เราสองคนรีบหันหน้าไปมองทางประตูกันทันที ไม่ใช่ใครที่ไหน กุนนั่นเอง ก่อนที่กุนจะวิ่งมากระชากเพื่อน
ตนพร้อมต่อยไปที่มุมปากของต่ายอย่างแรง จนลงไปนอนกับพื้น
“ไอ้เพื่อนชั่ว มรึงทำแบบนี้ได้ไงกันวะ”กุนเอ่ยก่อนที่จะคร่อมตัวต่าย จับคอเสื้อไว้ทันที
“กุน คือกรู”ต่ายส่งสายตาอย่างตกใจ
“ทำไมต้องเป็นคนนี้ ทำไมไอ้ต่าย”กุนว่าพลางเขย่าเสื้อจนหัวต่ายสั่นคลอนไปมา
“กะ กรูขอโทษ!!!”ต่ายไม่พูดอะไร ก่อนที่น้ำตาซึม
ผมมองภาพสองคนที่ตอนนี้ อย่างอึ้งๆ ในใจสับสันไปหมด ไม่เคยคิดว่าจะเจอเหตุการณ์ตัวเอง
โอ๊ย การ์ฟิล ทำไงดีเนี่ย ถือว่าเป็นโชคดีได้ไหมเนี่ย ได้ดูหนังรัก เรียกน้ำตาอย่างที่สุด
พี่พจน์ขา การ์ฟิล อยากกรี๊ด นี่มันหนังเรื่อง
เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อ (มันเพลงไม่ช่ายเหรอ)
นี่ นี่ ชั้นเป็น ตัวประกอบของเรื่องที่ พระเอกสองคน ต่างเก็บชอบความรู้สึกกันและกันไว้ หากแต่ว่าวันที่ ใครคนนึง
สารภาพรักคนอื่น หัวใจพระเอก(หรือนายเอก) ก็ทนไม่ได้กับภาพที่เห็น จนต้องเอ่ยสิ่งที่อยู่ภายในใจออกมา
“เอ่อ พวกนาย”ผมพยายามทำใจให้เข้มแข็ง ก่อนที่จะเอ่ยเสียงที่คิดว่าจะปลอบใจได้ดีที่สุด
“เป็นไรม๊ากป่ะ”(นี่เมริงปลอบเขาเหรอ)
“พรึ่บ”สองคนหันมาทางผมทันที
“นายจะเอาไง”กุนเอ่ยเสียงเรียบ ปล่อยมือออกจากคอเสื้อต่ายทิ้ง
“คือเรื่องนี้ พี่คิดว่า พี่ไม่มีสิทธิ์เลือกน่ะ เป็นเรื่องของพวกนายสองคน”จะให้ตรูทำไรหล่ะ ไงตรูไม่เสียอะไรนี่ ดีเสียอีก
รู้สึกว่าเป็นอมตะ เด็กมาชอบ เหอๆๆ (ไม่มีหรอกคำว่า สลด)
“กุน กรูขอโทษ กรูไม่เคยรู้มาก่อน”แน่หล่ะสิ หนังไทยก็ประมาณนี้ แบบว่า อยากรู้แต่ไม่อยากถาม อร๊ายยย คิดตาม
แล้วการ์ฟิลอยากกระโดดเหยงๆๆ ไม่ติดว่าเหตุการณ์ไม่เหมาะนะ
“โธ่โว้ยยย!!!”กุนโวยวายก่อนที่จะเตะฝุ่น
ผมหล่ะไม่เข้าใจ เด็กช่างทำแบบนี้ไมฟระ ปัญญาอ่อนไงไม่รู้ เอหรือว่าทำแบบนี้ชาติชายดี
อ๊ะ ผมคิดตามตาเหลือก ใครรุกใครรับเนี่ย อร๊ายยย ต่ายหน้าแบบเกาหลี แต่เท่ๆ กุนก็นะมีสายเลือดผู้ดี แต่ว่ามักโดนกดดัน
ว่าเนื่องจากเกิดจากคนใช้ในบ้าน
โหๆๆๆ นี่มันอร๊ายยย เกินจะจิ้นแล้วเฟ้ยยย (เพ่มากกว่า เกินจะจิ้น)
“พรึ่บ!!!!”กุนไปกระชากคอเสื้อ ต่ายไว้ ก่อนที่จะจะพูดดังๆ
