ได้สองหนุ่มมาอยู่ด้วยอย่างนี้ครอบครัวอุ่นขึ้นเยอะเลย
แต่ก็ยังรู้สึกไม่เต็มสมบูรณ์สินะน้องภู แต่อย่าเหงาน้าาา
เชื่อว่าไม่นานการรอคอยก็จะสิ้นสุด ขอแค่อดทนเท่านั้น
ที่ผ่านมาน้องภูก็ทำหน้าที่ของผู้รอได้อย่างดีนี่นา

ฝ่ายคุณแม่ก็คงรู้สึกไม่ต่างกันที่ต้องห่างและรอคอยเวลา
แต่ที่ทำให้อดทนได้ก็เพราะเชื่อว่าสักวันต้องได้เจอกัน
อยู่กับพี่พีท คุณย่าและทะเลาะกับพี่บุ้งไปพลางๆก่อนนะ

ขอบคุณคนเขียนมากค่ะ

บวกเป็ดจ้ะ ไม่ได้เจอทุกวัน แต่รักน้องภูทุกวันนะเออ
