หัวข้อ: ]| เวลาที่เหลืออยู่ |[ :: ขอบฟ้าสั้นกว่าเข็มวินาที....... ปลายทางสุดท้ายของหัวใจ (จบ)

[Blurry]

ู^
^
คุณต้น!
รออ่านเรื่องใหม่อยู่น้าาา
คิดถึงเมฆกะซัน

[ETOM]

อ่านมาตั้งนานเพิ่งจะดันเป็น โง่อ่ะ........
ชอบครับ

[seacow]

เรามาเม้นให้สายไปไหมง่ะ
ไม่รู้จะเม้นอะไรให้มีคำๆเดียวที่อ่านเรื่องนี้

ปลื้ม[/b]

อ่านแล้วอิ่มอกอิ่มใจแม้ภาคนี้จะให้ความรู้สึกอึดอัดบ้างก็เถอะ
เพราะมีหลายๆมุมในเรื่องที่อยากรู้มากมาย

พี่ต้น(แอบเรียกพี่เลย) เรียนจบอักษรศาสตร์มาหรือเปล่า
ใช้ภาษาได้เก่งมากมาย สุดยอด

พี่ต้นทำให้คนอ่านรักตัวละครมาก ตั้งแต่เปิดอ่านเรื่องนี้บอกตรงๆ ไม่อยากไปไหนเลยอยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่อยากเรียนไม่อยากทำงานไม่อยากทำอะไรเลย ติดมากๆ (พี่แอบใส่กัญชาให้ติดไว้หรือเปล่า)

สุดท้ายต้องขอขอบคุณพี่ต้นที่เขียนเรื่องราวดีดีออกมาให้อ่าน
ไม่ใช่แค่สนุกมีทั้งข้อคิดดีดี ปรัชญา ที่อ่านสามรอบถึงแปลออก(แสดงออกมาได้ว่าตัวเองฉลาดน้อย)

จะติดตามผลงานพี่ต่อไปนะ
ขอให้พี่โชคดี มีความสุข (จะตามไปอ่านเรื่องใหม่)
 

[ExecutioneR]

^
^

ไม่สายไปหรอกครับ ขอบคุณมากๆๆนะครับ ที่อ่านแล้วยังเม้นต์ให้กำลังใจผมด้วย ^^

ส่วนเรื่องเรียน ผมจบอินเตอร์ด้วยซ้ำครับ 5555 ไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลย
และเรื่องกัญชา มันเนื่องมาจากการที่ผมไม่ได้ใช้ภาษาไทยมานานนี่แหละครับ เวลาเขียนนิยายก็เลยใส่ความรักลงไปเยอะๆแทน อิอิ เน่าเนอะ

ยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะครับ หวังว่าจะยังกลับมาอ่านรีพลายขอบคุณของผมน้าา 

[Givesza]

วิ่งมาแทงคนบน

 

[[[PooK]]]

เพิ่งตามมาอ่าน จบไป 4 ภาครวดในทีเดียว ครบทุกความรู้สึกเลยครับ สนุกมาก
แล้วก็เป็นวันที่คล้ายๆ จะครบ 7 ปีที่ผมอยู่กับแฟนพอดีเลย (การย้ายมาอยู่ด้วยกันโดยที่ทั้ง 2 ฝ่ายรับรู้นี่เรียกว่าการแต่งงานรึเปล่า) แต่เหมือนกับว่าไม่ได้ผ่านอะไรมาอย่างหนักเหมือนทั้งคู่เลย ทำแค่วันนี้ให้ดีที่สุด...พอ

ขอบคุณอีกครั้งครับ

[patz]

อ่านจบแล้ว... สุึดยอดเลยครับภาคนี้ มีหักมุมด้วยอะ ยังกะอ่านนิยายของ อกาธา คริสตี้ แน่ะ ชอบมากๆเลยครับ 


ตอนนี้ ขอตามเชียร์เพื่อนของวายุ ในกระดานดำฯ ต่อละกัน




ขอบคุณคุณต้นมากๆครับ สำหรับนิยายดีๆซีรี่ย์นี้ 

[tnat]

ขอบคุณครับผม
อ่านไปต้องนั่งลุ้น นั่งเดา ตลอดเลย
น่าติดตามจริงๆ ครับ

[vithita]

:laugh:อ่านแล้วหนุกดี แต่ไหงดูแล้วเศร้านะ แต่ก็จะอ่านต่อนะ

[Seiki]

ขอบคุณฮะ 

[KevinKung]

ฮ่า ๆ ขอสารภาพ ว่า หายไปครึ่งปี พึ่งจะกลับมาอ่านต่อให้จบได้...ติดเรียนหนักโคด ๆ

จบได้สวยงามและซาบซึ้งที่สุดครับ

ซันและเมฆจะอยู่ในใจตลอดไป


แล้วจะติดตามผลงานต่อไปครับ

[shoky_9]

เพิ่งเริ่มอ่าน มาทักทายก่อน

หวัดดีค่า



 

[PeeraDHa]

  มาจากเรื่องนู้นอ่ะ....เลยต้องมาอ่านว่า พ่อเล็ก กะ ป๊ะป๋า คือครายกันแน่อ่ะ ....

[BABOO]

ขอบคุณมากค่ะ

ประทับใจความรักของเมฆกับซันและผองเพื่อนค่ะ

 

[keem]

ขอบคุณมากจะค่อยๆอ่านไปเรื่อยๆครับ

[1582]

   ตามเก็บครบ 4 ภาคแล้วจ้า น้องต้น  ภาคสุดท้ายนี้ กว่าจะจบเล่นเอาเหนื่อย
ลุ้นแทนเมฆกับซันสุดๆ  บทสรุปของแต่ละตัวละครก็สมเหตุสมผลดีค่ะ

คราวนี้ตามไปอ่านเรื่องล่าสุดได้ซะทีแล้ว   

[อิสระ]

แม้จะเจอันช้าไปกับเรื่องนี้
แต่ขอบอกว่า
รักหมดใจ
จะเก็บไว้ในความทรงจำตลอดไปเลย
ขอบคุณที่เขียนเรื่องดีๆมาให้ได้สัมผัสนะครับ

love   love   

[O_o]

นานไปมั้ยทีี่จะ reply ตอนนี้
แต่ก็ต้องบอกว่าทราบซึ้งจริง ๆ
น้ำตาไหลไปเยอะเหมือนกัน
แต่งได้เก่งมาก ๆค่ะ
เข้าถึงอารมณ์จริง ๆ


ปล.ชอบพี่วินมากมาย

[TaNWa]

ประทับใจสุดๆ

[n2]

อ่านจบทั้ง 4 ภาคแล้วประทับใจในความรักของซันกับเมฆมาก
ชอบนิยายเรื่องนี้มากๆ ต้องกลับมาอ่านอีกรอบแน่นอน

[LittlePrince]

วันนี้แอบกลับมานั่งอ่านรีพลายแล้วแอบอมยิ้มอยู่คนเดียว 

ผมรู้สึกคิดถึงเมฆกับซันโคตรๆเลยครับ ทั้งด้วยเหตุผลส่วนตัว และด้วยที่มันสองคนอยู่กับผมมาตั้งแต่แรกถึงสองปี
ทั้งเมฆและซันต่างก็เป็นเหมือนร่างแยกของต้นกับคนอีกคนหนึ่งที่ก็จะยังคงอยู่และอยู่อย่างสวยงามในใจต้นตลอดไปเช่นกัน
เพราะงั้นพอไม่ได้เขียนถึงคนสองคนนี้แล้ว มันก็อดรู้สึกเหงาๆแปลกๆไม่ได้
รู้สึกเหมือนเสียเพื่อนหรือขาดการติดต่อจากเพื่อนที่เรารัก สนิท และไว้ใจที่สุดในโลกไป
รู้สึกเหมือนสูญเสียส่วนหนึ่งของชีวิต ร่างกาย หัวใจ และจิตวิญญาณไปเลยก็ว่าได้

ฟังดูเว่อร์เนอะ แต่สำหรับต้นมันเป็นแบบนั้นจริงๆ

และไม่่ใช่แค่เมฆกับซัน แต่ยังเป็นทั้งไคล์ พี และคนอื่นๆด้วย

ทุกวันนี้เวลาที่แหงนหน้ามองท้องฟ้า ก็ยังคิดถึงสองคนนี้อยู่ตลอดเวลาเลย
ทั้งรอยยิ้มของก้อนเมฆ และความอ่อนโยนของท้องฟ้า ความเข้มแข็งของก้อนหิน และความอบอุ่นของพระอาทิตย์
แต่สิ่งๆหนึ่งที่หายไปแล้วแน่ๆก็คือ.......

ผมไม่สามารถหาคำพูดอะไรมาบรรยายความงดงาม ความเหงา หรือความรู้สึกต่างๆของท้องฟ้ากับก้อนเมฆได้เหมือนแต่ก่อนอีกแล้วครับ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมรู้สึกมันได้ถูกถ่ายทอดออกไปเป็นตัวหนังสือทั้งหมดทั้งสามภาคจนเกลี้ยงหมดแล้ว

ทุกวันนี้เวลาฟังเพลงของ depapepe ในฉากที่ซันแต่งและเล่นกีตาร์ให้เมฆก็คิดถึงมันสองคนตลอดเลย
รวมทั้งเพลงอื่นๆที่ผมเคยใช้และพูดถึงด้วย
รู้สึกเหมือนกับมี soundtrack ส่วนตัวของสองคนนี้อยู่ในใจยังไงไม่รู้เลย
เวลาเหงาๆคิดถึงพวกมันก็จะเปิดฟังวนไปวนมาเรื่อยๆๆๆ อย่างเพลง wedding bell นี่เคยฟังวนจนสามชั่วโมงไม่เปลี่ยนเพลงเลยก็มี


รู้สึกเหงาๆเหมือนกัน แต่ก็อย่างว่าแหละเนอะ มีพบก็ต้องมีจาก
แต่ถึงอย่างไรอย่างน้อยๆมันสองคนก็จะยังคงอยู่ในใจของผมตลอดไปแน่นอน......




เฮ้อออ คิดถึงเมฆกะซันจังเลยยย
เอาไว้หาโอกาสให้มันได้มีบทออกมาอีกดีมั๊ยเนี่ย แง่มๆ -"-



ปล. ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะครับ ขอบคุณจริงๆ หวังว่าเมฆกับซันจะยังคงรักกันและอยู่คู่กันเป็นท้องฟ้าที่สวยงามในใจของคนอ่านทุกคนนะครับ ^__^

ไม่ใช่คุณต้นคนเดียวหรอกครับที่รู้สึกอย่างนั้น
ผมเองก็รู้สึกอย่างนั้น

เมฆกับซันก็คงจะอยู่ในใจผมไปอีกนานหรืออาจจะตลอดไป
เป็นความรู้สึกอบอุ่นจางๆ ทุกครั้งที่นึกถึงเลยครับ
ยอมรับว่าเสียน้ำตาไปเยอะเหมือนกัน
ไม่ใช่เพราะเรื่องเศร้า แต่เพราะรู้ตัวว่าอ่านจบแล้ว
และจะไม่มีเมฆกับซันให้ผมได้ติดตามอีกแล้วมันก็รู้สึกโหวงๆ ไปเลยครับ บอกไม่ถูก

ฟังเพลง wedding bell ไปหลายรอบเหมือนกันครับ
ฟังแล้วก็นึกถึงคำพูดที่เมฆได้ยินผ่านเพลงนี้ บางทีผมก็ได้ยินเหมือนกันนะครับ

สุดท้ายนี้ ท้องฟ้าและก้อนเมฆในสายตาของผมคงไม่เหมือนเดิมไปตลอดกาล

ชื่นชมมากครับ

[Ramika]

ขอบคุณมากนะครับ

อ่านจบแล้ว ประทับใจจริงๆ

แต่อยากรู้เรื่องราวของ เอ็น กับ แบงค์ อ่ะ

อิอิ ขอมากไปป่าว

[ballzz]

ว้าว

ดีครับ

เพิ่งอ่าน สนุกแน่เลย

[N.T.❁]

ลองจิ้มเข้ามาดูแล้วก็  เอ๊ะ! ทำไมชื่อตัวละครคุ้นๆ?
ลองอ่านๆไปสองตอนก็เกทแล้วว่า .. เรายังไม่ได้ตามอ่านภาคนี้เลย~~~~~
ตอนแรกไม่ทราบว่าเป็นภาคต่อของเมฆกะซันด้วยอะค่ะ แหะๆ

ขอดัน+แปะไว้ก่อนนะคะ
แอ๊ดเข้าลิสต์ไว้แล้วเด๋วสอบเสร็จจะมาอ่านค่าาา
 

[note]

คุณต้นคับ 
ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ทำให้ผมรู้สึกว่า ท้องฟ้า ก้อนเมฆ สายน้ำ ก้อนดิน 
ทำให้หัวใจดวงน้อยน้อยของผมเต็มอิ่มอย่างบอกไม่ถูก
ทำให้รู้สึกว่าความรักสำคัญแค่ไหน ไม่ว่าความรักจะอยู่ในรูปแบบใดก็ต่าง ไม่ว่าจะจากเพื่อน จากแฟน จากพี่น้อง จากครอบครัว หรือจากที่ใดๆก็ตาม ขอให้มีความเข้าใจ และรู้จักการให้อภัย ทุกอย่างก็ทำให้โลกเรามีความสุขได้แล้ว   
อ่านเรื่องนี้ไป เสียน้ำตาไปเยอะเลย
 
ปล. จะเหลือง หรือแดง ก็พี่น้องคนไทยด้วยกัน รักกันไว้เถิด

ปล.2 กลับไปอ่านกระดานดำต่อดีกว่า กำลังสนุกเชียว

[ฺBieKung]

รู้สึกคิดถึงทุกคนจังเลย
ถึงผมจะเพิ่งอ่านจบหลังจากที่พี่ต้นแต่งจบมานานแล้วก็เหอะ
แต่ว่าที่จริงแล้ว ผมอ่านเรื่อง โรงเ้รียนชายก่อน เลยได้ตามมาอ่านเรื่องที่พี่ต้นเคยแต่งไว้
อ่านแล้วรู้สึกผูกพันกับทุกคนในเรื่องอย่างบอกไม่ถูก
เหมือนได้อยู่ในทุกตอนจริงๆ ทั้งความรู้สึก ทั้งอารมณ์ของตัวละครแต่ละตัว
อ่านไปบางทีก้อนั่งร้องไห้ด้วย เพราะอะไรหลายๆอย่าง ที่ทั้งเมฆ ซัน พี ไคล์ แล้วก็ทุกคนในเรื่องทำให้แก่กัน
ขอบคุณพี่ต้นนะคับที่แต่งเรื่องดีๆออกมาให้ได้อ่านกัน
จะคอยติดตามผลงานของพี่ต่อไปนะคัฟ...
ขอบคุณมากคัฟ

 

[ExecutioneR]

ขอบคุณทุกคนนะครับ แวะมาบอกว่าตอนนี้กำลังเจียดเวลาว่างอันน้อยนิดมา rewrite เรื่องนี้อยู่ เพื่อจะทำรวมเล่มให้ได้ไวที่สุดครับ ^__^"

[krappom]

อุ๊ย เราลืมมาบอกที่นี่ไปได้ยังไง

กำลังเปิดรีปริ้นนะคะ
ตามไปดูได้ที่นี่

[Saint De Jupiter]

ตามมาอ่านแล้วครับพี่ต้นสุดหล่อ

[gumrai3]

สิ่งที่หน้ากลัวที่สุดคือการจากลาสิน่ะ ดีจังที่ท้องฟ้าเเละก้อนเมฆกลับมาอยู่ข้างกันเหมือนเดิม

 :pig4:มากๆค่ะ