หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)

[ToffeE_PrincE]

น่ารัก ใสซื่อมากนายสิงห์
แต่คุณพ่อคุณแม่จะได้สะใภ้พร้อมหลานด้วย

 

[PetitDragon]

สิงห์น้อย   เรียกซะน่ารักเชียว   

[aa_mm]

สิงห์น่ารัคอ๊ะ     น่ารักที่สุดในซีรีย์นี้เลย ขอบคุณที่เขียนเรื่องน่ารัก ๆ ให้อ่านนะค่ะ 

[tookujang]

ฮา ให้กับความน่ารักของสิงห์
เศร้าให้กับโรคร้ายของพี่ศร
ยินดีกับพีทที่ได้ลูกแถมเมีย
 

[NOO~KUNG]

อยากจะบอกว่า เห็นด้วยกับคำพูดของคุณนรศร
"ขอบคุณที่ครอบครัวผมมาเจอคุณ ขอบคุณที่คุณบังเอิญมาข้องเกี่ยวกับพวกเรา ขอบคุณที่เป็นคุณ"
แอบฮากับสิงห์ "ผม...ถือว่าผมไม่รักดีหนีตามผัวไปแล้วกันนะพี่นะ"
ท่าทางจะรักพี่พีทเอามากๆ ตามที่พี่ชายว่า....
ปกป้องสามีทุกทาง  ยอมรับผิดเองหมด...+1 ให้ค่ะ
ต่อไปนี้จะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาแล้ว...

ปล.คุณนรศรนี่ ไม่เรียก "พี่เมีย" เหรอคะ..??
     พี่เขย  ใช้เรียกคนที่ได้กับพี่สาวเราสิ
 

[totoken]

อยากจะบอกว่า เห็นด้วยกับคำพูดของคุณนรศร
"ขอบคุณที่ครอบครัวผมมาเจอคุณ ขอบคุณที่คุณบังเอิญมาข้องเกี่ยวกับพวกเรา ขอบคุณที่เป็นคุณ"
แอบฮากับสิงห์ "ผม...ถือว่าผมไม่รักดีหนีตามผัวไปแล้วกันนะพี่นะ"
ท่าทางจะรักพี่พีทเอามากๆ ตามที่พี่ชายว่า....
ปกป้องสามีทุกทาง  ยอมรับผิดเองหมด...+1 ให้ค่ะ
ต่อไปนี้จะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาแล้ว...

ปล.คุณนรศรนี่ ไม่เรียก "พี่เมีย" เหรอคะ..??
     พี่เขย  ใช้เรียกคนที่ได้กับพี่สาวเราสิ
 

ไม่นู้เรียกว่าอะไรอ่ะ อยากให้สนิทกันก็เลยเรียกแบบนั้น ค่อย Edit ให้ใหม่ละกัน

[Ryoooo]

อยากรู้อิมเมจของสิงหค๊าาา ล่ำแต่น่ารักแบบนี้

[Ciin]

สิงห์น่ารักมากๆจิงๆซื่อจังเลย
ดีใจแทนสิงห์ด้วยที่จะไปได้ดิบได้ดีในเมืองกรุง 55555

ปล. อย่าให้พี่ศรตายได้มั้ย ฮือออ 
พี่ศรเป็นพี่ชายที่ดีมากๆ รักน้องทั้ง 2 คน แล้วก็เป็นคนมีเหตุผล ชอบพี่ศรอะ อย่าให้พี่ศรตายเลย

[POPEA]

คุณนรศรรู้และยอมรับแล้ว อิอิ
ซึ้งอ่า่ตอนนี้ T^T' เรื่องครอบครัวของสิงห์
ตอนนี้เศร้า ตอนหน้าขอหวานๆ เปลี่ยนอารมณ์นะคะ >///<

[Under AuTo World]

วันนี้มีตอนที่ื 92 ใช่ไหมเอ่ย 

[tuek]

พี่ศรไม่ตายได้ไหมคุณหมอสงสารสิงห์
ถ้าพ่อแม่พีทมาต้องชอบสิงห์กับเด็กๆแน่ๆเลย

[moredee]

 อ่านแล้วมีความสุขนะ ถ้าทำขายจะเก็บเงินไว้ซื้อค่ะ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

555+

ชอบๆเรื่องนี้มากๆ เลย

สนุกทุกๆตอนเลย อ่านมาจนถึงตอนนี้ แล้วชอบทุกคู่มากๆ

[Noi]

เข้ามารอแต่หัววัน

[aorpp]

สิงห์ทั้งซื่อทั้งน่ารัก มิน่่าพีทถึงได้รักอย่างไม่รู้ตัว
+1 

[P★RiTŸ]

มารอค่าาา อยากให้คุณพ่อ คุณแม่พี่พีท
มาเจอหลานๆ กับลูกสะใภ้คนโตเร็วๆจัง

[little_nok]

สิงห์ซื่อ น่ารัก น่าสงสารมาก
เป็นแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน พีทจัดการได้เรียบร้อยมาก
แล้วพีทได้บอกรักสิงห์หรือยังเนี่ยะ

[$VAN$]

ลงเอยด้วยดีไปอีกคู่
สิงห์น้อยซื่อใส โดนพีทกับพี่ศรอำเล่นอีกแล้ว จะไปเป็นคนรับใช้ อิอิ
คนรับใช้ส่วนตัวพีทอ่ะดิ
พ่อแม่คงดีใจเนาะได้หลานแฝด

[totoken]

บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ 92 “ภัทรดิษ”
หยุดไว้ได้ไหม หยุดตรงนี้นานนาน เพราะฝันที่ฉันต้องการ คือได้ใช้เวลากับเธอ หยุดเวลาไว้ได้ไหม อีกสักนิดโปรดเถอะ อยากเก็บอุ่นไอจากเธอ อยากซึมซับ เรื่องราวที่เจอนานนานได้ไหม อีกสักนิดโปรดเถอะ อยากเก็บอุ่นไอจากเธอ อยากซึมซับ เรื่องราวที่เจอนานนานได้ไหม

           “พี่ศรโทรมาบอกว่าวันนี้มีธุระด่วนต้องให้เรากลับกันเอง ผมเช่ารถเอาไว้หนึ่งสัปดาห์ วันนี้นายห้ามไปทำงานรู้ไหม ต้องนอนอยู่แต่ในห้องเท่านั้นเข้าใจไหม” ผมบอกสิงห์ระหว่างที่กำลังช่วยเปลี่ยนเสื้อผ้า พวกเรารอพยาบาลทำเรื่องค่าใช้จ่ายภายในห้อง ผมซื้ออาหารจากห้องอาหารชั้นล่างขึ้นมาให้สิงห์ทานด้วย

           “เออน่า...เดี๋ยวดูก่อนได้ป่าว ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้วแค่มีไข้นิดหน่อย สายๆ ก็คงสบายดีแล้วล่ะ ผมยังแต่งกิ่งลิ้นจี่ไม่เสร็จเลย ต้องตัดกิ่งที่มันแตกเป็นพุ่มให้ส่องผ่านลงถึงโคนต้นไม่อย่างนั้นรากจะชื้นเกินไปเวลารถน้ำ แล้วถ้าใบมันมากไปก็จะไม่ออกดอกอีก คนงานพี่ศรยังไม่เก่งเท่าไร พี่ศรยืนกลางแดดนานๆ ก็ไม่ได้ผมต้องเป็นคนไปคุมเอง” สิงห์ยังคงห่วงงานเรื่องสวนลิ้นจี่ พูดเรื่องนี้ด้วยสีหน้าจริงจัง ผมได้แต่ส่ายหน้าไม่อยากขัดใจเพราะกลัวจะเป็นเรื่อง

           “นายกินข้าวให้หมดก่อนแล้วกัน บ่ายๆ จะได้มีแรงคุมคนงาน” ผมเทข้าวต้มใส่ชามให้สิงห์ หยิบเครื่องปรุงวางไว้ข้างถ้วย แล้วเดินไปเปิดตู้เย็นเอาน้ำส้มคั้นใส่แก้วมาให้ สิงห์กำลังทานข้าวต้มอย่างเอร็ดอร่อย หันมายิ้มขอบคุณที่ผมส่งแก้วน้ำส้มมาให้ สิงห์รับไปดื่มจนหมดเกลี้ยง

           “นายหิวมากสินะ ตัวใหญ่ขนาดนี้ สองวันนี้นายกินน้อยด้วยสิ แต่ดูๆ ไปหน้านายเรียวขึ้นก็หล่อเหมือนกันนะ ผมเพิ่งสังเกต” ผมมองหน้าสิงห์ที่ยังคงคาบช้อนข้าวต้มคาอยู่ในปากค้างอยู่อย่างนั้น จนต้องไปดึงช้อนออกจากปากสิงห์มาวางในถ้วยข้าวต้มเหมือนเดิม

           “นายเป็นอะไรไป ทำไมต้องตกใจขนาดนั้น” ผมถามสิงห์เพราะไม่เข้าใจกับอาการอึ้งแบบนี้

           “ผะ...ผม...ผมเห็น...เห็นผี” สิงห์มองออกไปที่กระจกหน้าประตูห้องตาค้างๆ ออกเสียงบอกผมด้วยความกลัว ริมฝีปากสั่นจนเห็นได้ชัด ผมรีบมองตามที่กระจกก็มองไม่เห็นอะไร สักพักประตูห้องพักสิงห์ก็ถูกเปิดออก พร้อมกับมีคนเข้ามาในห้องหลายคน

           “แว๊กกก...ผี...ปี๋หลอกฮาตอนวันแจ้งฮ่าม ไอ้เชี่ยยย ไป๋...ไป๋...ชิ่วๆ ออกไป๋ ฮากั๋วปี๋” สิงห์หันมากอดผมที่เอวเอาไว้แน่น ร้องตะโกนเป็นภาษาเหนืออย่างบ้าคลั่งเมื่อเห็นคนที่เดินเข้ามาในห้องคนแรก ตัวสิงห์ค่อนข้างใหญ่เมื่อเกิดอาการกลัวมากขนาดนี้เป็นใครก็ต้องขำ ผมแทบอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ แต่ยังไม่ใช่เวลานี้

           “นายมาได้เร็วทันใจดีจังพลัส สวัสดีครับน้องหยก อ้าวไอ้โตโต้ พี่บาส มากันครบเลย” ผมร้องทักทุกคนที่เดินเข้ามาข้างใน สิงห์เงยหน้าที่ก้มจนติดหน้าท้องผมออกมามอง ทำหน้างงมองผมทีมองพลัสที แล้วชี้มือชี้ไม้สลับไปมา เหมือนจะถามว่าทำไมถึงมีคนหน้าตาเหมือนผมเดินเข้ามา

           “นี่น้องชายฝาแฝดผมเอง รู้จักไหมฝาแฝดหมายถึงคนที่เกิดพร้อมกัน ท้องเดียวกัน มีหน้าตาเหมือนกันน่ะครับ” ผมอธิบายแบบประชดให้สิงห์เข้าใจ เพราะไม่นึกว่าสิงห์จะดูตกใจจนเสียจริตขนาดนี้ หากบอกทุกคนว่าสิงห์อายุเลยเบญจเพสไปแล้วคงไม่มีใครเชื่อ

           “ระ...รู้จัก อ้าว...พี่น้องกันเหรอ ฝาแฝดด้วย โธ่...แล้วไม่รีบบอกผมล่ะ เอ่อ...ขอโทษครับ ขอตัวก่อนนะผมปวดขี้ เอ่ย...ขอเข้าห้องน้ำก่อน” สิงห์รีบแก้ตัวด้วยความอาย ใบหน้าแดงก่ำไม่กล้าสบตาใคร ทำท่าจะเป็นเข้าห้องน้ำแต่กลับเดินออกนอกห้องไป จนผมต้องวิ่งออกไปตาม

           “ไปไหนสิงห์ ห้องน้ำในห้องพักก็มีครับ” ผมจับประตูเปิดยื่นหน้าออกไปร้องตะโกนถามสิงห์ ท่าทางเหมือนจะอายมากจนลืมตัว สิงห์สะดุ้งแล้วหันมายิ้มให้ผมแหยๆ พร้อมกับเดินเกาหัวเข้ามาในห้อง ก้มหน้าก้มตารีบเปิดประตูเดินเข้าห้องน้ำไปหน่อย ประตูยังเปิดไม่กว้างพอจนสิงห์ชนเสียงดัง เพราะตัวใหญ่ขนาดนั้น ไม่รู้จะรีบอะไรหนักหนา ผมได้แต่ส่ายหน้ากับอาการของคนรัก

           “ไอ้พีท เด็กมึงตลกดีว่ะ ไปสอยมาจากดอยไหนวะ นี่มึงเลือกแล้วใช่ไหมวะคนนี้” ไอ้โตโต้รีบแซวผมทันทีที่สิงห์เดินเข้าห้องน้ำไปแล้ว ทุกคนส่งเสียงหัวเราะออกมาโดยไม่เกรงใจผมเลย ป่านนี้สิงห์คงอายเอาหน้ามุดส้วมตายไปแล้วแน่ๆ หัวเราะกันดังขนาดนี้ไม่ได้ยินก็บ้าแล้ว

           “เออ...กูเลือกแล้ว ถ้ากูเป็นคนไม่เลือก กูคงเอามึงทำเมียไปแล้วไอ้เวร สิงห์เป็นคนดีมากนะมึง แล้วมึงจะรู้ว่ากูเลือกคนไม่ผิด” ผมไม่อยากอธิบายอะไรกับเพื่อนซี้มากนัก เพราะยังโกรธที่มันหัวเราะเยาะความตลกของคนรักผม

           “ถ้ามึงเลือกแค่ความดี คนดีมีเยอะแยะ ทำไมมึงต้องเอาพี่ชายเมียคนนี้ด้วยวะ แปลกว่ะ” ไอ้โตโต้มันยังไม่ยอมหยุดถามผม แต่ผมเห็นว่ามันยังเคยอธิบายเรื่องที่ผมถามว่าทำไมมันถึงเลือกพี่บาส ผมก็เลยยอมอธิบายให้มันฟัง

           “ใช่...คนดีอาจมีเยอะ แต่กูไม่รู้จัก พอดีคนดีคนนี้มารู้จักกับกูในช่วงเวลาที่กูอยากดูแลใครสักคน กูอยากมีใครอยู่ใกล้ๆ กูสักคน ความบังเอิญที่กูได้เจอสิงห์ที่นี่ กูถือว่ามันคือพรหมลิขิต และความดีของสิงห์ทำให้กูมั่นใจว่ากูเลือกคนไม่ผิด” ผมบอกโตโต้คร่าวๆ แบบไม่ได้อธิบายอย่างลึกซึ้งถึงความรู้สึกต่างๆ ที่มีต่อสิงห์

