ข้าพเจ้าเข้าเล้ามาเวลาไม่นาน...เม้นไม่เป็น...เลือกอ่านก็ขลุกขลัก...
เห็นเรื่องนี้ผ่านตาอยู่ 2 รอบ อ่านนิยายเรื่องนึงจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรเศร้ามาก...
มีนักอ่านท่านนักเม้นถึงเรื่องนี้..เลยคิดว่ามันต้องมีอะไรน่าสนใจซิถึงมีคนมาเม้นในเรื่องอื่น..
ข้าพเจ้าจึงตัดใจเข้ามาอ่าน..เพราะปกติไม่ชอบดราม่าเกินไปและจบแบบไม่น้ำเน่า..555...
พอได้อ่านแล้ว..เอาล่ะจบแล้วค่อยเม้น...แต่มาถึงตอนนี้...รู้มั๊ย?ท่านนักแต่งที่น่ารัก.......
ท่านทำร้ายจิตใจข้าพเจ้ามาก...2-3 ตอนที่ข้าพเจ้านั่งอ่านไปร้องไห้ไป(อ่อนไหวง่ายน่ะ..)
ยี่งตอนนี้ข้าพเจ้าซึ่งเคยผ่านเหตุการณ์ที่..อืม..จะว่าไงดี..ที่ไม่ดีน่ะนะ...เหมือนอินในบทของคงฉ่วยมาก...
มันจุกขึ้นมาเฉย ๆ เลยนะ...นั่งทำใจพักนึงแล้วอ่านจนจบตอน....คนนึงเดินอยู้บนเส้นทางสีดำที่ไม่เคยอยากเลือก...
ส่วนคนที่อยากจะรักเดินบนเส้นทางสีขาว...ไม่สามารถที่จะบรรจบกันได้..มันเป็นอะไรที่คนไม่เคยเจอจะไม่รู้รสชาดของมันเลย..จริง ๆ นะ.............ขอบคุณท่านนักเขียนที่เขียนเรื่องดี ๆ ให้อ่าน...