ยกที่ 11
หลังจากนั้น ผมก็เดินกลับออกมา
ก็เจอกับพวกเพื่อน ๆผมที่มันยังนั่งอยู่ที่เดิม
ไม่มีใครสงสัยเลยว่าทำไมผมถึงหายไปนานขนาดนั้น
ไอ้เพื่อนชั่ว ชิ
แล้วเราทั้งหมดก็กลับบ้านกัน
โดยไอ้หวายไปส่งผมกับไอ้หนิง
เพราะอยู่ทางเดียวกัน
ส่วนไอ้ออยกับไอ้ไผ่มันก็ไปด้วยกัน
เพราะอะไรน่าจะรู้ดี เหอ ๆๆ
..........................................
..........................................
วันรุ่งเช้าผมก็ตื่นไปเรียนตอนเช้าตามปกติ
อาจารย์ที่สอนวิชาศิลปะเป็นผู้หญิง
แกใจดีมากก มาเรียนสายได้
ขาดได้ไม่ว่า แต่ต้องมีงานส่ง
อย่างนี้ก็สบายน่ะสิครับ
หุหุหุ
หลังจากเรียนเสร็จประมาณสิบโมงพวกผมก็พากันไปนั่งเล่นที่ใต้ตึกนิเทศเหมือนเดิม
ทุกอย่างก็ดำเนินไปแบบนี้
เหมือนจะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง( แค่ภายนอกน่ะสิครับ )
แต่จิตใจของผมนี่มันช่างร้อนรุ่มดังไฟสุมทรวง (เวอร์ ๆ ๆ )
" เฮ้ย ไปแดกข้าวกัน กูหิวแล้ว "
ไอ้ไผ่พูดทำลายสมาธิของผมที่กำลังคิดหาทางหนีทีรอดอยู่
"ร้านไหนล่ะ "
ผมถาม
" เอาร้านหลังตึกดีกว่า เสร็จแล้วจะได้กลับ เดี๋ยวต้องพาไอ้ออยไปหาหมออีก"
พอไอ้ไผ่ตอเสร็จพวกผมก็หันหน้าไปดูไอ้ออยทันทีเลยครับ
เพราะเมื่อเช้ามันก็มาเรียนตามปกติ
ไม่เห็นว่าไม่สบายตรงไหนเลยนี่นา
หรือว่ามันจะท้องผูก
เพราะเห็นมันนั่งหน้าบึ้งทั้งวัน
" เฮ้ย ออย มึงเป็นไรวะ ทำไมพวกกูไม่เห็นรู้เรื่องเลย "
ไอ้หนิงถามขึ้น
" นั่นอ่ะดิ กูก็เห็นมึงปกตินี่หว่า "
ไอ้หวายพูดสนับสนุนไอ้หนิงครับ
" อ้าว ก็กูต้องพาออยมันไปฝากท้องไง เดี๋ยวลูกกูเป็นไรไปไม่ได้โว้ยย ฮ่า ๆ ๆ"
ไอ้ไผ่ตอบพร้อมกับหัวเราะในท่าทางเอ๋อ ๆ ของพวกผมทุกคนยกเว้นไอ้ออย
" สัดสิมึง ไอ้ไผ่ กูไม่ได้ท้องสักหน่อย ยกเว้นมึงจะไปทำคนอื่นท้องน่ะสิ
หรือที่เค้าลือกันว่ามึงไปหจีบเด็กทันตะมันจริงวะ "
อ้าว เอาล่ะสิครับ อยู่ดีไม่ว่าดี
พ่อจอมเถื่อนสุดเซอร์ของเราไปยั่วน่างพญางูเหลือมเข้าให้แล้ว
" โอ้ยย จะจริงได้ยังไงล่ะที่ร้ากกก เค้าก็อยู่กับตะเองตลอด
ไม่ได้ไปไหนเลย กับน้องนั่นเค้าก็แค่คุยๆด้วยแหละ
ไม่เชื่อถามไอ้หวายดูก็ได้ "
ไอ้ไผ่ใช้ลูกอ้อนเข้าง้ออย่างเต็มที่
ซึ่งขัดกับใบหน้าและการแต่งกายของมันอย่างแรง
" เออ กูเองแหละเป็นคนปล่อยข่าวแกล้งมึง แล้วกูนี่แหละเป็นคนจีบเอง
มึงนี่ก็ยั่วขึ้นจริงๆนะไอ้ออย มิน่าวันนี้นั่งหน้าเครียด กูนึกว่าปวดขี้
ที่ไหนได้ เครียดเรื่องผัว "
" ไอ้สัด "
หลังจากไอ้หวายพูดจบ ก็มีเสียงสองเสียงพูดขึ้นพร้อมกัน
ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้ นอกจากไอ้เถื่อนกับนางพญางูเหลือม
" อยู่ดีไม่ว่าดีนะมึงน่ะ ยุให้ผัวเมียเค้าแตกแยกกันอยู่ได้
ว่างนักไม่ไปหาเมียไว้ทะเลาะแก้เหงาล่ะ "
ไอ้หนิงเสริมทัพ
" กูก็รอมึอยู่ไงหนิง เมื่อไหร่มึงจะเลิกกับแฟนวะ "
" อ้าวไอ้เชี่ยนิ กูอยู่กับแฟนกูดี ๆ เดี๋ยวเถอะเมิง "
" เฮ้ย ๆ ๆ หยุดทะเลาะกันเถอะว่ะ ไปแดกข้าวกันเหอะ
เดี๋ยวกูต้องไปทำธุระแล้ว "
ผมพูดตัดบท พร้อมกับเดินนำไปก่อน
.......................................................
.......................................................
หลังทานข้าวเสร็จผมก็แยกจากพวกมัน
เพราะผมต้องไปพักผ่อน
เพราะคาดว่าเย็นนี้ต้องเจองานหนักแน่ ๆ
มีรึคนอย่างไอ้โหดนั่นจะปล่อยผมง่าย ๆ
แค่เรื่องสองหมัดคงไม่เท่าไหร่หรอก
แต่เรื่องของศักดิ์ศรีที่ผมกล้าไปเหยียบน่ะสิ
หนักกว่าเยอะ
........................................................
........................................................
คุณพ่อค้าบบบ รับโทสับด้วยค้าบบบบ
คุณพ่อค้าบบบ รับโทสับด้วยค้าบบบบ
คุณพ่อค้าบบบ รับโทสับด้วยค้าบบบบ
อ่ะ อืม
" สวัสดีครับ "
ผมตื่นจากการหลับไหลลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ที่วางไว้บนโต๊ะคอม
" เมื่อไหร่จะมา "
เสียงใครวะ เบอร์ก็ไม่คุ้น
" เอ่อ ไม่ทราบว่าใครครับ "
" กูเอง "
ใครวะ มึงอย่ามากวนอารมณ์คนกำลังหลับสบายได้ไหมวะ
" กูเองแล้วใครวะ กูจะไปรู้หรอ มึงอย่าให้กูรู้นะว่าใคร
แมร่งกวนเวลานอนกู แค่นี้นะ "
ติ๊ด
ผมก็กดปุ่มวางสายไป
สักพักเบอร์นั้นก็โทรมาอีกครั้ง
แต่มีรึผมจะรับ
ต้องเป็นไอ้พวกนั้นโทรมากวนเวลานอนของผมแน่ ๆ
พอผมวางโทรศัพท์ลงกับโต๊ะ
และเหลือบตามองไปที่นาฬิกาบนโทรทัศน์
" ชิบหาย หกโมงครึ่ง "
แสดงว่าเมื่อกี๊ต้องเป็นไอ้โหดนั่นโทรมาแน่ๆ เลย
ซวยๆ ๆๆ
แล้วมันไปเอาเบอร์ตูมาจากไหนวะเนี่ย
" ห้ามเบี้ยวนะมึง ไม่งั้นคราวนี้มึงไม่ได้อยู่ดีแน่ "
จู่ ๆ คำพูดมันก็ดังก้องขึ้นในโสตประสาทของผม
บรื๋อออออออ
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
เดี๋ยวเอาอีกครึ่งมาต่อนะค้าบบ
กำลังปั่นอย่างแรง
กลัวจะรอกันนาน
เอาไปครึ่งนึงก่อนเน่อ
แล้วปกติเค้าลงต่อเนี่ย
จะลงในเม้นเดิม
หรืออันใหม่ดีคับ