หัวข้อ: กูพี่มึงนะเว้ย...

[khunsea]

เพิ่มให้ อีก


1 รีย์

[cargo]

 
 
   เอาให้ตกใจเล่นอีกซีกที

   รออยู่นะคับ 


 

[wombat]

"กานต์ ขอนอนหนุนตักหน่อยดิ"อยู่ดีๆไอ้เต้ยก็พูดขึ้น
"ไม่อ่า เมื่อย"
"ขอหน่อยดิ เนี้ยยังไม่หายโกรธเลยนะ ไม่ยอมไปเยี่ยมเลย"
"อะไรของมึง กูไปแล้วมึงสนใจกูหรอ"ผมตอกกลับไปอย่างเร็ว ตอนนั้นประสาทอัตโนมัติทำงานครับ
"สนดิ ทำไมไม่สน"หน้าด้าน
"ก็เห็นมึงสนอยู่แต่กะส้มของมึง"
"หึงหรอ"
"จะหึงมึงทำไม เสียอารมณ์"เสียอารมณ์จริงๆครับ เดินหนีแม่งเลย
หงุดหงิด ใครมันควรจะโกรธกันแน่ว่ะ
ทำกูเหมือนไม่มีตัวตนแล้วยังจะมาโกรธกูอีก

ผมออกไปนั่งรับลมอยู่สวนหลังบ้าน
"มานั่งอยู่นี้เอง"ไอ้เต้ยพูด
"ออกมาทำไม"
"ก็มาตามหาคนขี้งอน"
"ใครงอนมึง"
"ไม่เอาน่า ไม่งอนนะครับ"แล้วมันก้นั่งลงข้างๆผม
"ใครงอน"
"ไม่งอนแล้วมานั่งหน้าเป็นตูดตรงนี้ทำไม"
"ป่าว แค่หิว"คิดได้เว้ยกู
"งั้นก็ออกไปซื้อข้าวดิ หิวเหมือนกัน "อ้าว ได้ทีใช้กูเลยนะมึง
"เออ งั้นรอแป๊ปล่ะกัน"ผมก็เลยออกไปซื้อข้าวครับ
"รีบกลับมานะ จะได้กินข้าวด้วยกันอีกครั้ง"ไอ้เต้ยตะโกนไล่หลังผมออกไป มันทำผมยิ้มได้อีกแล้ว
ไอ้เต้ยมันออกไปด้วยไม่ได้เพราะว่ามันก็ยังเจ็บอยู่

ผมซื้อข้าวกลับมาก็มีรถคันนึงจอนอยู่หน้าบ้านผม ก็งงครับใครมา รถเทพ ก็ไม่ใช่
พอเข้าไปในบ้านก็ผมก็ได้รู้ครับว่าใครเป็นเจ้าของรถคันนั้น
"กานต์กลับมาแล้วหรอจ๊ะ แหมเอาแฟนส้มมาซ้อนอยู่นี้เอง"ใครเอาไปซ่อนมึง ไอ้เทพฝากไว้เว้ย
ผมไม่ตอบอะไร แค่ยิ้มๆให้ส้มไป
"ซื้ออะไรมาเยอะแยะเลย อ้าวซื้อข้าวมาหรอ แต่ส้มกับเต้ยกำลังจะออกไปกินข้าวกันอยู่พอดีเลย"
"กำลังจะออกไปกินข้าวหรอ"ผมถามไป งงครับ ก็ไหนบอกให้ไปกูซื้อข้าว แล้วจะออกไปกินข้าวข้างนอก
แล้วให้กูซื้อมาทำไม
ผมหันไปมองหน้าไอ้เต้ย ไอ้เต้ยก็หลบตาผม
"อืม ไปกันเถอะ"ผมพูดออกไป
ไม่รู้จะรั้งไว้ทำไมครับ
รู้ตัวครับว่าอยู่ส่วนไหน คนของเค้ามาแล้ว
พูดเสร็จผมก็เดินเข้าไปในครัว
ทำไมเต้ยมันทำแบบนี้กับผม
ข้าวหรอ ให้ผมไปซื้อข้าวหรอ แล้วกลับมากินด้วยกันงั้นหรอ
สุดท้ายกูก็โง่อีกแล้ว ไอ้กานต์
"ทำไมยังไม่แกะข้าวอีกล่ะ หิวแล้วนะ"
"เต้ย"มันยังไม่ออกไปอีกหรอ
"ยังไม่ออกไปอีกหรอ แล้วส้มล่ะ"งงครับ มันน่าจะออกไปได้แล้ว
"พี่ส้ม กลับไปแล้ว กินข้าวได้ยังหิว"ไอ้เต้ยตอบ
"แล้วทำไมไม่ออกไปกินกับส้มล่ะ"
"ก็บังเอิญสัญญากับคนแถวนี้ไว้ก่อน เร็วๆรีบแกะข้าวได้แล้วหิว"แล้วไอ้เต้ยก็เดินออกไปจากห้องครัว
ทิ้งผมไว้กับความสบสนปนดีใจเล็กที่อย่างน้อยมันก็เลือกที่จะอยู่กับผม


..............เพิ่งกลับมาจากข้างนอก โทษทีครับ สั้นไปหน่อย...............
แต่ยังงัยจะมาต่อครับ..............กลัวรอนานเลยเอาให้อ่านแค่นี้ก่อน

อ้อ . แล้วที่อยากให้ผมลงบ่อยๆเนี้ย ไม่กลัวมันจะจบเร็วหรอครับ

ปล.พี่เต้ วันนี้ไม่ได้กินซูชิครับ พอดีเพื่อนกานต์ที่ไปด้วยกันอ่า(คงรู้ว่าหมายถึงใครนะครับ) มันเปลี่ยนใจไปกินพายแทนครับ

[tama_zaa]

แหม

ทำให้โกรธแล้วมาง้อ

คุณกานต์อย่ายอมง่ายๆ นะ

ต้องปราบให้หลาบจำ
จะได้ไม่มีคราวหน้าอีก

บอกไปเลยว่าไอ้บัวลอยจะเลือกใคร

อิอิ

แอบโกรธแทนนะเนี่ย

[centinel]

 :try2:ตามเต้ยไม่ทันจริงๆ แต่ก็ดีใจนะ  รู้จักแคร์ความรู้สึกของกานต์มั่งแล้วหละสิ ใจมันชื้นขึ้นมาแระ 

[ExecutioneR]

เพิ่งกลับมาถึงหอพอดีเลย ใจตรงกันจิงๆ จุ๊บๆ อิอิ

[inimeg]

+.+

มาสั้นๆ งั้นรีสั้นๆ ละกัน

[nartch]

 
มิน่าโบราณถึงห้ามทัก....พูดถึงโจโฉ โจโฉก็มา... เวรรรร นังส้มเน่า.....
ยังดีนะ...ไอ้บัวลอยสำนึกรู้....ไม่งั้นงานนี้เห็นทีจะให้อภัยไม่ได้อีกนานนนนนน!!!!
มันเป็นโรคอะไร....มาหว่านสเน่ห์ใส่แล้วก็สร้างปัญหา....สงสารแต่กานต์.....

[armani]

มาต่อน้อยจังเลย 
แล้วทำไมอยู่ๆ ส้มที่อุตสาห์มาตามถึงที่กลับไปง่ายๆ อย่างงั้นล่ะ

[tamkub]

ขอบคุณที่รีบมาต่อให้ครับพี่กานต์

 


เห็นหวานกันแบบนี้ก้อน่ายินดีนะ แต่..

มันยังค้างยังคาในจาย~* 


ps.

จะว่าไป..

กลัวจบเร็วก้อกลัวนะคับ แต่ต่อมสอดรู้มันทำงานหนักจิงๆเวลาอ่านเรื่องนี้ ^ ^


 

[FOAM]

เซงกะเจ้ส้มเจงๆ

ว่าแต่...เรื่องมันจาวุนวายอีกแค่ไหนหว่า

 

[OT]

ต๊กจ๋ายยย    นึกว่าส้มจะเอาเต้ยไปซะแล่วว......

ไม่กลัวเรื่องจะจบเร็วหรอก  มาต่อเร็ว ๆ  น๊า

ถ้าเรื่องจบแล้วก็เล่าเรื่องอื่นต่อไปเรื่อย ๆ  ก็ได้  

หรือตอนพิเศษก็ด้ายยยยย ชอบบบบบ.... อิอิ    

[OT]

ต๊กจ๋ายยย    นึกว่าส้มจะเอาเต้ยไปซะแล่วว......

ไม่กลัวเรื่องจะจบเร็วหรอก  มาต่อเร็ว ๆ  น๊า

ถ้าเรื่องจบแล้วก็เล่าเรื่องอื่นต่อไปเรื่อย ๆ  ก็ได้  

หรือตอนพิเศษก็ด้ายยยยย ชอบบบบบ.... อิอิ    

[SaHa]

พี่กานต์อย่าห้าม..
หนูจะไปตบนังส้มเน่า

ยุ่งจริงๆ เป็นชะนีไม่อยู่ส่วนชะนี(ได้ข่าวว่าแกก็ชะนี )

เป็นหนูนะจะจับเต้ยมานั่งถามว่าจะเอายังไงกันแน่
มาทำให้สับสนอยู่ได้ ชีย์

รออ่านต่อนะคะ

[~•SAkurAIro•~]

อ่า !!  ไม่ค่อยจะทันกะอารมณ์เต้ย 
เมื่อกี้จะเม้นท์ว่าไรหว่า  กำ ๆ ๆ ๆ    ลืมซะแร้วว  แป่ววว!! 


งืมมมม ~  มาต่อเรื่อยๆ แบบนี้ก้ดีแล้วงับ เด๋วหายไปนานๆ แล้ว'รมณ์ค้างงง ม่ะปลื้มๆ 
เรื่องจบเรวมิเปนไร เล่าตอนพิเศษอย่างเรปบนๆ ว่าก้ดีนะเอ้ออ 

รอตอนต่อปายล้วยคนนน 

[abcd]

มาต่อเห้อออ ไม่กลัวว่าเรื่องจาจบเร็วหรอก กลัวแต่ว่ามานจาขาดตอน รมณ์ค้างอ่าจิ 

[zest]

เปลี่ยนเป็น
"มนต์รักบัวลอย"  ดีกว่ามั้ง

ถ้าเป็นผมไอ้เตยมันคงตายตั้งแต่ตอนที่ได้ยินมันพูดที่ห้องน้ำแล้ว
คงไม่ได้กินบัวลอยอีกนาน

ยึ่งอ่านยิ่งมันส์
หลายอารมณ์ดีจริงๆ

[RN]

เย้ๆๆๆๆ ได้อ่านต่อแล้ว


เต้ยนี่ตามอารมณ์ไม่ทัน..หุหุ..

ปล.ยังเชียร์เต้ยอยุ่..

[anTon]

น่ารักดีคับเรื่องนี้

น่ารักแบบสบสนอ่ะคับ

[เบส_บอล]

..

[jammy]

อ่าค้างคาใจจังตกลงจะเอาไงกันเเน่เจ้าเต้ยเนี่ย

[taexxxx]

งอนหวะ แล้วซูชิพี่อ่ะ โด่..ไม่สันทัดอาหารฝรั่ง พอดีชอบแบบญี่ปุ่นเสียด้วย

ว่าแต่...ลงสั้นๆ ต้องลงถี่ๆนะ
ดังสุภาษิตที่ว่า เล็กสั้น ขยันซอย
เอ๊ะ...ยังไง เกี่ยวกันไหมหว่า...

ปล.มาต่อให้ไว เอ็มก็ไม่ออน เดี๊ยะจับจูบ

[MiLCH]

เต้ยเนี่ยเดี๋ยวหวานใส่พี่กานต์เดี๋ยวก็มาใจร้ายใส่ จะเอาไงกันแน่เนี่ย
เฮ่อ ไม่ชอบพี่ส้มอย่างแรง
ดูดัดจริตยังไงไม่รู้ ขนาดเป็นผู้หญิงเหมือนกันยังรับไม่ได้อะ

[→Yakuza★]

ไอ่คุณเต้ยมานจะเอาไงคับ เด๋วส้มเด๋วกานต์ 
แอบไม่ชอบพี่ส้มอ่ะ -*- รู้สึกว่าพี่แกมั่กจะพูดจาแดกดันไงไม่รู้ ไม่ชอบ
เราคิดว่าเต้นรักกานต์มากน่ะแต่อาจจะไม่รู้ตัวรึสับสนอยู่ ที่มันทำเลวๆกับพีกานต์น่ะอาจทำเพื่อผูกมัดก็ได้
เพราะกลัวว่ากานต์โกรธรึเกียจอยู่มั่งเลยทำแบบนั้นอ่ะ เพราะอยากจะมีเหตุผลให้ได้อยู่ด้วยกันไง
ก็คนมันยังไม่รู้ใจตัวเองง่ะ พี่กานต์ไม่ต้องไปโกรธมันหรอก แต่ถ้ามันนอกใจรึทำไรก่ะพี่ส้มมากนักก็ถีบมันออกจากหัวใจไปเลยไอ่เจ้าชู้ไก่แจ้ -*-

[Electrolyte]

เฮ้อ. ..............รอตั้งนานมาต่อน้อยจังเลย......แถมยังทำให้อารมณ์ค้างอีก......เดี๋ยวงอลนะเนี่ย

[kik_guide]

เดี๋ยวก็ทำให้คนโน่นรัก เดี๋ยวก็ทำให้คนนี้หลง
เอาไงหว่า อิอิ
สับสนคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ
   
แล้วมาต่ออีกนะคร้าบ

[stupidchild]

เกลียดเจ๊ส้มมม!!!

แหม เต้ย ฉุดคะแนนเรตขึ้นมาได้มากกกกกก

ถ้าไปกะส้มเน่านะ เรตตกจิงๆ

ยังดีที่คิดได้(เหมือนรุ๊) เลยรีบกลับมาสวีทกะกานต์

มาต่ออีกน๊า ไม่กลับจบเร็วหรอก อยากอ่านนนนน อิอิ

[wombat]

ต่อ

เช้าวันอาทิตย์ส้มก้มารับไอ้เต้ยกลับไปคอนโด
ตอนนี้คนของเค้ามาแล้ว ผมก้ต้องอยู่ในที่ๆของผม
แอบเหงาเล็กทั้งๆที่
ก่อนหน้าที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน
มันเหงาครับ อยากอยู่กับเต้ย
ตอนนี้ผมยิ่งแน่ใจตัวเองมากกว่าเดิมว่าผมคงชอบมันจริงๆ ชอบมันมาก

ที่จริงผมทำใจได้ขึ้นบ้างแล้ว
แต่เรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวาน มันทำให้รู้สึกแบบเดิมๆอีกครั้ง
เต้ยเลือกที่จะปฎิเสทส้ม เต้ยเลือกที่จะอยู่กินข้าวกับผม
แล้วยิ่งเรื่องที่เราคุยกันเมื่อคืนยิ่งทำให้ผมรู้สึกไปเองว่า เต้ย เองก็ชอบผมเหมือนกัน
"เต้ยเป็นอะไรป่าว ปวดแผลหรอ"ผมเห็นมันนั่งน่าไม่รับบุญอยู่ที่ปลายเตียง
"ป่าวไม่มีอะไร"ไอ้เต้ยตะคอกใส่ผม
"อ้าว อย่ามาพาลดิ อารมณ์เสียจากจากไหน"
"เต้ย ถามไรอย่างดิ"
"อะไร"
"ก็รูปในมือถือมึงอ่า รูปกู เออที่มึงแอบถ่ายอ่า รูปตอนอยู่ค่าย ตอนหลับ ตอนกินข้าว มึงถ่ายไปทำไมว่ะ"มันตกใจ
"มึงเห้นรูปพวกนั้นได้งัย"
"ทำไม ก็เห็นแล้วกัน"
"งั้นแสดงว่า คนที่ลบรูปพวกนั้นก็คือมึงสินะ"
"เออ"
"มึงลบทำไม แล้วรูปแก้ผ้ามึง มึงก็เป็นคนลบใช่มั้ย"
"ใช่"
"โถ่ เอ้ย แมร่ง"มันชี้หน้าผม แล้วก็ลดมือลง เหมือนทำอะไรผมไม่ได้
"มึงจะตอบคำถามกูได้ยัง ว่ามึงถ่ายรูปพวกนั้นไปทำไม"
"ก็เอาไว้ดูตอนคิดถึงงัยล่ะ แค่นี้ก็ไม่รู้ โง่รึป่าว"ไอ้เต้ยตะโกนใส่หน้าผม
"ว่างัยนะ"
"อ้อ  เออ เออ ไม่ใช่ ไม่ใช่ กูหมายถึง เอาไว้ตอนจะบังคับให้มึงทำตามที่กูต้องการงัยล่ะ"ไอ้เต้ยอึกอัก
ช้าไปแล้วไอ้เต้ย เมื่อกี้กูได้ยินเต็มๆ ทั้งสองรูหู มึงถ่ายรูปกูเอาไว้ดูตอนคิดถึงกู
"มึงยิ้มอะไร"ไอ้เต้ยพูด
"ป่าว" พูดเสร้จผมก็ล้มตัวลงนอน
"อ้อ ถ้าคิดถึงกูก็มาหากูสิ"ผมพูดใส่มัน
มันหน้าแดงเล็ก
"มึงพูดอะไรของมึง"แล้วมันก็ล้มตัวนอน หันหลังให้ผมอีกต่างหาก
แต่ผมก็ได้แต่แอบยิ้มในใจว่ามันถ่ายรูปผมตอยเผลอๆเพราะว่ามันจะเอาไว้ดูตอนมันคิดถึงผม
นั้นเป้นเรื่องที่เราคุยกันเมื่อคืน
เมื่อคืนเป้นคนที่ผมนอนหลับสบายที่สุด
แล้วก็ฝันดีที่สุดด้วย

แต่เพียงแค่ข้ามคืน จากคนที่มีความสุขที่สุด กลายเป้นคนที่เหงาที่สุดเหมือนกัน
เวลามันผ่านไปช้ามาก นี้ขนาดผมตื่นช่วยแม่บ้านเก็บกวาดบ้าน
ตัดหญ้าหน้าบ้าน
ให้อาหารปลา อ่านหนังสือเล่มที่อ่านค้างไว้
แต่กิจกรรมทั้งหมดผมทำเสร็จเพียงแค่ไม่กี่ชั่วโมง ทำไมเวลามันผ่านไปช้าอย่างงี้น่ะ
ผมตัดสินใจขับรถออกไปห้างใกล้ เพื่อซื้อของเข้าบ้าน
ที่นี้คนเยอะดี
อย่างน้อยผมก็ไม่ได้อยู่คนเดียว
"กานต์"ใครกันเรียกผม เสียงนี้คุ้นๆ
"นพ"ใช่ครับ นพ นั้นเอง
"มาคนเดียวหรอ"นพเดินเข้ามาหาผม ซึ่งกำลังจะจ่ายเงินค่าของ
"อืม"ผมตอบไป
"ช่วยถือมั้ย"นพไม่รอคำตอบจากผม หยิบเอาของที่ผมจะซื้อเข้าไปถือหมด
"ไม่ต้อง ไม่ต้อง กานต์ถือเอง"
"กานต์ ในฐานะคนเคยรู้จักกันนะ ให้นพถือเถอะ"คำพูดนพ ทำให้ผมเสียใจไม่แพ้กัน
"นพ ในฐานะเพื่อนดีกว่านะ"ผมพูดออกไป นพยิ้มให้ผม รอยยิ้มที่ผมคุ้นเคย
"แล้วนี้เต้ยไม่มาด้วยหรอ"นพถาม
"ป่าว มาคนเดียว แล้วไปถามถึงเต้ยทำไม"สงสัยครับ
"ป่าวก้นึกว่าเต้ยเป็นแฟนใหม่กานต์"คำถามของนพทำเอาผมจุกเหมือนกัน
"ป่าว ไม่ได้เป็นอะไรกัน ทำไมนพคิดอย่างนั้นล่ะ
"ก็เห็น แสดงความเป็นเจ้าของขนาดนั้น ก็นึกว่าใช่"แสดงความเป็นเจ้าของหรอ
"ป่าว ไม่ได้เป้นอะไรกัน เต้ยมีแฟนแล้ว ชื่อส้ม"ผมตอบไปตามความจริง
แม้ความจริงนั้นจะทำให้ผมเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม
นพไม่พูดอะไรต่อ ได้แต่ยิ้มให้ผม
ไม่นานนพกับผมก็มาถึงรถของผม ขณะที่ผมเอาของขึ้นรถเสร็จเรียบร้อย
"ดูหนังกันมั้ยกานต์"นพพูดขึ้น
"ดีเหมือนกัน แต่ก่อนอื่นกินข้าวก่อนนะ หิว"
"ได้เลย"
ผมกับนพ ตกลงใจจะกิน MK ด้วยกันแล้วค่อยดูหนัง
แต่โลกนี้มันกลมจริงๆครับ
"อ้าวไอ้นพ ไอ้กานต์"เสียงไอ้เทพ ทักผมกับนพแต่ไกล
"ว่างัยเทพ"ไอ้นพทักไอ้เทพ
ผมไม่แปลกใจที่เทพมาเดินห้างที่นี้หรอกครับ
แต่ไอ้เต้ยน่ะสิ มันมาด้วย
ผมตกใจมากครับตอนนั้น ไม่รู้จะทำหน้ายังงัย
"มาทำอะไรกันว่ะ"ไอ้เทพถาม
"อ้อ หาอะไรกินว่ะ กะกิน MK แล้วก็จะไปดูหนังกัน กินด้วยกันป่าวว่ะ"ไอ้นพถามเทพ
"เต้ยว่างัยมึง กินกับพวกมันมั้ย"
"เอาสิพี่"ไอ้เต้ยตอบ พร้อมกับมองมาที่ผม ผมไม่ชอบสายตามันตอนนี้เลย
สายตา ที่ทำให้ผมรุ้สึกผิด

ไอ้เทพนั่งข้าง เต้ย
ผมนั่งข้างนพ
ไอ้เทพ กับนพคุยกันอย่างออกรส คงเพราะว่ามันสองคนคงไม่เจอกันมานาน
ส่วนเต้ยมันเงียบผิดปกติ
"เต้ย กินเป็ดมั้ย"ผมถามมัน เพราะว่าจานเป็ดอยู่หน้าผมพอดี
มันไม่ตอบแต่มองหน้าผม
ผมชักเริ่มกลัวๆมันแล้วสิ มันเป็นอะไรของมัน
"กินมั้ย"ผมถามอีกรอบ
"ก็ตักมาดิ"มันพูดออกมาในที่สุด
ค่อยโล่งอกขึ้นมานิดนึง
แล้วผมก็ตักเป็ดให้มัน หลังจากนั้นมันก็ไม่ค่อยพูดอะไร
ถามคำก็ตอบคำ
วันนี้นพเป็นอะไรก็ไม่รู้เอาใจผมเป็นพิเศษ
ตักนู้นตักนี้ให้กินตลอด
บอกว่าไม่ต้อง ก็ยังจะทำ
พอกินเสร็จ นพยังชวนเทพกับเต้ยไปดูหนังอีก
ไอ้เต้ยก็คิดอะไรของมันไม่รู้ เสือกจะไปดูด้วย

ระหว่างที่เทพกับนพไปซื้อตั๋ว
"กลับไป กูมีเรื่องจะคุยกับมึง"ไอ้เต้ยพูดด้วยน้ำเสียงเรียบและเย็นมาก
เต้ยมันนั่งดูหนังติดกับเทพ นพมันนั่งติดกับเทพ ส่วนข้างผมจะเป็นใครล่ะครับ นพนั้นแหละ

พอดูหนังเสร็จตอนที่กำลังจะแยกย้ายกับกลับ
"พี่เทพ เต้ยกลับกับพี่กานต์นะ  พอดีลืมของไว้ที่บ้านพี่เค้า"ไอ้เต้ยพูดขึ้น
"อืมเอาสิ"ไอ้เทพพูดกับเต้ย ตอนนี้นพมองหน้าผมแปลกๆ
"ไปกันยังพี่กานต์"พูดเสร็จไอ้เต้ยก็เดินไปที่รถผม
"กูไปก่อนนะ"ผมพูดออกไป
"กานต์ กูคุยกับมึงแป้ปสิ นพมึงกลับไปก่อนเลย"เทพพูด นพก็เลยไปที่รถมัน
"มีอะไรว่ะ"ผมถามไอ้เต้ยมัน
"กานต์ กูไม่รู้ว่าไอ้เต้ยมันเป็นอะไร ยังงัยมึงดูมันหน่อยนะ เมื่อก่อนกูเห็นมึงกับมันสนิทกันดี
แต่อยู่มึงสองคนก็เย็นชาใส่กัน หลังจากนั้นมันก็แเดกเหล้าทุกวัน จนมาวันนี้ท่าทางมันก็เหมือนตอนที่มันแดกเหล้าบ่อย
กูฝากมันหน่อยนะ กูเป้นห่วงมันว่ะ"ไอ้เทพพูด
"ได้ ไม่ต้องห่วงมันหรอ เด๋ยวกูลองคุยกับมันดู"ผมก็ได้แต่ปลอบเทพไป หารู้ไม่คนที่จะซวยอ่ะกู

ระหว่างทางกลับบ้าน บรรยากาศในรถยังคงเงียบเหมือนเดิม
ผมชักเริ่มอึดอีดแล้วสิ เลยเอื้อมมือไปเปิดเพลง
"ไม่ต้องเปิดเพลง"ไอ้เต้ยตะคอกใส่ผม
เย็นไว้กานต์ เย็นไว้

ไม่นานก็มาถึงบ้าน ผมก็เห้นไอ้เต้ยนั่งหน้าเป้นหมาถูกแย่งกระดูกอยู่หน้าทีวี
"เป็นอะไรรึป่าว เต้ย"เอาน้ำเย้นเข้าลูบ
"มึงคิดว่ากูจะเป็นอะไรล่ะ"กูจะไปรู้หรอ
"ไม่รู้ดิ เป้นอะไรก็บอกมาดิ"ชักเริ่มมีอารมณ์
"มึงผิดสัญญากับกูอีกแล้วนะ"กุว่าแล้ว
"เต้ย นพมันมาขอแค่เป็นเพื่อยเองนะ"
"เพื่อนหรอ ดูแลกันเกินเพื่อนแล้วมั้ง"
"มันไม่ใช่อย่างนั้นนะเต้ย"
"แล้วโทรนัดกันใช่มั้ย"
"ป่าว พอดีบังเอิญเจอกัน ก็เลยไปกินข้าว แล้วก็เจอเต้ยเนี้ย"
"แล้วก็ดูหนังด้วยเนี้ยนะ"
"มันแปลกตรงไหนอ่าเต้ย ก็เพื่อนกันงัย"
"ถ้าไม่เจอกูกับพี่เทพ มึงสองคนคงไปเอากันต่อสินะ"
"เต้ยมันจะเกินไปแล้วนะ"
"กูไม่สนว่ามันจะเกินไป หรือไม่เกินไป กุสนแค่ว่ามึงผิดสัญญากับกู"เต้ยมันสวนใส่ผม
"แล้วมึงจะให้กูทำงัย มึงรู้มั้ยว่ากูเหงาแค่ไหนวันนี้ ที่มึงไปกับส้ม มึงรู้มั้ยว่ากูรู้สึกยังงัย
 กูต้องออกมาหาซื้อขอเพื่อให้หายเหงาบ้าง ตอนนั้นกูต้องการแค่เพื่อนกินข้าวกับกุ เดินดูของกับกู แล้วนพก็เข้ามา
มึงจะให้กุทำงัย แล้วตอนนั้นมึงไปอยู่ไหนล่ะ มึงไม่ตอบกูหรอก กูรู้ว่ามึงก็คงอยู่กับส้ม แล้วมึงจะมาว่ากูทำไม"ผมพูดไปน้ำตาก็ไหลไป
มันเจ็บใจครับ ทำไม ทำไมต้องมาว่ากันขนาดนั้น
"หมายความว่างัย มึงหมายความว่างัย"
"เออกูชอบมึงเต้ย ชอบมากด้วย แต่กูรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะฉะนั้นมึงอยู่ที่ๆของมึง แล้วก้คนของมึงอ่ะดีแล้ว
อย่ามาทำให้กูสับสนมากกว่านี้เลย"ผมเก็บมันไม่ไหวแล้ว ผมต้องระบายออกไปให้หมด
"มึงชอบกูหรอ"
"เออ กูชอบมึง คราวนี้มึงเข้าใจรึยัง ว่าทำไม ทำไมกูต้องขอให้มึงออกไปจากชีวิต ทำไมกูต้องเหงาเวลามึงไปกับส้ม"ผมเก้บมันไม่อยู่

แล้ว ตอนนี้ผมแค่ได้ระบาย
"แต่กูมีแฟนแล้วนะ"
"กุรู้มึงไม่ต้องมาย้ำ กูบอกแล้วงัย มึงอยู่สวนมึงซะ แล้วกูจะเป็นคนไปเอง มึงกลับไปหาคนของมึง ไม่ต้องสนใจ ไม่ต้องแคร์กู ไปซะ"
เต้ยไม่พูดอะไร ตอนนี้เวลาเหมือนถูกหยุดเอาไว้ เต้ยดึงผมเข้าไปกอดช้าๆ
"แล้วทำไม ทำไมเพิ่งมาบอกกูตอนนี้"ไอ้เต้ยพูดออกมา..........................

....................ต่อพรุ่งนี้ครับ.............................

[taexxxx]

ปาดหน้าก่อน อิอิ หลังจากรัว F5มาได้สักพัก
เร็วทันใจป๋าจริงๆ
อย่างนี้ต้อง...จุ๊บๆ สัก ชุดใหญ่ๆ

ปล.ยังไม่ทันได้อ่านเลย มาเม้นให้กำลังใจเต้ยก่อน กร๊ากๆ ยังยืนยันจะอยู่ข้างเต้ย 55

เอ้า...ยื่นอกให้น้องกานต์ซับน้ำลาย เอ้ย น้ำตา...
ไอเต้ย...เยี่ยมมาก...พรุ่งนี้ จูงมือไปบอก ส้มเน่าเลยนะ 555

[ExecutioneR]

เชี๊ยยยยยยยยยยยยย

"แกมาทำอะไรเอาป่านนี้"

ประโยคเด็ดดด

5555

ปล. ไอ้เต้ย ไอ้ฟายยยยยย ฝากด่ามันด้วยนะคับกานต์ ทึ่มมากกก กูว่าแฟนกูทึ่มแล้วนะ