อ่านตอนนี้จบแล้วรู้สึกว่า....
ไม่พออออออออออ! ย๊ากกกกกกกกกก! เอามาอีกนะ!!! //กระโดดทับพี่โอ//
อ่านนิยายพี่โอทีไรรู้สึกว่าแต่ละตอนมันสั้นทุกที.. อ่านไปลุ้นไปเขินไปแปปๆจบ ทั้งที่จริงๆมันยาวมาก! 555555
คือมันเขิน..เขินมากก!! เขินไม่ไหวแล้ว >///<
ตอนนี้เป็นอะไรที่อ่านแล้วใจเต้นแรงมาก ><
'น่ารัก..ชะมัด...'คำเดียวของอิเทียนมันทำเราแทบลงไปดิ้น!
อักษร 'น่ารัก' มากจริงๆ!! ตอนเขิน ทำอะไรไม่ถูกโคตรน่ารัก น่ารักสุดๆ น่ารักเกินไป!
ถ้าเราเป็นเทียนคงอดใจไม่ไหวหรอกก้มลงไปจุ้ฟแก้มอักษรแล้ว ><

เทียนแม่มมมมมมมมมมมม! ไม่ล่ายหลั่งจัยเลย! ฮ่วย! ต้องเรียกสีกามมาสอนหน่อยซิ่! 55555555
แต่เทียนก็เล่นอักษรได้ไม่นาน โดนเล่นกลับ!
"อยากได้ยินคำว่า 'รัก' จากผมอีกครั้งงั้นหรือครับ?”กร๊ากกกกกกกกกกก! เป็นไงล่ะ อยากแกล้งอักษรก่อนดีนัก สมน้ำหน้า เขินเลยดิ้!(?) 555555
'เล่นเอาผมต้องทำเสียง 'จิ๊' ในลำคอ แล้วไอค่อกแค่กจนคอหอยแทบจะหลุดติดออกมาต่อไป'ฮาอิเทียนมากกกกกกกกก!! กร๊ากกกกกกกกกกกกกก 5555555555555555+
แหมมนายขี้เก๊ก! เดี๋ยวนี้มีเรียกร้องความสนใจนะย๊ะ ! คึคึคึ ><
แต่ไม่รู้ว่าเรารู้สึกไปเอง(อีกแล้ว)รึเปล่า... ทำไมตอนสุดท้ายก่อนอักษรจะบอกรักมันดูรู้สึกเศร้าๆ.....T^T
อ่านแล้วรู้สึกใจหายวูบ.... รู้สึกไปเองใช่ม้ายยยยยยยยยย? บางทีมันอาจจะซึ้งเกินไปจนใจหาย(?)

หรือเพราะเป็นความคิดเทียน ??
ปล. น้องกลอนนนนนนนนนนนนนนน! แอร้ยยยยยยยยยย คิดถึงมากกกกกกกก!!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดด จุ๊ฟพี่โอล้านที! >3<
ใกล้จะได้หนังสือคิดส์แอนด์กายแล้ววว ไร้กรอบบอกใกล้เสร็จแล้วว ตื่นเต้นมากกกก ><
ปลล. นั่นสิ! แม่เทียนรู้ได้ไงว่าเทียนอยู่เกษรวิทยา.... หรือว่า..... O.o ? (อะไรวะ ? 555555)