อ่านจบแล้ว รวดเดียวขอเมนท์หน่อย
อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากๆ
สะดุดตาตั้งกะชื่อเรื่อง รักนี้ไม่ต้องมี 'เสียง'
อ่านช่วงแรกๆแล้วคือแบบ สงสารน้องรันมาก ไม่คิดเลยว่าชีวิตของคนๆนึง ผู้ชายตัวเล็กคนนึงเขาต้องเจออะไรมายากลำบากขนาดนี้สงสารน้องมากเหอะ แต่ดีใจกับรันนะโชคร้ายมาหลายสิบปี จนได้มาเจอกับคนดีๆอย่างพี่ไนท์มัน คุณเป็นพี่ชายที่ดีมากเหอะ อาจจะไม่ที่สุดแต่ก็ดีพอแล้วสำหรับตอนนี้ดูแลรัน เอาใจใส่รันดีมาก มีแอบเจ้าเล่ห์นิดๆด้วย ตอนอ่านนะก็รันน่ารักมาก อยากให้เจอแต่เรื่องดีๆ ลุ้นให้มีความสุขแล้วน้องมันก็มีความสุขแล้วจริงๆ ตอนหลังยังได้เจอคุณพ่อด้วย แฮปปี้เอน
เรื่องสนุกมาก อ่านแล้วสะเทือนอารมณ์ด้วย แต่งลื่น อ่านเพลิน ไม่หวือหวา อ่านแล้วมันหลากหลายรสมาก ที่สพคัญคืออบอุ่นหัวใจ เบ้ยยย ถึงช่วงแรกๆรันจะน่าสงสาร แล้วก็น่าเห็นใจมาก แต่เด็กมันน่ารักน่าเอ็นดูนะ มากน้อย อย่างน้อยก็ไม่ดราม่ามาก อ่านมาจนจบแล้วมันฟินน่ะ รู้สึกว่าคุ้มมากกลับการใช้เวลาค่อนคืนไปกับนิยายเรื่องนี้ คุ้มจริงๆ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องดีๆ สนุกๆมาให้อ่านนะขอรับ
