คิดลึก.mp3

****
อ่านถึงตอนจบแล้วครับ
คิดถึงเจจัง..... จบแล้ว รู้สึกเจ็บลึกๆ เหมือนว่าความสุขต้องหยุดลงแล้ว
แต่ก็ยังอยู่ได้ .....เพียงแต่ไม่รู้ว่าจะมีความสุขเหมือนตอนที่ได้รับรู้เรื่องราวของเจไหม (ยืมบางคำจากเรื่องมา อิอิ)
รักเรื่องนี้
ขอบคุณคุณจีที่ได้เกิดมาแล้วได้ถ่ายทอดเรื่องราวของเจให้ผมและหลายๆคนให้ได้รับรู้และมีความสุขกับเรื่องราว
หลายครั้งที่อยากให้เรื่องราวทั้งหมดเป็นเรื่องจริง แต่บางครั้งก็ต้องการให้เป็นแค่เรื่องแต่ง เพราะถ้าเป็นเรื่องจริงแล้วคงทำใจอดสงสารเจไม่ได้ที่จะต้องสูญเสีย ไม่อยากให้เจต้องเสียพ่อแม่ นี้แหละคือกำแพงที่ทำให้ผมไม่กล้าคิดว่าเรื่องที่รับรู้อยู่เป็นเรื่องจริง คงรับไม่ได้แน่ๆถ้าเจต้องเสียใจขนาดนั้น... เมื่อถึงเวลาที่เจเสียใจก็ต้องคอยย้ำเตื่อนตัวเองว่านี้เป็นแค่เรื่องแต่งแค่นั้นอง แต่เมื่อเจมีความสุขก็ปล่อยใจตัวเอง..ตามความคิกที่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นแล้วจริงๆ สินะเจ
ขอบคุณทุกเหตุการณ์หรือความบังเอิญที่ทำให้ผมได้มาเจอเรื่องนี้ ได้มาพบ และได้เฝ้าคิดถึงตัวละคร
รักเจ รักเรื่องนี้จริงๆ
****