“ไอ้ต่าย เมริงเป็นเพื่อนกรู เพื่อนรักของกรู”อร๊าย สายตาที่จ้องมองกัน แบบว่าจะจูบ
“เพื่อมรึ่ง!!”คำสั้นๆของกุนที่สะท้อนใจ โอ้ยยยพวกแกจูบกันเสียทีสิฟระ
“ไม่ ไอ้กุน กรูทำไม่ได้”อะไรนะ ทำไม่ได้ อร๊ายยย อย่านะ ทำสิ ทำ!! เขารออยู่
“แต่ว่าเมริงเป็นเพื่อนคนเดียวของกรู เพื่อนที่มีคนเดียวตลอดชีวิตของกรู ตายแทนกันได้”เออ บทมันเริ่มดราม่า หล่ะ
ทิชชู่ ขอทิชชู่ด่วนคร้าบบบ
“มะ ไม่นะ กรูขอไปเอง เมริงจะได้มีความสุขบ้าง ชีวิตเมริงทำเพื่อกรูมามากแล้ว”ฮือออ ไม่นะ รักที่ยอมเสียสละ
แสดงว่าต่างฝ่ายต่างเสียสละให้กันเหรอเนี่ย ฮือๆๆ
“ฮือๆๆๆ อึ๊กๆๆ”ผมทนกับเหตุการณ์ไม่ได้แล้ว ร้องไห้ทันที จนสองคนหันมองก่อนที่จะพุ่งมาหาร่างอวบ
“เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”กุนเอ่ยพลางเอามือปาดน้ำตาผมออก
“กะ ก๊พวกนาย กำลัง อึ๊กๆ ฮือ”ไม่ไหวแล้ว น้ำตาท่วมจอเลยตรู มันเศร้าเกินบรรยาย
“ก็นายไม่เลือกใครนี่ แล้วจะทำยังไง”โถๆๆ ทำไมกุนถึงได้แมนขนาดนี้ รักต่ายมากขนาดที่เสียสละความสุขของตนเอง
เพื่อให้ต่ายที่(เผลอ)ชอบตรูเหรอเนี่ย ไม่ได้ การ์ฟิลแกจะไปพรากคนรักคนอื่นไม่ได้ แกต้องเป็นคนดี
“พวกนายสองคน อึ๊ก กันไม่ได้เหรอ”คือจะพูดว่าคบน่ะ แต่ติดที่กำลังร้องไห้ เลยพูดไม่ชั๊ดเท่าไร
“นายจะเอาแบบนั้นเหรอ”ต่ายถามพลันหันไปมองกุน ก่อนที่จะเอ่ยถามเพื่อนรัก
“ว่าไงวะ ไอ้กุน กรูไม่มีปัญหานะเว้ย”
“แน่ใจนะ ว่าเมริงไม่มีปัญหา”กุนหันไปมองอย่างสื่อความหมาย
“จริงสิ ตกลงตามนี้นะ”
“ได้ เว้ย เพื่อนกันนี่”
“เย้ๆๆๆๆ ตกลงพวกนายเป็นแฟนกันแล้ว เย้ๆๆๆ พี่เข้าใจนะ รักที่ต้องเก็บไว้ เพราะคำว่า เพื่อน ไม่ต้องห่วงนะกุน
เพ่กับต่ายยังไม่เป็นอะไรกัน คือ เพิ่งเริ่ม พี่ตัดใจได้ไม่ยากหรอก”แหม นางเอก มากไอ้การ์ฟิล ขอตบมือให้ตัวเองเลยหล่ะ
“เฮ้ย มรึงเข้าใจไรวะเนี่ย”กุนร้องเสียงหลง
“เออ!! คิดไรของเมริง”ต่ายโวยวายเช่นกัน
“อ้าวอะไรกันนักวะ ชั้นไม่ขวางทางรักพวกแกแล้ว ไม่พอใจอีกเหรอไง หลบสิเดี๋ยวต้องไปทำธุระต่อ”เชิญน้ำเน่ากันต่อเหอะ
ขี้เกียจจิ้นตามเล้วเหนื่อย(ตรูเหนื่อยกับเพ่มากกว่า:คนเขียน)
ปล. ดึกๆจะมาเพิ่มอีกตอนนะครับ
โพลล์
หัวข้อ: DoZen Guys ศึกสุดท้าย สังเวียน(ห้องหอ) อวสานเเล้วครับ (อ่าน 329180 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก