
ในที่สุดทั้งสองก็ลงเอย (ได้)กันซะที
เพิ่งอ่านเรื่องนี้ค่ะ เห็นคนแนะนำเยอะ และได้เข้าไปดูในผลโหวต ก็เลยสนใจขึ้นมา อ่านจนไม่เป็นอันทำอะไร ติดงอมแงม

อาจจะผ่านมานานไปหน่อย แต่ก็ขอแสดงความยินดีกับรางวัลที่ได้นะคะ ทั้งคนเขียน และที่กันต์กะหมอธาม

ถึงจะฮายังไงพอถึงตอนที่ธามพูดถึงครอบครัว หรืออยู่กับญาติ ๆ ก็จะน้ำตาคลอซะทุกที มันสะเทือนอารมณ์อ่ะ
ชอบทั้งคู่หมอธามกับพี่กัน แล้วก็เชฟหมิงกะพี่นายค่ะ ไม่มีใครยอมใครกันเลยทีเดียว
เห็นบทง้อพี่กันต์ตอนแรกตกใจมาก ไม่คิดว่าธามจะร้อนได้ขนาดนี้ ของเค้าแรงจริง ๆ

แล้วเชฟหมิงมาขอถุงจากหมอธามกลางดึกคืนนั้นมันเป็นยังไงล่ะเนี่ย จะรอคำอธิบายจากนายหรือเชฟต่างด้าวในตอนต่อไปนะคะ
ปล.ขอกรีดร้องดัง ๆ กับตอนล่าสุด ขอแสดงความดีใจกับหมอธามและพี่กันต์ที่ได้เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของกันและกันจริง ๆ
อ๊ากก

เขินอ่ะ