บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: บาปรัก...บาปบริสุทธิ์♥นิยายรักหื่นเซ็กเศร้าเอาฮา ตอนพิเศษ (9) หน้า 89 (24-02-14)  (อ่าน 999359 ครั้ง)

saladbar

  • บุคคลทั่วไป
พี่หมอออออออออออออออออออออ
คิดถึงน้องหยกกับพี่กฤษจังเลยยยยยยยยยยย ><
อยากอ่านตอนพิเศษ




 :myeye:

minidemon

  • บุคคลทั่วไป
พี่หมอค่ะ จะมีรีปริ๊นมั้ยค่ะ

อยากให้รีปริ๊นจังเลย มาไม่ทันสั่งจองหนังสืออ่าค่ะ

พรีสสสสสสสสสสสสสสสส  อยากได้หนังสือมากๆเลย

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
อร๊ากกกกกกก....พลาดไปได้ยังไง><

มันชั่งครบทุกรสชาติจิงจิ๊งแต่มันแลดูหื๊นหื่นนะนี่ คิคิ

เปิดเรื่องด้วยฝาแฝดผู้น้อง แล้วปิดเรื่องด้วยฝาแฝดผู้พี่ที่มันอยากจะเชื่อ

สามพีซะงั้นน้อนี่ แต่แบบมันยังไม่จบนี่หน่า

อิจฉาคนที่ได้เปงเจ้าของหนังสือจัง  มันจะมีวิธีไหนบ้างรึเปล่าน้า><

หรือคงต้องรอต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยย!!

totoken

  • บุคคลทั่วไป
            บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ ตอนพิเศษ (2) “เราสองสามคน”

            ใคร..อาจจะไม่เข้าใจ ว่าความสัมพันธ์ของเรา นั้นมันเป็นเช่นไร และใคร..อาจจะเข้าใจผิด และคงคิดไป และคงเข้าใจตามที่เห็น คง..มีเพียงเราสองคน ท่ามกลางหมู่ดาวมากมาย ที่รู้กันในใจ มันจำเป็นด้วยหรือ ที่ต้องอยู่ในกฎเกณฑ์ ที่ใครบางคนกำหนด ว่ารักเป็นอย่างไร ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันกันแบบไหน ไม่อาจหาคำคำไหนมาเพื่ออธิบาย ไม่ต้องรักเหมือนคนรัก ก็สุขหัว..ใจ เพียงแค่เราเข้าใจ ก็เหนือคำอื่นใดในโลกนี้

            คืนนี้...พวกเราสามคนนอนหลับสนิทกันอย่างรวดเร็ว เพราะเพลียจากการเดินทาง และพวกเราต่างมีอาการเหนื่อยอ่อนทางจิตใจจากเรื่องที่ผ่านมาในสองวันนี้ เราสามคนไม่มีใครพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่ผ่านมา หรืออยากคิดมากอะไรอีกจนกระทั่งถึงเช้า

             “อืมมม อะไรวะ...อย่ายุ่ง” ผมหันไปปลุกสิงห์ให้ตื่นนอนตั้งแต่เช้า มองไปด้านข้างโตโต้ไม่อยู่บนเตียงหรือในห้องแล้ว มีเพียงผมกับสิงห์เท่านั้นที่ยังนอนอยู่บนเตียง ผมไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไร เพราะบ่อยครั้งที่เพื่อนรักมักจะหายตัวไปแต่เช้าตรู่ เวลามานอนค้างคืนเป็นเพื่อนผมที่บ้านอย่างเช่นเมื่อคืนนี้

             “สิงห์ ผมจะลงไปใส่บาตรกับคนอื่นๆ นายจะไปด้วยไหม” ผมถามสิงห์ย้ำอีกครั้ง เจ้าตัวหันหน้ามาหาผมทั้งที่ยังหลับตา แต่พยักหน้าช้าๆ เหมือนยังงัวเงียอยู่ ผมจึงออกแรงดึงแขนสิงห์อย่างแรงให้ลุกขึ้นมา คนอะไรตัวใหญ่ยังกับตึก แต่ท่าทางกับนิสัยดันเหมือนเด็กเล็กๆ แล้วประคองร่างโงนเงนของสิงห์เข้าห้องน้ำไปพร้อมกัน

            เมื่อเราทั้งคู่อาบน้ำแต่งตัวกันเสร็จแล้ว หรือแทบจะเรียกได้ว่าผมอาบน้ำแต่งตัวให้สิงห์เสร็จแล้วพวกเราก็รีบลงไปในครัว ช่วยคนอื่นๆ เตรียมของใส่บาตร แล้วพากันไปเตรียมใส่บาตรหน้าบ้าน เรายืนรอจนพระท่านผ่านมาถึง พวกเราก็นั่งคุกเข่าลงนิมนต์พระ ทำการใส่บาตรทำบุญพร้อมหน้ากันจนเสร็จ

