สำหรับความคิดผมนะ
ตอนเก่าก็โอเคแล้วนะครับอาจจะจริงตรงที่ว่าอยู่ดีๆก็หักดิบเกิดเรื่องแต่ก็ได้อีกอารมณ์นึงเหมือนกันนะครับ
เหมือนกำลังจะเข้าพิธีแต่งงานแล้วเกิดอุบัติเหตุอะไรอย่างนั้น
แต่ก็แก้ใหม่ได้ดีขึ้นนะครับผมว่า
แต่ตรงที่บอกว่าเกลียดอยู่แล้วบอกอยู่ดีๆก็รักใจนึงก็เห็นด้วยนะครับแต่อีกใจก็เพราะผมอ่านแล้วรู้สึก
เหมือนตัวละครเริ่มหวั่นไหวบ้างเพราะตาพี่แชมป์ก็บางการกระทำก็ทำเหมือนจะดีกับเราด้วย
คนที่มีความสำพันธ์ใกล้ชิดขนาดนั้นผมว่ามันต้องมีบ้างแหละที่มีใจให้เค้าสังเกตได้จากตอน
ที่พี่แชมป์บอกตอนแรกว่าไม่ได้รักแล้วตัวเอกออกมาจากห้องแล้วร้องไห้...ถ้าไม่มีใจให้แล้วร้องไห้ทำไม
พอแก้ใหม่ก็โอเคครับแต่มีติดนิดส์นึงครับตรงว่ารักหมดหัวใจอ่านแล้วรู้สึกขัดๆแต่ถ้าบอกว่าเริ่มรู้ตัวว่ารักมัน
แต่ไม่ต้องบอกว่าหมดหัวใจน่าจะดูขัดน้อยลงนะครับผมว่าอาจจะเพราะว่าความสัมพันธ์ที่อึมคึมน่าจะทำให้
ตัวเอกน่าจะมีการเตรียมใจหรือมีการป้องกันตัวเองไว้บ้างไม่น่าจะถึงขั้นปล่อยใจขนาดทุ่มไปทั้งใจและด้วย
อย่างที่พี่สองบอกปูเรื่องว่าเกลียดมาด้วยมันน่ายังพอมีผลให้หักห้ามใจไว้บ้างแต่ก็อย่างว่ารีไรท์ว่าผ่านมา
ระยะหนึ่งด้วยอ่ะเน๊าะ(สรุปยังไงแน่วะ สับสนใจตัวเองจริงๆ...อย่าถือสาเลยนะครับ)
สรุปแก้ใหม่ก็ดีแล้วครับ(เอ๊ะยังไง)แต่ที่บอกคืออารมณ์หักดิบก็ได้อีกอารมณ์นึงเหมือนกันครับชอบหมด..แหะๆ
แต่ถึงยังไงผมก็ชอบเรื่องนี้มากนะครับผมอาจจะพูดมากไปหน่อย(โพสมากสุดแล้วในชีวิตไม่เคยคอมเมนท์
นิยายของใครแบบนี้เลยไม่รู้ว่าโชคดีหรือความซวยของคนแต่งกันแน่นะ...แหะๆ)
พูดไรผิดไปก็ขอโทษนะครับผมก็ไม่เก่งเรื่องแต่งนิยายหรือเก่งเรื่องภาษา
แค่พูดตามที่รู้สึกในอารมณ์ผู้บริโภคคนนึงครับ
จะเป็นกำลังใจให้นะครับแล้วรอตอนต่อไปนะชอบเรื่องนี้แนวนี้มากครับ
ปล.ย้ำอีกครั้งขอตอนใหม่เร็วๆนะครับอยากอ่านแทบบ้า...555+