหลังจากเพิ่งผ่านงานหนัก ขนาดเขาเองกว่าจะทำใจให้ชินกับมันได้ก็ต้องใช้เวลานานพอดู แล้วสำหรับธาราธารที่เพิ่งเคยพบเห็นเป็นครั้งแรก มิหนำซ้ำเด็กหนุ่มยังเป็นคนรุ่นใหม่ที่ห่างไกลวิถีชาวบ้านด้วยแล้วละก็ ไม่ใช่เรื่องที่น่าแปลกใจ แต่ที่ใต้ฟ้าต้องตำหนิเพราะธาราธารปฏิเสธอย่างก้าวร้าว เขาอยากให้น้องต่างสายเลือดคนนี้เป็นที่น่าเอ็นดูของคนอื่นที่พบเห็นอย่างตอนเด็กๆ อยากให้ธาราธารรู้จักคำว่าเสมอภาคและทุกคนมีศักด์ิศรีความเป็นคนเท่ากัน ไม่ใช่แบ่งแยกวรรณะเจ้านายกับคนใช้อย่างที่เป็นอยู่นี้

“ป้าพรเขาหวังดี ถ้าธารไม่ต้องการก็ต้องปฏิเสธดีๆไม่ใช่โวยวายอย่างนี้”
“ก็ธารไม่รู้จักนี่ว่ามันคืออะไร กลิ่นมันเหม็นจะตายมันควรจะเป็นของกินเหรอพี่ใต้ฟ้า ธารถามหน่อยสิว่าที่มันเกิดเรื่องร้ายแรงอย่างนี้เพราะเราไว้ใจกันไม่ใช่หรือไงล่ะ”
“ต่อให้ธารไม่ไว้ใจใครสักคนที่นี่แต่ธารก็น่าจะมีวิธีตอบโต้ที่ดีกว่านี้ไม่ใช่เหรอ ปู่เคยสอนอะไรเอาไว้จำไม่ได้หรือไง การแกล้งโง่ให้ศัตรูตายใจคือวิถีของผู้ชนะ ถ้าธารไม่รู้ธารก็ควรจะถามก่อนว่ามันคืออะไร ส่วนจะกินหรือไม่กินมันอยู่ที่ธาร ไม่มีใครบังคับเราได้หรอกถ้าเค้าไม่มัดมือมัดเท้าแล้วเอาแล้วจ่อปากน่ะ”
“ไม่ว่าจะยังไงธารก็ผิดอยู่ดี งั้นพี่ใต้ฟ้าจะลงโทษ จะดุด่าอะไรก็เอาให้เต็มที่เถอะครับ”
“เฮ้อ ธารก็เป็นซะอย่างเนี๊ย จะไม่ให้พี่ต้องดุต้องว่าได้ยังไง ธารรู้ว่าอะไรควรไม่ควร แต่เป็นเพราะมีพี่เป็นตัวแปรใช่มั้ยล่ะ ธารถึงได้มองข้ามมารยาทดีๆของตัวเองไป”
“เอาเป็นว่าธารขอโทษนะครับป้าพร ขอโทษนะครับพี่ระฟ้า ธารขอตัวก่อนแล้วกันครับ”
“จะไปไหนล่ะ แล้วจู่ๆเอามือกุมหน้าผากแบบนั้นเป็นอะไร”
“ปวดหัวนิดหน่อย นอนพักแล้วก็หายครับ”
“จะไม่สบาย”
ธาราธารส่ายหัวปฏิเสธ
“ถ้างั้นก็เครียด ปวดหัวมีไม่กี่สาเหตุหรอกนะธาร บอกพี่สิถ้าไม่ใช่ธารกำลังจะป่วยแล้วธารเครียดเรื่องอะไรถึงได้ปวดหัวอย่างนี้”
“ไม่ทราบครับ ธารยังไม่ได้ตั้งชื่อเรื่อง”
“ธารอย่าตีรวนพี่”
“ถ้าพี่ใต้ฟ้าคิดว่าการคาดคั้นมันจะทำให้ธารปวดหัวน้อยลงแทนที่มันจะระเบิดออกมาเลยก็ได้ครับ ธารจะพยายามหาสาเหตุให้ว่าเครียดเรื่องอะไร”
“ยังไม่ใช่ตอนนี้ก็ได้ แต่อยู่คนเดียวไม่ดีหรอก ในห้องหนังสือพี่มีเก้าอี้ปรับนอนได้ ไปพักในห้องนั้นได้มั้ยล่ะ”

“เพื่ออะไรครับ”

นั่นสินะใต้ฟ้า เพื่ออะไรกัน!

เพื่อให้ธาราธารอยู่ใกล้หูใกล้ตา
เพื่อให้แน่ใจว่าเด็กหนุ่มได้พักผ่อนจริงๆ
เพื่อจับธาราธารแยกจากแขกชาวต่างชาติอย่างโทมัส
ดูเหมือนว่าตัวเองก็หาคำตอบที่ถูกต้องที่สุดไม่ได้นอกจากเลือกตอบถูกทุกข้อ

“เพื่อที่ว่าถ้าธารหายปวดหัวแล้วจะหาคำตอบให้พี่ได้ว่าเครียดเรื่องอะไร ทำไมจู่ๆถึงปวดหัวขึ้นมาได้ไง”
เด็กหนุ่มเลิกคิ้วสงสัย มันอารมณ์ไหนกันใต้ฟ้าถึงได้อยากรู้ว่าธาราธารเครียดเรื่องอะไร ความเครียดที่มีอยู่มันสะสมกันหลายเรื่องจนหนักไปหมดทั้งหัว เมื่อถูกกระตุ้นด้วยคำพูดใจร้ายของใต้ฟ้าเข้าไปมันเลยทนรับฟังต่อไม่ได้ก็แค่นั้น หากจะให้บอกทุกความรู้สึกนึกคิดที่อาจจะก่อให้เกิดความเครียดแล้วละก็ เจ้าของไร่หนุ่มคงได้ช็อกตาตั้งกันบ้าง โดยเฉพาะเรื่องที่เครียดที่สุด
จะทำยังไงให้พี่ใต้ฟ้า “รัก”

ธาราธารเบื่อที่จะรักข้างเดียวอีกต่อไปแล้ว เบื่อที่จะต้องจมปลักอยู่กับการฝังใจในวัยเด็ก บางครั้งธาราธารก็อยากจะตะโกนบอกความรู้สึกของตัวเองตามนิสัยใจร้อนไปเหมือนกันแหละว่าอยากเป็นคนที่ถูกรักบ้าง ไม่ใช่คนที่ไม่มีใครต้องการเหมือนอย่างตอนนี้

ใต้ฟ้าลอบยิ้มกริ่มเมื่อเห็นว่าธาราธารสินฤทธิ์เดินนำเขาไปยังห้องหนังสือแล้ว ถึงคนตัวเล็กจะแข็งกร้าวและไม่ยอมลงให้ใครแต่ก็ยอมให้กับใต้ฟ้าเสมอ หากใต้ฟ้าพูดดีๆธาราธารก็จะเชื่อฟังและทำตามด้วยความเต็มใจ แต่ถ้าหากเป็นขู่แกมสั่งอย่างเมื่อกี้นั้น ถึงจะยอมทำตามแต่ธาราธารก็จะงอนและไม่ยอมพูดกับเขาดีๆจนกว่าเขาจะเข้าไปเอาใจ

“ธาร”
เจ้าของชื่อเพียงแค่เหลือบมองคนเรียกเท่านั้นก่อนจะปิดเปลือกตาเข้าหากันดังเดิม

“พี่เปิดแอร์หนาวไปหรือเปล่า”
ใต้ฟ้าได้เห็นแค่ธาราธารส่ายหน้าไปมาเท่านั้น

“งั้นพี่จะทำงานต่อนะ ถ้ามีอะไรก็เรียกแล้วกัน”



“คิดจะหาตัวคนทำแบบนั้นกับไร่มั้ย”
“ห๊ะ ธารว่าอะไรนะพี่ไม่ได้ยิน”
“คิดจะหาคนที่ผสมยาลงไปในน้ำรดต้นไม้มั้ย”
“หาสิ ธารถามทำไมเหรอ”
“เปล่า”

จริงๆแล้วธาราธารอยากจะถามว่าเรื่องวันนั้นใต้ฟ้ายังโกรธอยู่มั้ย แต่ก็ไม่ได้ถามมันออกมา สำหรับใต้ฟ้าแล้วเรื่องไร่คงสำคัญที่สุดจริงๆ เพราะใต้ฟ้าพร้อมจะลืมเรื่องทุกสิ่ง ถ้าหากมีเรื่องไร่แทรกเข้ามา

“พี่ใต้ฟ้า ถ้าธารช่วยพี่หาคนร้ายล่ะ พี่จะมีรางวัลให้มั้ย”
“หือ ทำไมถามงั้นล่ะ อยากเป็นโคนันตอนโตหรือไง”
“มีมั้ยล่ะรางวัลน่ะ ตอบมาก่อนสิ”
“ไม่มี เผลอๆอาจจะเพิ่มโทษด้วยซ้ำ มันไม่ใช่เรื่องเล่นสนุกนะธาร มันอันตรายมาก ไม่ใช่เรารู้ว่าเป็นใครแล้วจะจัดการได้เลยซะที่ไหน คนทำไม่สำคัญเท่าคนบงการหรอกนะ”
“ถ้าธารทำได้ล่ะ”
“พักผ่อนเถอะน่ะ เดี๋ยวก็ปวดหัวมากกว่าเดิมหรอก”
“สุดท้ายธารก็ไม่มีอะไรน่าเชื่อถือเลยสินะ”
“งั้นตอบพี่มาก่อนว่าทำไมถึงอยากช่วยที่ตามหาคนร้ายล่ะ”

เพราะถ้าหมดปัญหาเรื่องคนร้ายที่ลอบเข้ามาทำลายไร่ไปได้ พี่ใต้ฟ้าก็จะหมดเรื่องที่สำคัญที่สุดที่ต้องจัดการไปน่ะสิ แล้วหลังจากนั้น เรื่องของธารก็อาจจะได้รับความสนใจจากพี่ใต้ฟ้าบ้างเท่านั้นเอง ก็แค่หาโอกาสให้ตัวสำรองได้มีความหวังขึ้นมาบ้าง
เป็นคำอธิบายที่เหมือนเรื่องฝังใจจนเก็บเอามาฝันจนเพ้อละเมอออกมา เพียงแต่ว่ามันเป็นคำเพ้อเจ้อพรรณนาที่ไร้เสียง เนื่องจากเด็กหนุ่มหลับไปแล้วด้วยความเพลียนั่นเอง

•·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·• •·.·´¯`·.·•

จะกี่ปีๆธารก็ยังเหมือนธารตอนที่ยังเป็นเด็ก นึกจะไม่ยอมก็เถียงจนกว่าจะชนะ พอเขานึกอยากจะฟังเหตุผลของคนดื้อด้านดึงดันเอาแต่ใจบ้างก็ชิงหลับไปก่อนอย่างนี้ทุกที

เจ้าของไร่หนุ่มส่ายหน้าให้กับคนตัวเล็กที่ซุกตัวเข้าหาไออุ่นของเก้าอี้ปรับนอนหุ้มผ้าทอเลียนแบบขนสัตว์นุ่มละมุน เพราะภาพที่เจ้าของไร่เลือกจะจดจำสำหรับเพื่อนเล่นในตอนเด็กๆแล้ว ใต้ฟ้าเลือกที่จะจดจำแต่อิริยาบถที่น่าเอ็นดูและน่าปกป้องดูแลของธาราธารเสมอ ใต้ฟ้าชอบนั่งมองเวลาที่ธาราธารนอน การซุกตัวและไขว่คว้าอะไรบางอย่างไม่ว่าจะเป็นผ้าห่ม หมอน หรือคนที่นอนอยู่ข้างๆ มันบอกได้ว่าธาราธารโหยหาความอบอุ่นที่ไม่เคยได้รับจากใครเลย ภาพที่ใต้ฟ้าเฝ้าคิดถึงตอนที่อยู่ห่างกันเกินครึ่งฟ้า ภาพที่ใต้ฟ้าทำใจไว้แล้วว่าอาจจะไม่ได้เห็นอีกตอนที่พบกันครั้งแรกหลังจากที่ห่างกันไปนาน
สิ่งที่ธาราธารย้ำทำจนติดเป็นนิสัยอยู่นี้เรียกว่าจิตใต้สำนึกใช่ไหม

หากใช่

การจดจำและเฝ้าคิดถึงธาราธารในแบบที่เขากำลังมองอยู่ตอนนี้ก็เป็นจิตสำนึกด้วยเหมือนกันสินะ
“จนตอนนี้แล้วยังคิดว่าชีวิตคู่ต้องเริ่มต้นจากการแต่งงานอยู่หรือเปล่าห๊ะธาร”


๐สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ คงพูดอะไรมากไม่ได้เพราะคนเขียน "เมา" ค่ะ แต่เพราะบอกทุกคนไว้แล้วว่าจะมาลงเรื่องน้องธาร ก็ต้องมาตามสัญญานะคะ

๐ ทุกคนสามารถติดตามข่าวสารได้ที่ TRomance's Fanpage ค่ะ อัพเดทเร็วที่สุดแล้ว
๐ นายโลมยังเปิดให้จองและโอนเงินจนกว่าคนวาดจะส่งงานให้คนเขียนเอาเข้าโรงพิมพ์นะคะ ขอโทษคนอ่านที่จองและโอนเงินกันมาก่อนด้วยค่ะ นอกจากนี้คนเขียนก็เปิดรีปริ๊นท์ให้ทุกเรื่องแล้วนะคะ ไปจับจองกันได้ เพราะหลังจากนี้คงหยุดรีปริ๊นท์แล้ว คงรีเรื่องละ 10 เล่ม ไปออกบูธเดือน พ.ย.ทีเดียวเลยค่ะ รายละเอียดเปิดจองนายโลมและรีปริ๊นท์

[YouandMe]

จิ้มจึ่กๆ 

เกือบนอนแล้วววววววว พอดีกดเข้ามาดูอีกทีเลยเจอ 

เมื่อไหร่คู่นี้จะเข้าใจกันเสียที 
พี่ใต้ฟ้าเอ๋ย ถ้าน้องธารตัดใจยอมถอนสมอหล่ะก็ อย่ามาตามง้อนะเฟ้ย 

แก้เท่าที่เจอเพราะว่าง่วงแล้วววววว 

ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนภูเขาไฟละเบิดออกมาเป็นลาวา ==> ระเบิด
ปู่พนาเอามาจับหน้าอกตัวเองแล้วเคล้นคลึงเบาๆ ==> มือ
ก่อนจะหยิบสร้อยที่สั่งทำด้วยมรกตน้ำงามทั้งเส้นเอามาส่องดูกับแสงเพื่อชื่นชมความงามแล้วเอาผ้าเช็ดในมรกตแต่ละเม็ดสวยสุกใสมากขึ้น ==> ให้
มันอาจจะกายเป็นเสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ใครจะไปรู้ถูกมั้ยหลาน ==> กลาย
ไม่มีใครบังคับเราได้หรอกถ้าเค้าไม่มัดมือมัดเท้าแล้วเอาแล้วจ่อปากน่ะ
เอาเป็นว่าธารขอโทษนะครับป้าพร ขอโทษนะครับพี่ระฟ้า ธารขอตัวก่อนแล้วกันครับ ==> พี่ใต้ฟ้า
ใต้ฟ้าลอบยิ้มกริ่มเมื่อเห็นว่าธาราธารสินฤทธิ์เดินนำเขาไปยังห้องหนังสือแล้ว ==> สิ้นฤทธิ์
งั้นตอบพี่มาก่อนว่าทำไมถึงอยากช่วยที่ตามหาคนร้ายล่ะ ==> พี่

555555555+ มีชื่อนายระฟ้าหลุดมาด้วย แบบนี้ต้องเน้นให้เห็นชัดๆ 

[jaijaiz]

โชคดีจังเลยที่เห็นว่ามาต่อแล้ว

พี่ใต้ฟ้าคิดเยอะจังเลยอ่า อยากให้เปิดใจพูดกันจังเลย
น้องธารของเราจะได้สมหวังสักที อิอิ

ปัญหาช่างรุ่มเร้าเสียจริงๆ
แต่ดูเหมือนพี่ใต้ฟ้าจะเิริ่มเข้าใจตัวเองแล้วใช่ไหมคะเนี่ยหรือไม่ใช่ อ่อย สับสนในตัวพี่ใต้ฟ้าจัง

จะรอมาต่อตอนหน้านะคะ 

[เฉาก๊วย]

 

[พระสนมฝ่ายซ้าย]

โอ๋ๆๆๆ น้องธาร 
พี่ใต้ฟ้าเริ่มรู้ใจตัวเองแล้วใช่ม้า ><

[janeyuya]

เค้าเห็นคำว่า*ระฟ้า*แหละ (*¯︶¯*)
สงสัยคนเขียนก๊งหนักไปหน่อย.

[maru]

ปู่ธารทำไมถึงเอาแต่มองธารแบบนั้น เคยได้มองธารจริง ๆ จัง ๆ บ้างไหมเนี่ย

[NewYearzz]

อ่อ คือไม่ต้องแต่งงานก็...ได้ใช่มั๊ย? 

เค้าเปล่าทะลึ่งนะ เค้าแค่ลุ้น

รอตอนต่อไปครับ

[U_Ton]

  ปู่มองธารไม่ดีเลย... ว่าง่ายๆ ไม่เคยมองในแง่ดีสักครั้ง

สงสารธารนะ ความรักจากคนที่อยากได้ก็ไม่ได้... ที่ได้ก็เหมือนไม่ใช่รัก(อีตาโทมัสนั่นเเหละ)

แล้วเมื่อไหร่ใต้ฟ้าจะรับธารได้ มองเห็นตัวจริงๆของธารซักที...

อยู่ไปแบบนี้นอกจากไม่มีความหวัง แล้วยังบั่นทอนกำลังใจธารมากขึ้นเรื่องๆ

อ่านเเล้วหน่วงจริงๆ ทำไมชีวิตธารขาดๆเกินๆแบบนี้ มีเงิน แต่ไม่มีคนเข้าใจ

[AeRoMoZa]

ลุ้นคู่นี้จริงๆ มีปัญหาปัจจัยอื่นๆเข้ามาตลอด
เมื่อไหร่พี่ใต้ฟ้าจะรู้ใจตัวเอง เฮ้อ
แล้วจะจัดการกับปัญหาไหนเสร็จก่อนนะ
ทั้งเรื่องคนไม่หวังดีกับไร่และเรื่องโทมัส
รออ่านต่อนะคะ

[Panny]

พี่ใต้ฟ้าน่ะแหละ ไม่ยอมรู้อะไรบ้างเลย ชิ

บวกค่า

[roseen]

ไม่รักไม่ว่า อย่ามามองความรักของคนอื่นไม่มีค่าอย่างนี้

ปล่อยน้องเขาซะ บอกไปว่าไม่รักกันแบบนั้น อย่าทำเหมือนมองเป็นคนไม่มีค่าในความรู้สึกนึกรัก


อย่า.............

[MiSS-U]

ไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่เลยเพราะใจคนอ่านมันร้อน
อยากให้คู่นี้สวีทกันบ้าง 555

รอใต้ฟ้ารู้ใจตัวเองเร็วๆ

บวกเป็ด

[ordkrub]

เครียดอะเครียด
เมื่อไหร่จะเปิดใจกันสักทีหนอ
อยากให้กระชากหน้ากากยัยม้าน้ำเร็วๆ
แต่ต้องจัดหนักนะ

[runma]

ใต้ฟ้าเมื่อไหร่จะเปิดใจบ้าง ตอนนี้ต่างคนก็ต่างคิดกันไปคนละทางอยู่นั่น
กลัวว่าธารจะถอดใจจัง เฮ้อออ 

[malula]

เมื่อไหร่สิ่งที่ธารคิดจะสื่อถึงพี่ใต้ฟ้าซะทีหนอ

[CarToonMiZa]

คุณปู่ไม่เข้าใจธาร
ไม่พอใต้ฟ้าก็ยังจะ
มาทำตัวน่าเบื่ออีก
ไม่ลงล็อคกันสักที

[bulldog17]

ต่างคนต่างคิดกันไป

ไม่เข้าใจกันสักที

[koraorni]

เฮ้ออต่างคนต่างคิดแล้วเมื่อไหร่จะได้รุ้เรื่องกันล่ะเนี่ย
ไหนจะเรื่องไร่ ไหนจะเรื่องหัวใจ จะจัดการอะไรก่อนดีล่ะเนี่ย พี่ระฟ้า
 

[member]

อร้ายยย ชอบเรื่องนี้มากกกก
ชอบธารอ่ะ  น่าร้ากกกกกก พี่ใต้ฟ้าก็รู้ใจตัวเองเร็วๆหน่อยน้า


รอตอนต่อไปจ้าาาา รีบๆมานะ อิอิ 

[beery25]

 

[ladymoon_yy]

น้องธารมาแล้วววววว