หมายเหุต : พกทิชชู่กันมาหรือเปล่าคะ? คิคิตอนที่ 16
จีอากลับไปแล้ว...กลับไปพร้อมกับเอาหัวใจผมไปด้วย ตอนนี้ผมรู้แล้ว...เข้าใจแล้วว่าที่ผมรู้สึกอยู่ทุกวันนี้มันคืออะไร
ผมรักจีอาแต่...พูดไปตอนนี้มันจะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา ในเมื่อคนที่ควรฟังคำนี้เขาไม่อยู่กับผมแล้ว...
“ไหวป่ะวะมึง”
“แค่นี้สบายมาก” ผมตอบคำถามไอ้นอสพร้อมกระดกเบียร์เข้าปาก วันนี้สองเพื่อนรักช่วยกันขนเสื้อผ้ามานอนเป็นเพื่อน แถมยังจัดเหล้าพร้อมกับแกล้มมากินแก้ช้ำใน
“จีอา...ขนเสื้อผ้าไปหมดเลยหรอวะ”
“อืม สงสัยให้แม่บ้านเปิดประตูให้”
“คือ...อย่าหาว่ากูงั้นงี้เลยนะ แต่มึงจะปล่อยเอาไว้แบบนี้หรอ”
“แล้วจะให้กูทำไงวะ” ผมตอบกลับไปนิ่งๆ นอสกับตะวันหันมองหน้ากันแล้วเงียบ คำถามที่ถามออกไปไม่ใช่ถามแค่เพื่อนทั้งสองเท่านั้น แต่ผมกำลังถามตัวเอง...ว่าผมจะทำยังไงดี
.....จะทำยังไงเพื่อให้ได้จีอากลับมา.....“เดี๋ยวกูมานะ”
“มึงจะไปไหนวะ”
“นั่นสินิกซ์ ดึกแล้วนะ แล้วนิกซ์ก็กินเบียร์เข้าไปหลายกระป๋องแล้วด้วย อย่าขับรถเลย”
“ไม่เมาหรอก ขอบใจพวกนายมาก แต่เราอยากคิดอะไรคนเดียวซักพัก” ผมยิ้มอ่อนให้เพื่อนที่แสนดีทั้งสองพร้อมกับคว้ากุญแจรถออกจากคอนโด
ผมขับรถไปเรื่อยๆไม่มีจุดหมายที่แน่นอน รู้แต่ว่าไม่อยากอยู่เฉยๆ ไม่อยากฟุ้งซ่าน ไม่อยากคิดมากแบบนี้อีกต่อไปแล้ว...
ผมจอดรถริมถนนแล้วเดินลงมานั่งริมสะพานเพื่อดูบรรยากาศกรุงเทพฯยามค่ำคืน มันคงจะดีกว่านี้มากถ้าข้างกายผมมีจีอามาดูความสวยของวิวตอนกลางคืนแบบนี้ด้วย
“มาคนเดียวหรอนายน่ะ” ผมหันไปมองตามเสียงที่ดังขึ้น เด็กผู้ชายอายุน่าจะรุ่นเดียวกับผมมองมายิ้มๆแล้วนั่งลงข้างกัน แต่ผมไม่ตอบแล้วหันกลับไปมองทางเดิม
“อกหักมารึเปล่าเนี่ย แต่นายหน้าตาดีขนาดนี้ไม่น่าจะใช่หรอก”
อกหักหรอ?
นั่นแหละ...ใช่เลย
“คืนนี้ฉันว่าง สนใจไปด้วยกันไหม?”
ผมเงียบไม่ตอบคำถามแต่นั่งคิดทบทวนคำเชิญชวนเมื่อกี้...
แม้ว่าผมจะรู้ตัวแล้วว่ารักจีอา แต่ผมก็อยากรู้อีกเหมือนกันว่า...
...ผมรักจีอาจริงๆ หรือรัก “รสรัก” ของจีอากันแน่
“ไปสิ”Sex Syndrome ● ขอโทษที...ที่ผมติด “เซ็กส์”
โรงแรมที่ผมเลือกเป็นโรงแรมระดับกลางๆไม่หรูหราและไม่สมกับที่เป็นผม อาจเป็นเพราะผมไม่ได้มีอารมณ์ทำเรื่องอย่างนั้นซักเท่าไหร่ แค่อยากหาคำตอบที่แน่ชัดให้ตัวเอง...ก็เท่านั้นเอง
“งั้นเราอาบน้ำก่อนนะ” ผมพยักหน้าให้อีกคนที่ไม่ยอมบอกชื่อตัวเองให้ผมรู้...ก็ดีเหมือนกัน ครั้งเดียวแล้วก็จบกันไป
ไม่นานประตูห้องน้ำก็เปิดออก เด็กที่ผมพามาด้วยเดินใส่ชุดคลุมอาบน้ำมายืนยิ้มหวานให้ ผมกระตุกแขนให้อีกคนนั่งลงบนตักก่อนที่จะเริ่มทันที
“ม...ไม่อาบน้ำก่อนหรอ”
“ไม่ล่ะ นายเหม็นรึไง”
“เปล่า”
ผมซุกซอกคอขาวแล้วเริ่มขบเม้ม กลิ่นหอมของสบู่โรงแรมบวกกับกลิ่นหอมฉุนจมูกของอีกคนเริ่มทำให้ผมมึนหัว มันไม่ได้หอมอ่อนๆเหมือนกลิ่นของจีอา ไม่ได้หอมดึงดูดแบบที่ผมชอบเลย...
“มีอะไรหรอ ทำไมหยุดไปล่ะ”
“ไม่มีอะไร” ผมตอบปัดและหันกลับมาสนใจร่างขาวๆตรงหน้า มือสอดเข้าเสื้อคลุมอาบน้ำแล้วลูบแผ่นอกเนียนบางเบาๆ คนบนตักหูแดงหน้าแดง ผมมองภาพนั้นว่ามันน่ารักดี...
...แต่น่ารักสู้จีอาไม่ได้เลยซักนิดภาพที่จีอานอนตัวแดงอยู่บนเตียง บิดไปมาด้วยความเสียวซ่านไหลเข้ามาในหัวผมเหมือนฟิล์มที่กำลังฉายหนัง เสียงครวญครางหวานๆดังก้องอยู่ในหูผมเหมือนมีใครมาสวมเฮดโฟนให้
ผมอมยิ้มให้กับความตายด้านของตัวเอง...คนข้างบนไม่ได้ทำให้ผมมีอารมณ์ขึ้นมาเลย นิกซ์น้อยยังคงนอนหลับอย่างสงบภายใต้กางเกงยีนส์ผ้าเนื้อดี
“ขอโทษนะ เรา...ทำไม่ได้”
รู้ซึ้งแล้ว เข้าใจแล้วว่าทั้งหมดที่ผ่านมามันคือ “รัก” ไม่ใช่ “หลง”
ตอนนี้ผมรู้ใจตัวเองแน่นอนแล้ว ก็หวังว่าจีอาจะคงยังรอผม...หวังว่าจีอาจะให้อภัยผมนะ
.....ให้อภัยคนโง่ที่มันหลงทางอยู่นานคนนี้ด้วยเถอะนะ......
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“อ๊ะ! คุณนิกซ์ฮะ...อย่าดูด... อื้อ!”
“ชอบไม่ใช่หรอ หึหึ” ผมไม่ฟังเสียงห้ามของอีกคน ตั้งหน้าตั้งตาดูดยอดอกสีทับทิมนั้นต่อจนมันบวมแดงชูชัน
ขยับนิ้ววนรอบช่องทางด้านหลังที่กำลังเต้นตุบ จีอาสะดุ้งเล็กน้อยทำผมอมยิ้มขำเด็กไร้เดียงสาที่นอนตัวแดงเอามือปิดปากตัวเองกลั้นเสียงครางเอาไว้
“อย่าปิดปากอย่างนั้นสิจีอา...”