             “โตโต้ล่ะครับ ทำไมรีบกลับจัง” สิงห์เอ่ยปากถามระหว่างที่เราเดินเข้ามาในบ้าน ผมไม่ได้ตอบอะไรเพียงยิ้มให้บางๆ พลัสกับป้าแก้วอาสาเข้าไปเตรียมอาหารเช้าให้พวกเราทุกคน ผมกับสิงห์จึงนั่งคุยเรื่อยเปื่อยกับน้องหยกที่ห้องอาหารระหว่างรอทานอาหารเช้าด้วยกัน จนป้าแก้วนำจานอาหารมาวางที่โต๊ะ

             “พี่พลัสครับ สิ้นเดือนนี้ก็จะถึงวันแต่งงานของพี่แชริมแล้ว หยกต้องไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวด้วยล่ะ พี่แดนนี่กับพี่แชริมขอเอาไว้ พี่พลัสว่ายังไงดีครับ เพราะหยกต้องไปช่วยงานที่โบสถ์แต่เช้าเลยด้วย” น้องหยกถามความเห็นระหว่างที่พวกเราทานอาหารเช้ากันพร้อมหน้า

             “หยกต้องไปสิครับ พี่ก็อยากไปช่วยงานด้วย ไม่รู้ว่าจะมีอะไรให้พี่ช่วยได้หรือเปล่า บอกพี่แดนนี่กับพี่แชริมนะครับ ว่าพี่เต็มใจที่สุดเลย” พลัสเอ่ยปากบอกออกไปด้วยท่าทางกระตือรือร้น ผมกับสิงห์ไม่สนิทกับทางสองคนนั้นจึงได้แต่นั่งฟังเงียบๆ

             “พี่แดนนี่กับพี่แชริมจ้างบริษัทออแกไนซ์มาดูแลงานให้ครับ เราไม่ต้องช่วยเรื่องการจัดงานอะไรเลย มีเพียงผมที่ต้องไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวในพิธีเช้าเท่านั้นเองครับ งานกลางคืนก็จัดที่โรงแรมของอาหนึ่งครับ แล้วก็ฝากให้ผมชวนพี่พีทกับพี่สิงห์ด้วยครับ ส่วนการ์ดเชิญจะเอามาให้ด้วยตัวเองวันที่คุณพ่อคุณแม่กลับมาจากต่างประเทศ เพราะทั้งคู่จะเข้ามาเชิญท่านไปร่วมงานแต่งด้วยตัวเองเหมือนกัน” น้องหยกตอบกลับมา พลางหันมาชวนผมกับสิงห์ไปร่วมงานด้วย

             “ไปสิครับ สิงห์...ไปด้วยกันนะ” ผมหันไปบอกสิงห์ทันทีที่ตอบน้องหยก เพื่อนของน้องผมทั้งสองคนแต่งงานทั้งที ก็เหมือนเป็นเพื่อนของผมด้วยเช่นกัน คิดว่างานนนี้ต้องเป็นงานใหญ่ระดับประเทศแน่นอน สิงห์ไม่ตอบอะไรเพียงยิ้มรับ แล้วหันไปพยักหน้าให้น้องหยกอีกที

            ช่วงเวลาที่อยู่บ้านพร้อมหน้ากันมาหลายวันนี้ บรรยากาศในบ้านเปลี่ยนไปจากเดิมมาก มันเป็นอะไรที่แปลกใหม่สำหรับตัวผม และคงแปลกกับพวกคนงานที่ทำงานอยู่ในบ้านหลังนี้ค่อนข้างมาก ที่อยู่ดีๆ ก็มีเจ้านายใหม่มาเพิ่มอีกสามคน แถมยังเป็นผู้ชายหน้าตาดีอีกด้วย

            คนสวนของเราไม่เคยชินกับการที่พลัส และสิงห์เข้าไปช่วยขุดดินลงต้นไม้ใหม่ สองคนนี้สนุกกับการไปหาซื้อต้นไม้มาจากสวนจตุจักรในวันพุธ คนรับใช้สาวๆ ต่างพากันแอบดูสองคนนั้นถอดเสื้อโชว์กล้ามเนื้อที่สวยงาม ตอนกำลังเปลี่ยนพื้นที่ของสนามหญ้ารอบบ้านมาทำเป็นสวนผลไม้ ซึ่งได้รับอนุญาตจากคุณพ่อคุณแม่เป็นที่เรียบร้อย

            ทุกวันต้องเดือดร้อนถึงป้าแก้วที่คอยวิ่งไล่สาวๆ ที่มาแอบดูสองหนุ่มในสวนลงต้นไม้ ให้กลับไปทำงานของตัวเอง สาวๆ ในบ้านมัวแต่ชี้ชวนกันมาแอบดูรูปร่างของน้องชาย และแฟนผมที่อวดเรือนร่างกำยำล่ำสัน ช่วยกันลงต้นไม้อยู่ในสนามอย่างตั้งอกตั้งใจ ส่วนน้องหยกสวมหมวกสานปีกกว้างอยู่ใกล้ๆ คอยส่งน้ำส่งท่าให้ไม่ขาด ตัวผมเองกลับรู้สึกเหมือนกำลังขาดอะไรไป ตั้งแต่กลับมาจากมัลดีฟส์ ผมยังไม่ได้คุยกับโตโต้อีกเลย

             “คุณพีทมานั่งเหม่ออะไรตรงนี้ค่ะ ไม่ไปช่วยน้องๆ ลงต้นไม้เหรอคะ ดูสิคะ สนุกกันใหญ่ หรือว่ากลัวแดดทำให้ผิวเสียกันคะ” ป้าแก้วเดินเข้ามานั่งเป็นเพื่อนผมที่ม้าหินข้างสนามหญ้าใต้ร่มชายคาบ้าน คงสังเกตเห็นผมจ้องมองน้องๆ อยู่นิ่งๆ แบบนี้มานานหลายชั่วโมงแล้ว

             “เปล่าครับ แค่รู้สึกเบื่อๆ ไม่อยากทำอะไรเลย นี่คุณแม่สั่งให้ผมหาครูพิเศษมาสอนภาษาอังกฤษให้สิงห์กับพลัสที่บ้าน ผมก็ยังไม่ได้หาเลย คุณแม่กะจะให้สองคนนั้นเรียนต่อชั้นปริญญาตรีให้จบอีก ผมยังไม่ได้หาข้อมูลให้เลย ช่วงนี้มันน่าเบื่อยังไงไม่รู้ครับป้าแก้ว” ผมบ่นให้ป้าแก้วคนสนิทของครอบครัวฟัง

             “เบื่ออะไรกันแน่คะ คนออกจะเยอะแยะในบ้าน กิจกรรมน่าสนใจก็มีให้ทำตลอด เย็นๆ น้องๆ ไปว่ายน้ำ เล่นบาส เล่นเทนนิส คุณหยกเธอสอนจนสองคนนั้นเล่นกันเก่งเชียว ยังกับจะไปชิงแชมป์ที่ไหน ป้าไม่เห็นคุณพีทลงไปเล่นกับน้องๆ เลยสักครั้ง มีอะไรในใจหรือเปล่าคะ” ป้าแก้วทำสีหน้าเป็นห่วงขึ้นมา หันมาถามผมอย่างจริงจัง ซึ่งตอนนี้ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง

             “ผม...ผมคิดถึงโตโต้ครับ” ผมสารภาพออกไปสั้นๆ โดยไม่ได้อธิบายอะไรมากไปกว่านี้ และยังไม่กล้าบอกป้าแก้วว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างที่มัลดีฟส์ ในใจผมรู้สึกกระวนกระวายสับสนไม่รู้จบ ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเราแทบจะโทรศัพท์คุยกันเกือบทุกวัน แต่คราวนี้ผมกลับไม่กล้าโทรศัพท์ไปหาโตโต้

             “คิดถึง...ก็โทรไปชวนให้มาหาที่บ้านสิคะ เมื่อก่อนตอนคุณพลัสยังไม่อยู่ คุณพีทก็ชวนให้คุณโตโต้มาหาเกือบทุกวันอยู่แล้วนี่คะ ไม่แปลกหรอกค่ะที่จะคิดถึงกัน คุณโตโต้มาอยู่ที่นี่มากกว่าอยู่บ้านตัวเองเสียอีก ตลอดสิบปีมานี้ ป้ากับคุณพ่อคุณแม่ ยังนึกเอ็นดูคุณโตโต้เหมือนเป็นลูกหลานในบ้านคนหนึ่งเหมือนกัน คุณพีทอยู่กับคุณโตโต้มาตลอดเป็นสิบปี จะผูกพันกันเหมือนเป็นพี่น้องอีกคนก็เป็นเรื่องธรรมดานี่คะ” ป้าแก้วอธิบายให้ผมคลายกังวลเสียยืดยาว แต่ป้าคงยังไม่รู้ว่ามันผูกพันกันเกินพี่น้องไปแล้วล่ะในตอนนี้

             “ผม...คือ ผมไม่อยากไปกวนใจมันน่ะครับ เพิ่งจะไปเที่ยวกันมาเอง” ผมอ้างไปเรื่อย ใจจริงไม่กล้าโทรศัพท์ไปหาไอ้โตโต้มันเองต่างหาก ไม่รู้จะบอกให้มันกลับมาอยู่กับผมอย่างไร ในเมื่อผมมีสิงห์อยู่ด้วยแล้วทั้งคน ที่สำคัญ...ผมกลัวความคิดของมันที่มีต่อผมกับสิงห์ในตอนนี้เหลือเกิน

             “นั่นสินะคะ ตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว สมัยเรียนด้วยกันก็ยังต้องมาทำรายงาน ทำการบ้านเรื่องเดียวกัน แต่ตอนนี้คุณโตโต้มีงานที่ต้องทำกับคุณหนึ่ง ไปเที่ยวมาด้วยกันหลายวันแบบนั้น งานคงกองให้สะสางอีกเยอะเลยนะคะ” ป้าแก้วออกความเห็นให้ผมสบายใจขึ้น ใช่สินะ...มันคงเป็นเพราะเรื่องงานที่โรงแรมนั่นเอง โตโต้มันถึงได้หายหน้าหายตากับผมไปแบบนั้น ผมคงคิดมากเกินไป...หรือผมกำลังหลอกให้ตัวเองสบายใจ...กันแน่

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
รอรีปริ๊นซ์
มันดูเหงาๆนะตอนนี้
รอตอนต่อไป :กอด1:

ออฟไลน์ KARMI

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 920
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-2

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
ช่วงนี้ชีวิตยุ่งเหยิงมาก ๆ ทำให้การอ่านหนังสือเป็นไปได้เฉื่อยมาก ๆ แต่ก้ออ่านเล่มแรกจบไปแล้วด้วยความซาบซึ้งเต็มตื้นในอารมณ์มาก ๆ ตอนเปิดเผยความจริงนั้นซึ้งมากจ้ะ พี่หมอทำให้คนอ่านได้เห็นเลยว่าความรักทำให้เรื่องทุกอย่างง่ายขึ้น ตอนนี้กำลังเริ่มต้นเข้าสู่ความเข้มข้นในฉากใหม่ ถึงพล็อตเรื่องจะดูน้ำเน่าจริง ๆ แต่ชีวิตคนเราก้อน้ำเน่าแบบนี้แหละ :m15:ชอบจังเลยจ้ะ ยิ่งอ่านยิ่งรักเรื่องนี้จริง ๆ รักตัวละครทุกตัวด้วยน่ะ อ่านไปก้อไม่อยากให้จบเลยน่ะ อยากให้มีไปเรื่อย ๆ :impress3:
ช่วงนี้เลยไม่ได้เข้าบอร์ดมาติดตาม เพราะได้ติดตามในเล่มแล้วน่ะ ยังไงเชียร์ให้พี่หมอเปิดเรื่องใหม่เร็ว ๆ น่ะจ้ะ
ป.ล.ยังเจอคำผิดในหนังสือเยอะเหมือนกันจ้ะ แต่ไม่เสียอรรถรสในการอ่านแต่อย่างใด เพราะเข้าใจว่าต้องรีบออกไม่งั้นคนอ่านอาจวางแผนฆาตกรรมได้ :-[

ออฟไลน์ uknowvry

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4438
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-6
โว้ว....จะได้อ่านสามคนนี้แล้ว... สุดยอดเลยค้าบ รอมาต้างนาน!

ออฟไลน์ ลิงน้อยสุดเอ๋อ

  • ถึงจะเหงา แต่ไม่ได้ง่าย
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1993
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-2
    • Fanpage

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5

saladbar

  • บุคคลทั่วไป
คิดถึงน้องหยกกกกกกกกกกกกกกกก
พี่หมอค่ะ เปิดเรื่องใหม่เร็ว ๆ นะค่ะ
รออ่านมาก ชอบบสไตล์การเขียนของพี่หมอ
ธรรมชาติ ค่อยเป็นค่อยไป ที่สำคัญ หื่นนนนนนนนนนน!!  :give2:
แต่ชอบ หุหุ
 :try2:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7524
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
อารายยังไงน้า แง๊มๆอยากรู้ต่อ แหะๆ

รอรอนะค๊าฟฟ ^^

หมูกระต่าย

  • บุคคลทั่วไป
พี่พีชไปง้อพี่โตโต้หน่อยเร็ว   :man1:


(ขนาดอ่านในหนังสือจบไปหลายรอบแล้วนะเนี่ย ยังจะมาอินให้เล้าอีก)  :L2:

ออฟไลน์ away3g

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 538
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +91/-1

Mocha01

  • บุคคลทั่วไป
อ่านจบแล้ว ชอบพี่สิงห์จัง น่าารักอะไรเช่นนี้หุหุ
 :L2: :L2: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 16-10-2012 00:00:54 โดย Mocha01 »

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
อ่านจบแล้วจ้า :mc4: สนุกมาก ๆ เลย ชอบตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้เลยน่ะ แต่ละคนมีบุคลิกกันคนละแบบสองแบบ ชอบพี่สิงห์จังเลยน่ะ มาทีหลังแต่ออกตัวได้แรงส์มากกกกกกกก คนอะไรน่ารักบริสุทธิ์โดยแท้  :o8: อ่านแล้วไม่อยากให้จบเลยน่ะ ยังไงรอเรื่องใหม่น่ะจ้ะพี่หมอ ๆ  o13 เยี่ยมมากกกกกกกกกกกกกกก จ้า

ออฟไลน์ RenaBee

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 257
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
ตามอ่านทันแล้ววววววว ชอบมากเลยค่า เห็นในเวปมีให้จองรีปริ๊นแล้ว อ๊ากก ไม่พลาดแน่ๆค่ะ จะรีบสอยรวมเล่มมาให้ได้ชอบทุกคู่เลย>v<

ขอบคุณมากนะคะที่เขียนเรื่องดีๆสนุกๆมีครบทุกรสให้ได้อ่านกัน o13

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
มาติดตามและให้กำลังใจ มาแปะไว้หน้า 11 ครับ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






totoken

  • บุคคลทั่วไป
ช่วงนี้จะทะยอยลงตอนพิเศษจนครบนะครับ เพียงแต่ขอลงทีละน้อยนะครับผม ไม่ว่ากันนะครับ
เกรงใจท่านที่ยังอ่านหนังสือไม่จบ ^^ เพราะตอนพิเศษของผมยาวเหลือเกิน แทบจะครึ่งเล่มของหนังสือ
ส่วนนิยายเรื่องใหม่จะพยายามหาเวลาว่งมาคิดพล็อตเรื่องให้เร็วที่สุดครับ คงไม่นานเกินรอ ^_^
ขอบคุณทุกกำลังใจนะครับผม  :bye2:

ออฟไลน์ KURATA

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +146/-1
อ๊าคคคคคค ที่เหลือหายปายหน๊ายยย
รอนะจ๊ะ

ขอบคุณค่า

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
เศร้าใจเหลือเกินอ่านไปถึง หน้า35 เสียน้ำตาเป็นปิ๊บๆๆ

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6
ในที่สุดอ่านทันจนได้ สนุกมากๆๆเลยอ่านกี่ทีๆก้อสนุกไหม่หาย

ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6

MiiCell

  • บุคคลทั่วไป

totoken

  • บุคคลทั่วไป
            บาปรัก...บาปบริสุทธิ์ ตอนพิเศษ (3) “เราสองสามคน”

            เหม่อมองท้องฟ้า ก็เห็นเมฆลอย คล้อยไป ใบไม้พริ้วไหว เมื่อลมพัดแผ่วเบา ก็เหงาตาม กลิ่นไอสายฝน ละอองพร่างพรม ชุ่มฉํ่า เธออยู่ที่ไหน จิตใจเผลอคิดตาม คิดถึงเธอ

            “สายแล้ว ป้าไปเตรียมของว่างก่อนดีกว่าค่ะ เดี๋ยวคุณๆ ลงต้นไม้จัดสวนเสร็จก็คงจะหิวกว่าจะได้ทานมื้อเย็น ป้ารบกวนฝากคุณพีทช่วยบอกน้องๆ ให้ไปล้างตัวกันได้แล้วล่ะคะ ป้าขอตัวเตรียมของว่างในครัวก่อนนะคะ” ป้าแก้วพูดจบก็ลุกเดินเข้าไปในบ้านทันที ปล่อยให้ผมนั่งนิ่งอยู่คนเดียวตรงนี้สักพัก หัวสมองตอนนี้ช่างว่างเปล่าเหลือเกิน ไม่อยากคิดอะไรฟุ้งซ่านมากไปกว่านี้

             “สิงห์ พลัส น้องหยก ไปอาบน้ำได้เถอะ จะได้ไปทานของว่างกัน” ผมตะโกนออกไปเสียงดัง ไม่อยากออกไปยืนกลางแดดให้ร้อนตัวดำ จะว่าไปมองเห็นหุ่นของพลัสกับสิงห์แล้วให้นึกอิจฉา ช่วงที่ผ่านมาผมแทบไม่ได้เข้าฟิตเนสเลย ปกติไอ้โตโต้จะมารับผมไปเล่นฟิตเนสพร้อมกับมัน หลังเวลามันเลิกงานแล้ว ทั้งๆ ที่ฟิตเนสอยู่ใกล้ๆ ที่ทำงานมันแท้ๆ แต่ยังอุตส่าห์เสียเวลามารับผมที่บ้านก่อนทุกครั้ง

