- 2 - ตลอดทั้งวันลูกแก้วกับมังกร ไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลยเพราะต้องคลุกอยู่กับคุณสมรแอบมีถามบ้าง
ว่าอาสุดหล่อทำอะไรที่ไหน คุณสมรก็บอกว่าติดประชุมผู้บริหารอยู่ที่ห้องประชุมชั้นล่าง แม้แต่มื้อกลางวันก็ไม่ได้ร่วมโต๊ะ
ด้วยกัน ลูกแก้วอาศัยฝากท้องกับคุณสมรซึ่งได้รับคำสั่งให้ดูแลเรื่องอาหารการกินของลูกแก้วด้วย แม้จะเรียบๆเคียงๆถามเลขา
ยุคบุกเบิกไปว่าอามังกรทานกลางวันที่ไหน ก็ได้คำตอบกลับมาทานร่วมกับคณะผู้บริหารจากนั้นก็เข้าประชุมกันต่อ เป็นการ
ประชุมที่เครียดพอดูงานนี้พยัคฆ์เข้าไปทำหน้าที่เลขาแทนคุณสมร เพราะมังกรเน้นให้คุณสมรสอนงานลูกแก้ว ที่สำคัญหัวข้อ
การประชุมก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับอาณาเขตที่โดนคู่แข่งรุกล้ำ ข้ามพื้นที่เข้ามาก่อกวนในส่วนของธุรกิจใต้ดินที่มีคุณดลภัทร
คุณอาแท้ๆของมังกรดูแลอยู่
งานนี้จึงเป็นการหาทางแก้ไขปัญหาของกลุ่มที่ได้รับหน้าที่ดูแลธุรกิจใต้ดินต่างๆของวิริยะทรัพย์เสียมากกว่า
คุณสมรเองเข้าใจในเรื่องนี้ดีแต่ก็ไม่ได้พูดถึงรายละเอียดเชิงลึกให้ลูกแก้วฟัง เธอตัดบทบอกว่าเมื่อลูกแก้วเข้าไปรับใช้เจ้านาย
ก็ต้องได้รู้ทุกเรื่องจากเจ้านายด้วยตัวเองอยู่ดี เพราะฉะนั้นตอนนี้หน้าที่สำคัญคือการสอนงานเกี่ยวกับรูปแบบองค์กรและงาน
เอกสารบางส่วนที่จะแบ่งให้ลูกแก้วรับไปทำ รวมถึงตารางการนัดหมายของเจ้านายอีกด้วย
ความสัมพันธ์ของรุ่นพี่ผู้มีอายุคราวแม่ ซึ่งถ่ายทอดความรู้ในการทำงานเลขาประจำตัวให้กับลูกแก้ว
เป็นไปด้วยดี คงเพราะลูกแก้วมีบุคลิกซึ่งใครเห็นก็นึกเอ็นดูเป็นทุนอยู่แล้ว รวมทั้งการพูดจาบวกรูปร่างหน้าตาที่ครบถ้วน ทั้งยังมี
ศักดิ์เป็นถึงหลานเจ้านาย ทำให้คุณสมรอดนึกชมไม่ได้ว่าการวางตัวอ่อนน้อมไม่เหย่อยิ่งของลูกแก้วช่างน่านับถืออีกต่างหาก
กระทั่งเกือบหกโมงเย็น เสียงโฟนเรียกผ่านอินเตอร์คอมบอกให้ลูกแก้วเข้าไปพบมังกรที่ห้องส่วนตัว
ดังนั้นคุณสมรจึงถ่ายทอดคำสั่งและบอกลูกแก้วเลิกงานได้เลย นี่ก็ได้เวลาที่ตนจะกลับแล้วเหมือนกัน ทั้งคู่จึงลากันตรงนั้น
โดยลูกแก้วปลีกตัวกลับไปยังห้องทำงานของนายใหญ่ประธานวิริยะทรัพย์ทันที
มาถึงลูกแก้วเคาะประตูก่อนได้รับอนุญาตให้เข้าไปภายในห้องได้ พอเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นมังกรนั่ง
เก้าอี้ทำงานพนักพิงสูงสมกับตำแหน่งประธานใหญ่ของบริษัทฯ ในขณะที่ตาก็จ้องมองลูกแก้วนิ่งก่อนจะเอ่ยปากถามไปเมื่อเห็น
คนโดนมองยิ้มไม่ยอมหุบ หน้าระรื่นมีความสุขจนเก็บอาการไม่อยู่ ไม่รู้ไปดีใจเรื่องอะไรมา
“เป็นยังไงมั้ง พอไหวไหมเรา?” มังกรพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มตามปกติ
“ครับผมกลับชอบเสียอีก นี่คุณสมรยังบอกว่ามะรืนนี้ผมก็สามารถมารับใช้อาได้แล้วนะ” ลูกแก้วรีบ
รายงานอย่างตื่นเต้น จนมังกรอดเลิกคิ้วสงสัยไม่ได้ ก่อนจะพูดขึ้นมาว่า
“หืมเร็วปานนั้นเชียว อาคงต้องฟังจากคุณสมรก่อน ถ้าเค้ายืนยันเช่นนั้นก็ไม่มีปัญหา เอาล่ะเดี๋ยวอาจะ
ให้คนไปส่งเรากลับบ้าน จะไปเลยไหม?” พอมังกรพูดจบ หน้าหล่อปานเทพบุตรที่สดใสสว่างโล่เมื่อกี้หุบยิ้มฉับลงทันที
แล้วถามกลับอย่างเร็วว่า
“แล้วคุณอาไม่กลับพร้อมกันหรือครับ?” มังกรเห็นสีหน้าผิดหวังของลูกแก้ว ก็อดเอ็นดูไม่ได้พานคิด
ไปว่าหลานชายคงเหงามากตั้งแต่พ่อกับแม่หายไปกว่าหกปี นึกเปรียบเทียบตนซึ่งไม่เหลือใครตั้งแต่แม่ตายและหงส์ฟ้าหาย
สาบสูญก็อารมณ์ประมาณนี้ พอรู้ว่ามีตนเป็นอาเลยกลายเป็นยึดเอาตนเป็นหลักพานจะไม่ยอมให้ห่างไปซะงั้น
“อาจะไปดูงานไนท์คลับของเราหน่อย ที่เดอะแกเลีย พักนี้กำลังมีปัญหาเพราะมีคนของคู่แข่งเข้ามา
ก่อกวน น่าจะกลับดึกแหละ เรากลับไปก่อนได้เลย” มังกรเลือกจะตอบตามจริง เพราะอย่างน้อยลูกแก้วก็คือหนึ่งในวิริยะทรัพย์
แม้จะใช้นามสกุลของพ่อแต่เมื่อเป็นลูกชายของหงส์ฟ้าย่อมเป็นวิริยะทรัพย์คนหนึ่ง
“ผมไปกับอาด้วยได้ไหม?” สายตาเว้าวอนที่อ้อนส่งมา แสดงชัดเจนถึงความต้องการจะตามไปด้วยให้ได้
หากปฏิเสธคงทำให้เสียใจแน่ มังกรเห็นสีหน้าท่าทางแบบนั้นแล้ว เลยตัดสินใจให้ไปด้วยก็ถือเป็นการฝึกงานอีกแบบ เพราะยัง
ไงลูกแก้วก็ต้องเป็นเลขาส่วนตัวอยู่แล้ว ติดแต่ที่ว่าหนุ่มร่างโข่งดันไม่มีทักษะการต่อสู้นี่สิ ช่างเถอะไว้ค่อยจัดตารางให้อาคม
ฝึกขั้นพื้นฐานให้ในวันหยุดเอาก็แล้วกัน อย่างน้อยก็มีบอดี้การ์ดตามไปไม่น้อย และยังเป็นอาณาเขตของวิริยะทรัพย์คงไม่เกิด
เหตุการณ์อะไรหรอกน่า เมื่อคิดได้ดังนี้จึงตอบให้คนรอได้สมใจว่า
“อืมงั้นก็ไปด้วยกัน ไว้ค่อยไปหาไรทานที่นั้นเอา” สิ้นคำอนุญาต รอยยิ้มหล่อเปล่งออร่าสว่างจ้าบนใบหน้า
คมเข้มดุจเทพบุตรของหนุ่มร่างใหญ่ก็ฉายออกมาจนคนเป็นอาถึงกับนึกอิจฉานิดๆ ไอ้หลานตัวโข่งคนนี้มันอารมณ์ขึ้นลง
เป็นเด็กจริงๆ
บัดนี้ทั้งอาหลานพร้อมด้วยเหล่าบอดี้การ์ด ที่ตามอารักษ์ขากว่าห้าคนไม่รวมพยัคฆ์ก็มาปรากฏตัวภายใน
คลับดังย่านใจกลางกรุง ซึ่งคนมีระดับที่เงินหนาเท่านั้นถึงจะเหยียบเข้ามาในนี้ได้ เพราะต้องจ่ายค่าสมาชิกรายปีถึงเลขหกหลัก
ไม่นับค่าใช้จ่ายในแต่ละครั้งอีกต่างหาก
แต่ที่ทำให้ทุกคนกล้าจ่าย เนื่องจากเดอะแกเลียคือแหล่งที่ลูกคุณหนู ดารา ศิลปิน นางแบบ นายแบบ
แทบทุกวงการไฮโซสังคมชั้นสูงต่างมาใช้บริการกันอย่างคับคั่ง โดยเฉพาะพวกศิลปินดาราได้ส่วนลดกว่าครึ่ง คงเพราะกลุ่มนี้
ผู้บริหารถือว่าเป็นตัวดึงดูดลูกค้ากลุ่มใหญ่ให้ซื้อ Mamber ของคลับในแต่ละปี ลูกค้าที่กำลังสนุกสนานภายในสถานบันเทิง
หรูลอยฟ้าชั้นบนสุดตึกสูงริมน้ำเจ้าพระยาที่ครอบด้วยโดมแก้วขนาดใหญ่ ทำให้เห็นท้องฟ้าเปิดตลอดคืน ประดับด้วยไฟหลากสี
พร้อมกับเสียงเพลงที่เปิดอย่างสนุกสุดเหวี่ยงอยู่ขณะนี้ ไม่นับสระน้ำขนาดกลางที่มีน้ำพุเต้นระบำ แบ่งโซนออกเป็นสัดส่วน
พร้อมกับมีค็อกเทลคอยบริการจากบริกรชายหญิงหน้าตาคัดสรรมาอย่างดี
ลูกค้าที่กำลังปลดปล่อยลีลา หรือบ้างจับกลุ่มคุยกันต่างพากันให้ความสนใจชายฉกรรจน์กลุ่มใหญ่กว่า 7
คนที่เดินเข้ามาภายในพื้นที่เลิศหรูอลังการนี้ โดยทั้งหนุ่มทั้งสาวสวยพากันพุ่งความสนใจที่ชายหนุ่มสามคนแรกอย่างชื่นชม
คนกลางเป็นหนุ่มหล่อสุดๆ ผิวขาวรูปร่างสูงสมส่วนหุ่นเป็นนายแบบได้อย่างสบาย คนทางซ้ายหน้าตาสมารท์ความสูงไล่เลี่ย
พอกันกับคนกลาง คอยใช้สายตาชำเลืองมองไปรอบๆ ตลอดเวลาอย่างระมัดระวังดูน่าค้นหาไม่น้อย
แต่คนสุดท้ายนี่สิที่ทำให้ยากละสายตาจากได้ง่ายๆ ใบหน้าคมเข้มผิวสีแทนขึ้นไฟมากจนทำให้ความหล่อ
ดึงดูดชัดเจนในระยะร้อยเมตร โดยเฉพาะรูปร่างสูงใหญ่เด่นเป็นสง่าเกินมาตรฐานชายไทยไปโข พลอยทำให้ทั้งหนุ่มและสาวที่
มองมาต่างอึ้งและชื่นชมไปตามๆกัน นัยตาสวยคมเข้มที่มองไปทั่วเปล่งประกายระยิบระยับ บวกกับใบหน้าอมยิ้มตลอดเวลาของ
เจ้าตัวด้วยแล้ว ยิ่งปล่อยฟีโรโมนกระจายกลบรัศมีคนอื่นให้ด้อยลงไปถนัดเลยทีเดียว
“สวัสดีครับเจ้านาย เชิญทางนี้ครับผมเตรียมโต๊ะรับรองไว้ต้อนรับเรียบร้อยแล้วครับ” ผู้จัดการซึ่งทำหน้าที่ดูแลที่นี่
รีบออกมายกมือไหว้นอบน้อมเพราะรู้จักดีว่าบุคคลผู้นี้คือประธานใหญ่ของวิริยะทรัพย์ และเป็นเจ้าของคลับหรูแห่งนี้ด้วย
“ตามสบายไม่ต้องมากพิธีคุณสนั่น ช่วยพาผมไปที่โต๊ะก็พอต้องการมาผ่อนคลายเฉยๆ” ผู้จัดการที่ชื่อสนั่น
ยิ้มกว้างกับอัธยาศัยน้ำใจของผู้นำรุ่นนี้ อย่างน้อยตนก็วางตัวไม่ลำบากเมื่อเทียบกับผู้เป็นพ่อที่ใครต่างก็รู้ดีว่าเจ้าระเบียบและ
วางตัวน่าเกรงขามมากแค่ไหน แต่กับมังกรที่มีบุคลิกอบอุ่นสบายทำให้หายใจโล่งกว่ากันเยอะ จึงไม่รอช้าเดินนำไปยังโซนโซฟา
ชั้นสองที่มองเห็นทุกพื้นที่ภายในโดมใหญ่แห่งนี้เลยก็ว่าได้ แถมมีความเป็นส่วนตัวอีกต่างหาก
ระหว่างทางมีลูกค้าหลายคนที่รู้จักคุ้นเคยประธานรูปหล่อยังโสดคนนี้ ต่างเข้ามาทักทายทั้งหญิงทั้งชาย
และก็มีไม่น้อยที่ส่งสายตาเชิญชวนออกมาชัดเจน แต่มังกรก็ไม่ได้รับไมตรีจากใคร กระทั่งมาถึงยังมุมโซฟาโดยตัวยาวตัวเดียว
มังกรลงไปนั่งทันที ไม่มีใครคาดคิดว่าลูกแก้วก็ลงไปนั่งด้วยแถมยังตีหน้ามึนไม่สนฟ้าอีกต่างหาก เพราะปกติส่วนใหญ่จะไม่มี
ใครเคยตีคู่นั่งตัวเดียวกับเจ้านายมาก่อนยกเว้นกรณีนี้ แต่เมื่อเห็นว่ามังกรเฉยๆไม่อะไรยังไง จึงไม่มีใครกล้าแสดงความคิดเห็น
จนพยัคฆ์หันไปส่งสัญญาณให้การ์ดที่ตามมาทั้งห้าคนรวมทั้งครรชิตผู้รับหน้าที่สารถี ให้แยกย้ายกันออกไปประจำจุดของตน
แต่ละคนถึงค่อยกระจายออกไป คงเหลือแค่พยัคฆ์ที่นั่งลงตรงโซฟาเดี่ยวข้างกัน
“ผมขอจินโทนิค แล้วขอรายการอาหารให้ผมหน่อย” เสียงทุ้มนุ่มของมังกรที่บอกกับผู้จัดการวัยสามสิบปลายๆ
ซึ่งน้อมรับคำสั่งพร้อมกลับออกไปทันที จากนั้นสาวน้อยบริกรแสนสวยก็เดินถือถาดค๊อกเทลนำเอาจินโทนิคและซอฟดริ้งมา
บริการให้ทั้งสามคน
“เป็นไงเรา เคยเข้าสถานบริการแบบนี้ไหม?” มังกรหันมาคุยกับลูกแก้วหลังจิบจินโทนิคไปทีหนึ่ง ซึ่งคน
ถูกถามรีบตอบอย่างอารมณ์ดีว่า
“เคยครับ ผมเคยทำงานบาร์ด้วยแต่ไม่หรูหราระดับนี้” สายตาที่บอกว่าที่นี่หรูหรามากของคนพูดทำเอามังกร
อดอมยิ้มไปกับคำพูดซื่อๆ ของหลานชายตัวเองไม่ได้
“อย่างน้อยก็เคยทำงานมาก่อน คงไม่ต่างกันนักหรอกเพียงแต่ที่นี่เรารับเฉพาะลูกค้าสมาชิกเท่านั้น ไม่เปิด
สำหรับลูกค้าทั่วไป” มังกรอธิบาย ซึ่งลูกแก้วรีบพยักหน้ารับหงึกๆ พร้อมกับจ้องตาคมมองหน้ามังกรนิ่งสนใจทุกคำพูดเสียจน
คนโดนจ้อง ต้องเฉหยิบแก้วจินโทนิคขึ้นจิบอีกครั้ง แล้วหันไปพูดกับพยัคฆ์บ้างว่า
“สั่งอะไรทานเลยสิ กินให้เรียบร้อยไปเลยทีเดียว” สิ้นคำสั่งของมังกร พนักงานก็เดินเข้ามาพร้อมรายการ
อาหารวางลงบนโต๊ะให้ทั้งสามคนเลือกสั่งรายการ สรุปแต่ละคนสั่งเป็นอาหารจานเดียวง่ายๆ เป็นอันเรียบร้อย ระหว่างที่รออาหาร
มาเสริฟก็มีสาวสวยซึ่งใครๆต่างรู้จักเธอดี เพราะเธอกำลังดังทะลุทะลวงอยู่ในตอนนี้กับตำแหน่งเซ็กซี่สตาร์ของเมืองไทย
เจ้าแม่โฆษณาเงินล้านที่คิวแน่นขนัด เดินเข้ามาพร้อมกับเพื่อนดาราสาวอีกสองคน แต่ละคนก็สวยและมีชื่อเสียงเป็นนางเอก
แถวหน้าทั้งนั้น ในมือถือแก้วค็อกเทลหลากสีตรงเข้ามาโต๊ะ บอดี้การ์ดยอมเปิดทางให้ไม่ขัดขวาง เพราะคนแรกคือคู่ขาของ
มังกรที่เคยใช้งานกันประจำ จึงไม่มีใครสกัดไว้
“หวัดดีค่ะที่รัก” สาวผู้เซ็กซี่ถือโอกาสเบียดลงที่ว่างของอีกฝั่งโซฟาตัวยาวทำเอามังกรต้องขยับถอยมาจน
หน้าขาชิดกับลูกแก้วโดยปริยาย ก่อนที่จะยกแก้วซึ่งถือมาด้วยขอชนกับมังกรเป็นการทักทาย สายตาที่ส่งมาให้ทั้งหวานหยาด
เยิ้มเสียจนลูกแก้วอดหน้าแดงตามไม่ได้
“เช่นกันครับ เกร้ง!” มังกรยกแก้วชนเบาๆแล้วจิบ เรียกรอยยิ้มบนหน้าสวยทันทีหลังจากเธอก็จิบเครื่องดื่มใน
มือตามไปด้วย
“พวกเธอไม่ชวนคนของคุณมังกรชนบ้างละจะสาวๆ” ก่อนที่ตัวแม่จะแซวเพื่อนสาวที่มาด้วยกัน ซึ่งบัดนี้หาที่
นั่งตรงโซฟาเดี่ยวเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่จึงยกแก้วแบ่งกันชนกับพยัคฆ์และลูกแก้ว มีส่งสายตาพราวเสน่ห์ไม่แพ้ตัวแม่เลยสักคน
สองหนุ่มจึงต้องยกแก้วชนตอบแล้วการสนทนาที่ออกรสของสามสาวผู้ช่างสรรหาเรื่องมาคุย ก็เรียกเสียงหัวเราะตลอดเวลา
ภายในโต๊ะ นี่สินะที่ผู้ชายแทบทุกคนพากันตกม้าตายเพราะผู้หญิงสวยและคุยสนุก ก่อนจะเบรกทานอาหารโดยมีสาวงาม
ทั้งสามนางคอยคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ ช่วยส่งผ้าเช็ดปากให้บ้าง ส่งน้ำให้บ้างเป็นการเอาใจที่ใครๆ คงนึกอิจฉา ในขณะที่ลูกแก้ว
นั่งหูแดงหน้าแดงกลายเป็นเสน่ห์ให้แม่เสือสาวแหย่หนุ่มโข่งเล่นไม่เลิก พานเรียกเสียงหัวเราะให้กับคนในโต๊ะซะงั้น
เมื่อเจ้าหนุ่มร่างยักษ์ดันเขินจนวางหน้าไม่ถูกเข้าไปใหญ่
บรรยากาศชื่นมื่นผ่านไปกระทั่งใกล้เวลาเกือบสี่ทุ่ม ซึ่งมังกรเห็นว่าคงถึงเวลาที่ต้องกลับ ตัวแม่สุดเซ็กซี่
ที่มีชื่อว่าน้องเกรซก็อ้อนมังกรขึ่นว่า
“วันนี้เกรซคิวว่างนะคะ คุณจะไม่รำลึกความทรงจำกันหน่อยหรือค่ะที่รัก” เสียงกระซิบอ้อนข้างหูของ
มังกร ยังได้ยินถึงลูกแก้วที่นั่งอีกฝั่ง เจ้าตัวถึงกับสำลักน้ำเปล่าที่ยกขึ้นจิบทันที
“แอ๊ก!แค่กๆๆ!” ทำเอาสาวพอลลี่ ที่จ้องบริการสุดหล่อรีบกุลีกุจอเอากระดาษซับให้อย่างใส่ใจเกินเหตุ
“ไม่เป็นไรแล้วครับ ขอบคุณมากครับคุณพอลลี่” จนลูกแก้วต้องจับมือเธอที่คอยแต่จะซับปากให้ตนไม่หยุด
เน้นริมฝีปากสวยได้รูปเสียด้วย
“พอลลี่เป็นห่วงลูกแก้ว เห็นสำลักหน้าแดงเชียว” บทสนทนาของทั้งคู่อยู่ในสายตาของทั้งพยัคฆ์และมังกร
แต่ละคนก็มีคนประกบเช่นกัน
“ผมมีเวลาให้ไม่มาก ได้แค่ชั่วโมงเดียวตกลงไหม?” มังกรหันไปจ้องสบตาสวยเซ็กซี่แล้วบอกกับดารา
สาวกลับไป
“ตกลงค่ะ ชั่วโมงเดียวก็ขอบคุณพ่อคนงานยุ่งแล้วค่ะ ฟอด!” เธอฉวยโอกาสหอมแก้มหล่อของมังกรไปที
ก่อนที่มังกรจะหันมาสั่งพยัคฆ์ว่า
“เปิดห้องวีไอพี ให้ผมหน่อย” พูดจบ บอดี้การ์ดหน้าหล่อก็หยิบโทรศัพท์ออกมาจัดการตามคำสั่ง หลังวางหู
รีบรายงานเจ้านายไปว่า
“เรียบร้อยแล้วครับ” มังกรจึงเตรียมตั้งท่าจะลุกออกไปพร้อมกับสาวเกรซเพื่อไปทำหน้าที่รำลึกความทรงจำ
ตามที่ดาราสาวสุดฮ็อทร้องขอ
“เพล๊ง! อูย..เจ็บๆๆ!” แต่ต้องชะงักกันไป เมื่อได้เยินเสียงแก้วแตกและหันกลับมา เห็นลูกแก้วกุมมือที่มี
เลือดไหลออกมาพร้อมกับสีหน้าซีดเผือดแทบไม่มีสีเลือด แถมยังปากสั่นบ่นแต่ว่าเจ็บๆ จนมังกรต้องเข้ามาดูอาการ ในขณะที่
สาวแต่ละนางตกใจอุทานเสียงแหลมกันไปแล้ว
“ว้ายเลือด ตายแล้วเจ็บมากไหมเนี่ยะ?” พยัคฆ์เองรีบรุดเข้าประกบนายน้อย ทำให้สาวพอลลี่ต้องขยับ
ห่างให้ทั้งสองหนุ่มเข้าดูอาการลูกแก้วที่เลือดไหลออกมือทันที
“เป็นไงบ้าง ขออาดูหน่อยสิ?” กลับเป็นลูกแก้วที่ย่อมให้มังกรจับมือไปสำรวจบาดแผลซึ่งโดนคมแก้วที่แตกบาด
โดยไม่มีใครถามสาเหตุว่าไปทำอีท่าไหนแก้วน้ำถึงได้แตกบาดมือเข้าได้
“ผะ..ผม..ผมกลัวเลือด” พูดจบลูกแก้วก็ล้มพับสลบไปหน้าตาเฉย ทำเอาทั้งมังกรและพยัคฆ์ตลึงไปเหมือนกัน
ไม่คิดว่าหลานชายตัวโข่งจะเป็นโรคกลัวเลือดเข้าเส้นถึงกับเป็นลมไปแล้ว
“พยัคฆ์เรียกการ์ดเอาชุดปฐมพยาบาลมาเร็ว” พูดจบ พยัคฆ์กดวิทยุพกสั่งการ์ดอย่างเร็ว ในขณะนั้นมังกรหัน
ไปบอกกับสามสาวว่า
“วันนี้ผมคงไม่สะดวกแล้วล่ะ ฉุกเฉินกับหลานชายผมแบบนี้คงต้องพากลับกันเลย ไว้โอกาสหน้านะเกรซ”
เมื่อเกิดเหตุแบบนี้ หญิงสาวก็ต้องปั้นยิ้มทำเป็นเข้าใจ ทั้งที่ในใจอดนึกเสียดายที่จะได้รับความสุขจากหนุ่มหล่ออย่างมังกร
ไม่ได้ยิ่งโอกาสที่จะได้เจอกับประธานเจ้าเสน่ห์ผู้เป็นที่หมายตาของสาวแก่แม่หม้ายยิ่งแทบไม่มีด้วย พอมีจังหวะ
ดันเกิดอุปสรรคซะงั้น
“ค่ะแล้วยังไงอย่าลืมติดต่อเกรซนะคะคุณมังกร” เธอจำต้องรับปากอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะพยักหน้าให้
เพื่อนๆ พากันกลับออกไปเพราะสายตาของพยัคฆ์ที่บ่งบอกชัดเจนว่าขอความเป็นส่วนตัว เนื่องจากตอนนี้เป็นเวลาที่บอดี้การ์ด
ต่างเข้ามาทำหน้าที่กันแล้ว พวกเธอจึงต้องถอยกลับออกไปอย่างรู้ว่าอะไรควรไม่ควร
ทั้งหมดใช้เวลาปฐมพยาบาลอยู่ชั่วครู่ หนุ่มหล่อร่างโข่งจึงฟื้นขึ้นมาขณะที่แผลตรงมือกว้างไม่ถึงสองเซน
ก็จัดการทำแผลเรียบร้อยแล้ว พอเห็นว่าตนสลบซบอยู่ในวงแขนของมังกร ก็รีบหลุบตาดันเขินหน้าตาเฉย ทำเอามังกรอยากจะ
เขกกะบาลสักทีจริงๆ ทำเป็นอายเอาตอนนี้ ทีไอ้เรื่องที่ควรอายไม่ยักเขิน เห็นเลือดจนสลบหน้าอายกว่าเป็นไหนๆตัวยังกับยักษ์
“เป็นไงดีขึ้นหรือยังเรา นี่กลัวเลือดขนาดนี้เลยเหรอ?” คำถามของมังกร ทำเอาคนที่ถูกสายตานับหกคู่
จ้องรอคำตอบถึงกับก้มหน้าหงุดแล้วอ่อมแอ่มตอบมาว่า
“ผมไม่ชอบเห็นเลือดครับ เห็นแล้วใจมันหวิวจะเป็นลมทุกครั้ง ยิ่งพอเป็นเลือดตัวเองเป็นลมทุกที นี่คือ
เหตุผลที่พ่อกับแม่ไม่ยอมสอนอะไรให้เพราะผมทนเห็นเลือดไม่ไหว” พอฟังลูกแก้วพูดออกมาแบบนี้ มังกรได้แต่ลอบถอน
หายใจ แล้วหันไปจ้องตากับพยัคฆ์ที่ออกอาการไม่ต่างกัน ก่อนตัดสินใจพูดขึ้นมาว่า
“ถ้างั้นเราคงลำบากที่จะไปไหนกับอาแล้วละ เพราะทุกก้าวของอามันรับประกันไม่ได้ด้วยว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ไม่แน่เราอาจได้เลือดเจ็บตัวก็ได้ทางที่ดีเราเหมาะทำงานอยู่ในออฟฟิศที่สุด” พอมังกรพูดมาแบบนี้ กลับทำให้ทุกคนอึ้งเข้าไป
ใหญ่ เพราะลูกแก้วดันโผล่เข้ารวบกอดมังกอดไว้แน่น แถมยังเอาหน้าซบไหล่ของมังกร พร้อมกับพูดเสียงสั่นขึ้นว่า
“ไม่นะครับอา อย่าทิ้งผมนะผมไม่เหลือใครแล้ว อาต้องให้ผมอยู่ใกล้ๆนะครับ อย่าทิ้งผมไว้คนเดียวนะอา” เสียงสั่นๆ
ที่เหมือนจะร้องของลูกแก้ว ทำเอาการ์ดแต่ละคนรวมทั้งพยัคฆ์อึ้งแดกไปเลย ไม่คิดว่าหนุ่มหล่อร่างใหญ่ยังกับตึกจะเป็นเด็ก
น้อยขี้เหงา แถมขาดความอบอุ่นไปซะนั่น
“เดี๋ยว!ใจเย็นๆ ปล่อยอาก่อนเราเล่นรัดซะแน่นจนอาหายใจไม่ออกแล้ว” มังกรพยายามดิ้นให้หลุดจาก
อ้อมกอดของหลานร่างยักษ์แต่กลับขยับไม่ได้สักเอ๊ะ บทมันจะแรงก็เยอะได้โคตรเอากับมันซิ เล่นรัดซะแน่น แอบเสียงสั่นซบ
ตรงไหล่อีกเอ้า!
“ไม่อ่า..ผมไม่ปล่อยนอกจากอารับปากผมก่อนว่าจะให้ผมไปกับอาด้วยทุกครั้ง นะครับน้า” เสียงอ้อนต่อรองมานั่น
ทำเอาแต่ละคนปั้นหน้าไม่ถูก เลยทำเป็นเบือนหนีไม่มองภาพหลานร่างยักษ์กอดอารูปหล่อแล้วอ้อนเป็นเด็กๆตรงหน้าซะ
มังกรยิ่งแล้วใหญ่เพิ่งเข้าใจแล้วว่าตอนนี้ตนไม่ได้มีหลานชายเสียแล้ว แต่กำลังมีลูกชายขี้อ้อนมาแทน
“เอ้าตกลง รับปากก็ได้ปล่อยได้หรือยัง” สิ้นคำพูด มังกรถึงกับเหว่อไปทันทีเมื่อไอ้หลานไม่ยอมโตมันดันดีใจ
เว่อร์กดจมูกโด่งเป็นสันสวยหอมแก้มเจ้าตัวเน้นๆ ไปทั้งสองข้างต่อหน้าการ์ดซะงั้น
“ฟอดๆ! ว้าวขอบคุณมากครับ อามังกรน่ารักที่สุดเลย” สุดท้ายหน้าหล่อใสก็ร้อนผ่าวอย่างไม่ทราบสาเหตุ
เพราะคำชมที่ไม่ชินหูของมันนั่นแหละ ดันเสือกพูดมาได้น่ารักที่สุด มังกรเลยปั้นหน้าไม่ถูกเข้าไปใหญ่เมื่อหันไปสบตากับ
เจ้าตัว ซึ่งขยันส่งสายตาวิ้งค์ๆ มาให้ระยิบระยับอีกนั่น
“ปล่อยอาได้แล้ว” เลยตัดบท บอกให้ไอ้หนุ่มโข่งขี้ใจเซาะปล่อยตนเสียที เพราะตอนนี้รู้สึกหน้าร้อนชะมัด
เมื่อได้รับความพอใจในคำตอบ ลูกแก้วก็ยอมปล่อยแขนล่ำกำยำเต็มไปด้วยมัดกล้าม ที่มังกรเองยังอดทึ่งไม่ได้ว่ามึงไปเอามา
จากไหน ออกจากร่างของอารูปหล่อ
“กลับเถอะพยัคฆ์” ไม่พูดไรอีกมังกรลุกพรวดเดินดุ่มๆ ออกจากโต๊ะ แต่ละคนเลยต้องรีบขยับตาม ซึ่งคนที่ก้าว
ตามติดประธานรูปหล่อไม่ยอมห่างไม่ใช่ใครไอ้หลานตัวโข่งนิสัยเด็กนั่นแหละ ตอนนี้ยังยิ้มไม่หุบเลย มีแต่พยัคฆ์ที่แอบเปรย
คนเดียวเบาๆว่า
“งานนี้สงสัยเจ้านายต้องเลี้ยงเด็กโข่งเสียแล้ว ยิ่งขี้ใจอ่อนซะด้วยเจอลูกอ้อนตาซื่อคงรอดหรอกครับคุณมังกร”
มาลงต่อให้แล้วนะคะตามสัญญา อัพอีกทีวันศุกร์เลยนะคะ ที่ 24 นี้นะคะ
ขอบคุณที่ยังรักกัน เพราะคนอ่านที่น่ารัก ที่รีไพฯ ที่คอมเม้นท์ ที่มีส่วนร่วม
จึงทำให้คนเขียนมุมานะเขียนงานออกมาได้เช่นนี้
Luk.
@@ ข่าวดี!!@@เปิดจองนิยายเรื่อง 'มนต์มาร'ตั้งแต่วันที่ 8 - 25 กุมภาพันธ์ 2555(ตอนนี้ยอดจองเหลืออีก 100 ท่านค่ะ?)จะได้รับผลงานการเขียนฉบับพ็อกเก็ตบุ็ค ของพี่วีจำนวน 10 ตอน ฟรี!พี่วีใช้ชื่อหนังสือพิเศษนี้ว่า
'แม่พระของวี' ไม่ควรพลาดเรื่องนี้ไม่มีขาย ความหนาประมาณ 100 หน้าหาซื้อไม่ได้
การันตี ใครอ่านเรื่องนี้คุณต้องรักแม่และครอบครัวมากขึ้นเป็นเท่าตัวแน่นอน เป็นความอนุเคราะห์และอภินันทนาการพิเศษ
เพื่อไว้อาลัยให้กับคุณยาย คุณแม่ของพี่วีที่เพิ่งเสียไปเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมา หนังสือเล่มนี้บรรยายความรักความผูกพัน
ของพี่วีกับคุณแม่ ที่พี่เค้าเคารพบูชายิ่ง
'แม่พระของวี' ปล.สำหรับมนต์มาร แถมตอนพิเศษ 5 ตอนในเล่มเท่านั้น สนใจส่งเมลล์มาลงชื่อจองพร้อมขอเลขลำดับการจองได้ที่
luxilove_19690แอด hotmail ดอท com ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปค่ะ (รูปเล่ม และรายละเอียดจะเปิดตัวราววันที่ 25 กุมภาพันธ์นี้)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
