หัวข้อ: กูเป็นน้องมึง แล้วจะทำไม

[TiGGER]

พี่เต้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 




กรุอึ้ง


โลกกลมไปแล้ว



พระเจ้า  .....

เอาเป็นว่า "รออ่านต่อไป" ครับ

[I_am_Mania]

ไม่มาหลายวัน มาทีเจอฉากเด็ดเลย 

[FOAM]

อยากอ่านเรื่องเต้ยกะส้มนี่แหละ

ความจริงมันเป็นไง

[suregirl]

ได้อ่านตอนนี้ซักที ว่าเหตุการณ์มันเป็นงี้นี่เอง หุหุ  แต่ไม่ค่อยละเอียดเลยอ่ะ
จิ้นมะออก เหอๆๆ คราวหน้าขอละเอียดทุกขั้นตอนเลยนะ 

[*~Kisa~*]

ที่แท้....พี่เต้ยก็เปนฝ่ายเริ่มก่อนนี่เอง 

[กลั่นกรอง]

ไม่รู้จะพูดไร  รู้สึกดีก็ไม่ใช่  ไม่ดีก็ไม่ใช่

เอาเป็นว่ารออ่านต่อไปแล้วกัน

[wombat]

ทำไมช่วงนี้รีพายน้อยจังว่ะ
ไม่อยากอ่านกันแล้วรึงัย กุจะได้ไม่ต่อ
ขี้เกียจเหมือนกัน

[fulres]

อ่านสิคับ อยากอ่าน นนนน เอามาต่อไวๆน้า คอยอยู่ๆๆๆๆ

[graydragon]

อยากอ่านน้า อย่าพึ่งงอนจิ มาต่อก่อน นะนะนะนะนะๆๆๆๆๆๆๆๆ 

[wombat]

กูตื่นมาตื่นเต้นสัด
ไม่รู้จะเริ่มยังงัย
แล้วกูก็ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนด้วย

เอางัยดี เอางัยดี
ไม่รู้จะเอางัยกูก็เดินขึ้นไปหากานต์มันที่กำลังหลับอยู่
ทำอะไรดีว่ะ ถ่ายอีกรูปแล้วกัน สัดกูเลวอีกล่ะ
มันห้ามไม่ไหวเว้ย

สักพักไอ้กานต์ทำท่าเหมือนกำลังจะตื่น กูรีบเปิดตูดออกมาจากห้องนอนแต่ก็แอบดุมันอยู่
ตอนแรกดูมันตกใจกับเสื้อผ้ามัน พอกูเอามันเสร็จก็เปลี่ยนเสื้อผ้าให้มัน
ดูมันท่าทางจะมึนๆหัวเห็นเดินกุมหัวเข้าไปในห้องน้ำ
กูเห็นมันยื่นงงอยู่กับ อะไรบางอย่างในห้องน้ำ กูก็สงสัย
มันสงสัยอะไรของมันว่ะ กูเลยแกล้งเดินเข้าไปทักมัน

"ตื่นแล้วหรอ"กูทักมัน

"นี่อะไร"มันชี้ไปที่ซองถุงยาง สัดกูลืมเก็บ

"ไม่รู้จักหรอว่ามันคืออะไร"กวนๆมันไป

"กูรู้จัก แล้วของใคร"ตอนนี้กูรู้ล่ะ มันกำลังประสาทเสีย แกล้งมันหน่อยล่ะกัน เลวว่ะกู นิสัยเสียจริงๆ

"มึงพูดอย่ามายิ้ม กูถามว่าของใคร"มันเริ่มสติแตก

"ถ้าไม่ของมึง แล้วมันจะเป็นของใคร"เล่นคำซะหน่อยกู ตอนนั้นกูขำสัด เห็นหน้ามันตื่นๆ

"ของมึงหรอ แล้วมึงใช้กับใคร"

"ไม่เห็นต้องถามเลย"

"หมายความว่างัย"

"ตกใจอะไร ก็ใช้กับพี่นั้นแหละ"กูเฉลย

"หมายความว่างัยเต้ย มึงทำอะไรกู"

"ทำอะไรล่ะที่ต้องใช้ถุงยาง"

"มึงทำกับกูแบบนี้ได้งัย มึงทำกับกูได้งัยไอ้เต้ย ไอ้เลว มึงออกไปจากบ้านกูเด๋ยวนี้นะ"ไอ้กานต์ตอนนี้สติแตกไป

แล้ว ด่ากูเสียหายมาก ตอนนั้นกูรู้ว่ากูผิด แต่กูสติหลุดเหมือนกันอารมณ์มันขึ้น
ทำไมด่าแต่กูจังว่ะ ทีไอ้เหี้ยเมื่อวานมอมมึง มึงยังไม่ว่าอะไรเลย

"มึงหยุดแหกปากได้แล้ว ทำไมก็กูสงเคราะห์ให้งัย เมื่อคืนมึงอยากนักไม่ใช่หรอ
ร่านนักไม่ใช่หรอมึงอ่ะ"กูปากดีสุดๆ

"ไอ้เต้ย มึงไปไกลๆกูเลยนะ ไป ออกไป"กูไม่ไปอย่าคิดว่ากูจะไปไหนง่ายๆ ยังงัยวันนี้กูก็จะบอกรักมึงแล้วขอมึง

เป็นแฟน
"กูไม่ไป แล้วถ้ามึงไม่อยากให้คนอื่นรู้ ก็อาบน้ำซะ จะไปออกไปกินข้าว"กูพามันออกมากินข้าวข้างนอกที่ห้าง
แถวบ้าน

ตอนกินข้าวส้มมันก็โทรมาหากู ถามกุว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น
กูก็ได้แต่แก้ตัวไปต่างๆนาๆ
ก่อนกูจะเดินเข้าไปหามันในร้านอีกรอบ ไอ้ดลก็โทรเข้ามา
"มีอะไรว่ะ"กูถามมัน
"เมื่อคืนมึงไปหาพี่กานต์ใช่มั้ย"
"ทำไม"
"มึงชอบพี่กานต์หรอว่ะ"ไอ้สัดดลแทงใจดำกู
"ป่าว ทำไม"แก้ตัว
"มึงไม่ต้องมาแก้ตัวว่ะ กุรู้มึงสองคนชอบกัน กูจะเอาไปบอกคนอื่น
แต่ถ้ามึงกลัวกูไปบอกคนอื่น มึงก็คบกับพี่ส้มซะ"พูดเสร้จไอ้ดลก็วางสายไป
ตอนนั้นกูสับสนมาก ทำงัยดีว่ะ
กูควรเลิกยุ่งกับกานต์ เพื่อไม่ให้มันเสียชื่อดีมั้ยว่ะ
หรือว่ากูจะตัดสินใจบอกรักมัน แล้วบอกเรื่องทุกอย่างกับมันเพื่อว่าจะได้ช่วยกันแก้
อย่างหลังเนี้ยแหละดีแล้ว กูตัดสินใจได้เลยกลับเข้าไปหากานต์ในร้านต่อ

กินข้าวเสร็จกูกะชวนมันไปแดกบัวลอยของชอบมันซะหน่อย ปลอบมันซะหน่อย
เด๋ยวจะหาว่าไม่สนใจ
แต่แมร่งเป็นอะไรนักก็ไม่รู้ งอนได้งอนดี
งอนเดินหนีกูไปไหนแล้วก็ไม่รู้
กูก็หงุดหงิดดิ ตามใจมึงเดินไปไหนก็ไปๆ
ว่าแล้วกูก็เดินดูขอซื้อของไปเรื่อยๆ
ว่าแล้ววันนี้จะขอมันเป็นแฟน
ไปดูแหวนดีกว่า
แล้วกูก็ไปเจอแหวนวงนึง
สวยดี กูชอบ ทองคำขาว มีเพชรข้างบน
(ที่กุให้มันวันวาเลนไทนอ่ะ จำได้มั้ย ที่จริงกุซื้อให้ตั้งแต่วันนี้แหละ แต่ไม่มีโอกาศให้สัด)
ได้ขอครบกูก็เดินไปที่รถ เห็นมันนั่งรอ หน้าเป็นหมาเลย
หมาของกู น่ารัก

พอถึงบ้านกูก็แลก้งทำเป็นดูทีวีไม่รู้จะทำอะไร
ไม่รู้จะเริ่มยังงัยดี ตื่นเต้น แต่ก็ได้แต่ทำเป็นดูทีวี

"เต้ย"กานต์มันเรียกกู ตอนนี้แหละ ได้เวลาแล้ว
"มีอะไร"แต่ยังงัยก็ต้องมีลายหน่อย
"ขออะไรสักอย่างได้มั้ย"ขออะไรว่ะ ขอกูเป็นผัวอ่ะดิ
"อะไร"ลุ้นๆๆ
"ช่วยออกไปจากชีวิตกูได้มั้ย"ออกไปจากชีวิตมึง หมายความว่างัย นี้ไม่ใช่สิ่งที่กุต้องการนะเว้ย
"มึงว่างัยนะ"ตอนนั้นกูตกใจมาก
"ช่วยออกไปจากชีวิตกูได้มั้ย เต้ยถือว่ากุขอร้อง ที่ผ่านมา ตั้งแต่กุรู้จักมึง ก็มีแต่เรื่อง กูอยากอยู่อย่างสงบ
ขอร้องล่ะ ไปจากชีวิตกูซะทีเถอะ ถือว่ากูขอร้อง"พูดเสร็จกานต์มันก็ทรุดลงกับพื้นแล้วก้ร้องไห้
กูทำความลำบากให้มันมากขนาดนี้เลยหรอว่ะ
กูสร้างความรำคาญให้มันมากขนาดนี้เลยหรอว่ะ
ตอนนั้น ตอนนั้นกู
กูเอามือล้วงไปในกระเป๋ากางเกง กะจะหยิบแหวนออกมา
แต่ในเมื่อ ในเมื่อ มันไม่ต้องการกูจริงๆ
แหวนนี้มันก็คงไม่ต้องการ
กูจะไม่มีโอกาสจริงๆใช่มั้ย
จะว่าไป ถ้ากูไปจากชีวิตมัน ไอ้ดลก็คงเลิกยุ่งเรื่องนี้
กานต์มันก็จะได้อยู่อย่างสงบ
แค่กูเองที่เจ็บ แค่กุคนเดียว
"ได้"กูพูดออกไปในที่สุด สิ่งที่มันต้องการ กูให้ได้
"ยังงัยก็ขอบใจนะ ที่ทำให้กูตัดสินใจได้"ใช่ขอบใจที่ทำให้กูตัดสินใจได้
กูเดินออกมาจากบ้านกานต์
ตอนนั้นกูไปไหนไม่เป็นเลย
สัดกูหมดแรง
ไม่มีแรงจะเดินต่อ กูนั่งลงที่ฟุตบาทหน้าบ้านมัน
มองเข้าไปดูมันในบ้าน
มองมันอยู่อย่างนั้น
มอง แล้วมอง
มองจนไฟที่บ้านมันดับลง
แล้วกูก็พยายามหากำลังใจให้ตัวเองเดินกลับคอนโดให้ได้
คืนนั้นทั้งคืน กูนั่งมองแหวนที่กูซื้อมา
กูจะมีโอกาสให้มันมั้ย
แต่ในเมื่อกุซื้อแหวนวงนี้ให้มึง กูก็จะเก็บไว้ให้มึง
ไว้สักวันกูจะพิสูจณ์ให้มึงรู้ว่า มึงขาดกูไม่ได้กานต์

ตลอดเวลากูพยายามที่จะเลี่ยงๆกานต์ที่มาหฯลัย
เพราะว่าตอนนี้ส้มกับดลตามติดกูมาก กูไม่อยากหลุดอะไรทั้งนั้น
กูก็ได้แต่รอให้เลิกเรียน รอเวลาเที่ยงคืน แล้วก็เดินไปที่บ้านกานต์
เดินไปมองดูมัน
ดูว่ามันทำอะไรอยู่
ดูแค่ว่ามันไม่เป้นอะไร
สำหรับตอนนี้ก็พอแล้ว
ทุกวันกูจะไปที่บ้านกานต์ตอนเที่ยงคืนแต่กูบอกพี่เทพว่าออกไปแดกเหล้า
 ประมาณตีหนึ่งมันก็ปิดไฟนอน
พอมันปิดไฟนอน กูก็ได้เวลากลับไปนอนเหมือนกัน....


ช่วงนี้ก็ใกล้สอบแล้วกูก็เลยไปอ่านหนังสือแถวบ่อน้ำมหาฯลัย
คนไม่เยอะดี ลมเย็นด้วย
แต่ที่นั้นแหละ กูก็ได้เจอกานต์มันอ่านหนังสือกับพี่บอล
พี่บอลอีกแล้ว พวกมึงเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ย


ทำไมมึงมากันสองคน
ทำไมว่ะ กูหงุดหงิดเว้ย
พอไอ้พี่บอล เดินไปไหนไม่รู้กูก็เลยได้โอกาสเข้าไปหามันซะหน่อย
กูนั่งลงตรงที่ที่พี่บอลนั่งอยู่ก่อน

"อ้าวบอล มาเร็วจังว่ะ"มันทักกูทั้งๆที่ไม่มองกูด้วยซ้ำ แถมหาว่ากูเป็นพี่บอลอีก รักกันจริงนะมึง
"ทะเลาะกับแฟนมาหรอว่ะ"เห่ย มันว่างัยนะ พี่บอลมีแฟนแล้วหรอ
ดีใจ ยิ้มแก้มแตก
"เป็นอะไรว่ะ ทำไมไม่ตอบ"ก็กูไม่ได้ชื่อบอล
"ก็กูไม่ได้ชื่อบอล"
"เต้ย"
"ใช่ ทำไม จำกูไม่ได้รึงัย"เอาไปก่อนหนึ่งดอก ลองเชิง
"จำไม่ได้"กวนตีน ใจร้ายจังมึง
"อย่าใจร้ายไปหน่อยเลยน่า"
"ต้องการอะไรอีกเต้ย"
"ก็แค่ อธิบายเรื่องนี้ให้ฟังหน่อย"ว่าแล้วกูก็หาเรื่องคุย
"ทำไมไม่ให้แฟนมึงสอนล่ะ"เอาอีกล่ะ
"อ้อ พอดีพี่เค้าไม่ว่างน่ะ"แกล้งเล่น ตอนนั้นกุยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับส้มเลยนะ
แต่พวกมึงเข้าใจมั้ย ว่าเวลา มีคนสองคนเดินด้วยกัน แมร่ง ร้อยทั้งร้อยคิดเองเออเองว่าเป็นแฟนกัน กูไม่เข้าใจ

เหมือนกัน
คนทำไมชอบ คิดกับแบบนี้
"กูก็ไม่ว่าง"ไม่ว่าใช่มั้ยงั้นมึงดูนี่แล้วกันจะได้ว่าง ชักมีโมโห
"อย่ามาเรื่องมากนา ok ok งั้นดูนี้ก่อนมั้ย ถึงจะมีอารมณ์สอนกู"กูเลยเปิดรูปที่ถ่ายตอนมันแก้ผ้าให้มันดู
"งัย มีอารมณ์สอนกูยัง"
"มึงลบเดี๋ยวนี้นะเต้ย มึงลบเด๋ยวนี้นะ"ไอ้นี่ไม่พูดป่าว จะแย่งมือถือจากกูอีก
"หยุดเด๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นกูจะกดส่ง"ไม้ตาย
"กูหยุดแล้ว มึงจะเอางัยว่ามาเลย"
"กูก็แค่ต้องการให้มึง อธิบายเรื่องนี้ให้กูฟัง"
"แล้วถ้ากู อธิบาย มึงจะลบรูปบ้าๆนั้นรึป่าว"
"มึงมีสิทธิเลือกหรอ"แล้วมันก็ยอมกู ขอกูอยู่กับมึงแป้ปนึงนะ
สักพักไอ้สักพี่บอลก็มา กูก็ต้องหลบดิ เด๋ยวแมร่งบอกพี่บอลเรื่องรูปกูโดนอีก
"ไปก่อนนะ"กูเลยรีบเดินหนีมันออกไป
แล้วก็กลับบ้านอย่างมีความสุข ....

[satan666]

อยากอ่านสิๆ อยากอ่านนนนน

อย่าเพิ่งน้อยใจจิ รีทุกครั้งเลยน๊า

ปัดๆๆ ความขี้เกียจออกปายยย

ว้าวๆ มาต่อพอดีอีก

[min_min]

อืม  อ่านมุมมองของเต้ยแล้วก้อสงสารเต้ยนะ

แต่ ตอนนี้ยังหมั่นใส้อยุ่ ใจร้าย   ก้อเข้าใจที่ทำไปเพราะว่ารัก  แต่ว่ามันร้ายไปหน่อย

ถ้ามะได้รักพี่กานต์จริงๆนี่     ไม่ให้อภัยจริงๆนะนี่

 

[ExecutioneR]

"กูรู้จัก แล้วของใคร"ตอนนี้กูรู้ล่ะ มันกำลังประสาทเสีย แกล้งมันหน่อยล่ะกัน เลวว่ะกู นิสัยเสียจริงๆ

"มึงพูดอย่ามายิ้ม กูถามว่าของใคร"มันเริ่มสติแตก

"ถ้าไม่ของมึง แล้วมันจะเป็นของใคร"เล่นคำซะหน่อยกู ตอนนั้นกูขำสัด เห็นหน้ามันตื่นๆ

เมิงเลวมากเลย เต้ยยยย T_T

[Simply Blue]

อื่ม เต้ยนี้มีความต้องการสูงจริงแหะ 

มาลุ้นให้กำลังใจน้องเต้ยจร้า

[taexxxx]

จริงๆแล้วกรุยังไม่หายโกรธเมิงนะ
แต่ที่มารี เพราะอยากให้เพื่อนๆได้อ่านต่อ

กานต์...ถ้าได้อ่าน..อยากบอกว่า คิดถึง...
ไอเต้ย เมิงห้ามอะไรก็ห้ามได้ แต่ห้ามความคิดกรุนะ ยากกกกกกกกกกกกก
เข้าใจไหม ไอแสดดดดดดด

[THIP]

ขอย้อนหลังหน่อยนะ ตาดลและยัยส้ม  :เตะ1:  :เตะ1:  :เตะ1:  :เตะ1:  :เตะ1: แหม คิดแล้วแค้นจริง ๆ  :เตะ1:  :เตะ1:
  จะโทษใครได้ ถ้าคุยกันดี ๆ คงไม่ต้องเป็นอย่างนี้ 

ปล.อย่าเพิ่งน้อยใจนะ ทั้งรีทั้งบวกให้เลยเอ้า     

[cassper_W]

อยากอ่านต่อจิ    อย่าหายไปไหนน่ะ 

ไม่มีคอมเป็นของตัวเองอ่ะเพราะม่ายด้ายอยู่บ้าน จะกลับก็ต่อเมื่อเสาร์อาทิตย์  เลยโพสให้ได้ไม่บ่อยอ่ะ   

ห้ามหายปเด็ดขาด  ไม่งั้นแช่งให้อด  งดเชื่อเบื่อตาย  ขายไม่ออก โดนทิ้ง  ตกลงเมล์เลย  หุหุ   

ฉะนั้นห้ามเลิกโพสเด็ดขาด  เค้ายังอยากอ่านต่อ

ปล. คุงกานต์ไม่คิดอยากมาต่อตอนปัจจุบันไปเรื่อยๆๆเหรอคับ  ฝากคุงเต้ยถามล่ะกัน  น่ะ   

[JENA]

 
ได้อ่านมุมของพี่เต้ยแล้วแอบสงสาร
แบบตอนอ่านของพี่กานต์นี่แอบด่าพี่เต้ยไปหลายยกอยู่   

รอตอนต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยย
 

[nolirin]

 

อ่านแล้วก้อสงสารเต้ยนะเนี้ย

ตอนนั้นคงต่างมุมมองต่างความคิด  ถ้าเปิดใจกันตั้งแต่แรกได้คง

[anston]

 :m5:อยากอ่านดิ..อยากอ่านมากๆๆๆๆเลยนะ..
โหยยย..ตัวโตซะป่าวขี้น้อยใจเป็นเด็กๆไปได้..
ว่าแต่.. ดลกะส้มเนี่ยสุดๆเลยอ่ะ..โดยเฉพาะไอดล..ชิส์
เลยทำให้เต้ยต้องห่างกับกานต์..
แต่นะ..คนมันคู่กันแล้วยังงั๊ยยังงัยมันก็ต้องเจอกัน..

[DeShiWa]

 

อ่าครับพี่เต้ยมาต่อให้เยอะจัง

ขอบคุณคร้าบบผม อ่านสะใจมากครับชอบๆๆ

แล้วจะเป็นกำลังใจให้พี่เต้ยกับพี่การ์นนะครับ

ไม่รู้ตอนนี้เป็นไงกันบ้าง

 

[pongsj]

โห...........เต้ย ทำเป็นน้อยใจไปได้

แต่อ่านแล้วก็พอเข้าใจน่ะ.............แต่ก้ยังแอบโกรธแทนกานต์ไม่ได้

[สาวตัวกลม]

ถ้าแกสองคนเปิดใจพูดกัน เรื่องคงจะแฮปปี้ไปนานแระ ไอ้น้องเต้ย ไอ้น้องกานต์

ป๋อหล๋อ....เจ๊คิดถึงนะกานต์ ส่วนเต้ย เจ๊รออ่านนะยะ อย่ามาน้อยใจ 

[OT]

ขั้นเทพจริง ๆ เหนือ มั่ก ๆ

อยากอ่านต่อนะ  อย่าหยุดอ่ะ

[astral]

อย่าเพิ่งงอลจิ เข้ามาดูแทบจะสามเวลาหลังอาหารแต่รู้ว่าเต้ยมาลงเช้ากะดึก เลยมาเป็นเวลา อิอิ 

[JaHkoNY]

แหง่ววว เพราะอย่างนี้นี่เอง ไอ้คุณดล เป็นต้นเหตุให้คุณส้มเน่าได้มาชูคอเป็นแฟนพี่เต้ย เหอะๆ

ช่างมัน ผ่านไปแล้ว รอน้าค้า

จุ๊บๆ 

[@BUA@]

เหมือนๆจะสงสารเต้ย

แต่ก็ยังอยากแอบด่าในความเลว

แต่เอาเหอะ ร้ายก็รักว่ะ

 

[whitelotus444]

   ติดๆๆๆ addicted แล้วอ่าาาาาาาา
เขียนอีกนะเต้น เหอๆ 

[graydragon]

มาเป็นกำลังใจต่องับ อย่างอนอีกน้า 

[bigynew]

สนุกดีอ่ะ ชอบ ๆ ยังไม่เบื่อหรอกสนุกออกขนาดนี้
ยังไงก็ต่อให้อ่านบ่อย ๆ นะเต้ย