“อื้อ! อือ...อ๊ะ!” จีอายอมเอามือออกแต่กลับมายึดข้อมือผมไว้แทนเมื่อผมกดนิ้วตัวเองเข้าไปในช่องทางเล็ก แรงตอดรัดจากอีกคนยิ่งทำให้อารมณ์ดิบเถื่อนของผมพุ่งสูงขึ้น
ผมแลบลิ้นเลียริมฝีปากตัวเองพร้อมกับยกสะโพกอีกคนให้ลอยขึ้นสูงจากเตียง จีอาหวีดร้องด้วยความตกใจจนผมแอบหัวเราะ
ก้มลงเอาปลายลิ้นแตะช่องทางสีชมพูหวานนั้นเบาๆ เด็กน้อยสะดุ้งพร้อมกับหดเกร็งช่องทางหลังตอบรับ ผมอมยิ้มกับตัวเองก่อนที่จะก้มลงใช้ลิ้นสอดเข้าไป
“คุณนิกซ์! อ๊า! มัน..สกปรก...นะฮะ อ๊ะ!”
“ออกจะหวาน” กดลิ้นสอดเข้าไปให้ลึกยิ่งขึ้น ได้ยินเสียงหวานครางลั่นยิ่งทำให้ผมพอใจ
จีอาหดเกร็งช่องทางรักรัดลิ้นผมจนรู้สึกได้ เหลือบมองส่วนอ่อนไหวที่สั่นระริกแล้วก็นึกสงสาร...คงใกล้จะปลดปล่อยเต็มทีแล้วสินะ
ผมละจากขนมหวานตรงหน้าเมื่อละเลงมันด้วยลิ้นจนชุ่ม ตอนนี้จีอาคงพร้อมรับผมเข้าไปได้แล้ว
“อย่าเกร็งนะคนดี...หายใจลึกๆ ผ่อนคลายนะ” กระซิบปลอบเด็กน้อยพร้อมกับจ่อส่วนแข็งกับช่องทางรักแล้วถูไถวนรอบเบาๆ
“คุณนิกซ์...ฮึก! ผม...”
“เรียกพี่นิกซ์สิครับคนดี”
“อ๊า...พี่นิกซ์...” ผมหอมแก้มเป็นรางวัลให้เด็กดีและกดตัวเองเข้าไปช้าๆ จีอาน้ำตาไหลพรากพร้อมกับแรงตัดรอดเบื้องล่างที่ทำเอาผมเสียววาบไปทั้งตัว
“เจ็บรึเปล่า...” จีอาส่ายหัวมาให้เป็นคำตอบ ผมเลยค่อยๆขยับตัวสอดเข้าไปจนเกือบสุด
ค้างเอาไว้แบบนั้นแล้วก้มลงจูบปลอบเด็กน้อยที่กำลังตัวสั่น จีอาจิกมือลงบนต้นแขนผมเพื่อระบายความเสียวซ่าน ริมฝีปากบางโดนฟันสวยกัดจนเกิดรอย
ผมขยับสะโพกเข้าออกช้าๆจนอีกคนทนกลั้นเสียงครางไม่ไหว สีหน้าจีอาดูดีขึ้นและช่องทางด้านล่างเริ่มขยายตัวจนผมรู้สึกได้
.....เต็มที่ได้แล้วสินะ.....จากจังหวะรักอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นเน้นย้ำรุนแรงจนเด็กน้อยในอ้อมกอดผมตัวสั่นคลอน ผมก้มลงดูดดุนต้นคอขาวจนเกิดรอย มือก็ขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวให้อีกคนไปด้วย
ความเย็นของเครื่องปรับอากาศโดนอุณภูมิความเร่าร้อนของเราสองคนกลบจนหมด เสียงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าดจนผมนึกกลัวคนข้างห้องจะมาเคาะประตูว่าเอา
.....แต่ถึงเป็นอย่างนั้นแล้วใครจะสน.....
“จีอา...อา...ที่รัก”
“พี่นิกซ์...อ๊า! อ๊ะ ม...ไม่ไหว...อ๊า!”
ผมขยับสะโพกเข้าออกรุนแรงพร้อมกับรูดรั้งให้อีกคนไปด้วย จีอากัดปากหวีดร้องออกมาก่อนที่จะปลดปล่อยจนเลอะหน้าท้องตัวเอง ผมเลยก้มลงจูบให้รางวัลพร้อมกับเร่งจังหวะสะโพกของตัวเองให้เร็วขึ้น
“พี่รัก...รักจีอา...อา...” กดตัวเองเข้าไปจนสุดแล้วปลดปล่อยออกมาด้วยความอัดอั้น จีอาขมิบตอดรัดอย่างรู้งานทำเอาผมยิ้มไม่หุบที่นักเรียนไม่ลืมบทเรียนที่เคยสอนไป
“มีความสุขจัง...” จีอาพึมพำเบาๆเหมือนละเมอ ใบหน้าน่ารักยิ้มหวานให้กับผม...
.....แต่แล้วจู่ๆภาพเหล่านั้นก็หายวับไป.....ผมกระพริบตาตัวเองช้าๆเพื่อปรับแสง มองซ้ายมองขวาด้วยความงุนงง...ไม่นานก็นึกออกว่าเมื่อคืนหลังจากที่ผมปฏิเสธเด็กคนนั้นไปผมก็ไปส่งเจ้าตัวตามสถานที่ที่อีกคนต้องการ ส่วนผมก็ตรงกลับมาที่คอนโดและเข้านอนทันที
และตอนนี้ผมก็กำลังนอนอยู่บนเตียงของตัวเอง บนพื้นข้างๆมีไอ้นอสและตะวันนอนหลับสบายกันอยู่
ฝันงั้นหรอ?ผมถอนหายใจแล้วพลิกตัวนอนตะแคงข้างกอดตัวเองเอาไว้ ช่างเป็นฝันที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยฝันมา
.....แต่ผมไม่อยากฝันแบบนี้อีกแล้ว
อยากให้มันเป็นเรื่องจริง...และผมจะทำให้มันเป็นเรื่องจริงให้ได้
ผมจะเอาจีอาคืนมา!PLEASE TBCหุหุ มาเร็วแบบนี้ชอบม๊า...ชอบม๊า~

สำหรับคนที่ถามว่าเรียวไม่มีคู่หรอ?
คำตอบคือคู่กับคนเขียนค่ะ กรี๊ด! (โดนคนอ่านตบ)
ตอนนี้เรียวยังไม่มีคู่ค่ะ ต่อไปในอนาคตอาจจะมีหรือไม่มี...
ขอดูสถานการณ์ก่อนนะคะ
เรื่องโพลสำรวจทำหนังสือคือถามเพื่อความแน่นอนอ่ะค่ะ
นิยายก็ใกล้จะจบแล้ว(หรอ?)
กระป๋องเลยคิดว่าถ้ามีคนสนใจจริงๆ มากกว่า 10 คนเนี่ย
กระป๋องก็จะทำหนังสือออกมาให้คนที่สนใจเก็บไว้
ซึ่งตอนนี้มีคนโหวตสนใจเกิน 10 คนแล้ว เย้!
เพราะงั้นพอเรื่องใกล้จบแล้วค่อยมาลงชื่อจองกันอีกทีเนอะ
ขอบคุณที่ให้ความสนใจ ขอบคุณที่ชื่นชอบผลงานของกระป๋องนะคะ
จบเรื่องนี้ไปรับรองว่ามีเรื่องอื่นต่ออีกแน่นอน
และก็เรทไม่แพ้กันด้วย คิคิ (เพราะนี่คือด้านถนัดของเรา)
ยังไงก็อย่าลืมติดตามกันนะคะ! (ฝากเหมือนเรื่องจบแล้วซะงั้น!)
