- 2 -7 ปีผ่านไป..... “ไหนเคลียร์กันหน่อยดิ” ผมดึงจอมแสบเข้ามากอดไว้แน่น หลังอาบน้ำเตรียมเข้านอนแล้ว เจ้าตัวจ้องผมทำหน้างง
ก่อนถามกลับมาว่า
“เคลียร์เรื่องอะไร?” ผมรู้ว่าจอมไม่เข้าใจ แต่มันคาใจเลยจำเป็นต้องเคลียร์
“วันนี้ทำไมถึงไปทานข้าวกับลูกค้า บอกเหตุผลพี่มาซิ” ใช่ครับ..วันนี้นักบริหารหนุ่มแน่นนั่งแท่น
GM ดันออกไปรับรองลูกค้านอกสถานที่โดยไม่บอกผมสักคำ ที่สำคัญลูกค้าคนนั่นทั้งสาวทั้งสวยหญิงเก่งอีกต่างหาก
“อะไร?..ที่เงียบไม่พูดตั้งแต่บ่ายเพราะเรื่องนี้หรือไง อยู่มาจนลูกโตเรียนป.2 แล้ว ยังหึงไม่เข้าเรื่องอีก”จอมแสบตวัดตาคมอบรมผมซะงั้น อะไรเล่าผมรู้ว่าตัวเองนอยด์แดก ยอมรับโดยไม่เถียงว่าผมหึง ก็เมียผมมันน่าหึง
น้อยซะเมื่อไหร่ ยิ่งตอนนี้วัย 26 หนุ่มแน่นหล่อเหลายิ่งกว่าเดิมอีก สาวน้อยสาวใหญ่มองน้ำลายหก จะไม่ให้ผมหึงได้ยังไงกัน
วันนี้ผมรู้ว่าน้องต้อนรับจีน่า หยวน เอเย่นต์ทัวร์สาวสวย เธอนำกรุ๊ปทัวร์จากเมืองจีนมาลงที่
ธุรกิจเราตลอดปี มอบเม็ดเงินมหาศาลให้เราในแต่ละปี แต่ผมก็มองออกด้วยว่าจีน่าสนใจเมียผมมาก ไม่เคยเก็บอาการ
ทั้งสายตาท่าทางถึงเนื้อถึงตัวจอมแสบตลอด
ยิ่งเธอเป็นสาวมั่นโตมาจากอเมริกาความกล้าไม่ต้องพูดถึง แถมเก่งบวกสวยเข้าอีก พานทำให้ผม
อดกังวลไม่ได้ แล้ววันนี้จอมดันออกไปทานกลางวันกับเธอโดยที่ผมไม่รู้อีกต่างหาก
ถึงผมติดงานดูการก่อสร้างรีสอร์ทนอกเมือง ซึ่งเราขยายธุรกิจไปที่นั่น หากน้องโทรบอกผมสักหน่อย
ก็ยังดี นี่เล่นไปไม่บอกกันเลย โชคดีที่พี่สอนเป็นคนขับรถให้ผมถึงรู้ว่าน้องทำอะไรอยู่ที่ไหน โทรหาเจ้าตัวก็ติดต่อไม่ได้
มันน่าโมโหไหมเล่า ถึงจะแค่ทานกลางวันกันก็เถอะ ผมก็ยังหงุดหงิดอยู่ดี
“ทำไมโทรศัพท์ปิดเครื่อง พฤติกรรมน่าสงสัยไม่ให้โกรธได้ไง ถ้าพี่สอนไม่ไปด้วยพี่จะโมโหมาก” ผมบอกน้องตามจริง
“หึหึ..ไอ้ลุงบ้าคิดเยอะ..ขาดความมั่นใจแล้วหรือไง เป็นอะไรถึงคิดว่าจอมจะนอกใจ
ทีพี่มีสาวรุมล้อมประจำจอมยังไม่ว่า แค่ไปเลี้ยงขอบคุณลูกค้าเล็กๆน้อยๆ ทำมางอนเป็นตาแก่ไปได้” ไอ้ตัวแสบใส่ผมซะงั้น
ผมเป็นโจทย์นะไม่ใช่จำเลย ผมต่างหากที่ต้องซักฟอกหาความจริง
“อย่ามาเบี่ยงประเด็น จอมยังไม่ได้ตอบคำถามพี่นะ ทำไมไปทานข้าวกับจีน่า..หืม” ผมคาดคั้นเอาคำตอบ
“ฟังนะไอ้ลุง..จอมดิวงานกับเธอจนเลยมื้อเที่ยง ในฐานะเจ้าบ้านและเธอเป็นคู่ค้าสำคัญเป็นธรรมดา
ที่เราต้องพาเธอไปทานข้าว ทานเสร็จก็พาไปส่งที่พัก จอมก็กลับมาทำงานต่อ ใช้เวลาชั่วโมงกว่า แล้วก็ไม่มีเจตนา
ปิดเครื่องสักหน่อยแบตหมดเหอะ พอใจหรือยัง” แหนะ!..กลับเป็นผมกลายเป็นลูกไล่แทนซะนี่ เออ..เล่นแบบนี้ถือโอกาส
เดินแต้มดีกว่า นอกจากไม่ตอบรับ ผมยังทำหน้านิ่งคลายอ้อมกอดแอคติ้งโอเวอร์เข้าไว้
“อะไรว่ะ!..บอกไปหมดแล้วยังจะอะไรอีกหะ!” จอมแสบทำเสียงหงุดหงิด แต่ผมรู้ว่าน้องแคร์ผมมาก
ยิ่งผมออกอาการแบบนี้ตกหลุมพรางผมประจำ จำเหตุการณ์เมื่อเจ็ดปีก่อนที่เราเข้าใจผิดแล้วผมนอยด์หนีข้ามทวีป
คราวนั้นได้ไหม สุดหล่อฝังใจว่าผมมักคิดเยอะใจปลาซิว เลยกลัวประวัติซ้ำรอยเก่า
ผมแกล้งชำเลืองมองหน้าน้องแวบหนึ่ง ก่อนจะหันหลังให้ไม่พูดไม่จา ทั้งที่กำลังลุ้นระทึกใจรัวกระหน่ำ
นึกในใจได้ไม่ได้ ได้ไม่ได้...
“เฮ้อ! ให้ตายนึกว่ามีลูกชายคนเดียวเสียอีก ตัวแม่งยังกะควายธนู ขี้ใจน้อยชิบ..เอ้า!.จะให้ทำยังไง
ว่ามา ให้เวลาไม่เกินสองวิ” ผมได้ยินดังนั้น รีบหันขวับคว้าจอมแสบกลับมากอดรวดเร็วก่อนกดจมูกฟัดแก้มใสสูดกลิ่นหนุ่ม
เข้าปอดเต็มแรง...
ฮิ้วววววว!..เสร็จโจร..ฮ่าๆๆๆ...กร๊ากกกก.... “ฟอดดด!...อึม..จริงนะที่พูด” ผมย้ำจ้องตาน้องนิ่ง จอมตวัดหางตาคมก่อนยักคิ้วแทนคำตอบ ไม่ปล่อยโอกาสหลุดมือแล้วงานนี้
“คืนนี้พี่เบิ้ลรอบ ตกลงตามนี้” พอพูดจบน้องอึ้งตาค้างไปสองวิ ก่อนทำหน้าละเหี่ยใจ พาเอาผมกลั้นขำแทบไม่ทัน ก็ที่ผ่านมาน้องเล่น
เอาใจแต่ลูก คำก็ลูกสองคำก็ลูกให้เวลาผมน้อยมากเหอะ เจ้าหนูจั๊มถึงติดพ่อจอมสองคนพ่อลูกยังกะตังเมปลาท่องโก๋
ใช่ว่าผมจะอิจฉาลูกนะ ตั้งแต่น้องปิกคลอดเจ้าหนูจั๊มออกมา จอมแสบคอยดูแลยันห้องคลอด
เป็นธุระให้เสร็จสรรพ ผมก็ไปแต่เพราะมีงานต้องทำเลยไม่ได้อยู่ดูแลด้วยตลอด ส่วนสุดหล่อเค้าเรียนอย่างเดียว
เพราะงั้นนักศึกษาปีสองจึงสวมวิญญาณสิงห์พ่อลูกอ่อนหวงลูกยังกะไข่ในหิน คลุกอยู่แต่กับลูกตลอดเวลา
จะว่าสวรรค์สร้างหรือฟ้าลิขิตก็สุดคาดเดา ไอ้น้องจั๊มดันออกมาหน้าตาเหมือนสุดหล่อจนใครๆ ต่าง
ทักเหมือนกันหมด ถึงจะไม่เหมือนอย่างกับแกะก็เถอะแต่เค้าโครงหน้า ตลอดจนกริยาท่าทางโอหังทระนงใจใหญ่นักเลงโต
ถอดแบบได้พ่อจอมมาเต็มๆ
จะเหมือนผมบ้างก็ตรงที่รูปร่างเจ้าหนูมันโตเอาโตเอาละมั้ง ขนาดวัยแค่เจ็ดขวบเรียนโรงเรียนนานาชาติ
ดันตัวเท่าเด็กฝรั่งแถมหล่อได้พ่อจอมมาซะเต็มแม็ก
ผมแปลกใจไม่น้อย ในเมื่อน้องปิกติดรูปของผมเต็มห้องทำเป็นแกลลอรี่กันเลย ไหงเจ้าหนูโผล่ออกมา
ดันไปเหมือนพ่อจอมซะงั้น เพิ่งมารู้คำตอบก็ตรงที่น้องปิกเผยไต๋ให้ฟังว่า ตั้งแต่จอมแสบส่งรูปคู่ไปให้วันนั้น น้องปิกก็เคลิ้ม
ไปกับหน้าหล่อที่ยิ้มใจละลายจ้องรูปของจอมจนเก็บไปฝันหวานเป็นประจำ ผมเลยตกกระป๋องอย่างไม่รู้ตัว
พอเข้าใจสาวๆ เค้านะ ขนาดจอมแสบไม่ยิ้มปั้นหน้านิ่งสาวยังกรี๊ดสนั่น แต่รูปนั้นดันยิ้มซะหล่อหลาก
ปานเทพบุตร ทั้งที่น้อยครั้งจะมีใครเห็นรอยยิ้มนักเลง น้องปิกเลยคลั่งเป็นเอาหนัก ผมเองยังคลั่งสุดหล่อเจียนบ้าทุกวันนี้
ยิ่งคลั่งเข้าไปใหญ่ ก็คนมันรักนิ ช่วยไม่ได้เมียใครไม่รักไม่หวงเล่าโว้ยเฮ้ย!.เมียข้าใครอย่าแตะ..ยืมสโลว์แกนเก่ากึกมาใช้หน่อย
พอน้องปิกคลอดพักฟื้นแค่สองเดือน เพื่อให้เจ้าหนูได้ดื่มนมแม่ หลังจากนั้นจอมแสบก็จ่ายเช็คเงินสด
ตามที่ตกลงกันไว้ แถมมีพิเศษให้อีกสองล้าน ตั้งแต่นั้นจนถึงวันนี้พวกเราไม่เคยเจอน้องปิกอีกเลย น้องเค้ารักษาสัญญา
เป็นอย่างดีไม่เข้ามาวุ่นวายก้าวก่ายในชีวิตเจ้าหนูจั๊มแม้แต่น้อย อาศัยพ่อจอมกับป๊าบอมย์ช่วยกันดูแล โดยมีนายท่านกับ
นายแม่ส่งป้าสายที่เคยเลี้ยงพวกผม มาช่วยเลี้ยงเจ้าหนูอีกคน จนตอนนี้พระเอกตัวน้อยไม่ต้องพึ่งพี่เลี้ยงแล้ว
สามารถนอนแยกห้องตั้งแต่อายุห้าขวบ ช่วงที่เจ้าหนูติดพ่อจอมไม่ยอมห่าง ผมแทบลงแดงตาย
แต่ก็ต้องอดทนเพราะจอมเองก็เหนื่อยกับการเลี้ยงลูกไหนจะเรียนไปด้วยอีก ผมเลยอาศัยช่วงเวลานี้ขยายธุรกิจจนเติบโต
ทำงานหนักให้เพลียให้เหนื่อย จะได้ไม่ฟุ้งซ่านยามนอนกอดเมียตัวเอง
พอผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาแล้ว ถึงได้สบายขึ้นกว่าเดิม เพราะเจ้าหนูแกร่งเหมือนพ่อ
แอบนักเลงโตได้อีก ก็พ่อจอมดันสอนลูกทั้งเทควันโด้ แถมบังคับผมสอนยูโดให้อีกต่างหาก ยังบอกจะส่งลูกไปเรียน
มวยไทยเพิ่มรอให้อายุสิบขวบก่อน แค่นี้เจ้าหนูจั๊มมันก็ล้มเด็กฝรั่งรุ่นพี่แปดเก้าขวบจนหงายเก๋งแล้วเหอะ
รู้ไหมว่าชื่อจริงของลูกผม พ่อจอมเค้าตั้งให้ว่าไง ‘จัมเบล’ เอาชื่อผมกับชื่อเค้ามารวมกันเป็น
จัมเบลไปเลย งงจริงกู..มันมีความหมายห่าไรนั่น แต่ก็ตามใจเค้าแหละบอกว่าชื่อลูกเท่ดีไม่หยอก ปลื้มที่ตนหาชื่อแปลกๆ
ให้ลูกได้ซะงั้น..เอาเข้าไปพ่อเห่อลูก
เจ้าหนูเองก็ไม่ได้ติดใจสงสัยถามเรื่องแม่เค้าเลย เพราะป๊าบอมย์เล่านิยายว่าแม่ไปอยู่บนสวรรค์แล้ว
ตั้งแต่เค้าเกิด แค่มีพ่อจอมกับป๊าบอมย์รวมไปถึงนายท่านกับนายแม่ แถมครอบครัวพวกพี่ผมที่มีเด็กวัยไล่รุ่นเค้าอีก
ทุกคนพากันรักหลงหลานตัวแสบไปเต็มๆ ยิ่งนายท่านกับนายแม่ด้วยแล้ว หยุดซัมเมอร์ทีไรเจ้าหนูไม่เคยได้อยู่
กับพวกผมหรอก ไปอยู่กับปู่กับย่าพาทั่วต่างประเทศเป็นเดือนๆ
เพราะงั้นบรรยากาศซึ่งแวดล้อมอบอวลไปด้วยความรักจากคนรอบข้างและการเอาใจใส่ที่ดี เทพบุตรตัวน้อยเลยเติบโตมาอย่างสมบูรณ์ทั้งกายและใจสมกับความตั้งใจของพ่อจอมเค้าเต็มๆ เพราะรายนั้นรักลูก
จนตัวติดกัน ห่างก็แค่ตอนไปโรงเรียนกับตอนนอน แต่พอถึงวันหยุดจอมทุ่มเวลาให้กับลูกหมดเลย ผมเข้าใจว่า
เค้าไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาด กลัวเป็นเด็กมีปัญหา แต่เชื่อเหอะถึงแม้นักเลงจะหลงลูกมาก ไม่ยักตามใจผิดๆ
แถมตอนดุลูกทีเจ้าหนูหน้าเบ้หนีมาซุกผมอ้อนปลอบประจำ สรุปเจ้าหนูติดพ่อจอมแต่ก็กลัวพ่อจอมมากกว่าผมอีก
ใช่ว่าผมจะไม่รักไม่หลงลูกนะ แต่เจ้าหนูใกล้ชิดผมเหมือนเพื่อนเสียมากกว่า ทำไมผมพูดแบบนี้
ก็เจ้าหนูไม่ชอบเรียกผมป๊าเท่าไหร่ จะเรียกตอนเป็นการเป็นงานหรืออยู่ร่วมกับคนอื่น หากเป็นเวลาส่วนตัวนักเลงตัวน้อย
เรียกผมว่า
‘บอมย์’ คำเดียวสั้นๆ
ทุกครั้งที่พ่อจอมดุ หรืออบรมเจ้าตัวดีตอนทำความผิด คนที่เจ้าหนูจะซุกอกอ้อนให้ปลอบคือผมซะนี่
จอมเค้ารักลูกมากแต่ไม่เคยตามใจ แถมบทนักเลงโตดุลูกก็หน้านิ่งจนลูกกลัว ส่วนผมกลายเป็นยักษ์ใหญ่ใจดี
ให้ลูกขี่หลังเล่นเฮฮาบ้าบอ
กับพ่อจอมเจ้าหนูไม่กล้าเหวี่ยงใส่ แต่กลับผมแล้วละก็เจ้าหนูชอบให้เอาใจ แต่สุดท้ายถึงยังไงเจ้าหนู
ดันติดจอมแสบมากกว่าผมอยู่ดี เพราะเจ้าลูกตัวแสบมักพูดให้ผมฟังเสมอว่า พ่อจอมเท่ไปรับไอ้ตัวเล็กทีไรสาวๆ ในโรงเรียน
มองตาเยิ้ม อานิสงฆ์ส่งถึงเจ้าหนูได้รับขนมและการเอาใจจากรุ่นพี่มากมาย เพราะอยากรู้เรื่องราวเกี่ยวกับพ่อจอม
ไอ้ตัวเล็กเลยยืดแอ็คหยิ่งทำตัวเท่เหมือนพ่อเค้าซะงั้น
---------------------------------------------------------------
“เดี๋ยว! ให้เบิ้ลได้แต่ห้ามรุนแรง พรุ่งนี้วันหยุดนัดพาลูกไปเตะบอลจำไม่ได้ดิ” จริงด้วย พรุ่งนี้วันเสาร์
ต้องพาไอ้ตัวเล็กไปเตะฟุตบอลร่วมกับพวกเพื่อนเค้าที่สนาม งานนี้ผู้ปกครองต้องลงเตะด้วยเป็นกิจกรรมสร้างสายสัมพันธ์
ของครอบครัวที่ทางโรงเรียนจัดขึ้น
ไอ้หนูจั๊มหน้าบานเพราะเห็นบอกมีสาวๆ รอเชียร์พ่อจอมเพียบ หึ..ให้มันได้อย่างนี้สิลูกชายผม
ไม่รู้สักนิดว่าป๊าบอมย์มันต้องบริหารเสน่ห์ยอมให้หญิงรุมล้อมอย่างที่จอมว่าแดกผมมา ก็เพราะผมไม่อยากให้พวกเธอ
ไปรุมเมียต่างหากโว้ย! ผมหวงจึงต้องบริหารเสน่ห์ปล่อยฟีโรโมนล่อเป้าแทบทุกครั้ง ไอ้ลูกตัวแสบมันคงไม่รู้หรอกว่า
ป๊ามันลำบากใจแค่ไหน นอกจากจะหัวเราะชอบใจเมื่อเห็นผมโดนสาวๆ รุมแล้วยังเอากลับมาพูดสนุกปากอีกว่า
‘โห้..วันนี้บอมย์ทำแต้มได้มากกว่าพ่อจอม...บอมย์เจ๋งเหะ!’ นั่นละคือความสุขของไอ้ตัวยุ่ง
ที่มุ่งแต่จะสนใจเรื่องแต้มสาวที่ห้อมล้อมพ่อกับป๊าตัวเอง
“ครับ..สัญญาไม่รุนแรง” พูดจบผมประกบปากคลึงจูบริมฝีปากสีสดของสุดหล่อหน้าใส ไม่ว่าเวลา
จะผ่านไปกี่ปี จอมแสบของผมก็ยิ่งหล่อหลากไส้จนอยากจับขังไว้อยู่แต่ในบ้าน ขืนผมทำอย่างนั้นศพคงไม่สวย เพราะงั้น
เมื่อไม่มีทางเลือก ผมเลยต้องฟิตร่างกายให้แข็งแรง ปฏิบัติภารกิจร่วมมือกับบิ๊กบอมย์ให้จอมใจของผม
ไม่สามารถไปสนใจใครอีก และผมเชื่อว่าผมทำได้ดีเยี่ยมไม่มีบกพร่อง
ผมดันลิ้นร้อนแทรกเข้าเกี่ยวต้อนลิ้นนุ่มในโพรงปากหวานของสุดหล่ออย่างดูดดื่ม ปลุกเร้าด้วยรสจูบ
ให้เคลิบเคลิ้ม ก่อนที่มือจะค่อยๆ ถอดสลักสลัดเสื้อผ้าของสุดหล่อเนื้อแน่นออกทีละชิ้นๆ เปิดเผยร่างกายวัยฉกรรจ์
สรีระบุรุษไร้ที่ติ หากจอมแสบเอาดีทางเป็นนายแบบ ชื่อจอมภาคย์คงโกอินเตอร์ได้ไม่ยากเลยสักนิด
โทษทีผมคงยอมหรอก ร่างกายนี้ของผมคนเดียวเท่านั้น ใครจะปล่อยให้คนอื่นมาใช้สายตาแทะโลม
เมียตัวเอง ไม่ว่าจะหญิงหรือชายก็เหอะ ขืนลุ่มล่ามเมียผมมากๆ พ่อจะเตะกระเด็นเอาให้เดี้ยงไปเลยคอยดู
กลิ่นกายหนุ่มที่ติดปลายจมูก ช่างสร้างความรัญจวนชวนให้หลงใหลไม่รู้เบื่อ บิ๊กบอมย์ตั้งผงาด
จนปวดหนุบ คงอยากออกมาทักทายถ้ำอรหันต์แล้วสิท่า
แต่ช้าก่อน ขอผมลิ้มลองกายหนุ่มให้ฉ่ำปอดเสียก่อน ไม่รอช้าผมเคลื่อนริมฝีปากซุกไซร้จูบซับไปทั่ว
บนร่างขาวผิวเนียนตึงเรียบ หนั่นแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อสวยงามไร้ไขมันส่วนเกิน ซิคแพ็คเรียงตัวสวย ขนสีดำสไลน์ตัว
ทอดตามกันอย่างเป็นระเบียบจนน่าอิจฉา ตั้งแต่สะดือไล่ต่ำจนแผ่เป็นวงกว้างก่อนจะลามต่อไปตามท่อนขาแกร่ง
จนถึงปลีน่อง ที่สำคัญส่วนกลางลำตัวซึ่งกำลังผงาดง้ำเหมือนมังกรน้ำแข็ง ขนาดไม่ธรรมดาถ้าเทียบกับผู้ชายไทย
มาตรฐานแล้วละก็
ผมหยุดริมฝีปากสำรวจตรงหัวมังกร ทักทายหยอกเย้าด้วยลิ้นหนา ก่อนจะเกี่ยวตวัดพันลิ้นรอบ
แล้วค่อยขยับริมฝีปากดูดกลืนเจ้ามังกรให้ผลุบหายเข้าไปในปากผม ทุกการกระทำใส่ใจสุดๆ ทำเอาร่างแกร่งบิดเกลียว
ออกอาการทางสีหน้ายั่วยวนเซ็กซี่โคตร เสียงครางแผ่วทุ้มช่างได้อารมณ์สุดๆ
“อาาาา...ซี๊ดดด..อา” เมื่อผมต้องการเบิ้ลรอบเพราะงั้นต้องไม่ลีลาจำกัดเวลาด่วน เดี๋ยวดึกมากจอมจะเพลียเพราะพักผ่อนน้อย
เห็นไหมผมห่วงเมียแค่ไหน ใครว่าผมนึกถึงแต่ตัวเองกันเล่า จัดการผละออกดึงลิ้นชักหัวเตียงหยิบหลอดเจลขึ้นมาบีบใส่มือ
ก่อนจะป้ายยังช่องทางสีพีชที่ปกคลุมด้วยขนอ่อนเบาบางชวนให้เสียว
ในขณะที่ปากก็ก้มลงไปทำหน้าที่ปรนเปรอต่อเนื่องไม่ขาดตอน ก่อนจะสอดนิ้วแทรกเข้าไปในถ้ำอรหันต์
เพื่อขยายปากถ้ำต้อนรับบิ๊กบอมย์เพื่อนสนิทที่แสนคุ้นเคยได้เข้าไปเยี่ยมชมความมหัศจรรย์ในไม่ช้า
เมื่อได้ที่ดีแล้ว ไม่รอช้าผมปลดบ็อกเซอร์เขี่ยให้พ้นทาง จับขายาวพาดบ่า ก่อนจะดันบิ๊กบอมย์
เข้าไปชมถ้ำอรหันต์อย่างตื่นเต้นเร้าใจ เจ้าของถ้ำถึงกับกระตุกร่างแล้วค่อยผ่อนแกร่งหายใจยาว แม้ใบหน้าจะบิดเหยเก
แต่ก็ไม่ลำบากมากนักเพราะเรารู้ทางกันดี อยู่กันมานานจนปานนี้แล้วเนอะ
สุดท้ายบิ๊กบอมย์ก็ฝังร่างจมหาย ให้รู้ว่าภายในถ้ำที่มีอุณหภูมิอุ่นร้อน ตอดรัดบีบกระชับบิ๊กบอมย์ประหนึ่ง
อ้อมกอดอันอบอุ่น แล้วทั้งคู่ก็ทักทายกันด้วยการหยอกเหย้ากระเซ้าแหย่ตามจังหวะขยับโยกไหวของสะโพกผม
ที่เดินเครื่องเบาๆ พร้อมกับก้มลงไปบดจูบปิดปากสีสดที่เย้ายวนซึ่งปล่อยเสียงครางทุ้มนุ่มหูให้ผมดูดกลืนลงคอแทน
ผมหวงแม้แต่เสียงไพเราะนี้ด้วยเช่นกัน
จังหวะเร่งกระแทก อัดเสยสะโพกเป็นไปตามธรรมชาติอารมณ์ที่โลดลิ่วไต่ระดับ เราทั้งคู่ต่างรู้จังหวะกันดี
ผมถอนสะโพกยาวจนท่อนลำบิ๊กบอมย์มันวาวก่อนจะผลุบหายเข้าไปในถ้ำอรหันต์สีพีชที่ปากทางยู่ตามบิ๊กบอมย์ไซร้ยักษ์
ปานอนาคอนด้าของลุ่มน้ำอเมซอน
หึหึ...อย่านึกว่าบิ๊กบอมย์ผมจะเท่างูจงอางกันเชียวหละ ของแท้ยี่ห้อบอมย์เบย์ต้องอนาคอนด้า
ถ้าไม่ผ่านมาตรฐานนี้รับรองไม่ใช่บิ๊กบอมย์ของผม แม้ผมจะภาคภูมิใจในความยิ่งใหญ่ของตนเพียงใด แต่สุดท้ายแล้ว
ถ้ำอรหันต์ของจอมนักเลงใหญ่กว่า เพราะสามารถรับบิ๊กบอมย์ของผมได้หมดไม่มีเหลือ
“พั่บบบบๆๆๆ....โอวววว..ซู๊ดดด..อืมมม” เสียงครางเสียงกระทบกันของหนั่นเนื้อ ที่เร่งสปีดขึ้นต่อเนื่อง ก่อนผมจะถอนออกแล้วจับจอมพลิกคว่ำ
อัดเสยบิ๊กบอมย์เข้าใส่ทันที สุดท้ายทั้งผมและจอมเราต่างเกร็งหยัดทิ้งทวนด้วยการกระทุ้งบิ๊กบอมย์เน้นย้ำฝากน้ำรักเข้าไป
ในถ้ำอรหันต์จนล้นทะลักเพราะอั้นไว้หลายวัน
ในขณะที่น้องเกร็งกระตุกปลดปล่อยจนเลอะเต็มเตียง แต่นี่แค่รอบแรก ผมขอเบิ้ลไง จำกันได้ใช่ไหม
เลยทำเวลารอบแรกให้เร็วก่อน รอบสองกำลังตามมาติดๆ เพราะผมไม่ยอมถอนบิ๊กบอมย์ออกจากถ้ำอรหันต์ มันอบอุ่น
จนรู้สึกดีเป็นบ้ายามถูกตอดกอดรัดแน่นจนชีพจรเต้นตุ๊บๆ แบบนี้ ให้ความรู้สึกว่าเราสองคนต่างเป็นของกันและกัน
เราเกิดมาเพื่อกันโดยเฉพาะ...ผมรักของผมมาก...และไม่มีวันเปลี่ยนแปลง...
จอมใจนักเลง...ของผม..??
บ๊าย...บาย...โบกมือลาปิดฉากลงไปแล้วนะคะ สำหรับพี่บอมย์น้องจอม หวังว่าคงถูกใจคนอ่านทุกคนไม่มากก็น้อย
ทุกปมคำถามที่ต้องการคำตอบ คงพอทำให้เข้าใจกันบ้างแล้วนะคะ หากรักพวกเค้าก็อย่าลืมเก็บพวกเค้าไว้เป็นคอแลคชั่น
ไว้หยิบมาอ่านยามเมื่อคิดถึง หากท่านไม่สะดวก ก็ขอให้เก็บพวกเค้าไว้ในหัวใจตลอดไปเช่นกัน
Luk.
หัวข้อ: @@โดยLuk{จอมใจนักเลง} พี่บอมย์จอมกะล่อน VS จอมภาคย์เทพบุตรหยิ่งยโส (อ่าน 757369 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก