เหมือนว่าคนอ่านต้องถอยหลังกลับไปทำความเข้าใจในตัวของแก้วใหม่อีกสองสามก้าว
แค่แก้วพาดิวไปสถานที่ลับของตัวเองแบบนั้นก็ว่างงแล้ว แต่นี่ยังคิดอะไรโน่นนี่มากมายเพิ่มมาให้คนอ่านเซอร์ไพรส์อีก...
ถ้าพยายามเข้าใจแก้ว...ก็เหมือนกับว่าก่อนหน้าที่แก้วจะโดนดิวจับตัวมานั้น แก้วมันอึดอัด ทุกข์ใจ และมีความคิดที่จะจบปัญหาต่างๆ ด้วยวิธีการแบบตอนนี้
แต่เพราะแก้วมันมาเองไม่ได้ (ถึงมาได้ก็ไม่ได้อยากมาด้วยตัวเอง) มันก็เลยไม่ได้กระทำการอะไรตามใจอย่างที่มันคิด
ดิวมันเข้ามาได้จังหวะพอดี มาเป็นเครื่องมือให้แก้วได้ทำอะไรอย่างที่มันอยากทำ
แต่แก้วก็ประมาทดิวไปนะ คนกำลังหน้ามืดตามัวแบบนั้น คิดหรือว่าตัวเองจะสามารถควบคุมได้
น่าเสียดายที่แก้วไม่รู้ว่าปัญหาของฝิ่นและพงษ์มันเริ่มคลี่คลายแล้ว แก้วไม่รู้ แต่คนอ่านรู้....คนอ่านก็เลยมานั่งหงุดหงิดกับสิ่งที่แก้วทำ
ไม่รู้เหมือนกันว่าแก้วจะทำอะไรต่อไป จะเลวร้ายอย่างที่คนอ่านนึกอยู่ตอนนี้หรือเปล่า
ซึ่งคนอ่านก็งงๆ ในสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะนั่นแสดงว่าแก้วรักฝิ่นมาก มากจนรู้สึกทรมานสุดๆ กับการที่ทำให้ฝิ่นต้องผิดหวังและเสียใจ
แก้วเลือกพงษ์ก็จริง แต่ใจของแก้วต่อต้านพงษ์ตลอดเวลา
แล้วจะเลือกพงษ์มันทำไมว้า...เลือกมาอยู่กับเขา แล้วมาทำร้ายจิตใจเขา สั่งสอนเขาโดยวิธีการแบบนี้อะนะ
ทุกอย่างมันจะจบได้ยังไง ในเมื่อคนที่พงษ์กับฝิ่นแคร์ มันคือแกคนเดียวอะแก้ว
พงษ์คงเสียใจและอาจสำนึกผิดอย่างที่แกคิด
แต่ฝิ่นล่ะ...คนที่แกรักและรักแก เขาจะรู้สึกดีที่แกเป็นอะไรอย่างนั้นหรือ เขาคงรู้สึกดีขึ้นกระมังจากที่เคยเสียใจกับการที่แกเคยเลือกพงษ์?
สรุป...แกมันก็แค่เหนื่อยที่จะอยู่ต่อไป เหนื่อยกับการที่ต้องเข้ามาอยู่ในวงจรอุบาทว์นี่ เท่านั้นแหละ
ส่วนแก...ไอ้ดิว
เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าทำไมแกถึงอยากได้ไอ้แก้วนัก แกนี่มันมีปมด้อยซะจริงๆ อะไรทำให้แกโตขึ้นมาโดยมีความรู้สึกแบบนี้กัน
อยากได้รับความรู้สึกแบบที่แก้วมีต่อพงษ์....ก็แล้วทำไมแกไม่หาคนของแกเอง แกนี่มันน่า.....
ตามความคิดของคนอ่าน เรื่องนี้มีแค่ความรู้สึกของคนสามคนนะ...คือ...พงษ์ แก้ว ฝิ่น
คนอื่นเป็นแค่คนนอก แต่คนนอกบางคนก็มีผลมากมายกับสามคนนั้น อย่างไอ้พี่ดิว นี่แหละ
// คนเขียนอ่วมแน่ถ้าแก้วถูกไอ้พี่ดิวทำอะไรแบบนั้นจริงๆ...มันแบบ...
อ้อ...คนอ่านท่านอื่นไม่ต้องตื่นเต้น คนเขียนเขาเคยลั่นปากไว้แล้วว่าจะไม่มีใครตายอีก
แต่เขาไม่ได้รับปากนะว่าแก้วจะโดนอะไรบ้าง....(มันจะยิ่งแย่กว่าตายมั้ยนะ
)