อะแฮ่ม!
ถือได้ว่าผิดหวังค่อนข้างมากกับผลงานในตอนล่าสุด
อุตส่าห์รออ่าน อิอิ
แต่ก็เข้าใจได้ว่ามันเป็นผลงานในขณะที่คนเขียนเรื่องยุ่งมาก เลยอาจทำให้มีเวลาสร้างผลงานไม่เต็มที่
เนื้อหาตอนนี้ดูแล้วเหมือนเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ไม่มีเหตุผลรองรับ ทำให้อ่านแล้วเนื้อเรื่องในตอนนี้ดูลอยๆ ยังไงชอบกล
คนเขียนลงทุนปูเรื่องมาว่า ตั๊มเกลียดแชมป์มาก (เขียนได้ดีจนเจ้พลอยเกลียดแชมป์ไปด้วยจริงๆ)
แต่จู่ๆ ตั๊มก็ยอมให้แชมป์อย่างง่ายดาย ไม่สมกับความชิงชังที่ คนเขียนได้ปูเอาไว้ และความชิงชังนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว(เกินไป?) จนคนอ่านงงกันไปตามๆ กันเลยทีเดียว
แม้คนเขียนจะให้เหตุผลหักล้างเอาไว้ในตอนล่าสุดว่า...ตั๊มคิดว่าตนเองก็อาจจะรักแชมป์ไปเสียแล้วก็ตาม (ว่าแต่ไปรักกันตอนไหนวะ ไม่เห็นเกริ่นให้ระแคะระคายมาก่อนเลย งง!)
ส่วนการกระทำของแชมป์ที่ค่อนข้างเดาที่มาที่ไปไม่ได้ กลับไปกลับมาและสับสน อันนี้คุณน้องทำได้ดีแล้วเพราะว่าตั๊มเป็นคนเล่าเรื่อง ดังนั้นตั๊มจึงไม่สามารถล่วงรู้ถึงเหตุผลในใจของแชมป์ได้ว่าทำไมแชมป์จึงกระทำสิ่งนั้นๆ ลงไป ทำให้ภาพการกระทำของแชมป์จึงออกมาแบบสับสนและสร้างความอึดอัดใจให้คนอ่านแบบนั้น สื่อสารได้ดีมาก!!!
ดังนั้นน่ะเจ้ว่า...ถ้าจะให้ดีนะ ถ้าคุณน้องคนเขียนมีเวลาว่าง ช่วย"รีไรท์" ใหม่ในสิ่งที่เจ้สังเกตเห็นได้หรือเปล่า?
ว่าแต่เข้าใจที่เจ้เขียนไหมเนี้ย? เพราะเจ้อ่านเองก็ยังงงๆ อิอิ กำ