- 3 - รสจูบดูดวิญญาณช่วยดึงอารมณ์ให้คนใต้ร่างลุ่มหลงไปกับจูบอย่างหิวโหย หารู้ไม่ว่าความเจ็บปวดปานถูกฉีก
กระชากกำลังจะเกิดขึ้นในชั่วพริบตา เมื่อกระบองยักษ์ทิ่มหัวดันพรวดเข้าไปในร่างอย่างเจตนาให้ได้รับความเจ็บปวด
ได้ผลทันตาเห็นร่างกายที่อ่อนเปลี้ยสิ้นเรี่ยวแรงถึงกับสั่นพร่าแหกปากร้องออกมาเลยทีเดียว โดยคนทำการบุกทะลวงก็รู้จังหวะ
ผละปากหนีก่อนจะถูกกัดลิ้นขาดเพราะอาฟเตอร์ช็อคของคนที่ร่างกายเหมือนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ
“อร๊ากก!” เสียงร้องอย่างเจ็บปวด ดังพร้อมกับคูหาสวรรค์เกิดพลังต่อต้านบีบรัดอย่างต่อเนื่องจนจ้าวแห่งวายุ
ถึงกับกัดกรามกรอดข่มกลั้นความซ่านเสียวที่กระบองยักษ์ครึ่งลำซึ่งเสือกหัวเข้าไปปักตรึงอยู่ในคูหาอ่อนนุ่มของถ้ำมังกรตัวนี้
“กรอด!..อ่าา” ความอดทนสิ้นสุดลง เมื่อเจ้าแห่งวายุตัดสินใจเดินหน้าดันกระบองยักษ์สุดกำลังโจนจ้วงเข้าไป
จนมิดลำกระบองใหญ่ เล่นเอาร่างข้างตายร้องโหยหวนจนร่างกายมีแรงต่อต้าน มือที่เคยหมดแรงขาที่ไม่มีกำลังกลับหนีบ
ร่างด้านบนไว้นิ่งไม่ให้ขยับ มือกำหมัดขึ้นมาซัดเปรี้ยงสุดแรงเกิด แม้จะไม่มีพลังเท่าตอนปกติแต่หากโดนปลายคางไปเต็มๆ
ด้วยหมัดนี้ มีหวังหลับคารูอย่างที่เขาพูดแซวกันเล่นแน่นอน
“อึก..อ๊ากกก!” โชคไม่เข้าข้าง หมัดดังกล่าวถูกหยุดไว้ด้วยฝ่ามือใหญ่เพียงมือเดียว พร้อมกับจับขึงไว้เหนือหัว
จนคนที่ถูกตรึงหมดแรงพยศหอบหายใจตัวโยน สติสตังคืนมาทันทีเหงื่อกาบเต็มหน้า หัวใจที่เต้นรัวแรงเริ่มเบาลงอย่างไม่น่าเชื่อ
ความต้องการทางเพศลดลงกว่าครึ่ง หรือนี่คือวิธีแก้ฤทธิ์ยาปลุกกำหนัดจริงๆ เพราะตอนนี้มังกรเริ่มรู้สึกตัวเริ่มมีกำลังแขนขา
ถึงจะคืนมาไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่ก็มากว่าครึ่งสังเกตอาการเกร็งแน่นรับรู้ถึงความเจ็บปวดของร่างกายที่อึดอัดเหมือนร่างทั้งร่าง
ถูกฉีกกระชากออกจากกัน พลังที่ต่อยไปนั้นเป็นไปโดยอัตโนมัติของคนที่ผ่านการฝึกทักษะป้องกันตัวมาตั้งแต่เด็ก หากเป็นคน
ปกติต่อให้เรี่ยวแรงคืนกลับคงทิ้งตัวแน่นิ่งเพราะหมดพลังไปอีกรอบ
“ขอโทษ! ผมจำเป็นต้องรุนแรง มันคือวิธีที่จะทำให้ฤทธิ์ยาหมดลงเร็วขึ้น” เสียงกระซิบทุ้มนุ่มที่สัมผัสอยู่ใกล้หู
ก่อนริมฝีปากจะกดจูบบริเวณดวงตาเพราะเห็นรอยน้ำตาไหลออกมาจนผ้าปิดชุ่มไปด้วยคราบน้ำ มังกรถึงได้รู้ตัวว่าตนเจ็บปวด
จนน้ำตาทะลักเลยเชียว แต่พอเข้าใจความประสงค์ของคนทำก็ไม่มีข้อโต้แย้งที่จะโยนความผิดไปให้ ที่สำคัญร่างกายเริ่มจะ
ค่อยๆลดความเจ็บปวดทุเลาลงอย่างต่อเนื่อง กระทั่งรู้สึกชินกับสิ่งแปลกปลอมขนาดใหญ่มโหฬารที่อยู่ภายใน ไม่ต้องเห็นด้วยตา
รับรู้จากสัมผัสก็พอเดาถึงขนาดได้ เจ้าท่อนยักษ์ที่แช่อยู่ในถ้ำมังกรนี้มีขนาดน่ากลัวเพียงไหน มังกรเชื่อว่าร้อยทั้งร้อยคงโตกว่า
ตนเป็นเท่า ทั้งที่ของเจ้าตัวก็ใหญ่เกินชายไทยปกติอยู่แล้ว หากเป็นเช่นที่คิดเจ้าสิ่งนี้คงไม่ต่ำกว่าแปดหรืออาจจะเก้านิ้วเข้าให้
หนำซ้ำความแข็งแกร่งอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่นี่อีกมันคงมโหฬารงานช้างกันเลยล่ะ ไม่น่าเชื่อว่าบัดนี้มันเข้ามาฝังอยู่ในร่างของตน
จนมิด หน้าท้องแข็งแกร่งที่กดแนบชิดอยู่กับร่องถ้ำทำให้รู้ว่ามันสุดโคนแล้วจริงๆ ยังไม่ทันไรร่างข้างบนที่มีพละกำลังมหาศาล
ก็เริ่มบดคลึงสะโพก จนทำให้มังกรเสียวซ่านขึ้นมาจนไม่สามารถกลั้นเสียงร้องไว้ได้อีก
“อืม..ซี๊ดด!” เสียงตอบรับพร้อมกับสะโพกที่แอ่นหยัดตามการดึงถอนของกระบองวายุยักษ์ ทำให้คนคุมเกม
รู้ว่าถึงเวลาล้างพิษยาที่เหลือให้หมดสิ้นไปกับบทพิศวาสจากวายุกันเสียที การกระแทกกระทั้นเสยอัดสะโพกสอบเข้าปะทะ
แก้มก้นของคนที่รองรับด้านร่าง จึงเกิดขึ้นท่ามกลางเสียงครางของทั้งคู่ โดยคนทำก็ไม่ยอมออมแรง แถมคนรับก็สู้ไม่ถอย
ทั้งที่พื้นที่ส่วนอ่อนไหวมีเลือดซึมจากการฉีกขาด แต่กลับเร่งให้เกิดความต้องการโจนทะยานสู่จุดสูงสุดแตะก้อนเมฆให้ไว
ขึ้นไปซะอย่างนั้น
“พั่บๆๆ..ปัปๆๆ..อ่า..อืม..ซี๊ดด” เสียงครางรับสอดประสานกับเสียงเนื้อกระทบแก้มก้นสนั่นหวั่นไหว ร่างใหญ่
โตแข็งแรงกล้ามเนื้อแต่ละส่วนบึกบึนทรงพลังกำลังขยับโยกต่อเนื่องรัวเน้นทุกจังหวะ ในขณะที่ร่างรองรับแม้จะไม่มีกล้ามเนื้อ
ใหญ่เท่า แต่ก็เต็มแน่นสมชายชาตรี หนำซ้ำซิกแพ็กกล้ามท้องของทั้งคู่ขึ้นลูกแข่งกันได้อย่างน่ามอง เหงื่อกาบชึมทั่วร่างทั้งสอง
ขับผิวให้มันวาวจนดูเอ็กส์พาใจหวิวตาม ร่างที่โยกสั่นคลอนไปตามแรงกระแทกซึ่งไม่มียั้ง เสียงครางดังออกมาอย่างไม่สนฟ้า
ก่อนจังหวะโจนจ้วงสุดท้าย จะรัวเร็วพร้อมกับมือหนาจับรูดสาวรั้งให้กับมังกรลำเขื่องถี่กระชัน กระทั่งเจ้าของแอ่นหยัดกระตุกตัว
เกร็งฉีดพุ่งน้ำรักออกจากปากมังกรจนทะลักล้น กล้ามเนื้อหูรูดที่แข็งแกร่งของถ้ำคูหาสวรรค์ซึ่งกระบองวายุกำลังผลุบหัว
เข้าออกอย่างต่อเนื่อง ถึงกับบีบรัดหดเกร็งจนกระบองแทบขยับไม่ได้ แต่เพราะเจ้าของมันทรงพลังจึงดึงดันเดินหน้าถอยหลัง
ได้อย่างไม่ลำบาก สุดท้ายก็ทนการตอดรัดที่ได้รับไม่ไหว กลายเป็นกระแทกถี่ยิบกระตุกกึก ก่อนพ่นน้ำรักมากมายอัดลึกเข้าไป
