ไม่จริงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ตอนพิเศษตอนสุดท้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!

อ่านคู่นี้ทีไร มันเต็มตื้นในหัวใจทู้กกกกกกที จนไม่อยากหั้ยจบ อยากหั้ยไปเรื่อยๆๆๆๆๆๆ ตลอดกาล
อ๊ากกกกกกกกกกกกกก บ้าไปแล้วววววว รักน้องริว รักพี่ไผ่ รักๆๆๆๆๆๆๆ รักคนแต่ง
ขอบคุณที่แต่งเรื่องๆ นี้ขึ้นมานะคะ
เป็นเรื่องที่ไม่ว่ากลับมาอ่านอีกกี่รอบๆ ก็ยังให้ความรู้สึกดีๆ ทุกครั้งไป
น้องริวกับพี่ไผ่จะอยู่ในใจตราบนานเท่านานค่ะ
ว่าแล้วก้อกลับไปอ่านอีกรอบดีกว่า แบบว่า เค้ารักคู่นี้อ่ะะะะ
สุขสันต์วันวาเลนไทน์ทั้งคนแต่งและคนเอามาลงให้อ่านนะคะ

--------------------------------------------
เค้าขอกลับมาแก้ไขอีกรอบ
ไปอ่านคอมเม้นข้างบนๆ มา แอบเห็นด้วยกับหลายๆ คน
เห็นมั้ยยยยยย มีแต่คนไม่อยากให้คู่นี้หายไปไหน
ตอนอ่านถึงประโยคที่บอกว่า นี่จะเป็นสเปเชี่ยลสุดท้ายแล้ว เค้าไม่อยากบอกว่า น้ำตาเค้าจะไหลเหอะ (พอดี กะลังดราม่าค้างอยู่ด้วย เลยอารมณ์อ่อนไหวกว่าปกติ)
อาจจะดูงอแงไปนิด แต่ไม่อยากให้น้องริวกับพี่ไผ่หายไปจริงๆ ค่ะ
ไม่ต้องมาก ไม่ต้องบ่อย แค่มาให้หายคิดถึงบ้างก็พอแล้วค่ะ
จริงๆ เรื่องเกมรัก....หมากชะตา เวลาที่อ่าน ก็แอบคิดทุกครั้งนะคะ ว่าจะมีชื่อน้องริวกะพี่ไผ่ออกมาบ้างมั้ย
เหมือนที่คอมเม้นข้างบนบอกอีกเช่นกัน แอบรู้สึกเหมือนสองคนนี้มีตัวตน เลยอยากให้อยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆ
กราบป้างามๆ ถ้าป้าจะอีดิทตอนท้ายแล้วบอกว่า แล้วพบกัน โดยตัดคำว่า สุดท้าย ออกไป (แหะแหะ

)