ตอนที่ 58
“นายนี้มันตัวแสบจริงๆ” ผมยังบ่นไม่เลิก เพราะระอากับพฤติกรรมของโจ้จริงๆ
“ผมอุตส่าห์ไปพูดให้แม่คุณเข้าใจนะ” โจ้ทำเสียงอ้อน
ผมถอนหายใจ “เดี๋ยวผมจะเอาเงินมาคืนคุณ ขอบใจสำหรับความหวังดี”
“เงิน 1 แสนที่เราให้แม่นาย มันเป็นเงินของนายอยู่แล้ว”
“คุณพูดอะไร” ผมขมวดคิ้ว
“ก็ตอนที่พี่สินสัญญากับคุณว่า จะให้เงิน1แสนกับคุณตอนที่คุณถ่ายครบ10คนไง”
ใช่มันคือเงินที่ผมจะต้องได้
“แต่ผมไม่ภูมิใจหรอก กับเงินที่ได้มาแบบนั้น”
“เราเองก็เข้าใจนะ เพราะเราก็เคยรู้สึกแบบนั้น พ่อไม่เคยบอกเลยว่าพ่อเป็นเจ้าของบริษัทหนังโป๊ พอเรารู้เราก็โกรธมาก แต่ทำยังไงได้ ถ้ามัวแต่นึกถึงศัดิ์ศรี มันก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก เงินที่เราคิดว่าสกปรก มันสามารถสร้างคนๆหนึ่งให้เป็นคนดีได้”
ผมเงียบไม่ตอบอะไร ตอนนั้นที่ผมรับงานจากพี่สิน ผมเองก็ตัดสินใจที่จะทำแบบนั้น แล้วทำไมทีอย่างนี้ถึงมาเพิ่งคิดได้
“ซีดีที่วางขายอยู่ตอนนี้ ผมเซนเซอร์หน้าคุณเรียบร้อยแล้ว ไม่ต้องห่วงหรอก”
แล้วโจ้ก็เดินมาหาผม
“บั้มพ็ เราจะอาบน้ำ ลงไปอยู่เป็นเพื่อนหน่อย”
“ไปเองดิ” ผมเดินไปทางอื่น
“ห้องน้ำบ้านนายออกจะน่ากลัว ไฟก็ไม่มี ไปเป็นเพื่อนหน่อยดิ” โจ้เดินมาสะกิดข้างหลัง
ผมถอนหายใจแล้วเดินตามลงไปเป็นเพื่อน ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำตามด้วยว่ะ
ผมยืนรออยู่หน้าห้องอาบน้ำ รอให้พ่อคุณเค้าอาบน้ำให้เสร็จ
“บั้มพ์ ถูหลังให้หน่อยดิ” เสียงมรณะเรียกผม
“ไม่เอาโว้ยถูเอง” ผมโวยวาย
แล้วก็รู้สึกว่าเหมือนตัวเองโดนลากเข้าไปในห้องอาบน้ำ
“เฮ้ย ทำอะไร” ผมโวยวาย
“ก็บอกว่า ช่วยถูหลังให้หน่อย” โจ้มองหน้าหาเรื่อง
“เออ เออ” ผมยอมแพ้ คว้าสบู่มาเท แล้วเริ่มค่อยถูหลังให้โจ้
“ตอนนี้มีอารมณ์เปล่า” โจ้ทำเสียงทะเล้น
“ไม่” ผมตอบเสียงดังชัดเจน
“จริงอ่ะ” โจ้หันหน้ามา แล้วคว้ามือของผมไปจับเจ้าหนูของโจ้
“เฮ้ย” ผมสะดุ้งตกใจ
“จะเอะอะทำไม ทำเป็นไม่เคยจับไปได้”
“ตอนนี้กับตอนนั้นัมนไม่เหมือนกันเว้ย” ผมโวยวาย
“ไม่เหมือนกันยังไง ไหนดูซิ”แล้วโจ้ก็เอามือมาล้วงกางเกงผม
“เว้ยยยยย! ปล่อยเดี๋ยวนี้นะโว้ย”
“ดูดิ แข็งโปกเลย ไหนบอกว่าไม่มีอารมณ์ไง” โจ้ทั้งคลำทั้งรูดไม่ปล่อย
“เฮ้ยพี่ เบาๆกันหน่อยได้ป่ะ คนจะหลับจะนอน” แล้วไอ้บาสก็โผล่หัวเข้ามาในห้องอาบน้ำ
แล้วมันก็เห็นภาพที่มือของผมจับที่ของโจ้ และเห็นโจ้กำลังล้วงของผม
“ขะ ขะ ขอโทษครับ ไม่นึกว่าจะสวีทกันอยู่” มันทำท่าเขิน แล้วรีบออกจากห้องอาบน้ำไป
เวรแท้ๆทำเอาไอ้บาสเข้าใจผิดไปอีก โจ้ได้แต่หัวเราะที่ทำผมขายหน้า
แม่ง!ไม่มีใครจะร้ายเท่าหมอนี้อีกแล้ว
************************************************************************************************
หลังจากรอให้โจ้ใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว ผมก็ล้มตัวนอนลงทันที
“นอนด้วยคนดิ” โจ้เขย่าตัวผม
“นู้น นอนข้างล่าง” ผมนอนกางเขนกางขาเต็มที่
“อะไรว่ะ เป็นแขกนะเว้ย ต้องนอนข้างบนดิ” โจ้โวยวาย
ผมไม่สนใจหลับตาทันที สักพักก็รู้สึกว่าตัวเองโดนทับ โจ้นอนทับตัวผมเลยครับ
“อะไรเนี้ย” ผมดิ้น
แล้วโจ้ก็ดันตัวผมเข้าไปติดกำแพง เอาตัวเองเบียดเข้ามานอนกับผมจนได้
“ดื้อจังวุ้ย” ผมบ่น แล้วนอนหันหลังให้โจ้
ยังครับ ผมยังไม่ทันจะหลับตา รู้สึกว่ามีมือมาลุกลามเจ้าจู๋ของผม
“คุณ เลิกกวนผมได้มั้ย” ผมบ่นพร้อมเอามือออก
มันมาอีกแล้วครับ คราวนี้จับเจ้าจู่ของผมเต็มเปา
“เอะ ฟังไม่รู้เรื่องหรือไงว่ะ” ผมตะโกนด่าลั่น พร้อมผลักโจ้ตกเตียง
“โอ้ย!” ตัวโจ้ตกลงบนพื้นกระแทกเสียงดัง
ผมลุกขึ้นมาดู ไม่นึกว่าตัวเองจะผลักแรงขนาดนี้
“เออ เออ” ผมไม่รู้ว่าควรจะขอโทษหรือเปล่า แต่มากวนผมก่อนนี้หน่า
“ได้ นายทำกับเราแบบนี้ เราจะทำกับน้องนายบ้าง เอาแม่งให้เป็นเกย์เหมือนพี่มันเลย” แล้วโจ้ก็วิ่งออกไปพร้อมทำหน้าตาขึงขัง
ผมกระโดดคว้าตัวมากอดไว้ โจ้ดิ้นสุดแรง แต่ผมตัวใหญ่กว่าแรงเยอะกว่า เลยจับไว้ได้
“ปล่อยกูนะเว้ย ปล่อยกู” โจ้เริ่มอาละวาด
ผมเอามือปิดปากทันที ไม่งั้นแม่กับไอ้บาสตื่นมาแน่
“ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ ขอร้องหละ หยุดสักทีเถอะ” ผมบอกทั้งๆที่รู้ว่าโจ้คงไม่หยุดหรอก
ผิดคาดครับ โจ้หยุดดิ้น แต่ผมกลับรู้สึกว่า เหมือนมีน้ำหยดลงมาบนแขนผมและมือของผม
“ระ ระ ระ ร้องไห้ทำไม” ผมเสียงสั่น ไม่นึกว่าโจ้จะร้องไห้
“เราขอโทษ เราอยากให้มันกลับมาเป็นเหมือนเดิม” โจ้พูดไปพร้อมเสียงสะอื้น
ผมถอนหายใจ ดันเป็นโรคแพ้น้ำตาซะด้วยกู
“เราดีใจนะ ที่บั้มพ์กอดเราอีกครั้ง”
เวร ผมใจสั่นอีกแล้ว
“เรารักบั้มพ์มากนะ รู้มั้ย”
จี้จุดอ่อนของผมอีกแล้วครับ ผมทำอะไรไม่ถูกเลย ตัวชาไปหมดแล้วครับ
โจ้ปล่อยมือผมออก พร้อมหันหน้ามา
สายตาของเราจ้องกันอีกครั้ง
“บั้มพ์ยังรักเราอยู่ไหม” โจ้ถามผม
ผมอึ้งไปพักหนึ่ง รู้สึกสับสนไปหมด ไม่รู้จะพูดว่าอะไร
แม้ผมจะเจ็บปวดกับเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่ที่เจ็บปวดก็เพราะผมรักผู้ชายคนๆนี้มาก
ถึงผมจะแสดงออกว่า โกรธ เกลียดโจ้แค่ไหน แต่ความรู้สึกในใจลึกๆผมก็ยังรัก ยังนึกถึงวันเวลาที่เคยอยู่ด้วยกัน
ไม่เคยมีใครรู้สึกแคร์ผม ห่วงใยผม และเข้าใจผมเท่ากับโจ้ แล้วความรู้สึกทั้งหมดในใจก็เริ่มพรั่งพรูออกมา
ผมเลยคว้าตัวโจ้มากอดอีกครั้ง น้ำตาตัวเองก็เริ่มไหล
“รักดิ รักมากด้วย อย่าหนีเราไปอีกนะ”
ผมกอดโจ้แน่น
ถึงโจ้จะร้ายกับผมยังไง ผมก็ยังรักเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง
-----จบตอนที่58----
มาดูฉากสวีทของโจ้กับบั้มพ์ในตอนต่อไปนะครับ เหลืออีกสองตอนแย้วววว
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
