Preview เฮียฮ้ง & ฟิน
1.
แม่ง ปิดโทรศัพท์ ไอ้น้องเวร
จับได้ว่าหนีไปไหนจะตีให้ก้นลายเชียว
มองไปรอบๆก็รู้สึกโมโห ใช่สิ เดี๋ยวนี้มึงโตแล้วนิ เห็นเฮียอย่างกูเป็นแค่หัวหลักหัวตอ ไปไหนไม่เคยบอก บ้านช่องก็ไม่กลับ เมื่อก่อนนะ เฮียอย่างนู้น เฮียอย่างนี้ รักเฮียมาก ตอนนี้ มีแต่ด่าว่ากูขี้เกียจอย่างนู้น ซกมกอย่างนี้
มองนาฬิกา ห้าทุ่มกว่าแล้ว ไอ้คนขับรถสองแถวเสือกทะเลาะกับเมียเลยไล่ลูกค้าลงจากรถ เออ โชคดีผมจดเบอร์เจ้านายมันไว้ทัน เดี๋ยวพรุ่งนี้มึงเจอดีแน่ ให้กูเดิน จะกิโลเลยนะเว้ยจากตรงนี้หน่ะ วินหรอ? ไม่ต้องฝัน แถวนี้เงียบอย่างกับป่าช้า
ไอ้ร้านหมูย่างเกรดต่ำยังเปิดอีกหรอวะ ว่างๆชวนไอ้จั๊วะมากินดีกว่า เห็นมันพึ่งได้แฟนใหม่ เดี๋ยวก็คงเอาแฟนมาโชว์อีกแหง ผมละอิจฉา มึงมันรวยนิ กูนี่จะแดกอะไรแต่ละอย่างยังคิดอย่างต่ำสามรอบ ทำงานเลือดตากระเซ็นมาเซ่นไหว้นี้บรรพบุรุษ โห พูดไปพูดมาแล้วพึ่งคิดได้ ผมมันอภิชาตบุตรเลยนี่หว่า วิดน่า ม้ารักผม ม้าไม่รักมึงแล้วไอ้ตี๋ เดี๋ยวนี้ม้ามีแต่ถามว่าตี๋ไปนะแล้วไม่ถามต่อ เห็นไหม หลักฐานชัดเจน
เดินต่อมาอีกหน่อย ไฟตรงนี้ไม่มีแล้ว นี่ล่ะน่า บ้านเมืองเราถึงไม่เจริญ คดีฆาตกรรมมันถึงผุดเป็นเห็ดขึ้นห้องน้ำขนาดนี้ มืดๆแบบนี้โคตรอันตราย ถึงจะเป็นถนนใหญ่ก็เถอะ แต่รถมันมีซักคันไหมผมถามจริงๆ
เมื่อไหร่จะพ้นทางนี้ซักทีวะ มองซ้าย มองขวา เออ ไม่มีคนตามมา มองไปข้างหน้า เวรล่ะ นั่นมันอะไรวะ! ศ..ศะ..ศพเร๊อะ!
หยุดเดินเลยครับท่าน แถวนี้มันไม่มีใครให้เรียกเลยหว่ะ กูเปล่านะ กูไม่ได้ทำ กูเป็นพลเมืองดีชูสองนิ้วเลยนะเว้ย ตายยังวะนั่น ใส่เสื้อขาวเกงดำแบบนี้มันก็นักศึกษานี่หว่า ไหงมานอนหน้าคว่ำตายเป็นศพริมถนนงี้วะ
“น..น..น้อง”
นิ่ง
ไม่ขยับ
นั่งลงยองๆข้างๆ เอาไฟมือถือส่อง ไม่มีรอยเลือด หรือหัวใจวายล้มลงไปตายเฉยๆหว่ะ
เอาตีนเขี่ยๆที่กางเกงก็ยังนิ่งอยู่ ก้มหน้าลงไปใกล้อีกนิดนึง..อื้อหือ กลิ่นเหล้าหึ่ง ไอ้นี่มันแค่คนเมานี่หว่า ไอ้นี่นิ มึงทำกูหัวใจเกือบวาย ถ้าคนมันโผล่มาแล้วมึงตายจริงเขาหาว่ากูเป็นฆาตกรมึงจะรับผิดชอบยังไงวะ!
ดันตัวมันนอนหงาย แม่งหน้าตาคุ้นๆหว่ะ เหมือนเคยเห็นเมื่อชาติปางก่อน ไอ้ตราบนอกก็ประกาศชัดว่ามอเดียวกับไอ้น้องเวร หน้าตาตอนนี้มันเลอะคราบดินที่แก้มนิดหน่อย เคี้ยวอากาศแจ็บๆๆ เดี๋ยวนะ นี่มันพี่รหัสไอ้ตี๋ไม่ใช่หรอ จำได้เพราะมันเคยมาหลอกกินโจ๊กฟรีบ่อยๆตอนไอ้ตี๋อยู่ปีหนึ่ง เนียนมาก มาถึงสั่ง รอไอ้ตี๋ทำงานเสร็จแล้วไปเรียนพร้อมมัน ไอ้ตี๋ก็ไม่กล้าพูด ม้าก็ใจดีอยู่แล้ว มีแต่ผมนี่แหละ โมโหแม่ง นั่งกินที่คนอื่นอีก
ชื่ออะไรฟิ่วๆซักอย่าง
“เห้ย มึง” เอามือตบๆหน้ามันหน่อย ตื่นหน่อยดิวะ ผมจะทำเป็นไม่เห็นก็ใจร้ายเกินไปหน่อยวะ “ไอ้...อะไรวะ ไอ้ฟิ่วๆ เออ มึงตื่น”
เหมือนมันจะรู้สึกตัว ขมวดคิ้วนิดหน่อย หันหน้ามาทางผม แล้วมันก็....
“อ..อ...อ้วกก”
สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เต็ม-เสื้อ-กู!!!!!!!!
มึงนอนตรงนี้ไปเลยนะ!! นอนจมกองอ้วกมึงไปเลย ใครใจดี ไม่ใช่กูแล้ว มึงอ้วกพุ่งใส่กูแบบนี้ไม่กระทืบมึงลงดินก็บุญแล้ว!
“แม่ง ไรของมึง ไอ้เชี่ย กูจะช่วยมึง เปลี่ยนใจแล้ว นอนจมกองอ้วกมึงไปเลยนะ”
“..อ..อือ..แค่ก แค่ก”
“.....”
เหมือนเห็นภาพไอ้ตี๋ตอนเด็กๆ บางทีไม่สบายมันก็อ้วกแบบนี้ ผมต้องเก็บประจำ
กู-มัน-พ่อ-พระ!!
“รอบเดียวนะ กูให้มึงอ้วกใส่กูได้รอบเดียว มีอีกรอบกูทุ่มมึงลงข้างทางแน่!” เออ ขู่คนเมา เห็นไหม มันกลัวจนไอใหญ่แล้ว สงสัยจะสำลักน้ำลาย
ดันตัวมันขึ้นมานั่ง อื้อหือ กลิ่นเหลือรับประทาน เป็นการพบหน้ากันครั้งแรกที่ไม่มีไอ้ตี๋ ซึ่งมันก็หาความประทับใจไม่ได้เลยซักนิด เอาผ้าเช็ดหน้าที่มันก็มีแต่เหงื่อปาดๆเช็ดคราบบนหน้ามันออกไปหน่อย ตอนนี้ผมก็น่าจะเหม็นพอๆกับมันนี่แหละ ไม่กล้ามองต่ำที่เสื้อตัวเองเลย ไอ้นี่สูงไปกว่าไอ้ตี๋ไม่เท่าไหร่เลย แบกเลยไม่ลำบากมาก เสียวอย่างเดียว ถ้ามันอ้วกนี่หัวตูเต็มๆเลยนะเหวย
บ้านไฟยังเปิดอยู่ ม้ายังไม่นอนอีกหรอวะ
“ม้า ม้าครับ ออกมาช่วยฮ้งหน่อย!!”
ม้าก็ออกมาทั้งชุดนอน เห็นผมแบกซากมนุษย์กังๆมาด้วยคนนึงก็ตกใจ นึกว่าไอ้ตี๋ครับ ผมเลยรีบบอกว่า ไม่ใช่ แต่เป็นพี่รหัสสุดเลิฟของมันนี่แหละ
“พาเข้าไปในบ้านก่อน เดี๋ยวม้าไปหาผ้ามาเช็ดให้”
ถ้าไม่เช็ดตัวผมก็กะจะให้มันนอนกับต้นไม้เป็นปุ๋ยไปสักคืนนึง อื้อหือ แกะเสื้อมันออก ไอ้นี่มันร้าย แอบสักด้วยนิหว่า รอยสักตรงเหนือขอบกางเกงขึ้นไปนิดเดียว รูปอะไรวะ เหมือนรอยมันต่อลงไปในกางเกง อยากดูหว่ะ
แต่ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องถอดกางเกงมัน ไม่ต้องฝันไป สภาพตอนนี้แค่ไม่ถีบมันลงคูข้างทางก็คงเป็นผลจากบุญเก่ามันแล้ว “เฮ้ย ไอ้ฟิ่ว มึงตื่นดิ”
“อื้อ ไม่เอางอกนะเว้ย”
“ไรของมึงเนี่ย กูบอกให้ตื่น” ละเมออะไรของมันวะ
“เออๆ ใส่ตับด้วย กูชอบกิน”
“........”
“ตั๊วตี๋ เช็ดตัวน้องเขาหน่อยไป ไปล้มที่ไหนมาทำไมสกปรกอย่างนี้ เอ้า ตั๊วตี๋ก็เลอะเหมือนกัน ไปอาบน้ำไปเดี๋ยวตรงนี้ม้าจัดการเอง”
เออ พูดเสร็จสรรพผมก็รีบปลีกตัวออกมาจากมันเลยครับ เสื้อก็แช่ลงกะละมัง รีบอาบน้ำ ออกมาก็เห็นม้ากำลังซักผ้าที่ใช้เช็ดตัวมันอยู่
“ปล่อยมันนอนโซฟาแล้วกัน ไม่มีเสื้อให้มันเปลี่ยน”
“ก็เอาผ้าห่มลงมาให้น้องเขาหน่อยแล้วกัน”
เอาผ้าห่มไอ้ตี๋นี่แหละ ดีพี่มึงนิ รักดีนัก ไปกับกูน้อยกว่ามันอีก ไปเป็นน้องมันเลยซะสิ
ไอ้ฟิ่วนี่มันติสต์มากเลยหว่ะ แล้วข้าวของมันหายไปไหนหมด แบกมาก็เห็นแต่ตัวมันเพียวๆ สงสัยจะโดนมือดีหยิบไปแล้วแหง แล้วทำไมไม่หิ้วมันไปด้วยวะ! จะเหลือมันไว้ให้กูเก็บทำไม!!
“ตื่นแล้วก็รีบๆไปเลยนะมึง” ปิดไฟ ห่มผ้าห่ม ลากพัดลมมาจ่อให้มันเลย เอาให้สบายเลยนะ ไอ้คุณชายเน่าเอ๊ย มันก็ถลกเสื้อขึ้นมาเกาพุงแกร่กๆ มารยาทงาม ขอมอบโล่..
“เมื่อไหร่เกาเหลากูจะได้วะ”
กูว่ามึงหลับไปตลอดกาลเลยดีกว่านะ...
.......................................
.............................
[To be con...]
[22.11.54]
ดูไปดูมา อ้ะ เหลืออันนึงยังไม่ได้หลงนี่หว่า
แถมยังไม่เสร็จอีก
มันคือโปรเจคต์"เฮียฟิน" นี่หว่า!!!
เอามาลงให้อ่านเล่นๆคัฟ
หัวข้อ: เงินน่ะ..มีไหมวะ?! [Last/P.377/7.10.59] (อ่าน 3306899 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก