หัวข้อ: l Damage love บำเรอรักบทเมียน้อย ภาค 1+2 l จบ!!!

[ฝ ฝ้าย]

บทที่สามสิบสี่

น้ำทนเห็นน้องชายร้องไห้แบบนี้ไม่ไหว เขาอยากเดินไปหาวุฒิแล้วตบหน้าแรงๆซักที ทั้งๆที่คิดว่าจะดูแลนนท์อย่างดี คิดว่าจะเป็นผู้ปกครองให้นนท์ได้ เขาคิดผิดใช่ไหมที่ฝากนนท์ไว้กับคนอย่างวุฒิ ทำไมถึงทำร้ายนนท์ซ้ำแล้วซ้ำอีกแบบนี้ ทำไมนะวุฒิ น้ำมองน้องชายสะอื้นไห้อยู่ในห้องรับแขกอย่างเจ็บปวด


   สิงห์ดึงคนตัวเล็กที่ยืนดูน้องชายมาซบอก


   “ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวสิงห์จัดการเอง”สิงห์กระซิบคนตัวเล็กในอกแล้วจูบที่กระหม่อมบาง


   น้ำพลิกตัวไปกอดสิงห์แล้วร้องไห้เสียใจที่ตัวเอง ดูแลน้องไม่ได้ ที่ตัวเองคิดผิด ถ้าเขาไม่คิดแผนที่ต้องไปให้พ้นๆจากนนท์จากทุกคนโดยการโกหกว่าตัวเองตาย เรื่องคงไม่บานปลายขนาดนี้


   “ไม่เป็นไร ไปปลอบน้องเถอะ เดี๋ยวสิงห์จะไปเคลียร์กับไอ้วุฒิให้รู้เรื่อง”


   “อื้อ ฝากด้วยนะ”น้ำบอกเบาๆ พลางมองด้วยสายตาฝากความหวัง สิงห์โยกหัวคนตัวเล็กไปมา แล้วก้มหอมแก้มเล็กอีกทีเพื่อขอกำลังใจ 


ลับหลังสิงห์เดินออกไป น้ำก็เดินเข้าไปกอดน้องชาย นนท์หันกลับมากอดพี่ชายแล้วร้องไห้โฮ


“พี่น้ำ พี่วุฒิไม่รักนนท์แล้ว พี่วุฒิไม่ต้องการนนท์แล้ว”


น้ำไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่ลูบหัวคนตัวเล็กไปมาอย่างปลอบโยน เขานั่งกอดจนคนตัวเล็กนอนหลับไปทั้งน้ำตา



ฝ่ายสิงห์รุดหน้ามาที่คอนโดหรูของวุฒิอย่างหัวเสีย ไม่ใครก็ใครวันนี้ได้มีเลือดหัวออกแน่นอน เขากดลิฟต์ขึ้นไปบนชั้นที่เป็นห้องของวุฒิอย่างไม่ถูกต้อง


“คิดว่าฉันไม่รู้หรือไง คิดว่าฉันโง่ใช่ไหม บอกมาบอกว่าใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังพวกแก ถ้าแกไม่บอกฉันจะฆ่าแก บอกมา”ภาพของวุฒิกำลังบีบคอวินอยู่หน้าห้องทำเอาสิงห์ตกใจ เขาจึงรีบเข้าไปห้าม


“เฮ้ย วุฒิมึงจะทำอะไรน่ะ มึงบ้าไปแล้วหรอวะ”สิงห์ผลักวุฒิล้มลงไปนอนกับพื้น พลางช่วยพยุงวินที่โดดบีบคอให้ยืนทรงตัว


“มึงหลบไปสิงห์”วุฒิชี้หน้าเพื่อนรัก สิงห์ส่ายหน้า เขาได้กลิ่นเหล้าจากตัวเพื่อนสนิท


“ไม่หลบ มึงเป็นเหี้ยอะไร ห๊ะ มึงจะบ้าเป็นบ้าหรือไง”สิงห์ด่ากราด พลางก้มดูร่างเล็กที่ร้องไห้น้ำหูน้ำตาไหล พยายามหายใจเข้าออกอย่างทรมานเพราะโดนบีบคอจนเป็นช้ำ


“มึงนั้นแหละเป็นเหี้ยอะไร มาขวางกูทำไม กูจะฆ่ามัน”วุฒิพูดอย่างคนสติเลื่อนลอย


“ไม่เป็นไรใช่ไหม”สิงห์ลูบหลังวินด้วยความเป็นห่วง โดยหารู้ไหมว่ากำลังปลอบงูเห่าดีๆนี่เอง


“แค่กๆ”วินจับคอตัวเองพลางหายใจอย่างทรมาน หนอยอีกนิดเดียว อีกนิดเดียวเท่านั้น เขาก็จะได้ทุกอย่างแล้วมันรู้ตัวได้ยังไง 


“งูพิษจับได้มันต้องฆ่าให้ตาย ถ้ามันเจ็บมันจะย้อนกลับมากัดเราถูกไหม”วุฒิเชิดหน้าถามสิงห์แต่สายตามองที่ร่างบางพลางทำท่าจะลุกขึ้นมาจัดการวินอีกรอบ


“เกิดอะไรขึ้น มึงบีบคอวินทำไม มึงทำน้องนนท์เจ็บยังไม่พออีกหรอ มึงทำวินอีกทำไมมึงบ้าไปหรือไง”


“ช่วยด้วย แค่กๆ ช่วยด้วย”สิงห์ใช้มือลูบหลังวินไปมา แล้วพยายามพาหลบวุฒที่พยายามคว้าร่างบาง


วินมองวุฒิอย่างโกรธแค้น พอหายจากอาการทรมานก็ผลักสิงห์ออกแล้ววิ่งไปที่ลิฟต์


พอเห็นวินวิ่งออกไป วุฒิก็วิ่งตามแต่สิงห์มากันไว้


“อย่าปล่อยมันไป ไอ้สิงห์ เชี่ยแม่ง”วุฒิต่อยสิงห์ แต่สิงห์หลบได้เลยต่อยได้แค่ลม


“มึงเป็นบ้าอะไรวะ”สิงห์ผลักวุฒิไปชนกำแพง


“มึงแม่ง เชี่ยเอ้ย”วุฒิสบถ แล้วเดินหันหลังกลับไปที่ห้องตัวเอง สิงห์เดินตามไปกระชากร่างสูงให้หันมาหาตัวเอง


“มึงไล่นนท์ออกจากห้องทำไม มึงทิ้งนนท์ทำไม มึงทำน้องร้องไห้มึงรู้ไหม”สิงห์เข้าเรื่องทันที วุฒิแสยะยิ้มอย่างกวนๆ


”ก็ดีแล้วนี่ นนท์ไปหามึงไม่ใช่หรอ รอเวลานี้มานานแล้วนี่ เอาเลย กูไม่ใช้แล้วมึงอยากได้ก็เอามันเลยกูยกให้ ฮ่าๆๆๆ”วุฒิหัวเราะ
เหมือนคนบ้า สิงห์กำหมัดแน่น แล้วต่อยหน้าวุฒิแรงๆหนึ่งที


วุฒิกระเด็นไปตามแรงหมัดแต่ไม่ยอมล้ม เขาถุยเลือดในปากทิ้งแล้วหัวเราะ ดวงตาแดงกล่ำเพราะฤทธิ์เหล้า


“กูพูดจี้ใจดำสินะ  ของเหลือเดนจากกูมึงชอบนักไม่ใช่หรือไง”สิงห์กำลังจะเดินเข้าไปต่อยวุฒิอีกหมัดแต่ร่างสูงของวุฒิล้มลงไปก่อน


“เหี้ยไรนักหนาวะเนี่ย”สิงห์มองเพื่อนรักอย่างสลดใจ เขาพยุงร่างสูงขึ้นแล้วพาไปโรงพยาบาล 


สิงห์เดินวนเวียนอยู่ในห้องพักอย่างไม่เข้าใจ ไหนได้ข่าวจากคนของเขาว่าวุฒิกับนนท์ไปสวีทกันบนเกาะส่วนตัว ดูจะหวานราบรื่นแล้วไหงถึงเป็นแบบนี้ไปได้ ไม่ถึงชั่วโมงน้ำก็กระหืดกระหอบเข้ามา


“วุฒิเป็นไงบ้างสิงห์”ร่างเล็กหอบตัวโยก พอรู้ข่าวว่านนท์เข้านอนก็รีบออกมาเลย


“ก็เมา นอนไม่ได้สติเนี่ยแหละ ไม่รู้ทะเลาะอะไรกับวิน ไปถึงก็แทบจะฆ่ากันอยู่แล้ว”สิงห์ก้มหน้าครุ่นคิด น้ำเดินไปกอดร่างใหญ่อย่างให้กำลังใจ


“เดี๋ยววุฒิตื่นขึ้นมาแล้วเราค่อยถามเรื่องนี้อีกทีนะ”


“มันจะไม่ตกใจใช่ไหมที่เห็นน้ำแบบนี้”สิงห์ลูบใบหน้าหวานอย่างหวงแหน กลัวว่าวุฒิจะผละมาหาน้ำอย่างง่ายๆ


“เราควรต้องบอกความจริงกับวุฒิแล้วละ ปิดไปก็ไม่ได้ช่วยอะไร”


“ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะอยู่ด้วยกันนะ”สิงห์อ้อนเพราะกลัวน้ำจะใจอ่อนถ้าวุฒิมาง้อ


“อื้อ เราจะอยู่ด้วยกัน”แค่คำพูดเพียงเล็กน้อยก็ทำเอาหัวใจที่สั่นคลอนกลับมามั่นคงเหมือนเดิมอีกครั้ง สิงห์จูบคนตัวเล็กจนชื่นใจ ก่อนฝากให้น้ำดูแลสิงห์ ตัวเขาเองจะเข้าไปดูที่บริษัทวุฒิดูว่าเกิดอะไรขึ้น


ปัง



เสียงประตูปิดลง น้ำก็เดินเข้าไปข้างเตียงวุฒิทันที



“เจอกันสักทีนะ วุฒิ”น้ำลากมือไปบนหน้าเข้ม พลางขยับเข้าไปมองใกล้ๆ หล่อเหมือนเดิมไม่มีผิด ถึงจะโทรมไปหน่อยแต่ก็ยังคงเหมือนเดิมไม่มีผิด



“หล่อเหมือนเดิมไม่มีผิด คิดว่าจะโทรมกว่านี้ซะอีก”



วุฒิของเขา วุฒิจะเป็นของเขาคนเดียว  จะไม่เป็นของใคร ต่อไปจะไม่มีใคร มาพรากเราจากกัน น้ำไล้มือลงมาบน อกหนา
หมับ


มือหนาจับแขนเล็กไว้พลางลืมตาขึ้นมา





“แพศยา”คำแรกที่หลุดปากวุฒิออกมาทำเอาน้ำตัวสั่นเทิ้ม หรือว่าวุฒิจะรู้ความจริง








......................................................................
ขอโทษที่หายไปนานนะคะ ติดสอบ
กลับมาแล้ว ใครคิดถึงกันเม้นท์ด้วยน๊าาา

[chompoonut139]

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงง  มันอัดอั้นตันใจ

น้ำปิดบังอะไรไว้

[pornumpai-ka]

 

อะไรกัน  มันค้างงงงง

[maru]

น้ำเป็นคนวางแผนเรื่องทั้งหมดหรือไงกันนั่น

[wi_OoO_wi]

“แพศยา”

โว้ววววววว กลับมาแบ้ววววววววววว

แรงเหมือนเดิม มันส์มากก 

น้ำเหนื่อยมั้ยอ้ะ 

[Yunatsu]

หรือจะเปนน้ำ ที่คิดแผนการทั้งหมด

 

[pannixz]

เอะ!! น้ำ 

[broke-back]

คดีพลิก
คนร้ายตัวจริงปรากฎ เฮ้ยยยย จริงดิ


คนอ่านหงิกแดกซิครับ
แทงหวย ถูกแดกกินเรียบ
ทำไมเป็นแบบนี้อ่ะ..น้องฝ้าย


ติ๊ดๆๆๆๆๆ แบตเตอรี่สมองหมด
หยุดการทำงาน ซิกๆๆๆๆๆ

[Zalzah_iP]

เหนื่อย

[•♀NoM!_KunG♀•]

เอิ่ มมม!! สรุปแล้วยังไงกัน เห้อ!! นน

[hunnanoii]

สั่นไปค่ะ รอมานานขอแบบยาวๆให้ชุ่มปอดหน่ยได้ไหมค่ะ

[@Lucifer_Prince@]

โอ๊ย!!!ช้ำๆๆๆโดนหลอกอีกแล้ว  วุฒินายรู้ทุกอย่างแล้วทำไมๆไม่คิดที่จะบอกคนอื่นๆ  รู้มั๊ยว่าสิงห์มันจะเป็นยังไง  ไม่น่าจะให้คน4คนนี้มาพบเจอกันเลยจริงๆ  น้ำผมอยากบอกคุณว่าคุณมันสารเลวมากๆ  ตบตาคนอื่น  หลอกใช้คนอื่นเพื่อตัวเอง  ผมเกลียดคุณมากนะน้ำถ้าคุณคิดแบบนั้นจริงๆ  รอตอนต่อไปนะคัฟพี่ฝ้าย  ขอบคุณคัฟ

[snowboxs]

อะไรกันนี่ อย่าบอกนะว่าเบื้องหลังทั้งหมดเป็นน้ำ

[ฝ ฝ้าย]

บทที่สามสิบห้า

“เอามือออกไปจากตัวฉัน”วุฒิปัดแขนคนตัวเล็กออกจากอกตัวเอง เขาถูกหมอฉีดยานอนหลับทำให้ร่างกายอ่อนเพลียขยับได้ไม่ตามที่ใจต้องการ แล้วปวดหัวมากฤทธิ์มาจากเหล้าที่กินเข้าไปผสมกับโรคที่เป็นอยู่


   “วุฒิ น้ำเองนะ”น้ำตีหน้าซื่อ ยิ้มหวานเขาพยายามเข้าไปไปจับแขนวุฒิอีกรอบ



   “แพศยา ออกไป อย่ามาจับฉัน”วุฒิเบี่ยงตัวหลบ น้ำคว้าน้ำเหลวได้แต่กำมือแน่นแสดงสีหน้าออกมาว่าไม่พอใจเป็นอย่างมาก



   “ทำไมถึงพูดแบบนี้กับน้ำละ วุฒินี่น้ำเองนะ จำน้ำได้ไหม”วุฒิไม่ตอบได้แต่มองหน้าคนตัวเล็กด้วยสายตารังเกียจ



   “น้ำขอโทษ เออคือว่า น้ำยังไม่ตาย น้ำแกล้งทำเพราะกลัวว่าจะทำให้นนท์และวุฒิต้องทะเลาะกันเพราะน้ำ”น้ำยังตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จต่อไป



   “โผล่หัวออกมาได้แล้วหรอ”วุฒิสวนกลับไปด้วยน้ำเสียงเย็นชา น้ำยืนนิ่งทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้


   “โผล่หัวอะไร น้ำแค่ไม่กล้ามาหาวุฒิ น้ำกลัวจะสร้างความวุ่นวายให้”น้ำจีบปากจีบคอ


   “หยุดตอแหลได้แล้ว”วุฒิตะหวาดเสียงดัง น้ำหน้าชากัดฟันกรอดอย่างเจ็บใจ


   “ตอแหลอะไรกัน น้ำขอโทษน้ำยอมรับผิดทุกอย่างวุฒิจะเกลียดน้ำก็ได้ น้ำยอม”


   “น้ำต้องการอะไรกันแน่”วุฒิตัดพ้อ นี่หรือคนที่เขาเคยรัก นี่หรอคนที่เขาเคยเทิดทูนว่าดี นี่หรอคนที่น้องชายทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้


   “น้ำไม่ต้องการอะไรขอแค่ได้ดูแลวุฒิ”น้ำเดินไปจับแขนใหญ่แล้วลูบไปหา


“อย่ามาแตะต้องตัวฉัน”วุฒิกำมือแน่นแล้วผลักน้ำจนชนกำแพงห้อง น้ำร้องโอ๊ยก่อนลุกขึ้นมาชี้หน้าวุฒิเพราะสติขาด


   “เป็นบ้าอะไรห๊ะ ทำไมต้องผลักกันขนาดนี้ด้วย อยากตายนักหรือไงทั้งๆที่คิดว่าจะปล่อยให้รอดแล้วเชียว หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ”น้ำเดินไปผลักตัววุฒิลงไปนอนราบกับเตียง วุฒิพยายามลุกขึ้นมาแต่เพราะป่วยเลยทำให้ขยับตามที่ใจนึกไม่ได้


   วุฒินอนหัวเราะหึหึอยู่บนเตียงสมเพชสภาพตัวเองตอนนี้ มารู้ความจริงก็สายไปเสียแล้ว เขารู้เรื่องวินมานานแล้วแต่เพิ่งรู้เรื่องเก่งว่าเป็นคนอยู่เบื้องหลังเมื่อสองสามเดือนที่แล้ว เขาได้แต่สงสัยว่าอย่างเก่งและวินจะเอากำลังที่ไหนเอาเงินจากไหนและเอาข้อมูลจากไหนมาแทรกแซงบริษัทเขาได้ขนาดนี้ เขาจึงคิดว่าไม่ใช่สองคนนี้แน่ที่อยู่เบื้องหลังต้องมีมากกว่านี้ ลูกน้องมารายงานว่าเป็นคนของสิงห์ แต่เพื่อนจะพยายามฆ่าเขาขนาดนั้นเลยหรอวุฒิจึงคิดตัดไฟแต่ต้นลมก่อนที่บริษัทและร่างกายตัวเองจะทรุดมากกว่านี้


   เขาให้คนออกตามล่าตัวเก่งและจัดการไล่วินออกเขาพยายามบีบคั้นว่าใครเป็นคนอยู่เบื้องหลังกันแน่แต่วินไม่ยอมบอก แถมหลุดมือไปได้  ถ้าไอ้สิงห์ไม่พาเขามาที่โรงพยาบาลและไม่พาน้ำมาเขาคงไม่รู้ความจริง จะมีใครที่สามรถทำเรื่องทั้งหมดได้ง่ายได้ขนาดนั้น คนของสิงห์ ไม่ใช่น้ำแล้วจะเป็นใคร


   ตี้ดๆๆๆ โทรศัพท์ของน้ำดังขึ้น


   “เออ เข้ามาเลย มันไปไหนไม่ได้หรอกเดี้ยงอยู่บนเตียงเนี่ย”น้ำกรอกเสียงบอกคนปลายสายด้วยท่าทางฉุนเฉียว วุฒิหน้าตื่นน้ำจะทำอะไร เขาพยายามจะลุกขึ้นแต่ถูกน้ำผลักลงไปนอนที่เดิม เพราะใช้แรงมากตอนนี้เลยหมดแรงขยับไปไหนไม่ได้







ระหว่างที่สิงห์กำลังก้าวออกจากตัวอาคารของโรงพยาบาลก็เห็นร่างเล็กของนนท์กำลังยืนอยู่ด้านหน้าทำเอาเขาแปลกใจ ตอนนี้นนท์ควรนอนพักอยู่ที่บ้านเขาไม่ใช่หรอ


   “นนท์มาที่นี่ได้ยังไง”สิงห์แตะที่ไหล่เล็ก


   “พี่สิงห์”นนท์สะดุ้งหันไปหาคนตัวใหญ่ที่ทำหน้างงกับการมาของตัวเอง เขาไม่ตอบคำถามแต่ชี้ให้ดูรถที่จอดอยู่ลานจอดรถแทน สิงห์ไม่สนใจจับนนท์หันหน้ามาตัวเองพยายามจะเค้นคำตอบให้ได้


   “มาได้ยังไง ทำไมไม่ไม่นอนพักอยู่บ้าน”พอคนเป็นพี่ถามด้วยอาการเป็นห่วง นนท์เลยจำยอมบอก


   “นนท์ตื่นมาไม่เจอใคร เลยถามแม่บ้าน เธอบอกว่าพี่น้ำมาหาพี่สิงห์ที่โรงพยาบาลมาดูพี่วุฒิ นนท์ก็เลยตามมาดู นนท์ห่วงพี่
วุฒิ”ประโยคสุดท้ายคนตัวเล็กทำเสียงอ่อมแอ้ม เพราะเพิ่งโดนพี่วุฒิไล่ออกอยู่หยกๆแต่ใจกับห่วงอย่างมาก


   “มันอยู่ข้างในพี่ให้น้ำดูแลอยู่ ถ้านนท์จะเข้าไปดูก็ได้มันกำลังพักอยู่”สิงห์บอกเสียงเรียบ นนท์ส่ายหน้าไปมารัว แล้วเกาะแขนสิงห์ดึงให้ดูสิ่งที่ตัวเองกำลังสังเกตอยู่


   “มีอะไรหรอ”สิงห์ทำหน้างง


   “นู้นครับรถแวนคันสีดำนั่น”ร่างเล็กกระซิบ สิงห์หรี่ตาปรับภาพมอง ท่ามกลางรถมากมายมีรถแวนคันหนึ่งจอดอยู่ข้างๆมีชายสองคนกำลังยืนลับล่อๆมองหน้ามองหลังเหมือนระแวดระวังอะไร


   “ไอ้เก่ง กับวิน”สิงห์ครางชื่อออกมาเบาๆ พวกมันมาทำอะไรกันที่นี้ ไม่นานเก่งก็รับโทรศัพท์แล้วหายเข้าไปในอาคารด้วยกันทั้งสองคน


   “นนท์ว่ามันแปลกๆ พี่เก่งเคยให้ยากล่อมประสาทกับวินเอามาพี่วุฒิทาน นนท์ว่ามันต้องมีอะไรแปลกๆแน่ๆเลยครับ พี่สิงห์จะไปไหน นนท์ห่วงพี่วุฒิ เราเข้าไปดูพี่วุฒิกันเถอะครับ”ร่างเล็กในร้อน พยายามดึงมือสิงห์ให้ตามเข้าไป


   สิงห์ใจร้อนรีบโทรหาตำรวจและตามสองคนนั้นเข้าไปด้านใน เก่งกับวิน ทำลับๆล่ออยู่หน้าห้องวุฒิ


สิงห์ไม่กล้าเข้าไปจัดการเพราะเก่งมีปืนเหน็บอยู่ที่เอว นนท์ตัวสั่นเพราะทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน ทั้งสองคนได้แอบอยู่ข้างกำแพงรอให้ตำรวจมา ไม่ถึงอึกใจตำรวจก็มาพอดี ทุกคนดูลาดเลาอยู่ด้วยกัน


“อยู่หน้าห้องแล้ว จัดการเสร็จหรือยัง”เก่งกดโทรศัพท์หาใครคนหนึ่ง


“เออๆ จะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”เก่งส่งซิกกับวินให้เปิดประตู เป็นจังหวะเดียวที่คุณตำรวจเข้าไปล็อกตัวทั้งสองก่อนเปิดเข้าไป สิงหืและนนท์วิ่งตามเข้าไปช่วย คุณตำรวจล็อกคอทั้งสองแล้วใส่กุญแจมือ สิงห์กับนนท์กำลังจะเปิดประตูเข้าไปแต่ต้องชะงักเมื่อ
ได้ยินเสียงรอดออกมา


“แกจะทำอะไร”วุฒิตะโกนเสียงดัง


“อยากตายไม่ใช่หรือไง จะสงเคราะห์ให้”เสียงน้ำนี่น่า สิงห์กันประตูห้องไว้ไม่ยอมให้นนท์เข้าไปในห้อง


“เป็นน้ำจริงๆใช่ไหม ที่ทำเรื่องทั้งหมด”น้ำยิ้มขึ้นมาทันทีที่จบคำถามของวุฒิ พลางเดินไปใกล้ๆ


“เออแล้วจะทำไม”จับคอเสื้อคนตัวใหญ่ดึงรั้งขึ้นมาให้มองหน้าตัวเองชัดๆ


“ทำแบบนี้ทำไม ห๊ะ ทำแบบทำไม”วุฒิตะโกนถามด้วยความเสียใจ รู้ไหมว่าน้ำทำให้เขาจะตายจริงๆร่างกายอ่อนแอเพราะรับยามากเกินไป ทำให้เขาต้องเลิกกับนนท์ ทำให้เขาทะเลาะกับนนท์ ทำให้บริษัทเขาวุ่นวาย ทำให้เขาอยากตาย


“ คิดว่าน้ำจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆหรอ น้ำรักวุฒิขนาดไหน วุฒิก็รู้”น้ำพูดสิ่งที่อัดอั้นตันใจไว้นานออกมาทั้งน้ำตา


“ถึงน้ำจะความจำเสื่อมไปช่วงหนึ่ง แต่น้ำก็จำได้นะว่าเราเคยรักกันยังไง อยู่ด้วยกันยังไง ทำไมวุฒิต้องกลับไปรักมัน ทำไมต้อง
ไปรักไอ้ลูกนอกคอก ลูกเมียน้อยอย่างมัน”


ลูกเมียน้อยอย่างนั้นหรอ นนท์ยกมือปิดปากค้างอยู่หน้าห้อง เขาเป็นลูกเมียน้อยอย่างนั้นหรอ คนตัวเล็กน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว


“เพราะมันกับแม่มันเข้ามาในครอบครัวเรา แม่ก็เลยตรอมใจตาย เพราะพ่อห่วงมันกลัวมันเสียใจ เลยบอกว่าน้ำกับมันเป็นพี่น้องกัน แม่น้ำก็คือแม่มัน ไม่จริง น้ำไม่มีน้องอย่างมัน”วุฒิอึ้งกับสิ่งที่น้ำพูดไม่แพ้กัน เขากลืนน้ำลายเอือกมองคนตัวเล็กที่ตะโกนใส่เขาอย่างเสียสิ


“แล้วไง แม่มันไม่กล้ารักมัน ไม่กล้าดูแลมัน เพราะกลัวว่าคนจะหาว่ารักลูกลำเอียง ทำตัวเป็นแม่เลี้ยงทั้งๆที่ใจไม่เคยอยากทำ ต่อหน้าคนอื่นทำดีกับน้ำ ลับหลังมันก็โอ๋ลูกมันอยู่ดี มาทำให้ครอบครัวคนอื่นแตกแยกแล้วยังจะเสนอหน้าอยู่อีก เกลียดน้ำเกลียดพวกมัน”


“น้ำชอบวุฒิตั้งแต่ขึ้นมอปลาย เฝ้ามองดู แล้วไง เพราะมันอีกไอ้ลูกเมียน้อย มันดันมายุ่งกับวุฒิ ที่น้ำให้เก่งกับเพื่อนไปข่มขื่นคนร่านๆอย่างมันน่ะ น้อยไปด้วยซ้ำ คนอย่างมันต้องตายคาตีนน้ำ”


ไม่จริง พี่น้ำไม่ใช่คนแบบนี้ นนท์ร้องไห้โฮพยายามจะผลักประตูเข้าไปแต่สิงห์ยั้งดึงนนท์เขากอด


“วุฒิเป็นของน้ำแล้วทำไมต้องไปยุ่งกับมัน ฮือ ฮือ ทำไมต้องไปยุ่งกับมัน รู้ไหม น้ำเคยคิดที่จะหายตัวไป แล้วไง ดูเหมือนจะเป็นอย่างที่ทุกคนให้เป็นพอน้ำไม่อยู่ทุกคนก็ไม่คิดจะสนใจสักนิด ไม่มีใครเอ๊ะใจ เพราะไม่มีใครห่วงน้ำ แม้แต่วันเผาศพทุกคนยังไม่ดูหน้าน้ำเลย ไม่ดูด้วยซ้ำว่าโลงศพมีใคร”


น้ำหยุดเว้นช่วงหายใจ


“ถ้าจะหายไปเฉยๆ ทำไมไม่กลับมาแก้แค้นคงคิดแบนี้สินะ”วุฒิเสริมเพราะเป็นคนหนึ่งที่รู้ใจน้ำดี คนตัวเล็กแสยะยิ้ม



“ใช่”น้ำบอกเสียงดัง



“ก็เลยเข้ามาทางไอ้สิงห์ เพื่อสืบข้อมูล แล้วร่วมมือกับไอ้เก่งให้วินเข้ามาจัดการวุฒิหรอ”วุฒิพยายามหลอกถามข้อมูลทั้งหมดจากน้ำ อย่างน้อยก่อนเป็นอะไรเขาได้รู้ทั้งหมดก็คงดี



“ไม่ถูกทั้งหมด ติดต่อวินก่อนเพราะน้ำจะทำเรื่องนี้เป็นไปได้ยาก วินสนิทกับน้ำอยู่แล้วเพราะน้ำเป็นเพื่อนเก่ง วินอยากแก้แค้นแทนพี่ชายทำไมจะไม่ร่วมมือ หลังจากนั้นพอเก่งออกมาจากคุกก็ให้มาช่วยอีกแรง”



“แบบนี้สินะ”วุฒิถึงบางอ้อ เขาถูกหลอกมานานแล้ว ทั้งๆที่คิดว่าตัวเองเป็นคนคุมเกมส์มาตลอด ทั้งๆที่คิดว่าวินเป็นแค่หมากตัวสำคัญ ความจริงคือคนๆนี้สินะ



“รู้ไหมว่ายามันร้ายแรงขนาดไหน”วุฒิพูดถึงเรื่องยาที่น้ำให้วินเอามาใส่ให้วุฒิกิน น้ำดูตกใจมากเพราะไม่คิดว่าวุฒิจะรู้ตัว



“มันก็แค่ยากล่อมประสาทธรรมดาบวกกับยาปลุกเซ็กส์ขนานใหญ่ ใครจะไปคิดละว่าวุฒิจะใจแข็งไม่ยอมมีอะไรกับคนอื่นรอนนท์แค่คนเดียว”



สิงห์และนนท์ก็ถึงบางอ้อแล้วเหมือนกัน นนท์เอายามาให้น้ำดู น้ำมีเพื่อนเป็นเภสัชกร ทำไมจะทำเรื่องแบบนี้ไม่ได้แล้วไอ้ยาที่บอกว่ากล่อมประสาทไม่เห็นบอกเลยว่ามียาปลุกเซ็กส์ด้วย แบบนี้นี่เอง


นนท์ร้องไห้หนักว่าเดิมเมื่อรู้ว่าวุฒิไม่ได้คิดนอกใจตัวเอง เขางี่เง่าเองเขาผิดเอง







ดราม่าเลยไหมเล่า
 



   

[wi_OoO_wi]

ดราม่าเลยไหมเล่า   

ห้ะ อะไรนะ ดราม่า บ้าา นี้มันนิยายรักคอมเมดี้ ใสๆ 

ค้างงงงงง จ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

[@Lucifer_Prince@]

นี่มันยังไม่ม่าเท่าเมื่อก่อนหรอก  แต่ว่ามันคงจะอย่างนี้นี่เองได้ฟังจากปากน้ำตรงๆแล้วมันก็รู้สึกเสียใจอยู่เหมือนกัน  สงสารสิงห์อ่า  ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเขาเลย  เป็นแค่หมากตัวนึงเท่านั้น  ทั้งที่คนอื่นๆเขาเป็นหมากสำคัญ  อยากให้สิงห์รู้อ่ะว่าน้ำไม่ได้รักสิงห์จริงๆ  สงสารสิงห์  รอตอนต่อไปนะฮะพี่ฝ้าย  ขอบคุณคัฟ^^

[chompoonut139]

ค้างๆๆๆๆๆๆๆ  แต่น้ำมีแผนการช่างล้ำลึกดีแท้

นนท์อย่ายอมนะลูกสู้เขา

[evanescence_69]

มาม่ากำลัง แซ่บ รอถ้วยต่อไป อย่า ให้ขาดตอนนะ เดวหายอยากก่อน


 

[Yunatsu]

โอ้ยยยย สรุปคนเลว ตั้งแต่ต้น คือน้ำ
แม่งงงง
เหี้ยจิงๆ

สงสาร วุฒิ สิงห์ นนท์
สงสารนนท์ที่สุด

ขอให้วุฒิหายป่าวนะ

[maru]

สงสารวุฒินนท์ สงสารสิงห์ น้ำร้ายกาจจริง ๆ

[clock_nuchchee]

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

[pannixz]

เดี๋ยวๆๆ แล้วทำไมตัดตอบจบอย่างนี้ละค้า 
ลงให้มันสวยๆหน่อยจิ
เลื่อนลงมานึกว่าจะมีต่อ แป้วเลย 
มาต่อไวๆนะ แล้วเค้าจะให้อภัย 

[Mookkun]

อะไรกันเนี่ยยยยยย
*สครีมมม*

น้ำแบบ รังควานมากกก น่ากลัววว 555

[fay 13]

 

[anuruk97]

ว้าวเกมพลิก

[snowboxs]

อืมมม พอความจริงเปิดเผยก็สางสารวุฒิเลย
ไม่คิดจะนอกกายนอกใจ แต่มันมียาปลุกด้วยนี่เอง
และที่น่าสงสารอีกคนก็คือสิงห์ เพราะรักน้ำมากด้วย

[ฝ ฝ้าย]

บทที่สามสิบหก

   “วุฒิรู้ไหมน้ำเจ็บแค่ไหน โดนแค่นั้นไม่ตายหรอก น้ำสิเจ็บกว่าน้ำตายไปไม่มีใครสนใจสักนิด ทำอย่างกับว่าไร้ตัวตน ตายไปก็ดี วุฒิไม่เคยสนใจน้ำเลย ไม่เคยเลย สนใจแต่มัน”น้ำระเบิดอารมณ์อย่างรุนแรง


   “พอได้แล้ว น้ำทำแบบนี้แล้วคิดว่ามันดีแล้วหรอ นนท์ได้ยิน นนท์จะเสียใจแค่ไหน ไอ้สิงห์มันรู้มันจะเสียใจแค่ไหน น้ำเคยรู้บ้า งไหม”วุฒิพยายามเตือนสติน้ำอีกครั้ง


   “ช่างมันสิ ใครจะสนละ น้ำไม่สนใครทั้งนั้นแหละ พ่อจะรักไม่รักก็ช่าง นนท์สิงห์จะว่ายังไงก็ปล่อยมัน น้ำสนใจแค่วุฒิ เราจะกลับมาอยู่ด้วยกันไหม”


   “พูดอะไรออกมาน่ะรู้ตัวหรือเปล่า”วุฒิรู้สึกไม่ดีกับคำพูดของน้ำ สิงห์ทื่ยืนอยู่ข้างนอกนิ่งไปเลย เขาแทบพยุงตัวนนทืไว้ไม่อยู่ ไม่คิดว่าน้ำจะทำกับเขาแบบนี้


   “อย่าพูดให้มันมากความเลย วุฒิเลือกเอาก็แล้วกันว่าจะไปกับน้ำหรือจะอยู่แล้วนอนตายที่นี่กับมัน แน่นอนวุฒิไม่ตายคนเดียวหรอก เดี๋ยวน้ำส่งมันตายตามไปด้วยอีกคน”น้ำยกมือชูสองนิ้ว วุฒิปัดมือเล็กทิ้งแล้วนอนยิ้มอยู่บนเตียง


   “เอาสิถ้าจะฆ่าวุฒิ ก็ฆ่าด้วยมือน้ำ วุฒิยอมตาย”ยังไงชีวิตเขาก็ไม่มีค่าอะไรแล้วเหมือนกัน ร่างกายเขาอ่อนแอมาก ไม่รอดแน่นอน จะตายไปจะเป็นไร ไอ้สิงห์คงดูแลนนท์ได้
   

“ดีอยากตายนัก น้ำไม่ให้วุฒิตายสบายหรอก สิ่งที่วุฒิทำกับน้ำมันมากเกินไป น้ำจะให้วุฒิทรมานตายทั้งเป็นเลย”น้ำสติขาดผึงทันทีเมื่อรู้ว่าวุฒิไม่เลือกอยู่กับตัวเอง  วุฒิพยายามดิ้นรนลงจากเตียงมือไขว่คว้าหาของมาป้องกันตัวเอง แรงไม่มีหยิบได้แต่เพียงหมอนที่ตัวเองนอนหนุน


   น้ำกดโทรศัพท์ โทรหาเก่งและวินตั้งใจว่าจะให้เข้ามาช่วยพาวุฒิออกไปแล้วไปทรมาน วินแค้นวุฒิมาก เพราะวุฒิทำวินเจ็บทุกครั้งที่ร่วมรักกัน เก่งก็ยังจำแค้นที่ทำให้เขาติดคุกได้ น้ำนึกสะใจเบาๆ




   ตี้ดๆๆ เสียงโทรศัพท์ของเก่งในมือตำรวจดังขึ้น



   “รับเถอะครับแล้วให้พวกมันพูด”สิงห์หันหน้าไปบอกตำรวจ



   “อย่าตุกติกนะเว้ย พูดตามที่พวกเราบอกนั้นไม่งั้นไม่ได้ออกจากคุกแน่”เจ้าหน้าที่ตำรวจสั่งเก่งแล้วกดรับจากนั้นก็ส่งโทรศัพท์ไปแนบหูเก่ง



   “ถึงไหนแล้วเข้ามาเร็วๆสิ อยากให้คนจับได้หรือไงละ”เสียงน้ำดังแว่วอยู่ในห้อง



   “บอกว่ากำลังจะเข้าไป”คุณตำรวจกระซิบบอก



   “ค-คะ ค-คะ ค-คือ ว-วะ ว่า จะเข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”จากนั้นคุณตำรวจก็ตัดสาย สิงห์ตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปกับนนท์ พร้อมทั้งมีตำรวจอีกสามนายตามเข้ามาด้วย



   “ส-สิงห์ น-นนท์”น้ำหันมาที่ประตูก็เห็นทั้งสองคนเดินเข้ามา ก่อนที่น้ำจะขยับหนีไปไหนคุณตำรวจก็เข้ามาล็อกตัวเสียแล้ว 



   “ปล่อยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้ มาจับฉันทำไม”น้ำดิ้นไปมาไม่ยอมให้เจ้าหน้าที่ตำรวจควบคุมตัว นนท์วิ่งเข้าไปหาวุฒิทันที วุฒิอึ้งมองร่างเล็กอย่างโหยหา ลึกๆถึงแม้เขาจะไล่นนท์ไปแต่เขาก็ต้องการนนท์ ทั้งสองกอดกันแน่น



   “สิงห์ช่วยน้ำด้วย ตำรวจมาจับผมทำไมปล่อยนะ”น้ำส่งสายตาอ้อนวอนไปหาสิงห์ สิงห์เหมือนคนเสียศูนย์ทรงตัวแทบไม่อยู่ คำสัญญาที่ให้ไว้กับน้ำไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาว่าเราจะอยู่ด้วยกัน มันคือคำลวงหลอกใช่ไหม ทำไมน้ำถึงใจร้ายแบบนี้ เอาความรัก มาลวงกันหลอกกันได้ยังไง



   “มันเป็นความจริงใช่ไหมน้ำ”สิงห์ตัดพ้อ



   “เรื่องอะไร”น้ำตีหน้าซื่อ



   “ที่น้ำหลอกสิงห์ มาตลอดแถมยังให้เอายากล่อมประสาทให้ไอ้วุฒิกิน ตั้งใจจะฆ่าวุฒิฆ่านนท์ นนท์เป็นน้องของน้ำนะยังไงก็พ่อเดียวกัน”สิงห์ตะโกนอย่างเอาความ




   รู้ความจริงหมดแล้วสินะ น้ำที่ถูกกุญแจมือล็อกกำแน่นโกรธที่แผนทั้งหมดล้มเหลว



   “มันไม่ใช่น้องกู แล้วคนอย่างกูก็ไม่เคยรักคนอย่างมึง  เพราะมึงข่มขื่นกูเพราะมึงทำให้กูกับวุฒิต้องเลิกกัน กูเกลียดมึง”สิงห์ถึง
กับผงะล้มลงไปกองกับพื้นหัวใจดวงของเขาแตกสลาย ความรักที่ทุ่มเทมาตลอดหลายปี คอยทะนุทะนอมกันมาหลายปี มันพังไม่เหลืออะไร ไม่มีอะไรเหลือเลย




   ขณะที่ทุกคนกำลังให้ความสนใจสิงห์ที่กำลังเสียใจ น้ำก็ผลักตำรวจจนล้มแล้วแย่งปืนมาได้ ภายในห้องเกิดเสียงดังเอะอะโวยวายและชุลมุนมาก



   น้ำเล็งปืนไปหาคุณตำรวจที่พยายามจะพุ่งเข้าไปแบ่งปืน



   “ลองเข้ามาสิ กูยิงจริงๆด้วย”น้ำลันไกเตรียมเล็ง “ไปทางนู้นไปรวมกันหลังเตียงนู้น” น้ำสบัดปืนส่ายไปมา คุณตำรวจค่อยๆพาสิงห์ออกไปรวมกันหลังเตียง บนเตียงมีวุฒิกับนนท์กอดกันอยู่หน้าสุด




   “พี่น้ำ อย่าทำแบบนี้เลยนะครับ นนท์ขอโทษ นนท์ไม่เคยรู้มาก่อนว่าทำให้พี่น้ำต้องเจ็บปวดขนาดนี้”นนท์ยกมือขอโทษพี่ชาย



   “หึ กูไม่ยกโทษให้ และไม่มีวันยกโทษให้พวกมึง มึง มึง ทุกคน….พวกมึงต้องตาย” น้ำเล็งปืนไปหาทั้งสามคน “ดีอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตากูจะฆ่าให้หมดเลย”น้ำระเบิดอารมณ์เหมือนคนบ้า



   “ถ้าเรื่องทั้งหมดจะผิดมันก็ผิดที่วุฒิเองนี้แหละ อย่าทำอะไรนนท์กับสิงห์เลยทั้งคู่ไม่รู้เรื่องอะไร”วุฒิเป็นคนเจรจาพร้อมทั้งไอค่อกแค่กอีกด้วย



   “ไม่ต้องมาร้องขอแทนกันหรอกยังไงกูก็ฆ่าหมดนั้นแหละ”น้ำยกปืนขึ้นเล็ง



   ปัง



   เสียงปินดังสนั่นห้องพักคนไข้ของโรงพยาบาลใหญ่



   ปัง ปัง



   เสียงปืนอีกสองนัดดังตามมา



   นนท์หลบตาปี๋กอดวุฒิแน่นทั้งคู่กอดกันกลม สิงห์เงยหน้ามองน้ำหวังเห็นใบหน้าเล็กครั้งสุดท้ายก่อนตาย แต่สิ่งที่เขาเห็นคือร่างเล็กล้มลงไปกองกับพื้น เลือด ไหลเต็มตัว



   “น้ำ”สิงห์พุ่งเข้าไปหาคนตัวเล็ก คุณตำรวจที่มีปืนอีกสองนายหาจังหวะที่จะยิงน้ำก่อนที่น้ำจะฆ่าใคร



   “น้ำ อย่าเป็นอะไรนะ น้ำเจ็บหรือเปล่า”สิงห์โวยวายลั่น สองมือประคองร่างเล็กเข้ามากอด



   นนท์ร้องไห้สะอื้นในอ้อมกอดวุฒิ พอรู้ว่าพี่ชายโดนยิงก็จะลงไปดูแต่วุฒิกอดเอาไว้ไม่อยากให้นนท์เห็นภาพพี่ชายตัวเองในแบบนี้




   “ส-สิงห์ น-น้ำ ขอ โทษ ฝากดูแลน้องวินด้วยนะ”ร่างเล็กเปล่งเสียงออกมาอย่างทุลักทุเลเพราะสำลักเลือดจำนวนมาก มือเล็กๆยกขึ้นมาประคองใบหน้าคมไว้ก่อนยิ้มให้เล็กๆ มืออีกข้างกำปืนแน่นเล็งไปทีน้องชายตัวเอง


   ปัง



   ลูกปืนปริศนาที่ปล่อยออกไปถูกตัววุฒิเข้าอย่างจังเพราะเขาเห็นน้ำยกปืนขึ้นมาพอดีเลยเบี่ยงตัวรับกระสุนแทนนนท์



   “น้ำ”สิงห์ปัดปินออกจากมือเล็ก



   “พี่วุฒิ”นนท์ตกตะลึงอยู่ในอ้อมกอดหนา



   เสียงสิงห์กับนนท์ร้องเรียกคนรักของตัวเองเกือบขาดใจดังลั่นห้อง ตำรวจที่เหลือพร้อมทั้งคณะแพทย์พยาบาลรีบเปิดประตูเข้า
มาช่วยกันนำตัววุฒิและน้ำส่งเข้าห้องไอซียู



   “พี่น้ำ พี่วุฒิ ฮือ ฮือ”นนท์ร้องไห้ไม่หยุดทรุดตัวอยู่หน้าห้องไอซียู ส่วนสิงห์เดินวนไปวนมาเหมือนนกติดจั่น ไม่นานเหล่าคณะแพทย์ก็ออกมา ทั้งสองรีบรุดกรูหน้าเข้าไปหา
   


ทั้งสองคนเป็นยังไงบ้างครับปลอดภัยไหม”สิงห์เป็นคนเปิดคำถาม



   “คือว่า ทางเรา เอ่อะ”คุณหมอถอนหายใจครู่ใหญ่ก่อนจะรายงานผลออกบอกทั้งสองคน “คุณน้ำคงอยู่กับเราได้อีกไม่นานครับเพราะกระสุนเข้าที่สำคัญหลายนัด ส่วนคุณวุฒิกระสุนไม่ถูกที่สำคัญแต่ว่า…”



   คุณหมอหยุดไปทำให้นนท์ร้อนใจขึ้นมาทันที



   “แต่ว่าอะไรหรอครับ”



   “หัวใจของคุณวุฒิอ่อนแอมาก จนเราทำการผ่าเอากระสุนออกไปแล้ว แต่คิดว่าคุณวุฒิก็คงอยู่ได้อีกไม่นานเช่นกันครับ”นนท์น้ำตาไหลหนักกว่าเดิม สิงห์หันไปใช้มือต่อยกำแพงหลายที




   “แต่ว่าเราสามารถช่วยคุณวุฒิได้นะครับ ถ้าทำการแลกเปลี่ยนหัวใจของคุณน้ำให้กับคุณวุฒิ แต่เราต้องได้รับการเซ็นต์อนุญาตจากญาติของคุณน้ำครับ”



   สิงห์และนนท์หันหน้าเข้าหากันเพื่อหารือเรื่องนี้



   “ผมจะเสียน้ำไปใช่ไหมครับ”สิงห์หันไปถามคุณหมออีกรอบ คุณหมอพยักหน้าให้ด้วยความเกรงใจอย่างมาก



   “โธ่เว้ย”สิงห์ทุบกำแพงระบายอารมณ์



   “คุณหมอช่วยพี่น้ำไม่ได้เลยหรอครับ”นนท์ถามย้ำอีกครั้ง แล้วก้ได้รับคำตอบเดียวกันมา



   “เรามีเวลาอีกห้านาทีครับ”คุณหมดเร่งเร้าทั้งสองคน



   “น้ำบอกพี่เสมอ ความรักมันต้องเสียสละ มันอาจจะเป็นโชคชะตาที่ทำให้เป็นแบบนี้”สิงห์ปาดน้ำตาแล้วตบไหล่เล้กที่ร้องไห้หนักมาก เขาไม่อยากเสียใครซักคนไป  แต่หากต้องเลือกเขาก็อยากให้ทั้งสองคนอยู่กับเขา ต่อให้พี่น้ำร้ายกับเขามากแค่ไหน เขาก็รักพี่น้ำมากเท่านั้น เพราะพี่น้ำเป็นพี่ชายคนเดียวของเขา พี่วุฒิก็เป็นคนรักเพียงคนเดียวของเขาเช่นกัน



   “นนท์ไม่รู้ พี่สิงห์นนท์ไม่รู้ นนท์เพิ่งได้พี่น้ำกลับคืนมา นนทืไม่อยากเสียพี่น้ำไป เราไม่มีทางเลือกอื่นเลยหรอ นนท์ไม่อยากเสียใครสักคน ฮือ ฮือ”




   “พี่รู้ว่าน้ำรักวุฒิมาก และก็เกลียดวุฒิมาก แต่พี่เชื่อว่าน้ำจะมีความสุขแน่ที่ได้อยู่ในตัวของวุฒิ ควบคุมร่างกายของมัน”สิงห์กอดนนท์แน่นเพื่อปลอบใจ



   “ฮือ ฮือ”ร่างเล็กก้มหน้าซุกอกกว้าง



   “เรามีเวลาไม่มากนะครับ”คุณหมอเร่ง



   “ครับผมขอเอกสารด้วยครับ”สิงห์เป็นคนเซ็นเอกสารมอบหัวใจน้ำให้วุฒิเพราะเขาเปลี่ยนชื่อน้ำใหม่อยู่ภายใต้การปกครองของเขา ส่วนนนท์เซ็นยินยอมให้ผ่าตัดวุฒิ เนื่องด้วยวุฒิพานนท์เปลี่ยนไปใช้นามสกุลเดียวกันและยกมรดกให้บางส่วน



   คุณหมอรีบเข้าไปทำการผ่าตัด สิงห์นั่งกอดปลอบนนท์ตลอดคืน นนท์หลับไปเพราะความอ่อนเพลีย ส่วนสิงห์นั่งร้องไห้เงียบๆคนเดียว ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขามีความสุขมากที่ได้อยู่กับน้ำ ตอนนี้เขาไม่โกรธน้ำเลยอยากให้น้ำกลับมาหาเขา มาอยู่กับเขา ถ้าน้องวินรู้น้องวินคงเสียใจมากแน่ๆ



   การผ่าตัดผ่านไปจนถึงเช้า คุณหมอออกมาเหนทั้งสองคนฝุบหลับไปด้วยกันจึงให้พยาบาลปลุกแล้วพาไปที่ห้องพักฟื้นคนไข้การผ่าเป็นไปอย่างสำเร็จ ทั้งสองคนให้คนดูแลวุฒิ แล้วสิงห์กับนนทืมาดูแลเรื่องศพน้ำ งานจัดขึ้นเงียบๆที่บ้าน น้องวินรู้เรื่องร้องไห้ไม่หยุดตลอดงาน  นนท์ก็เช่นกัน สิงห์ได้แต่เก็บความเสียใจไว้ภายใน



   หลังการไว้อาลัยเจ็ดวัน สิงห์กลับไปทำงานเป็นบ้าเป็นหลังทำเรื่องย้ายมหาลัยให้วิน และดูแลอย่างดี วุฒิฟื้นตัวและขยับได้เล็กน้อย สิ่งแรกที่เขาถามคืออาการน้ำ นนท์จึงบอกข่าวร้ายเรื่องน่ำ วุฒิเสียใจเป็นอย่างมาก



   “ความผิดทั้งหมดเป็นเพราะพี่เอง”วุฒิก้มหน้าร้องไห้เบาๆ นนท์เข้าไปกอดร่างสูงแน่น



   “พี่วุฒิไม่ผิดหรอกครับ พี่น้ำยังอยู่กับเรา อยู่ในใจของพี่วุฒิ อยู่ในใจของเราทุกคน”นนท์ใช้สองมือทาบบริเวณหัวใจของวุฒิสัมผัสถึงการเต้นเป็นจังหวะ ตุบ ตุบ ตุบ วุฒิรับรู้ได้ถึงหัวใจดวงใหม่ที่เต้นอยู่ในร่างเขา



   วุฒิมองร่างเล็กในอ้อมกอด เขาก้มหน้าลงไปหอมแก้มเล็กจนชื่นใจ



   “พี่ขอโทษนะ”เสี้ยงทุ้มกระชิบบอก



   “ไม่เป็นไรครับ มันผ่านไปแล้ว เรามาเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้งนะ”นนท์พูดทั้งน้ำตา



   “ครับคนดีของพี่ พี่รักนนท์นะ”



   “นนท์ก็รักพี่วุฒิครับ”





-End-

















 

จบแล้วววววววววววววว


น้ำตาจะไหล กับสองพาส หวานและดราม่า เป็นอะไรที่กดดันมาก แก้ตอนจบไปสิบรอบเพิ่งมาได้อันนี้ที่ลงตัว
ตอนพิเศษเจอกันในเล่มนะคะ ขออนุญาติ ขยายโอนเงินสั่งจองหนังสือไปจนถึงสิ้นเดือนนี้
วันที่ 30  พฤศจิกายนนี้เพราะว่ายังมีนักอ่านหลายท่านท้วงติงมาว่าไม่ทราบข่าวรวมเล่มเลย
หนังสือได้แน่ๆเดือนธันวาคม ขอโทษทีที่ช้านะคะ เปิดเทอมมาคิดว่าจะมีเวลาว่างทำงานให้
แต่เรียนเต็มเสาร์อาทิตย์ก็เรียนโฮกๆๆ  ขอโทษอีกครั้งนะคะ

[@Lucifer_Prince@]

ไม่อยากให้วุฒิอยู่เลยนะ  ทำตัวเองทั้งนั้น  โอกาสมีแต่ไม่คว้า  ทำอะไรคิดถึงแต่ตัวเอง  เช่นบอกว่าทำโทษตัวเอง  คิดโดยไม่คิดว่าคนอื่นเขาจะคิดแบบตัวเองมั๊ย  น้ำตายวุฒิมันก็สมควรตายเหมือนกัน  เฮ้อแต่แบบนี้ก็แฮปปี้ปนโศกนิดๆ  ถ้าวุฒิคิดได้และยอมคว้าโอกาส  เรื่องมันคงไม่บานปลาย  สงสารสิงห์มาก  เรื่องนี้บอกว่าทุกๆคนทำตัวเองทั้งนั้น  ขอบคุณสำหรับนิยายดีคัฟพี่ฝ้าย^^

[snowboxs]

เฮ้อสุดท้ายน้ำก็ได้อยู่กับวุฒิตามที่หวัง
แต่สิงห์น่าสงสารนะ ฟูมฟักความรักมาอย่างดี
แต่สุดท้ายก็ได้แค่การหลอกลวงจากน้ำแค่นั้นเอง

[KURATA]

สงสารสิงห์อ่ะ 
จะมีตอนพิเศษป่าวค๊าาาา