            พอไม่มีไอ้โตโต้มาคอยเป็นคนชวนผมไปออกกำลัง ช่วงนี้ร่างกายของผมเริ่มจะเปลี่ยนจากกล้ามเนื้อไปเป็นไขมันเสียแล้ว เนื้อตัวดูนิ่มลงอย่างเห็นได้ชัด ติดว่าพลัสมันทำกับข้าวอร่อยมาก เดี๋ยวนี้ผมเลยทานข้าวที่บ้านได้เยอะเป็นพิเศษ รวมถึงไม่ค่อยได้ออกกำลังกายอีก ชีวิตผมมันช่างเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง

            สงสัยเย็นนี้คงต้องลงไปว่ายน้ำ เล่นกีฬากับน้องๆ คนอื่นๆ ในบ้านเสียแล้ว นึกแล้วอายพุงกะทิกลมๆ ของตัวเองเหลือเกิน คิดได้ไม่นาน สิงห์ที่ไม่ได้สวมเสื้อก็เดินมาหาผมที่นั่งอยู่ตรงนี้ เนื้อตัวที่อุดมไปด้วยมัดกล้ามสวยงาม ตามร่างกายเปียกลื่นเป็นมันไปด้วยเหงื่อพราวทั้งตัว สิงห์เอาเสื้อยืดที่ถอดยัดเหน็บชายไว้ตรงกางเกงขึ้นมาเช็ดเหงื่อตามลำตัวจนแห้ง แล้วพาดเอาไว้บนบ่า เป็นภาพที่ดูเท่ห์ และมาดแมนเหลือเกินเมียผมคนนี้

            พวกเราพากันเข้าบ้านไปอาบน้ำเตรียมตัวทานของว่าง และพร้อมจะแบ่งทีมเล่นกีฬาหลายอย่างด้วยกันในช่วงเย็นหลายชั่วโมงจนเหนื่อย ก่อนรับประทานมื้อเย็นฝีมือเจ้าพลัสกันพร้อมหน้า หลังจากนั้นก็ดูโทรทัศน์รายการโปรดด้วยกันก่อนเข้านอนเป็นกิจวัตรแบบนี้ทุกวัน จนถึงวันงานแต่งงานคุณแชริม

             “หล่อจังเลยค่ะ ไม่เคยเห็นพี่พลัสใส่ชุดแบบนี้ตั้งแต่คราวขอพี่หยกแต่งงานตอนนั้นเลย พี่ๆ แต่ละคนใส่สูทยังกับนายแบบแน่ะ พลอยขอถ่ายรูปคู่ทีละคนเลยนะคะ จะเอาไปอวดเพื่อนให้อิจฉาเล่น” น้องพลอยสวยร้องทักทันทีที่เจอพวกผมสามคน แล้วยิ้มหวานไล่ถ่ายรูปกับพวกเราทีละคนจนครบ แล้วก็ถ่ายเป็นหมู่ ถ่ายเป็นคู่กันสนุกสนาน แต่ผมไม่เห็นคุณทองหล่อ มีแต่น้องเจที่ยืนหน้างออยู่ใกล้ๆ ตรงนี้

             “เจเป็นอะไรไปเหรอครับ ทำไมทำหน้าอย่างนั้น นี่งานแต่งพี่สาวเรานะ” ผมถามน้องเจทันทีที่เห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์ ไม่รู้หงุดหงิดอะไรมา ในวันพิธีมงคลแบบนี้ควรทำสีหน้าให้สดชื่นเข้าไว้ถึงจะดีกว่า น้องเจใส่ชุดสูทเข้ารูปสีดำยืนกอดอกทำหน้าตาบึ้งตึงพิงเสามองน้องพลอยสวยที่ยิ้มหวานให้คนนั้นที คนนี้ที

             “ก็พลอยสิครับ เจอกันตั้งแต่เช้าไม่เห็นชมผมบ้างสักคำ พอพวกพี่มาก็รีบวิ่งเข้าไปชม ไปขอถ่ายรูปคู่แบบนั้น ผมก็ต้องหึงสิครับ” น้องเจสารภาพออกมาตรงๆ ทำเอาผมขำออกมา ที่แท้ก็น้อยใจอยากให้แฟนตัวเองเอ่ยปากชมบ้างก็เท่านั้นเอง พอคิดได้ดังนั้นผมก็ต้องฉุกใจนึกถึงไอ้โตโต้ขึ้นมาทันที ไม่รู้ทำไมป่านนี้ยังไม่ได้เห็นหน้า หรือโทรคุยกันสักคำ นี่มันทิ้งเวลาล่วงเลยเกินสัปดาห์แล้วนะ พอรู้ตัวว่าเริ่มมีความกังวลอะไรบางอย่างกับเพื่อนรักคนนี้ ผมก็พยายามรีบปรับความคิดตัวเองใหม่ จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน

             “สิงห์...ถ่ายรูปคู่กับผมหน่อยสิ วันนี้นายดูหล่อเป็นพิเศษเลยนะ” ผมเอ่ยปากชมคนรักบ้างเท่านั้น สิงห์ก็ยิ้มหน้าบานจนแก้มแทบปริ แถมยังก้มหน้ายกมือเกาศีรษะจนผมยุ่งหน้าแดงจัด เหมือนเขินที่โดนผมชมออกมาต่อหน้าคนอื่นๆ น้องพลอยอาสาถ่ายรูปคู่ให้ ผมจึงเข้าไปยืนข้างๆ สิงห์พร้อมโอบไหล่ให้แนบชิดกัน เราทั้งคู่ฉีกยิ้มอย่างมีความสุข ถ่ายกันไปหลายรูปทั้งจากกล้องดิจิตอลของน้องพลอย และจากกล้องในโทรศัพท์มือถือของเราแต่ละคน

             “พี่พีทคะ ถ่ายรูปให้น้องพลอยกับเจหน่อยสิคะ” น้องพลอยพูดจบก็ส่งกล้องดิจิตอลมาใส่ไว้ในมือผม พลางลากน้องเจที่ยืนพิงเสาหน้าบูดเป็นตูดลิงมาใกล้ๆ แล้วคล้องแขนยิ้มหวานให้ผมนับจังหวะถ่ายรูปให้ วันนี้น้องพลอยสวยดูสวยน่ารักเป็นพิเศษในชุดเดรสสีเหลืองสดผ้าซาติน ผ้าพลิ้วเนื้อนิ่มเป็นมันมีระบายลูกไม้ประดับ ทรงผมดัดเป็นลอนอ่อนๆ เกล้าประดับดอกไม้สีขาวเล็กๆ ดูแล้วสวยน่ารักสมวัยจริงๆ

            น้องพลอยสวยในชุดเดรสสีเหลืองสดเข้าคู่กับน้องเจ ในสูทสีดำเข้ารูปเนคไทผ้าไหมสีเหลืองสด ทั้งคู่ยิ้มหวานให้กัน ทำให้ผมนึกหมั่นไส้ เมื่อกี้ยังงอนกันอยู่เลย มาตอนนี้กลับคล้องแขนกันกระหนุงกระหนิง ความรักนี่มันช่างละเอียดอ่อนเสียจริงๆ อืม...นั่นสินะ ความรักมันช่างละเอียดอ่อน หากผมริจะรักคนสองคนพร้อมกันในเวลาเดียว ผมจะต้องใส่ใจคนทั้งคู่ให้เท่ากันถึงจะถูกต้อง นึกแล้วก็เริ่มคลายทิฐิตัวเองลง กดโทรศัพท์ไปหาไอ้โตโต้ทันที

             “ฮัลโหล มึงอยู่ไหนวะ ทำไมยังไม่มางานแต่งคุณแดนนี่ กับคุณแชริมอีก งานแต่งหลานสาวท่านประธานโรงแรมที่มึงทำงานแท้ๆ ยังเสือกมาสายอีก” ผมแกล้งด่ามันแก้เก้อทันทีที่โตโต้มันกดรับสายโทรศัพท์ ไม่อยากปล่อยให้มันเป็นฝ่ายทักผมก่อน

             “กูนึกว่ามึงจะไม่โทรหากูแล้วชาตินี้...กูรอมึงอยู่ตลอดนั่นล่ะ กูกำลังรีบไปอยู่เหมือนกัน ตอนนี้รอติดอยู่บนทางด่วนกับพี่บาส กูแวะไปรับพี่บาสที่บ้านมาก่อน เดี๋ยวก็ถึงแล้ว...แค่นี้นะ” ไอ้โตโต้มันตอบผมแบบเรียบๆ แต่ผมรู้สึกได้ถึงความน้อยใจของมัน ที่แท้ก็รอให้ผมโทรไปหาก่อนนี่เอง สงสัยมันจะไม่กล้าโทรหาผมเพราะกลัวผมกับสิงห์จะมีปัญหากันแน่ๆ ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเพื่อนรักที่รักเพื่อนอย่างมันคิดอะไรอยู่ เพียงแต่ผมเองก็มัวแต่คิดมากเกินไปเหมือนกัน จึงไม่ทันได้นึกถึงใจมันด้วย

             “พิธีสำคัญกำลังจะเริ่มแล้วค่ะ เรียนเชิญแขกทุกท่านนั่งด้านในเลยนะคะ เชิญค่ะ” ทีมงานออแกไนซ์เดินมาตามแขกเหรื่อที่ยังคงพูดคุย ทักทาย ถ่ายรูปกันอยู่บริเวณซุ้มดอกไม้ต่างๆ ที่ตกแต่งอยู่รอบๆ โบสถ์อย่างประณีตสวยงามให้เข้าไปด้านใน

            ภายในโบสถ์จัดตกแต่งอย่างสวยงามเรียกได้ว่าอลังการ สมกับเป็นงานแต่งงานของหลานสาวเจ้าของกิจการในเครือโรงแรมอันดับหนึ่งของประเทศไทย ผมนั่งคู่กับสิงห์ พลัสนั่งติดกับน้องเจ และน้องพลอย คุณหญิงวิไลเลขาในชุดสีทองฟู่ฟ่าแต่งหน้าสวยงามอ่อนกว่าวัยมาก สวมชุดเครื่องประดับมุกเครื่องเพชรเต็มยศ นั่งโดดเด่นเป็นสง่าอยู่ด้านหน้าสุด ถัดมาก็คงเป็นคุณแม่ของคุณแชริม และครอบครัวของฝ่ายเจ้าบ่าว

            อาหนึ่งกับทองหล่อนั่งคู่กันอยู่อีกฟาก ทำทีเหมือนไม่ได้มาด้วยกันกับครอบครัวคุณหญิง สงสัยจะตั้งใจหลอกคนในงานว่าตัดขาดกันแล้วกับคุณหญิงวิไลเลขาจริงๆ แขกบางคนยังซุบซิบชี้ชวนกันไปทางอาหนึ่งกับทองหล่อ แต่ดูเจ้าตัวไม่สะทกสะท้านกับคำซุบซิบนินทาใดๆ เลย รักกันอย่างเปิดเผยจนน่าอิจฉา

             “ขอโทษที กูอ้อมไปรับพี่บาสมา รถติดชิบหาย นี่ขนาดออกมาแต่เช้าแล้วนะ” เสียงไอ้โตโต้ที่ดังอยู่ข้างๆ ทำให้ผมต้องรีบหันขวับไปมองหน้ามัน พลางขยับที่นั่งให้มันนั่งข้างตัวผม ทำไมหัวใจของผมต้องเต้นหนักขนาดนี้ด้วย เพียงเพิ่งเห็นหน้ามันในรอบสัปดาห์เท่านั้นเอง หัวใจมันเรียกร้องบอกออกมาว่าคิดถึงมันมากเหลือเกิน

             “แล้ว...พี่บาสล่ะ ไปไหนแล้ววะ” ผมแกล้งทำน้ำเสียง และอาการให้เป็นปกติมากที่สุด ไม่อยากให้ดูคิดถึงมัน หรือดูตื่นเต้นออกนอกหน้าเกินไปเมื่อได้เจอมันตอนนี้ เพราะใจผมก็กลัวสิงห์จะน้อยใจที่เห็นผมดีใจเมื่อเจอหน้าโตโต้ สิงห์ก็หันมามองผมสนทนากับโตโต้อยู่อีกด้วย

             “ไปนั่งกับอาหนึ่งโน่นแล้ว คุณแชริมโทรมาด่าพี่บาสตลอดทางเลย เป็นเพื่อนสนิทกันแต่ดันเดินทางมาร่วมงานแต่งงานไม่ถูก ทำเอาเกือบสาย เพราะมัวแต่รอกูไปรับ แถมรถยังติดบนทางด่วนอีก กูรีบแทบตาย” โตโต้บ่นให้ฟังด้วยอาการ และท่าทีที่ดูเป็นปกติเช่นกัน ไม่นานแขกก็นั่งกันพร้อมทุกคน

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
ตอนนี้ฮาไม่ออก รีบเคลียร์กับโตโต้นะพี่พีท เราคิดว่าสิงห์ต้องเข้าใจ

ออฟไลน์ โดดเดี่ยวแต่ไม่

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1582
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +178/-6

ออฟไลน์ bun

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2364
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-5
เข้าใจโตโต้อยู่นะ คงไม่กล้าโทรหาเพราะสิงห์กับพีท
อยู่ร่วมกันแล้วโดยมีทุกคนรู้เห็น แต่โตโต้เองยังอยู่ในสถานะเพื่อนอยู่
คงไม่กล้าเข้าไปยุ่งกับคนมีครอบครัวแล้วแน่เลย ก็เลยได้แต่รอให้พีทติดต่อไป
พีทคงต้องคุยกันให้รู้เรื่องและเครียร์กันทั้งสามคน และบอกผู้ใหญ่ให้รับรู้นะ
เพื่อที่พีทจะได้เข้ามาอยู่ร่วมในครอบครัวโดยไม่มีคำครหาอะ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด