โหย ตอนนี้มาต่อให้ยาวมากๆอ่ะ แบบว่าต่อทีเดียวจนจบเลย ย๊าวยาว
แอบใจหายเหมือนกันที่เรื่องนี้จบซะแล้ว ตอนนี้เรียกน้ำตาได้หลายช่วงเลย
เสียใจตอนที่เฮียแดนไปอยู่อังกฤษ แล้วก็ซึ้งกับตอนจบ
และคำที่คุณแบมยกมา "เรื่องของความรัก มันไม่มีเหตุผล"
อ่านเรื่องนี้แล้วเห็นภาพชั้ดเจนมากๆ เห็นบอกว่าเป็นเรื่องของคนๆนึงด้วย
ไม่รุ้ว่าตรงกับเรื่องจริงแค่ไหน แต่ของยินดีและดีใจด้วย ถ้าตอนจบนั้นตรงกัน
คงลำบากไม่น้อยที่ต้องฝ่าฟันและรอคอยกันมานานขนาดนั้น
แต่คิดว่าคงคุ้ม ถ้าสุดท้ายยังได้เข้าใจกัน และรักกันมากขึ้น
ขอบคุณ คุณแบมที่เอาเรื่องราวดีๆนี้มาถ่ายทอดสู้กัน
ทำให้คนอื่นๆได้ซึ้งไปกับความรักของคนทั้งคู่ด้วย
คงเป็นเรื่องราวอีกเรื่องที่จะทำให้เราได้นึกถึง เวลาคิดอะไรเรื่อยเปื่อย
คงจะคิดถึงเจ้าเป็ดม่อนม่อนไม่น้อย ที่จะไม่ได้เจอกันอีก
แต่จะตามไปอ่านเรื่องต่อของเรื่องนี้ "...กาวยู้ฮู..."
ไม่รุ้จะได้เห็นเป็ดโผลมาบ้างไหม คิดว่าคงน้อยเนอะ
แต่คงได้เห็นเฮียแดนโผล่มาบ้าง เพราะเป็ดไม่เคยเจอกับเดลเลย
ได้เจอกันก็แค่ตอนจบนี่เอง อยากให้เป็ดได้ไปโผล่เรื่องนั้นบ้างจัง
แล้วจะมีตอนพิเศษของเรื่องนี้ไหม อากได้มาให้หายคิดถึงกันบ้างจัง
เป็นกำลังใจให้คนเขียน และเจ้าของเรื่องที่หยิบยกมาเขียนให้รักกันนานๆตลอดไป
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