           “ขอโทษนะคะ รบกวนช่วยเบาเสียงด้วยได้ไหมคะ รบกวนคนไข้ห้องอื่นค่ะ” เสียงเคาะประตูดังขึ้นสามครั้งประตูห้องก็เปิดออกทันที คุณพยาบาลหน้าดุชะโงกหน้าเข้ามาร้องเตือนพวกเราจนต้องรีบเงียบเสียงกันทันที ผมขอโทษพยาบาลจบก็เดินไปนั่งคุยกับเพื่อนๆ ที่โซฟา

           “ไปไงมาไงวะ มากันไฟล์ทแรกเลยใช่ไหมเนี่ย พ่อแม่กับป้าแก้วล่ะหายไปไหน ทำไมไม่มาด้วยกัน” ผมถามพลัสที่ดูมีสติที่สุด ส่วนคนอื่นยังไงขำแฟนผมอยู่ไม่ยอมหยุด

           “มาเที่ยวบินแรกเลยล่ะ คุณพ่อคุณแม่กับป้าตื่นเต้นจัด อยากเห็นหน้าหลานมากรีบไปขอดูกันอยู่ที่แผนกกุมารเวช พยาบาลบอกว่าคนเยอะเกินไปจะรบกวนเด็ก และการทำงานของเจ้าหน้าที่ พวกเราก็เลยมาหานายที่ห้องของคุณนรสิงห์ก่อน” พลัสอธิบายเป็นการเป็นงาน และดูทุกคนจะยังคุมสติกับอาการเปิ่นๆ ของสิงห์ไม่อยู่

           “คุณแม่จะให้ผมทำเรื่องส่งทารกย้ายไปพักฟื้นที่โรงพยาบาลในกรุงเทพครับ แต่คุณพ่อแนะนำให้คุณหมอที่นี่ดูแลไปก่อน ออกจากโรงพยาบาลได้เมื่อไรค่อยพากลับกรุงเทพ ก็เลยยืนเถียงกันอยู่ข้างล่าง ป้าแก้วคอยคุมเชิงอยู่แล้วไม่ต้องเป็นห่วงครับ” น้องหยกเล่าเหตุการณ์ให้ฟังต่อ

           “แล้วพ่อกับแม่ไม่ว่าอะไรฉันเลยเหรอวะ” ผมลองถามพลัสดู เพราะไม่มีใครสนใจเรื่องที่ผมทำผู้หญิงท้องเลย มันจึงรู้สึกแปลกมาก ระหว่างนั้นคุณหมอก็เดินเข้ามาบอกว่าคนไข้สามารถกลับบ้านได้แล้ว แนะนำเรื่องการทานยา และให้พยาบาลแจ้งเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมด ผมจึงจัดการให้เรียบร้อย เลยยังไม่ได้คุยกับพลัส

           “สิงห์...ออกมาได้แล้วน่า จะหลบอยู่ในส้วมทำไม ออกมาเถอะ ยังไงก็ต้องคุยกัน” ผมเคาะประตูเรียกสิงห์อยู่นานกว่าจะยอมออกมาข้างนอก พอออกมาได้ก็ทำหน้าสงสัยมองหาคนอื่นๆ ผมจึงบอกว่าไล่ให้กลับไปรอคุยกันที่โรงแรมแล้ว ส่วนเราสองคนจะตามไปอีกที

           “โธ่...พีท ทำไมไม่บอกผมสักคำว่ามีน้องชายฝาแฝด ผมก็นึกว่าเจอผีตอนกลางวัน ตกใจขี้เกือบแตก ยิ่งต้องถ่ายหนักทุกเช้าด้วย ถ้าตกใจมากกว่านี้มีหวังผมไม่กล้าเจอหน้าคนที่บ้านคุณแน่” สิงห์บ่นทันทีที่ขึ้นรถมากับผมได้ ทำเอาผมขำไปตลอดทางเหมือนกัน ระหว่างทางผมก็เล่าเรื่องครอบครัวของผมให้สิงห์ฟังว่ามีใครมาบ้าง แต่ละคนเป็นใครมายังไง

           “ผมพาสิงห์มายังโรงแรมที่ครอบครัวผมพักอยู่ตามคำบอกล่าของพลัส ทุกคนรออยู่ที่ห้องอาหาร คุณแม่สั่งให้จัดโต๊ะกลมสำหรับสิบที่เอาไว้ ผมพาสิงห์ไปถึงก็เห็นทุกคนนั่งรอกันพร้อมแล้วที่โต๊ะ สิงห์ไปถึงก็รีบเดินนำผมไปใกล้คุณพ่อคุณแม่พร้อมกับนั่งคุกเข่าลงจนทุกคนตกใจ แม้กระทั่งผมยังตกใจกับการกระทำของสิงห์

           “สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่ คุณป้า ผมชื่อนรสิงห์ครับ เป็นพี่ชายของหนิงคนที่ท้องกับคุณพีท ผมจะมาขอรับผิดชอบที่ทำให้คุณพีทต้องมาเป็นเกย์ครับ ผมเป็นคนเริ่มทั้งหมดครับ คุณพีทไม่ได้ทำอะไรเลยครับ ผมขอโทษนะครับ” สิงห์ยกมือไหว้ทุกคน คุณพ่อคุณแม่ผม และป้าแก้วรีบรับไหว้ ส่วนคนอื่นได้แต่ตะลึอึ้งกับการกระทำของสิงห์ คนรักของผมแมนมากจนผมต้องยืนตัวแข็งขนลุกซู่ไปทั้งตัว

           “โธ่ลูก...ไม่เอาอย่าถึงขนาดนี้เลย ลุกขึ้นเร็วเข้า...คุณพี่คะ ช่วยพูดหน่อยสิคะ” คุณแม่ดูมีสติเร็วสุด รีบลงไปประคองให้สิงห์ลุกขึ้น แต่สิงห์ตัวหนักเกินไป และยังไม่ยอมลุก

           “คุณพ่อคุณแม่รับปากผมก่อนได้ไหมครับ ว่าจะไม่ด่าว่าคุณพีททั้งเรื่องเด็กที่เกิดมา ทั้งเรื่องที่ต้องมาเป็นเกย์ ผมอธิบายได้ครับ ทั้งหมดเป็นความผิดของน้องสาวผมที่รักคุณพีทมากเกินไป เอ่อ...ส่วนเรื่องของผม เป็นเพราะ เพราะ...อะไรดีล่ะ” สิงห์ทำท่าพยายามนึกคำพูดดีๆ ออกมา แต่ผมว่ามันมากจนเกินพอแล้ว จึงเดินเข้าไปสอดแขนหิ้วปีกคนรักให้ลุกขึ้น

           “พอแล้วสิงห์ ไม่มีใครผิดอะไรทั้งนั้น พ่อกับแม่ยังไม่ได้ว่าอะไรฉันหรือนายสักหน่อย นายไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย” ผมพูดว่าสิงห์เสียงดุ ทำเอาเจ้าตัวหงอยลงทันที นึกแล้วก็สงสารกับความซื่อของสิงห์ ทั้งที่ยังไม่หายไข้ดี กลับต้องมาเจอสถานการณ์แบบนี้ให้ต้องคิดมากเข้าไปอีก

           “ดี...ดีมาก พ่อชอบเรานะ สิงห์ใช่ไหมลูก ต่อไปนี้เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วนะ อย่าคิดมากอีกเลย พ่อกับแม่ไม่ว่าอะไรหรอก ถ้าคนที่พีทคบด้วยเป็นคนดีขนาดนี้พ่อกับแม่ก็สบายใจ” คุณพ่อลุกขึ้นมาช่วยผมพูดให้สิงห์เข้าใจ แถมยังเลื่อนเก้าอี้ให้นั่งข้างๆ ตัวอีก

           “ขะ...ขอบคุณครับ เอ่อ...ทำไม...แล้ว” สิงห์เหมือนจะงงว่าทำไมครอบครัวผมถึงทำใจกับเรื่องแบบนี้ได้ง่ายดายนัก

           “ไม่ต้องถามอะไรแล้ว เอาเป็นว่าทุกคนไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องผิดนะจ้ะ ต่อไปนี้ลูกก็เป็นครอบครัวเดียวกับเราแล้วนะ ลูกสิงห์” คุณแม่ดึงไหล่ผมให้ไปนั่งที่อื่น ส่วนตัวเองรีบย้ายที่มานั่งประกบสิงห์อีกข้าง ตอนนี้ทั้งคุณพ่อคุณแม่ของผมนั่งประกบสิงห์ทั้งสองข้างจนสิงห์เกร็งไปหมด

           “พีท...มึงตกกระป๋องอีกแล้วว่ะ ตอนนี้น้องสิงห์มาแรงแซงทางโค้งเข้าไปอยู่ในใจคุณพ่อคุณแม่เรียบร้อยแล้ว หึหึ” ไอ้โตโต้แซวผมเข้าให้ ยักคิ้วหลิ่วตาล้อเลียนจนผมหมั่นไส้ อยากเอาตะเกียบตรงหน้าทิ่มตามันเหลือเกิน

           “เรียกอะไรให้เคารพกันหน่อย สิงห์แก่กว่ามึงนะไอ้โตโต้ สิงห์อายุยี่สิบหกปีเต็มแล้วด้วย” ผมบอกทุกคนให้รู้ว่าสิงห์น้อยของผมไม่ใช่เด็กเล็กๆ ที่จะมาแหย่มาแซวกันได้ง่ายๆ ให้เกรงใจกันบ้าง

           “โห...พี่สิงห์หน้าเด็กกว่าอายุตั้งเยอะ ดูพี่พีทกับพี่พลัสยังแก่กว่าอีก หยกนึกว่าจะอายุเท่ากันด้วยซ้ำ แถมตัวยังใหญ่ล่ำเท่าพี่พลัสเลย หุ่นก็ดีหน้าตาก็เด็ก เป็นดาราได้สบายๆ เลยนะครับ” น้องหยกชมออกนอกหน้าเสียงดังจนสิงห์เขิน ใช่สิ...ผมมันหน้าแก่ หุ่นไม่ดีเท่าน้องชาย หน้าตาไม่น่ารัก เริ่มเกิดอาการน้อยใจ

           “ทุกคนคงหิวกันแล้ว...น้องจ้ะ เสิร์ฟอาหารเลยจ้ะ” ป้าแก้วร้องสั่งพนักงานข้างๆ เพื่อไม่อยากให้ผมรู้สึกน้อยใจไปกว่านี้ พออาหารยกมาคุณพ่อคุณแม่ก็ผลัดกันใช้ตะเกียบคีบอาหารจีนตรงหน้า ใส่ในถ้วยสิงห์จนเกือบล้น สิงห์ต้องค่อยๆ คีบกินอย่างประหม่า เหมือนเริ่มทำตัวไม่ถูกที่สถานการณ์มันพลิกผันไปกว่าที่คิดเอาเองไปเยอะ

           “ตัวใหญ่ดีจังเลยลูก เล่นเวทมาเหรอจ้ะ ทานเยอะๆ นะ” คุณแม่ยังคงตักอาหารให้สิงห์ทานไม่หยุดมือ จนผมต้องอธิบายว่าสิงห์เพิ่งหายไข้ และผมซื้อข้าวต้มมาให้ทานแล้วก่อนมาที่นี่ และที่สิงห์ตัวใหญ่ขนาดนี้เพราะทำงานหนัก แถมยังต้องช่วยพี่ชายที่เป็นมะเร็งดูแลสวนลิ้นจี่อีก

           “โถ...ลูก เป็นเด็กดีจังเลย แม่ดีใจจังเลยที่ลูกของแม่เป็นเด็กดีกันทุกคน อุ้ย...ขอโทษจ้ะ แม่ซึ้งไปหน่อย” คุณแม่พูดพลางซับน้ำตา ผมจึงเปิดฉากคุยเรื่องที่ตกลงกับพี่ศรเอาไว้ว่าจะให้สิงห์ไปทำงานกับเราที่บ้าน และรับผิดชอบเรื่องหนี้สินพร้อมการรักษาโรคมะเร็งให้คุณนรศร คุณพ่อคุณแม่ของผมก็ตบปากรับคำอย่างทันที

           “มะ...ไม่ได้นะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ครอบครัวของผมต้องแก้ไขเอง อย่าให้ต้องเดือนร้อนกันเลยครับ” สิงห์พูดออกมาแบบนั้น ทำเอาผมใจหล่นวูบ นี่สิงห์ยังไม่เข้าใจสถานะตัวเองอีก

           “สิงห์...นายเห็นผมเป็นคนรัก หรือคนในครอบครัวนายสักคนได้ไหม ถ้าได้นายอย่าปฏิเสธเรื่องนี้เลย ผมขอร้อง ให้ผมได้ดูแลครอบครัวนายเถอะ” ผมขอร้องสิงห์ผ่านหน้าคุณแม่ คุณแม่จึงสะกิดให้ผมลุกขึ้นไปสลับที่นั่งคุยกับสิงห์ได้ใกล้ขึ้น

           “ผมอยากดูแลคุณไปตลอดชีวิตนะสิงห์ คุณจะยอมรับให้ผมดูแลคุณตลอดไปได้ไหม เรามาช่วยกันดูแลคนของคุณ คนของผม หลานของคุณ ลูกของเรา ต่อไปนี้เราคือครอบครัวเดียวกันแล้วนะ” ผมพยายามว่านล้อมให้สิงห์เข้าใจ ดูท่าทางจะยอมรับเพราะเอาแต่ก้มหน้าน้ำตาไหล แล้วพยักหน้าเบาๆ ผมกลัวสิงห์อายจึงส่งกระดาษทิชชู่ให้สิงห์เช็ดน้ำตาเอง

           “เรามาทานข้าวกันต่อเถอะ แล้วก็จะได้รีบจัดการเรื่องต่างๆ กันต่อ” คุณพ่อพูดเสียงดัง ทำให้หลายๆ คนที่ยังนั่งซึ้งกันจนลืมทานอาหารกลับมาพูดคุย ทานอาการกันอีกครั้ง ผมกับสิงห์มองหน้ากัน เรายิ้มให้กันเล็กน้อยก่อนที่จะลงมือทานอาหารเช่นกัน สิงห์เมสร้างความคุ้นเคยด้วยการคีบอาหารส่งให้คุณพ่อคุณแม่ผมคืนบ้าง ระหว่างนั้นก็พูดคุยถามไถ่ชีวิตของสิงห์ พูดคุยกันจนเริ่มสนิท

           “พีท...เพื่อนพ่อแนะนำให้คุณนรศรไปเข้าสถานฟื้นฟูรักษาโรคมะเร็ง เพราะอาการลุกลามมากเกินจะทำการรักษาแบบทั่วไปแล้ว คุณนรศรไม่ยอมพักร่างกายเลย อาการจึงหนักขึ้นเรื่อยๆ เพื่อนพ่อไม่รับปากด้วยว่าคุณนรศรจะกลับมาเป็นปกติหรือไม่” คุณพ่ออธิบายเพื่อผมเดินตามมาเข้าห้องน้ำ เราคุยกันเพียงสองคน เพราะคุณพ่อคงยังไม่กล้าบอกสิงห์

           “เรื่องนี้แล้วแต่คุณพ่อเห็นสมควรแล้วกันครับ ส่วนเรื่องหนี้คุณพ่อจัดการให้ผมด้วยนะครับ ไว้ผมจะคุยกับคุณนรศรให้มาทำเอกสารข้อตกลงวันพรุ่งนี้นะครับ เรื่องสิงห์ก็ตามที่ตกลงกันไว้นะครับ ผมขอสิงห์มาเป็นเมียอยู่กับผมที่บ้านนะครับพ่อ อย่างน้อยพลัสก็ยังพาเมียเข้าบ้านได้ ผมก็ขอของผมเหมือนกัน” ผมเอ่ยขอกับพ่ออย่างไม่เกรงกลัวอะไร

           “ได้แน่นอนลูก แต่ลูกต้องสัญญากับพ่อก่อนว่าลูกต้องดูแลสิงห์ เอาใจใส่สิงห์ตลอดไปเหมือนที่พลัสมีให้กับน้องหยกเข้าใจไหม” คุณพ่อหันมามองหน้าผมแล้วบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผมจึงรับปากอย่างมั่นใจ เราสองคนจึงกลับมานั่งที่โต๊ะ พลัสกับสิงห์คุยกันเรื่องสวนอย่างออกรส ท่าทางจะชอบเหมือนกันทั้งคู่ อย่างนี้ค่อยสบายใจหน่อยที่ดูเข้ากันได้ดีตั้งแต่เริ่มต้น เห็นแบบนี้ผมก็สบายใจ

           “ผมไปจัดการตามที่คุณแม่สั่งให้แล้วนะครับ ตั้งแต่มะรืนนี้เราจะไปเที่ยวกันตามโปรแกรมนี้ครับ ผมจองห้องพักที่เชียงใหม่ไว้ด้วย เราเดินทางด้วยรถตู้ของบริษัททัวร์นะครับ และตั๋วกับแพคเกจมัลดีฟที่คุณแม่ให้เพิ่มผมก็จัดการเสร็จแล้วครับ” พี่บาสชวนคุณแม่คุยหลังจากที่ผมกลับมานั่งได้ไม่นาน

           “คุณพ่อคุณแม่จะตามพลัสไปเที่ยวมัลดีฟเหรอครับ” ผมถามแบบไม่ใส่ใจนัก ลงมือทานอาหารที่เหลือต่อ ทุกคนดูสนใจทันทีที่ผมพูดเรื่องนี้ ท่าทางของพลัสกับหยกก็คงยังไม่รู้เรื่องที่จะได้ไปมัลดีฟครั้งนี้ด้วยเช่นกัน

           “ปล่าวจ้ะ แม่ไม่ได้ไป แม่ตั้งใจซื้อแพกเกจไปพักผ่อนที่มัลดีฟให้ตาพลัสกับน้องหยก ว่าจะให้ไปสวีทกันสองคน แต่ตอนนี้แม่เปลี่ยนใจแล้ว จะให้เราพาสิงห์ไปด้วยเห็นตาพลัสบอกว่าสิงห์บอกเราว่าอยากไปทะเลไม่ใช่เหรอ ที่สำคัญแม่ซื้อเผื่อเพื่อนเรากับเพื่อนตาพลัสด้วยจ้ะ” คุณแม่พูดเหมือนภูมิใจที่ได้จัดการเรื่องนี้ให้พวกผม ทำให้ผมอึดอัดแทนพลัส ไม่รู้น้องมันจะอยากไปกันเป็นส่วนตัวหรือเปล่า

           “ไปกันเยอะๆ น่าสนุกดีจังเลยครับคุณแม่ อย่างนี้พี่ทองกับอาหนึ่ง พี่โตโต้กับพี่บาสก็ไปด้วยได้สิครับ” น้องหยกออกอาการดีใจจนผมพูดไม่ออก ได้แต่มองหน้าพลัสมันก็ทำหน้าเหมือนผม ท่าทางจะอยากไปกันแค่สองคนอย่างที่ผมคิดเอาไว้จริงๆ แต่ไม่เป็นไร ยังมีโอกาสอีกเยอะ คราวนี้ถือเป็นการไปกระชับสัมพันธ์กันในครอบครัวแทนแล้วกัน

           “ผมก็ได้ไปเหรอครับคุณวิมลพรรณ ผมไม่ปฏิเสธนะครับ อยากไปมัลดีฟสักครั้งในชีวิตมานานแล้ว ขอบคุณมากเลยครับ” พี่บาสรีบยกมือไหว้คุณแม่ ท่าทางอยากไปมากจริงๆ จะว่าไปเที่ยวคราวนี้คงจะสนุกอยู่หรอก ไปกันเป็นคู่ๆ แบบนี้ มีแต่ชายล้วนที่เป็นเกย์ทั้งแก๊ง ตัวผมเองก็คงถือว่าเป็นเกย์เต็มตัวแล้วแน่ๆ

           “คุณมล ผมอยากเห็นหน้าหลานอีกจัง เราซื้อขนมกับของฝากไปให้คุณหมอกับพยาบาลด้วยดีไหม หน้าตายังกับลูกเราตอนแรกเกิดเลย ดีใจจังเลยมีหลานแฝดให้อุ้มนะคุณ” คุณพ่อชวนคุณแม่เสียงดัง เหมือนกำลังเห่อหลานชาย ผมเองก็อยากเห็นหน้าลูกจึงขอตามไปด้วย ส่วนคนอื่นๆ ก็อยากไปดูด้วยเหมือนกัน แต่ต้องสลับกันเข้าไปยืนดู เพราะทางโรงพยาบาลกลัวพวกเราจะส่งเสียงรบกวนเด็กๆ

           “พีทครับครอบครัวคุณน่ารักจัง ผมดีใจนะที่เรื่องลงเอยแบบนี้ ผมเอ่อ...ผมว่า...คือผม...อยากบอกว่าผม...คุณครับ” สิงห์คุยกับผมตะกุกตะกัก ผมไม่แน่ใจว่าสิงห์พูดคำสุดท้ายว่ารักผมหรือเปล่า เพราะอยู่ๆ ก็สิงห์ก็พูดเสียงเบา เราคุยกันสองคนระหว่างที่ผมขับรถที่เช่าเอาไว้กลับไปที่โรงพยาบาล คนอื่นๆ ไปด้วยรถตู้ที่เช่าไว้

           “ว่าอะไรนะ ตัวออกจะใหญ่พูดอะไรให้มันชัดเจนสิครับ” ผมยื่นหน้าไปถามสิงห์ที่นั่งหันหน้าไปมองกระจกข้างประตู เหมือนเขินอะไรผมสักอย่าง จนผมต้องถามย้ำอีกครั้ง พูดได้เท่านั้นก็ต้องตกใจเกือบหักพวงมาลัยเสียหลัก เพราะสิงห์ไม่ตอบคำถามผม แต่หันหน้ามาหอมแก้มผมอย่างรวดเร็วจนต้องสะดุ้ง

           “หึหึ...ผมก็รักนายสิงห์น้อย” ผมขำกับอาการของคนรักที่คงจะเขินเวลาบอกรักผม จึงพูดบอกรักตอบไปด้วย สิงห์จึงหันมามองหน้าผมแล้วยื่นมือมากุมมือผมข้างที่ว่างจากการจับพวงมาลัยรถ เราสองคนยิ้มให้กัน นั่งจับมือกันไปจนถึงโรงพยาบาล

[SuMoDevil]

สิงห์เป็นคนที่ใสมากจริงๆ เหมือนผ้าขาว ที่กำลังโดนพีทจับย้อมสี 5555

อ่านเรื่องนี้ทีไร ยิ้มได้ทุกที  มีความสุขอะ

[bulldog17]

^
^
^
สีไรจ๊ะ ''สีแดง'' อ๊ะป่าว

[SuMoDevil]

ระดับนี้คง สีรุ้ง เลยหละ จัดหนักจัดเต็ม 555

[หมูกระต่าย]

หวานมากถึงมากที่สุด พี่พลัสกินแห้ว กะจะไปกับพี่หยก2คนอ่ะดิ

[หมูกระต่าย]

คู่นี้รักกันจัง พี่พลัสกินแห้ว

[NOoTuNE]

หวานอ่ะ ดีใจจัง ทุกอย่างกำลังไปได้ดี

[gookgik]

     love love   คุณพ่อ-คุณแม่ พีท ที่ใจดีและให้ความช่วยเหลือกับครอบครัวสิงห์  โดยเฉพาะคุณแม่น่ารักจัง มีให้ package ไปมัลดีฟ กัน 4 คู่ ลั้นล้ามาก  ตอนแรกแอบไม่ชอบใจโตโต้ที่ไปพูดจาหัวเราะขำความซื่อของสิงห์     แต่ดีว่าสิงห์เป็นคนไม่คิดอะไรมาก (555 คนอ่านดันคิดมากซะเอง)

+1 ให้กับคุณพ่อ-คุณแม่พีท-พลัส

[หมูกระต่าย]

น่ารักทั้งคู่เลย พี่พลัสเลยกินแห้ว

[yeyong]

สิงห์เป็นคนที่ใสมากจริงๆ เหมือนผ้าขาว ที่กำลังโดนพีทจับย้อมสี 5555

อ่านเรื่องนี้ทีไร ยิ้มได้ทุกที  มีความสุขอะ

^
^
^
สีม่วงค่า

สิงห์ทั้งน่าสงสาร น่าเอ็นดู
อยากเห็นเวลาสิงห์โกรธและงอนพีทจัง

[POPEA]

ชอบพ่อกับแม่พลัสพีทอ่า
เข้าใจในสิ่งที่ลูกเป็น~ อิอิ
สิงห์น่่ารักอ่ะ คิดถึงคู่พลัสหยกแล้ว >///<

[aa_mm]

สิงห์น้อยน่ารักที่สุดเลยยยยยยย