"ตัว ตัว"อะไรของมึงไอ้เต้ย
"อะไรของมึงว่ะ ตัว ตัว เนี้ย"สงสัยกะมันจริงๆ
"ก็ตัวเองงัย เค้าเรียกพี่กานต์ว่า ตัวเองนะ"
"มึงปัญญาอ่อนรึงัยว่ะ"
"ไม่ชอบหรอ ก็ตัวเอง กะ เค้างาย น่ารักดีออก"
"มึงอย่ามาบ้า"
"ไม่ชอบหรอ น่ารักดีออก"
"ไม่ชอบ เรียก พี่กานต์อ่ะดีแล้ว"
"ไม่เอาอ่า มันดูห่างเหิน"
"แต่จะให้เรียก ตัวเองก็ไม่ไหวนะ"ผมค้าน
มันนั่งนิ่งอีกล่ะ อะไรของมึงนักว่ะ แต่เรื่องนี้กุขอว่ะ
"มึงจะเอายังงัย ถ้าให้กูเรียกว่าตัวเองกะเค้าเนี้ย เราก็ไม่ต้องเป้นแฟนกัน
ถ้าจะเป้นแฟนกันก็เรียกชื่อธรรมดา"ไม่รู้มันจะอะไรนักหนากะแค่การเรียกกันเนี้ย
มันหันมามองอย่างตกใจ
"ครับๆๆๆ เรียกพี่กานต์ ก็ได้ แต่ว่าเรียกกานต์เฉยๆนะไม่เรียกพี่"
"แต่กูพี่มึงนะเว้ย"
"เออแล้วงัย ก็ตอนนี้มึงเป็นแฟนกู"เออ ตามใจมึง สุดใจจะเคลีย
"เออตามใจ"
ผมกับเต้ยก็ผลัดกันขับรถกลับกรุงเทพครับ
ไม่กี่ชั่งโมงก้มาถึงคอนโดเต้ย
"อ่ะ ถึงล่ะ แล้วเจอกัน"ผมบอกมันไป
"เห่ย อะไร ขึ้นไปห้องผมก่อน"
"ทำไม ไม่ขึ้นแล้ว เหนื่อย อยากกลับบ้าน"
"ตามใจ"ไอ้เต้ย พูดเสร็จก็เดินขึ้นคอนโดมันไป
ขี้เกียจง้อเว้ย ไว้นอนสักพักจะตื่นมาง้อแล้วกัน
แล้วผมก็ขับรถกลับบ้านไป
ผมกลับบ้านไปอาบน้ำอาบท่าแล้วก็นอนเอาแรงไว้ไปง้อไอ้เต้ยล่ะกัน...........
เด๋ยวมาต่อ