นวนิยายแนวแฟนตาซี My Love Angel ร่วมภารกิจปกป้องโลกกับอัครเทวดาสุดหล่อ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: นวนิยายแนวแฟนตาซี My Love Angel ร่วมภารกิจปกป้องโลกกับอัครเทวดาสุดหล่อ  (อ่าน 93266 ครั้ง)

alulugun

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ยูจะเลเวลอัพแล้วดิ  :oni3:

รออ่านต่อ  o13

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ตอนที่30

รถจักรยานแล่นไปตามทางข้างถนน หนุ่มน้อยผู้เป็นเจ้าของ ขับจักรยานของเขา พลางนึกบ่นในใจกับคำสั่งของผู้เป็นแม่ ที่สั่งให้เขาไปซื่อของที่ตลาด ถ้าแม่ไม่ได้ขู่เรื่องค่าขนม เขาคงไม่ยอมออกจากห้องแม้แต่ก้าวเดียวเป็นอันขาด
เมื่อทำธุระเสร็จแล้ว เขาก็เอาของต่างๆที่แม่ฝากให้ซื้อ ไว้ตรงตะกร้าหน้ารถ แล้วก็เลี้ยวรถหันหลังจะกลับบ้าน
ในช่วงที่เลี้ยวรถนั้นเอง รถตู้สีเงินคันใหญ่วิ่งพุ่งเข้าชนรถจักรยานของหนุ่มน้อย ตัวจักรยานกระเด็นไปอีกทาง หนุ่มน้อยก็กระเด็นไปอีกทาง สร้างความแตกตื่นกับผู้คนเป็นอย่างมาก
แต่แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างก็ถูกหยุดเวลา ยกเว้นเจ้าของรถตู้ที่กำลังเปิดประตูรถ
ราฟาแอลลงมาจากรถ พร้อมทำหน้าเครียดที่ตัวเองรีบซะจนขับรถชนคน
“เวรแล้ว! ตายไหมเนี้ย” ราฟาแอลหยุดเวลา เพื่อไปช่วยเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายนั้น
เขาเดินไปที่ร่างของหนุ่มน้อย ราฟาแอลค่อยๆพยุงตัวหนุ่มน้อยขึ้นมา
ราฟาแอลต้องตกใจ กับ หน้าตาของหนุ่มน้อย เพราะรูปร่างและน่าตาของหนุ่มน้อยน่ารักจนเขา เริ่มรู้สึกชอบขึ้นมาทันที
“พระเจ้าประทานมาให้แน่เลย” ราฟาแอลยิ้มอย่างดีใจ
ราฟาแอลรีบรักษาบาดแผลให้หนุ่มน้อยคนนี้  แล้วก็อุ้มไปที่รถ
ก่อนที่จะขับรถออกไป ราฟาแอลก็ให้ผู้คนที่อยู่แถวนั้น ลืมไปว่า เมื่อกี้มีเหตุการณ์ รถชนคน
เวลาก็เริ่มเดินปกติ พร้อมรถตู้ที่ขับออกไป

*********************************************************************************************

ร่างอันไร้สติของยู นอนอยู่บนเตียง พร้อมไมเคิลที่นั่งอยู่ข้างเตียง
เทวดาหนุ่มกุมมือของหนุ่มน้อย พร้อมภาวนาขอพรจากพระเจ้าให้ยูฟื้นคืนสติมาเสียที
“ทำไม ทำไม ทำไมต้องเกิดเรื่องร้ายๆกับผมตลอด” ไมเคิลคร่ำครวญเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
เขาเริ่มรู้ตัวเองแล้วว่าความรู้สึกที่เขามีต่อยูคืออะไร ซึ่งมนุษย์เรียกว่า ความรัก
ความรักที่เกิดขึ้นอีกครั้งกับเขา แต่ครั้งนี้มันเกิดขึ้นที่บนโลกมนุษย์ ไม่ใช่ในสวรรค์

กาเบีรยล์ ที่คอยมองดูอยู่ห่างๆ เขาเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนดี เขาเองก็เคยรู้สึกเช่นนั้น แต่เพราะมันเป็นบัญญัติของสวรรค์ หน้าที่ของเทวดาคือการรับใช้พระเจ้าเท่านั้น ไม่ได้มีหน้าที่ให้รักใคร
ไม่เคยมีเทวดาองค์ไหน กล้าที่จะรักคนอื่นนอกจากพระเจ้า ยกเว้นเทวดาองค์หนึ่งที่กล้าฝ่าฝื่น และเทวดาองค์นั้นก็ถูกลงโทษให้มาเกิดเป็นมนุษย์
หลังจากเหตุการณ์นั้น ก็ไม่เทวดาองค์ไหนกล้าที่จะมีความรักต่อคนอื่นนอกจากพระเจ้า เพราะไม่มีใครอยากมาเกิดเป็นมนุษย์
กาเบีรยล์ถอนหายใจ เมื่อเห็นภาพตรงหน้า ไมเคิลเองก็ควรจะรู้ว่า ความรู้สึกที่มีต่อยูควรจะมีเพียงในโลกมนุษย์เท่านั้น
เขามองใบหน้าของไมเคิล สายตาที่มองยูช่างคล้ายกับสายตาที่ไมเคิลเคยมีให้กับคนคนหนึ่ง
กาเบีรยล์มองไปที่ร่างหนุ่มน้อยที่สลบไสลอยู่ เขาก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นกางเขนสีทองส่องแสงอยู่บนหน้าผากของยู
เทวดาหนุ่มสงสัยว่าทำไมสัญลักษณ์ของอัครเทวดาถึงได้ปรากฏที่ตัวของยู

*********************************************************************************************

ราฟาแอลขับรถ พลางมองหน้าหนุ่มน้อยที่นอนหลับข้างตัวเขา การที่เขาจะมีความรักกับใคร มีได้เพียงบนโลกเท่านั้น
แต่เขาก็ตอบไม่ได้ว่าเขาจะมีความรักให้กับใคร และใครจะมีความรักให้กับเขา เพราะความรัก เป็นเรื่องของคนทั้งสองฝ่าย
เขาไม่สามารถบังคับจิตใจใครได้
หนุ่มน้อยค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมา เขาตกใจที่เห็นว่าตัวเองมาอยู่บนรถตู้ของใครก็ไม่รู้
พร้อมมองไปที่คนขับรถ เห็นเป็นชายชาวต่างชาติกำลังขับรถพร้อมหันมายิ้มให้เขา
“สวัสดีครับ ผมราฟาแอล ครับ” เทวดาหนุ่มหันไปยิ้มทักทาย
หนุ่มน้อยตกใจ ที่จู่ๆตื่นมาเห็นผู้ชายแปลกหน้าแถมเป็นชาวต่างชาติอีก
“คุณเป็นใคร แล้วผมมาอยู่บนรถคุณได้ไง” หน่มน้อยหันไปถามชายแปลกหน้า
เมื่อกี้เขาจำได้ว่าไปซื้อของที่ร้านขายของอยู่นี้น่า แล้วไหนกลายมานั่งอยู่บนรถได้
“ก็ผมบอกชื่อไปแล้วไง ว่าผมชื่อราฟาแอล” เทวดาหนุ่มหันไปยิ่มให้หนุ่มน้อย
“ผมจำได้ว่าผมขับจักรยานมาซื้อของให้แม่ไม่ใช่เหรอ เฮ้ย!แล้วจักรยานไปไหนว่ะ” หนุ่มน้อยโวยวายเพราะนึกได้ว่าจักรยานสุดรักไม่ได้อยู่กับตัว
“ใจเย็นๆครับ คือผม ขับรถเฉียวคุณ จนคุณล้มไปกองกับพื้น โชคดีน่ะที่ไม่เป็นอะไร ผมเลยอุ้มคุณขึ้นมาที่รถเนี้ยแหล่ะ ส่วนจักรยาน ผมเห็นคุณไม่ได้ขี้มันมาน่ะ” ราฟาแอลอธิบาย แต่เรื่องจักรยานเขาต้องโกหก เพราะเขาไม่ได้หยิบจักรยานขึ้นมาด้วย
หนุ่มน้อยพยายามจำเหตุการณ์ที่ราฟาแอลพูด แต่ก็จำไม่ค่อยได้
“ถึงบ้านแล้วครับ นั่นไงจักรยานคุณ” ราฟาแอลจอดรถที่หน้าบ้านหลังหนึ่ง พร้อมชี้ไปที่จักรยานของหนุ่มน้อยที่จอดอยู่หน้าบ้าน หนุ่มน้อยยังไม่หายสงสัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น แต่ก็ลงจากรถ
“อ๊ะ! เดี๋ยวก่อนครับ” ราฟาแอลคว้ามือไปจับที่แขนหนุ่มน้อย ทำให้หนุ่มน้อยต้องหันไปมองเขา
“คุณยังไม่บอกชื่อผมเลย” ราฟาแอลทำตาหวานใส่
“ผมชื่อ ไปรท์ ขอบคุณที่มาส่งน่ะ” หนุ่มน้อยขอบคุณชายแปลกหน้า พร้อมหันหลังกลับไปมองที่หน้าบ้านของเขา เขามองจักรยานที่จอดอยู่หน้าบ้าน เขาไม่เข้าใจว่า ทำไมเขารู้สึกว่าเหมือนขี้จักรยานออกไปด้วย แต่สิ่งที่หนุ่มน้อยแปลกใจอีกเรื่องก็คือ ราฟาแอลรู้จักบ้านเขาได้ยังไง ไปรท์หันกลับไปที่รถตู้ แต่ทว่ารถของราฟาแอลได้หายไปแล้ว
 
-----จบตอนที่30-----

สำหรับกุญแจสองดอกนี้ ราฟาแอลขอเป็นพระเอกนะครับ มาดูว่าจะหาเจอเหมือนกับตอนที่ไมเคิลเป็นพระเอกได้หรือเปล่า

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ตอนใหม่ราฟาแอลเป็นพระเอกหรือเนี่ย   :m1: :m1: :m1:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
อิอิ สองคู่ชู้ชื่น อิอิ

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อย ๆ แล้วสิครับ สนุกจริง ๆ  :m4:

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ตอนสุดท้าย แบบว่า อัครเทวดาทุกองค์พบรักกันหม๊ดดดดด
พระเจ้าสอนให้เรารักกัน

รออ่านต่อน้า  ลงมาหลายตอน บวกหนึ่งให้ก่อนจบ  o13

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ตอนที่ 31

หน้าต่างของห้องชั้นบนถูกเปิดด้วยหนุ่มน้อยใส่แว่นผมรองทรง เขาได้ยินเสียงรถตู้มาจอดอยู่ที่หน้าบ้านขอเขา เขาจึงเปิดหน้าต่างออกมาดูว่าเป็นรถของใคร แต่เขาก็ไม่พบรถสักคัน เห็นแต่น้องชายฝาแฝดของเขาที่ยืนก้มๆมองๆจักรยานอยู่ที่หน้าบ้าน
“ไปรท์ เมื่อกี้ใครมา” คนพี่ถามคนผู้เป็นน้อง
“ปะ ป่าวนี้” ไปรท์ต้องโกหก เพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องที่เขาเจออุบัติเหตุ
“แล้วไปซื้อของให้แม่หรือยัง” คนพี่ถามเพราะเห็นแม่บ่นว่าน้องไปตั้งนานแล้วยังไม่กลับ
ไปรท์ทำตาโตตกใจ ที่เขาลืมเรื่องซื้อของไปเสียสนิท เขานึกได้ว่าเขาซื้อของไปแล้ว แล้วหลังจากนั้นเขาก็จำอะไรไม่ได้อีก
“เออ เออ คือ” ไปรท์ไม่รู้จะแก้ตัวยังไง เลยต้องโกหกผู้เป็นพี่อีก
“เมื่อกี้เค้าเผลอหลับไป เดี๋ยวเค้าไปซื้อแล้วกัน” พูดเสร็จ หนุ่มน้อยวิ่งออกไปทันที
ปาร์คถอนหายใจ กับนิสัยของผู้เป็นน้องที่นอกจากจะเป็นคนเอาแต่ใจแล้ว ยังเป็นคนที่ขี้เกียจเอามากๆด้วย

เขานึกสงสัยว่าทำไมนิสัยของเขา กับ นิสัยของน้อง แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง
ทั้งที่เป็นฝาแฝดกัน ถูกเลี้ยงดู และ เติบโตมาเหมือนๆกัน
แต่เขากลับเป็นคนเรียนเก่ง ขยัน ชอบช่วยเหลืองานที่บ้าน ส่วนน้อง เป็นคนขี้เกียจ วันๆเอาแต่อยู่ในห้อง นอนดูทีวี ไม่ค่อยมีความรับผิดชอบเหมือนเค้า แต่สิ่งหนึ่งที่น้องมีแต่เขาไม่มีคือ แฟน
ถึงแม้ตอนนี้ไปรท์จะเลิกกับแฟน แต่ก็ยังมีคนมาจีบเสมอ ต่างจากเขาที่ไม่มีใครเข้ามาจีบเลย
ทุกคนมักจะมองว่าเขาเป็นเด็กเรียน คงไม่สนใจเรื่องแฟน แต่ความเป็นจริงแล้ว เขาอยากมีแฟนและอยากมีคนรักมาตลอด
หนุ่มน้อยนึกในใจจะทำยังไงเขาถึงจะมีแฟนสักที
ลมของฤดูหนาว พัดแรงจนหนุ่มน้อยสะดุ้งเพราะความหนาว ฤดูหนาวปีนี้หนาวกว่าทุกปี
ปาร์คกำลังจะเอื้อมมือไปปิดหน้าต่าง สายตาของเขาก็ไปสะดุดกับสิ่งของบางอย่างที่ตะกร้าหน้ารถจักรยานของไปร์ท
มีบางสิ่งบางอย่างบอกเขาให้ไปดูว่ามัน คืออะไร

ปาร์คมาที่รถจักรยาน พร้อมคว้าหยิบสิ่งของที่อยู่ในตะกร้ามาดู
ยังไม่ทันที่เขาจะดูว่ามันคืออะไร
ไปร์ทก็วิ่งมาพอดี
“ทำอะไรอ่ะ ปาร์ค” ผู้เป็นน้องถามพี่
“ก็ มารอนายไง” ปาร์คกำสิ่งของนั้นอยู่ในมือ
“มีอะไรเหรอ” ไปรท์เดินเข้ามาในรั้วบ้าน แล้วเดินตรงไปที่พี่ชายฝาแฝดของเขา
“ก็... เรื่องรายงานไง ทำเสร็จหรือยัง” ปาร์คหาเรื่องคุยกับน้องเพื่อนไม่ให้น้องสงสัย
“เออ เออ คือ...” ไปรท์ อ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบยังไง เพราะยังไม่ได้ทำเลย
“ยังไม่ได้ทำใช่ไหม เฮ้อ! เค้าเบื่อที่จะต้องมาเตือนนายตลอด หัดนึกทำอะไรได้เองบ้างสิ” ปาร์คเริ่มบ่น
“เออ รู้แล้วน่า เค้าก็เบื่อที่มาฟังนายบ่นเหมือนกัน” ไปรท์พูดกับผู้เป็นพี่ พร้อมเดินเข้าบ้านไป
ปล่อยให้ปาร์คยืนอยู่หน้าบ้านคนเดียว

ปาร์คขึ้นมาที่ห้องของตัวเอง พร้อมหยิบสิ่งของนั้นมาดู มันเป็นลูกกุญแจดอกหนึ่ง หนุ่มน้อยมองดูลูกกุญแจโบราณที่มีลักษณะคล้ายกางเขน มีตัวอักษรสลักเป็นภาษาละติน ที่แทบจะอ่านไม่ค่อยออก
“ปาร์คมากินข้าวได้แล้ว” เสียงของแม่เรียกเขา
หนุ่มน้อยเลยวางลูกกุญแจไว้บนโต๊ะเขียนหนังสือ แล้วเดินออกจากห้องไป

เมื่อหนุ่มน้อยออกจากห้อง ภาษาละตินบนลูกกุญแจจึงส่องแสงเป็นคำที่แปลว่า
“อิจฉา”

-----จบตอนที่31-----

เพิ่มให้อีกตอนนะครับ

ตอนที่ 32

รถยนต์สีน้ำเงินคันหรู หยุดจอดข้างทาง
เจ้าของรถคือชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสูตร หันไปมองหนุ่มน้อยที่นั่งมากับเขาด้วย
“ทำไม ไม่ให้ผมไปส่งที่หน้าบ้านหล่ะครับ”
“ไม่อ่ะ ไปรท์ไม่อยากตอบคำถามพ่อกับแม่” หนุ่มน้อยปลดเข็มขัดนิรภัย
“แหม ผมอุตสาห์ไปรับถึงที่มหาลัย ผมก็อยากไปส่งถึงที่หน้าบ้านนี้” ชายหนุ่มมองหนุ่มน้อยที่กำลังหยิบถุงสิ่งของที่เขาซื้อให้ “ของที่ผมซื้อให้คงถูกใจไปรท์น่ะครับ” ชายหนุ่มยิ้มพร้อมมองหนุ่มน้อย
“ขอบคุณน่ะครับ แค่นี้ไปรท์ก็เกรงใจมากพอแล้ว” หนุ่มน้อยหันไปยิ้มให้ชายหนุ่ม
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมทำขนาดนี้แล้ว ไปรท์พอจะเป็นแฟนกับผมได้หรือยังครับ” ชายหนุ่มรีบเข้าประเด็น
หนุ่มน้อยเงีบยไปพักหนึ่ง ก่อนจะตอบออกไปว่า “ไปรท์ขอเวลอีกนิดนึงน่ะครับ เรื่องแบบนี้ มันต้องใช้เวลา”
“ครับ ผมจะรอคำตอบจากไปรท์น่ะครับ” ชายหนุ่มคิดไว้อยู่แล้วว่าหนุ่มน้อยคงต้องตอบแบบนี้
หนุ่มน้อยเห็นสีหน้าของชายหนุ่มที่ดูเศร้าลงไปทันที เขาเลยยื่นตัวไปจูบที่แก้มของชายหนุ่ม
“อย่าคิดมากซิ เดี๋ยวแก่เร็วนะครับ ไปรท์ไปก่อนน่ะครับ”
หนุ่มน้อยลงจากรถ รถยนต์คันงานก็ขับออกไป
พอรถยนต์ลับตา หนุ่มน้อยก็ถอนหายใจ เขาเองไม่ได้คิดชอบชายหนุ่มผู้นั้นแม้แต่น้อย
ไปรท์ชอบที่ความรวยของเขามากกว่า อีกอย่างผู้ชายคนนี้เอาใจเก่งมาก
แค่เขาบอกว่าอยากได้อะไร ชายผู้นั้นก็จะหาสิ่งของมาให้เขาทันที
ขนาดยังไม่เป็นแฟนกัน ยังทำให้หนุ่มน้อยได้ขนาดนี้
ถ้าเป็นแฟนกันเขาคงจะมีแต่ความสะดวกสบายเป็นแน่
หนุ่มน้อยเดินข้ามถนน เพื่อข้ามฝั่งไปที่บ้านของเขา
“ปี๊ดดด...ปี๊ดดด...” เสียงจากพวงมาลัยรถทำให้หนุ่มน้อยหันมามองที่ต้นเสียง
รถยนต์กำลังวิ่งพุ่งไปที่เขา หนุ่มน้อยตกใจเพราะเมื่อกี้ก่อนที่เขาจะข้ามถนน เขาแน่ใจแล้วนี้ว่าถนนโล่ง แล้วรถคันนี้มาจากไหน
หนุ่มน้อยยืนตกใจทำอะไรไม่ถูก กำถุงแน่น แต่แล้วก็มีคนมาคว้าตัวหนุ่มน้อยไว้
ทั้งคนคว้า และคนโดนคว้า กระเด้งกระดอนล้มลงที่ริมถนน ร่างทั้งสองกอดกันแน่น
พอไปรท์รู้สึกตัว เขาก็รีบแยกตัวออกจากชายแปลกหน้าทันที
ชายหนุ่มน้ำใจดี สะบัดหัวก่อนจะเงยหน้ามองหนุ่มน้อง
“อ้าว คุณ...คุณอะไรน่ะ อ๋อ คุณราฟาแอล” ไปรท์เอ่ยชื่อของชายผู้มาช่วยเขา หน้าฝรั่งขนาดนี้ที่เขารู้จักก็มีอยู่คนเดียว
“ครับผมเอง นึกว่าจะจำไม่ได้” ราฟาแอลจ้องหน้าหนุ่มน้อย “แล้วคุณเป็นอะไรป่าวครับ”
“ผมไม่เป็นอะไร คุณหล่ะ” ไปร์ทถามชายหนุ่ม
“ผมไม่เป็นอะไรครับ ผมช่วยคุณมาสองครั้งแล้วน่ะ คงจะไม่มีครั้งที่สามน่ะครับ” ราฟาแอลเริ่มบทสนทนา
“ทีหลังคุณก็ใช้สะพานลอยข้ามถนนสิครับ” ราฟาแอลชี้ไปที่สะพานลอย ซึ่งอยู่ใกล้กับที่ไปรท์ข้ามถนน
“ก็ผมเห็นว่าถนนมันโล่ง อีกอย่างผมก็ขี้เกียจเดินขึ้นสะพานลอยอีก” ไปรท์แก้ตัว
“นี้คุณ คุณจะเลือกความสบาย หรือ ความปลอดภัย” ราฟาแอลพยายามตักเตือนหนุ่มน้อย
“เอ๊ะ! คุณเป็นใครมาสอนผม อีกอย่างน่ะ ผมไม่ได้ขอให้คุณมาช่วยสักหน่อย” ไปรท์เริ่มโมโห เพราะเขาไม่ชอบให้ใครมาสอนเขา
“อ้าวไหงพูดอย่างนี้หล่ะครับ” ราฟาแอลทำท่างง
“ก็จะพูดอย่างเนี้ยทำไม” ไปรท์ลุกขึ้นยืนพร้อมทำท่ากอดอกหันมามองที่ราฟาแอล
“คุณจะไม่ขอบคุณผมเลยเหรอ” ราฟาแอลก็ยืนขึ้นกอดอกหันมามองที่ไปรท์เช่นกัน
“ขอบคุณ พอใจยัง” ไปรท์ตอบ
“มาจากใจหรือเปล่าเนี้ย” ราฟาแอลชะเง้อหน้ามาที่หนุ่มน้อย
“เอ๊ะคุณ ก็อยากให้บอกก็บอกแล้วไง ต้องการอะไรอีก” ไปรท์เปลี่ยนเป็นท่าเท้าสะเอว พร้อมจ้องตาราฟาแอล
“ผมไม่ได้บอกซะหน่อย ว่าให้คุณขอบคุณผม ผมแค่ถามเฉยๆ” ราฟาแอลก็ไม่ยอมเหมือนกัน
“คุณ....” ไปรท์เถียงราฟาแอลไม่ออก
หนุ่มน้อยเลยจะเดินหนีชายหนุ่มเข้าบ้าน แต่ราฟาแอลคว้าแขนหนุ่มน้อยไว้
“อะไรของคุณ” ไปรท์สะบัดมือ
“คุณลืมของ” ราฟาแอลชูถุงขึ้น
หนุ่มน้อยรีบเอามือไปแย่งถุงนั้นมา พร้อมเดินเข้าบ้านไป
ราฟาแอลได้แต่ยิ้มกับท่าที่ของหนุ่มน้อย
เข้ายอมรับว่า เขาตกหลุมรักไปรท์เข้าแล้ว
เทวดาหนุ่มหยิบโทรศัทพ์มือถือขึ้นมาโทรหากาเบีรยล์
“กาเบีรยล์ ฉันรู้แล้วว่าคนที่ถือกุญแจดอกสุดท้ายเป็นใคร”

*********************************************************************************************

ไปรท์หยิบของที่อยู่ในถุง หนุ่มน้อยมองดูของในถุงที่ชายหนุ่มซื้อให้ มันเป็นของที่เขาอยากได้
ตอนที่เดินเล่นในห้างกับชายหนุ่ม เขาเห็นมันในร้านขายเครื่องประดับ
ลูกกุญแจโบราณถูกทำเป็นจี้ประดับเพชรอย่างสวยงาม พร้อมมีภาษาละตินโบราณสลักอยู่บนลูกกุญแจนั้น
หนุ่มน้อยชื่นชมกับของขวัญชิ้นนั้น แล้วก็วางมันไว้ที่หัวเตียง พร้อมนอนหลับไป
หนุ่มน้อยไม่ได้สังเกตเลยว่า ภาษาละตินบนลูกกุญแจเริ่มส่องแสงเป็นคำที่แปลว่า
“เกียจคร้าน”

-----จบตอนที่32-----

เนื่องจากเหยื่อของลูกกุญแจเป็นฝาแฝดเลยลงให้สองตอนเลย อยากบอกว่า เหลืออีกไม่กี่ตอนจะจบแล้ว โปรดติดตามให้จบเลยนะครับ ใครมีความสงสัยอะไรในเรื่องเกี่ยวกับศาสนาคริสต์ที่มีในเรื่องสามารถถามได้นะครับ

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ฝาแฝดได้ไปกันคนละดอกเลย  :a3:
ว่าแต่ตอนนี้มันกี่ดอกแล้วเนี่ย  อ่านๆ ไปแล้วลืม  :m23:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
เหอ เหอ ใกล้ตัดสินแล้วววววว   :m4: :m4: :m4:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






IO

  • บุคคลทั่วไป
55+...สนุกมากคับ

ผมชอบอ่านเรื่องที่สอดเนื้อหาของศาสนามากคับ...

มันเป็นเหมือนตำนานกึ่งเทพนิยายดีคับ...

แต่ตัวผมเป็นพุทธนะคับ...

ขอบคุณที่มาต่อให้คับ รอต่อไป อิอิ  :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
แฝด 2 คน กุญแจ 2 ดอก น่าจะมีคู่ให้แฝดพี่ด้วยน่ะ อิอิ

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
ดีครับๆ สองเรื่องควบกันเลย

อ่านสะใจไปข้างเลยนะนี่

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ตอนที่ 33

ท่ามกลางหนังสือมากมายบนชั้นวางหนังสือ เด็กหนุ่มกำลังมองหาหนังสือเรียนที่ต้องใช้ไปอ่านสอบ พร้อมหาหนังสือให้น้องเขาด้วย ปาร์คมักจะคอยดูแล และทำอะไรให้น้องเสมอ จนไปร์ทกลายเป็นคนเอาแต่ใจ และ ขี้เกียจ
แม้เขาจะบ่นและอยากจะปรับเปลี่ยนนิสัยของน้องเขาหลายครั้ง แต่ก็ไปร์ทก็ไม่เคยเปลี่ยนนิสัยเลย
ปาร์คเดินเลือกหนังสือ จนเดินไปถึงหน้าร้าน สายตาที่กำลังมองหนังสือ เหลือบไปเห็นชายหนุ่มรูปหล่อในชุดสูทสีดำ ที่กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ร้านตรงข้าม ผิวสีแทนตัดกับผมสีดำยาว ทำให้ชายหนุ่มคนนั้นดูดีมากๆ
ปาร์คมัวแต่มองชายหนุ่มคนนั้นจนเดินไปชนกับคนที่กำลังอ่านหนังสืออยู่ข้างเขา
“อ๊ะ! ขอโทษครับ” หนุ่มน้อยกล่าวขอโทษ พร้อมหันไปมองคนที่เขาชน
“ไม่เป็นไรครับ อ้าว! คุณ” ชายหนุ่มที่ถูกปาร์คชน คือ ราฟาแอล
เทวดาหนุ่มตกใจที่จู่ก็มาเจอคนที่เขากำลังตามหาอยู่
ตอนแรกเขารู้สึกถึงพลังของลูกกุญแจของไปร์ท แล้วมันก็หายไป เขาเลยมาอ่านหนังสือ เผื่อจะรู้สึกถึงพลังอีก จนมาเจอหนุ่มน้อย
“มาซื้อหนังสืออะไรครับ” ราฟาแอลทักทายอย่างสนิทสนม
ต่างจากปาร์คที่มองราฟาแอล อย่างงงงง เพราะเขาไม่เคยรู้จักผู้ชายชาวต่างชาติคนนี้มาก่อน
“นี้คุณใส่แว่นด้วยเหรอ หน้าแก่เชียวน่ะ” ราฟาแอลยังแซวไม่เลิก
ปาร์คเริ่มพอเข้าใจแล้วว่า ที่จริงคนๆนี้คงนึกว่าเขาเป็นไปร์ท เพราะมักมีคนคิดว่าเขาเป็นไปร์ท
“คุณรู้จักกับไปร์ทเหรอ” ปาร์คเลยถาม
“อ้าว คุณลืมผมแล้วเหรอ ก็เพิ่งเจอกันเมื่อวานนี้” ราฟาแอลสงสัยที่เด็กหนุ่มถามเขาอย่างนั้น
“คือ ผมไม่ใช่ไปร์ท ผมเป็นพี่น้องฝาแฝดของเขาชื่อปาร์ค ครับ” ปาร์คแนะนำตัวพร้อมขยับแว่น
“อ้าว ผมหน้าแตกเหรอเนี้ย ขอโทษครับ” ราฟาแอลเอามือเกาหัว ทำท่าเขินอาย
“ไม่เป็นไรครับ” ปาร์คยิ้มให้อย่างเป้นมิตร
“เมื่อกี้ที่ผมแซวๆ ก็ขอโทษด้วยน่ะครับ” ราฟาแอลก้มหัวเพื่อแสดงการขอโทษ
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว” ปาร์คยิ้มพร้อมขยับแว่น
“คุณไม่ลองตัดผม แล้วใส่คอนเทคเลนส์หล่ะครับ คุณจะน่ารักกว่านี้มากเลย”ราฟาแอล แนะนำ เพราะปาร์คหน้าเหมือนไปรท์มาก
แต่ที่ไปรท์ดูดีกว่า คงเพราะตัดผม และแต่งตัวทันสมัยกว่า
“คุณกำลังจะบอกว่า ผมจะได้น่าตาดีเหมือนน้องผมใช่ไหม” ปาร์คพอเข้าใจในความหมายของราฟาแอล
“ผมว่า พวกคุณน่าตาน่ารักทั้งคู่อยู่แล้วนี้” ราฟาแอลยิ้ม และ ส่งสายตาเจ้าชู้เล็กน้อย ทำเอาหนุ่มน้อยขำแก้เขินที่ราฟาแอลชมอย่างนั้น
“คุณชื่ออะไรครับ” ปาร์คถาม
“ราฟาแอลครับ” เทวดาหนุ่มตอบ
“คุณพูดภาษาไทยเก่งมากเลยน่ะ” ปาร์คชม เพราะเขาไม่เคยเห็นชาวต่างชาติคนไหนพูดภาษาไทยได้ชัด ทั้งสำเนียง และการออกเสียง
“ครับ ผมเป็นลูกครึ่ง อิตาลี ไทย ครับ พ่อของผมเขาฝึกให้ผมพูดแต่เด็กครับ” ราฟาแอลโกหกบอกสัญชาติปลอมออกไป
“มิน่าหล่ะพูดเก่งเชียว แล้วคุณเป็นแฟนกับไปร์ทเหรอครับ ดูคุณพูดเหมือนสนิทกับเลยน่ะ” ปาร์คถามราฟาแอล เพราะเขาไม่แปลกใจหรอกที่น้องเขาจะมีแฟนแบบนี้
“ป่าวครับ ผมเพิ่งเจอกับน้องคุณแค่สองครั้งเอง ผมได้ช่วยน้องคุณจากรถเฉี่ยว ครับ”
“เหรอครับ งั้นขอบคุณมากเลยครับ ที่ช่วยน้องผม” ปาร์คก้มหัวเพื่อเป็นการขอบคุณ
“ไม่เป็นไรครับ เอ๊ะ นั้น ไปร์ทนี้ครับ” ราฟาแอลชี้ให้ปาร์คดูน้องชายของตัวเอง ที่เดินมาร้านกาแฟฝั่งตรงข้ามร้านหนังสือที่เขายืนคุญกับไปร์ทอยู่
ปาร์คหันไปมองน้องชายตัวเอง ที่กำลังเดินเข้าไปในร้านกาแฟ แล้วนั่งลงโต๊ะเดียวกับผู้ชายในชุดสูทสีดำ
“นั้น แฟนน้องคุณเหรอครับ” ราฟาแอลถาม
“ผมไม่ค่อยรู้เรื่องแฟนของไปรท์หรอกครับ ไปรท์ไม่ค่อยให้ใครมายุ่งเรื่องส่วนตัวของเขาครับ”
“เหรอครับ ผู้ชายท่าทางรวยน่ะครับเนี้ย ก็เหมาะกับน้องคุณดี แล้วคุณหล่ะครับ มีแฟนยัง” ราฟาแอลถามหนุ่มน้อย
ปาร์คหันมามองราฟาแอล พร้อมตอบว่า “ไม่มีหรอกครับ ผมไม่น่ารักเท่าไปรท์ ใครจะมาชอบ”
“ใครบอกว่าคุณไม่น่ารักเล่า มานี้ เดี๋ยวผมทำอะไรให้คุณดู” พูดเสร็จ ราฟาแอลก็จูงมือ พาปาร์คออกจากร้านหนังสือไป

*********************************************************************************************

ไปรท์ใช้หลอดตักกาแฟปั่นในแก้วขึ้นมากิน พร้อมสบสายตาของผู้ชายที่นั่งตรงข้าม
“มองอะไรครับ”
“ก็มองว่าที่แฟนในอนาคตของผมไงครับ” ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำตอบ
“คุณภักดิ์ ผมยังไม่ได้ตอบตกลงเลยน่ะครับ อย่ามาอ้างอย่างนี้สิ” ไปรท์ทำท่าค้อนใส่ชายหนุ่ม
“แล้วเมื่อไหร่หล่ะครับ” ภักดิ์พยายามขาดคั้นคำตอบ
“อีกไม่นานหรอกครับ ถึงผมไม่บอก คุณก็คงคิดว่าผมเป็นแฟนแล้วมั้ง” ไปรท์ยิ้มให้ชายหนุ่ม
“ที่ผมอยากให้คุณบอกกับผมจากปากของคุณ เพราะผมอยากให้ใจคุณคิดอย่างนั้นกับผมด้วย”
ชายหนุ่มพูดอย่างนี้ ทำเอาไปรท์สะอึกเลยทีเดียว เพราะเขาเองไม่ได้รักหรือชอบในตัวชายหนุ่มคนนี้ แต่เขาชอบในฐานะ และหน้าที่การงานมากกว่า
ไปรท์หันมาสบตากับชายหนุ่ม

“ผมจะรอคำตอบคุณน่ะครับ วันศุกร์บ่ายสามโมง ผมจะรอคำตอบ” ชายหนุ่มพูดกับไปรท์
“ผมไปทำงานก่อนน่ะ” แล้วสุภักดิ์ก็ออกจากร้านกาแฟไป
หนุ่มน้อยยังคงนั่งอยู่ที่ร้านกาแฟ พร้อมมองกุญแจที่เขาแขวนมาด้วย
แค่เพียงเขาตอบไปเท่านั้น ความสะดวกสบายกำลังจะมาแล้ว

-----จบตอนที่33-----

ความรักของราฟาแอลบังเกิดแล้วครับ

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
ฤา ความรักจะทำให้ราฟาเอลเปลี๋ยนไป๋  :m14: :m14:

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
สองพี่น้องชู้ชื่น

คนหนึ่งอิจฉา

อีกคนขี้เกียจ

เห้อ.........

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ราฟาแอลจะชอบใครเนี่ย  ปาร์คหรือไปร์ท

ใครชอบใครไม่ว่า  เราก็ชอบราฟาแอลอะ เอิ๊กๆ  :oni2:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
อ้าววววววววววววว สรุปราฟาแอลกับแฝดพี่หรอกเหรอเนี่ย

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ตอนที่ 34

ปาร์คดูตัวเองที่เปลี่ยนไปจากกระจกหน้าร้านตัดผม จากผมยาวไม่เป็นทรง กลายเป็นผมสั้นสไตลย์เกาหลี พร้อมกับคอนเทคเลนส์ที่เพิ่งใส่ ทำให้หนุ่มน้อยเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
“อืมม เห็นมั้ย คุณก็น่ารักพอๆกับ น้องคุณเลยน่ะ” ราฟาแอลที่ยืนอยู่ข้างๆเอ่ยชม
หนุ่มน้อยค่อยๆใช้มือลูบใบหน้าของตัวเอง เขาเองก็เพิ่งเห็นความน่ารักของตัวเองก็ครั้งนี้แหล่ะ

หลังจากที่ราฟาแอลพาปาร์คไปซื้อเสื้อผ้า และเครื่องประดับต่างๆ ก็ขับรถมาส่งที่บ้านของปาร์ค
“คุณรู้ทางมาบ้านผมได้ยังไง” หนุ่มน้อยถาม
“ก็บอกแล้วไงครับ ว่าผมเคยมาส่งน้องคุณ” ราฟาแอลหันไปยิ้มให้ปาร์ค
“อ๋อ สำหรับวันนี้ขอบคุณมากครับ คุณทำให้ผมเปลี่ยนไปเยอะเลย” หนุ่มน้อยขอบคุณชายหนุ่มที่ช่วยให้เขาเปลี่ยนเป็นคนใหม่
“ไม่เป็นไรครับ ผมแค่อยากให้คุณรู้ไว้ว่า คุณเองก็มีอะไรที่เหมือนกับน้องคุณ ไม่ได้ด้อย หรือ เด่นไปกว่ากันเลย” ราฟาแอลอธิบายถึงสิ่งที่เขาทำไป
“ผมเองไม่ได้คิดอยากจะเป็นเหมือนไปรท์สักหน่อย” ปาร์คปฏิเสธ เพราะเขาไม่เคยคิดอย่างนั้นจริงๆ
“แล้วเรื่องแฟนหล่ะ ที่คุณเองก็อยากมีเหมือนน้องคุณ” เทวดาหนุ่ม เขยิบหน้าไปจ้องตาหนุ่มน้อยเพื่อจับผิด
ปาร์คเงียบ เพราะสิ่งที่ราฟาแอลพูดเป็นเรื่องจริง
“ตอนนี้คุณน่ารักแล้ว คงจะหาแฟน หรือจะมีความรักได้ไม่ยากหรอก” ราฟาแอลพูดพร้อมหยิบของต่างๆจากหลังรถให้หนุ่มน้อย
“ขอบคุณครับ” ไปรท์รับของจากชายหนุ่ม พร้อมลงจากรถ
สักพักหนุ่มน้อยก็หันหลับมาที่เทวดาหนุ่ม “เออ คือ เรื่องแฟนน่ะ”
ปาร์ครวบรวมความกล้า “ผมจะขอเป็นแฟนกับคุณได้ไหมครับ”
ราฟาแอลตกใจที่จู่ๆมีคนมาขอเขาเป็นแฟน “อะไรน่ะ คุณจะขอผมเป็นแฟนเหรอ” เทวดาหนุ่มชี้หน้าตัวเอง พร้อมทำหนุ่มน้อยเพื่อความมั่นใจ
“ชะ ชะ ใช่ครับ ไม่รู้ว่ามันเร็วไปหรือเปล่า แต่ก็ลองๆรู้จักกันไปก่อนก็ๆได้ครับ” หนุ่มน้อยพูดไปหน้าแดงไป มันจะน่าเกลียดไปหรือเปล่าที่ไปขอคนที่เพิ่งรู้จักกันวันเดียวไปเป็นแฟน
“เออ คือ เออ” ราฟาแอลพูดไม่ออก ถ้าเขาไม่ได้เป็นเทวดา คงตอบปากรับคำไปนานแล้ว
“ผมว่า ผม...” ราฟาแอลกำลังจะอธิบาย แต่ก็มีเสียงของไปรท์ขึ้นมาขัดจังหวะซะก่อน
“คุณมาได้ไง” ไปรท์เดินมาพอดี เลยเห็นรถตู้ของราฟาแอลจอดอยู่หน้าบ้าน
“เฮ้ย ปาร์คตัดผมมาเหรอ ใส่คอนเทคเลนส์ด้วย” แล้วไปรท์ก็เปลี่ยนความสนใจไปที่พี่ชาย
“อืมม คุณราฟาแอลเขาแนะนำพี่” ปาร์คหันมาคุยกับน้องชาย
“แล้วไปรู้จักกับหมอนั้นได้ไง” ไปรท์เริ่มถามคำถาม
“ก็เขามาทักปาร์คเพราะนึกว่าเป็นไปรท์หล่ะสิ” ปาร์คอธิบายให้น้องฟัง
“งั้นผมกลับก่อนดีกว่าครับ” ราฟาแอลได้โอกาส เลยรีบขอตัวไปก่อน เพราะยังอึ้งกับคำพูดของปาร์ค
“ขับรถดีดี น่ะครับ แล้วเรื่องที่ผมถาม ผมจะรอคำตอบน่ะครับ” ปาร์คพูดอย่างมีความสุข
แล้วราฟาแอลขับรถออกไป
ไปร์ทรีบสอบถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นทันที
“พูดอะไรกับหมอนั้น” ไปรท์ถาม
“ก็ปาร์คขอคุณราฟาแอลเป็นแฟน” ปาร์คตอบพร้อมรอยยิ้ม
“จะบ้าเหรอ เพิ่งเจอหมอนั้นแค่ครั้งเดียวแล้วไปพูดอะไรอย่างนั้นกับเค้าได้ไง” ไปรท์โมโหที่พี่ชายตัวเองทำอะไรโดยไม่คิด
“เรื่องความรักมันไม่เห้นต้องใช้เวลาเลย” ปาร์คเริ่มเถียง
“เค้าไม่ได้ห่วงเรื่องเวลา แต่เค้าห่วงที่ตัวหมอนั้น ชอบมาทำลับๆล่อๆ แถมน่าสังสัยอีกต่างหาก เรายังไม่รู้จักเค้าพอเลยน่ะ” ไปรท์พยายามอธิบายให้พี่ชายเข้าใจ
“คุณราฟาแอลก็ไม่เห็นจะเลวร้ายตรงไหนเลยนี้ อีกอย่าง เค้าก็อยากมีแฟน ที่ตัวเองไปคบกับใครก็ไม่รู้ เค้ายังไม่เคยยุ่งเลย” ปาร์คตะคอกใส่น้องชายพร้อมเดินกลับเข้าบ้านไป
ไปรท์เสียใจที่ต้องมีปากเสียกับพี่ชาย แต่เขาไม่ไว้ใจราฟาแอลนี้หน่า

*********************************************************************************************

รุ่งเช้าของวันใหม่ ผ้าม่านในห้องถูกเปิดพร้อมการเข้ามาของแสงยามเช้า จนราฟาแอลที่นอนงัวเงียตอนเอาหมอนมาปิดหน้า
“เฮ้ย ตื่นได้แล้ว” กาเบีรยล์เดินมาที่เตียงพร้อมเอาหมอนที่ปิดหน้าเทวดาหนุ่มออก
“เออ ตื่นแล้ว ตื่นแล้ว” ราฟาแอลกระเด้งลุกขึ้นนั่งบนเตียง
“ว่าไง งานไปถึงไหนแล้ว พรุ่งนี้วันศุกร์แล้วน่ะ”
“ก็บอกแล้วไงว่ารู้ตัวเจ้าของลูกกุญแจแล้ว” ราฟาแอลลุกขึ้นพร้อมถอดเสื้อผ้าคว้าผ้าขนหนูจะไปอาบน้ำ
“นายตามประกบดีดีหล่ะ อย่าให้เราต้องพลาดลูกกุญแจไปอีกน่ะ” กาเบีรยล์กำชับหน้าที่ของราฟาแอล แล้วเดินออกจากห้องไป
ราฟาแอลมองตัวเองในกระจก สิ่งที่เขากังวลกลับไม่ใช่เรื่องลูกกุญแจ แต่กลับเป็นเรื่องหัวใจของเขาต่างหาก

-----จบตอนที่34-----

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
คู่นี้เอาแบบหวานๆขำๆได้ป่ะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
ราฟาเอล รักพี่เสียดายน้องหรือเปล่า  :m4: :o8:

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ปาร์ค  ช่างกล้า   กล้าแบบซื่อๆ ดี  :m1:

รออ่านต่อน้า  :oni1:  :oni1:

ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ตอนที่ 35

ราฟาแอลมาด่อมๆมองๆที่หน้าบ้านของไปรท์และปาร์ค
เขาเองยังไม่เห็นวี่แววของราฟาแอลเลย ไม่รู้ว่าจะมาไม้ไหนอีก
แล้วเขาก็คิดอีกเรื่องหนีง คือเรื่องของปาร์คที่ถามเขา
เขาไม่รู้จะตอบคำถามนั้นอย่างไรดี
แต่เขารู้ว่าสิ่งที่เขาควรจะบอกคือ เขารักกับปาร์คไม่ได้
“นายอีกแล้ว นายมาทำอะไรที่นี้อีก” เสียงของปรท์ทำให้ราฟาแอลสะดุ้งตกใจ
“คุณเป็นใครกันแน่ถึงได้มายุ่งกับเราสองคน” ไปรท์มองราฟาแอลด้วยความโกรธ
“ผมไม่ได้เป็นใครทั้งนั้น ผมก็เป็นผมนี้แหล่ะ” ราฟาแอลตอบไป
“ฉันไม่ไว้ใจนาย นายควรอยู่ห่างๆฉัน กับพี่ชายของฉันด้วย” ไปรท์ชี้หน้าราฟาแอล
“ผมมีเหตุผลที่จะต้องมายุ่งเกี่ยวกับคุณ คุณน่าจะขอบใจมากกว่าน่ะ” ราฟาแอลก็เริ่มโมโหเหมือนกัน
“นายพูดเรื่องอะไร” ไปรท์ไม่เข้าใจสิ่งที่ราฟาแอลพูด
“คุณไม่มีวันเข้าใจหรอก ถ้าความขี้เกียจยังครอบงำตัวคุณอยู่” ราฟาแอลพูด ไปรท์นิ่งอึ้งกับการต่อว่าของราฟาแอล
“มันจะมากไปแล้วน่ะ” ไปรท์โกรธมากเลยยกมือขึ้นต่อยราฟาแอล
แต่ราฟาแอลหลบได้ ทำให้ไปรท์พลาดท่าล้มไปชนตัวราฟาแอล
เทวดาหนุ่มอ้าแขนประคองไปรท์ไว้ได้
ไปรท์เองก็เผลอกอดตัวราฟาแอล เพราะกลัวล้ม

*********************************************************************************************
ปาร์คเปิดประตูเพื่อตอนรับยามเช้า พอเปิดประตู เขาก็พบว่าน้องชายกำลังกอดอยู่กับราฟาแอล
ปาร์คตกใจมากที่เห็นภาพนั้น เขารีบปิดหน้าต่างทันที พร้อมร้องไห้เสียใจที่รู้ว่า ตัวเองกำลังจะผิดหวัง
ข้างๆตัวเขาลูกกุญแจกำลังเริ่มส่องแสง พร้อมตัวเขาเองก็เริ่มเปลี่ยนไป

*********************************************************************************************
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ไปรท์เลยผละตัวออกจากราฟาแอล พร้อมรับโทรศัพท์
“ถึงแล้วเหรอครับ เดี๋ยวไปรท์ไปที่รถเลยครับ” แล้วเขาก็วางโทรศัพท์พร้อมรีบเดินจากราฟาแอลไป
เทวดาหนุ่มได้แต่จ้องมองเจ้าของลูกกุญแจ เขาเริ่มไม่แน่ใจว่า จะสามารถชิงลูกกุญแจนั้นมาได้หรือเปล่า

*********************************************************************************************

ไปรท์เปิดประตูรถพร้อมนั่งลงข้างคนขับ
ชายหนุ่มหันมามองหนุ่มน้อย พร้อมเอ่ยทักเขา “ว่าไงครับ เรื่องที่ผมถามคุณ ผมรอคำตอบอยู่น่ะครับ”
ไปรท์ยิ้ม พร้อมจูบชายหนุ่ม “ครับ ผมตกลงเป็นแฟนกับคุณ”
ชายหนุ่มยิ้มดีใจ พร้อมค่อยๆใช้มือลูบหัวหนุ่มน้อย
“ดีมากครับ ยิ่งคุณนึกถึงความสะดวกสบายเท่าไหร่ผมยิ่งชอบ” รอยยิ้มของชายหนุ่มเปลี่ยนไป
“โอ๊ยยย” ไปรท์ร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อมือของชายหนุ่มที่ลูบหัวเขากลายเป็นมาจิกหัวเขาแทน
ลูกกุญแจที่ไปรท์แขวนอยู่ส่องแสง ชายหนุ่มกระชากลูกกุญแจ
ร่างของไปรท์ก็ล้มพับไปกับหน้ารถ
“ที่นี้ก็เหลือกุญแจดอกสุดท้าย”

*********************************************************************************************

ราฟาแอลรู้สึกถึงพลังของลูกกุญแจ  เขามองนาฬิกา นี้มันสามโมงแล้วนี้
เขาเลยจะวิ่งไปที่พลังนั้น แต่แล้วเขาก็ถูกใครบางคนคว้าตัวไว้ก่อน
เทวดาหนุ่มต้องตกใจที่คนมาคว้าตัวเขาไว้คือ ปาร์ค
“คุณไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น ถ้าคุณยังไม่บอกรักผม”
ราฟาแอลรู้สึกถึงพลังของลูกกุญอีกดอก คราวนี้มันใกล้ตัวเขามากๆ
เทวดาหนุ่มเหลือบตามองที่มือของปาร์ค ปารกฏว่าหนุ่มน้อยกำลังถือลูกกุญแจดอกสุดท้ายอยู่ในมือ

-----จบตอนที่35-----

กุญแจมาครบแล้วทั้งหมด7ดอก ใกล้ถึงเวลาสำคัญแล้วครับ(แปลว่าใกล้จบนั้นเอง) ติดตามและลุ้นระทึกต่อไปครับ

myLoveIsYOu

  • บุคคลทั่วไป
ลุ้นครับ น่าติดตามว่าจะเป็นยังไงต่อไป  :m4:

ออฟไลน์ Tifa

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +417/-2
ใกล้แล้วๆ บทสรุปของเรื่องนี้

IO

  • บุคคลทั่วไป
ลุ้นๆ...มาต่อไวน้าคร้าบบบ

ขอบคุงคร้าบบบ...อิอิ... :mc3: :mc3: :mc3:

ออฟไลน์ THIP

  • Global Moderator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7674
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +986/-10
เอาละซีกุญแจดอกสุดท้ายใครจะได้ไป  :m4: :m4:

ออฟไลน์ pongsj

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +213/-9
ดอกสุดท้ายแล้วเหรอ เร็วจัง

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
ขอให้ราฟาแอลได้ไปเถ้อ  บอกรักไปก็หายอิจฉาแล้วมั้ง  :m23:

รออ่านต่อ  ใกล้จบแล้ว  o13


ออฟไลน์ jojoe

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ตอนที่ 36

ไมเคิล และ กาเบีรยล์ที่นั่งคอยดูอาการของยู  รู้สึกถึงพลังของลูกกุญแจ คราวนี้เกิดขึ้นทีเดียวสองดอกเลย
“เป็นไปไม่ได้ ลูกกุญแจปรากฏทีเดียวสองดอกเลยเหรอ” กาเบีรยล์หลับตาเพ่งถึงพลังนั้น
“นายรีบไปช่วยราฟาแอลเถอะ อีกไม่นานพวกมันต้องกลับมาเล่นงานที่นี้แน่” ไมเคิลพูดกับเพื่อน
กาเบีรยล์พยักหน้าพร้อมรีบออกจากห้องไป
ไมเคิลเดินมานั่งลงข้างร่างของยู พร้อมจับมือหนุ่มน้อยไว้
“พระเจ้าโปรดช่วยคนที่ลูกรักด้วยเทอญ”
กางเขนที่บนหน้าผากของยูส่งแสงอีกครั้งหนึ่ง พร้อมมือของหนุ่มน้อยเริ่มขยับ
ไมเคิลรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของหนุ่มน้อย แต่แล้วการเคลื่อนไหวก็หยุดลง
ไมเคิลเริ่มมีความหวัง กับการฟื้นของหนุ่มน้อย

*********************************************************************************************

ราฟาแอลรู้สึกว่าแรงของปาร์คเพิ่มมากขึ้น เขารู้ว่าบาปกำลังครอบงำจิตใจหนุ่มน้อยอยู่
“คุณฟังผมน่ะ ที่ผมรักคุณไม่ได้ เพราะผมเป็นเทวดา ผมไม่สามารถรักใครได้” ราฟาแอลพยายามอธิบาย
แต่ลูกกุญแจเริ่มสัมฤทธิ์ผลแล้ว หนุ่มน้อยไม่สามารถรับรู้อะไรได้แล้ว
ปารค์กระชากเสื้อกั๊กของราฟาแอลจนหลุด พร้อมลูกกุญแจดอกที่สาม และสี่ร่วงหล่นตกบนพื้น
“ปาร์ค ผมอยากจะรักคุณน่ะ แต่ผมทำไม่ได้” ราฟาแอลพยายามอีกครั้งหนึ่ง
แต่ไม่ได้ผล หนุ่มน้อยยังคงจับตัวเขาแน่นเหมือนเดิม
“ว่าไงเพื่อนรัก จะปฏิเสธใจตัวเองนั้นเหรอ” ลูซิเฟอร์ค่อยๆเดินมาเก็บลูกุญแจทั้งสองดอกจากพื้น
ราฟาแอลตกใจที่จู่ๆลูซิเฟอร์ก็ปรากฏตัว
“สุดท้ายคนที่แพ้คือพวกแก” ลูซิเฟอร์มายืนด้านหลังของปาร์ค
“ไม่มีวัน เพราะแกต้องแพ้” ราฟาแอลก็ไม่ยอมเช่นกัน เขากระชากร่างของปาร์คมาจูบ
“ผมรักคุณ คุณได้ยินไหมปาร์ค ผมรักคุณ” ราฟาแอลจ้องตาของปาร์ค
ปาร์คร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้ม “ผมก็รักคุณ” พูดจบ ปาร์คก็ล้มลงในอ้อมแขนของราฟาแอล
“เสียใจด้วยน่ะ ลูกกุญแจดอกสุดท้ายอยู่กับฉัน” ลูซิเฟอร์ชูกุญแจลูกสุดท้าย แล้วก็หายตัวไป
ราฟาแอลหันมาสนใจคนที่อยู่อ้อมแขนเขา “ปาร์คผมรักคุณน่ะคุณต้องไม่เป็นไร”
เทวดาหนุ่มยกมือขึ้นเหนือร่างของหนุ่มน้อย พร้อมปล่อยลำแสงแห่งการรักษา
กาเบีรยล์เดินมายืนข้างๆราฟาแอล “อย่าลืมลบความทรงจำด้วยน่ะ”
ราฟาแอลร้องไห้ ที่เขาไม่สามารถรักคนที่เขารักมากที่สุด
เทวดาหนุ่มลบความทรงจำของปาร์ค แล้วค่อยๆว่างร่างอันไร้สติลงกับพื้น
เขาหันมามองกาเบีรยล์ พร้อมพูดว่า “เราไปทำหน้าที่ของเรากันเถอะ”
เทวดาหนุ่มทั้งสองอธิษฐาน ปีกของทั้งสองก็เริ่มปรากฏ
กาเบีรยล์และราฟาแอลก็ทะยานสู่ท้องฟ้า พร้อมมุ่งหน้าไปยังบ้านของยู
ซึ่งเป็นจุดหมายของลูซิเฟอร์ เพราะประตูนรกซ่อนอยู่ที่นั้น

*********************************************************************************************
ไมเคิลรู้สึกถึงพลังของความชั่วร้าย เขารู้แล้วว่าอีกไม่นานแล้ว ศึกครั้งที่ยิ่งใหญ่จะเกิดขึ้นอีกครั้ง
เทวดาหนุ่มหันมามองร่างของหนุ่มน้อยอีกครั้ง เขาเองก็ไม่รู้ชะตากรรมของคนที่เขารัก ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป
แต่ที่เขารู้ก็คือ เขาต้องปกป้องโลกนี้ และ ปกป้องคนที่เขารักด้วย
พลังเริ่มรุนแรงขึ้น ลมที่เริ่มพัดกรรโชกแรงบวกกับฝนฟ้าที่ตกลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา เหมือนเป็นการต้อนรับของคนที่มาเยือน
ร่างอันสูงใหญ่ พร้อมสายตาที่มุ่งมั้น เดินตรงมาที่เขา
“ข้าจะไม่เอ่ยอะไรกับเจ้าอีก เพราะเจ้าจะไม่มีวันได้ยินอะไรต่อไปอีก” พูดเสร็จ ลูซิเฟอร์ก็ปล่อยพลังที่มีพลังทำลายสูงสุด พุ่งตรงมายังไมเคิล
แล้วทุกอย่างก็เงียบงัน แสงสีดำผุดขึ้นจากร่างของยู แล้วก็เริ่มกระจายวงกว้างออกไปทุกทิศทุกทาง

*********************************************************************************************

กาเบีรยล์ และ ราฟาแอลที่กำลังบินมาที่บ้านของยู ก็เห็นว่าแสงสีดำได้กระจายอาณาเขตกว้างออกไปทุกที
กาเบีรยล์อุทานออกมาเสียงดัง “ตายหล่ะซิ ประตูนรกเปิดแล้ว”
“ไม่ใช้แค่ประตูนรกเปิด พวกปีศาจมันออกมากันแล้ว” ราฟาแอลชี้ให้กาเบีรยล์เห็นเหล่าบรรดาปีศาจกำลังบินว่อนอยู่ทั้วท้องฟ้า
การปะทะระหว่างความดีกับความชั่วเริ่มขึ้นแล้ว

-----จบตอนที่36-----

อีกไม่กี่ตอนก็ถึงบทสรุปของเรื่องนี้แล้วนะครับ จะพยายามให้จบใกล้ๆวาเลนไทน์จะได้อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์ของเนื้อเรื่อง(แต่ได้ข่าวว่าในเรื่องมันจบวันคริสต์มาส)
เรื่องนี้ดูเหมือนคนอ่านน้อยกว่าเรื่องอื่น เรื่องเกี่ยวกับศีลธรรม เรื่องพระเรื่องเจ้า คนอ่านน้อยแต่เรื่องเกี่ยวกับโลกีย์คนอ่านเยอะ(The Lust Man ตรงViewจะถึงหมื่นแล้ว)แต่ในสามเรื่องที่โพสต์ เรื่องนี้แต่งยากที่สุดและใช้เวลาเตรียมเรื่องในการโพสต์มากที่สุด
แต่ก็ดีใจที่ทุกคนเข้ามาอ่านแล้วชอบเรื่องนี้นะครับ ไม่อยากพูดเยอะ เดี๋ยวไปเล่าเบื้องหน้าเบื้อหลังของเรื่องนี้ตอนจบดีกว่า
ติดตามต่อไปนะครับ อีกไม่กี่ตอนก็จบแล้ว
รักคนอ่านที่สุด
-----jojoe-----

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด