[b]ยกที่ 12 [/b]
หลังจากหัวถึงหมอนปุ๊บ
ผมก็หลับเป็นตายเลยทีเดียว
" เฮ้ย จะรีบหลับไปไหน "
เสียงไอ้โหดพูดดังแว่ว ๆ มาในหูผม
พร้อมกับรู้สึกถึงความหนักเหมือนมีอะไรมาทับบนตัว
แต่ก็ไม่ได้หนักมากอะไรแค่รู้สึกอึดอัดเท่านั้น
" อืม อย่ากวนได้ไหม คนจะนอนน "
ผมก็ได้แต่ ปัด ๆ มือ เพื่อที่หวังว่าไอ้ตัวที่มันทับผมอยู่จะออกไป
" อะ อืม "
พอผมจะอ้าปากพูดอีก จู่ ๆ ไอ้โหดมันก็เอาปากมาประกบปากผม
พร้อมกับสอดลิ้นเข้ามาในปาก
ส่วนมือมันก็สอดเข้ามาในเสื้อเพื่อสัมผัสกับยอดอก
ตอนนี้ไอ้โหดมันเลื่อนตัวมันมากดทับผมไว้ทั้งตัว
จนผมรู้สึกได้ถึงความแข็งขึงที่กำลังดุนดันอยู่บริเวณน้องชายผมที่ก็ลุกขึ้นสู้อย่างไม่ยอมแพ้
แล้วมือมันก็ค่อย ๆ ปลดเสื้อผ้าทั้งของผมและของมันออกไป
จนตอนนี้ร่างกายของเราทั้งสองคนเปลือยเปล่า
ไอ้โหดก็ค่อย ๆ เลื่อนปากลงมาขบเม้มที่ยอดอกของผม
ลากลิ้นลงไปเรื่อย ๆ จนถึงแอ่งสะดือ
แล้วก็ลากวนกลับมา
พร้อมกับมือของมันที่กำลังรูดน้องชายผมเล่นอย่างเบามือ
ส่วนอีกข้างก็กำลังลูบไล้บริเวณบั้นท้าย เพื่อเร้าอารมณ์
แล้วมันก็เอื้อมมือไปหยิบอะไรสักอย่างข้าง ๆ เตียง
หลังจากหันกลับมามันก็ยกขาผมขึ้นทั้งสองข้าง
ผมรู้สึกถึงความเย็นของเจลอะไรสักอย่างที่มันใช้มือลูบ ๆ ปากถ้ำของผม
สักพักก็รู้สึกถึงความรู้สึกคับแน่น และเจ็บปวดที่แล่นเข้าถึงขั้วหัวใจ
" โอะ โอ๊ยย "
ผมร้องขึ้นด้วยความเจ็บปวด
แต่มันก็ยังไม่ยอมหยุด
ยังพยายามที่จะยัดเยียดความเป็นชายที่กำลังแข็งชันเข้าไป
จนในที่สุดก็สำเร็จ แล้วก็กดแช่ไว้อย่างนั้น
พร้อมกับมือแล้วก็ปากที่ทำหน้าที่ปลุกเร้าอารมณ์ผมอีกครั้ง
จนผมเริ่มมีอารมณ์ร่วมไปกับมัน
ไอ้โหดก็เริ่มขยับท่อนลำเข้าออกช้าๆ
เพลงรักก็บรรเลงต่อไปเรื่อย ๆ
จนถึงทำนองคลองธรรมที่ต้องเป็นไปตามธรรมชาติ
แล้วผมก็ไม่รับรู้อะไรต่อจากนั้นอีกเลย
ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่ไอ้โหดมันทำไปทั้งหมดเพราะอะไร
...................................................
...................................................
" ฮ้าวววว อืม "
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนสาย ๆ
พร้อมกับความเคยชินที่จะเอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์มาดูเวลา
แต่ พอมองไปรอบ ๆ มันกลับไม่ใช่ห้องของผม
มันกลายเป็นห้องของใครก็ไม่รู้
ผมนั่งสงบจิตใจสักพัก
ความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนก็หลั่งเข้ามา
" เฮ้ย นี่ตูมีไรกับไอ้โหดหรอวะ "
ผมอุทานด้วยความตกใจ
ก็จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง
ในเมื่อเนี่มันเป็นครั้งแรกของผม
ที่อุตส่าเก็บไว้ให้คนรัก
ตาย ๆ ๆ
กลับต้องมาเสียให้ศัตรูเบอร์หนึ่งไปซะได้
แล้วยังให้ด้วยความเต็มใจซะด้วย
ไม่ ๆ ๆ
ต้องรีบหาทางออกไปให้เร็วที่สุด
คิดได้ดังนั้นผมก็รีบลุกแต่งตัวพร้อมกับความปวดร้าวที่บั้นท้าย
แล้วก็คว้ากระเป๋าสะพายออกจากห้อง
ขับรถกลับไปที่หอทันที
...................................
..................................
พอถึงหอพัก ก็พอดีกับเสียงโทรศัพท์หอดังขึ้น
" ฮัลโหล "
ผมกรอกเสียงลงไป
" ไอ้ตั้ม มึงเป็นไรวะ พวกกูโทรหามึงก็ไม่ติด แล้วเมื่อคืนมึงไปไหนมา
พวกกูมาเคาะที่ห้องก็ไม่มีใครมาเปิด กูนึกว่ามึงตายห่าไปแล้วซะอีก
นี่พวกกูกะว่าถ้าวันนี้ยังติดต่อมึงไม่ได้จะไปแจ้งความแล้วนะมึง
กูนึกว่ามึงโดนผู้ชายที่ไหนลากไปข่มขืนซะอีก "
เสียงไอ้หนิงโวยวายผ่านสายโทรศัพท์มา
" เออ กูขอโทษว่ะ ที่ไปไหนไม่บอกพวกมึง
เดี๋ยวกูค่อยเล่าให้ฟังแล้วกัน แล้วนี่พวกมึงอยู่ไหนกันเนี่ย "
ผมถามมันกลับไป
เพราะในเวลานี้ไม่มีอะไรที่ดีไปกว่าการได้นั่งคุยกับเพื่อนแล้วครับ
" เออ พวกกูนั่งอยู่หน้าตึกเนี่ย รอเรียนอยู่
กะจะไปแดกข้าวก่อนแล้วค่อยขึ้นเรียน
ก็เลยโทรหามึงก่อน มึงจะมาเรียนไหม "
ไอ้หนิงถามกลับมาอีกรอบ
" เออ ไป พวกมึงไปกินก่อนเลย เดี๋ยวอาบน้ำเสร็จกูตามไป
เจอกันที่หน้าห้องเรียนเลยมึง แล้วค่อยคุยกัน"
แล้วผมก็วางโทรศัพท์ลงไป
พร้อมกับความแปลกใจว่าทำไมหนิงมันไม่โทรเข้ามือถือของผม
" ชิบหาย "
พอผมมองหามือถือ พร้อมกับหาทุกซอกทุกมุม
แต่ก็พบแต่ความว่างเปล่า
สงสัยเมื่อเช้า
ด้วยความรีบผมคงลืมหยิบมันมาด้วยแน่ ๆ
โอ๊ยยย ซวย ๆ ๆ
อาบน้ำไปเรียนก่อนดีกว่า
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
เขียนบทอัศจรรย์ไม่ค่อยเป็น
ไปจิ้นกันเองเน่อ