ในผนังถ้ำจนล้นปรี่เช่นกัน
“ซี๊ดด..โอววว!”เสียงครางทุ้มรับกันอย่างลงตัว ก่อนคนด้านบนจะผ่อนน้ำหนักแล้วถอนกระบองออกช้าๆ จนเกิด
เสียงขับอากาศดังตามมา
“อึก..บ๊อก!” หูรูดบวมแดงอย่างเห็นชัด เลือดสีสวยไหลย้อยออกมาจนน่าใจหาย น้ำขาวขุ่นทะลักไหลตามมาด้วย
เช่นกัน เจ้าของถ้ำตัวเบาหวิวชาหนึบไปทั่วไขสันหลัง ถามว่าเจ็บไหมตอบได้เลยว่าตอนนี้ไม่รู้สึก นั่นเป็นเรื่องปกติฤทธิ์ยา
เพิ่งจะหมดฤทธิ์ กลายเป็นความง่วงมหาศาลจนไม่สามารถฝืนรั้งหนังตาไว้ได้อีก ปิดสวิทซ์หลับลงไปทันที เหลือเพียงบุรุษ
ผู้ใช้สายตาคมวาวหวานฉ่ำจ้องมองใบหน้าหล่อเหลากำลังหลับสนิทหลังเปิดผ้าปิดตาออกแต่เจ้าตัวก็ไม่รู้สึก ก่อนรอยยิ้มหล่อ
อย่างมีเสน่ห์ร้ายกาจจะผุดขึ้นมุมปากช้าๆ แสดงให้เห็นว่าเพิ่งผ่านการร่วมรักร้อนแรงมาสดๆร้อนๆ หากใครได้เห็นวินาทีนี้
คงหัวใจละลายไปกับรอยยิ้มที่เจ้าตัวเผลอหลุดออกมานั่น พร้อมกับเสียงหัวเราะเบาๆ
“หึหึ!” บุรุษที่ได้รับฉายาว่าคือจ้าวแห่งสายลม ผู้มีลีลาร่วมรักดุจพายุพัดโหมกระหน่ำ บุคคลปริศนาในตำนาน
เป็นที่กล่าวขานและเกรงกลัวในกลุ่มนักฆ่ามืออาชีพ ‘รามูน’ นักฆ่าเทพพระกาฬ ผู้สำเร็จพิชิตพรมจรรย์ของมังกรเดียวดาย
ไปเรียบร้อยแล้ว..??
ร่างสูงใหญ่สวมเสื้อผ้าเรียบร้อย ไม่ลืมเช็ดทำความสะอาดให้กับคนที่หลับเป็นตายอย่างไม่รู้ร้อนหนาวด้วย
ก่อนจะอุ้มแบกร่างนั้นเหมือนเป็นสิ่งไร้น้ำหนักทั้งๆ ที่ร่างดังกล่าวคือผู้ชายตัวโตๆเมื่อพาดอยู่บนบ่าแกร่งของจ้าวแห่งสายลม
กับเบาเหมือนไร้น้ำหนักไปซะนี่
หลังจากนั้นร่างสูงตระหง่านก็ก้าวออกประตูไป ตรงข้างประตูริมผนังมีหญิงสาวหน้าตาสะสวยสองนางนอนไม่ได้
สติและคงใช้เวลาอีกนานกว่าพวกเธอจะฟื้นขึ้นมา บรรยากาศภายนอกห้องมีร่างระเกะระกะไร้การคงอยู่ของพลังชีวิตทำให้รู้ว่า
แต่ละคนหมดลมหายใจไปแล้วเรียบร้อย
สิบกว่าชีวิตเท่าที่นับได้ สองในนั้นคือพี่น้องตระกูล ‘อ.อุ’ ไอ้อุเทนพี่ชายและอุทัศน์น้องสุดท้อง ต่างนอนตาย
ด้วยสภาพเปลือยเปล่าอุจาดตาเกยทับกันจนไม่ต้องเดาว่าทั้งคู่อยู่ในอารมณ์ไหนก่อนดับชีวิต ศพทุกศพมีรอยเล็กๆเท่าเส้นด้าย
พาดตัดหลอดลมเหมือนกันทุกคน พลังฝีมือช่างเฉียบคมรวดเร็ว เป็นใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช่สายลมที่ยากจับต้อง สายลมที่รวดเร็ว
เกินคาดเดา สายลมผู้ลึกลับเป็นปริศนา เจ้าของฉายาเพชฌฆาตเทพพระกาฬ ผู้ซึ่งกำลังแบกร่างไร้สติของประธานวิริยะทรัพย์
เดินจากไปโดยไม่คิดจะชายตาแลเศษสวะที่นอนตายกลาดเลยแม้แต่น้อย..รามูนช่างน่ากลัวจริงๆ?
เหยี่ยวหัวใจ
ถามไถ่กันมากมาย มาให้หายคิดถึง
พรต & รันรัน : สงกรานต์ไปเที่ยวไหนกันมาครับ ทุกคนคงมีความสุข อิ่มบุญและสนุกกันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วสินะ ปีหนึ่งก็จะมีช่วงฉลอง
ที่คนเราได้ใกล้ชิดถึงเนื้อถึงตัวกันในเทศกาลนี้แหละใช่ไหม? หึหึ..ผมไม่ได้ไปเล่นน้ำปะแป้งอะไรกับเขาหรอก เพื่อนผมมาเจอ
กันครบทีม ทั้งไอ้โทนี่ ไอ้กาน ไอ้โต๋ ตะเกียง ไอ้บอมย์ น้องจอม ผมกับพรต ไอ้วิน ไอ้ตา ไอ้ชัด ไอ้หน่อง พวกแม่งหอบลูก
เมียมากันหมด ไอ้โทนี่ครอบครัวใหญ่กว่าใครเพื่อน พ่วงเมียแฝดชายหญิงเพราะมันเหมายกครัว จนเป็นพญาเทครัวไปแล้ว
แถมลูกชายคนหญิงคน ไอ้บอมย์กับน้องจอมก็เอาลูกสุดที่รักมันมาด้วย ชื่อน้องจัมเบลล์ แต่เรียกกันสั้นๆว่า น้องจั๊ม รู้สึกจะเป็น
น้องเล็กสุดในกลุ่มเพราะลูกมันเพิ่งเจ็ดขวบ ในขณะหลานคนอื่นๆ 13 14 ไล่รุ่นกันแล้ว ได้หล่อได้สวยตามพ่อแม่พวกมันหมด
เฉพาะเด็กก็ล่อไปเป็นสิบยกโขยงกันพักที่รีสอร์ทไอ้บอมย์มันนั่นแหละครับ จัดทริปไหว้พระ ทำบุญ ตักบาตร สารพัด
แต่ตอนเล่นน้ำให้พวกเด็กๆ ไปเล่นกันเองโดยอาศัยเลขาคนสนิทของไอ้บอมย์ก็พี่สอนเค้าแหละครับเป็นคนดูแลพาเด็กๆทัวร์
เล่นน้ำในตัวเมืองเชียงใหม่ ส่วนผู้ใหญ่นั่งกงเหล้าไม่มีใครยอมให้แฟนตัวเองไปเล่นน้ำสักคนเหตุผลสำคัญคือหึง หวง
ไม่อยากให้โดนปะแป้งไม่ว่าจะใครก็ช่างจะหญิงหรือชายก็ไม่มีใครกล้าเสี่ยง โดยเฉพาะไอ้โต๋หวงเมียมันยิ่งกว่าไข่ในหิน
แต่ก็สมควรแล้วที่มันหวงจัดขนาดนั้น ตะเกียงเดี๋ยวนี้ยังสวยไม่สร้าง น่ารักไม่หาย เจ้าตัวออกจะออร่ากระจายปานนั้นไม่หวง
ก็ใช่ที่ว่าไหม?
ไอ้บอมย์เองก็ใช่ย่อย หวงน้องจอมยังกับอะไรดี ทั้งที่เมียมันออกจะนิ่งไม่มีอาการวอกแวก แต่มันบอกไม่ไว้ใจ
คนอื่นต่างหากเพราะเมียมันหล่อมาก ข้อนี้ก็เถียงไม่ออกอีกนั่นแหละ หล่อจริงๆด้วยสิเมียไอ้ห่าบอมย์ ยิ่งโตยิ่งหล่อตีคู่เทียบ
ไอ้โต๋ได้ไม่มีเหลื่อมล้ำ ไอ้ห่าโต๋หล่อเทพเรทติ้งไม่มีตกรักษาหุ่นดีชิบ กลับเป็นหนุ่มอีกรอบก็ไม่มีใครกล้าว่าเลยครับ
มันบอกแก่ไม่ได้เดี๋ยวมีคนแย่งตะเกียงไป เหตุผลฟังขึ้นเปล่าครับหึหึ!
สรุป พวกเราทั้งหมดไม่มีใครแก่ ดูแลตัวเองกันดีโคตรๆ กลัวถูกเพื่อนแซวเพราะดีกรีท็อปเท็น 1 ถึง 10 ในอดีตรวมอยู่
ที่นี่หมด จึงไม่มีใครน้อยหน้าใครยังไงก็รักษาระดับกันไว้ได้อย่างเหนียวแน่น เพราะงั้นเพื่อไม่ให้ครอบครัวต้องมัวหมองใน
เทศกาลปีใหม่ ปัญหานี้แก้ไขง่ายๆ คือไม่ต้องไปเล่นน้ำก็สิ้นเรื่อง เด็กๆจึงมีพี่เลี้ยงอย่างที่บอก พวกผมก็ตีพุงตั้งวงกันอย่าง
สำราญบานอุรา อยากเล่นน้ำขึ้นมาก็จับสาดกันเอง ลากกันโยนลงสระน้ำของรีสอร์ทเรียกเสียงเฮฮาจากลูกค้าที่มองตาเป็นมัน
ขนาดไม่ออกไปเล่นกันข้างนอก ลูกค้าที่พักในรีสอร์ทยังขยันยั่วยวน ส่งสายสัมพันธ์มาให้มากมายขนาดนั้น เพิ่งรู้ว่าไอ้พวก
หน้าตาดีมันลำบากกันจริงๆ
เอาละครับ รับรู้ความเป็นอยู่ของพวกผมกันพอสมควร ถ้าไม่พูดถึงหุ้นส่วนชีวิตสุดเลิฟตลอดการ สุดยอดความรั่ว
ตลอดไปก็คงไม่ได้ ผมว่าพวกคุณคงคิดถึงมันกันขนาดหนัก ถึงได้ตามคุณลักษ์กันเสียแน่นเมลล์เขา เดือดร้อนผมเพราะพี่แก
ขู่ให้มาเล่า ไม่ติดว่าสนิทกันเป็นการส่วนตัวผมคงหายเข้ากลีบเมฆ แต่เพราะเขาทำให้พวกผมอยู่ในใจพวกคุณ ฉะนั้นจัดให้
ตามคำขอ มาติดตามความรั่วของคุณวรพรต กันได้เลยครับ
“รัน..มึงอ่านข่าวที่เขาบอกนายกใบ้หวยหรือเปล่า มึงดูดิขึ้นหน้าหนึ่งเลยนะ เขาว่าทะเบียนรถนายกหญิง
หวยออกติดกันหลายงวด ล็อคเลขประมาณนั้น มึงว่าเป็นเรื่องจริงไหมที่กองสลากจะล็อคหวยอย่างที่นักข่าวเอามานำเสนอ?”
จู่ๆ ไอ้รั่วก็พูดขึ้นในเช้าวันที่ผมกับมันพักผ่อนหลังกลับจากเที่ยวสงกรานต์กับเพื่อนๆ พรุ่งนี้ต้องไปทำงานกันแล้ว วันนี้หยุด
ชาร์ตพลังอยู่ในบ้าน ผมเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์มติชน สบตาที่จ้องรอฟังความคิดเห็นของผมอย่างสนใจ ก่อนถามมันไปว่า
“แล้วมึงอ่านที่ผู้อำนวยการกองสลากเขาออกมาแก้ข่าวหรือยัง?” มันทำหน้ามึนอึ้งไปสักครู่ แล้วก็ตอบผมมาว่า
“กูอ่านแล้ว เขาบอกไม่ได้ล็อคมันเป็นความบังเอิญ แต่กูยังแอบสงสัยความบังเอิญเหี้ยไรถึงได้ออกติดกัน
ตั้งสามงวด” มันทำหน้ายุ่งคิ้วขมวด เหมือนสิ่งที่เราคุยกันอยู่เป็นปัญหาระดับชาติ เอ้!น่าจะใช่เพราะหวยมันเป็นเรื่องทุติยภูมิ
คนบ้ากันทั้งประเทศ ยกให้เป็นปัญหาระดับชาติก็ถูกแล้วสิเนอะ?
“เขาบอกมายังไงก็ต้องยังงั้นแหละ มึงจะไปอยากรู้ทำไม?” ผมบอกมันด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย ก่อนจะพลิกหน้าหนังสือ
พิมพ์ดูราคาทองที่ตกลงไปอย่างต่อเนื่อง งานนี้คนเก็งกำไรร้องไห้ไปหลายราย ดีที่ไอ้โทนี่มันปล่อยก่อนได้กำไรบาน ไอ้ห่านั้น
อยู่ต่างประเทศข้อมูลเร็ว อย่าหวังว่ามันจะเสียรู้พลาดง่ายๆ ตัวพ่อสำหรับการค้าเก็งกำไรเล่นหุ้นเลยมัน
“กูก็ยังอยากรู้อยู่ดี มึงจำเรื่องตุ๊กแกไหว้พระได้ไหม ที่คนเอามาเก็งเป็นเลขเด็ดกันนะ ถูกแดกกันทั้งประเทศ แถมยัง
ตามกระแสตุ๊กแกห้อยหัวอีกหลายจังหวัดเลยมึง ไม่รู้จะขำหรือสมน้ำหน้าพวกบ้าหวยดี แต่ก็เข้าใจนะมันคือความหวัง
และการท้าทายของทุกเพศ ทุกวัย ไร้พรมแดนแห่งการพนันจริงๆ หวยบนดิน ใต้ดิน ล็อตเตอร์รี่ สรุปมันไม่ผิดศีลห้าหรือไงว่ะ?
ถ้าจัดเป็นการพนันมันก็ต้องผิดศีลสิมึงว่าไหม แล้วประเทศไทยเป็นเมืองพุทธดันสนับสนุนให้คนเล่นการพนันเดือนละสองครั้ง
หรือรัฐบาลมีนโยบายให้คนในประเทศร่วมใจผิดศีลวันที่ 1 กับวันที่ 16 กันว่ะรัน?” ฟังไอเดียความคิดของมันกันเอาเองเถอะครับ
สุดยอดไหมเหยี่ยวรั่วของผม ผมจำต้องพับหนังสือพิมพ์วางบนโต๊ะ ก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบถอนหายใจตามแล้วสำรวมสมาธิ
ถกปัญหาระดับชาติกับภรรเมียจอมรั่วให้มันหายข้องใจเสียหน่อย เจ้าตัวจะได้ไม่ต้องค้างคา หากสารมีปัญญาดีอย่างผม
ไม่ไขข้อสงสัยทำเมินไม่ใส่ใจเห็นเป็นเรื่องไร้สาระละก็ งานนี้คงไม่จบง่ายๆครับ
“ถ้าคิดว่าผิดศีลมันก็ถือว่าผิด แต่ถ้าถามว่ารัฐบาลทำไปเพื่ออะไร เพื่อจะได้เกิดระบบหมุนเงินนอกเหนือจากรายได้
จัดเก็บภาษีและอื่นๆ หากรัฐบาลไม่มีนโยบายเรื่องนี้ ไอ้พวกนายทุนหน้าเลือดก็ลักลอบจัดการอยู่ดี มึงเข้าใจที่กูบอกไหม?”
ผมจริงจังตั้งใจอธิบายในหลักวิชาการ มันมองหน้าผมหัวคิ้วยังคงหย่นเหมือนมีข้อโต้แย้ง และก็จริงอย่างที่คิดมันแย้งกลับทันที
“แม่งรัฐบาลระยำจริงๆทุกสมัยจัญไรกันทั้งนั้น เป็นปีเป็นชาติชักจูงประชาชนผิดศีล ยิ่งวันพระตรงกับวันที่ 1 และวันที่
16 ยิ่งนรกกินกบาลเข้าไปใหญ่ ห่าไรของมันรณรงค์ให้คนไทยพุทธทำบุญตักบาตรวันพระละเลิกสุราปฏิบัติศีลห้าให้ครบในวันนี้
พอบ่ายสี่โมงออกหวยแดกเงินราษฏรหน้าตาเฉย จะโทษคนเล่นก็ไม่ได้สิ่งยั่วยุคือกิเลสตุ๊กแกห้อยหัวยังตีออกเป็นเลข เรื่องจะให้
เลิกเล่นกูว่าลงแดงตายห่ากันแทบทุกจังหวัดละมึง อย่างน้อยรัฐบาลน่าจะเลื่อนได้ เช่นวันพระตรงกับวันที่ 1 หรือ 16 ดูปฏิทิน
ล่วงหน้าแจ้งกับประชาชนว่าหวยเลื่อนออกเป็นวันหลังหรือก่อนหน้านั้นก็ยังดี เดือนหนึ่งคนไทยจะได้ถือศีลห้าครบในวันพระบ้าง
มึงเข้าใจที่กูพูดหรือเปล่ารัน?” ผมอึ้งค้างจ้องหน้าเมียตัวเองอย่างทั้งทึ้งทั้งภาคภูมิใจ อยู่กันมานานป่านนี้ มันมักเซอร์ไพรส์
ให้ผมได้ข้อคิดประจำ แล้วแบบนี้ไม่รักมันได้ยังไงว่าไหม?
“อืม..ความคิดไม่เลว ไว้กูจะฝากพ่อให้เผื่อท่านจะนำเข้าประชุมครม. พอใจหรือยัง?” ผมบอกมัน นี่คือปัญหาหนักใจ
ระดับชาติของมันสินะ วรพรต คนดีศรีสังคม น่าจะได้รางวัลพลเมืองตัวอย่างปีนี้นะมึงไอ้รั่ว
“ยัง..กูมีเรื่องจะตกลงกับมึงเป็นการส่วนตัวนิดหน่อย” ผมมองหน้าสบตามันที่จ้องเขม็งมองตอบผมอยู่ก่อนแล้ว
เพื่อสำรวจว่ามันมีอะไรแอบแฝงหรือเปล่า ความคิดแต่ละอย่างของมันต้องระมัดระวังให้ดี
“ไหนลองว่ามาฟังดู?” เปิดโอกาสให้มันพูด หลังค้นแล้วไม่ได้อะไร
“วันพระวันไหน มึงกับกูยกเว้นการตะลิดติดฉึ่งกัน โอเคไหม?” น้าน!ตรูว่าแล้วว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง นี่มึงจะบวช
หรือไงว่ะพรต? ทำไมหลังจากกลับจากทำบุญสงกรานต์มึงถึงได้เคร่งหนักเนี่ย
“เพื่อ!” ผมถามสั้นๆ
“กูจะได้ถือศีลครบ ไม่ตกไม่หล่น โดยเฉพาะการเสพเมถุน” มันตอบหน้าตายมาก
“อืม..กูเข้าใจ แต่ไม่รับปาก” ผมตีหน้ามึน มันอ้าปากค้าง ก่อนจะสวนผมกลับอย่างรวดเร็ว เหมือนเด็กถูกขัดใจ
“ห่ารัน..บาปนะมึง ตกนรกไม่รู้กี่ชาติเลยนะรู้หรือเปล่า? ขัดขวางทางบุญคนแบบนี้ กูยอมให้มึงทำไม่ได้ ชาติหน้าเกิดมา
กูไปเกิดในฐานะดีเพราะมีบุญเก่าเกื้อหนุน แต่มึงตกนรกชดใช้กรรม แล้วจะได้เจอกันอีกหรือไงไอ้เหี้ย..สุดท้ายมึงไม่รักกู
จริงนี่หว่า? ไม่ทันไรจะแยกจากซะแล้วไหนใครบอกมึงหัวดีฉลาดที่สุดเล่าว่ะ วางแผนข้ามภพแค่นี้มึงยังทำไม่ได้ สงสัยต้อง
ถอนคำพูดที่เคยชมมึงเสียแล้วงานนี้” มาเป็นชุดครับท่าน กูผิดบาปมหันต์ถึงขั้นตกนรกหมกไหม้ ยิ่งกว่าไปฆ่าคนตาย
ทำร้ายสัตว์ถึงแก่ชีวิต เพียงแค่กูไม่ปฏิบัติตามคำขอของมึงเรื่องปี้กันวันพระนี่นะ กรรม!
“จะยากอะไรว่ะพรต มึงไม่อยากให้กูตกนรกมึงก็ช่วยกูสิ ขึ้นอยู่กับมึงจะช่วยกูหรือไม่ต่างหาก” ผมปูทางล่อ
ขุดหลุมดักอีกตามเคย
“จริงดิ ทำไงไหนบอกมาดิ?” มันถามเข้าทางผมทันตา
“มึงก็แค่ไม่ต้องตั้งกฎบ้าบอไรนั้น เคยอยู่กันมายังไงก็เป็นแบบนั้นแค่นี้กูก็ไม่ทำบาปตัดทางบุญมึงเลยจริงไหม?
แล้วกูจำเป็นต้องตกนรกอย่างที่มึงกลัวอีกหรือไม่หืม?” ตอบมันไปหน้าตาย มันนิ่งไปสักครู่ ก่อนจะยิ้มกว้างเป็นเด็ก
แล้วหัวเราะออกมาอย่างลืมตัว พูดขึ้นว่า
“จริงด้วยว่ะ! กูแม่งลืมข้อนี้ไปได้ยังไง ก็แค่ไม่ต้องตั้งเงื่อนไข เคยทำมาอย่างไรก็ให้เป็นไปตามนั้น มึงก็ไม่ต้อง
ตกนรก สรุปมึงฉลาดกูโง่เอง ขอโทษที่ว่ามึง กูคืนตำแหน่งกุนซือให้ ว่าแล้วมึงต้องมีทางออก ฮะฮ่าๆๆ” ผมทนกลั้นขำไม่ไหว
หัวเราะตามความสดใสและรั่วสาดของมันจนได้ อยากจะบอกกับมันจริงๆ ว่ามึงไม่ได้โง่ แต่มึงโคตรรั่วเลยว่ะไอ้ห่าพรต
คิดได้ปัญญาอ่อนชิบหาย กูแค่เจ้าเล่ห์หน่อยมึงก็เสร็จตามเคย เฮ้อ!กับมึงนี่จริงๆ เลยได้เรื่องตลอด..?
จบแล้วครับกับความรั่ว กวนประสาทเรื่องบาปบุญของมัน ไว้ผมจะแวะมาอีกเมื่อมีคนถามถึงมากๆ เม้นท์กันใน
กระทู้คุณลักษ์ รับรองสุดท้ายแล้วผมก็คงโดนจิกกัดกระทืบ ลากให้มาเล่าอีกจนได้ลาครับ บาย?
เป็นอย่างไร หายคิดถึงน้องรันกับพรตรั่วกันบ้างหรือยัง ชื่นใจกันไหม?
ไปกราบวิงวอนขอร้องให้น้องรันมาเล่าด้วยตัวเอง แอบขโมยหอมแก้มหนุ่มหล่อไปสองฟอดซ้ายขวา ทำหน้าที่แทนแฟนๆ
เขาที่คิดถึง แต่อย่าถลึงตาขวางอิจฉากันนะค่ะ 555 ที่ทำไปเพื่อคุณผู้อ่านทั้งน้าน! (อีนี่แถอิอิ) ที่ให้น้องรันมาเล่าต่อท้ายเรื่อง
ของลูกแก้ว เพราะซีนตอนนี้ของลูกแก้วฟิวส์มันแรงไม่อยากให้ใครจิตตกอารมณ์ค้าง พานจุดธูปตามคนเขียนอีกเลยจัดให้
เป็นของขวัญ ถือว่าของขวัญหลังสงกรานต์ก็แล้วกันค่ะ
ที่มาลงให้ก่อนวันที่ 20 เพราะพรุ่งนี้วันพระ ไม่อยากโพส NC ไม่อยากผิดศีลเหมือนที่พี่พรตบอก555 ขอให้มีความสุขทุกๆคนจร้า
รักและคิดถึงก็แวะมาคุยมาทักทายในกระทู้นี้บ้างนะคะ ชอบอ่านเม้นท์อ่ะมันชอบบบบบ!!..เป็นการส่วนตั๊วส่วนตัว ทั้งที่ตัวเอง
ก็ไม่ได้ชอบคุยชอบตอบเม้นท์สักเท่าไหร่(ระยำโคดคนเขียน 55) ไว้จะคุยท้ายนิยายให้มากขึ้น ตามคำแนะนำของพี่สาวที่แสนดี
ท่านหนึ่ง กระทู้จะได้ไม่เงียบเหงา รักทุกคนค่ะ
Luk.
ปล. ไม่ได้โพสพี่พรต & น้องรัน ที่กระทู้เหยี่ยว เพราะต้องการให้คนอ่านเจอกันในนี้ค่ะเข้าใจนะคะ
เดี๋ยวว่างๆ อาจจะแวะไปโพสให้วันหลัง